Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Dyplomacja" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-10 z 12
Tytuł:
Dyplomacja futbolowa jako próba normalizacji stosunków dwustronnych Armenia–Turcja w XXI wieku
Attempts to normalize Armenian–Turkish bilateral relations in the 21st century
Autorzy:
Kobierecki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619840.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
football diplomacy
sports diplomacy
Armenian-Turkish relations
dyplomacja futbolowa
dyplomacja sportowa
stosunki Armenia–Turcja
Opis:
Political relations between Armenia and Turkey could be described as enstranged. In the 21st century, politicians more eager to cooperate came to power in both countries, which made rapprochement conceivable. Sports diplomacy, which in this case was called football diplomacy, was employed to this end. The respective presidents of the two states: Serzh Sarkisyan and Abdullah Gül, used football games played within the FIFA World Cup 2010 qualifications to arrange meetings. The first meeting in particular was important, as it led to highly intensified diplomatic contacts between the states, which resulted in signing protocols leading to opening the border and establishing diplomatic relations. The aim of the article is to verify the hypothesis stating that in the case of the hostile attitudes of two states, the diplomatic use of sport may create opportunities for political rapprochement. However, sports diplomacy alone is not enough for such a political breakthrough. Additionally, an analysis concerning the adequacy of football as a form of sports diplomacy medium between Armenia and Turkey is undertaken.
Stosunki polityczne pomiędzy Armenią a Turcją należą do nieprzyjaznych. W XXI wieku, w związku z objęciem władzy w obu krajach przez bardziej skłonnych do porozumienia polityków, pojawiła się szansa na wzajemne otwarcie. Wykorzystano do tego dyplomację sportową, określaną w tym przypadku jako dyplomacja futbolowa. Prezydenci dwóch państw: Serzh Sarkisyan i Abdullah Gül wykorzystali bowiem mecze piłkarskie w ramach eliminacji mistrzostw świata, aby spotkać się. Szczególnie pierwsze z dwóch spotkań doprowadziło do intensyfikacji kontaktów dyplomatycznych, których efektem było podpisanie protokołów będących wstępem do otwarcia granicy i nawiązania stosunków dyplomatycznych. Celem artykułu jest weryfikacja hipotezy, iż w przypadku nieprzychylnego nastawienia dwóch państw dyplomatyczne wykorzystanie sportu może stwarzać okoliczności dla politycznego zbliżenia, mimo że sama dyplomacja sportowa nie jest wystarczająca dla tego celu. Podjęte zostaną ponadto rozważania dotyczące piłki nożnej w kontekście jej adekwatności dla dyplomacji sportowej pomiędzy Turcją i Armenią.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2017, 3; 177-190
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyplomacja wobec problematyki ochrony środowiska naturalnego w świetle wypowiedzi Jana Pawła II i Benedykta XVI
Diplomacy and Protection of the Environment in the Light of the Speeches by Pope John Paul II and Benedict XVI
Autorzy:
Makowski, Paweł Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047563.pdf
Data publikacji:
2016-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
environment
ecology
nature
John Paul II
Benedict XVI
diplomacy
moral diplomacy
środowisko
ekologia
natura
Jan Paweł II
Benedykt XVI
dyplomacja
moralna dyplomacja
Opis:
Środowisko naturalne we współczesnym świecie podlega coraz większej degradacji. Sytuacja ta skłania do podjęcia działań nie tylko w skali lokalnej czy regionalnej, ale także międzynarodowej. Na poziomie międzynarodowym istotną rolę odgrywa dyplomacja, która angażując się w działania na rzecz ochrony środowiska naturalnego, może zapobiec wielu kataklizmom. Stąd tak ważne jest podjęcie refleksji w tym zakresie, aby odnaleźć drogi prowadzące do skutecznej ochrony środowiska naturalnego. Celem niniejszej publikacji jest ukazanie nauczania Jana Pawła II i Benedykta XVI skierowanego do dyplomatów w zakresie środowiska naturalnego oraz przedstawienie wymiaru normatywnego tego nauczania.
In the contemporary world, the environment is a subject to increasing degradation. This situation encourages to take action on not only local or regional level, but also internationally. On the international level a major role is played by diplomacy which may prevent many disasters by engaging in the efforts to protect the environment. It is therefore important to reflect on the subject within this field and to find the ways leading to effective protection of the environment. The purpose of this publication is to present the teachings of John Paul II and Benedict XVI addressed to diplomats and related to the environment, and to present the normative dimension of these teachings.
Źródło:
Teologia i moralność; 2016, 11, 1(19); 113-122
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne zagrożenia pokoju. Nauczanie Jana Pawła II do dyplomatów
Obstacles to the Realization of Peace in the Teaching of John Paul II to Diplomats
Autorzy:
Makowski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1018523.pdf
Data publikacji:
2017-01-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
John Paul II
peace
diplomacy
Jan Paweł II
pokój
dyplomacja
Opis:
Artykuł przedstawia nauczanie Jana Pawła II na temat przeszkód w realizacji pokoju skierowane do dyplomatów. Papież podkreślał, że przeszkody stojące na drodze do realizacji pokoju nie mają nic ze słusznego pluralizmu idei i działań i objawiają się w bolesnych starciach pomiędzy osobami, grupami, kategoriami osób, narodami i blokami państw. Podważają godność i prawa człowieka oraz narodu. Pogłębiają one wzajemną nieufność i nienawiść, stając się wielkim niebezpieczeństwem dla utrzymania porządku na arenie międzynarodowej. Jan Paweł II, mówiąc o pokoju, zwracał uwagę, że we współczesnym świecie staje się on wartością coraz bardziej odległą, że pokój jest zagrożony wszędzie tam, gdzie duch ludzki jest gnębiony przez biedę lub krępowany przez społeczno-polityczne czy ideologiczne nakazy.
The article presents the teaching of John Paul II on obstacles to the realization of peace addressed to diplomats. The Pope emphasized that the obstacles to the realization of peace have nothing to do with the pluralism of ideas and actions, and manifest themselves in painful clashes between people, groups, categories of people, nations and blocks of countries. They undermine the dignity and rights of man and the nation. They deepen mutual distrust and hatred, becoming a great danger to maintaining order in the international arena. John Paul II, speaking of peace, pointed out that it becomes increasingly distant in today’s world. Peace is at stake wherever the human spirit is oppressed by poverty or constrained by socio-political or ideological injunctions.
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2017, 18; 233-249
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawda w dyplomacji w świetle wypowiedzi papieża Benedykta XVI
Truth in the Diplomacy in the Light of Speeches Made by Pope Benedict XVI
Autorzy:
Makowski, Paweł Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1018401.pdf
Data publikacji:
2016-12-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
moral truth
diplomacy
morality
Benedict XVI
prawda moralna
dyplomacja
moralność
Benedykt XVI
Opis:
Dyplomacja we współczesnym świecie zmaga się z wieloma problemami takimi, jak: konflikty zbrojne, działalność terrorystyczna, uchodźctwo, migracje, głód, ubóstwo czy łamanie praw człowieka. Rozwiązywanie tych problemów wymaga profesjonalizmu i  zręczności dyplomatów, a nade wszystko ich moralnej postawy. Przemawiając do dyplomatów Benedykt XVI wskazuje, że drogą prowadzącą do tego celu jest poszukiwanie i poznanie prawdy moralnej w działaniach dyplomatycznych. 
Diplomacy in the contemporary world struggles with numerous problems, such as: military conflicts, terrorism, refugeeism, migrations, famine, poverty and violation of human rights. Solving them requires of diplomats to be professional, skilful, and most of all, deeply committed to moral values. While speaking to diplomats, Pope Benedict XVI indicates that the path leading to this aim is to search and cognize the moral truth in diplomatic actions. 
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2016, 17; 203-212
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada międzynarodowej solidarności w nauczaniu Jana Pawła II do dyplomatów
International Solidarity Principle in John Paul IIs Teachings for Diplomats
Autorzy:
Makowski, Paweł Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047672.pdf
Data publikacji:
2015-12-05
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
solidarity
diplomacy
John Paul II
morality of diplomacy
solidarność
dyplomacja
Jan Paweł II
moralność dyplomacji
Opis:
Aktualne wydarzenia na arenie międzynarodowej, eskalacja konfliktów i narastający terroryzm zagrażają pokojowi i bezpieczeństwu świata. Sytuacja ta wymaga refleksji na temat działań, które pomogą rozwiązać poruszone problemy. Jednym z warunków skuteczności w tym zakresie jest zasada solidarności międzynarodowej, o której traktuje niniejszy artykuł. Nauczanie Jana Pawła II o zasadę solidarności międzynarodowej jest drogowskazem dla dyplomatów i wszystkich ludzi dobrej woli, którym leży na sercu budowanie lepszej przyszłości i świata. Dlatego Jan Paweł II niestrudzenie podkreślał tę prawdę w swoich naukach skierowanych do dyplomatów.
Current events in the international arena, the escalation of conflicts and increasing terrorism threaten peace and security in the world. The situation calls for a reflection on actions that will help to solve these problems. One of the conditions of effectiveness in this respect is the principle of international solidarity, to which this article is devoted. The teaching of John Paul II on the principle of international solidarity is a signpost for diplomats and all people of good will, which lies at the heart of building a better future and the world. That is why John Paul II tirelessly emphasised this truth in his teachings for diplomats.
Źródło:
Teologia i moralność; 2015, 10, 2(18); 185-194
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A United States of Europe? Amerykańscy ojcowie zjednoczonej Europy u progu zimnej wojny (1945-1957)
The American fathers of a united Europe on the threshold of the Cold War (1947-1957)
Autorzy:
Podemski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/615762.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
United States of Europe
US diplomacy
European integration
Truman
Eisenhower
Stany Zjednoczone Europy
dyplomacja USA
integracja europejska
Opis:
It was George Washington who many authors claim first expressed the wish, often reported by Americans, that „one day, on the model of the United States of America a United States of Europe will come into being”. In fact, the idea seems to have been launched by 19th century European federalists, yet it could not materialize until the dawn of the Cold War. Not only did the Truman administration’s reappraisal of US global security interests and its role in the world lead to their support, but to their relentless promotion of Europe’s economic, political and military integration. Out of their mixed idealistic and pragmatic motivation, the Washington establishment argued that, if united along the American model, a federal Europe would overcome its traditional problems (national rivalries and wasting its economic potential) while, on the other hand, it would also reduce US responsibility for the well-being of the Western world. However, as post-war normalization set in, the leaders of Western Europe grew increasingly skeptical of American federalist visions, while Washington responded with ever more resolute threats of withdrawing its forces from Europe. It was not until the ultimate failure of the EDC/EPC project that the Eisenhower administration modified its European policy, coming to terms with the end of federalism and the triumph of functionalism.
Już George Waszyngton miał wyrazić często przywoływane później przez Amerykanów życzenie, by na wzór Stanów Zjednoczonych Ameryki powstały również Stany Zjednoczone Europy. W rzeczywistości idea ta narodziła się zapewne wśród europejskich federalistów w XIX w., realne kształty mogła zaś przybrać dopiero u progu zimnej wojny. Dokonana wówczas przez administrację Harry’ego Trumana redefinicja globalnych interesów USA oraz ich roli w świecie prowadziła w konsekwencji nie tylko do wsparcia, ale wręcz zdecydowanego promowania koncepcji ekonomicznej, politycznej i militarnej integracji europejskiej. Kierując się mieszanką pobudek idealistycznych i pragmatycznych waszyngtońska elita oceniała, że zjednoczona w oparciu o amerykańskie wzorce Europa federalna z jednej strony przezwycięży w ten sposób swe odwieczne problemy (rywalizacja narodowa i marnotrawienie potencjału ekonomicznego), z drugiej zaś - odciąży USA od części odpowiedzialności za losy świata zachodniego. W miarę normalizacji sytuacji w Europie Zachodniej po II wojnie światowej jej przywódcy wykazywali jednak coraz mniejszy entuzjazm wobec amerykańskich planów federacji, na co Waszyngton reagował coraz bardziej stanowczymi groźbami pozbawienia Europy swego parasola ochronnego. Dopiero ostateczna klęska projektów EWO i EWP spowodowała zmianę polityki administracji Eisenhowera, oznaczającą pogodzenie się ze zmierzchem idei federalistycznej oraz triumfem funkcjonalizmu.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2014, 2; 225-244
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacje zewnętrze Unii Europejskiej w dziedzinie kultury. Słabości polityki
The European Union External Relations in the Field of Culture. Policy Weaknesses
Autorzy:
Gierat-Bieroń, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1012049.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
External Cultural relations of the European Union
Culture
diplomacy
soft power
Relacje zewnętrzne Unii Europejskiej
kultura
dyplomacja kulturalna
Opis:
Polityka zagraniczna UE w dziedzinie kultury jest stosunkowo nowym i mało zbadanym obszarem działalności UE. Jej funkcjonowanie określił traktat z Lizbony, nakładając nań kompetencje programująco-inicjatywne oraz reprezentacyjne Wysokiego Przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i bezpieczeństwa (WP), ESDZ oraz delegatur UE. Dyplomację kulturalną UE prowadzą również – na zasadzie partnerstwa z Unią – instytuty kultury państw członkowskich, zarejestrowane w Stowarzyszeniu Narodowych Instytutów Kultury Unii Europejskiej (EUNIC) oraz ich klastry regionalne. Artykuł ma za zadanie prześledzić w trybie analiz ewolucji priorytetów zawartych w relacjach zewnętrznych UE w dziedzinie kultury (a także analiz instytucjonalnych) oraz zweryfikować, czy instrumenty polityczne zastosowane wobec soft power UE są wystarczające dla efektywnego kształtowania wizerunku kulturowego Europy w świecie. Tezą niniejszego artykułu jest twierdzenie, że relacje zewnętrzne UE w sektorze kultury odznaczają się słabą polityką, dlatego nie mają szans osiągnąć fazy dojrzałości, tym samym tworzyć trwałych podstaw do cywilizacyjnego oddziaływania kultury europejskiej, rozumianej w sposób integracyjny, czyli jako realizacja paradygmatu „jedności w różnorodności”.
The EU’s foreign policy in the field of culture is a relatively new and under-explored area of the EU activity. Its operation was defined by the Treaty of Lisbon, imposing on it programming and initiative and representation powers of the High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security (HR), the EEAS and EU Delegations. The EU cultural diplomacy is also conducted – on a partnership basis with the European Union – by the institutes of culture of the member states registered in the Association of National Institutes of European Union (EUNIC) and their regional Clusters. The article aims to follow in the evolution analysis mode the priorities contained in the EU’s external relations in the field of culture (as well as institutional analysis) and verify whether the political instruments applied to the EU ‘soft power’ are sufficient to effectively shape Europe’s cultural image in the world. The thesis of this article is that EU external relations in the cultural sector are characterized by poor politics, and therefore have no chance of reaching the maturity phase, thus creating a solid basis for the civilizational impact of European culture, understood in an integrative way, i.e. as the implementation of the “unity in diversity” paradigm.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2020, 14; 227-248
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Godność osoby ludzkiej fundamentalną wartością dyplomacji w nauczaniu Jana Pawła II
The Dignity of a Human as the Fundamental Value of the Diplomacy in the Teachings of John Paul II
Autorzy:
Makowski, Paweł Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047713.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the dignity of a human
diplomacy
John Paul II
moral
godność osoby ludzkiej
dyplomacja
Jan Paweł II
moralność dyplomacji
Opis:
Jan Paweł II naucza, że we współczesnym świecie istnieje potrzeba poszanowania godności osoby ludzkiej, która nie maleje z upływem czasu, lecz jest coraz bardziej aktualna, szczególnie w kontekście postępu nauki czy techniki. Tymczasem niekontrolowany rozwój postępu może stanowić realne zagrożenie, dla samego człowieka poprzez obrazę jego godności z powodu: emigracji, uchodźctwa, głodu, niedożywienia, a także ubóstwa, co można uznać za podstawowe zagrożenia dla człowieka i ładu międzynarodowego. W gruncie rzeczy godność osoby ludzkiej domaga się podjęcia takich działań, które będą miały na celu jej ochronę i zarazem rozwój. Dlatego rosnąca świadomość miejsca i roli godności osoby ludzkiej, powinna być sercem wspólnego światowego dziedzictwa religijnego, kulturowego oraz prawnego. Refleksja na temat godności osoby ludzkiej w nauczaniu Jana Pawła II ukazuje, że widzi on jej różnorakie zagrożenia, ale przede wszystkim wyraża przekonanie, że godność osoby ludzkiej stanowi podstawową wartość dla egzystencji jednostki i społeczeństwa. Broniąc jej odważnie, ukazuje zadania państwa i granice demokracji. Jego wypowiedzi na temat godności winny stać się programem nie tylko dla katolików, lecz także dla ludzi dobrej woli, a szczególnie dla dyplomatów i osób odpowiedzialnych za losy całego świata. Dlatego w swoim nauczaniu do dyplomatów niestrudzenie prawdę tę przypomina.
Pope John Paul II teaches us that in the modern world there is a need of respect for the dignity of a human, which does not decrease over the time, but grows increasingly valid, particularly in the context of the progress of science and technology. Meanwhile the unrestricted progress may become a real threat to a man himself by insulting his dignity because of emigration, exile, hunger, famine, malnutrition, and poverty, which can be considered as fundamental threats to human and international order. Basically, the dignity of a human person requires taking steps that will  defend it and allow the development of it at the same time. That is why a growing awareness of the place and role of human dignity should be the heart of the joint world's religious, cultural, and legal heritage. A reflection on the dignity of the human person in the teaching of John Paul II revealed that he sees the various threats, but mainly believes that human dignity is a fundamental value for the existence of the individual and society. Bravely defending it, John Paul II emphasizes tasks of the state and the limits of democracy. His statements about the dignity ought to be implemented as a program not only for Catholics, but also for people of good will, and especially for diplomats and those responsible for the well-being of the whole world. Therefore, he tirelessly repeats this truth in his teachings aimed at diplomats.
Źródło:
Teologia i moralność; 2014, 9, 1(15); 213-232
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Saskie sfery prorządowe i saska opinia publiczna wobec Konstytucji 3 maja
Saxon pro-government circles and Saxon public opinion towards the Constitution of 3 May
Autorzy:
Kocój, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14806165.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Stanisław August period
diplomacy
international relations
Great Sejm
Constitution of 3 May
epoka stanisławowska
dyplomacja
stosunki międzynarodowe
Sejm Wielki
Konstytucja 3 maja
Opis:
W artykule przedstawiony jest skomplikowany obraz relacji dyplomatycznych w okresie Sejmu Wielkiego, uchwalania Konstytucji 3 maja i wojny w jej obronie. Osią rozważań obejmujących lata 1788–1792 autor uczynił politykę dworu saskiego, szczególnie zainteresowanego sytuacją w Rzeczypospolitej. Owo zainteresowanie wynikało z faktu, że książę elektor saski, zgodnie z układami i brzmieniem Konstytucji, był następcą tronu i miał objąć władzę po śmierci Stanisława Augusta. Jednak dyplomacja saska tego okresu pełna była zawiłości i niezdecydowana, zwłaszcza w konfrontacji z brutalną polityką mocarstw rozbiorowych, a szczególnie Rosji. Artykuł, oparty na bogatej bazie źródłowej, ukazuje przyczyny i analizuje skutki polityki Saksonii oraz dwuznaczny stosunek tego dworu i saskiej dyplomacji do wydarzeń w Rzeczypospolitej i głównych autorów, którzy odegrali czołową rolę w rozpaczliwej sytuacji ówczesnej Rzeczypospolitej, nad którą zawisło widmo rozbiorów i perspektywa utraty niepodległości.
The article presents a complicated picture of diplomatic relations during the Great Sejm, the adoption of the Constitution of 3 May, and the wars waged in its defence. The axis of the deliberations presented in the paper cover the policy of the Saxon court between 1788 and 1792, which was particularly interested in the situation in the Polish-Lithuanian Commonwealth. This interest stemmed from the fact that the Prince-elector of Saxony, in accordance with the arrangements and the wording of the Constitution, was the heir to the throne and was to take power after the death of Stanisław August. However, the Saxon diplomacy of the period was meandering and indecisive, especially when confronted with the brutal policy of the partitioning powers, especially Russia. The paper, on the basis of a rich source base, shows the causes and analyzes the effects of the Saxon policy, the highly ambiguous attitude of this court and the Saxon diplomacy towards the events in the Polish-Lithuanian Commonwealth as well as the main authors who played a leading role in the desperate situation of the contemporary Commonwealth, which was approaching the spectre of partitions and the prospect of losing its independence.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2022, 74, 2; 117-139
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-10 z 12

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies