Wszystkie pola: the European standards - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Zróżnicowanie poziomu życia mieszkańców Unii Europejskiej
Variations in the living standards of European Union citizens
Autorzy:: BABIAK, JERZY
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/625878.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:: The paper presents the issue of the varied standards o f living in the European Union. The first part of the paper discusses theoretical matters concerning the measurement of various dimensions of the quality o f life examined by the European Union (EU-SILC, EQLS) and an international organization HelpAge International (GAWI). The second, fundamental part of the paper analyzes selected objective and subjective indicators, such as equivalent levels o f disposable income (Gini coefficient), the situation o f households in different countries as well as the quality of life o f senior citizens (aged 60 plus). The third part o f the paper is an analysis of the assessment of the threat o f poverty and social exclusion in the European Union.
W artykule przedstawiono problematykę zróżnicowania poziomu życia mieszkańców Unii Europejskiej. W pierwszej części zaprezentowano zagadnienia teoretyczne dotyczące mierzenia różnych wymiarów jakości życia w ramach badań prowadzonych przez Unię Europejską (EU-SILC, EQLS) oraz międzynarodową organizację HelpAge Intermational (GAWI). W drugiej zasadniczej części artykułu analizie poddano wybrane obiektywne i subiektywne wskaźniki: poziomu ekwiwalentnych dochodów do dyspozycji (współczynnik Giniego), sytuacji gospodarstw domowych w poszczególnych państwach, a także jakości życia mieszkańców w wieku 60 lat i więcej. Trzecia część artykułu przedstawia analizę oceny poziomu zagrożenia ubóstwem i wykluczeniem społecznym w Unii Europejskiej.
Źródło:: Rocznik Integracji Europejskiej; 2013, 7; 39-48
1899-6256
Pojawia się w:: Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Stanowisko Komisji Weneckiej dotyczące pozycji ustrojowej sądownictwa konstytucyjnego w demokratycznym państwie prawa
Opinion of the Venice Commission on the place of the constitutional judiciary in a democratic state
Autorzy:: Suchocka, Hanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/693676.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: constitution
constitutional judiciary
Venice Commission
European standards of the rule of law
separation of powers
konstytucja
sądownictwo konstytucyjne
Komisja Wenecka
europejskie standardy państwa prawa
podział władz
Opis:: The debate on the Constitutional Tribunal in Poland that has been going on in recent months concerns one of the principal foundations of a state governed by the rule of law: the place of the constitution in the system of sources of law and the related role of the constitutional judiciary in a political regime founded on the separation of powers. Throughout recurrent discussions in Poland since 1989 the axiom of the role of the constitution and the autonomy of the court adjudicating on the compliance of laws with the constitution, which is an element of the European and democratic constitutional tradition, has always remained intact. The current political debate would appear to undermine this axiom today. The constitutional judiciary is an important foundation of democracy; consequently the concern of European institutions about changes implemented in this area in any European state is not surprising. The European Union Commission, commonly referred to as the Venice Commission, plays a special role here. This role may be described as that of a specific body giving legal advice on matters of public law. The Commission acts at the request of an interested state or other European body. In its opinions it indicates certain substantive issues that are essential for ensuring the autonomy and impartiality of constitutional courts. Although the opinions of the Venice Commission are not binding, the soft law that the Commission makes is relevant not only for its member states but also for other states which work with it and which wish to be perceived as members of a community of states sharing ideals of human rights, democracy and the rule of law as set out by the Venice Commission. As a reputation-enhancing community, the Venice Commission provides an opportunity for states to participate in the preparation of these standards, at the same time treat the recommendations of the Commission as part of their sovereign responsibility for the shape of their legal system.
Debata, jaka toczy się od kilku miesiącu wokół Trybunału Konstytucyjnego, dotyczy jednego z zasadniczych fundamentów państwa prawa, jakim jest miejsce konstytucji w systemie źródeł prawa i związana z tym rola sądownictwa konstytucyjnego w systemie ustrojowym opartym na podziale władz. W toku wielu dyskusji ustrojowych, jakie toczyły się w naszym państwie od 1989 r., aksjomat dotyczący roli konstytucji i autonomii sądu oceniającego zgodność prawa z konstytucją, jako należący do europejskiej i demokratycznej tradycji konstytucyjnej, był nietknięty. Trwająca debata polityczna wydaje się ten aksjomat podważać. Skoro mamy do czynienia z tak ważnym fundamentem demokracji, jakim jest sądownictwo konstytucyjne, trudno się dziwić zainteresowaniu instytucji europejskich zmianami dokonywanymi w tym obszarze w jakimkolwiek państwie europejskim. Szczególną rolę w tym obszarze pełni Komisja Rady Europy nazywana potocznie Komisją Wenecką. Można ją określić jako swoisty organ udzielający doradztwa prawnego państwom z zakresu prawa publicznego. Działa na wniosek danego państwa albo organów europejskich. Komisja wskazuje w swoich opiniach na cały szereg merytorycznych kwestii istotnych dla zapewnienie autonomii i bezstronności sądów konstytucyjnych. Opinie Komisji nie mają charakteru wiążącego. Mimo niewiążącego charakteru, tworzone przez Komisję wenecką soft law jest istotne nie tylko dla państw będących jej członkami, ale także dla państw współpracujących z Komisją. Państwa te bowiem chcą być postrzegane jako należące do wspólnoty państw przywiązanej do idei praw człowieka, demokracji i rule of law w granicach nakreślonych przez Komisję Wenecką. Jako reputation-enhancing community, Komisja Wenecka stwarza państwom możliwość współudziału w przygotowywaniu tych standardów, a zarazem traktowania rekomendacji Komisji jako części swojej suwerennej odpowiedzialności za kształt system prawnego.
Źródło:: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2016, 78, 1; 5-18
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Key aspects of the mechanism for the convergence of Ukraine’s tax legislation to the standards of the European Union
Kluczowe aspekty dostosowywania ustawodawstwa Ukrainy w zakresie opodatkowania do standardów Unii Europejskiej
Autorzy:: Volodymyr, Yemelyanov
Serhiy, Kosenchuk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/616035.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: tax regulation mechanisms
convergence
the EU
integration
tax laws
mechanizmy regulacji systemu podatkowego
dostosowanie
Unia Europejska
integracja
prawo podatkowe
Opis:: W związku z ukraińskimi aspiracjami przystąpienia do Unii Europejskiej wiele traktatów i umów międzynarodowych zostało podpisana w celu zbliżenia prawodawstwa podatkowego Ukrainy do norm i standardów zachodnioeuropejskich. Szczególne znaczenie w tym kontekście ma Umowa o partnerstwie i współpracy między Ukrainą a Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, zgodnie z którą Ukraina zobowiązała się do dostosowania swojego obecnego i przyszłego prawodawstwa do standardów Unii Europejskiej, która to kwestia jest przedmiotem rozważań niniejszego tekstu.
Due to Ukrainian aspirations of accession to the European Union, a number of international treaties and agreements have been signed with the aim of converging Ukraine’s tax legislation with the norms and standards of the West European countries. In this context, the Agreement on Partnership and Cooperation between Ukraine and the European Communities and their Member States, is of particular importance. Under this treaty Ukraine committed itself to the convergence of its own existing and future legislation with that of the EU. This particular issue is under consideration of the text.
Źródło:: Przegląd Politologiczny; 2013, 4; 263-274
1426-8876
Pojawia się w:: Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: W poszukiwaniu modelu ustrojowego prokuratury (w świetle prac Komisji Rady Europy „Demokracja poprzez Prawo”)
Searching for a new model of the public prosecution regime (in light of the work of the European Commission for Democracy through Law)
Autorzy:: Suchocka, Hanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/692974.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: the prosecution
General Prosecutor
European prosecution standards
council of prosecutors
prokuratura
Prokurator Generalny
standardy europejskie dotyczące prokuratury
rada prokuratorów
Opis:: Looking back at the twenty five years that have passed after the transformation processes started in the countries of Eastern and Central Europe we may say that each of these countries had to cope with the same major challenge in the course of the reform of the system of state organs: the place of the prosecution regime. Consequently, each embarked on finding solutions which, by breaking away with the principle of the unity of power, would allow to arrive at the most effective model for situating the prosecution within the system of separation and balance of powers. As emphasised by the Venice Commission, there is no uniform model of the prosecution regime in the European system. Lawmakers may therefore choose from among different scenarios which all meet so-called European standards. Consequently, it may be claimed that none of the existing solutions, be it a model subordinating the prosecution to the parliament, or to the government, may be classified as contrary to democratic norms. No doubt, further, that in individual states efforts to find a proper place for the prosecution were determined by their legal traditions. Poland for that matter found itself in a relatively privileged position when compared with other states as it already had its own tradition. Thus, in an attempt to find the best possible option in the circumstances of 1989 with respect to the regime structure it was decided to rely on the solutions existing prior to the Constitution of 1952, and to rely on the solutions from before 1950 with respect to the prosecution. Following the amendments to the Constitution in 1989, the prosecution became subordinate to government. The logical consequence of this decision was a regulation that the function of the Attorney General (General Prosecutor) is performed by the Minister of Justice. Irrespective of the absence of precision in this expeditious formulation, the very idea of the concept of government-subordinated prosecution was justified and could not be considered contradictory to the democratic solution and the rule of law. There was no time, however, to draft and adopt a new act on the prosecution. Consequently, it was decided to regulate the prosecution by amending the existing law of 1985. Unfortunately, this other option of regulating the prosecution has continued till the present, with the result that the prosecution today is governed by the provisions of an act adopted five years before the process of transformation even began. The act underwent multiplied amendments, both before the adoption of the Constitution of 1997 as well as thereafter. One of the important changes was the amendment of 1996, liquidating the prosecution department at the Ministry of Justice and creating the National Public Prosecutor’s Office and the office of the Public Prosecutor who became at the same time deputy General Prosecutor (Attorney General) – the Minister of Justice. Another substantial amendment to the act of 1985 was adopted in 2009 when the functions of the Prosecutor General and the Ministry of Justice had been separated. The National Public Prosecutor’s Office was liquidated and replaced with the General Prosecutor’s Office taking the role of the central organisational unit of the prosecution. This amendment allowed to securea number of executive power competences in relation to the prosecution. Despite that, it seems that a step has been made towards singling out the prosecution from the executive power in order to, as may be assumed, turn it into an independent body. Certain doubts, however, arise regarding the validity of the place of the prosecution as a body independent of the government in light of the provisions of the Constitution of 1997: since the office of the General Prosecutor is no longer to be tied to the function of the Minister of Justice (i.e. a member of government), it seems that such change must be anchored in the Constitution. It also needs to be emphasised that regardless of the place the prosecution occupies in the state bodies regime, which of course is also of importance, what is really necessary is a catalogue of principles and guarantees that will not only ensure impartiality of the prosecutor in decisions making, but will also determine his liability. These guarantees are equally essential in the case of the government-subordinated prosecutor (to free him from political pressure) as well as in the case of independent prosecution (to eliminate pressures within the prosecution itself). It is rather obvious that twenty five years after the beginning of transformations and almost thirty years since the adoption of the still binding and applicable Act on Prosecution in the Polish People’s Republic, a new act on the prosecution must be drafted in line with the European standards, which will also account at the same time, for the positive experiences of the past decades.
Dwadzieścia pięć lat od rozpoczęcia procesu transformacji w państwach Europy Środkowej i Wschodniej pokazało, że jednym z najtrudniejszych problemów ustrojowych, z jakim przyszło się zmierzyć państwom Europy Środkowej i Wschodniej w procesie reformowania systemu organów państwowych, jest kwestia usytuowania ustrojowego prokuratury. Wszystkie te państwa zatem poszukiwały rozwiązań, które zrywając z zasadą jedności władzy, pozwalałyby znaleźć najefektywniejszy model usytuowania prokuratury wpisany w system podziału i równowagi władz. W systemie europejskim brak jednolitego modelu ustrojowego prokuratury (co podkreśla Komisja wenecka). Daje to legislatorom możliwość wyboru różnych wariantów w ramach tzw. standardów europejskich. W świetle tej tezy należy zatem stwierdzić, że żadnego z rozwiązań, czy to podporządkowania parlamentowi, czy podporządkowania rządowi, nie można zakwalifikować jako sprzecznego ze standardami demokratycznymi. Nie ulega wątpliwości, że w poszukiwaniu rozwiązań w poszczególnych państwach dla usytuowania prokuratury istotną rolę odgrywała także ich tradycja prawna. Polska znajdowała się w tym względzie w korzystnej sytuacji w porównaniu z innymi państwami. Miała swoją własną tradycję ustrojową. Poszukując optymalnych, w ówczesnych warunkach 1989 r., rozwiązań ustrojowych, sięgano zatem do rozwiązań sprzed wejścia w życie konstytucji z 1952 r. W przypadku zaś prokuratury – do rozwiązań sprzed 1950 r., tj. do okresu przed uchwaleniem ustawy o prokuraturze. W wyniku zmian w konstytucji w 1989 r. prokuratura została podporządkowana rządowi, czego logiczną konsekwencją było uregulowanie, że funkcje Prokuratora Generalnego pełni Minister Sprawiedliwości. Niezależnie jednak od nieprecyzyjności tych sformułowań wynikających z nacisku chwili, sama koncepcja podporządkowania prokuratury rządowi była koncepcją uzasadnioną. Nie można jej było uznać za sprzeczną z rozwiązaniami demokratycznymi i państwa prawa. Konieczne jednak było uchwalenie ustawy o prokuraturze, co w tak krótkim czasie było niemożliwe. Pozostała zatem droga dokonywania zmian w ustawie już istniejącej, pochodzącej z 1985 r. I niestety ten sposób regulacji trwa do dzisiaj, poprzez kolejne nowelizacje ustawy uchwalonej pięć lat przed rozpoczęciem procesu transformacji. Ustawa była zmieniania wielokrotnie, zarówno przed uchwaleniem Konstytucji z 1997 r., jak i po jej uchwaleniu. Jedną z istotnych nowelizacji była zmiana ustawy dokonana w 1996 r., kiedy to zniesiono Departament Prokuratury w Ministerstwie Sprawiedliwości i powołano Prokuraturę Krajową z Prokuratorem Krajowym, który został zastępcą Prokuratora Generalnego Ministra Sprawiedliwości. Kolejnej, fundamentalnej zmiany ustawy z 1985 r. dokonano w 2009 r. Wówczas to ustawą z 9 października 2009 r. dokonano rozdzielenia funkcji Prokuratora Generalnego i Ministra Sprawiedliwości. Zlikwidowano Prokuraturę Krajową. Utworzono Prokuraturę Generalną jako centralną jednostkę organizacyjną prokuratury. Zachowano tez w wyniku tej nowelizacji szereg uprawnień władzy wykonawczej w stosunku do prokuratury. Wydaje się jednak, że niezależnie od tych uprawnień władzy wykonawczej w stosunku do Prokuratora Generalnego, w wyniki tej nowelizacji zrobiono krok w kierunku wydzielenia prokuratury z władzy wykonawczej i, można zakładać, uczynienia jej organem niezależnym Można jednak wyrazić zasadnicze wątpliwości, czy usytuowanie prokuratury jako organu niezależnego od rządu posiada umocowanie w świetle przepisów Konstytucji z 1997 r. Skoro urząd Prokuratora Generalnego przestaje być powiązany z funkcją ministra – członka rządu, wówczas wydaje się, wymaga on zakotwiczenia konstytucyjnego. Podkreślić jednak należy, że niezależnie od sposobu usytuowania prokuratury w systemie organów państwowych, co wydaje się kwestią ważną, ale jednak nie pierwszoplanową, konieczny jest pewien katalog zasad, gwarancji, które mają zapewnić bezstronność prokuratora przy podejmowaniu decyzji, ale także i określić zasady jego odpowiedzialności. I są one tak samo ważne zarówno w przypadku podporządkowania prokuratora rządowi (aby uwolnić go od nacisków politycznych), jak i w przypadku niezależności organów prokuratury (aby uwolnić go od nacisków wewnątrz prokuratury). Wydaje się zatem oczywiste, że dwadzieścia pięć lat, jakie upłynęło od początku transformacji i prawie 30 lat od uchwalenia ustawy o prokuraturze PRL stale obowiązującej w polskim systemie, wymaga bezwzględnie nowej ustawy o prokuraturze, będącej w zgodzie ze standardami europejskimi, a zarazem wykorzystującymi pozytywne doświadczenia minionych lat.
Źródło:: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 2; 161-174
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Wpływ europeizacji prawa na standardy ochrony jednostki przed władzą dyskrecjonalną organów administracji publicznej
The impact of Europeanisation on the standards of protection of an individual against the discretionary power of public administration
Autorzy:: Jędrzejczak, Maria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/693426.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: administrative discretion
European standards
protection of the individual
dyskrecjonalność
europejskie standardy
ochrona jednostki
Opis:: This article presents the concept of discretion in Polish administrative law and EU law. The inequality of parties in an administrative law relationship is increased by existence of administrative discretion. The legal situation of an individual is weaker when the administrative body has clearance decision-making. This problem has also been reflected in the planned regulation and standards of the EU legislation in the field of administrative law (Law of Administrative Procedure of the European Union) designed to protect individuals. It is recommended that a balance between the public interest and the legitimate interests of the party be maintained. The Court of Justice of the European Union pointed out that in the international order it is not only Member States, but also individuals who are subject to protection.
W artykule zostało przedstawione pojęcie dyskrecjonalności w polskim prawie administracyjnym oraz w prawie unijnym. Nierównorzędność stron stosunku administracyjnoprawnego jest potęgowana przez działanie organów administracji publicznej w ramach władzy dyskrecjonalnej. Sytuacja prawna jednostki wobec organu ulega tym większej dysproporcji, im więcej luzu decyzyjnego przyznanego przez prawodawcę posiada organ. Problem ten zauważa także prawodawca unijny. Z tego względu istniejące standardy oraz planowane regulacje w zakresie prawa administracyjnego (Europejski kodeks postępowania administracyjnego) mają na celu przede wszystkim ochronę jednostki. Wskazuje się na konieczność zachowania równowagi między interesem publicznym a słusznym interesem strony. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej zauważył, że w porządku międzynarodowym podmiotami są nie tylko państwa członkowskie, ale także same jednostki i to one zostały objęte szczególną ochroną prawną.
Źródło:: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 4; 57-68
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Europejskie standardy swobody wypowiedzi a fenomen tabloidów – między obowiązkami a odpowiedzialnością
European standards of freedom of speech and the phenomenon of tabloids – from duty to responsibility
Autorzy:: Sobczak, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/619324.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:: The paper emphasizes that the European Court of Human Rights in Strasbourg has never differentiated standards of freedom of speech with regard to the medium used to present one’s views. The Court has thus vested the controlling function mass media can play both to the quality press and tabloids. On the other hand, however, the Court did not agree with a concept that was particularly strong in Polish journalism, that the red tops cannot be treated as seriously as the quality press. If this concept were to be accepted, the freedom, or rather irresponsibility, of the tabloid or sensational press addressed at a mass reader would be significantly larger than the field of freedom defined for the ‘serious’ mass media. Therefore, the sensational character of the press does not provide it with greater freedom, nor does it justify a more restrictive approach to its coverage.
Źródło:: Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2013, 1; 91-120
1731-7517
Pojawia się w:: Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Social dialogue at the national and European levels as a factor in the formation of a common labor and social policy
Autorzy:: Getman, Anatolii
Yaroshenko, Oleg
Sereda, Olena
Maliuha, Lesya
Zhygalkin, Ivan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28408757.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: social policy
social dialogue
European Union
European integration
social standards
Opis:: An important object of state policy is the regulation of social relations, i.e. a system of sufficiently stable and independent ties between individuals and social groups that are essential for the existence and functioning of society. The constitutional consolidation of Ukraine’s status as a social state implies the need to pursue an active policy to ensure the rights of all members of society to a decent living, social protection, participation in production management, maintaining a stable socio-economic situation, and mitigating social inequality. Therefore, the state’s social dialogue is a means of establishing a social compromise in society and a factor in the formation of a unified labor and social policy. The methodological basis of the study is several general scientific and special methods of cognition, the choice of which is determined by the peculiarities of its object, subject, purpose, and objectives. The purpose of the article is to clarify the theoretical, legal, and legislative characteristics of the concept of social dialogue from the perspective of their compliance with the current trends in the development of labor and legal doctrine, and to study the issues of social dialogue at the national and European levels as a factor in the formation of a common labor and social policy.
Źródło:: Society Register; 2023, 7, 3; 51-72
2544-5502
Pojawia się w:: Society Register
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Kształtowanie trendów w rozwoju „zielonych” zamówień publicznych w świetle uregulowań wspólnotowych
Trend shaping in the development of Green Public Procurement and the European Union law regulations
Autorzy:: Matusiak, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/692996.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Green Public Procurement
public procurement resolution
directives
environment
environmental friendly
implementation procurement
legal aspects
ecological criteria
European standards
EU
European Commission
zamówienia publiczne
zielone zamówienia publiczne
kryteria środowiskowe dyrektywy Unii Europejskiej
Komunikat Komisji Europejskiej
ekologiczne środowisko
procedura zamówień
postępowanie przetargowe
GPP
Opis:: Green Public Procurement denotes a proceeding in which the procurement process involves at least one environmental factor already present at the needs assessment stage, when the subject of procurement is defined, its technical specifications formulated, and the procurement criteria or the manner in which it will be conducted are decided upon. The aim of the GPP is to determine the environmental issues in the tendering procedures to the fullest possible extent. The main idea behind the GPP is establishment of clear and challenging ecological criteria for products and services. Green Public Procurements are not obligatory, only recommended, and sadly not at all popular in Poland where ecological criteria in tenders are seldom respected, despite the fact that if properly promoted, in a long perspective GPP could bring considerable profits to all the environment.
Termin „zielone” zamówienie odnosi się do takiego postępowania, w którym zamówienie uwzględnia przynajmniej jeden z czynników środowiskowych już na etapie określenia potrzeb, zdefiniowania przedmiotu zamówienia, sformułowania specyfikacji technicznych, wyboru kryteriów udzielenia zamówienia lub sposobu wykonania zamówienia. Celem zielonych zamówień publicznych jest w możliwie najszerszym zakresie uwzględnianie kwestii środowiskowych w procedurach przetargowych. Główną ideą ekologicznych zamówień publicznych jest ustalenie jasnych i ambitnych kryteriów środowiskowych dla produktów i usług. Nie bez znaczenia jest działalność Komisji Europejskiej w tym zakresie. Należy zachęcać przedsiębiorstwa do rozwijania technologii środowiskowych. Nie wolno zapominać, że bardziej zrównoważone wykorzystanie zasobów naturalnych i surowców będzie korzystne dla środowiska i całej gospodarki. Ze względu na interes społeczny, poprawę jakości życia i stanu środowiska naturalnego ważne jest, aby w zamówieniach publicznych aspekty środowiskowe były uwzględniane w możliwie jak najszerszym zakresie. Należy podkreślić, że co prawda „zielone” zamówienia publiczne stanowią instrument dobrowolny, niestety obecnie kryteria środowiskowe są przez polskich zamawiających stosowane nad wyraz rzadko.
Źródło:: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 3; 49-58
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Wolność badań naukowych - standardy europejskie i rzeczywistość polska
Freedom of scientific research - European standards and Poland’s reality
Autorzy:: Sobczak, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1365218.pdf
Data publikacji:: 2016-02-12
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: science
research
freedom of scientific research
constitution of the Republic of Poland
nauka
wolność badań naukowych
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej
Opis:: Autor rozpatruje kwestię wolności badań naukowych w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 r., a także wraca do poprzednich polskich ustaw zasadniczych: konstytucji marcowej (1921), kwietniowej (1935) i Konstytucji PRL (1952). Zwraca uwagę, że wolność badań naukowych, a także twórczość artystyczna, wolność nauczania i wolność korzystania z dóbr kultury zajmują w Konstytucji RP pośledniejsze miejsce niż wolność prasy i innych środków masowego przekazu. Podkreśla jednak, że przesunięcie na drugi plan wolności badań naukowych nie jest specyfiką wyłącznie polską. Zajmuje się również kwestiami definicyjnymi, rozpatrując m.in. znaczenie pojęć „twórczość”, „twórczość naukowa”, „twórczość artystyczna”, „twórca”, „utwór”, „nauka”, a także granicami wolności prowadzenia badań naukowych.
The Author analyses the question of freedom of scientific research in the 1997 Constitution of the Republic of Poland and goes back to previous fundamental acts of law: the so-called March Constitution, April Constitution and the Constitution of the People’s Republic of Poland. He points out that freedom of scientific research and artistic work, freedom of teaching and freedom of using cultural achievements occupy inferior positions in the Constitution compared with freedom of the press and of other mass media. However, the Author stresses that freedom of scientific research is also pushed to the background in constitutions elsewhere, not only in Poland. He also discusses definition problems and analyses the meanings of notions such as, e.g., “creative work”, “scientific creative work”, “artistic creative work”, “creator/author”, “creative work”, “science/research” as well as the boundaries of freedom in scientific research.
Źródło:: Nauka i Szkolnictwo Wyższe; 2007, 2, 30; 53-74
1231-0298
Pojawia się w:: Nauka i Szkolnictwo Wyższe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Common Commercial Policy of the European Union and its significance to the world trade. Transatlantic Trade and Investment Partnership case study
Wspólna Polityka Handlowa Unii Europejskiej i jej znaczenie dla handlu światowego. Studium przypadku Transatlantyckiego Partnerstwa w dziedzinie Handlu i Inwestycji
Autorzy:: Tkachuk, Aristom
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/625231.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: CCP
EU-U.S. trade
trade standards
TTIP
Wspólna Polityka Handlowa
handel UE-USA
standardy handlowe
Opis:: Główny cel niniejszej pracy obejmuje ocenę znaczenia Wspólnej Polityki Handlowej (WPH) dla UE i zrozumienie jej roli w perspektywie globalnej. Pertraktacje w sprawie Transatlantyckiego Partnerstwa w dziedzinie Handlu i Inwestycji (TTIP) są analizowane przez pryzmat historii formacji, celów, osiągnięć i kwestii nierozwiązanych WPH. Ważnym wynikiem badaniajest stwierdzenie, że Europejskie/Unijne próby prowadzenia odpolitycznionej wspólnej polityki handlowej kolidują z jej celami eksportu wartości. Zobowiązanie do preferencyjnego traktowania rozwijających się i najsłabiej rozwiniętych krajów stwarza pole niestabilności i zagrożenia podwójnych standardów. Aktualne rozmowy w sprawie strefy wolnego handlu pomiędzy EUi USA pozostają szczególnym przypadkiem, który ujawnia braki, ale także osiągnięcia WPH i jej rolę w handlu światowym. Negocjacje TTIP są kamieniem milowym w procesie opracowania globalnych standardów handlowych. Jeżeli wyczerpujące biurokratyczne pertraktacje wyglądają niewygodnie dlarealpolitik Stanów Zjednoczonych, to świetnie pasują do WPH, która była tworzona w ten sam sposób.
The main aim of the paper involves evaluation of significance of the Common Commercial Policy (CCP) for the EU and understanding of its role in the global perspective. Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP) bargaining is analysed through the prism of the CCP’s formation history, objectives, achievements and unresolved issues. An important result of the research is the conclusion that European’s/EU’s attempts to provide depoliticized common trade policy collide with its objectives of values’ exporting. Commitment to preferential treatment of developing and least developed countries creates a field of instability and endangerment of a double standards. Current EU-U.S. Free Trade Agreement talks remain a particular case that reveal gaps, but also achievements of the CCP and its role in the global trade. TTIP negotiations are a milestone in a process of the global trade standards elaboration. If exhausting bureaucratic bargaining looks uncomfortable for the U.S. ’realpolitik, it perfectly suits to the CCP which was creating the same way.
Źródło:: Rocznik Integracji Europejskiej; 2016, 10; 481-496
1899-6256
Pojawia się w:: Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "the European standards" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język