Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "religijny" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
Do kogo mówi biskup? O sposobach zwracania się do odbiorców przez biskupa Grzegorza Rysia
Autorzy:
Wojtaszek, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911197.pdf
Data publikacji:
2017-07-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
język religijny
komunikacja
perswazja
etykieta językowa
Opis:
W artykule omówiono sposób zwracania się do odbiorców księdza biskupa Grzegorza Rysia, biskupa pomocniczego archidiecezji krakowskiej, doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii, znanego i cenionego wykładowcy, rekolekcjonisty, duszpasterza. Analiza wybranych materiałów pozwala stwierdzić, że biskup nie ukrywa intencji, z jakimi przemawia, nie sytuuje się nad, lecz obok odbiorcy, zaznacza więź, jaka go z nim łączy, posługuje się wyrażeniami o charakterze grzecznościowym, zasadniczo buduje z odbiorcą relację równorzędną i traktuje odbiorcę jako partnera komunikacji.
Źródło:
Poznańskie Spotkania Językoznawcze; 2016, 31
2082-9825
2450-0259
Pojawia się w:
Poznańskie Spotkania Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integracja w kontekście różnorodności kulturowej i religijnej
Integration in the Context of Cultural and Religious Diversity
Autorzy:
Sakowicz, Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047491.pdf
Data publikacji:
2017-12-17
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
integration
multiculturalism
religious pluralism
dialogue
integracja
wielokulturowość
pluralizm religijny
dialog
Opis:
Pluralizm kulturowy i religijny na Zachodzie stał się faktem. Zresztą stare europejskie państwa od samego początku istnienia skupiały na swoich terytoriach nie tylko „swoich”, ale również „obcych”. Z biegiem czasu „obcy” – przedstawiciele odmiennych kultur, wyznawcy innych religii – stawali się w pewnym sensie „swoimi”. Doświadczenie pluralizmu w życiu publicznym wiąże się ze wzajemnym poznawaniem się, co prowadzi do wyzwolenia się z wszelkich uprzedzeń.Chrześcijanie oraz ci, którzy nimi kiedyś byli, żyją w otoczeniu kultur oraz niechrześcijańskich tradycji religijnych. Przez wieki kultury i religie niechrześcijańskie zajmowały określone terytoria geograficzne o ściśle wyznaczonych granicach. Współcześnie obecne są one „w rozproszeniu” na wszystkich kontynentach świata. Integralną częścią kultur niechrześcijańskich są religie. Każda z nich wyróżnia się oryginalną doktryną, specyficznym kultem i moralnością, nadto specyficzną organizacją z określoną władzą na czele. Wyznawcy różnych religii oraz zwolennicy określonych ideologii żyją w tych samych środowiskach – multikulturowych kręgach.Fenomen „inności” wpisany jest w dzieje ludzkości oraz cywilizacji i kultury. Już opisy antropogenezy, podawane przez różne tradycje religijne ludzkości, wypowiadają się o tym, co „inne”, a co tworzy jakąś bardziej lub mniej zwartą całość. Człowiek nigdy nie byłby sobą, gdyby wokół niego zabrakło „innych”. Dzięki nim jesteśmy sobą.Wiek XX był czasem eskalacji nienawiści do „innego”. Wygenerowana została ona przez utopijne systemy gloryfikujące jednych ludzi, a unicestwiające drugich. Utopie, fikcje filozoficzne, mitologie XX stulecia były wykwitem wcześniejszych aberracji myśli ludzkiej. Druga połowa tego stulecia była czasem otrząsania się ze skutków wojen zawsze będących apoteozą przemocy, okrucieństwa, bezwzględności.Droga integracji wyznaczona może być wśród „innych” przez: odkrywanie zapoznanego braterstwa, „oczyszczanie pamięci”, afirmację tożsamości własnej i cudzej, tolerancję. Sposobem pokonywania obcości i metodą integracji jest dialog, w jego różnych wyrazach i formach.Księgą dialogu oraz „integracji” starożytnych kultur oraz człowieka z Bogiem była Biblia. Dzieło to ogniskowało przez wieki wiele różnych kultur. Pismo Święte stanowi księgę dialogu człowieka z Bogiem oraz dzieło „integracji” kultur. Wzorem dialogu oraz integracji jest Jezus Chrystus. Ewangelie doskonale ilustrują sposób dialogu Jezusa. Jego spotkania z „innymi” ludźmi nie były nigdy obojętne. Jezus nigdy nikogo nie odrzucał. Zawsze otwarty był na dialog, również najtrudniejszy. Jezus Chrystus objawia się tu bardzo wyraźnie jako Ten, który „integruje” człowieka z samym sobą, z drugim człowiekiem, z mniejszą czy większą społecznością ludzką – od rodziny poczynając, na narodzie i Kościele kończąc. Jest wzorem integracji w jej różnych wzorcach, odniesieniach czy ucieleśnieniach.
Cultural and religious pluralism has become a fact in the West. Actually, old European states have hosted not only “native people” but also the “others.” With time those “other” people – representatives of different cultures and religions – were becoming “natives” in a sense. The experience of pluralism in public life involves getting to know one another, which leads to the elimination of prejudices.Christians and those who used to be Christians live side by side with various non-Christian cultures and traditions. Over the ages, non-Christian cultures and religions occupied specific geographic territories with strictly defined boundaries. At present, they are distributed across all continents. Religions are an integral part of non-Christian cultures. Each of them is characterised by an original doctrine, unique cult, morality and organisation with a particular authority at the helm. Followers of various religions and specific ideologies live in the same environments, i.e. multicultural milieux.The phenomenon of “otherness” is part and parcel of human history, civilisation and culture. Descriptions of anthropogenesis, offered by various religious traditions, already identify what is “other” and what forms a more or less coherent whole. Human beings would not be their real selves if no “others” were around them. We are who we are thanks to “others.”The 20th century was a time of a raging hatred of the “other”, generated by utopian systems glorifying some people while annihilating others. Utopias, philosophical fictions and mythologies of the 20th century were the quintessence of the aberrations of human thought. The second half of that century saw the gradual recovery from the effects of wars that are always a culmination of violence, cruelty and ruthlessness.The path of integration can be found by discovering forgotten brotherhood, reinterpreting the past and overcoming the prejudices and grudges resulting from the bad past, affirming the identity of one’s own and others, and tolerance. Dialogue, in its various forms and manifestations, is a means to overcome strangeness and establish community ties.Since ancient times, the Bible has been the book of dialogue and “integration” between ancient cultures, and between human beings and God. Jesus Christ is a model for dialogue and integration as vividly illustrated by the Gospel. Jesus never rejected anyone and He was never indifferent to “other” people. He was always open to dialogue even if it was very difficult. Jesus Christ appears very clearly as the one who integrates human beings with themselves, with other human beings as well as small communities such as the family and large communities such as nations and the Church. He is a model of community integration in its various references and manifestations.
Źródło:
Teologia i moralność; 2017, 12, 1(21); 29-46
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od Kompendium Katechizmu Kościoła katolickiego do YOUCAT. Uwagi o modelach pytań katechizmowych
From Compendium of the Catechism of the Catholic Church to YOUCAT. Comments on catechism question models
Autorzy:
Czarnecka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911280.pdf
Data publikacji:
2018-11-26
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
religious language
catechism
question
popularization
język religijny
katechizm
pytanie
popularyzacja
Opis:
Jednym z założeń, towarzyszących ogłoszonemu w 1992 roku Katechizmowi Kościoła katolickiego, jest powstanie opracowań doktrynalnych przeznaczonych dla zawężonego kręgu odbiorców. Przykładem publikacji o charakterze popularyzatorskim są m.in. Kompendium Katechizmu Kościoła katolickiego (wyd. 2005) oraz YOUCAT. Katechizm Kościoła katolickiego dla młodych (wyd. 2011, wierny przekład z języka niemieckiego). Pozycje te łączy powrót do tradycyjnej kompozycji katechizmowej, opartej na blokach składających się z pytania i odpowiedzi (z formy tej zrezygnowano w Katechizmie Kościoła katolickiego). Przedmiotem artykułu jest analiza pytań, zastosowanych na kartach YOUCAT, obejmująca 3 aspekty: (1) status pytań katechizmowych, (2) ich typologię oraz (3) wybrane cechy charakterystyczne, takie jak obecność presupozycji, zróżnicowanie relacji nadawczo-odbiorczych oraz niejednorodność stylistyczna. Autorka wysuwa wnioski dotyczące służebnej, dydaktycznej i perswazyjnej funkcji form dialogowych, kwalifikuje pytania katechizmowe jako pozorne i opisuje ich językową specyfikę, sprowadzającą się do korzystania z kilku schematycznych rozwiązań.
A common feature of the researched publications: Compendium of the Catechism of the Catholic Church (2005) and YOUCAT. Youth Catechism of the Catholic Church (2011), being a form of popularization of Catechism of the Catholic Church (1992), is a return to the traditional catechism composition based on blocks consisting of questions and answers. The purpose of the article is to analyze the questions used on YOUCAT pages. The analysis covers three aspects: 1. the status of catechism questions, 2. their typology, and 3. selected characteristics, such as the presence of presupposition, diversification of originator-recipient relations, and stylistic heterogeneity. The author draws conclusions regarding the servile, didactic and persuasive function of dialogue forms, qualifies catechism questions as only seeming questions and describes their linguistic specificity, boiling down to the use of several schematic solutions.
Źródło:
Poznańskie Spotkania Językoznawcze; 2017, 33
2082-9825
2450-0259
Pojawia się w:
Poznańskie Spotkania Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaki misterium w liryku Zbigniewa Herberta pt. U wrót doliny
The signs of mystery play in the lyric At the Gate of the Valley by Zbigniew Herbert
Autorzy:
Urban, Piotr Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1390994.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Z. Herbert
poezja
dramat
teatr
średniowieczny dramat religijny
wersyfikacja
dialog sceniczny
dramatis personae
Opis:
A superior aim of the article was to prove that Zbigniew Herbert’s lyrical works in an unusually clear way gravitate towards drama and theatre. To prove this, the author of the thesis revealed the relationship between the, coming from the volume Hermes, Dog and the Star, lyric At the Gate of the Valley and a mystery play which should be understood not only as a medieval variant of religious drama but also more widely that is in terms of outlook or as an anthropological, historiosophic or metaphoric category. The author of the article showed that for the mystery character of the work speaks not only the subject taken from the Bible or non-Aristotelian action but also sacred character of space-time and, above all, martyrological plot of the lyrical text, showing the suffering of individual characters of the poem as a mirror reflection of the torment of the Saviour. He also noticed that at the beginning of the lyric Herbert used verse which under certain conditions may resemble medieval ways of versification, also typical of dramatic mystery forms and he tried to prove that the author of The Report from a Besieged City, composing his mini drama, used also a film way of watching the stage and the events happening on it. Setting about revealing the relationships between the above-mentioned lyric and a mystery play, the author of the article first showed these signs which indicate the dramatic and theatrical provenance of the poem. He proved that the lyrical subject resigned from the direct characterization of the depicted world and let speak specific stage characters using different forms of dialogue. He showed that the author constructed the statements of individual characters in such a way as to overload them with the surplus of information, typical of stage dialogues. He also proved that the events that the reader follows from the position of the spectator, take place in a specific scenery and the dramatis personae not only have clear psychological construction but they also, as it is proper for the show, use a variety of visual and acoustic signs concerning both the performer and the space. The author of the article deeply hopes that with his thesis he will contribute to enriching traditional analysis of Zbigniew Herbert’s lyrics with such ways of reading that let notice dramatic and theatrical character of his poems.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2011, 15; 185-197
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O języku Catechismusa Mikołaja Reja (funkcjonowanie przysłówków)
On the language of Catechismus by Mikołaj Rej (functioning of adverbs)
Autorzy:
Kozaryn, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395867.pdf
Data publikacji:
2018-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
diachronic linguistics
religious language
individual language
semantics
językoznawstwo diachroniczne
język religijny
język osobniczy
semantyka
Opis:
Celem niniejszej pracy jest analiza funkcjonowania przysłówków w części Catechismusa Mikołaja Reja. Badaniu poddano 67 leksemów, które użyte zostały w sumie 205 razy (co stanowi zaledwie 2,37% wszystkich tekstowych słów pochodzących z badania Catechismusa) z częstotliwością od 1 do 18, które pokazują, że ten sam przysłówek – w zależności od kontekstu – może spełniać różne funkcje i przyjmować różne odcienie znaczenia. Podkreślić trzeba także to, że religijnego charakteru tego tekstu nie można było rozpoznać, opierając się wyłącznie na przysłówkach wspomnianych w artykule. Z drugiej strony, to czy przysłówki charakteryzujące się najwyższą częstotliwością w analizowanym fragmencie Katechizmu, tj. iście (użyte 18 razy), ustawicznie (16 razy), snadnie (15 razy) i zawżdy (11 razy), pojawiłyby się też i miałyby największą liczbę zastosowań w innych tekstach o charakterze religijnym, wymaga podjęcia dodatkowych badań.
The aim of this paper is to analyse the functioning of adverbs in a part of Catechismus by Mikołaj Rej. It is a result of examining 67 lexemes used in total 205 times (which represents merely 2.37% of all the textual words of the examined excerpt from Catechismus). The frequency ranged between 1 and 18 which is evidence that, depending on the context, the same adverb may perform different functions and assume various meanings. Equally noteworthy is the fact that the religious character of the text could not have been recognised only on the basis of the adverbs mentioned in the paper. On the other hand, it is impossible to decide whether the most frequently used adverbs in the excerpt of Catechismus under analysis, i.e. iście [indeed] (used 18 times), ustawicznie [continuously] (16 times), snadnie [easily] (15 times) and zawżdy [always] (11 times), would have had the biggest number of occurrences in other texts of religious character without additional studies.
Źródło:
Poznańskie Spotkania Językoznawcze; 2018, 35-36; 45-54
2082-9825
2450-0259
Pojawia się w:
Poznańskie Spotkania Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religious ritual as a means of forming values and moral attitudes on the basis of the sacrament of baptism
Rytuał religijny jako środek kształtowania wartości i postaw moralnych na podstawie sakramentu chrztu świętego
Autorzy:
Gwoździewicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339351.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
religious ritual
baptism
ritual communication
moral theology
rytuał religijny
chrzest
komunikacja rytualna
teologia moralna
Opis:
The article presents the religious ritual that is the rite of the sacrament of baptism as a means of forming moral values and attitudes. The purpose of the presented research is an attempt to show the formative character of the baptismal ritual and its communicative character, which become apparent through the analysis of the individual components of the baptismal rite. The synthesis made allows for a better understanding of the individual signs, which evoke the specific content of the Christian message of conversion and call for a more conscious following of the path of faith.
W artykule ukazano rytuał religijny, którym jest obrzęd sakramentu chrztu świętego jako środek kształtowania wartości i postaw moralnych. Celem przedstawionych badań jest próba ukazania formacyjnego charakteru rytuału chrzcielnego oraz jego komunikacyjnego charakteru, które uwidaczniają się poprzez analizę części składowych obrzędu chrzcielnego. Dokonana synteza pozwala na lepsze rozumienie poszczególnych znaków, które przywołują konkretne treści chrześcijańskiego orędzia o nawróceniu i wzywają do bardziej świadomego podążania drogą wiary.
Źródło:
Teologia i moralność; 2022, 17, 2(32); 153-167
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O niektórych schematach w internetowej autoprezentacji żeńskich zgromadzeń zakonnych
On some schemes in the online self-presentation of female religious congregations
Autorzy:
Czarnecka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911292.pdf
Data publikacji:
2018-11-29
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
mediatization
self-presentation
image creation
religious language
scheme
mediatyzacja
autoprezentacja
kreacja wizerunku
język religijny
schemat
Opis:
Celem artykułu jest odszukanie powtarzalnych elementów treściowych i formalnych, widocznych na stronach internetowych żeńskich zgromadzeń zakonnych w Polsce. Strony te są formą medialnej autoprezentacji wspólnot zakonnych, służą informacji, a pośrednio – kreacji wizerunku zgromadzeń. Badaniami objęto 93 strony internetowe zgromadzeń, uczestniczących w Konferencji Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych. Autorka wyodrębnia 4 aspekty przekazu, składające się na schematy autoprezentacji: 1. podstawy identyfikacji wspólnoty, 2. obszary autocharakterystyki, 3. zaproszenie do kontaktu, 4. multimedialność. Jako prawdopodobną przyczynę przewidywalnej struktury analizowanych stron głównych wskazuje się relację między zakładanym zbiorowym nadawcą a niedookreślonym odbiorcą komunikatu internetowego.
The article aims at finding repetitive content and formal elements visible on the websites of female religious congregations in Poland. These websites are a form of media self-presentation of religious communities, they serve informational purposes and, indirectly, the creation of the image of the congregations. The research covered 93 websites of congregations participating in the Conference of Senior Superiors of Religious Congregations. The author distinguishes 4 aspects of the message that add up to the schemes of self-presentation: 1. basis of identification of the community, 2. areas of self-description, 3. invitation to contact, 4. multimedia. The author indicates a relationship between the presumed collective originator and the undefined recipient of the internet message as a probable cause of the predictable structure of the websites analyzed.
Źródło:
Poznańskie Spotkania Językoznawcze; 2017, 34; 35-46
2082-9825
2450-0259
Pojawia się w:
Poznańskie Spotkania Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eksklamacje (wykrzyknienia) o funkcji emotywnej w dawnych i współczesnych tekstach nabożeństwa drogi krzyżowej
Emotive Exclamations in Older and Contemporary Texts of the Stations of the Cross
Autorzy:
Sieradzka-Mruk, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911294.pdf
Data publikacji:
2018-11-29
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
exclamation
emotive function
Stations of the Cross
religious discourse
eksklamacja
funkcja emotywna
droga krzyżowa
dyskurs religijny
Opis:
Artykuł przedstawia porównanie dawnych i współczesnych tekstów pod względem funkcji i częstości występowania eksklamacji. Analiza opiera się 100 tekstach nabożeństwa drogi krzyżowej wydanych przed soborem watykańskim II i 100 współczesnych tekstach. Okazuje się, że liczba wykrzyknień znacząco spada w ciągu ostatniego stulecia. W dawnym nabożeństwie eksklamacje są liczne i urozmaicone pod względem struktury. Obecnie pojawiają się pojedynczo i w specjalnych kontekstach, zwłaszcza w stylizacji i w użyciach ironicznych. Widoczny jest wpływ innych dyskursów i gatunków oraz sytuacji komunikacyjnej. Artykuł porusza także problem wyznaczników eksklamacji w tekstach pisanych i mówionych. 
The article presents a comparison of older and more contemporary texts in respect of the functions and frequency of exclamations. The analysis is based on about 100 Polish texts used in Catholic ceremonies of the Stations of the Cross, published before the Second Vatican Council and 100 contemporary texts of the same devotional practice. It appears that the number of exclamations in contemporary texts has decreased radically. In the older material exclamations are numerous and have a variety of structures. In contemporary texts we find far fewer, usually in special contexts, especially in highly stylised and ironic ones. One can see the influence of other discourses and genres and the communicative situation as well. The paper also deals with indicators of exclamations in spoken and written texts.
Źródło:
Poznańskie Spotkania Językoznawcze; 2017, 34; 141-152
2082-9825
2450-0259
Pojawia się w:
Poznańskie Spotkania Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religious discourse and Philosophy Ibn Rusd and Thomas Aquinas
Autorzy:
Ellul, Joseph
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375652.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Religious discourse
Philosophy
Ibn Rusd
Thomas Aquinas
Scholasticism
Dyskurs religijny
filozofia
Tomasz z Akwinu
Scholastyka
Opis:
Artykuł Josepha Ellula analizuje podobieństwa i różnice w filozoficznej refleksji Ibn Rusda    i Tomasza z Akwinu. Według muzułmańskiego filozofa, o ile religia odnosiła się ludzi poprzez za- stosowane symbole, obrazy i prawa, o tyle filozofia ukazywała prawdę objawioną dzięki dowodze- niu. Dlatego usiłował on zachować harmonię między filozofią i religią, podkreślając zgodność re- ligii z wymogami racjonalnego dyskursu, co szczególnie uwidoczniło się w jego dyskusji nad wy- razową i alegoryczną interpretacją Koranu. Dla Tomasza z Akwinu prawda objawiona znajduje się poza rozumem, który nie może być do niej w opozycji. Wysiłek intelektualny pełni tutaj charakter służebny: mając na celu wyjaśnianie, potwierdzanie i obronę prawd wiary chrześcijańskiej. W związku z tym dowody powinny być sto- sowane w celu wykazania, że to, co przeciwnicy twierdzą na temat wiary chrześcijańskiej, jest fał- szywe. Mimo że sfera rozumu nie pokrywa się z domeną wiary, to w żaden sposób nie implikuje wzajemnego wykluczenia. Jak zauważa Akwinata, filozof rozważa stworzenia same w sobie, nato- miast  wierzący  postrzega je w ich odniesieniu do Boga. Refleksja Tomasza z Akwinu, ubogacona lekturą dzieł muzułmańskiego filozofa, umożliwiła mu spotkanie z reprezentantami religii niechrześcijańskich we wspólnym dążeniu do prawdy. Jego dzieła są świadectwem spotkania filozofii chrześcijańskiej oraz islamskiej inspirowanych zarówno przez perypatetyków i neoplatoników, jak i pośrednio przez muzułmańską myśl teologiczną.
The article by Joseph Ellul OP analyses similarities and differences in the philosophical approach of Ibn Rušd and St. Thomas Aquinas. For the Muslim philosopher, religion appealed to the masses by applying symbols, imagery and laws, whereas philosophy arrived at the truths of revealed Law through demonstration. He goes to great lengths in order to establish the existence  of harmony between philosophy and religion, but he appears to take it in the sense of conformity  of religion to the requirements of rational discourse, particularly in his discussion of the literal and the allegorical interpretation of the Qur’ân. For Thomas Aquinas revealed truth, that is to say the truth of the Christian faith, lies beyond reason, but the latter cannot be opposed to the former, since what nature endows cannot be opposed to supernatural gift. The exercise of reason is instrumental in order to clarify, corroborate and defend the truths of the Christian faith. Consequently, reason should be applied in order to prove that what adversaries are stating about the Christian faith is false. Although the realm of reason is not coextensive with that of faith, this by no means should imply that they are mutually exclusive or contradictory. As Aquinas points out, the philosopher considers creatures as they are, whereas the believer views them in their relation to  God. Aquinas’s intellectual investigations allowed him to bridge the divide that arose in encounters with members of non-Christian religions in the common pursuit of truth. His works are a living testimony to the encounter between Christian thought and Islamic philosophy inspired by both the Peripatetics and the Neoplatonists together with the indirect contribution of Muslim theological thought.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2015, 29; 27-53
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religiose Indifferenz als Herausforderung und Chance. Zur konfessionellen Situation in den neuen Bundeslandern Deutschlands
Religious Indifferentism as a Challenge and Opportunity. On the Denominational Situation in the New Federal States of Germany
Indyferentyzm religijny jako wezwanie i szansa. O sytuacji wyznaniowej w nowych krajach związkowych Niemiec
Autorzy:
Tiefensee, Eberhard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047864.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
religious indifference
practical unbelief
proclaiming the Christian message in a society of religiously indifferent people
religious indifference as a challenge to theology
indyferentyzm religijny
praktyczna niewiara
przepowiadanie orędzia chrześcijańskiego w społeczności ludzi religijnie obojętnych
indyferentyzm religijny wezwaniem dla teologii
Opis:
W 2004 r. Papieska Rada Kultury wydała dokument Gdzie jest twój Bóg? Wiara chrześcijańska wobec wezwania indyferentyzmu religijnego. W dokumencie tym zwrócono uwagę na dramat duchowy naszych czasów, polegający na cichym odchodzeniu całych grup ludzi od praktyk religijnych i utracie ich związku z wiarą. Sytuacja ta powoduje, że Kościół jest współcześnie bardziej konfrontowany z indyferentyzmem i praktyczną niewiarą niż z ateizmem, który znajduje się w defensywie. W związku z tym jego zadaniem jest poznanie przyczyn i skutków tego zjawiska oraz poszukiwanie właściwych sposobów reagowania. Kwestia ta jest szczególnie aktualnym problemem w nowych krajach związkowych Republiki Federalnej Niemiec.O ile zjawisko ateizmu, które jest rozpowszechniane za pomocą różnych akcji i publikacji oraz jest stosunkowo łatwe do zidentyfikowania, a konfrontacja z nim jest możliwa dzięki całemu arsenałowi argumentów,  to  zjawisko  indyferentyzmu religijnego  stanowi  dla  teologii poważniejszy i bardziej złożony problem, jak dotąd słabo opracowany. Niniejszy artykuł ukazuje zagadnienie indyferentyzmu religijnego z perspektywy nowych krajów związkowych Niemiec. W trzech punktach autor dokonuje charakterystyki zjawiska indyferentyzmu religijnego w Niemczech Wschodnich oraz ukazuje, w jakim sensie może ono być szansą i wezwaniem dla działalności misyjnej Kościoła, przedstawiając możliwe strategie podejścia do niego, zarówno ze strony teologii katolickiej, jak i przepowiadania.
Źródło:
Teologia i moralność; 2013, 8, 1(13); 87-102
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O zapomnianych XIX-wiecznych wyrazach i związkach wyrazowych z kręgu leksyki religijnej (na przykładzie dokumentów Zgromadzenia Sióstr Opatrzności Bożej)
Forgotten nineteenth-century words and expressions of religious vocabulary (on the example of the documents of the Sisters of Divine Providence)
Autorzy:
Wojtaszek, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911263.pdf
Data publikacji:
2018-11-26
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
religious language
lexicon
etymology
semantics
lexical archaisms
material archaisms
język religijny
leksyka
etymologia
semantyka
archaizmy leksykalne
archaizmy rzeczowe
Opis:
W artykule zaprezentowane zostały wyrazy i związki wyrazowe z kręgu leksyki religijnej, które funkcjonowały w XIX-wiecznej polszczyźnie, a które nie występują we współczesnych tekstach o tematyce religijnej. Źródłem badanego materiału językowego są teksty XIX-wiecznych dokumentów Zgromadzenia Sióstr Opatrzności Bożej stanowiących normę prawną tej rodziny zakonnej: Zbiór Ustaw Zgromadzenia Panien Opatrzności (1857) i Ustawy Zgromadzenia Sióstr Opatrzności z 1882 roku. Analiza etymologiczno-strukturalna i semantyczna wyodrębnionych jednostek językowych, poświadczona cytatami odpowiednich zapisów, w których te wyrazy i połączenia występują, wskazuje, że prawie wszystkie wymienione w artykule zapomniane wyrazy i związki wyrazowe wyekscerpowane z dokumentów Zgromadzenia to archaizmy leksykalne. Archaizmem rzeczowym jest leksem pokutnica. Najczęściej powtarzającymi się w analizowanym materiale wyrazami są rzeczowniki admonitorka i pokutnica, następnie próbantka i kolejno frazeologizmy dawać pokuty, cnota gruntowna, rzeczownik szafarka i wyrażenie postępek duchowny. Leksemy cnota i pokora nabrały z kolei nieco negatywnego zabarwienia, zwłaszcza w rzeczywistości laickiej.
The article presents words and expressions from the religious vocabulary which functioned in the nineteenth-century Polish language, and which do not exist in contemporary texts about religion. The source of the study is the nineteenth-century documents of the Sisters of Divine Providence that constitute the legal norms of that religious community: Zbiór Ustaw Zgromadzenia Panien Opatrzności (Collection of Regulations of the Assembly of Maidens of Providence) from 1857 and Ustawy Zgromadzenia Sióstr Opatrzności (Laws of the Sisters of Providence) from 1882. Etymological -structural and semantic analysis of the chosen linguistic units, attested by appropriate quotations in which these words appear, shows that almost all the forgotten words and expressions mentioned in the article taken from the documents of the Congregation of the Sisters of Divine Providence are lexical archaisms. The word pokutnica (penitent) is an archaism. Most often repeated in the analysed material words are the nouns admonitorka and pokutnica, then próbantka and idioms dawać pokuty, cnota gruntowna, the noun szafarka and idiom postępek duchowny. The words cnota (virtue) and pokora (humility) gained a slightly negative connotation, especially in secular reality.
Źródło:
Poznańskie Spotkania Językoznawcze; 2017, 33
2082-9825
2450-0259
Pojawia się w:
Poznańskie Spotkania Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katecheza chrzcielna jako szansa rozwoju religijnego rodziców
Baptismal catechesis as an opportunity for religious development of parents
Autorzy:
Tafelska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047642.pdf
Data publikacji:
2015-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Baptism
catechesis
family
parents
godparents
child
testimony of faith
religious
development
upbringing
community of the Church.
Chrzest
katecheza
rodzina
rodzice
dziecko
świadectwo wiary
rozwój religijny
wychowanie
wspólnota Kościoła.
Opis:
W obliczu przemian zachodzących we współczesnym świecie zauważa się potrzebę nieustannego pobudzania do żywego świadectwa wiary. Dlatego też celem artykułu jest podkreślenie jak ważną rolę w pobudzaniu do żywego świadectwo wiary i w uświadamianiu rodzicom ich zadań i obowiązków względem ich dzieci pełni katecheza chrzcielna. Katecheza ta stanowi szansę ich rozwoju religijnego tak, aby od wiary indywidualnej mogli przejść oni do wiary wyznawanej i kształtowanej we wspólnocie Kościoła i rodziny. Dzisiejsze zabieganie i wielość propozycji na ,,szczęśliwe życie” płynących ze świata zdają się nie ułatwiać tego zadania. Jednakże sama już szansa spotkania i porozmawiania o sprawach wiary daje nadzieję nowego przebudzenia. Gdy katecheza ta zostanie dobrze przygotowana niewątpliwie będzie mogła osiągnąć swój cel.
In the face of changes taking place in the modern world, it is noted for the need of constant stimulation to the living testimony of faith. That is why the aim of this article is to highlight the important role in stimulating the living witness of faith, and in raising awareness of parents of their duties and responsibilities, in relation to their children's full baptismal catechesis. Catechesis is an opportunity for their religious development, so that from the individual faith, they can move to the faith professed and shaped in the community of the Church and family. Today's hustling and variety of proposals for ,,happy life” flowing from the world do not appear to facilitate this task. However, the chance to meet and talk about issues of faith gives hope to a new awakening. When catechesis is well prepared, it will undoubtedly be able to achieve its purpose.
Źródło:
Teologia i moralność; 2015, 10, 1(17); 131-144
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krytyka koncepcji racjonalności bezdowodowego przeświadczenia teistycznego Johna Hicka
The critics of the John Hicks conception of the rational theistic belief without proof
Autorzy:
Strzyżyński, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1402446.pdf
Data publikacji:
2009-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
John Hick
racjonalne bezdowodowe przeświadczenie teistyczne
doświadczenie zmysłowe i religijne
C. R. Brakenhielm
T. R. Mathis
R. W. Perrett
język prywatny
alternatywa solipsystyczna dla doświadczenia zmysłowego
pluralizm religijny
dane zmysłowe
Opis:
The main point of this article is John Hick’s conception of rational theistic belief without proof and its critics. By the analogy between sense experience and religious experience Hick build the inference leading to conclusion that the religious experience is like sense experience reliable foundation for rationally of beliefs. So although religious beliefs have non proofs, for instance for existence of God, they are rational. Critics, like C. R. Brakenhielm, T. R. Mathis, R. W. Perrett review this inference and conclusion. Especially are attacking analogy between sense experience and religious experience, by negation of possibility of the private language and possibility of solipsistic alternative for sense experience. 
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2009, 6; 85-96
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cechy duszpasterzy jako przywódców
Characteristics of pastoral care priests as successful leaders
Autorzy:
Lipiec, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1019437.pdf
Data publikacji:
2018-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
pastoral care priest
parson
leader
religious leader
characteristics of a leader
characteristics of a pastoral care priest
characteristics of a parson
duszpasterz
proboszcz
przywódca
przywódca religijny
cechy przywódcze
cechy duszpasterza
cechy proboszcza
Opis:
Celem artykułu jest wskazanie cech duszpasterskich prezbitera, które są potrzebne do skutecznej realizacji duszpasterstwa. Na początku autor omawia charakterystykę lidera w świetle teorii zarządzania. Następnie przedstawia znaczenie cech przywódcy w posłudze prezbitera. W dalszej części wskazuje na te cechy duszpasterskie prezbitera, które są potrzebne do stworzenia zespołu duszpasterskiego i zarządzania nim. W ostatniej części prezentuje cechy prezbitera niezbędne do budowania relacji między duszpasterzem a poszczególnymi członkami zespołu duszpasterskiego. W konkluzji wskazuje, że pomimo tego, że każdy odnoszący sukcesy lider zespołu duszpasterskiego powinien posiadać liczne cechy przywódcze, trudno jest stworzyć pełną listę obejmującą wszystkie.
The aim of the article is to indicate the characteristics of pastoral care priests which are required for the eff ective realization of pastoral care. At fi rst, the author discusses the characteristics of a leader in the light of the theory of management. Next, he presents the role of the characteristics of a leader in the ministry of priests. Further on, he enumerates the characteristics of pastoral care priests which are required for creating and managing the pastoral team. Finally, he indicates the characteristics necessary for building the relationship between the pastoral care priest and particular members of the pastoral team. In the conclusion he indicates that despite the fact that each successful leader of the pastoral team should possess numerous characteristics, it is diffi cult to create a complete list of all of them.
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2018, 19; 39-50
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies