Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "prawo konsumenta" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Adresat reklamy żywności. Wybrane problemy prawne
The addressee of food advertising. Selected legal issues
Destinatario della pubblicità alimentare. Problemi giuridici scelti
Autorzy:
Łata, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035889.pdf
Data publikacji:
2020-10-25
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
pubblicità alimentare
consumatore finale
consumatore di alimenti
tutela dei consumatori attraverso l’informazione
diritto alimentare
diritto dei consumatori
diritto dell'UE
food advertising
final consumer
food consumer
consumer protection by information
food law
European Union law
reklama żywności
konsument finalny
konsument żywności
ochrona konsumenta przez informację
prawo żywnościowe
prawo konsumenckie
prawo UE
Opis:
Celem rozważań jest odpowiedź na pytanie, czy w obowiązujących regulacjach prawnych poprawnie zostało zidentyfikowane i uwzględnione zróżnicowanie adresatów reklamy żywności. Autorka stwierdza między innymi, że obowiązujące regulacje prawne nie identyfikują ani nie różnicują w dostateczny sposób adresatów reklamy żywności. Pojęcie konsumenta finalnego z rozporządzenia nr 178/2002 obejmuje swoim zakresem zarówno osoby nabywające żywność, jak i osoby ją konsumujące, co jest istotne w kontekście celów prawa żywnościowego. Ochrona konsumenta przez informację wyklucza jednak z tej grupy podmioty o niewystarczającej świadomości i dojrzałości umysłowej. Wypracowany przez TSUE model przeciętnego konsumenta nie sprzyja również poprawnej identyfikacji adresata reklamy żywności. Należy zatem postulować zróżnicowanie modelu konsumenta żywności poprzez skonstruowanie bardziej elastycznej definicji konsumenta finalnego albo nawet definicji adresata reklamy żywności, która będzie dostosowana do potrzeb rynku.
L’articolo si propone di rispondere alla domanda se le regolazioni giuridiche in vigore, riescano, in modo corretto, a individuare la diversità dei destinatari della pubblicità alimentare e a tenerne conto. Nella parte conclusiva, l'Autrice afferma, tra l'altro, che le regolazioni giuridiche in vigore non individuano né differenziano a sufficienza i destinatari della pubblicità alimentare. Il concetto di “consumatore finale”, come stabilito dal regolamento 178/2002, consente di far rientrare nel suo contenuto sia le persone che acquistano cibo sia quelle che lo consumano (mangiano), il che è fondamentale dal punto di vista degli obiettivi del diritto alimentare. Tuttavia, la tutela dei consumatori attraverso l’informazione esclude dal gruppo le persone che non hanno un livello sufficiente di consapevolezza e di maturità mentale. Nemmeno il modello di consumatore medio sviluppato dalla CGUE favorisce una corretta identificazione del destinatario della pubblicità alimentare. Pertanto, si dovrebbe postulare di “operare une differenziazione per il modello di consumatore alimentare" proponendo una definizione più flessibile di quello finale oppure perfino una definizione del destinatario della pubblicità alimentare che sia adattata alle esigenze del mercato.
The aim of the considerations is to answer the question whether the existing legal regulations correctly identify and take into account the diversity of addressees of food advertising. The authoress concludes, among other things, that the current legal regulations do not identify or sufficiently differentiate the addressees of food advertising. The notion of “final consumer” from Regulation 178/2002 allows to cover both persons buying food and persons consuming food, which is crucial in the context of food law objectives. However, the protection of the consumer by information excludes from this group those who lack a sufficient level of awareness and mental maturity. The model of an average consumer developed by the CJEU also does not support correct identification of the addressee of food advertising. Therefore, it should be postulated to "differentiate the food consumer model" by constructing a more flexible definition of the final consumer or even a definition of the addressee of food advertising.
Źródło:
Przegląd Prawa Rolnego; 2020, 1(26); 91-104
1897-7626
2719-7026
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Rolnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cywilnoprawne konsekwencje wpływu postanowień umowy kredytowej na zdolność kredytową
Private law consequences of creditworthiness influenced by the terms of a credit contract
Autorzy:
Kotlarz, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2120214.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
banking law
creditworthiness assessment
irresponsible lending
unfair market practices
protection
prawo bankowe
ocena zdolności kredytowej
nieuczciwe praktyki rynkowe
nieodpowiedzialne kredytowanie
ochrona konsumenta
Opis:
Obowiązek przeprowadzenia oceny zdolności kredytowej ustanowiony w art. 70 ust. 1 ustawy Prawo bankowe jest zwykle uważany za normę o znaczeniu publicznoprawnym, bez wpływu na sferę prywatnoprawną umowy kredytowej. Niemniej jednak pogląd ten jest oparty na wyidealizowanym założeniu o neutralności umów kredytowych wobec ryzyka kredytobiorcy, co nie odpowiada warunkom współczesnego obrotu. Praktyczne doświadczenia dowodzą bowiem, że zdolność kredytowa, a w konsekwencji również wynik jej oceny, mogą zależeć także od konstrukcji umowy kredytowej. W takich przypadkach błędny komunikat o zdolności kredytobiorcy do spłaty zobowiązania nabiera waloru informacji przedkontraktowej, co uzasadnia nie tylko publicznoprawną odpowiedzialność banku, ale i sądową ingerencję w sferę relacji pomiędzy stronami umowy. Zmiana wykładni art. 70 ust. 1 pr.bank., dopuszczająca informacyjną funkcję przepisu oraz prywatnoprawne sankcje za naruszenie jego dyspozycji, uzasadniona jest także zmianami w prawie europejskim i została już zapoczątkowana w orzecznictwie Sądu Najwyższego i Sądów Apelacyjnych.
The obligation to carry out a creditworthiness assessment set out in Article 70 § 1 of the Banking Law is usually considered a norm of public law significance which does not affect the private law sphere of a credit agreement. However, this view is based on an idealized assumption that loan agreements are neutral towards the borrower’s risk, which does not correspond to the conditions of the contemporary economy. Practical experience shows that creditworthiness, and consequently also creditworthiness assessment, may also  depend on the structure of an adhesive loan agreement. In such cases, the erroneous message about the existence of creditworthiness becomes a form of pre-contractual information, which implies not only the public law liability of the bank, but also judicial interference in the sphere of relations between the parties of the agreement. Change in the interpretation of Article 70 § 1 of the Banking Law, which allows its informative function and private law sanctions for violating its disposition, is justified by developments in European Law and has already been initiated in the jurisprudence of the Supreme Court and Courts of Appeal.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2022, 84, 1; 95-108
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies