Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "city planning" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Mit dziewiętnastowiecznego Paryża
The myth of 19th century Paris
Autorzy:
Knapowski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009713.pdf
Data publikacji:
2020-10-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Paris
the 19th century
Georges Haussmann
Napoleon III
architecture
modernization
city planning
Paryż
dziewiętnasty wiek
architektura
modernizacja
urbanistyka
Opis:
Esej recenzyjny książki Pierre’a Pinona, Le mythe Haussmann, która zajmuje się zdekonstruowaniem mitu, powstałego wokół Georgesa-Eugène’a Haussmanna jako wykonawcy wielkiej przebudowy Paryża. Analiza argumentów autora odkrywa złożony charakter prowadzonych w XIX-wiecznym Paryżu prac budowlanych, których planowanie i wcielanie w życie było efektem negocjacji i współpracy, a nie arbitralnych decyzji. Ponadto pozwala na wyciągnięcie wniosków dotyczących przepracowywanego we francuskiej humanistyce przeformułowania historii II Cesarstwa, które jednocześnie rehabilituje reżim polityczny Napoleona III i jego urzędników oraz rozbija ich jednostkową ich sprawczość na rozproszone i trudniejsze do jednoznacznego zdefiniowania podmioty zbiorowe i luźniej powiązane sieci aktorów. Książka staje się więc otwarciem do przepisania historii wielkiej przebudowy, która zamiast skupiać się wyłącznie na postaci prefekta Haussmanna i jego Wspomnieniach, uwzględni szereg postaci i oddolnych działań, dzięki czemu przebudowętę będzie można wpisać w szersze nurty dziewiętnastowiecznych procesów modernizacyjnych, których tytułowa postać była tylko epifenomenem i eponimem, nie zaś sprawcą.
The book review: Pierre Pinon. 2018. Le mythe Haussmann. Paris: Éditions B2.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2020, 37, 3
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poznań in the early modernism time. A concept of a modern city postulated by Sylwester Pajzderski
Poznań w czasach wczesnego modernizmu około roku 1929. Koncepcja nowoczesnego miasta w interpretacji architekta miejskiego Sylwestra Pajzderskiego
Autorzy:
Nadolny, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1023065.pdf
Data publikacji:
2018-08-19
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
City of Poznań
modernism
modern city
urban planning
Poznań
modernizm
miasto nowoczesne
urbanistyka
planowanie przestrzenne
Opis:
This article presents a concept of a modern Poznań development in the early modernism era developed by Sylwester Pajzderski. Because the original publication describing spatial assumptions in 1929 no illustrations were placed, the author of this article attempted to somehow reconstruct selected design assumptions. A special attention was paid to depicting proposals of changes in town composition and structure in relation to the residential, industrial and green areas. The concept a modern town development postulated by Sylwester Pajzderski in the late 1920ies presented in this article was a reflection municipal needs at a specific point in time. It was not so revolutionary as subsequent Wł. Czernecki’s proposal in a general plan of Poznań in 1934. Nevertheless, it was characterised by substantial town planning knowledge and experience. We should bear in mind that from the point of view of an architect and town planner it is an interesting case documenting modern town planning thought Poland.
Niniejszy artykuł prezentuje koncepcję rozwoju nowożytnego Poznania w okresie wczesnego modernizmu autorstwa Sylwestra Pajzderskiego. W związku z tym, że w oryginalnej publikacji opisu założeń przestrzennych z roku 1929 nie umieszczono rysunków, auto artykułu podjął próbę pewnego rodzaju rekonstrukcji wybranych założeń projektowych. Szczególny nacisk położono na ukazanie propozycji zmiany kompozycji i struktury miasta w odniesieniu do zabudowy mieszkaniowej, terenów zielonych i przemysłu. Przedstawiona w niniejszym artykule koncepcja rozwoju nowożytnego miasta autorstwa Sylwestra Pajzderskiego z końca lat 20. XX w. była odzwierciedleniem ówczesnych zapotrzebowań miasta. Nie była tak rewolucyjna jak późniejsza działalność W. Czarneckiego w planie ogólnym miasta Poznania z roku 1934. Niemniej jednak nosiła znamiona wiedzy i praktyki urbanistycznej. Należy mieć na uwadze fakt, że z punktu widzenia urbanisty jest ona ciekawym przypadkiem dokumentującym nowoczesną myśl urbanistyczną na obszarze Polski.
Źródło:
Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna; 2013, 21; 69-80
2353-1428
Pojawia się w:
Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
City resilience – aspekty planistyczne
City resilience – planning aspects
Autorzy:
Mierzejewska, Lidia
Sikorska-Podyma, Kamila
Wdowicka, Magdalena
Lechowska, Ewa
Modrzewski, Bogusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1023506.pdf
Data publikacji:
2020-10-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
city resilience
planning
adaptation
flexibility
stressor
system
redundancy
planowanie
adaptacja
elastyczność
stresor
redundancja
Opis:
Miasta na ścieżce rozwoju napotykają wiele różnego pochodzenia zagrożeń, ryzyk i katastrof, nazywanych ogólnie stresorami. Obecnie, w warunkach globalizacji, oprócz tradycyjnych zagrożeń pojawiają się wciąż nowe (globalne kryzysy gospodarcze, zmiany klimatyczne, zagrożenia terrorystyczne, pandemie, jak w ostatnim czasie Covid-19 itp.), których skutki często są trudne do przewidzenia. Sytuacja taka skłania do podejmowania działań, mających na celu unikanie lub łagodzenie efektów oddziaływania stresorów, a przez to zapewnienie trwałości rozwoju miast. Chodzi więc o budowanie city resilience. W niniejszym artykule miasto traktowane jest jako złożony, dynamiczny system, którego trwanie i rozwój zależy od odpowiedniego planowania działań na rzecz budowania odporności miast. Resilience rozumiane jest przy tym nie w kategoriach statycznych, ale raczej jako umiejętność elastycznego dopasowywania się czy adaptowania do zmieniających się uwarunkowań. Wskazywana jest sekwencja działań, które w procesach planistycznych powinny zostać zachowane, aby odpowiednio przygotować system miasta na potencjalne ryzyka i zagrożenia. Chodzi o identyfikację stresorów, badanie wrażliwości systemu miasta na ich oddziaływanie, analizę możliwych skutków działania stresora oraz przyjęcie konkretnej strategii działania. Podkreślane jest przy tym znaczenie redundancji, społeczeństwa obywatelskiego, analizy rozmieszczenia zagrożeń i ryzyk w przestrzeni miasta oraz ich zmian w czasie.
Cities on the development path face many different origins of threats, risks and catastrophes, generally referred to as stressors. Currently, in the conditions of globalization, apart from traditional threats, new ones appear (global economic crises, climate change, terrorist threats, pandemics, such as recently Covid-19, etc.), the effects of which are often difficult to predict. Such a situation prompts us to take actions aimed at avoiding or mitigating the effects of stressors, and as a result ensuring the sustainability of urban development. So it is about building city resilience. In this article, the city is treated as a complex, dynamic system, the duration and development of which depends on appropriate planning of activities aimed at building city resilience. Resilience is understood not in static terms, but rather as the ability to flexibly adjust, or adapt, to changing conditions. A sequence of actions is indicated that should be followed in planning processes in order to properly prepare the city system for potential risks and threats. It is about identifying stressors, studying the sensitivity of the city system to their impact, analyzing the possible effects of a stressor and adopting a specific action strategy. The importance of redundancy, civil society, the need to analyze the distribution of threats and risks in the city space and their changes over time is emphasized.
Źródło:
Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna; 2020, 50; 83-99
2353-1428
Pojawia się w:
Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka dla miast, miasta dla polityki. O możliwości (i konieczności) radykalnej polityki miejskiej
Politics for cities, cities for the political. About possibility (and necessity) of radical urban politics
Autorzy:
Marzec, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1011872.pdf
Data publikacji:
2010-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
city
urban policy
politics
the political
political community
town planning
power
city space
miasto
polityka miejska
wspólnota polityczna
planowanie miejskie
władza
przestrzeń miejska
Opis:
Tekst podejmuje problem rzekomej bezalternatywności globalnych przemian dla realiów miejskiego życia. Miasto jako naturalnie wspólnotową, „komunistyczną” forma ludzkiego życia i może okazać się obszarem, w którym niezależnie od ogólnych trendów można realizować lewicową, „dospołeczną” politykę. Już istniejące formy szeroko rozumianej władzy mogą skutecznie oddziaływać na miejskie relacje społeczne. Wartości i normy są powszechnie delegowane na miejską materialność, a świadome kształtowanie nawet najdrobniejszych elementów miejskiej przestrzeni ma niepoślednie konsekwencję dla stosunków społecznych. Jeśli po części kryzys polityki jako formy organizacji życia wspólnoty wynika z przemian przestrzennych to można pomyśleć takie kroki, które z powrotem, wychodząc od miejskiej materialności, doprowadzą do odrodzenia politycznych podmiotów. Miasto jest ich realnym miejscem życia i działania i może stać się zarówno zbiorem biologicznych konsumentów jak i na nowo wspólnota polityczną.   Okazuje się wtedy nie tylko obszarem zależnym od światowego kapitalizmu, ale precyzyjnie tym miejscem, gdzie skala zachodzących procesów jest przynajmniej częściowo łatwiejsza do konceptualnego ogarnięcia. Dlatego może stać się punktem wyjścia dla radykalnej polityki demokratycznej.
Essay faces the problem of determinacy of global capitalism processes for the reality of urban political life. The city is naturally communitarian form of human life and seems to be the place where radical pro-community politics could be undertaken. Already existing and operating forms of power could fruitfully influence the city social relations. Values and norms of conduct are broadly delegated on the urban space and materiality, thus conscious shaping of city space has severe consequences for community life. If a crisis of the political partly has its roots in metamorphoses of the cities, then also remedies, rising from the urban materiality and reestablishing political subjects, could be thought. City, as most real place of political life could be either reduced to the aggregate of consumers or reestablished as a political community. Due to this is the place where undesired course of action could be stopped, hence precisely here the radical democratic politics can emerge.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2010, 1; 81-92
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne przemiany centrów miast w świetle wybranych doświadczeń amerykańskich i europejskich
Current transformations of city centres in light of some American and European experiences
Autorzy:
Bernaciak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693538.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
city centres
revitalisation
public space
urban sociology
urban planning
centra miast
rewitalizacja
przestrzeń publiczna
socjologia miasta
urbanistyka
Opis:
The article is an attempt to answer the questions about the condition of modern central areas and factors that may be critical in returning city centres to cities and their inhabitants. It also addresses the issue of designing thematic centre spaces, wondering if the space organised in this way responds to new needs, or whether it rather leads to their creation. The main objective of this paper is to present the most important objectives of modern concepts of revitalising the central area of the city and some practical implementation. It points to the accuracy of the results of the European and American experience and the differences in these two approaches. Against this background selected Polish projects are presented.
Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytania o kondycję współczesnych obszarów centralnych i czynniki, które mogą mieć kluczowe znaczenie przy przywracaniu centrów miastom i ich mieszkańcom. Autorka porusza także problematykę tematyzowania przestrzeni centrów, zastanawiając się, w jakim stopniu urządzane w ten sposób miejsca są odpowiedzią na nowe potrzeby, a w jakim same doprowadziły do ich wykreowania. Głównym celem opracowania jest przedstawienie najważniejszych założeń współczesnych koncepcji ożywania przestrzeni centralnych miasta oraz wybranych realizacji praktycznych. Wskazano w nim na prawidłowości wynikające z doświadczeń europejskich i amerykańskich oraz różnice w tych dwóch podejściach. Na tym tle zaprezentowano wybrane realizacje polskie.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 4; 265-275
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praca. Przemiana materii w mieście
Work. Change of matter in a city
Autorzy:
Frąckowiak, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694014.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
public place
work
third place
open city
spatial planning
przestrzeń publiczna
praca
miejsca trzecie
miasto otwarte
planowanie przestrzenne
Opis:
The subject of the paper is a cultural analysis of the phenomenon of work in public space. The conditions of work and its consequences for spatial planning are described. Based on the contemporary urban reality, the growing difficulty of separating work from leisure using traditional criteria, which also affects individual persons, is shown, as it frequently becomes a source of social unrest leading in consequence to various separating practices, or attempts to delineate once again the borders between those two spheres of life. A concept of an open city is also presented, as it constitutes a counterweight to the approach of a functional balance that has been in use so far. Further, examples of relevant contemporary trends in urban development have been offered. Selected issues related to such planning prospects have also been considered. The paper serves as a certain address to architects, urging them to design public place in a manner that accounts for the current transformations in the dynamics and form of work, as a chance for a city to regenerate, reducing at the same time the negative consequences of the permeation of work and leisure, which brings about a threat that social inequalities will simply increase and the vision of even greater social inequalities and exclusion.
Przedmiotem artykułu jest kulturowa analiza fenomenu pracy w przestrzeni publicznej. Autor rozpatruje jego uwarunkowania i konsekwencje dla planowania przestrzennego. Na przykładzie współczesnych zjawisk miejskich zwraca uwagę na rosnącą trudność w oddzieleniu od siebie pracy i czasu wolnego za pomocą tradycyjnych kryteriów, z którą borykać się muszą także same jednostki: stanowi ona dla nich źródło niepokojów oraz w konsekwencji prowadzi do rozmaitych praktyk separowania – prób ponownego wytyczenia granic między tymi dwoma dziedzinami życia. W artykule przywołana jest również koncepcja miasta otwartego, stanowiąca potencjalną przeciwwagę dla dotychczasowych ujęć opartych na balansie funkcjonalnym, a także podano przykłady aktualnych trendów urbanistycznych, które się w nią wpisują. Rozważono również wybrane zagrożenia, które wiążą się z taką perspektywą planistyczną. W tekście zawarto także rodzaj apelu do architektów, w zamyśle autora zachęcający, by przestrzeń publiczną projektować tak, aby uwzględniać obecne przemiany w dynamice i formie pracy, stanowiące szansę na witalizowanie miasta, ale jednocześnie ograniczać negatywne skutki przenikania się pracy i odpoczynku, które grozi powiększeniem społecznych nierówności oraz wykluczeniem.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 1; 425-437
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uspołecznienie procesu planowania przestrzennego na przykładzie miasta Poznania
Participatory spatial planning process on the example of Poznań City
Autorzy:
Kaczmarek, Tomasz
Wójcicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694044.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
sustainable development
spatial planning
public participation
public consultations
Polish cities
City of Poznań
rozwój zrównoważony
planowanie przestrzenne
partycypacja społeczna
konsultacje społeczne
polskie miasta
Opis:
In the last several years a new approach to city management can be observed in Polish cities, and it takes into account elements of public participation (participatory governance). New, often non-statutory forms of the participation and representation of citizens are also being introduced into the decision-making process relating to spatial planning. The purpose of this article is to show the current state of the socialization of the local planning process in Poland. The article tries to answer the question of how to strike a balance between the specialized knowledge of the planners and the contribution that inhabitants bring to the process. Taking the example of Poznań City, the existing forms of public consultations and their impact on the content of planning documents were evaluated. To achieve this goal, the results of participants’ observations during the public consultations and their surveys were used. A diverse activity of the city inhabitants was observed, depending on the type of local development plans and interests, often of particular residents and their representative social organizations. The need to improve the decision-making process in urban planning was highlighted, taking into account alongside the traditional the new forms and tools of social participation (e.g. public participatory GIS ). Their use will increase the range of consultations and inclusion of so far under-representedgroups of residents of the City.
Efektem liberalizacji gospodarki przestrzennej w Polsce jest pojawianie się konfliktów przestrzennych na obszarach podlegających intensywnym procesom urbanizacji, szczególnie w dużych miastach. Towarzyszy temu wzrost świadomości i aktywności społecznej w zakresie zagospodarowania przestrzeni miejskiej. Według Davida Harveya („Bunt miast, prawo do miasta i miejska rewolucja”, 2012) „prawo do miasta” oznacza nie tylko prawo dostępu do jego zasobów i dobrego miejskiego życia w najróżniejszych jego aspektach, lecz także możliwość decydowania przez mieszkańców o tym, co w ich mieście się dzieje i w jakim kierunku się ono rozwija. Od kilku lat w polskich miastach daje się zauważyć nowe podejście do zarządzania, uwzględniające elementy realizacji ww. prawa poprzez dialog społeczny (participatory governance). Nowe, często pozaustawowe formy uczestnictwa mieszkańców i ich reprezentacji wprowadzane są także do procesu decyzyjnego, jakim jest planowanie przestrzenne. Celem artykułu jest przedstawienie stanu uspołecznienia procesu lokalnego planowania przestrzennego w Polsce. W artykule podejmuje się próbę odpowiedzi na pytanie: Jak osiągnąć równowagę miedzy specjalistyczną wiedzą planistów a wkładem, jaki wnoszą do procesu planistycznego mieszkańcy? Na przykładzie Poznania ocenie poddano dotychczasowe formy konsultacji społecznych oraz ich wpływ na treść dokumentów planistycznych, a tym samym kształtowanie przestrzeni miejskiej. Aby osiągnąć zakładany cel, wykorzystano wyniki obserwacji uczestniczącej w trakcie konsultacji społecznych, badania ankietowe ich uczestników oraz mieszkańców obszarów objętych miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego. Zwrócono uwagę na potrzebę doskonalenia procesu decyzyjnego w miejskim planowaniu przestrzennym, uwzględniającego obok tradycyjnych także nowe formy i narzędzia partycypacji społecznej (m.in. participatory public GIS).
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 1; 219-236
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies