Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Efektywność ról międzynarodowych Unii Europejskiej
The efficiency of international roles played by the EU
Autorzy:
Zając, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625275.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
European Union
theory of fields
EU foreign policy
Unia Europejska
teoria ról
wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa UE
Opis:
The European Union acts in numerous capacities on the international arena, and one of its priorities in foreign policy involves the Mediterranean. Since the mid-1990s, the EU has been trying to play several roles in its relations with countries in this region, the most significant being: an active participant in solving the Arab-Israeli conflict; a promoter of measures to build trust, partnership, security and disarmament; a promoter of market reforms and sustainable development; an advocate of democracy and human rights as well as cross-cultural dialogue. Assessed on the basis of its Mediterranean policy, the efficiency of the EU’s international roles, however, is poor, on account of the conflict between the roles the EU declares to be playing, and its actual and expected roles. As a consequence, the Mediterranean has not transformed into the area of peace, stability, welfare and cross-cultural understanding which has been declared as the EU’s objective since 1995.
Unia Europejska odgrywa na arenie międzynarodowej wiele ról, a jednym z priorytetowych kierunków w jej polityce zagranicznej jest region śródziemnomorski. Od połowy lat 90. XX wieku UE stara się odgrywać jednocześnie kilka ról wobec państw w nim położonych. Najważniejszymi z nich są role: aktywnego aktora w rozwiązywaniu konfliktu arabsko-izraelskiego; promotora środków budowy zaufania, partnerstwa, bezpieczeństwa i rozbrojenia; promotora reform rynkowych i zrównoważonego rozwoju; propagatora demokracji i praw człowieka oraz dialogu międzykulturowego. Efektywność ról międzynarodowych, analizowana na przykładzie unijnej polityki śródziemnomorskiej, jest jednak niska, ze względu na konflikt między rolami deklarowanymi, rzeczywistymi i oczekiwanymi. W konsekwencji region śródziemnomorski nie został przekształcony w obszar pokoju, stabilności, dobrobytu i porozumienia międzykulturowego, co od 1995 roku było deklarowanym przez Unię Europejską celem.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2014, 8; 49-61
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwarunkowania kształtowania priorytetów polityki zagranicznej Unii Europejskiej wobec państw Azji Centralnej po roku 2012
Determinants shaping foreign policy priorities of the European Union towards Central Asia after 2012
Autorzy:
Przybylska-Maszner, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625143.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
European Union
Common Foreign and Security Policy
EU–Central Asia
Unia Europejska
Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa
UE–Azja Centralna
Opis:
Central Asia is not a priority for the European Union. Relations with the states in this region were established immediately after the former Soviet republics won independence but, despiteattempts at rapid advancement there, the results of mutual cooperation and mutual commitments have been unsatisfactory. The objective of this paper is to analyze the priorities of the European Union’s policy towards Central Asia after 2012. These priorities are viewed from the regional and national perspectives. The analysis studies a comprehensive range of legal documents to establish the framework of mutual relations and the broad range of mutual political declarations. The key elements of this analysis involve examining the determinants that have shaped the political priorities, the institutional mechanisms established for the purpose of political decision-making and the conduct of collaboration. The paper also looks at the main challenges faced in those areas of cooperation that are deemed crucial. The final part of the analysis leads to conclusions that make it possible to assess how feasible it is to implement EU policies in relations with Central Asian states.
Azja Centralna nie jest obszarem priorytetowego zainteresowania ze strony Unii Europejskiej. Choć relacje z państwami regionu nawiązano zaraz po uzyskaniu przez byłe republiki radzieckie niezależności i intensywnie próbowano rozwijać przez następne lata, dzisiejsze efekty współpracy wynikające ze wzajemnych zobowiązań nie są satysfakcjonujące. Celem artykułu jest analiza priorytetów polityki zagranicznej Unii Europejskiej wobec Azji Centralnej po roku 2012. Priorytety zostały przedstawione w dwóch ujęciach: regionalnym i krajowym. Analizie podlegał pełen zakres dokumentów prawnych określających ramy wzajemnych relacji,jak i szersze spektrum obustronnych deklaracji politycznych. Kluczowymi elementami analizy stały się: uwarunkowania kreowania priorytetów politycznych, utworzony mechanizm instytucjonalny niezbędny do kształtowania decyzji politycznej, jak i realizacji założeń współpracy. Artykuł porusza także główne wyzwania w uznanych za kluczowe wymiarach współpracy.Końcowa część analizy prowadzi do wniosków pozwalających na ocenę możliwości realizacji założonych celów polityki unijnej w relacjach z państwami Azji Centralnej.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2016, 10; 353-370
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udział Polski w operacjach wojskowych Unii Europejskiej w Afryce
Polish participation in military operations of the European Union in Africa
Autorzy:
Przybylska-Maszner, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/615800.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
European Union
military operations
UE–Africa
common foreign and security policy
Unia Europejska
operacje wojskowe
EU–Africa
wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa
Opis:
The purpose of this paper is to analyze the conditions behind Polish participation in the European Union’s military operations in Africa. The author attempts to describe the evolution of the Polish position on the concept of the Common Security and Defence Policy. The text presents the Polish experiences, gained during operations, and assessments of the outcomes of Polish involvement, against the declared priorities of Polish foreign policy. The author also points out the main causes of changes in the Polish stance against further involvement on the African continent. She draws attention to the transformations within the EU and their reception by the Polish government.
Celem artykułu jest analiza uwarunkowań udziału Polski w afrykańskich operacjach wojskowych Unii Europejskiej na tle ewolucji polskiego stanowiska wobec koncepcji realizacji Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony. W tekście przedstawiono polskie doświadczenia z udziału w operacjach, a także ocenę jego konsekwencji w odniesieniu do deklarowanych priorytetów polskiej polityki zagranicznej. Autorka wskazuje także na główne przyczyny zmiany stanowiska polskiego wobec dalszego zaangażowania na kontynencie afrykańskim. Zwraca uwagę na przekształcenia wewnątrz Unii oraz ich odbiór przez stronę polską.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2016, 3; 7-26
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwarunkowania reorientacji polityki Unii Europejskiej wobec Afryki Północnej po roku 2011
The Determinants of the Reorientation of the European Union’s Policy towards North Africa after 2011
Autorzy:
Przybylska-Maszner, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616502.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Arab Spring
Common Foreign and Security Policy
European Union
North Africa
arabska wiosna
wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa
Unia Europejska
Afryka Północna
Opis:
The paper attempts to indicate the determinants of the reorientation of the European Union’s policy towards North Africa after 2011 on account of the EU’s involvement in the Arab Spring and to analyze the new attitude to the possibilities of practical implementation of EU policy instruments. These considerations allow conclusions on further EU involvement in North Africa and building new frameworks for the EU’s strategic approach in this region to be presented both in terms of how various interests are established in Brussels and how the joint standpoint is presented and practical activities launched internationally.
Celem artykułu jest ukazanie uwarunkowań reorientacji polityki Unii wobec regionu Afryki Północnej po roku 2011, w związku z jej zaangażowaniem podczas ‘arabskiej wiosny’, a także analiza zakresu nowego podejścia w odniesieniu do praktycznych możliwości wdrażania unijnych instrumentów polityk. Powyższe rozważania pozwolą na przedstawienie wniosków dotyczących dalszego zaangażowania Unii Europejskiej w regionie Afryki Północnej i budowy nowych ram podejścia strategicznego UE w tym regionie, zarówno na płaszczyźnie ustalania interesów na arenie brukselskiej, jak i przedstawienia wypracowanego stanowiska i uruchomienia działań na arenie międzynarodowej.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2014, 1; 51-65
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Programy niemieckich partii politycznych w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 roku. Wybrane aspekty
Autorzy:
Kosman, Michał M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625384.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Parlament Europejski
wybory
programy wyborcze
CDU
CSU
SPD
Lewica
FDP
AfD
Unia Europejska
ordynacja wyborcza
klauzula wyborcza
reformy instytucjonalne UE
Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE
Opis:
Parlament Europejski przeszedł w ciągu ponad sześciu dekad swego istnienia znaczącą ewolucję, zarówno w wymiarze ilościowym, jak i jakościowym. Od 1979 r. wyłaniany jest w oparciu o powszechne wybory. Ostatnie wybory odbyły się w maju 2014 r. W Niemczech wybierano 96 posłów. Nieco wcześniej Federalny Trybunał Konstytucyjny zlikwidował klauzulę wyborczą, dzięki czemu aż 14 partii niemieckich dostało się do Parlamentu Europejskiego. Najwięcej głosów zdobyły tradycyjne partie – chadecy i socjaldemokraci. Aż siedem partii uzyskało po jednym mandacie. Głównym celem artykułu jest analiza programów wyborczych partii niemieckich biorących udział w rywalizacji wyborczej, zwłaszcza kwestie Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa oraz problemów instytucjonalnych UE. Autor dokonuje ponadto analizy wyników wyborów i prezentuje wnioski dotyczące ewolucji niemieckiej sceny politycznej.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2014, 8; 285-302
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies