Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "legal policy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Koncepcje statusu prawnego Arktyki
The legal status of the Arctic as a concept
Autorzy:
Wojas, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/684731.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
international law
international state policy
Arctic legal status
Opis:
The Arctic is a place which generates widespread interest on the international stage. This region, which was seemingly forgotten after the end of the Cold War, has again become a place of great rivalry. The reason for this is primarily the shrinking of the Arctic ice cap, which has opened up the possibility of exploiting the region’s rich natural resources and using new, attractive, maritime routes.The problem which arises in connection with these possibilities is the lack of a specific legal status for this area. Arctic countries, in this case meaning the big five of the Arctic, which are the states which have direct access to the Arctic Sea: Denmark (via Greenland), Canada, Norway, Russia and the United States, have submitted their own proposals for the regulation of the legal regime around the North Pole. The most important issues are considered to be: the concept of sectors, the common heritage of humanity and the rule of law subjecting the Arctic sea. These three issues arise from different periods and though many of their elements are varied, they also have convergent points. It is likely that the status of this strategic area will be based on one of them.
Źródło:
Adam Mickiewicz University Law Review; 2015, 5; 39-53
2450-0976
Pojawia się w:
Adam Mickiewicz University Law Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Agrarrechtliche Weltenrettung oder Überforderung? Von der Methodik der Integration außerland-wirtschaftlicher Ansprüche ins europäische Agrarrecht
Agricultural law saving the world, or making too high demands? On the methodology for integrating non-agricultural claims into European agricultural law
Salvare il mondo grazie al diritto agrario di fronte a richieste troppo elevate... Sulla metodologia di incorporare le rivendicazioni non connesse all’agricoltura nel diritto agrario europeo
Autorzy:
Norer, Roland
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040741.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
politica agricola comune
politica ambientale
politica strutturale
metodologia giuridica
cross-compliance
greening
Common Agricultural Policy
environmental policy
structural policy
legal methodology
Wspólna Polityka Rolna
polityka środowiskowa
polityka strukturalna
metodologia prawa
Opis:
In the course of its development, starting with the organisation of agricultural markets, the Common Agricultural Policy has been confronted with many different, also non-agricultural problems. It had to respond to the requirements of environmental protection, structural and social policy, animal welfare, energy policy or climate protection. Nowadays, there are three different methods by which the relationship between agricultural law and non-agricultural legal issues is legally shaped: separation, connection and integration.
La politica agricola comune, nelle diverse fasi di sviluppo, a partire da quella di organizzare i mercati agricoli, ha dovuto affrontare problemi diversi, non sempre connessi all’agricoltura. È stata costretta a soddisfare i requisiti in ambito di protezione ambientale, politica strutturale e sociale, benessere degli animali, politica energetica oppure tutela del clima. Al giorno d’oggi si possono osservare tre diversi metodi attraverso i quali si configura, dal punto di vista giuridico, il rapporto tra diritto agrario e materia giuridica non connessa all’agricoltura: separazione, relazione e integrazione.
Wspólna Polityka Rolna w trakcie swego rozwoju, począwszy od organizacji rynków rolnych, mierzyła się z wieloma różnymi, także pozarolniczymi problemami. Musiała odpowiadać wymogom ochrony środowiska, polityki strukturalnej i społecznej, dobrostanu zwierząt, polityki energetycznej lub ochrony klimatu. Współcześnie można dostrzec trzy metody, według których prawnie kształtowane są relacje między prawem rolnym a pozarolniczą materią prawną: separacja, powiązanie i integracja.
Źródło:
Przegląd Prawa Rolnego; 2021, 2(29); 349-366
1897-7626
2719-7026
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Rolnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Partnerstwo na rzecz mobilności jako instrument polityki imigracyjnej Unii Europejskiej
Mobility partnership as an instrument of European Union migration policy
Autorzy:
Morawska, Katarzyna A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693992.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
immigration policy
legal migration
mobility partnerships
European Union
polityka imigracyjna
legalna migracja
partnerstwa na rzecz mobilności
Unia Europejska
Opis:
Migration policy is one of the competences that the European Union shares with Member States. Its main objective is to ensure the balanced approach to legal and illegal migration. Pursuant to Articles 79 and 80 of the Treaty on the Functioning of the European Union (TFEU) the EU has the right to take action aimed at the management of legal migration, whereby it is for Member States to decide on the number of migrant workers admitted to their territory. Since 2005 the EU has been implementing the Global Approach to Migration and Mobility which implies broad cooperation between Member States and sending countries in the field of migration. One of the elements of this approach is mobility partnerships which are special agreements between Member States and third countries concerning the management of population flows. These declarations are to improve migration management, to fight illegal migration and to promote legal migration to the EU. This article examines and evaluates declarations already signed and is an attempt to answer the question to what extent mobility partnerships may contribute to the growth of legal migration to the EU.
Jedną z kompetencji, jaką Unia Europejska dzieli z państwami członkowskimi, jest polityka imigracyjna. Jej głównym celem jest zapewnienie wyważonego podejścia zarówno do migracji legalnej, jak i nielegalnej. Zgodnie z art. 79 i 80 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskie w ramach wspólnej polityki imigracyjnej UE ma prawo podejmować działania mające na celu m.in. zarządzanie legalną migracją, przy czym to do państw członkowskich należy ostateczna decyzja o liczbie przyjmowanych na swoje terytorium migrantów zarobkowych. Od 2005 r. UE w ramach polityki imigracyjnej realizuje tzw. globalne podejście do migracji i mobilności, które zakłada szeroką współpracę pomiędzy państwami członkowskimi UE a krajami pochodzenia imigrantów. Jednym z elementów tego podejścia jest partnerstwo na rzecz mobilności – umowa pomiędzy krajami członkowskimi UE a państwami trzecimi dotycząca zarządzania przepływami ludności. Umowy partnerstwa należą do tzw. soft law, co oznacza, że pozbawione są mocy wiążącej. Deklaracje te mają za zadanie m.in. usprawnienie zarządzania migracjami, walkę z nielegalną migracją oraz wspieranie legalnej migracji do UE. Niniejszy artykuł analizuje i ocenia podpisane dotychczas deklaracje oraz stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, w jakim stopniu umowy partnerstwa na rzecz mobilności mają szansę przyczynić się do wzrostu legalnej migracji obywateli państw trzecich do UE.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2017, 79, 2; 97-109
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katafatyczny kod prawa
Cataphatic code of law
Autorzy:
Nowak-Far, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693460.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
cathaphacity of law
legislation
policy of law
legislative modelling
legislative techniques
legal language
heuristics
katafatyczność
jakość legislacji
prawodawstwo
język prawa
heurystyka
Opis:
‘Understandability’ or ‘simplicity’ of law are plausible terms which should not be used in a more rigorous assessment of the quality of any legal regulation due to the fact that they are rather intuitive. Instead, another qualifier, namely cataphacity, should be used. Cataphacity denotes a recourse to a legal code which effectively lowers transactional costs normally associated with the decoding of legal norms from legislative provisions borne by those to whom these norms are primarily addressed. Thus, cataphatic legislative practice requires that the level of cataphacity (or, alternatively, the threshold of cataphacity) and the cognitive competence of primary users of a given piece of law be adequately matched with each other. This match also implies a prior identification of the relevant pragmatic model within which legal norms are to intervene. As a result, cataphacity is a gradable variable which is dependent on the level of aspiration of law-makers and their own judgment of legal cognitive abilities of those to whom the law pertains. High cataphatic thresholds create significant cognitive barriers, whereas low ones make law accessible, since law is then expressed in a simple, plain and, therefore, widely understandable language. However, low cataphatic thresholds are rarely associated with good legislative practices. The very substance of regulation may be complex. So may be the pragmatic model of legislation. Also, the existing framework of legal norms may require quite a high degree of regulatory rigidity, also in terms of semantics and syntax used in legislative codes. Moreover, circumstances ofregulation may be such that they require of law-makers adoption of a more active approach where they would have to make a recourse to the authoritative nature of a legal language capable of inducing a desired level of cataphacity (i.e. to impel a certain level of cognitive competence). Suchan activity would then result in the reduction of impact of natural rules of communication in law compliance and law enforcement settings.  
„Zrozumiałość” czy „prostota” prawa nie są w pełni przydatnymi kategoriami naukowej oceny jakości prawa. Są one bowiem określeniami intuicyjnymi. Lepiej jest w tym zakresie używać innej kategorii: badać, czy prawo jest „katafatyczne”. Katafatyczność jest osiągana poprzez takie metody legislacji (kodowania tekstów prawnych), które skutecznie obniżają transakcyjny koszt dekodowania z nich norm prawnych przez bezpośrednich adresatów właśnie tych norm. Prawidłowe techniki w tym zakresie powinny zapewnić dostosowanie poziomu katafatyczności (innymi słowy, wyznaczenia jej progu) do kognicyjnych kompetencji pierwszorzędnych użytkowników danej regulacji prawnej. Takie podejście implikuje konieczność uprzedniej identyfikacji właściwego modelu pragmatycznego, w ramach którego dane normy prawne zawarte w regulacji mają funkcję interwencyjną. Katafatyczność jest zmienną stopniowalną, zależną od poziomu aspiracji prawodawcy oraz od jego własnego osądu dotyczącego odnoszących się do prawa kompetencji kognicyjnych tych podmiotów, których owo prawo dotyczy. Wysoki próg katafatyczności (czyli niski jej poziom) stwarza poważne bariery kognicyjne. Ich obniżenie następuje wtedy, gdy prawo posługuje się konstrukcjami prostymi, nieskomplikowanymi, formułowanymi prostym językiem. Niski próg katafatyczności nie powinien być zawsze traktowany jako wyznacznik dobrej regulacji prawnej. Skomplikowanie samej materii regulacyjnej, jak również modelu pragmatycznego, który miałby być jej kanwą, może wręcz wykluczać prostotę regulacji. Poziom skomplikowania kodu prawnego zawyża także to, że nowe regulacje muszą zachowywać takie reguły składniowe i semantyczne, które pozwalają na zachowanie ich kompatybilności z regulacjami zastanymi w systemie prawa. Okoliczności regulacji mogą także decydować o tym, że wręcz celowe będzie wykorzystanie przez prawodawcę autorytatywnej natury języka prawnego, który ma zdolność indukowania określonego poziomu katafatycznośći (tj. wymuszenia określonego poziomu kompetencji kognicyjnej adresatów). Tego rodzaju uwarunkowania i działania redukują wpływ naturalnych reguł komunikacji w procesie stosowania prawa.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 3; 5-21
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprachliche Herausforderungen an die Rechtsvergleichung im Agrarrecht
Linguistic challenges for agricultural law comparativism
Sfide linguistiche poste al diritto agrario comparato
Autorzy:
Martínez, José
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040625.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
scienza del diritto agrario
studi giuridici comparati
linguaggio
politica agricola comune
relativismo
agricultural law studies
legal comparativism
language
Common Agricultural Policy
relativism
nauka prawa rolnego
komparatystyka prawnicza
język
Wspólna Polityka Rolna
relatywizm
Opis:
Agricultural law combines two opposing directions of development of law in general. One is connected with the local or regional element and indeed, like no other discipline, is linked to a specific region, culture, tradition and linguistic specificity, being a consequence of the specific nature of agricultural law. On the other hand, at the level of the European Union it is characterised by the greatest degree of integration. The Common Agricultural Policy has made agricultural law locally and regionally rooted but, at the same time, it has created a specific technical language of European agricultural law. Therefore, conducting a comparative legal research into the field of agricultural law faces a particular challenge as it requires combining both local and regional linguistic specificities with the European technical language of agricultural law. This relativism of the technical language of agricultural law does not, however, stand in the way of legal comparativism. However, apart from the linguistic knowledge, it requires the researcher to possess thorough cultural, social and economic knowledge of another country. Professor Budzinowski, unlike many other scholars, embodies these skills in his comparative legal research.
Il diritto agrario combina due direzioni opposte di sviluppo del diritto in generale. Da un lato, si tratta di un aspetto locale o regionale. Infatti, come nessun’altra disciplina, essa è legata a una specificità regionale, culturale, tradizionale e infine linguistica. Ciò consegue dalla sua particolare natura. Dall’altro, il diritto agrario è quell’area del diritto a livello dell’Unione europea che si caratterizza per il maggior grado di integrazione. La politica agricola comune è riuscita a far europeizzare questo ambito del diritto, radicato a livello locale e regionale, e al tempo stesso ha fatto nascere un linguaggio tecnico specifico del diritto agrario europeo. Quindi, le ricerche giuridiche comparate di diritto agrario si trovano costrette a dover affrontare una sfida del tutto particolare, vale a dire devono saper combinare le specificità linguistiche, locali e regionali, con il linguaggio tecnico europeo del diritto agrario. Fortunatamente, il relativismo del linguaggio tecnico del diritto agrario non va a ostacolare gli studi giuridici comparati, anche se, oltre alle conoscenze linguistiche, richiede al ricercatore pure una approfondita conoscenza culturale, sociale ed economica di un altro Paese. Il Professor Budzinowski incarna queste abilità nella sua ricerca giuridica comparata come quasi nessun altro scienziato.
Prawo rolne łączy w sobie dwa przeciwstawne kierunki rozwoju prawa. Z jednej strony zawiera element lokalny lub regionalny. Jak mało która dziedzina jest ono związane z określonym regionem, kulturą i tradycją, a także z określonym językiem. Jest to konsekwencją swoistego charakteru prawa rolnego. Z drugiej strony jest ono dziedziną prawa funkcjonującą na poziomie Unii Europejskiej, którą cechuje największy stopień integracji. Wspólna Polityka Rolna zeuropeizowała tę dziedzinę prawa, która jest zakorzeniona lokalnie i regionalnie, a przy tym stworzyła specyficzny język techniczny europejskiego prawa rolnego. Prowadzenie badań prawnoporównawczych w dziedzinie prawa rolnego staje zatem przed wyzwaniem połączenia lokalnej i regionalnej specyfiki językowej oraz europejskiego języka technicznego prawa rolnego. Relatywizm technicznego języka prawa rolnego nie stoi na przeszkodzie komparatystyce prawniczej. Jednak poza znajomością języka wymaga ona od badacza również dogłębnej wiedzy kulturowej, społecznej i ekonomicznej na temat innego państwa. Profesor Budzinowski wykorzystuje te umiejętności w swoich badaniach prawnoporównawczych jak mało który uczony.
Źródło:
Przegląd Prawa Rolnego; 2021, 2(29); 331-348
1897-7626
2719-7026
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Rolnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies