Wszystkie pola: Standardy - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Ochrona małoletniego pokrzywdzonego podczas przesłuchania – standardy krajowe i europejskie
Protection of the aggrieved minors during questioning – EU and national standards
Autorzy:: Grygiel, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/499611.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: małoletni
przesłuchanie
standardy unijne
konfrontacja
okazanie
minor
questioning
UE standards
confrontation
presentation
Opis:: Celem artykułu jest zaprezentowanie proceduralnych aspektów przesłuchania małoletniego pokrzywdzonego w trybie art. 185a k.p.k. w świetle unijnych standardów minimalnych dotyczących ochrony ofiar przestępstw wynikających z dyrektyw 2011/92/UE, 2011/36/UE oraz 2012/29/UE. W opracowaniu wykazano, że prawo krajowe przewiduje środki zwiększające poziom ochrony pokrzywdzonych dzieci, jednakże niektóre ze standardów minimalnych nie zostały zapewnione. Autorka na poparcie swojego stanowiska wskazuje, że prawo krajowe nie przewiduje procedury indywidualnej oceny służącej ustaleniu szczególnych potrzeb ofiar w zakresie ochrony z uwzględnieniem ich woli. W artykule została poruszona także problematyka udziału małoletniego pokrzywdzonego w konfrontacji i okazaniu. Autorka prezentuje różne poglądy doktryny oraz stara się odpowiedzieć na pytanie, czy te szczególne formy przesłuchania powinny być objęte zakresem zastosowania art. 185a k.p.k.
The article aims to present procedural rules of questioning aggrieved minors under article 185a of the Code of Criminal Procedure within the context of the EU minimum standards on the protection of victims of crime, established in directives: 2011/92/EU, 2011/36/EU and 2012/29/EU. The paper proves that national law introduces measures enabling a higher level of protection of aggrieved children, nevertheless some of the minimum standards have not been met. The author supports this view by pointing out that national law does not provide individual assessment while taking into account particular needs of the victims regarding their protection and considering their will. This paper also draws attention to a problem of confrontation and presentation with aggrieved minors. Different views of legal reviewers are presented as well as the author tries to provide the answer to the question if these forms of examination shall fall within the scope of article 185a of the Code of Criminal Procedure.
Źródło:: Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2019, 9; s. 39-52
2299-2774
Pojawia się w:: Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Polskie i europejskie standardy wykonywania wolnych zawodów
Polish and European standards of free professions
Autorzy:: Antkowiak, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/962301.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:: For some time Poland has been debating the issue of the existence and functioning of professional corporations. This debate concerns only those professions that are deemed professions of public trust and which have been granted the privilege of developing their respective professional self-governing bodies. European solutions for regulating the issue of such professions are varied and have attracted the attention of the European Union. Contemplating the evolution of the Polish political system in the field of self-governing bodies it is worth paying attention to the European standards regulating the functioning of free professions, which include what are considered professions of public trust in Poland. The said regulations set certain standards for the Polish regulator to be followed and implemented.
Źródło:: Przegląd Politologiczny; 2013, 1; 129-142
1426-8876
Pojawia się w:: Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Wpływ europeizacji prawa na standardy ochrony jednostki przed władzą dyskrecjonalną organów administracji publicznej
The impact of Europeanisation on the standards of protection of an individual against the discretionary power of public administration
Autorzy:: Jędrzejczak, Maria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/693426.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: administrative discretion
European standards
protection of the individual
dyskrecjonalność
europejskie standardy
ochrona jednostki
Opis:: This article presents the concept of discretion in Polish administrative law and EU law. The inequality of parties in an administrative law relationship is increased by existence of administrative discretion. The legal situation of an individual is weaker when the administrative body has clearance decision-making. This problem has also been reflected in the planned regulation and standards of the EU legislation in the field of administrative law (Law of Administrative Procedure of the European Union) designed to protect individuals. It is recommended that a balance between the public interest and the legitimate interests of the party be maintained. The Court of Justice of the European Union pointed out that in the international order it is not only Member States, but also individuals who are subject to protection.
W artykule zostało przedstawione pojęcie dyskrecjonalności w polskim prawie administracyjnym oraz w prawie unijnym. Nierównorzędność stron stosunku administracyjnoprawnego jest potęgowana przez działanie organów administracji publicznej w ramach władzy dyskrecjonalnej. Sytuacja prawna jednostki wobec organu ulega tym większej dysproporcji, im więcej luzu decyzyjnego przyznanego przez prawodawcę posiada organ. Problem ten zauważa także prawodawca unijny. Z tego względu istniejące standardy oraz planowane regulacje w zakresie prawa administracyjnego (Europejski kodeks postępowania administracyjnego) mają na celu przede wszystkim ochronę jednostki. Wskazuje się na konieczność zachowania równowagi między interesem publicznym a słusznym interesem strony. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej zauważył, że w porządku międzynarodowym podmiotami są nie tylko państwa członkowskie, ale także same jednostki i to one zostały objęte szczególną ochroną prawną.
Źródło:: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 4; 57-68
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Europejskie standardy swobody wypowiedzi a fenomen tabloidów – między obowiązkami a odpowiedzialnością
European standards of freedom of speech and the phenomenon of tabloids – from duty to responsibility
Autorzy:: Sobczak, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/619324.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:: The paper emphasizes that the European Court of Human Rights in Strasbourg has never differentiated standards of freedom of speech with regard to the medium used to present one’s views. The Court has thus vested the controlling function mass media can play both to the quality press and tabloids. On the other hand, however, the Court did not agree with a concept that was particularly strong in Polish journalism, that the red tops cannot be treated as seriously as the quality press. If this concept were to be accepted, the freedom, or rather irresponsibility, of the tabloid or sensational press addressed at a mass reader would be significantly larger than the field of freedom defined for the ‘serious’ mass media. Therefore, the sensational character of the press does not provide it with greater freedom, nor does it justify a more restrictive approach to its coverage.
Źródło:: Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2013, 1; 91-120
1731-7517
Pojawia się w:: Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Marcin Princ, Standardy dobrej administracji w prawie administracyjnym, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2016
Autorzy:: Jankowska, Paulina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/927402.pdf
Data publikacji:: 2019-12-04
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:: Marcin Princ, Standardy dobrej administracji w prawie administracyjnym, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2016, ss. 360, ISBN 978-232-3135-6
Źródło:: Studia Prawa Publicznego; 2017, 4 (20); 229-232
2300-3936
Pojawia się w:: Studia Prawa Publicznego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Wolność badań naukowych - standardy europejskie i rzeczywistość polska
Freedom of scientific research - European standards and Poland’s reality
Autorzy:: Sobczak, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1365218.pdf
Data publikacji:: 2016-02-12
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: science
research
freedom of scientific research
constitution of the Republic of Poland
nauka
wolność badań naukowych
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej
Opis:: Autor rozpatruje kwestię wolności badań naukowych w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 r., a także wraca do poprzednich polskich ustaw zasadniczych: konstytucji marcowej (1921), kwietniowej (1935) i Konstytucji PRL (1952). Zwraca uwagę, że wolność badań naukowych, a także twórczość artystyczna, wolność nauczania i wolność korzystania z dóbr kultury zajmują w Konstytucji RP pośledniejsze miejsce niż wolność prasy i innych środków masowego przekazu. Podkreśla jednak, że przesunięcie na drugi plan wolności badań naukowych nie jest specyfiką wyłącznie polską. Zajmuje się również kwestiami definicyjnymi, rozpatrując m.in. znaczenie pojęć „twórczość”, „twórczość naukowa”, „twórczość artystyczna”, „twórca”, „utwór”, „nauka”, a także granicami wolności prowadzenia badań naukowych.
The Author analyses the question of freedom of scientific research in the 1997 Constitution of the Republic of Poland and goes back to previous fundamental acts of law: the so-called March Constitution, April Constitution and the Constitution of the People’s Republic of Poland. He points out that freedom of scientific research and artistic work, freedom of teaching and freedom of using cultural achievements occupy inferior positions in the Constitution compared with freedom of the press and of other mass media. However, the Author stresses that freedom of scientific research is also pushed to the background in constitutions elsewhere, not only in Poland. He also discusses definition problems and analyses the meanings of notions such as, e.g., “creative work”, “scientific creative work”, “artistic creative work”, “creator/author”, “creative work”, “science/research” as well as the boundaries of freedom in scientific research.
Źródło:: Nauka i Szkolnictwo Wyższe; 2007, 2, 30; 53-74
1231-0298
Pojawia się w:: Nauka i Szkolnictwo Wyższe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Ocena jakości kształcenia w Polsce – problemy i rekomendacje
Quality assessment of HEIs in Poland: Problems and recommendations
Autorzy:: Brdulak, Jakub
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1193034.pdf
Data publikacji:: 2016-12-15
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: accreditation
Polish Accreditation Committee (PKA)
quality
assurance
enhancement
ESG
parameters
standards
akredytacja
Polska Komisja Akredytacyjna (PKA)
jakość
zapewnianie
doskonalenie
kryteria
standardy
Opis:: Głównym celem tego opracowania jest zainicjowanie dyskusji nad kształtem systemu oceny jakości w Polsce. Obecne rozwiązania w obszarze szkolnictwa wyższego dotyczące oceny jakości kształcenia budowane są bowiem bez strategicznej, tzn. długookresowej wizji. Konieczne tym samym staje się udzielenie odpowiedzi na nastepujące pytania: 1) Jaki ma być profil działalności PKA? Czy ma to być urząd kontrolujący uczelnie, czy też ekspercka jednostka doskonaląca procesy kształcenia na uczelniach? 2) Czy w momencie przejścia PKA na poziom jednostki eksperckiej nie powstanie niebezpieczna luka w systemie kontroli uczelni, co spowoduje zwiększenie liczby uczelni „sprzedających dyplomy”? 3) Kto w naszym systemie szkolnictwa wyższego powinien zająć się kontrolą, a kto zarządzaniem jakością? Warto także rozważyć pomysł stworzenia jednostki, która profesjonalnie zajmowałaby się kontrolą w szkolnictwie wyższym – analogicznej do Komisji Nadzoru Finansowego czy Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. W artykule zostały wykorzystane etnograficzne badania własne. Uwzględniono w nim stan prawny z dnia 1 listopada 2016 r.
The main objective of this paper is to initiate a discussion on the system of quality evaluation of HEIs (Higher Education Institutions) in Poland. The author of this article points out that the current solutions applied within the field of Polish higher education concerning the assessment of the quality of HEIs are built without a reference to a strategic (long-term) vision. So it seems necessary to answer the following questions: 1) What is the profile of PKA (Polish Accreditation Committee)? Should it be the office controlling the HEIs? Or an expert unit enhancing the process of teaching at universities? 2) If PKA would became an expert unit, would it become a dangerous gap in the control system of HEIs that will increase the number of “diploma mills”? 3) Who within the Polish higher education system should take care for the control and quality assessment? The author presents the idea of creation of an unit that would deal professionally with the quality control in higher education - similar to the Financial Supervision Commission or the Office of Competition and Consumer Protection. The article uses ethnographic research conducted by the author. This article has been written with reference to the legal status of November 1st, 2016.
Źródło:: Nauka i Szkolnictwo Wyższe; 2016, 2, 48; 81-94
1231-0298
Pojawia się w:: Nauka i Szkolnictwo Wyższe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Wybory jako demokratyczny sposób kreowania organów władzy publicznej a dobro wspólne
Elections as a democratic way of creating bodies of public authority and the common good
Autorzy:: Urbaniak, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/693203.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: common good
electoral law
standards for electoral law
electoral system
dobro wspólne
prawo wyborcze
standardy prawa wyborczego
system wyborczy
Opis:: Elections in a democratic state, conducted in compliance with the rules allowing fair consideration to be given to the will of voters, are the primary means of establishing public authorities. They form one of the pillars of a state that derives its foundations from the will of the nation. The article analyses the electoral rights of citizens (i.e. the right to vote and the right to stand as candidates) from the point of view of respect for the principle of the common good. A separate part of this paper is devoted to reflections on the institutional design of the electoral system and electoral process. The article ends with a part devoted to the issues of creating and applying electoral law, with particular focus on the problem of legal stability. The conducted analysis leads to the conclusion that both, proper functioning of a pluralist electoral system supported by the Constitution and effective application of electoral law depend largely on the recognition of the common good as such by all participants of this system and on the implementation of the indications arising from this principle.
Wybory w państwie demokratycznym, przeprowadzane z poszanowaniem reguł pozwalających uczciwie uwzględnić wolę wyborców, są podstawowym sposobem kreowania organów władzy publicznej. Tworzą one jeden z fundamentów państwa czerpiącego swoje podstawy funkcjonowania z woli Narodu. W artykule dokonano analizy praw wyborczych obywateli RP, tj. prawa do głosowania i prawa do kandydowania z punktu widzenia poszanowania zasady dobra wspólnego. Osobną część poświęcono rozważaniom dotyczącym instytucjonalnemu kształtowi systemu wyborczego i procesu wyborczego. Artykuł kończy część poświęcona problematyce zasad tworzenia i stosowania prawa wyborczego, ze szczególnym uwzględnieniem problemu stabilności prawa. Przeprowadzona analiza prowadzi do konkluzji, że prawidłowe funkcjonowanie wspartego na konstytucji pluralistycznego systemu wyborczego oraz stosowanie prawa wyborczego zależą w dużej mierze od uznawania przez wszystkich uczestników tego systemu dobra wspólnego jako takiego i realizowania wskazań z tej zasady wypływających.
Źródło:: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 1; 151-167
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Mit pewności prawnej, czyli dlaczego nieprecyzyjne standardy prawne mogą być lepsze dla kapitalizmu i liberalizmu
The fallacy of legal certainty: why vague legal standards may be better for capitalism and liberalism
Autorzy:: Raban, Ofer
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/950236.pdf
Data publikacji:: 2013-12-15
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: legal theory
bright line rules
vague legal standards
certainty and predictability of the law
legal formalism
Opis:: This article reviews key aspects of the theoretical debate on the distinction between bright-line rules framed in clear and determinate language and vague legal standards. It is generally believed that legal rules provide more certainty and predictability, while legal standards afford flexibility, accommodate equitable solutions, and allow for a more informed development of the law. Furthermore, the article seeks to refute the idea that bright-line rules are superior to vague standards in regard to certainty and predictability. In first section, the author articulates the claims that legal certainty and predictability are essential for both capitalism and liberalism, and that these systems of economic and political organization therefore require legal rules framed in clear and determinate language. Second section undertakes a critical valuation of that claim and argues that, oftentimes, the best-drafted clear and determinate rules would result in less certainty than alternative vague and indeterminate standards. Third section provides explanations why things are so, arguing that the law is but one of many normative systems; that competing economic, social, and moral standards are often couched in vague and indeterminate terms; and that many of these standards cannot be reduced to clear and determinate rules. As conclusion author pointed out on the extensive use of vague legal standards that with no doubt harbors dangers. Vague standards can easily mask arbitrariness, inconsistency, and injustice, and can also generate uncertainty. their proper use requires good faith, professionalism, and intelligence, and therefore depends on a high caliber legal profession.
Źródło:: Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna; 2013, 2, 2; 22-47
2299-1875
Pojawia się w:: Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: PERSPEKTYWY AKSJOLOGII PRAWA PRACY W DOBIE GLOBALIZACJI EKONOMICZNEJ
AXIOLOGY OF LABOUR LAW IN THE AGE OF ECONOMIC GLOBALISATION
Autorzy:: Madejski, Mateusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/693526.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: standards of labour law
core labour rights
human rights
globalisation
interests in law
values of law
standardy prawa pracy
podstawowe prawa pracownicze
prawa człowieka
globalizacja
interesy w prawie
wartości prawa
Opis:: A relation between acknowledging the binding force of law and sharing a vision of the world that people want to realise within the confines of being in a community, poses a problem that finds its reflection in the practice of modern labour law, which is considered by some as a tool necessary for fair regulation of relations in labour markets, and by others as an instrument disrupting ‘free market’ conditions, used to enforce private interests. Due to proliferation of the neoliberal pattern of global economy, justification of labour law has become an issue that goes beyond the context set by national borders. Today, when the idea of development on increasing effectiveness of international trade and making employment relations more flexible prevails, the meaning of international labour law lies not in stimulating ‘developing’ countries to pursue a typically protective policy of employment, but rather in providing grounds for a direct guarantee of minimum standards of labour conditions worldwide. The aim of this paper is to show that heading for full privatisation of issues concerning employment through giving employers excessive liberty to dispose of work, stands in contradiction with the basic premises of the legal framework of countries that belong to the international community. The reason for that lies it the common axiological grounds for both the core labour rights which provide participants of labour market with subjectivity, and the civil rights.
Problem relacji zachodzącej między uznawaniem obowiązywania prawa a podzielaniem wizji świata, którą chce się realizować w ramach funkcjonowania we wspólnocie, znajduje odbicie w praktyce współczesnego prawa pracy. Jedni bowiem uważają je za narzędzie niezbędne do sprawiedliwego uregulowania stosunków na rynku pracy, inni – za zaburzający sytuację „wolnorynkową” instrument służący wymuszaniu realizacji partykularnych interesów. Ze względu na ekspansję neoliberalnego modelu globalnej gospodarki uzasadnienie obowiązywania prawa pracy stało się kwestią przekraczającą kontekst wyznaczany przez granice państwowe. Dzisiaj, gdy dominuje przekonanie o konieczności oparcia idei rozwoju na zwiększaniu efektywności wymiany handlowej oraz uelastycznieniu relacji zachodzących na rynku pracy, rola międzynarodowego prawa pracy nie polega już na mobilizowaniu państw „rozwijających się” do prowadzenia typowo opiekuńczej polityki zatrudnienia, lecz na dostarczeniu podstaw do bezpośredniego zagwarantowania minimalnych standardów dotyczących warunków pracy we wszystkich częściach świata. Celem niniejszego artykułu jest wykazanie, że realizowanie postulatu odpublicznienia kwestii dotyczących zatrudniania przez nadmierne zwiększenie swobody dysponowania pracą przez zatrudniających stoi w sprzeczności z założeniami, na których opiera się porządek prawny państw należących do społeczności międzynarodowej. Wynika to z istnienia wspólnych podstaw aksjologicznych zapewniających podmiotowość uczestnikom rynku pracy i podstawowe prawa pracownicze oraz osobiste.
Źródło:: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 1; 69-81
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Common Commercial Policy of the European Union and its significance to the world trade. Transatlantic Trade and Investment Partnership case study
Wspólna Polityka Handlowa Unii Europejskiej i jej znaczenie dla handlu światowego. Studium przypadku Transatlantyckiego Partnerstwa w dziedzinie Handlu i Inwestycji
Autorzy:: Tkachuk, Aristom
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/625231.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: CCP
EU-U.S. trade
trade standards
TTIP
Wspólna Polityka Handlowa
handel UE-USA
standardy handlowe
Opis:: Główny cel niniejszej pracy obejmuje ocenę znaczenia Wspólnej Polityki Handlowej (WPH) dla UE i zrozumienie jej roli w perspektywie globalnej. Pertraktacje w sprawie Transatlantyckiego Partnerstwa w dziedzinie Handlu i Inwestycji (TTIP) są analizowane przez pryzmat historii formacji, celów, osiągnięć i kwestii nierozwiązanych WPH. Ważnym wynikiem badaniajest stwierdzenie, że Europejskie/Unijne próby prowadzenia odpolitycznionej wspólnej polityki handlowej kolidują z jej celami eksportu wartości. Zobowiązanie do preferencyjnego traktowania rozwijających się i najsłabiej rozwiniętych krajów stwarza pole niestabilności i zagrożenia podwójnych standardów. Aktualne rozmowy w sprawie strefy wolnego handlu pomiędzy EUi USA pozostają szczególnym przypadkiem, który ujawnia braki, ale także osiągnięcia WPH i jej rolę w handlu światowym. Negocjacje TTIP są kamieniem milowym w procesie opracowania globalnych standardów handlowych. Jeżeli wyczerpujące biurokratyczne pertraktacje wyglądają niewygodnie dlarealpolitik Stanów Zjednoczonych, to świetnie pasują do WPH, która była tworzona w ten sam sposób.
The main aim of the paper involves evaluation of significance of the Common Commercial Policy (CCP) for the EU and understanding of its role in the global perspective. Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP) bargaining is analysed through the prism of the CCP’s formation history, objectives, achievements and unresolved issues. An important result of the research is the conclusion that European’s/EU’s attempts to provide depoliticized common trade policy collide with its objectives of values’ exporting. Commitment to preferential treatment of developing and least developed countries creates a field of instability and endangerment of a double standards. Current EU-U.S. Free Trade Agreement talks remain a particular case that reveal gaps, but also achievements of the CCP and its role in the global trade. TTIP negotiations are a milestone in a process of the global trade standards elaboration. If exhausting bureaucratic bargaining looks uncomfortable for the U.S. ’realpolitik, it perfectly suits to the CCP which was creating the same way.
Źródło:: Rocznik Integracji Europejskiej; 2016, 10; 481-496
1899-6256
Pojawia się w:: Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Stanowisko Komisji Weneckiej dotyczące pozycji ustrojowej sądownictwa konstytucyjnego w demokratycznym państwie prawa
Opinion of the Venice Commission on the place of the constitutional judiciary in a democratic state
Autorzy:: Suchocka, Hanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/693676.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: constitution
constitutional judiciary
Venice Commission
European standards of the rule of law
separation of powers
konstytucja
sądownictwo konstytucyjne
Komisja Wenecka
europejskie standardy państwa prawa
podział władz
Opis:: The debate on the Constitutional Tribunal in Poland that has been going on in recent months concerns one of the principal foundations of a state governed by the rule of law: the place of the constitution in the system of sources of law and the related role of the constitutional judiciary in a political regime founded on the separation of powers. Throughout recurrent discussions in Poland since 1989 the axiom of the role of the constitution and the autonomy of the court adjudicating on the compliance of laws with the constitution, which is an element of the European and democratic constitutional tradition, has always remained intact. The current political debate would appear to undermine this axiom today. The constitutional judiciary is an important foundation of democracy; consequently the concern of European institutions about changes implemented in this area in any European state is not surprising. The European Union Commission, commonly referred to as the Venice Commission, plays a special role here. This role may be described as that of a specific body giving legal advice on matters of public law. The Commission acts at the request of an interested state or other European body. In its opinions it indicates certain substantive issues that are essential for ensuring the autonomy and impartiality of constitutional courts. Although the opinions of the Venice Commission are not binding, the soft law that the Commission makes is relevant not only for its member states but also for other states which work with it and which wish to be perceived as members of a community of states sharing ideals of human rights, democracy and the rule of law as set out by the Venice Commission. As a reputation-enhancing community, the Venice Commission provides an opportunity for states to participate in the preparation of these standards, at the same time treat the recommendations of the Commission as part of their sovereign responsibility for the shape of their legal system.
Debata, jaka toczy się od kilku miesiącu wokół Trybunału Konstytucyjnego, dotyczy jednego z zasadniczych fundamentów państwa prawa, jakim jest miejsce konstytucji w systemie źródeł prawa i związana z tym rola sądownictwa konstytucyjnego w systemie ustrojowym opartym na podziale władz. W toku wielu dyskusji ustrojowych, jakie toczyły się w naszym państwie od 1989 r., aksjomat dotyczący roli konstytucji i autonomii sądu oceniającego zgodność prawa z konstytucją, jako należący do europejskiej i demokratycznej tradycji konstytucyjnej, był nietknięty. Trwająca debata polityczna wydaje się ten aksjomat podważać. Skoro mamy do czynienia z tak ważnym fundamentem demokracji, jakim jest sądownictwo konstytucyjne, trudno się dziwić zainteresowaniu instytucji europejskich zmianami dokonywanymi w tym obszarze w jakimkolwiek państwie europejskim. Szczególną rolę w tym obszarze pełni Komisja Rady Europy nazywana potocznie Komisją Wenecką. Można ją określić jako swoisty organ udzielający doradztwa prawnego państwom z zakresu prawa publicznego. Działa na wniosek danego państwa albo organów europejskich. Komisja wskazuje w swoich opiniach na cały szereg merytorycznych kwestii istotnych dla zapewnienie autonomii i bezstronności sądów konstytucyjnych. Opinie Komisji nie mają charakteru wiążącego. Mimo niewiążącego charakteru, tworzone przez Komisję wenecką soft law jest istotne nie tylko dla państw będących jej członkami, ale także dla państw współpracujących z Komisją. Państwa te bowiem chcą być postrzegane jako należące do wspólnoty państw przywiązanej do idei praw człowieka, demokracji i rule of law w granicach nakreślonych przez Komisję Wenecką. Jako reputation-enhancing community, Komisja Wenecka stwarza państwom możliwość współudziału w przygotowywaniu tych standardów, a zarazem traktowania rekomendacji Komisji jako części swojej suwerennej odpowiedzialności za kształt system prawnego.
Źródło:: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2016, 78, 1; 5-18
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: W poszukiwaniu modelu ustrojowego prokuratury (w świetle prac Komisji Rady Europy „Demokracja poprzez Prawo”)
Searching for a new model of the public prosecution regime (in light of the work of the European Commission for Democracy through Law)
Autorzy:: Suchocka, Hanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/692974.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: the prosecution
General Prosecutor
European prosecution standards
council of prosecutors
prokuratura
Prokurator Generalny
standardy europejskie dotyczące prokuratury
rada prokuratorów
Opis:: Looking back at the twenty five years that have passed after the transformation processes started in the countries of Eastern and Central Europe we may say that each of these countries had to cope with the same major challenge in the course of the reform of the system of state organs: the place of the prosecution regime. Consequently, each embarked on finding solutions which, by breaking away with the principle of the unity of power, would allow to arrive at the most effective model for situating the prosecution within the system of separation and balance of powers. As emphasised by the Venice Commission, there is no uniform model of the prosecution regime in the European system. Lawmakers may therefore choose from among different scenarios which all meet so-called European standards. Consequently, it may be claimed that none of the existing solutions, be it a model subordinating the prosecution to the parliament, or to the government, may be classified as contrary to democratic norms. No doubt, further, that in individual states efforts to find a proper place for the prosecution were determined by their legal traditions. Poland for that matter found itself in a relatively privileged position when compared with other states as it already had its own tradition. Thus, in an attempt to find the best possible option in the circumstances of 1989 with respect to the regime structure it was decided to rely on the solutions existing prior to the Constitution of 1952, and to rely on the solutions from before 1950 with respect to the prosecution. Following the amendments to the Constitution in 1989, the prosecution became subordinate to government. The logical consequence of this decision was a regulation that the function of the Attorney General (General Prosecutor) is performed by the Minister of Justice. Irrespective of the absence of precision in this expeditious formulation, the very idea of the concept of government-subordinated prosecution was justified and could not be considered contradictory to the democratic solution and the rule of law. There was no time, however, to draft and adopt a new act on the prosecution. Consequently, it was decided to regulate the prosecution by amending the existing law of 1985. Unfortunately, this other option of regulating the prosecution has continued till the present, with the result that the prosecution today is governed by the provisions of an act adopted five years before the process of transformation even began. The act underwent multiplied amendments, both before the adoption of the Constitution of 1997 as well as thereafter. One of the important changes was the amendment of 1996, liquidating the prosecution department at the Ministry of Justice and creating the National Public Prosecutor’s Office and the office of the Public Prosecutor who became at the same time deputy General Prosecutor (Attorney General) – the Minister of Justice. Another substantial amendment to the act of 1985 was adopted in 2009 when the functions of the Prosecutor General and the Ministry of Justice had been separated. The National Public Prosecutor’s Office was liquidated and replaced with the General Prosecutor’s Office taking the role of the central organisational unit of the prosecution. This amendment allowed to securea number of executive power competences in relation to the prosecution. Despite that, it seems that a step has been made towards singling out the prosecution from the executive power in order to, as may be assumed, turn it into an independent body. Certain doubts, however, arise regarding the validity of the place of the prosecution as a body independent of the government in light of the provisions of the Constitution of 1997: since the office of the General Prosecutor is no longer to be tied to the function of the Minister of Justice (i.e. a member of government), it seems that such change must be anchored in the Constitution. It also needs to be emphasised that regardless of the place the prosecution occupies in the state bodies regime, which of course is also of importance, what is really necessary is a catalogue of principles and guarantees that will not only ensure impartiality of the prosecutor in decisions making, but will also determine his liability. These guarantees are equally essential in the case of the government-subordinated prosecutor (to free him from political pressure) as well as in the case of independent prosecution (to eliminate pressures within the prosecution itself). It is rather obvious that twenty five years after the beginning of transformations and almost thirty years since the adoption of the still binding and applicable Act on Prosecution in the Polish People’s Republic, a new act on the prosecution must be drafted in line with the European standards, which will also account at the same time, for the positive experiences of the past decades.
Dwadzieścia pięć lat od rozpoczęcia procesu transformacji w państwach Europy Środkowej i Wschodniej pokazało, że jednym z najtrudniejszych problemów ustrojowych, z jakim przyszło się zmierzyć państwom Europy Środkowej i Wschodniej w procesie reformowania systemu organów państwowych, jest kwestia usytuowania ustrojowego prokuratury. Wszystkie te państwa zatem poszukiwały rozwiązań, które zrywając z zasadą jedności władzy, pozwalałyby znaleźć najefektywniejszy model usytuowania prokuratury wpisany w system podziału i równowagi władz. W systemie europejskim brak jednolitego modelu ustrojowego prokuratury (co podkreśla Komisja wenecka). Daje to legislatorom możliwość wyboru różnych wariantów w ramach tzw. standardów europejskich. W świetle tej tezy należy zatem stwierdzić, że żadnego z rozwiązań, czy to podporządkowania parlamentowi, czy podporządkowania rządowi, nie można zakwalifikować jako sprzecznego ze standardami demokratycznymi. Nie ulega wątpliwości, że w poszukiwaniu rozwiązań w poszczególnych państwach dla usytuowania prokuratury istotną rolę odgrywała także ich tradycja prawna. Polska znajdowała się w tym względzie w korzystnej sytuacji w porównaniu z innymi państwami. Miała swoją własną tradycję ustrojową. Poszukując optymalnych, w ówczesnych warunkach 1989 r., rozwiązań ustrojowych, sięgano zatem do rozwiązań sprzed wejścia w życie konstytucji z 1952 r. W przypadku zaś prokuratury – do rozwiązań sprzed 1950 r., tj. do okresu przed uchwaleniem ustawy o prokuraturze. W wyniku zmian w konstytucji w 1989 r. prokuratura została podporządkowana rządowi, czego logiczną konsekwencją było uregulowanie, że funkcje Prokuratora Generalnego pełni Minister Sprawiedliwości. Niezależnie jednak od nieprecyzyjności tych sformułowań wynikających z nacisku chwili, sama koncepcja podporządkowania prokuratury rządowi była koncepcją uzasadnioną. Nie można jej było uznać za sprzeczną z rozwiązaniami demokratycznymi i państwa prawa. Konieczne jednak było uchwalenie ustawy o prokuraturze, co w tak krótkim czasie było niemożliwe. Pozostała zatem droga dokonywania zmian w ustawie już istniejącej, pochodzącej z 1985 r. I niestety ten sposób regulacji trwa do dzisiaj, poprzez kolejne nowelizacje ustawy uchwalonej pięć lat przed rozpoczęciem procesu transformacji. Ustawa była zmieniania wielokrotnie, zarówno przed uchwaleniem Konstytucji z 1997 r., jak i po jej uchwaleniu. Jedną z istotnych nowelizacji była zmiana ustawy dokonana w 1996 r., kiedy to zniesiono Departament Prokuratury w Ministerstwie Sprawiedliwości i powołano Prokuraturę Krajową z Prokuratorem Krajowym, który został zastępcą Prokuratora Generalnego Ministra Sprawiedliwości. Kolejnej, fundamentalnej zmiany ustawy z 1985 r. dokonano w 2009 r. Wówczas to ustawą z 9 października 2009 r. dokonano rozdzielenia funkcji Prokuratora Generalnego i Ministra Sprawiedliwości. Zlikwidowano Prokuraturę Krajową. Utworzono Prokuraturę Generalną jako centralną jednostkę organizacyjną prokuratury. Zachowano tez w wyniku tej nowelizacji szereg uprawnień władzy wykonawczej w stosunku do prokuratury. Wydaje się jednak, że niezależnie od tych uprawnień władzy wykonawczej w stosunku do Prokuratora Generalnego, w wyniki tej nowelizacji zrobiono krok w kierunku wydzielenia prokuratury z władzy wykonawczej i, można zakładać, uczynienia jej organem niezależnym Można jednak wyrazić zasadnicze wątpliwości, czy usytuowanie prokuratury jako organu niezależnego od rządu posiada umocowanie w świetle przepisów Konstytucji z 1997 r. Skoro urząd Prokuratora Generalnego przestaje być powiązany z funkcją ministra – członka rządu, wówczas wydaje się, wymaga on zakotwiczenia konstytucyjnego. Podkreślić jednak należy, że niezależnie od sposobu usytuowania prokuratury w systemie organów państwowych, co wydaje się kwestią ważną, ale jednak nie pierwszoplanową, konieczny jest pewien katalog zasad, gwarancji, które mają zapewnić bezstronność prokuratora przy podejmowaniu decyzji, ale także i określić zasady jego odpowiedzialności. I są one tak samo ważne zarówno w przypadku podporządkowania prokuratora rządowi (aby uwolnić go od nacisków politycznych), jak i w przypadku niezależności organów prokuratury (aby uwolnić go od nacisków wewnątrz prokuratury). Wydaje się zatem oczywiste, że dwadzieścia pięć lat, jakie upłynęło od początku transformacji i prawie 30 lat od uchwalenia ustawy o prokuraturze PRL stale obowiązującej w polskim systemie, wymaga bezwzględnie nowej ustawy o prokuraturze, będącej w zgodzie ze standardami europejskimi, a zarazem wykorzystującymi pozytywne doświadczenia minionych lat.
Źródło:: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 2; 161-174
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Impact of the Pandemic on Damaging the Democratic Process in a Hybrid Regime in Georgia
Wpływ pandemii na trudności procesu demokratycznego w gruzińskim reżimie hybrydowym
Autorzy:: Chedia, Beka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/32304275.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Georgia
hybrid regime
COVID-19
elections
crisis
populism
democratic standards
Gruzja
reżim hybrydowy
wybory
kryzys
populizm
standardy demokratyczne
Opis:: In hybrid political system of Georgia, in condition of COVID-19, the population obeyed control and strict regulations. Concepts such as the Iron Curtain, curfew, etc., have returned to the country’s political vocabulary. How can these symbols of a totalitarian (Soviet) past fit into the process of democratization? What is the reaction of society, other political actors? Why and how pandemic damaged democracy in Georgia? Does this threaten to revise the concept of a democratic political system, which will be especially difficult for post-totalitarian society? This research paper examines case of Georgia: how political institutions, political elite, society, Media, the country’s legislative base was ready for new reality and what political consequences this crisis would have in the process of democratization and nation-building. Unfair political competition during the elections, the growth of populism, the partial abandonment of certain rights, the deepening of polarization, etc. – are these challenges related only to the pandemic or have they also threatened Georgian democracy in “normal” times?
W hybrydowym systemie politycznym Gruzji, w realiach pandemii COVID-19, ludność podlegała kontroli i surowym przepisom. Pojęcia takie jak żelazna kurtyna, godzina policyjna itp. powróciły do słownictwa politycznego. Jak te symbole totalitarnej (sowieckiej) przeszłości mogą wpasować się w proces demokratyzacji? Jaka jest reakcja społeczeństwa, innych aktorów politycznych? Dlaczego i jak pandemia wpłynęła destrukcyjnie na demokrację w Gruzji? Czy grozi to rewizją koncepcji demokratycznego systemu politycznego, co będzie szczególnie trudne dla społeczeństwa posttotalitarnego? W niniejszym artykule autor poddaje analizie Gruzję, a w szczególności: jak instytucje polityczne, elity polityczne, społeczeństwo, media, legislatura państwa były gotowe na nową rzeczywistość i jakie polityczne konsekwencje miałby ten kryzys w procesie demokratyzacji i budowania narodu. Nieuczciwa rywalizacja polityczna podczas wyborów, wzrost populizmu, częściowa rezygnacja z niektórych praw, pogłębianie się polaryzacji itp. – czy to wyzwania związane tylko z pandemią, czy też zagrażały gruzińskiej demokracji także w „normalnych” czasach?
Źródło:: Przegląd Politologiczny; 2023, 1; 97-108
1426-8876
Pojawia się w:: Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Zasady postępowania w sprawach z zakresu działalności gospodarczej unormowane w ustawie Prawo przedsiębiorców
Rules of procedure in matters related to business activity regulated by the law on entrepreneurs
Autorzy:: Popowska, Bożena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/693211.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: procedural public economic law
standards of ‘good administration’
procedural rules
procedural guarantees
economic activity
law on entrepreneurs
economic freedom
entrepreneur
public economic law
proceduralne publiczne prawo gospodarcze
standardy „dobrej administracji”
zasady procesowe
gwarancje procesowe
działalność gospodarcza
prawo przedsiębiorców
wolność gospodarcza
przedsiębiorca
publiczne prawo gospodarcze
Opis:: The Act of 6 March 2018: Law on Entrepreneurs regulates the rules connected with undertaking and performing economic activity in a very different way than it was done pursuant to the previously binding Act of 2 July 2004 on Freedom of Economic Activity. The provisions on the procedure concerning the relations between public administration and entrepreneurs are to a large extent a new matter of public economic law. The procedural rules are included in Chapter I: General provisions and Chapter III: Settlement of matters related to economic activity. Some of the rules repeat the general principles of administrative proceedings regulated in the Code of Administrative Procedure (Article 28 of the Act and Article 7b of the Code of Administrative Procedure). In this way, the Act: Law on Entrepreneurs transfers the basic principles (values, ideas) of the Constitution of the Republic of Poland (Article 12) to the area of public economic law. The Act also regulates a number of new rules, including those that express ideas which are included for the first time in the form of binding legal norms. A specific example is the principle of trust in the entrepreneur (Article 10[1]), which articulates a new standard in relations between public administration and the entrepreneur. The regulation of this principle strengthens procedural guarantees for entrepreneurs. Despite the fact that the rules of conduct regulated in the Law on Entrepreneurs do not constitute a coherent set, due to their universal character and the rank and place of this Act in the area of public commercial law, they may serve as a normative basis for procedural public commercial law.
Ustawa z 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (u.p.p.) normuje zasady związane z podejmowaniem i wykonywaniem działalności gospodarczej zdecydowanie inaczej, niż czyniła to poprzednio obowiązująca ustawa z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Przepisy dotyczące postępowania w relacjach między administracją a przedsiębiorcami stanowią w dużej mierze nową materię publicznego prawa gospodarczego. Zasady procesowe zamieszczone są w rozdz. I: Przepisy ogólne i w rozdz. III: Załatwianie spraw z zakresu działalności gospodarczej. Niektóre z zasad powtarzają zasady ogólne postępowania administracyjnego unormowane w k.p.a. (por. art. 28 u.p.p. i art. 7b k.p.a.). W ten sposób Prawo przedsiębiorców przenosi na płaszczyznę publicznego prawa gospodarczego podstawowe zasady (wartości, idee) Konstytucji RP (np. art. 12). Ustawa ta normuje też szereg nowych zasad, w tym takie, które wyrażają idee ujęte po raz pierwszy w formę obowiązujących norm prawnych. Szczególnym przykładem jest zasada zaufania do przedsiębiorcy (art. 10 ust. 1); wyraża ona nowy standard w relacjach administracja publiczna– przedsiębiorca. Unormowanie tej zasady wzmacnia gwarancje procesowe dla przedsiębiorców. Mimo że zasady postępowania unormowane w Prawie przedsiębiorców nie stanowią spójnego zbioru, to – z uwagi na ich uniwersalny charakter oraz rangę i miejsce tej ustawy w obszarze publicznego prawa gospodarczego – mogą służyć za bazę normatywną proceduralnego publicznego prawa gospodarczego.
Źródło:: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 4; 27-40
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Standardy" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język