Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Security Council" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Problematyka samoobrony na tle zakazu użycia siły zbrojnej w prawie międzynarodowym
The issue of self-defence in light of the international law prohibition to use military force
Autorzy:
Gadkowski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693004.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
prohibition to use force
right to self-defence
UN charter
Security Council
state
aggression
sanctions
zakaz użycia siły
prawo do samoobrony
państwo
Karta Narodów Zjednoczonych
Rada Bezpieczeństwa
napaść zbrojna
agresja
sankcje
Opis:
The subject of this paper touches upon the prohibition to use force, and military force in particular, by States in self-defence. This is a classical example of an important and still very topical issue in international law practice. The right of each State to self-defence is perceived as one of the fundamental rights provided for in customary as well as positive international law. And yet, the exercise of this right has always raised many controversies and questions resulting, on the one hand, from the fact that the concept of self-defence has evolved over years, and, on the other hand, because of the recent tendencies to legalise different military actions carried out outside the framework of the United Nations Charter. These tendencies, presented in the paper in the context of military actions taken by states in situations of a potential terrorist attack, are described as either a pre-emptive, or a preventive use of military force. The author then concludes that although in the event of a pre-emptive military action taken by a State in reliance of its right to self-defence it may be justified to rely on the legal construction of self-defence, in the context of a preventive military operation, such reliance would be much more risky, if not inadmissible. A preventive use of military force fails to meet the criteria of legality of self-defence set forth in the UN Charter, as well as those resulting from international customary law.
Problematyka artykułu nawiązuje do klasycznej, ale niezwykle ważnej i aktualnej w praktyce międzynarodowej problematyki zakazu użycia siły, zwłaszcza siły zbrojnej. Dotyczy bowiem możliwości podejmowania i realizowania przez państwa działań zbrojnych pod postacią samoobrony. Prawo każdego państwa do użycia siły w ramach samoobrony było i jest postrzegane jako jedno z praw fundamentalnych, gwarantowanych zarówno przez zwyczajowe, jak i pozytywne prawo międzynarodowe. Jego realizacja w praktyce budzi jednak wiele kontrowersji i pytań. Są one związane zarówno z ewolucją samej instytucji samoobrony, jak również z nowymi tendencjami w zakresie legalizowania różnych akcji zbrojnych dokonywanych poza ramami Karty Narodów Zjednoczonych. Autor prezentuje te tendencje, zwłaszcza w kontekście działań zbrojnych podejmowanych przez państwa w sytuacji potencjalnego zagrożenia atakami terrorystycznymi, a określanych jako uprzedzające i prewencyjne użycie siły. W konkluzji autor stwierdza, że o ile w wypadku zbrojnej operacji uprzedzającej uzasadnione jest odwoływanie się do konstrukcji prawnej samoobrony, o tyle w wypadku zbrojnej operacji prewencyjnej jest to znacznie bardziej ryzykowne, a wręcz nieuprawnione. Prewencyjne użycie siły zbrojnej nie spełnia bowiem kryteriów legalności samoobrony – zarówno tych określonych w Karcie Narodów Zjednoczonych, jak i tych wynikających z prawa zwyczajowego.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 3; 5-20
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THE DIVISION OF COMPETENCE IN THE AREAS OF STATE SECURITY AND FOREIGN AFFAIRS WITHIN THE EXECUTIVE BRANCH IN LIGHT OF THE 1997 CONSTITUTION OF THE REPUBLIC OF POLAND
PODZIAŁ KOMPETENCJI WEWNĄTRZ WŁADZY WYKONAWCZEJ W SFERZE BEZPIECZEŃSTWA PAŃSTWA ORAZ SPRAW ZAGRANICZNYCH W ŚWIETLE KONSTYTUCJI RP Z 1997 ROKU
Autorzy:
Urbaniak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641845.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Council of Ministers
President
Constitution
security
foreign policy
Rada Ministrów
Prezydent
Konstytucja
bezpieczeństwo
polityka zagraniczna
Opis:
Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej oraz Rada Ministrów zgodnie z art. 10 Konstytucji RP stanowią władze wykonawczą w Rzeczpospolitej Polskiej. Występujący w Polsce dualizm egzekutywy stwarza problem podziału zadań i kompetencji między rządem a głową państwa. Publikacja poddaje analizie podział kompetencji wewnątrz władzy wykonawczej w sferze bezpieczeństwa państwa oraz w sferze prowadzenia polityki zagranicznej. Analiza przepisów konstytucyjnych oraz praktyka ustrojowa skłaniają do konkluzji, że przyjęty w Konstytucji z 1997 roku model kooperacji Prezydenta i rządu w sferze wykonawczej jest nieefektywny i prowadzi do konfliktów politycznych. Biorąc pod uwagę polskie warunki polityczne wskazanym jest przeprowadzenie nowelizacji konstytucji, w wyniku którego odejdziemy od mieszanego modelu i opowiemy się za prezydenckim lub parlamentarno-gabinetowym modelem egzekutywy.
Pursuant to Article 10 of the Constitution of the Republic of Poland, executive power is vested in the President of the Republic of Poland and the Council of Ministers. Implemented in Poland, the dualism of the executive branch creates a problem with the division of duties and competence between the cabinet and the head of state.  This paper analyses the division of powers within the executive branch in the areas of state security and foreign policy. The analysis of the constitutional provisions and the political practice indicates that the model of cooperation between the President and the cabinet as adopted in the Constitution of 1997 is ineffective and leads to political conflicts. In view of the Polish political conditions, it is advisable to amend the Constitution in order to move away from the mixed model towards either the presidential model or the parliamentary-cabinet model of the executive branch of government.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2017, 10; 209-222
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The European Council in view of external security and international threats to the European Union. Between idealism and realism
Rada Europejska a bezpieczeństwo zewnętrzne i zagrożenia międzynarodowe dla Unii Europejskiej. Pomiędzy idealizmem a realizmem
Autorzy:
CZACHÓR, ZBIGNIEW
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625753.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
external operations of the EU and the European Council
instruments and resources in the EU’s external operations
preventing conflicts
responding to crises
a comprehensive approach to politics and external relations
security as a prerequisite for stab
działania zewnętrzne UE i Rady Europejskiej
instrumenty i zasoby w zakresie działań zewnętrznych UE
zapobieganie konfliktom
reagowanie w sytuacjach kryzysowych
kompleksowe podejścia w polityce i działaniach z zakresu stosunków zewnętrznych
bezpieczeństwo jako warunek stabilności
współzależność między bezpieczeństwem i pokojem międzynarodowym
zwiększanie skuteczności działań zewnętrznych UE (Rady Europejskiej)
nabywanie zdolności w obszarze bezpieczeństwa i obrony
Opis:
W dążeniu do realizacji celów Rady Europejskiej w zakresie działań zewnętrznych traktat lizboński stworzył nowy kontekst instytucjonalny. Opiera się on na wzroście zarówno potencjału jak i ambicji RE, które może realizować ona przez wykorzystanie pełnej gamy instrumentów i zasobów – w dążeniu do działań bardziej skutecznych i o większym znaczeniu strategicznym. Uznano zatem, że koncepcje i zasady regulujące kompleksowe podejście Rady Europejskiej zyskać muszą rangę zasad przewodnich działań zewnętrznych UE we wszystkich dziedzinach, w szczególności w odniesieniu do bezpieczeństwa, zapobiegania konfliktom i reagowania w sytuacjach kryzysowych. Z tego względu Rada Europejska określiła szereg konkretnych działań, które podejmuje, dążąc do osiągnięcia coraz bardziej kompleksowego podejścia w polityce i działaniach z zakresu stosunków zewnętrznych. Dla realizacji tego zadania (co precyzyjnie analizuje powyższy tekst) zajęto się wszystkimi aspektami zagrożeń dla bezpieczeństwa płynących z konfliktów i kryzysów zewnętrznych – od wczesnego ostrzegania i gotowości, poprzez zapobieganie konfliktom oraz reagowanie i zarządzanie kryzysowe, aż po wczesny etap wychodzenia z kryzysu oraz budowania stabilizacji i pokoju. Zdaniem Rady Europejskiej – co wykazuje niniejszy tekst – konieczność wzajemnie uzupełniających się interwencji w obszarach bezpieczeństwa zewnętrznego i zagrożeń dla Unii Europejskiej jest efektem nowych problemów międzynarodowych w skali globalnej. Rada Europejska konsekwentnie podkreśla, że bezpieczeństwo jest niezbędnym warunkiem stabilności UE i że trwały pokój nie jest możliwy bez rozwoju i eliminacji zagrożeń i ryzyk. Dla Rady Europejskiej tworzenie i wzmacnianie warunków politycznych, społecznych i gospodarczych dla stabilności ma zasadnicze znaczenie dla bezpieczeństwa i jest warunkiem wstępnym zmian w unijnej polityce zewnętrznej. Ta współzależność między bezpieczeństwem i stabilnością odgrywa kluczową rolę w zwiększaniu skuteczności działań zewnętrznych UE. Każde państwo, które dąży do zapewnienia bezpieczeństwa i pokoju, musi posiadać lub nabyć odpowiednie zdolności we wszystkich istotnych obszarach, w tym w obszarz  bezpieczeństwa i obrony. Umożliwi to nie tylko ustabilizowanie sytuacji na świecie, ale również przyczyni się w sposób konstruktywny do zaprowadzenia pokoju, uzyskania stabilizacji i zapobiegania kryzysom. Na przestrzeni ostatnich lat UE w coraz większym zakresie wspierała tę współzależność między bezpieczeństwem i antykryzysową stabilnością, prowadząc interwencje w różnych obszarach polityki unijnej i korzystając z różnych instrumentów. Działania te obejmują m.in. dostęp do instrumentów międzynarodowych, dialog polityczny, współpracę techniczną (w tym wspólne badania naukowe i innowacje) oraz szkolenia (transfer wiedzy oraz rozwój umiejętności).
In order to accomplish the goals of the European Council with respect to external activities, the Treaty of Lisbon has provided a new institutional context. It is based on boosting the European Council’s potential and ambitions. These may be realized by making use of the vast array of instruments and resources for the operations to be more effective and of a bigger strategic importance. It has been assumed that the concepts and principles underpinning the European Council’s comprehensive approach need to become the rules underlying the EU’s external activities in all areas, in particular with respect to security, preventing conflicts and responding to crises. To this end, the European Council has identified a number of specific activities to pursue in its quest to adopt an even more comprehensive approach to politics and external relations. In order to complete the task (as precisely analyzed in the article), efforts have been made to take care of all the aspects of the threats to security stemming from conflicts and external crises, from early warning and readiness through preventing conflicts, responding to them and crisis management to the early stage of getting over a crisis and reaching stability and peace. According to the European Council – as the article proves – the requirement of complementary interventions in the area of external security and threats to the European Union results from new international problems on a global scale. The European Council consistently emphasizes that security is a prerequisite for the EU’s stability and that lasting peace is not possible without eliminating threats and risks. To the European Council, creating and reinforcing the political, social and economic conditions for stability is of key importance to security and is a prerequisite for changes to the EU’s external policy. This interdependence between security and stability plays a vital role in enhancing the effectiveness of the EU’s external activities. Any country striving to ensure security and peace needs to have or acquire the necessary skills in all the important areas including security and protection. These efforts will both contribute to increased global stability and to bringing peace in a constructive way, to achieve stability and to prevent crises. In the past few years, the EU increasingly supported the correlation between security and anti-crisis stability, initiating interventions in various areas of the EU policy and resorting to different instruments. These activities include access to international instruments, a political dialogue, technical cooperation (like common scientific research and innovations) and training (knowledge transfer and development of skills).
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2017, 11; 39-56
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies