Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "anti-communism" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Anti-communism is All Around Us
Antykomunizm jest wszędzie wokół nas
Autorzy:
Dean, Jodi
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009586.pdf
Data publikacji:
2019-05-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
anti-communism
critique of ideology
politics of fear
far-right politics
antykomunizm
krytyka ideologii
polityka strachu
polityka skrajnej prawicy
Opis:
The essay discusses four theses on contemporary anti-communism: 1) anti-communism is general and international; 2) anti-communism is an operator within capitalist ideology; 3) anti-communism is a politics of fear; 4) anti-communism is a lure that communists should reject. It proposes new theoretical framework to understand and contest many-faced manifestations of anti-communism.
Prezentowany esej przedstawia cztery tezy na temat współczesnego antykomunizmu: 1) antykomunizm jest powszechny i międzynarodowy; 2) antykomunizm to narzędzie ideologii kapitalistycznej; 3) antykomunizm to polityka strachu; 4) antykomunizm to pokusa, którą powinni odrzucić komuniści. Proponuje też nową ramę teoretyczną umożliwiającą zrozumienie i kwestionowanie różnorodnych manifestacji antykomunizmu.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2019, 31, 1; 15-24
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lewica pozostawiona z TINA: Sztuka, alienacja i antykomunizm
Left with TINA: Art, Alienation and Anti-Communism
Autorzy:
Dimitrakaki, Angela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009581.pdf
Data publikacji:
2019-05-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
contemporary art
politics of anti
democracy
alienation
anti-communism
Generation X
accelerationism
anti-fascism
ethical left
sztuka współczesna
polityka anty
demokracja
alienacja
antykomunizm
Pokolenie X
akceleracjonizm
antyfaszyzm
etyczna lewica
Opis:
Prezentowany artykuł śledzi, w jaki sposób współczesne pole sztuki bywa nawiedzane przez kulturową i polityczną wyobraźnię właściwą dla czasów po 1989 roku, a uchwyconą w powieści Douglasa Couplanda Pokolenie X: Opowieści na czasy przyśpieszającej kultury (1991, 1998). Książka ta okazała się formacyjna z uwagi na prezentowane w niej stanowisko antypracy, jak również narrację wycofania w podziwie dla procesów przyspieszenia, która opisywała, jak zasady produkcji przekładają się na „oszołomione i zdezorientowane” style życia. Uprzywilejowanie przez przedstawicieli Pokolenia X perspektywy „mikrokosmosów” – gdzie wycofanie spotyka się z niskiej częstotliwości kolektywizmem – staje się jeszcze bardziej powszechne w kolejnych dekadach i utożsamione z demokracją realizowaną i idealizowaną w kategoriach polityki „anty” (w tym antyfaszyzmu), co znajduje liczne przykłady w polu sztuki w jego powiązaniu z etyczną lewicą. Stałe i gloryfikowane antagonizmy łączą w tym kontekście liberalne pole sztuki z polem społecznym, każdorazowo przepisując „anty” na TINA – zasadę „braku alternatywy” (ang. „there is no alternative” – TINA). TINA, jak argumentuję, przyjmuje szczególne figuracje w ramach przeważnie lewicowego obszaru sztuki, gdzie praktyki uwspólniania pozostają odcięte od polityki komunizmu, a technofilia – tak na gruncie, jak i poza polem sztuki – jest legitymizowana przez lewicę i prawicę jako substytut pragnienia komunizmu. Główne tezy artykułu prezentują się następująco: (a) opisane wyżej zjawiska są powiązane z politycznym procesem walki, którego głównym efektem jest alienacja – alienacja od wyobrażonego punktu końcowego owej walki; (b) wspomniana alienacja nie może być rozważana oddzielnie od hegemonii przyspieszenia, zwłaszcza w świetle traumatycznego wycofania z komunizmu i wycofania się samego komunizmu oraz stałego dla kapitalizmu przepracowywania prefiguratywnego antykomunizmu.
The article traces the haunting of the contemporary art field by a post-1989 cultural and political imaginary captured in Douglas Coupland’s novel Generation X: Tales for an Accelerated Culture (1991). This was a formative literary work for its anti-work stance but also the narrativisation of withdrawal in awe of processes of acceleration that saw production principles translating into “dazed and confused” lifestyles. The preference of Gen-Xers for “microcosms”, where withdrawal encountered low-fi collectivism, became more prevalent in subsequent decades and aligned with a democracy realised, and idealised, as the politics of “anti” (including anti-fascism) – exemplified in the art field in its association with an ethical left. Constant and glorified antagonisms join the liberal art field to the social field, forever re-scripting ‘anti’ as TINA – the principle that “there is no alternative”. TINA, it is argued, is assuming specific figurations within the largely left-inclined art terrain where commoning practices remain cut off from the propositional politics of communism while, both within and beyond the art field, technophilia is legitimised left and right as a substitute for the desire for communism. The main theses of the article are that: (a) such developments are intertwined with a political process of struggle that delivers alienation as their main outcome – that is, alienation from an imagined endpoint of the struggle and (b) that such alienation cannot be considered separately from the hegemony of acceleration in light of the traumatic withdrawal from, and of, communism and capitalism’s continuous re-working of prefigurative anti-communism.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2019, 31, 1; 25-48
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Erasure of the Common: From Polish Anti-Communism to Universal Anti-Capitalism
Wymazywanie tego, co wspólne: od polskiego antykomunizmu do uniwersalnego antykapitalizmu
Autorzy:
Moll, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009571.pdf
Data publikacji:
2019-05-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
anti-communism
the common
anti-capitalism
hegemony
Polish politics
antykomunizm
dobro wspólne
antykapitalizm
hegemonia
polska polityka
Opis:
The subject of the article is the recent rise in significance of anti-communist discourses on the example of Polish anti-communism. The aim of the article is twofold. Firstly, to test the limits of usefulness of the theory of hegemony in the critique of anti-communism. I claim that it remains operative as an analytic tool to track practical uses of anti-communism in political rivalry, but it is unable to conceptualize more systemic and non-apparent operations of anti-communist logics in the machinery of contemporary capitalism. I propose an alternative interpretation of anti-communism, drawing mostly on post-operaist Marxism of the common and acknowledging its theoretical assumptions with recent research on the Polish popular classes and their bottom-up social practices. Secondly, I present a hypothesis, according to which proper understanding of the particular example of Polish anti-communism could be helpful to understand the functioning of universal anti-communism as a reaction to the struggles to institute the common.
Przedmiotem artykułu jest obecny przyrost znaczenia dyskursów antykomunistycznych na przykładzie polskiego antykomunizmu. Cel artykułu jest dwojaki. Po pierwsze, by zweryfikować użyteczności teorii hegemonii dla krytyki antykomunizmu. Twierdzę, że teoria ta pozostaje przydatna jako narzędzie analityczne pozwalające rozpoznać praktyczne zastosowania antykomunizmu w rywalizacji politycznej, ale okazuje się niezdolna do konceptualizacji bardziej systemowych i nieoczywistych przejawów logiki antykomunistycznej w maszynerii współczesnego kapitalizmu. Dlatego proponuję alternatywną propozycję interpretacji zjawiska antykomunizmu – opartą głównie na postoperaistycznym marksizmie dobra wspólnego oraz na lekcjach teoretycznych, jakie wypływają z najnowszych badań nad ludowymi, oddolnymi praktykami społecznymi w Polsce. Po drugie, przedstawia hipotezę, wedle której właściwe zrozumienie partykularnego przykładu polskiego antykomunizmu może okazać się pomocne w rozpoznaniu funkcjonowania uniwersalnego antykomunizmu, rozumianego jako reakcja na walki mające na celu instytucję tego, co wspólne.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2019, 31, 1
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Roses or Bread? Anti-Communist Narration in Feminist Readings of Anna Świrszczyńska’s Poetry”
Chleba czy róż? Antykomunistyczna narracja w feministycznych odczytaniach Anny Świrszczyńskiej
Autorzy:
Szopa, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009578.pdf
Data publikacji:
2019-05-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
socialism
emancipation
feminism
anti-communism
genealogy
socjalizm
emancypacja
feminizm
antykomunizm
genealogia
Opis:
The article discusses the question of feminist interpretations of the poetry of Anna Świrszczyńska, one of the most recognized Polish poets of international renown, whose works and activity are often associated with a strong feminist worldview. Many interpreters of Świrszczyńska’s poetry did not focus enough on the origin of the poet’s feminist attitude, claiming that it was rather exceptional and rare for the period of the Polish People’s Republic. Contrary to the narration established by the interpreters of her poetry after 1989, I argue that Świrszczyńska’s feminist sensitivity was not an isolated and individual phenomenon, as it emerged in a time of increased women’s activity and the development of the socialist project for women’s equality deployed in Poland after 1945. I believe that both the political activity of communist women and the grassroots actions taken by the working-class women in the socialist state became the main factors in shaping Świrszczyńska’s feminist worldview. The Polish feminist narrative after 1989, however, due to its anti-communist approach to the problem of feminism in the Polish People’s Republic, did not include the history of the Polish left-wing women’s movement. This results from applying to the Polish history of women’s movements 1) liberal notions of feminist agency; 2) Western feminist theories devoid of Marxist paradigm; and 3) a normative definition of feminism understood only in terms of anti-systemic activity. By taking into account Świrszczyńska’s political and cultural activity, I emphasize the necessity of filling the gaps in the story of Polish women’s movement. Such a strategy is inevitably connected with the necessity of remodelling the genealogy of Polish feminism, redefining the notion of agency, and feminism itself.
Niniejszy artykuł stanowi analizę feministycznych interpretacji poezji Anny Świrszczyńskiej, jednej z najbardziej rozpoznawalnych poetek w Polsce, której twórczość charakteryzuje wyraźnie feministyczna wrażliwość. Wiele interpretatorek i interpretatorów poezji Świrszczyńskiej nie dociekało, skąd wziął się ów światopogląd poetki, twierdząc raczej, że jak na czasy PRL-u był on zjawiskiem wyjątkowym i rzadkim. W przeciwieństwie do narracji ustanowionej po 1989 roku przez interpretatorki tej poezji, uważam, że feministyczny światopogląd Świrszczyńskiej nie był zjawiskiem indywidualnym i odosobnionym, ponieważ wyłonił się w kontekście wzmożonej aktywności kobiet i w czasie wdrażania socjalistycznego projektu równości kobiet po 1945 roku. Uważam, że zarówno polityczna działalność komunistek, jak i oddolne akcje przeprowadzane przez kobiety z klasy robotniczej miały znaczący wpływ na światopogląd poetki. Jednakże kształtująca się po 1989 roku feministyczna narracja zdominowana była przez antykomunistyczny paradygmat i nie uwzględniła w historii polskiego feminizmu lewicowych ruchów kobiecych. Skutkowało to aplikowaniem do historii polskich ruchów kobiecych: 1) liberalnego ujęcia feministycznej sprawczości; 2) zachodnich teorii feministycznych pozbawionych paradygmatu teorii marksistowskich; 3) normatywnej definicji feminizmu ograniczonej wyłącznie do działalności opozycyjnej. Przyglądając się poetyckiej aktywności Świrszczyńskiej, staram się podkreślić konieczność uzupełnienia luk w historii polskich ruchów kobiecych. Strategia ta wiąże się nieodłącznie z koniecznością przemyślenia genealogii polskiego feminizmu oraz redefinicji pojęcia feministycznej sprawczości.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2019, 31, 1; 72-92
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Communism as a General Crime: Applying Hegemony Analysis to Anti-Communist Discourse in Contemporary Poland
Komunizm jako powszechne przestępstwo: przyczynek do analizy hegemonii dyskursu antykomunistycznego we współczesnej Polsce
Autorzy:
Golinczak, Michalina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009573.pdf
Data publikacji:
2019-05-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
anti-communism
discourse
hegemony (analysis)
Laclau
Mouffe
Nonhoff
antykomunizm
dyskurs
hegemonia
Opis:
With the collapse of state socialism in Eastern Europe, anti-communism gained new momentum. In Poland, it has become a hegemonic discourse that manifests itself in (and reproduces itself through) legislation, public history, politics, and education, as well as pop culture. However, the discursive dominance of anti-communism has hardly been researched systematically. In this article, I aim to apply hegemony analysis, as developed by Martin Nonhoff – and based on Ernesto Laclau and Chantal Mouffe’s theory of discourse – to anti-communism in contemporary Poland. I give an overview of the methodology and discuss concrete analytical tools and their possible application and argue that, as a result of an antagonistic division of discursive space, communism becomes a “general crime”, an obstacle that prevents Polish society from finding “ultimate reconciliation with itself” and reaching its (mythical) fullness.
Załamanie się systemu socjalistycznego w Europie Wschodniej wiązało się z rozkwitem antykomunizmu, który w Polsce stał się jednym z dominujących dyskursów politycznych. Jest on ugruntowany w ustawodawstwie, oddziałuje na nauki społeczne i edukację, przenika kulturę popularną i pamięć zbiorową oraz wpływa na bieżące działania polityczne. Mimo to wciąż brakuje systematycznych analiz jego hegemonii. W niniejszym artykule podejmuję próbę zastosowania metodologii wypracowanej przez Martina Nonhoffa w oparciu o teorię dyskursu Ernesta Laclaua i Chantal Mouffe do dyskursu antykomunistycznego we współczesnej Polsce. Argumentuję, że w efekcie antagonistycznego podziału przestrzeni dyskursywnej komunizm staje się „powszechnym przestępstwem”, przeszkodą, która uniemożliwia polskiemu społeczeństwu pojednanie się z samym sobą i osiągnięcie (mitycznej) pełni.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2019, 31, 1; 94-117
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rewolucja październikowa w Polsce: Historia antykomunistycznego wyparcia
The October Revolution in Poland: A History of Anti-Communist Repression
Autorzy:
Wójcik, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009580.pdf
Data publikacji:
2019-05-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Russian Revolution
Polish independence
anti-communism
historical discourse
rightist ideology
worker’s councils
rewolucja rosyjska
polska niepodległość
antykomunizm
dyskurs historyczny
ideologia prawicowa
rady robotnicze
Opis:
Podstawowa teza niniejszego artykułu jest następująca: rewolucja październikowa miała istotny wpływ zarówno na odzyskanie przez Polskę niepodległości, jak i na kształt polskich walk klasowych. Jednak historia tego wpływu jest całkowicie wypierana albo nawet jawnie negowana we współczesnym hegemonicznym prawicowym dyskursie historycznym w Polsce. Setna rocznica rewolucji wywołała publicystyczną dyskusję, w ramach której wydarzenia te były przedstawiane jako „demoniczne źródło dwudziestowiecznego totalitaryzmu”, zapoznając tym samym entuzjazm, jaki rewolucja wywołała wśród Polaków (zarówno jej uczestników, jak i pełnych nadziei obserwatorów). Nacjonalistyczna historiografia, idealizująca Polaków za wszelką cenę, stara się usilnie wymazać polskie zaangażowanie w „Czerwony Październik” albo zredukować je do rangi nieistotnego epizodu. W związku z tym tekst stanowi analizę dominującej narracji na temat rewolucji bolszewickiej w Polsce na przykładzie popularnonaukowej publikacji Mateusza Staronia Zdrajcy: Polacy u boku Lenina. Stawką tej analizy jest z jednej strony zbadanie strategii i sposobów antykomunistycznego „przepisywania” historii, podporządkowanej doraźnym celom ideologicznym, z drugiej zaś przedstawienie alternatywnej – wobec obowiązujących antykomunistycznych klisz – narracji dotyczącej rewolucji październikowej w polskim kontekście, opierającej się na trzech zagadnieniach:1. Polskiego uczestnictwa w październikowych wydarzeniach;2. Wpływu rewolucji na odzyskanie niepodległości przez Polskę;3. Polskich rad robotniczych jako bezpośredniej odpowiedzi na rewolucję rosyjską.Cel niniejszego artykułu nie ogranicza się – w związku z powyższym – do przedstawienia alternatywy dla dominującego dyskursu, wykonania kolejnego ćwiczenia w zakresie politycznej i historycznej wyobraźni czy wyciągnięcia na światło dzienne wypartych aspektów polskiej historii. Idzie tu raczej o ukazanie logiki i struktury samej antykomunistycznej narracji.
The paper supports the following thesis: the October Revolution influenced the constituency of the Polish independent state in 1918 as well as the structure of class struggles in Poland. The history of this impact is absolutely ignored or even denied in contemporary Polish anti-communist ruling historical discourse. The centenary of the Russian Revolution triggered debates presenting this event as “a demonic source of the 20th century totalitarianism”, without mentioning the enthusiasm the Revolution provoked in Polish people (who were both actively participating in it and inspired by it). The nationalist historical policy, which idealizes Poles at any cost, attempts to erase Polish engagement in “Red October” or belittle it as an insignificant episode. For this reason, by analyzing the dominant narrative about the Bolshevik Revolution in Poland via the example of Mateusz Staroń’s book Traitors: Poles the allies of Lenin, I will show how anti-communist discourse reshapes the past to serve its own ideological purposes and present an alternative narrative about the Russian Revolution in a Polish context, against these dominant anti-communist clichés, concerning 3 issues:1. Polish participation in the October Revolution,2. The Revolution’s influence on Poland’s independence,3. The Polish workers’ council movement as a direct response to the Russian Revolution.In the context of the above, the aim of this paper is not limited to providing an alternative to the ruling discourse, being just another exercise in political and historical imagination, or attempting to bring to light repressed aspects of Polish history. Rather, it is to show the logic and structure of the anti-communist narrative as such.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2019, 31, 1; 50-71
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies