Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Mouffe" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Communism as a General Crime: Applying Hegemony Analysis to Anti-Communist Discourse in Contemporary Poland
Komunizm jako powszechne przestępstwo: przyczynek do analizy hegemonii dyskursu antykomunistycznego we współczesnej Polsce
Autorzy:
Golinczak, Michalina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009573.pdf
Data publikacji:
2019-05-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
anti-communism
discourse
hegemony (analysis)
Laclau
Mouffe
Nonhoff
antykomunizm
dyskurs
hegemonia
Opis:
With the collapse of state socialism in Eastern Europe, anti-communism gained new momentum. In Poland, it has become a hegemonic discourse that manifests itself in (and reproduces itself through) legislation, public history, politics, and education, as well as pop culture. However, the discursive dominance of anti-communism has hardly been researched systematically. In this article, I aim to apply hegemony analysis, as developed by Martin Nonhoff – and based on Ernesto Laclau and Chantal Mouffe’s theory of discourse – to anti-communism in contemporary Poland. I give an overview of the methodology and discuss concrete analytical tools and their possible application and argue that, as a result of an antagonistic division of discursive space, communism becomes a “general crime”, an obstacle that prevents Polish society from finding “ultimate reconciliation with itself” and reaching its (mythical) fullness.
Załamanie się systemu socjalistycznego w Europie Wschodniej wiązało się z rozkwitem antykomunizmu, który w Polsce stał się jednym z dominujących dyskursów politycznych. Jest on ugruntowany w ustawodawstwie, oddziałuje na nauki społeczne i edukację, przenika kulturę popularną i pamięć zbiorową oraz wpływa na bieżące działania polityczne. Mimo to wciąż brakuje systematycznych analiz jego hegemonii. W niniejszym artykule podejmuję próbę zastosowania metodologii wypracowanej przez Martina Nonhoffa w oparciu o teorię dyskursu Ernesta Laclaua i Chantal Mouffe do dyskursu antykomunistycznego we współczesnej Polsce. Argumentuję, że w efekcie antagonistycznego podziału przestrzeni dyskursywnej komunizm staje się „powszechnym przestępstwem”, przeszkodą, która uniemożliwia polskiemu społeczeństwu pojednanie się z samym sobą i osiągnięcie (mitycznej) pełni.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2019, 31, 1; 94-117
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiedza jako wiadza i wiedza jako opór. Wokół koncepcji Marka Olssena, Johna Codda i Anne-Marie O’Neill
Knowledge as power and knowledge as resistance. Around the approach developed by Mark Olssen, John Codd and Anne-Marie O’Neill
Autorzy:
Kochanowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365234.pdf
Data publikacji:
2016-02-11
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
knowledge
knowledge society
democracy
power
Michel Foucault
Chantal Mouffe
wiedza
społeczeństwo wiedzy
demokracja
władza
Opis:
Podejmując idee przedstawione przez Marka Olssena, Johna Codda i Anne-Marie O’Neill w książce Education Policy: Globalization, Citizenship and Democracy (2004), autor wskazuje na pominięcie we współczesnych studiach nad edukacją zasadniczej roli wiedzy, jaką odgrywa ona w procesach władzy i w procesach oporu. Odwołując się do teorii kultury Michela Foucaulta, a także do teorii radykalnej demokracji Chantal Mouffe, wskazuje, iż także we współczesnym społeczeństwie wiedza jest podstawowym elementem procedur władzy i powiązanych z nimi różnorodnych technik dyscyplinarnych. Wskazując na podstawowe obszary oddziaływania wiedzy wbudowanej w relacje władzy, omawia pojawiające się w owych obszarach możliwości generowania strategii oporu - strategii także opartych na wiedzy.
Tackling the ideas presented by Mark Olssen, John Codd and Anne-Marie O’Neill in their book Education Policy: Globalization, Citizenship and Democracy (2004), the author points out that contemporary educational studies fail to analyse the essential role of knowledge in power processes and resistance processes. Referring to Michel Foucault's theory of culture and Chantal Mouffe’s theory of radical democracy the author points out that knowledge in the modern society is a key element of power processes and related interdisciplinary techniques. The author identifies the essential areas impacted by knowledge built into power relationships and discusses the opportunities to generate resistance strategies that arise in those areas, including knowledge-based strategies. 
Źródło:
Nauka i Szkolnictwo Wyższe; 2007, 1, 29; 74-90
1231-0298
Pojawia się w:
Nauka i Szkolnictwo Wyższe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Understanding the Reasons for Transition from Iranian Constitutional State to Authoritarian State: an Analysis in the Framework of Laclau and Mouffe’s Discourse Theory
Zrozumienie powodów przejścia z irańskiego państwa konstytucyjnego do państwa autorytycznego: analiza w ramach teorii dyskursu Laclau i Mouffe’a
Autorzy:
Eltiyami Nia, Reza
Rezaei, Reza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042399.pdf
Data publikacji:
2021-12-29
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
nation-building
constitutional state
authoritarian state
discourse analysis
Laclau & Mouffe
budowanie narodu
państwo konstytucyjne
państwo autorytarne
analiza dyskursu
Opis:
Throughout the history, the formation of the constitutional state has been the first experience of the modern state in Iran. The change in power relations and the restriction of authoritarian power were among the most important issues of constitutional state. The current study aims at investigating the reasons for transition from Constitutional state to an authoritarian bureaucratic state by adopting Laclau and Mouffe’s framework to political discourse analysis. Research methodology is descriptive-analytical conducted by library–based data. The results showed that the constitutional revolution transformed the power structure and traditional state, but the constitutional revolution failed to create a new order. Despite legal provisions such as the formation of the parliamentary system and the constitution, the constitutional state was unable to exercise its legal power. The co-existence of traditional and reactionary components such as the Khānins, tribal leaders, tribal populations and owners in line with modern elements, intellectuals and the heterogeneity of the ruling political elites made the constitutional revolution incapable of producing profound politico-social changes. As a result, a number of internal and external factors such as financial crisis, tribal power, the imperialist treaty of 1907,disillusionment of political elites, the formation of centrifugal forces, insecurity and global chaos and development of neighboring countries, diversity of ideological in line with geopolitical points of view have been the most important factors in the transition to the authoritarian bureaucratic state of Pahlavi and the failure of the nation – building process and the collapse of politico-constitutional system in Iran.
Na przestrzeni dziejów tworzenie państwa konstytucyjnego było pierwszym doświadczeniem nowoczesnego państwa w Iranie. Zmiana stosunków władzy i ograniczenie władzy autorytarnej należało do najważniejszych kwestii państwa konstytucyjnego. Niniejsze badanie ma na celu zbadanie przyczyn przejścia od państwa konstytucyjnego do autorytarnego państwa biurokratycznego poprzez przyjęcie ram Laclau i Mouffe do analizy dyskursu politycznego. Metodologia badań jest opisowo-analityczna, przeprowadzona na podstawie danych bibliotecznych. Wyniki analizy pokazały, że rewolucja konstytucyjna przekształciła strukturę władzy i tradycyjne państwo, ale rewolucja konstytucyjna nie stworzyła nowego porządku. Pomimo przepisów prawnych, takich jak ukształtowanie parlamentu i konstytucja, państwo konstytucyjne nie było w stanie sprawować swojej władzy prawnej. Współistnienie tradycyjnych i reakcyjnych elementów, takich jak Chaninowie, przywódcy plemienni, populacje plemienne i właściciele zgodnie z elementami nowoczesnymi, intelektualiści i heterogeniczność rządzących elit politycznych, sprawiły, że rewolucja konstytucyjna nie była w stanie wywołać głębokich zmian polityczno-społecznych. W efekcie powstało szereg czynników wewnętrznych i zewnętrznych, takich jak kryzys finansowy, władza plemienna, traktat imperialistyczny z 1907 r., rozczarowanie elit politycznych, powstawanie sił odśrodkowych, niepewność i globalny chaos oraz rozwój krajów sąsiednich, różnorodność ideologiczna w zgodzie z geopolitycznym punktem widzenia były najważniejszymi czynnikami w przejściu do autorytarnego, biurokratycznego państwa Pahlawi oraz porażce procesu budowania narodu i upadku systemu polityczno-konstytucyjnego w Iranie.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2021, 14; 347-363
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies