Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Retoryka" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Młodzi wyborcy jako audytorium „dyskursu zmiany” w 2015 roku
Young Voters as an Audience of the ‘Discourse of Change’ in 2015
Autorzy:
Marzęcki, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616685.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
youth
political discourse
progressive rhetoric
conservative rhetoric
change
młodzież
dyskurs polityczny
retoryka progresywna
retoryka konserwatywna
zmiana
Opis:
This article focuses on the election campaigns in 2015 (both presidential and parliamentary) in the context of the various rhetoric styles applied by the political parties. In times of the mediatization of politics and permanent campaigns political competition is primarily taking place outside formal institutions, having moved into the sphere, first and foremost, of the mass media. This reveals a conflict of two discourses at the level of political rhetoric: on the one hand it is a ‘discourse of change’ (progressive rhetoric) created by the opposition parties and, on the other hand, ‘a discourse of continuity’ (conservative rhetoric), which seems to be the means of political communication used by the ruling parties. The main purpose of the article is an analysis of Polish students’ opinions on important social and political issues and an attempt to define this age group in terms of the ‘electorate of change’. The conclusions should be helpful in explaining the reasons for the high level of support given to opposition parties by young voters in Poland.
W niniejszym artykule autor spogląda na kampanię wyborczą w 2015 roku (zarówno prezydencką, jak i parlamentarną) przez pryzmat różnych stylów retoryki, którymi posługiwały się partie polityczne. W czasach zmediatyzowanej polityki, która organizowana jest w ramach kampanii o charakterze permanentnym, rywalizacja toczy się przede wszystkim poza formalnymi instytucjami, głównie w przestrzeni medialnej. Na poziomie retorycznym ujawnia się konflikt dwóch dyskursów: „dyskursu zmiany” (retoryka progresywna), kreowanego przez partie opozycyjne oraz „dyskursu kontynuacji” (retoryka konserwatywna), będącego sposobem politycznej komunikacji partii rządzących. Celem artykułu jest analiza opinii polskich studentów w ważnych kwestiach społecznych i politycznych oraz próba identyfikacji tej grupy wiekowej obywateli w kategoriach „elektoratu zmiany”. Wnioski z analizy powinny być pomocne w wyjaśnianiu przyczyn wysokiego poziomu poparcia udzielanego przez młodych wyborców partiom opozycyjnym.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2017, 1; 47-62
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Felietonistyka polityczna Janusza Korwin-Mikkego w „Super Expressie” – argumentacja i styl wypowiedzi
Janusz Korwin-Mikke’s political feature writing in the „Super Express” – argumentation and speech style
Autorzy:
Świstoń, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179314.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
rhetoric
Janusz Korwin-Mikke
political feature writing
politics
retoryka
polityka
felietony
Opis:
Niniejsza praca traktuje o retoryce Janusza Korwin-Mikkego. Celem pracy jest odnalezienie oraz identyfikacja wzorów posługiwania się słowem przez polityka. Analiza retoryki polityka oparta została na jego publikacjach prasowych zamieszczanych w tabloidzie „Super Express” oraz na oficjalnej stronie internetowej polityka. Retoryka obecnie wydaje się być kojarzona negatywnie jako umiejętność perswazji bądź manipulacji. Z perspektywy historycznej sytuacja jest zgoła odmienna. Dawniej retoryka była utożsamiana z umiejętnością dobrej, kwiecistej i – przede wszystkim – skutecznej mowy. Tym niemniej temat retoryki polityków wydaje się być ważny i ciągle aktualny. Szczególnie, że w dobie rozwoju nowych technologii politycy wykorzystują coraz to bliższe potencjalnemu elektoratowi kanały komunikacji. Przez co uniknięcie politycznej agitacji staje się coraz trudniejsze, gdzieniegdzie nawet niemożliwe.
This diploma thesis considers the rhetoric of Janusz Korwin-Mikke. The analysis of the rhetoric of the politician is based on his press publications in “Super Express” tabloid as well as on the politician’s official website. Rhetoric seems to be perceived in a negative way – as an ability to persuade or manipulate. From the historic point of view the reality is different. Rhetoric used to be equated with an ability to speak in a beautiful and, most of all, effective way. The issue of rhetoric of politicians still appears to be important these days – especially because they are using the communication channels which are much closer to the potential electorate in the present era of the development of new technology, which makes it more and more difficult, if not impossible, to avoid political electioneering.
Źródło:
Refleksje. Pismo naukowe studentów i doktorantów WNPiD UAM; 2019, 19-20; 21-32
2081-8270
Pojawia się w:
Refleksje. Pismo naukowe studentów i doktorantów WNPiD UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antyczna sztuka w służbie współczesności – wzajemne związki między biznesem, retoryką a zarządzaniem kadrami
Ancient art in the service of contemporaneity – interrelationships between business, rhetoric and human resource management
Autorzy:
Lorek, Artur M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179158.pdf
Data publikacji:
2020-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
rhetoric
labour market
HR management
communication
retoryka
rynek pracy
zarządzanie kadrami
komunikowanie
Opis:
Celem pracy jest wskazanie związków między biznesem, zarządzaniem kadrami a kształceniem retorycznym (debatą oksfordzką). Jak wynika z badań i obserwacji prowadzonych od 5 lat przez autora, przejawia ona wpływ na rozwój kompetencji miękkich. Hipotetycznie można założyć, że kompetencje kształtowane przez debatę mają pokrycie w zgłaszanych przez pracodawców deficytach. Dla rozważenia problematyki wykorzystano analizę desk research (problem zatrudnienia), opartą na dostępnych analizach w przedmiotowym zakresie. Badanie aspektów retorycznych zbudowano na badaniach własnych i materiałach dydaktycznych związanych z funkcjonowaniem debat w Polsce. Stworzyło to podłoże dla interpretacji wyników badania ilościowego. Weryfikacji hipotezy posłużyła analiza porównawcza wyników ankiety przeprowadzonej metodą CAWI z raportami z rynku pracy.
The purpose of the paper is to indicate the relationship between business, human resources management and rhetorical education (Oxford debate). According to research and observations conducted for 5 years by the author, it has an impact on the development of soft skills. Hypothetically, it can be assumed that the competences shaped by the debate are covered by deficits reported by employers. To consider the issues, desk research (employment problem) was used, based on available analyzes in the field. The study of rhetorical aspects was built on own research and didactic materials related to the functioning of debates in Poland. This created the ground for the interpretation of quantitative research results. The hypothesis was verified by comparative analysis of the results of the CAWI survey with reports from the labor market.
Źródło:
Refleksje. Pismo naukowe studentów i doktorantów WNPiD UAM; 2020, 21; 149-164
2081-8270
Pojawia się w:
Refleksje. Pismo naukowe studentów i doktorantów WNPiD UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narracje militarne w ukraińskiej powieści popularnej
Military Narrations in The Ukrainian Popular Novel
Autorzy:
Poliszczuk, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182400.pdf
Data publikacji:
2014-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
military rhetoric
novel
memory
trauma
concept of war
retoryka militarna
powieść
pamięć
koncept wojny
Opis:
Koncept wojny, walki, sprzeciwu, tak samo jak i refleksja na temat porażki i rezygnacji z niedawnej przeszłości, stanowi cechę charakterystyczną publikowanych ostatnio powieści ukraińskich pisarzy: Oksany Zabužko, Vasyla Šklara, Liny Kostenko, Sergiya Žadana. Retoryka wojny zostanie rozpatrzona na podstawie interpretacji dwóch głośnych książek, mianowicie Liny Kostenko Pamiętnik ukraińskiego szaleńca oraz Sergiya Pantiuka Wojna i my. Analiza tych utworów pozwala na ewentualny wniosek o zasadniczym znaczeniu retoryki militarnej w kulturze postkolonialnej, w tym także w obliczu globalizacji i totalnego wydziedziczenia. Nie można odmówić obydwojgu autorom pewnej prognozy profetycznej w kontekście ostatnich wydarzeń, to znaczy aktualnej wojny lokalnej toczącej się na Ukrainie.
The concept of war and struggle, similarly as the reflection of defeat and resignation from the recent past became the main topic of the novels of Ukrainian writers, e.g. Oksana Zabužko, Vasyl Šklar, Lina Kostenko, Sergiy Žadan, etc. The researching of the military rhetoric in the article is based on the famous contemporary books The Notes of Ukrainian Crazy Man by Lina Kostenko and The War and We by Sergiy Pantiuk. The analysis of the novels gives us the possibility to find out and to understand the place of war in the post-colonial culture and in the space of globalization. The interesting fact is that, in their novels, both authors made some prognoses for the future, in particular regarding the contemporary local war in Ukraine.
Źródło:
Porównania; 2014, 15; 219-231
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oratio pro Aulo Caecina Cycerona – prawo pomiędzy jurysprudencją a retoryką
Cicero’s Oratio pro Aulo Caecina – the law between jurisprudence and rhetoric
Autorzy:
Zajadło, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692824.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Oratio pro Caecina
Cicero
jurisprudence
rhetoric
philosophy
Pro Caecina oratio
Cyceron
jurysprudencja
retoryka
filozofia
Opis:
The starting point of the author’s considerations is one of Cicero’s forensic speeches in a civil case, Oratio pro Caecina. But the main purpose of this article is to answer the following question: was Cicero a jurist or not? For many years, this problem was controversial for Romanists, historians and theoreticians of rhetoric. The author puts forward two hypotheses – firstly, a historical one, and secondly a modern one. In the light of the former, Cicero was not a jurist, because in court he played the role of a Roman advocatus and Roman iurisconsultus. From the modern perspective the problem is more complicated – he was a jurist in the modern sense, even if he was not a jurist in today’s meaning. The author’s analysis is constructed more from the point of view of legal philosophy than from the history of Roman law.
Punktem wyjścia rozważań autora jest prezentacja jednej z mów Cycerona w sprawie cywilnej, oratio pro Caecina. Na tym tle próbuje on odpowiedzieć na następujące pytanie, od dawna stawiane w nauce prawa rzymskiego: czy Cyceron był prawnikiem? W artykule zaproponowano spojrzenie na ten problem z dwóch perspektyw – historycznej i współczesnej. Zdaniem autora w perspektywie historycznej Cyceron nie był prawnikiem w rzymskim znaczeniu tego pojęcia; natomiast w perspektywie współczesnej powinniśmy go jednak uznać, stosując terminologię anglosaską, za jurist (nawet jeśli nie za lawyer). W artykule analiza prowadzona jest nie z pozycji historii prawa rzymskiego, lecz w ujęciu filozoficzno-prawnym.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 2; 35-49
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ethical and Political Qualities of Epideictic Rhetoric in Ancient Greece
Autorzy:
Tuszyńska, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179648.pdf
Data publikacji:
2015-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
epideictic rhetoric
argumentation
ethical quality
political discour
retoryka epideiktyczna
argumentacja
wartości etyczne
dyskurs polityczny
Opis:
Zapożyczona z greki łacińska definicja mówcy brzmi: Vir bonus dicendi peritus, a samą retorykę określa się mianem ars bene dicendi. Terminy bonus i bene wymagają wyjaśnienia. Bonus (dobry, zdatny) odnosi się zarówno do osoby samego mówcy, co do jego znajomości arkanów arty-stycznej perswazji. Cel zaś występu retorycznego powiązany jest z pojęciem „wspólnego do-bra”, które jest wyznacznikiem zarówno życia publicznego, co wartości politycznych i etycznych, uznawanych w danej społeczności. Obowiązkiem nałożonym na mówcę jest, zakończone sukcesem, przekonanie audytorium. Mówca realizuje ten cel dzięki swojej inwencji, za sprawą użytych technik artystycznych, wreszcie przez wytworzenie u słuchaczy przekonania, że jest „dobrym mężem”, przy czym epitet „dobry” należy rozumieć zarówno w sensie etycznym, co estetycznym. Arystoteles w Retoryce kładzie nacisk na trzy elementy współtworzące występ oratora: (1) technikę argumentacji, (2) ethos mówcy, (3) pathos, zespół uczuć, które mówca wzbudza w słuchaczach. Dzięki temu, Arystoteles łączy retorykę z jednej strony z dialektyką, z drugiej ze studiami w zakresie etyki (1356 a 25). W Arystotelesowskim podziale retoryki na dorad-czą, sądową i epideiktyczną w tej ostatniej słuchacz jest tylko widzem (theoros) oraz sędzią (krites) talentu mówcy. W artykule zamierzam dowieść, że retoryka epideiktyczna, oceniana jako rodzaj pokazu czy teatralnego występu, była w istocie nośnikiem wartości etycznych i politycznych. Poddaję analizie cztery mowy starożytnych retorów: Gorgiasza, Izokratesa i Diona z Prusy, a także stawiam pytanie o charakter retoryki epideiktycznej, jej pojemność jako gatunku oraz jej początki. Wszystkie powyższe zagadnienia wymagają, moim zdaniem, solidnych badań i reinterpretacji.
Originating from the Greek source, a Latin definition of the orator is virbonus dicendi peritus and rhetoric itself is ars bene dicendi. This particularly calls for an explanation of the words bonus and bene. Bonus has as much reference to the person of the speaker as it has to the competence in artistic persuasion. In my article I will concentrate on the meaning of bene and bonus from the point of view of the use of the language as a means of communication. The scope of the usage of speech is connected with the common wealth according to which public life and its political and ethical conditions are moulded. The sense of purpose on the other hand lies in the duty of the orator to persuade the audience, to make them believe they have been persuaded successfully. All this becomes possible thanks to the orator’s use of invention and of artificial technique, and to him being perceived as a good man by the audience, where ‘good’ should be understood in both moral and aesthetic terms. Aristotle lays emphasis on three elements: (1) the technique in the arguments of the speech, (2) the ethos of the orator and (3) the pathos produced by the orator in the listeners. In this way Aristotle connects the art of persuasion and dialectics with ethical studies (1356 a 25). For the philosopher, the man is zoon politikon, and the art of rhetoric arises from the necessity of human agreement, the consensus. Because ethos is for Aristotle a vehicle for argumentation, the orator has to produce his ethos all the time during the speech. Aristotle divides rhetoric into three genres: deliberative, forensic and epideictic. In epideictic rhetoric the listener is only a spectator (theoros) and a judge (krites) of the orator’s talent. In my article I would like to prove that epideictic rhetoric, considered a kind of show or theatrical performance, was also a vehicle for many ethical and political qualities. I am going to analyze four speeches of three Ancient orators: Gorgias, Isocrates and Dio of Prusa and ask questions about the nature of epideictic rhetoric, about its capacity and origin. In my opinion thorough research and a rethinking of the term ‘epideictic genre’ are needed.
Źródło:
Porównania; 2015, 17; 5-21
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Volodymyr Zelensky’s Presidential Rhetoric as a Strategic Resource
Retoryka prezydencka Wołodymyra Zełenskiego jako zasób strategiczny
Autorzy:
Hordecki, Bartosz
Nosova, Bogdana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147274.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
presidential rhetoric
Ukrainian presidential rhetoric
political communication as a strategic resource
facilitating leadership
logos
ethos
pathos
Volodymyr Zelenskyy
retoryka prezydencka
ukraińska retoryka prezydencka
komunikacja polityczna jako zasób strategiczny
przywództwo wzmacniające
logo
Wołodymyr Zełenski
Opis:
The article exposes Volodymyr Zelenskyy’s presidential rhetoric as a strategic resource in Ukraine’s confrontation with the Russian aggressor after 24.02.2022. By grasping varied aspects of political communication exercised by the Ukrainian president, we try to explain how and why the Ukrainian state is capable of creating an effective communication campaign in times of being invaded by its powerful neighbor. According to our assumptions, it is particularly a matter of 1. clarity and relevance of goals that the head of Ukraine wants to achieve through his rhetoric, 2. inclusiveness of the formula that Zelenskyy uses to demonstrate the essence of being Ukrainian and contributing to Ukrainian culture; 3. his artistic proficiency which helps him in identifying the proper means of persuading broad audiences to his narrative and agenda. To verify the accuracy of the hypotheses, we employed theoretical concepts of logos, ethos, and pathos in the course of analysing chosen speeches delivered by the Ukrainian president. Moreover, the notions of “facilitating leadership” proposed by George C. Edwards III, and the “Medici Effect” coined by Frans Johansson are involved. The outcomes of the work confirmed our expectations. The high quality and strategic meaning of Zelenskyy’s statements after 24.02.2022 come from three main sources, i.e., 1. transparent and justified message; 2. the unifying qualities of the speaker; 3. his persuasive skilfulness.
Artykuł ukazuje retorykę prezydencką Wołodymyra Zełenskiego jako zasób strategiczny, który Ukraina wykorzystuje w konfrontacji z rosyjskim agresorem po 24.02.2022 roku. Uchwytując różne aspekty komunikacji politycznej prowadzonej przez ukraińskiego prezydenta, staramy się wyjaśnić, w jaki sposób i dlaczego państwo ukraińskie potrafiło podjąć skuteczną kampanię komunikacyjną w czasach inwazji ze strony potężnego sąsiada. Zgodnie z naszymi założeniami jest to w szczególności kwestia: 1) jasności i trafności celów, które głowa Ukrainy chce osiągnąć poprzez swoją retorykę; 2) inkluzywności formuły, której używa Zełenski, aby zademonstrować istotę bycia Ukraińcem i wkładu w ukraińską kulturę; 3) jego biegłości artystycznej, która pomaga w identyfikacji właściwych środków przekonujących szeroką publiczność do jego narracji i programu. Weryfikując trafność postawionych hipotez, wykorzystaliśmy teoretyczne koncepcje logosu, etosu i patosu, by przeanalizować wybrane przemówienia wygłoszone przez ukraińskiego prezydenta. Ponadto odnieśliśmy się do modelu „przywództwa wzmacniającego” w ujęciu George’a C. Edwardsa III, a także zjawiska, które Frans Johansson określił mianem „efektu medycejskiego”. Wyniki pracy potwierdziły nasze oczekiwania. Wysoka jakość i strategiczne znaczenie wypowiedzi Zełenskiego po 24.02.2022 r. wynikają z trzech głównych źródeł, tj. 1) przejrzystego i uzasadnionego przekazu; 2) jednoczących cech mówcy; 3) jego umiejętności perswazyjnych.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2023, 16; 237-250
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trafność
Aptness
Autorzy:
Ronge, Gerard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365906.pdf
Data publikacji:
2017-08-12
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
incisiveness
fascination
conceptism
form
aptness
rhetoric
concept
use
fascynacja
koncepcjonizm
retoryka
trafność
koncept
użycie
forma
kruchość
Opis:
Hasło stara się wyjaśnić, jakie mechanizmy rządzą znanym każdemu czytelnikowi utworów literackich doznaniem szczególnego wstrząsu estetycznego wywołanego przez mały fragment utworu lub nawet pojedyncze zdanie. Po przedstawieniu kilku najogólniejszych, możliwych sposobów rozumienia kategorii trafności, autor przechodzi do rozważań na temat odcieni znaczeniowych, jakich może ona nabierać, w zależności od tego, czy traktowana jest jako immanentna cecha danej wypowiedzi literackiej, czy też jako jakość kształtująca się dopiero w procesie jej odbioru.
This entry attempts to explain what the mechanisms that govern the experience, familiar to every reader of literary works, of a particular aesthetic frisson elicited by a small passage in a work or even a single sentence. After presenting a handful of very general ways of understanding the category of aptness, the author moves to consider the subject of the possible shades of meaning it can take on depending on whether we treat it as an immanent trait of a given literary utterance or as a quality that takes form only during the process of the work’s reception.
Źródło:
Forum Poetyki; 2017, 8-9; 150-159
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Progressive and conservative rhetoric in political advertising
Postępowa i konserwatywna retoryka w reklamie politycznej
Autorzy:
Piontek, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616605.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
political advertising
progressive and conservative rhetoric
parliamentary elections
reklama polityczna
retoryka progresywna i konserwatywna
wybory parlamentarne
Opis:
Punktem wyjścia badania referowanego w niniejszym artykule jest koncepcja retoryki progresywnej i konserwatywnej Hugh Ranka. Stosowane w reklamie, typy te są pochodną stosunku podmiotu działającego do określonej korzyści i charakteryzują się pewnymi stałymi cechami. Celem badania było zweryfikowanie założenia, że w oparciu o analizę komunikatów reklamowych konkretnych podmiotów politycznych uprawnione jest wnioskowanie, czy ubiegają się one o reelekcję, czy też aspirują do władzy, której aktualnie nie mają. Przedmiotem badań były treści reklamowe sponsorowane przez komitety wyborcze, emitowane podczas polskiej kampanii parlamentarnej w 2015 r. w ramach bloków audycji wyborczych przez TVP, którą do nieodpłatnej emisji reklam obliguje ustawodawca. Analiza ma charakter jakościowy i dokonana została w oparciu o spoty wyborcze komitetów, których kampania zakończyła się sukcesem, tzn. które zdobyły reprezentację parlamentarną.
The starting point of the study referred to in this article is the Hugh Rank’s concept of progressive and conservative rhetoric. Used in advertising, these two types are derived from the actor’s attitude to a particular benefit and are characterized by certain permanent features. The aim of the study was to verify the assumption that based on the analysis of advertising messages of specific political entities, it is legitimate to conclude whether they are seeking re-election or aspiring to power they do not currently have. The subject of the study was advertising content sponsored by election committees, broadcast during the Polish parliamentary campaign in 2015 as part of free of charge blocks of election programs by TVP. The analysis is of a qualitative nature and was made on the basis of electoral spots of committees whose campaigns were successful, i.e. which won parliamentary representation.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2019, 3; 5-14
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katyń Anniversaries in 1990–2010. The Position and Functions of Political Ritual in the Polish Culture of Remembrance. Research Report
Rocznice katyńskie w latach 1990–2010. Miejsce i funkcje rytuału politycznego w polskiej kulturze pamięci. Komunikat z badań
Autorzy:
Czubaj-Kuźmin, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/620175.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
political ritual
anniversary rhetoric
political linguistics
Katyń massacre crime anniversary
rytuał polityczny
retoryka rocznicowa
politolingwistyka
rocznica zbrodni katyńskiej
Opis:
Głównym celem tekstu jest ukazanie funkcjonalnego wymiaru rytuałów politycznych związanych z obchodami rocznic zbrodni katyńskiej w latach 1990–2010. Dzięki przeprowadzonej metodą semantyczno-pragmatyczną analizie zawartości treści doniesień medialnych towarzyszących obchodom katyńskim, omówione zostały funkcje, które pełnił rytuał katyński w polskiej kulturze pamięci od 1990 do 2010 roku, takie jak funkcja emocjonalna, normatywna, legitymizacyjna, integracyjna, edukacyjna czy performatywna. Ponadto zaaplikowanie teorii traumy kulturowej umożliwiło analizę mitu założycielskiego, wskazywanego przez polityków w trakcie przemówień rocznicowych, wiążącego się z kłamstwem i prawdą o zbrodni katyńskiej. Zauważony w narracji katyńskiej przymus powtarzania, dotyczący walki z zakłamywaniem historii, odniesiony został do traumy spowodowanej damnatio memoriae, związanej z początkami chrześcijaństwa. W kontekście tych spostrzeżeń, w ramach rozważań na temat funkcji performatywnej, przeanalizowane zostało, obecne w dyskursie rocznicowym po katastrofie prezydenckiego samolotu lecącego na obchody 70. rocznicy zbrodni, zjawisko znane jako „drugi Katyń”.
The main goal of the research is to show the functional dimension of the political rituals associated with the celebrations of the Katyń massacre anniversaries in 1990-2010. Using the method of political linguistics, the study makes it possible to identify ten topoi organizing the Katyń anniversary discourse. They include the topos of “an innocent victim”, “violated justice”, “compensation”, “fair Russians”, “friends Muscovites”, “elite”, as well as the topos of “a shared field of remembrance, reconciliation” (“from foes to friends”), the topos of mutual forgiveness and the anniversary as a special occasion, or the topos of “inhuman land”. The pragmatic-semantic analysis of the contents of media reports accompanying the Katyń celebrations allows the author to show a number of functions that the Katyń ritual performed in the Polish culture of remembrance in 1990–2010. The study of functions proceeds from emotional, through normative, legitimization, integration and educational functions, to the performative function.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2020, 3; 21-38
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adiekcje we współczesnych polskich przekładach Listu do Filemona
Adjections in contemporary Polish translations of the Letter to Philemon
Autorzy:
Kubski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375648.pdf
Data publikacji:
2020-08-26
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Holy Scripture
Letter to Philemon
translation
rhetoric
literary studies
Pismo Święte
List do Filemona
przekład
retoryka
badania literackie
Opis:
A broadly understood concept of adjection used in rhetoric comprises various types of verbal and content references. This figure of speech plays an important role in the texts of the Holy Scripture as it shapes the literary construction of the world portrayed by the hagiographers and in consequence bears an impact on the message that they convey. New Bible translations into Polish usually focus on the communicative clarity of the vocabulary chosen, and are less frequently concerned with harmonizing the different levels of the text. The present paper compares eight contemporary Polish translations of the Letter to Philemon together with accompanying commentaries. Among other things, attention is drawn to such elements as the deployment of the etymology of the name Onesi- mus and its connection with the word Christos, the recurrence of the concept of “good”, emphasis on or omission of the connotations of the theme of fight. The interpretations of verses 1, 9, 10 and 14 are set apart since contain metaphors or metonymy. Respect for or reduction of the semantic function of the anaphora and epiphora is examined. The translators of the Letter to Philemon, com- pared to the translators of other books of the Bible, showed greater appreciation, though in varying degrees, of the meaning-formation value of adjection. Perhaps this is due to the shortness of this piece of writing by St. Paul, as fewer textual elements are easier to harmonize.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2019, 34; 41-53
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poststrukturalistyczna teoria dyskursu i empiryczne badania społeczne
Post-structuralist discourse theory and empirical social research
Autorzy:
Marzec, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1012045.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Discourse Theory
the political
rhetoric
Laclau
Critical Discourse Analysis (CDA)
lexicometry
teoria dyskursu
co polityczne
retoryka
krytyczna
analiza dyskursu (KAD)
leksykometria
Opis:
-Discourse Theory is a heterogeneous ensemble of approaches, which have recently brought some refreshment in the social and political sciences. Although it offers a kind of social ontology based on post-structuralist approach towards language and discourse, it does not provide with a given methodology, ready to use in empirical research. Hitherto prevailing researches have rather looked for empirical exemplifications of the assumed theory, than made their referential strategy clear and convincing. Therefore, an effort of supplementing the theoretical and methodological matrix with some definite research techniques, seems substantial. A more empirically oriented discourse research approaches as Critical Discourse Analysis or even lexicometrical research can be here of a great value. Although a significant differences in ontological assumptions can be observed, a combined research strategies, enabling well proved empirical research appear not impossible to work out and successfully utilise.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2011, 4; 185-198
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Democratic deficit in the European Union between rhetoric and hermeneutics
Deficyt demokratyczny w Unii Europejskiej między retoryką i hermeneutyką
Autorzy:
Szymczyński, Tomasz R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/620441.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
democratic deficit in the EU
supranationality
Hans-Georg Gadamer
rhetoric
hermeneutics of multilinguisticality
deficyt demokratyczny w UE
supranarodowość
retoryka
hermeneutyka wielojęzykowości
Opis:
Wielowymiarowość i dynamika procesu integracji europejskiej generują niemal ciągły wymóg adaptacji i podwyższania jakości jego rozumienia. Nie inaczej wygląda sytuacja w odniesieniu do konkretnego oglądu tego procesu, który określany jest mianem deficytu demokratycznego w Unii Europejskiej. Ta koncepcja na poziomie ogólnym składa się z dwóch wysoce niejednoznacznych etykiet: demokracja i Unia Europejska. Z jednej strony, pojęcie demokracji z prawie dwoma i pół tysiącami lat historii można łatwo przedstawić jako typowy „parasolowy termin” z dużą ilością silnych konotacji i brakiem jednoznacznej denotacji. Z drugiej strony, pojęcie Unii Europejskiej okazuje się niemniej kontrowersyjne. Najważniejszym źródłem niejasności w tym względzie jest fakt, że kategoria UE jest bezpośrednio związana z pojęciem supranarodowości – zasadniczą ideą funkcjonującą jako podstawa specyfiki procesu integracji europejskiej, którą można interpretować jako źródło stałych wyzwania o charakterze definicyjnym zarówno dla teoretyków, jak i praktyków tego procesu. Problemy z określeniem kluczowych aspektów procesu integracji europejskiej prowadzą do problemów o charakterze identyfikacyjnym. Innymi słowy, wyzwań definicyjne i identyfikacyjne pozostają w silnej wzajemnej zależności. W tym przypadku hermeneutyczny punkt widzenia pomaga uporządkować to złożone zagadnienie, proponując listę kwestii bezpośrednio związanych z wyzwaniem adekwatnej interpretacji tego zagadnienia. Dodatkowo, retoryczny wymiar tego wyzwania został uwzględniony w ramach zaproponowanego ujęcia.
Multidimensionality and dynamics of the European integration process generate almost continuous requirement for adaptation and improvement of its understanding. The situation remains similar in reference to the specific inspection(s) of this process known as a democratic deficit in the European Union. This concept at its general level consists of two highly ambiguous labels: democracy and European Union. On the one hand, the concept of democracy with its almost two and half thousand years of history may be easily presented as a typical “umbrella term” with plenty of strong connotations and lack of one clear unequivocal denotation. On the other hand, the notion of European Union perhaps only seems to be less controversial. The foremost source of ambiguities in this respect comes from the fact, that the concept of the EU is directly connected with the notion of supranationality – fundamental idea functioning as a basis for specificity of European integration process, which may be interpreted as a source of constant challenges of a definitional character both for theoreticians and practitioners of the process. Problems with defining crucial aspects of the European integration process lead to problems of an identity kind. In other words, definitional and identificational challenges maintain in a strong mutual interdependence. In this case hermeneutical point of view helps to set in order this complex matter by proposing the list of issues directly connected with the challenge of adequate interpretation of it. Additionally, the rhetorical aspect of such a challenge is incorporated into the proposed perspective.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2017, 4; 191-204
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ПУБЛІЧНИЙ ВИСТУП ЯК МОВЛЕННЄВИЙ ЖАНР РИТУАЛЬНОЇ ПОЛІТИЧНОЇ КОМУНІКАЦІЇ: ТРАНСФОРМАЦІЯ НОВОРІЧНОГО ЗВЕРНЕННЯ В УКРАЇНСЬКІЙ ПРЕЗИДЕНТСЬКІЙ РИТОРИЦІ (на матеріалі новорічних привітань Петра Порошенка)
PUBLIC SPEECH AS A SPEECH GENRE OF RITUAL POLITICAL COMMUNICATION: TRANSFORMATION OF NEW YEAR’S SPEECHES IN THE UKRAINIAN PRESIDENTIAL RHETORIC (case study of Petro Poroshenko’s new year’s speeches)
Autorzy:
КОНДРАТЕНКО, НАТАЛІЯ
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041356.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
political discourse
speech genre
New Year’s speech
presidential rhetoric
genre dynamics
dyskurs polityczny
gatunek mowy
orędzie noworoczne
retoryka prezydencka
dynamika gatunku mowy
Opis:
W artykule zbadano jeden z gatunków dyskursu politycznego - orędzie noworoczne stanowiące rytuał werbalnej komunikacji politycznej. Określono strukturalno-kompozycyjne, semantyczne i lingwopragmatyczne cechy orędzia noworocznego, prześledzono dynamikę przemówień świątecznych prezydenta Petra Poroszenki. Celem artykułu jest określenie głównych tendencji i zmian w obrębie gatunku orędzia noworocznego odzwierciedlonych w przemówieniach świątecznych obecnego prezydenta Ukrainy P. Poroszenki. Szczegółowe kwestie poruszane w artykule to: zdefiniowanie strukturalnych i semantycznych cech przemówień noworocznych, a także przeanalizowanie głównych zmian w ich formie i treści. Materiał opracowania stanowiły teksty wystąpień noworocznych P. Poroszenki w latach 2015-2018. Udowodniono, że struktura orędzi noworocznych składa się z trzech następujących po sobie części: retrospektywnej, prospektywnej oraz życzeń. Rytualne sformułowania zawierają nazwy adresatów w odniesieniu do przynależności narodowej, państwowej, więzów rodzinnych. Pod względem semantycznym przemówienia noworoczne koncentrują się wokół aktualnej sytuacji w kraju oraz obietnic pozytywnych zmian w kolejnym roku. Koncepcyjne markery leksykalne to „ukraiński”,, jedność”, „naród” i „rozwój”. Można zaobserwować tendencje do wydłużania części retrospektywnej i skracania części prospektywnej (zarówno pod względem objętności, jak i treści), preferowania nazewnictwa związanego z narodowością i państwem, dominowania rytualnych sformułowań i treści patriotycznych, nasilania się semantyki religijnej, w szczególności chrześcijańskiej, redukcji elementów międzynarodowych i orientacji na politykę europej ską, pozytywnego oceniania, wzmacniania egocentryzmu mówiącego (nadawcy). Poruszono problemy konceptualizacji, semantyki i lingwopragmatyki orędzi noworocznych, zareprezentowano wyniki badań nad dynamiką przemówień noworocznych w dyskursie politycznym.
The article sets out to investigate one of the speech genres of political discourse — New Year’s greetings as a verbal representations of ritual political communication. The structural and compositional, semantic and linguistic and pragmatic features of New Year’s greetings are determined. The dynamics of New Year’s appeals to the Ukrainian people in the presidential rhetoric of Petro Poroshenko is traced out. The article aims at tracing main trends in the genre of New Year’s greeting reflected in the speeches of the actual Ukrainian President Petro Poroshenko, this aim leading to the following objectives: to determine structural and semantic features of the genre of New Year’s greetings, to analyze texts of greetings and to follow the main modifications of the genre at the level form and content. The corpus of the study comprises texts of New Year greetings by Petro Poroshenko for the period from 2015 to 2018. It is proved that New Year’s greetings are based on the three-component structure with the fixed order of the following parts: retrospective, prospective and optative; in ritual formulas they contain names of addressees according to their nationality, family ties and statehood; semantic focus is on characterizing the current situation in the country and promising positive changes in the next year; lexical markers of the conceptual core of the speeches are tokens “Ukrainian”, “unity”, “people” and “development”. We observe a tendency to increase the retrospective part and decrease the prospective one; giving preference to nominations on national and state grounds; domination of patriotic ritual formulas and patriotic content; the strengthening of religious semantics, in particular Christian; reduction of international components and orientation towards European politics; propensity to positive evaluations; strengthening speaker egocentrism.The problems of conceptualization, semantics and linguistic pragmatics of New Year’s greetings are presented, generalizations on the genre dynamics of New Year’s appeals in the political discourse are elucidated.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2020, 8, 1; 85-94
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak „działa” wiersz? O składni zdania awangardowego
How Does Free Verse “Work”? On the Syntax of the Avant Garde
Autorzy:
Orska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365980.pdf
Data publikacji:
2017-12-19
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
performativity
the Avant Garde
blossoming syntax
poetry
rhetoric
figures of syntax
free verse
performatywność
awangarda
układ rozkwitania
figura składniowa
wiersz wolny
poetyka
retoryka
Opis:
Pytanie, jakie chciałam w moich wersyfikacyjnych rozważaniach postawić, w punkcie wyjścia dotyczy nie tylko i nie tyle składni zdania awangardowego. Zasadza się ono raczej na próbie zmierzenia się z płaskością kartki papieru – z czym powiązana byłaby intuicja możliwej przestrzenności i ruchomości układów składniowych – której próbowali dopracować się awangardziści, stawiając wobec swoich wierszy postulaty „budowy”. Taką możliwość stworzyć może retoryka, jeżeli retoryczne przesłanki kompozycji dzieła (chcę je rozumieć raczej jako „działanie”), wykorzystane zostaną nie tyle jako narzędzia opisujące stylistyczne aspekty tekstu, ale jako systemat twórczych dyspozycji, powiązanych z odbiorem, traktowanym w kategoriach actio – wykonywania tekstu artystycznego. Tekst poetycki w takim ujęciu byłby „notacją” – na podobieństwo zapisu nutowego w muzyce – jego „wykonanie” polegałoby zaś na „mimetycznym” powtórzeniu czynności twórczych autora.
The question I wish to pose through my remarks on versification is not limited to the syntax of the avant-garde sentence. It is rooted, rather, in an attempt to reckon with the flat nature of the sheet of paper, and the spatial and dynamic possibilities it implies. The artists of the Polish Avant Garde attempted to refine this, identifying their poems as “constructions”. Rhetoric allows us to hone this possibility, if its premises for the composition of a work (which I prefer to define as an “action”) are mobilised not only as tools for describing the stylistic aspects of a text, but as a system of creative cues that engage the reader. This process is understood as actio – the implementation of the artistic text. In this approach, the poetic text becomes a “notation”, not unlike the sequence of notes documented in music, while its “implementation” consists of the “mimetic” repetition of the author’s creative actions.
Źródło:
Forum Poetyki; 2017, 10; 110-131
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies