Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pamięci" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Symbole pamięci i prawa pamięci w Izraelu
Symbols of remembrance and the memory laws in Israel
Autorzy:
Gliszczyńska-Grabias, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28865405.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Holocaust
Israel
mnemonic policy
memory laws
mnemonic constitutionalism
Izrael
polityka pamięci
prawa pamięci
konstytucjonalizm pamięci
Opis:
Zarządzanie zbiorową pamięcią i narracją na temat przeszłości stanowi element polityki historycznej większości państw świata. Polityka ta prowadzona jest za pomocą wielu instrumentów, w tym tych należących do katalogu środków prawnych, ujętych często w postać konstytucjonalizmu pamięci. W przypadku Izraela polityka pamięci ma jednak charakter szczególny. Osadzona jest bowiem wokół zbrodni Holocaustu, stanowiącej nie tylko uniwersalny symbol ostatecznego zła i ludobójstwa, lecz również kamień węgielny powstania izraelskiej państwowości. Odniesienia do Holocaustu stanowią w Izraelu także istotny wyznacznik stosunku państwa – i prawa – do palestyńskiej kolektywnej pamięci historycznej oraz prób jej regulowania. W obliczu nadal trwającego konfliktu i ten jego aspekt wydaje się zatem konieczny do rozważenia. Celem podjęcia naukowej refleksji jest w tym przypadku chęć dokonania analizy sposobów, a w szczególności sposobów prawnych, za pomocą których Izrael zbudował i nadal kształtuje swoją tożsamość oraz najbardziej kontrowersyjnych, również pod względem prawnym, metod tworzenia tej tożsamości. W artykule podjęta została próba przedstawienia roli Holocaustu w izraelskiej polityce i konstytucjonalizmie pamięci, ze szczególnym uwzględnieniem tej roli w kontekście trwałego kryzysu w stosunkach palestyńsko-izraelskich, lub szerzej, arabsko-izraelskich. Wnioski przeprowadzonej analizy skłaniają ku stwierdzeniu, że choć motywy, którymi kieruje się Izrael, prowadząc określoną politykę pamięci, pozostają w dużej mierze zrozumiałe i uzasadnione, ich realizacja następuje jednak niekiedy nie tylko z naruszeniem określonych standardów ochrony praw człowieka, lecz także ze szkodą dla i tak kruchego, czy wręcz obecnie przerwanego, procesu pokojowego.
The governance over collective memory and narratives about the past is an element of the memory policy of the majority of states in the world. This policy is carried out by means of various instruments, including those belonging to the catalogue of legal measures and often manifesting themselves in the form of mnemonic constitutionalism. In the case of Israel, the memory policy has a special character, however. It is focused on the crime of the Holocaust, established not only as a universal symbol of ultimate evil and genocide, but also as a cornerstone of the emergence of the Israeli statehood. The reference to the Holocaust in Israel is also a determinant of the attitude of the state – and the law – to Palestinian collective historical memory and attempts to regulate it. In the view of the lasting conflict, it also seems necessary to consider this aspect of mnemonic policy. The aim of the scholarly reflection in the present article is to analyse the measures, and in particular the legal measures, by which Israel has built and continues to shape its identity, as well as the most controversial methods of creating this identity, including legal ones. This article attempts to present the role of the Holocaust in the Israeli mnemonic policy and constitutionalism, with particular focus placed on the context of the permanent crisis in the Palestinian-Israeli relations, or more broadly, Arab-Israeli relations. The analysis carried out leads to the conclusion that, although Israel’s motives in pursuing a particular policy of remembrance remain largely understandable and legitimate, their implementation sometimes causes not only violations of certain standards of human rights protection, but are also used to the detriment of an already fragile, if not currently broken, peace process.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2023, 85, 3; 219-234
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyskusja o dziedzictwie osmańskim jako część współczesnych dyskusji o tożsamości w Albanii
The Dispute over the Ottoman legacy as a part of contemporary identity discussions in Albania
Autorzy:
Czekalski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910011.pdf
Data publikacji:
2018-02-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Balkans
conflict of memory
Ottoman Empire
mithicisation
politics of memory
post-communism
Albania
Bałkany
konflikt pamięci
Imperium Osmańskie
mityzajca
polityka pamięci
postkomunizm
Opis:
The dispute over the Ottoman heritage and its influence on the identity and evolution of the Albanian nation is one of the fundamental tendencies in the identity discussions in post-communist Albania. The European aspirations of the Albanians encouraged the victimization of identity discourse and promoted seeing contemporary Albanian problems in the context of the collapse of Ottoman Empire. Demands to revise history proposed by of the Democratic Party of Albania after 2009 elections fostered the reinforcement of the mythologized vision of history but also lead to the conflict of the memory of Albania and Turkey, whose policies of memory form part of the current political needs of both countries.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2017, 24, 1; 45-60
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pamięci nieukojone. Wokół upamiętniania ofiar w Serbii i Chorwacji (Jasenovac, Bleiburg i belgradzkie Sajmište)
The Inconsolable Memories. On Commemorating Practices in Serbia and Croatia (Jasenovac, Bleiburg, Belgrade’s Sajmište)
Autorzy:
Giergiel, Sabina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182971.pdf
Data publikacji:
2016-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
past
war
commemorative practices
memorial site
przeszłość
wojna
praktyki komemoratywne
miejsce pamięci
Opis:
Tekst koncentruje się na przemianach tożsamości narodowych w dwóch krajach postjugosłowiańskich (Serbii i Chorwacji). (Re)konstrukcje przeszłości mające tam miejsce od lat dziewięćdziesiątych XX wieku zakładały przede wszystkim zanegowanie dziedzictwa wspólnego opartego na zmitologizowanej walce partyzanckiej, a następnie wybór z przeszłości tych wydarzeń, o których pamięć należy kultywować. Walka przeciwstawnych pamięci (serbskiej i chorwackiej) oraz polaryzacja społeczeństwa chorwackiego pokazana zostaje na przykładzie praktyk komemoratywnych związanych z miejscami zagłady (Jasenovac i Bleiburg) z okresu drugiej wojny światowej. W tekście przywołano również miejsce kojarzone z Holokaustem, które mogłoby stać się symbolem uniwersalnej, „pogodzonej” pamięci.
The paper focuses on the national identity transformations in the two post Yugoslavian states, i.e. Serbia and Croatia. (Re) constructions of the past that have been taking place there since the 1990s mainly assume rejecting the common legacy based on the mythological guerilla fight, and then choosing those past events about which memories ought to be retained. The struggle of the adversative pasts (Serbian and Croatian), as well as the polarization of the Croatian society are demonstrated on the example of the commemorative practices connected to the memorial sites from the World War II (Jasenovac and Bleiburg). The paper also alludes to the site associated with Holocaust which might become the symbol of the universal, “reconciled” memory.
Źródło:
Porównania; 2016, 19; 130-149
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Securitization of Memory: a Theoretical Framework to Study the Latvian Case
Sekurytyzacja pamięci: teoretyczne ramy badania przypadku łotewskiego
Autorzy:
Pakhomenko, Sergii
Sarajeva, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179020.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
security
securitization
identity
historical memory
politics of memory
Latvia
narrative
memory regime
security dilemma
bezpieczeństwo
sekurytyzacja
tożsamość
pamięć historyczna
polityka pamięci
Łotwa
narracja
reżim pamięci
dylemat bezpieczeństwa
Opis:
The article suggests and argues a theoretical framework for studying a particular case of memory securitization. It is based on the constructivist perception of security that is systematically framed in the studies of representatives of the Copenhagen School, who consider security as a socially constructed phenomenon and define identity protection to be one of its primary goals. Pursuant to this approach, the article presents a correlation between memory and security in at least three aspects. In the first instance, similar to security, collective memory is socially determined. In the second instance, collective memory lies at the core of various forms of identity, including national identity. In the third instance, collective memory is not only an object of protection but also a resource, which is used by securitization actors for threat identification, enemy image modeling as well as for defining the means of protection. The Latvian case is applied for setting the theoretical framework of the memory securitization model. In future, it might be used to study specific juridical and political mechanisms of memory securitization in the countries of Central and Eastern Europe. The authors perceive the securitization of memory as a diverse complex of measures aimed at establishing and setting a certain historical narrative, as well as convincing society to be actively loyal to it. Accordingly, the policy of memory is defined as a mechanism for putting securitization in practice. The initial conditions for understanding this process in Latvia are the post-communist transition, ethnocultural divisions of the society, and the external factor represented by Russia, that promotes its historical narratives. In one respect, R. Brubaker’s concept of the “nationalized” state is taken as a theoretical model of the politics of memory in Latvia. According to this concept, the official narrative of post-communist countries has been set as a nation-oriented one. On the other hand, the concept of the memory regime developed by M. Bernhard and J. Kubik is also considered. As per their theory, the memory regime in Latvia can be described as being divided into the official and alternative narrative of counter-memory, which is based on the Soviet legacy.
Artykuł proponuje i uzasadnia teoretyczne ramy badania sekurytyzacji pamięci na konkretnym przypadku. Opiera się na konstruktywistycznym postrzeganiu bezpieczeństwa, systematycznie formułowanym w badaniach przedstawicieli Szkoły Kopenhaskiej, którzy traktują bezpieczeństwo jako zjawisko konstruowane społecznie, uznając ochronę tożsamości za jeden z głównych jego celów. Zgodnie z tym podejściem artykuł przedstawia korelację między pamięcią a bezpieczeństwem w co najmniej trzech aspektach. W pierwszej kolejności, podobnie jak w przypadku bezpieczeństwa, pamięć zbiorowa jest zdeterminowana społecznie. Po drugie, pamięć zbiorowa leży u podstaw różnych form tożsamości, w tym tożsamości narodowej. Po trzecie, pamięć zbiorowa jest nie tylko przedmiotem ochrony, ale także zasobem, który jest wykorzystywany przez podmioty sekurytyzacyjne do identyfikacji zagrożeń, modelowania obrazu wroga, a także do definiowania środków ochrony. Teoretyczne ramy modelu sekurytyzacji pamięci ustalono w oparciu o przypadek łotewski. W przyszłości może on posłużyć do badania konkretnych prawnych i politycznych mechanizmów sekurytyzacji pamięci w krajach Europy Środkowo-Wschodniej. Autorzy postrzegają sekurytyzację pamięci jako zespół różnorodnych środków mających na celu ustanowienie i ustalenie pewnej narracji historycznej, a także przekonanie społeczeństwa do aktywnej lojalności wobec tej narracji. W związku z tym polityka pamięci jest definiowana jako mechanizm wprowadzania sekurytyzacji w praktyce. Warunki wstępne dla zrozumienia tego procesu na Łotwie obejmują transformację postkomunistyczną, podziały etniczno-kulturowe społeczeństwa oraz czynnik zewnętrzny, jakim jest promująca swoje narracje historyczne Rosja. W jednym aspekcie teoretyczny model polityki pamięci na Łotwie odnosi się do koncepcji „unarodowionego” państwa R. Brubakera. Zgodnie z tą koncepcją oficjalna narracja krajów postkomunistycznych została określona jako narodowa. Z drugiej strony rozważono także koncepcję reżimu pamięci, opracowaną przez M. Bernharda i J. Kubika. Zgodnie z ich teorią reżim pamięci na Łotwie można opisać jako podzielony na oficjalną i alternatywną narrację kontrpamięci opartej na dziedzictwie sowieckim.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2020, 13; 395-410
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwość prowadzenia postępowania karnego w sprawie zbrodni popełnionych w czasie Powstania Warszawskiego przed sądami polskimi. Przypadek Heinza Reinefartha
Autorzy:
Kuczyńska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/916728.pdf
Data publikacji:
2019-07-17
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Powstanie Warszawskie
zbrodnie nazistowskie
Instytut Pamięci Narodowej
Rzeź Woli
ściganie zbrodni prawa międzynarodowego
Opis:
Celem artykułu jest rozważenie tego, czy dopuszczalne z punktu widzenia prawa karnego polskiego i prawa Unii Europejskiej jest prowadzenie postępowania karnego w sprawie zbrodni popełnionych w czasie Powstania Warszawskiego przed organami polskimi. Już na pierwszy rzut oka pojawiają się liczne problemy związane z historycznym charakterem czynów zarzucanych oskarżonemu: oskarżeni zmarli, a także często ma miejsce res iudicata (przesłanka rzeczy osądzonej). Występują więc przesłanki z artykułu 17 § 1 pkt 5, 6 i 7 k.p.k., które stanowią negatywne przesłanki prowadzenia postępowania i muszą prowadzić do jego umorzenia. W tej konkretnej sprawie ściganie odbywa się na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, która reguluje tryb postępowania w zakresie ścigania przestępstw popełnionych na osobach narodowości polskiej lub obywatelach polskich innych narodowości w okresie od dnia 8 listopada 1917 r. do dnia 31 lipca 1990 r. w postaci m.in. zbrodni nazistowskich., jako przykład zbrodni, w przypadku której dopuszczalne jest prowadzenie postępowania karnego. Na przykładzie Rzezi Woli, zbrodni przypisywanej H. Reinefarthowi, zostanie wykazane, jakie prawne trudności spotykały śledztwo toczące się w tej sprawie.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2018, 70, 2; 331-360
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Non-Governmental Organizations as Actors of Ukrainian Politics of Memory
Organizacje pozarządowe jako aktorzy ukraińskiej polityki pamięci
Autorzy:
Kornievskyy, Oleksandr
Rozumnyi, Olexii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/642344.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
non-governmental organizations
politics of memory
memory policy
Ukraine
organizacje pozarządowe
polityka pamięci
Ukraina
Opis:
Artykuł bada rolę organizacji pozarządowych jako podmiotów (aktorów) ukraińskiej polityki pamięci, a także stosowane przez nich mechanizmy wpływające na kształtowanie pamięci historycznej społeczeństwa ukraińskiego. Autorzy stosują porównawcze badania jakościowe, wykorzystując empiryczno-interpretacyjną wersję metody badania konkretnych przypadków (studium przypadku). Przedmiotami analizy są: Centrum Badań Ruchu Wyzwolenia, Ukraiński Instytut Badań nad Holokaustem „Tkuma” oraz Centrum Pamięci o Holokauście Babyn Yar. Wyniki badań wskazują, że organizacje pozarządowe aktywnie wpływają na proces kształtowania pamięci historycznej społeczeństwa ukraińskiego. Wpływ ten może być wywierany zarówno metodami bezpośrednimi (poprzez różnorodne działania edukacyjne), jak i pośrednimi (poprzez interakcje z instytucjami państwowymi odpowiedzialnymi za wdrażanie krajowej polityki pamięci). Skuteczność tego wpływu zależy od tak ważnych czynników, jak dostępność sponsorów dysponujących znacznymi środkami finansowymi i/lub lobbystów w agencjach rządowych i instytucjach będących częścią infrastruktury polityki pamięci państwa.
The article investigates the role of non-governmental organizations as subjects (actors) of Ukrainian politics of memory, as well as the mechanisms used by them to influence the formation of the historical memory of Ukrainian society. The authors resort to comparative qualitative research, using an empirical-interpretative version of the method of studying specific cases (case study). The objects of analysis are: the Center for the Study of the Liberation Movement, “Tkuma” Ukrainian Institute for Holocaust Studies, and the Babyn Yar Holocaust Memorial Center. The results of the study indicate that NGOs are actively influencing the process of forming the historical memory of Ukrainian society. Methods of such influence can be both direct (through various educational activities) and indirect (through interaction with state institutions responsible for the implementation of national memory policy). The effectiveness of this influence is determined by such important factors as the availability of sponsors with significant financial means and/or lobbyists in government agencies and institutions that are part of the state memory policy infrastructure.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2019, 12; 379-391
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
How Communists Wanted to Remember Communism
Jak komuniści chcieli, aby pamiętano komunizm
Autorzy:
Zysiak, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009568.pdf
Data publikacji:
2019-05-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
memory politics
communism
state-socialism
review essay
polityka pamięci
komunizm
państwowy socjalizm
esej recenzyjny
Opis:
This is a review essay discussing an edited volume titled Historical Memory of Central and East European Communism (eds. Agnieszka Mrozik and Stanislav Holubec, Routledge 2018).
Prezentowany tekst to esej recenzyjny na temat książki Historical Memory of Central and East European Communism (pod redakcją Agnieszki Mrozik i Stanislava Holubeca, Routledge 2018).
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2019, 31, 1
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konflikt o zabytki i miejsca pamięci, czyli o nowo-starym postrzeganiu przeszłości w Europie Środkowej i Wschodniej po 1989 roku
The Contflict About Monuments and Remembrance Sites or The New-Old Perception of The Past in Central and Eastern Europe After 1989
Autorzy:
Lewicki, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182033.pdf
Data publikacji:
2013-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
monuments
remembrance sites
borders
Central Europe
Eastern Europe
pomniki
miejsca pamięci
granice
Europa Środkowa
Europa Wschodnia
Opis:
Wielokulturowe tereny i zabytki mogą łączyć, ale i dzielić oraz wywoływać konflikty. Takie nowo-stare widzenie przeszłości i zabytków było dość często spotykane w Europie Środkowej i Wschodniej po 1989 roku. Przeciwną postawą jest praca przy ich ochronie i konserwacji, co może być największym elementem łączącym różne społeczności, budować mosty i tworzyć nowe więzi. Dzisiaj nie tylko zabytki łączą, ale praca i wspólne działania na rzecz ich zachowania i konserwacji, co jest zupełnym przeciwieństwem postkolonialnego widzenia świata. W pracy omówiono wielokulturowość zabytków, zwracając uwagę namobilność artystów, mobilność dzieł sztuki i mobilność granic. Przeanalizowano też problem własności dziedzictwa jedno, dwu i wielokulturowego.
Multicultural places and monuments can unite or divide and bring about conflict. Such new-old perception of the past and the monuments is frequent in Central and Eastern Europe after 1989. In contrast, work on the protection and preservation can be an idea that unites different communities, creates bridges and new bonds. At present, it is not only the monuments which unite but the work to maintain and preserve them which constitutes a common goal. This tendency is contrary to the postcolonial perception of the world. The work describes the multiculturality of monuments paying attention to the mobility of artists, works of arts and borders. Also, an analysis of the issue of uni-, bi- and multicultural heritage ownership is offered.
Źródło:
Porównania; 2013, 13; 203-223
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziki Zachód, dziki Wschód. Western a sprawa polska
Wild West, Wild East. Western and the Polish question
Autorzy:
Franczak, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391840.pdf
Data publikacji:
2015-12-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Western Movies
Borderlands Studies
Politics of Memory
Polish Recovered Territories
western
studia pogranicza
polityka pamięci
Ziemie Odzyskane
Opis:
The article reconstructs poetics and politics of Polish westerns, focussing on the two most re-nowned examples of the genre: The Law and the Fist (1964) or The Wolves' Echoes (1968). They are set in the western or eastern   borderlands of post-war Poland (1945–1948) and depict the struggles of righteous militiamen against plunderers and looters. The analysis is based on classical theories formulated by A. Bazin, J. Kitses and W. Wright and aims to highlight hidden contradic-tions between the rules of film genre, the requirements of veracity, and propagandist manipula-tion. These movies reinforce the official politics of memory of the Polish People’s Republic. The Law and the Fist contribute to the discourse on the ‘Recovered Territories’ and renew the Piast concept of returning these territories to the traditional Polish homeland. In turn, The Wolves' Echoes shapes the collective memory of the Bieszczady Mountains and justifies ethnic homogene-ity of this borderland.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2015, 24; 73-96
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The ‘Museums of the Frontline’ in Stepanakert, or on the Armenian Remembrance of the Armed Conflict with Azerbaijan
Muzeum frontowe Stepanakertu, czyli o ormiańskiej pamięci konfliktu zbrojnego z Azerbejdżanem
Autorzy:
LORENC, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/642335.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the NKR Memorial Museum of the Perished Soldiers
the Memorial Museum of Missing Warriors of the NKR
the ‘museums of the frontline’
Stepanakert
conflict over Nagorno-Karabakh
Muzeum Pamięci Poległych Żołnierzy
Muzeum Pamięci Zaginionych Bojowników
„muzea frontowe”
konflikt o Górski Karabach
Opis:
Celem tekstu jest próba aplikacji kategorii „wartości przestrzennych”, w rozumieniu Floriana Znanieckiego i Aleksandra Wallisa, na grunt badań poświęconych praktykom komemoracyjnym na przykładzie Muzeum Poległych Żołnierzy i Muzeum Zaginionych Wojowników, zlokalizowanych w Stepanakercie – stolicy Republiki Górskiego Karabachu. Pytanie podstawowe sprowadza się do tego, jakie są wartości przestrzenne obu muzeów? Zgodnie z przyjętą hipotezą, obie instytucje stanowią syntezę praktyk muzealnych i funeralnych. Poza funkcją komemoracją, polegającą na upamiętnieniu ormiańskich ofiar konfliktu zbrojnego o Górski Karabach, służą one konstruowaniu i utrwalaniu wrogości wobec Azerbejdżanów. Ma ona charakter fundacyjny dla idei Arcach i stanowi główną implikację polityczną wartości przestrzennych reprezentowanych przez te placówki, uzasadniając nazywanie ich „muzeami frontowymi”. Do opracowania materiałów pozyskanych w wyniku badań terenowych użyto metod jakościowych, w tym głównie analizy dyskursu, która pozwoliła potraktować muzea i ich otoczenie jako archiwa, które nie są neutralne, gdyż wiążą się z władzą gromadzenia oraz władzą samych instytucji. Pomocniczo zaś użyto autoetnografii i performansu.
Nagorno-Karabakh is currently considered the most militarized area in the South Caucasus region. The key political decision-makers of Armenia come from Stepanakert. The issue of the future of this territory is an important element of any electoral campaign in Armenia. Any plans to make concessions to the Azerbaijani side are opposed by Armenian nationalist and veteran circles. The memory of the armed conflict with Azerbaijan remains vivid and is reflected in numerous commemorative initiatives in the NKR, as exemplified by the Memorial Museum of the Perished Soldiers and the Memorial Museum – The Union of Relatives of Missing Warriors of the NKR in Stepanakert. These institutions are a synthesis of museum and funeral practices. To quote Aleksander Wallis, replacing ‘monuments’ with ‘museums,’ it may be concluded that they “were created to historicize current events” which “evoke the greatest emotions, tensions and conflicts” and stem from “profound moral needs.” However, unlike monuments whose “artistic shape and symbolic meaning [...] permit different interpre- tations in formal and artistic categories as well as in the categories of meaning, ideology and politics” (Wallis, 1968), the two museums do not give such freedom. Besides commemoration, they also serve the purpose of constructing and consolidating hostility towards Azerbaijan – the raison d’être of the conflict over Nagorno-Karabakh. The conflict is the foundation of the idea of Artsakh and the main political implication of the spatial values represented by the MMPS and MMMW. The unique character of these museums, however, is not related to the politicization of re-membrance, which is a common feature of such establishments, but rather to the short temporal distance between the armed conflict and the emergence of the exhibitions. Consequently, the memory of the museums’ creators has not been ‘borrowed’ and the message of the museums reflects the current attitude to Azerbaijan.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2019, 12; 393-411
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu austronostalgii w czeskiej pamięci subiektywnej
Searching for autronostalgy in the Czech subjectivememory
Autorzy:
Czaplińska, Joanna
Filipowicz, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908963.pdf
Data publikacji:
2020-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Czech literature
memory studies
austronostalgy
family memory
Lubomír Martínek
literatura czeska
studia pamięci
austronostalgia
pamięć rodzinna
Lubomír Martínek
Opis:
Głównym tematem artykułu jest obecność lub brak austronostalgii w wypowiedziach subiektywnych. Materiałem źródłowym są eseje czeskiego autora Lubomíra Martínka oraz wspomnienia przedstawicieli 13 przeciętnych przypadkowych czeskich rodzin. Refleksje autora koncentrują się z jednej strony na braku austronostalgii w tych subiektywnych świadectwach, a z drugiej na przyczynach tej nieobecności. Pierwsza z nich nawiązuje do teorii Cathrin Horel, że kraje dobrze rozwinięte, które nie zawdzięczają swojego postępu monarchii Habsburgów, bardzo szybko zapomniały o wspólnej przeszłości. Druga dotyczy czeskiego dyskursu odrodzeniowego w XIX wieku, którego głównym celem było uniezależnienie się od imperium austro-węgierskiego.
The paper’s topic is presence or absence of austronostalgy in subjective sayings. Essays by the Czech author Lubomír Martínek and memories of representatives of 13 three-generations average Czech families are the source material. The authors’ reflections concentrate on lack of austronostalgy in these subjective testimonies and the reason for this absence. One of them leads to Cathrin Horel theory that well-developed countries which did not owe their progress to the Habsburg monarchy forgot common past very quickly. The second one concerns Czech revival discourse in the 19th century with the main goal to became independent from Austro-Hungarian Empire.  
Źródło:
Bohemistyka; 2020, 1; 115-130
1642-9893
Pojawia się w:
Bohemistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Memory Strategies in Contemporary Georgia
Strategie pamięci we współczesnej Gruzji
Autorzy:
Karaia, Tamar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/620507.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Georgia
collective memory
identity transformation
memory sites
lustration
Occupation Museum
Gruzja
pamięć zbiorowa
transformacja tożsamości
miejsca pamięci
lustracja
Muzeum Okupacji
Opis:
Gruzja, jako dawna republika radziecka, zaczęła zajmować się swoją sowiecką przeszłością, jednak w latach dziewięćdziesiątych zeszłego wieku procesy te były ograniczone i opóźnione. Nie możemy wobec tego mówić o ciągłości polityki pamięci, co spowodowało zmienne priorytety polityki zagranicznej. Po rewolucji róż, nowy rząd wprowadził reformy w większości kluczowych sfer życia instytucjonalnego, a ponowne zajęcie się totalitarną przeszłością pozwoliło dostrzec szereg problematycznych przejawów w życiu politycznym i kulturalnym postsowieckiego kraju. W celu odnowy systemu państwowego konieczne było ustanowienie granic w stosunku do systemu przedrewolucyjnego. Analizując politykę pamięci, za najważniejszą postawę tego okresu należy uznać symbolizm. Po roku 2006, kiedy obywateli gruzińskich deportowano z Federacji Rosyjskiej, tendencje polityki pamięci uległy gwałtownej zmianie. W dyskursie politycznym pojawiły się terminy takie jak „okupacja”, „represje” itp. Od tego czasu strategie pamięci można wiązać z polityką wiktymizacji i tworzeniem zbiorowej pamięci traktowanej priorytetowo jako kwestia bezpieczeństwa narodowego.
Georgia, as a former Soviet republic, began dealing with its Soviet past, but in the 1990s these processes were limited and delayed. Therefore, we cannot speak about a continuous politics of memory and this led to changeable foreign policy priorities. After the Rose Revolution, the new government introduced reforms in most of the key spheres of institutional life. Re-addressing the totalitarian past saw a number of problematic manifestations in political and cultural life in this post-Soviet country. For the renovation of the state system, it was essential to make corresponding boundaries with the pre-revolution state system. Analyzing the politics of memory, symbolism is the most notable attitude in this period. After 2006, when Georgian citizens were deported from the Russian Federation, the tendencies of the politics of memory changed rapidly. Terms such as “occupation,” “repression” etc. appeared in the political discourse. From this period on, the strategies of memory could be associated with a politics of victimization and the formation of the collective memory prioritized as a national security issue.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2017, 4; 5-22
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 2 sierpnia 2019 r. (sygn. I ACa 768/18)
Commentary to the judgment of the Appeal Court in Krakow of 2 August 2019 (case no. I ACa 768/18)
Autorzy:
Denys, Adriana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499694.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
dobro osobiste
tożsamość narodowa
indywidualizacja
kult pamięci osoby zmarłej
personal interest
national identity
individualisation
cult of memory of the deceased
Opis:
Glosa omawia aktualną problematykę uznawania tożsamości narodowej za dobro osobiste. Opracowanie zawiera argumenty wskazujące, że tożsamość narodowa, wbrew stanowisku Sądu Apelacyjnego, nie powinna podlegać cywilnoprawnej ochronie ze względu na niespełnianie konstrukcyjnego wymogu indywidualizacji idealnego interesu oraz brak możności sformułowania wszystkich roszczeń cywilnoprawnych chroniących to dobro. W glosie omówiono również kwestię kultu pamięci osoby zmarłej. Naruszenie komfortu psychicznego nie będzie naruszeniem dobra osobistego, gdy niespełniony jest wymóg indywidualizacji, nie tylko podmiotu, którego dobro osobiste zostało naruszone, ale i osoby zmarłej, co Sąd Apelacyjny powinien przeanalizować.
The commentary discusses the current issue of recognizing national identity as a personal interest. The commentary includes arguments indicating that national identity, contrary to the Appeal Court’s view, should not be subject to civil law protection due to the failure to meet the constructional requirement of individualisation of an ideal interest and the inability to formulate all civil law claims protecting this good. The gloss also presents the issue of the cult of memory of the deceased. Violation of the psychological comfort is not deemed a breach of the personal interest when the requirement of individualisation is not fulfilled, not only of the person whose personal interest has been violated, but also of the deceased, which the Appeal Court should analyse.
Źródło:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2020, 10; s. 295-309
2299-2774
Pojawia się w:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anniversary Resolutions of the Polish Sejm and Senate as the Subject of Political Science Research
Uchwały rocznicowe Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej jako przedmiot badań politologicznych
Autorzy:
Secler, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32306362.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
anniversary resolutions
historical anniversaries
politics of memory
Polish Sejm and Senate
uchwały rocznicowe
rocznice historyczne
polityka pamięci
Sejm i Senat Rzeczypospolitej Polskiej
Opis:
Undoubtedly, memory studies can be included in the mainstream of contemporary political science. They encompass reflections on the politics of memory, and historical or collective memory. The political science literature has designated little space to examine anniversary resolutions of the Polish Sejm and Senate after 1989. Therefore, it has become the main focus of this article based on research conducted and funded by the National Science Centre. The research examined the place and role of anniversary resolutions of the Polish Sejm and Senate in the Polish politics of memory. It has been assumed that such resolutions express the will of the two chambers of the Polish Parliament to commemorate historical anniversaries related to events and people who, in the opinion of resolution promoters, play an important role in the history of the state and nation. Furthermore, it is understood that the anniversary resolutions, among other things, are an important tool of the authorities to implement the politics of memory. The aim of the publication is to present the main research findings. The findings are based on the analysis of 589 anniversary resolutions adopted by the Sejm and the Senate in 1989–2019. The article also draws attention to the significance and usefulness of the resolutions for political science research, not only those referring to memory studies.
Bez wątpienia, w nurt współczesnej politologii można włączyć badania pamięcioznawcze. Zazwyczaj odnoszą się one do refleksji na temat polityki pamięci, polityki historycznej czy pamięci zbiorowej. Dotychczas, w literaturze przedmiotu z zakresu nauk o polityce, niewiele miejsca poświęcano problematyce uchwał rocznicowych Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej po 1989 roku, które są przedmiotem zainteresowania niniejszego artykułu. Opiera się on na badaniach przeprowadzonych i finansowanych ze środków Narodowego Centrum Nauki na temat miejsca i roli uchwał rocznicowych Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w polskiej polityce pamięci. Przyjęto, że uchwały te stanowią akt woli obu izb polskiego parlamentu w zakresie upamiętniania rocznic historycznych odnoszących się do wydarzeń i osób, które w opinii uchwałodawców, zajmują ważne miejsce w dziejach państwa i narodu. Ponadto przyjęto między innymi, że uchwały rocznicowe Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej są istotnym narzędziem władzy w zakresie realizowania założeń polityki pamięci. Celem publikacji jest prezentacja głównych ustaleń wynikających z realizowanych badań. Ich postawą była analiza materiału badawczego obejmującego 589 uchwał rocznicowych uchwalonych przez Sejm i Senat Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1989–2019. Niniejszy artykuł zwraca także uwagę na znaczenie i przydatność wyżej wskazanych uchwał polskiego parlamentu dla badań politologicznych – nie tylko tych, o charakterze pamięcioznawczym.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2023, 4; 69-78
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
АВТОБІОГРАФІЧНА ПАМЯТЬ У СТРУКТУРІ ЩОДЕННИКОВОГО ДИСКУРСУ
Autorzy:
Ігнатьєва, Світлана
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041803.pdf
Data publikacji:
2019-01-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
autobiographical memory
autobiographical information
individual memory
memory predicates
process of memorization
diary discourse
pamięć autobiograficzna
pamięć indywidualna
predykaty pamięci
proces zapamiętywania
dyskurs pamiętnikarski
Opis:
W artykule poddano analizie pamięć autobiografi czną jako proces spowodowany chęcią pamiętnikarza-adresanta głębiej wniknąć w swoje wewnętrzne „Ja”, jak najlepiej zrozumieć samego siebie, swoją przeszłość, osiągnąć sens istnienia. Określono subiektywne czynniki, które wpływają na zdolność pamięci do transformacji. Skoncentrowano uwagę na sytuacji medialnej pamięci autobiografi cznej w strukturze dyskursu pamiętnikarskiego, wskazano na jej zdolność identyfi kacji autora — nadawcy wypowiedzi. Przedstawiono niezbędne dla wielostronnego rozumienia  achanizmów pamięci autobiografi cznej funkcje intersubiektywną, intrasubiektywną oraz egzystencjalną, wyodrębniono markery językowe, które biorą aktywny udział w dyskursie pamiętnikarskim. Dyskurs pamiętnikarski omówiono jako szczególny rodzaj dialogu pamiętnikarza z samym sobą, z umownym nadawcą-odbiorcą, epoką, przyszłością.
The article deals with the analysis of an autobiographical memory as a process caused by the desire of the diary-addresser to penetrate into his inner self more deeply, to understand himself, his past, and to comprehend the meaning of his being. The subjective factors influencing its ability to transform have been revealed. The attention has been focused on the medial position of an autobiographical memory in the structure of a diary discourse, its meaning in identifying the author-communicant has been emphasized. The intersubjective, intrasubjective and extrasentative functions necessary for a versatile understanding of the mechanisms of autobiographical memoryare have been identifi ed. The language markers that actively 'work' in the diary discourse have been singled out. The diary discourse is considered as a special dialogue of the diary writer with himself, with the imaginary communicantrecipient, the era, the future.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2019, 7, 1; 103-113
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies