Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wspolpraca miedzynarodowa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
The Key Features of Relations between Russia and India in the Context of a Shifting Balance of Power in Asia
Autorzy:
Likhachev, Kirill
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092117.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Nuclear power
Cooperation
International cooperation
International relations
Military Co-operation
Technology
Energetyka jądrowa
Współpraca
Współpraca międzynarodowa
Stosunki międzynarodowe
Współpraca wojskowa
Technika
Opis:
This paper intends to answer the question of how Sino-Indian controversies, specifically relations between India and the US, and Sino-Russian cooperation influence the ties between Russia and India. The paper offers an analysis of the key fields of cooperation between Russia and India, which are mainly defined by a strong interdependence in a number of areas, such as military and technical cooperation and nuclear energy. Through the lens of the neorealist paradigm, the current relations between Russia and India are studied in the context of each country's relations with the US and the PRC. The balance of power in Asia is shifting towards China due to its dynamic foreign policy and economic expansion during the past decade. As a result, China's increasing activities in Asia reduce India's potential for development, while a worsening confrontation between the US and Russia forces Moscow to drift towards Beijing. The paper concludes that the actual cooperation between Russia and India is mutually beneficial and to a large extent supports New Delhi's ambitions to contain a shift in the balance of power in Asia. However, the escalating Sino-Indian controversies and a growing rapprochement between Russia and China could cause a deterioration in relations between Russia and India. This, in turn, could predetermine India's choice in favour of a close rapport with the US in the longer term.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2018, 54, 2; 51-78
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunki Unii Europejskiej z Organizacją Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO)
The Relations between the European Union and the Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO)
Autorzy:
Starzyk-Sulejewska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091934.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
International relations
Economic coordination
Member states
International cooperation
Stosunki międzynarodowe
Koordynacja gospodarcza
Państwa członkowskie
Współpraca międzynarodowa
Opis:
Artykuł mieści się w szerokiej problematyce związanej z istotą stosunków między międzyrządowymi organizacjami międzynarodowymi. Na tle typologii uwzględniającej zakres i charakter reprezentacji UE oraz jej państw członkowskich w różnych organizacjach omówiono w nim najważniejsze zagadnienia związane z rozwojem i istotą stosunków między WE/UE i FAO po uzyskaniu przez WE członkostwa w tej organizacji w 1991 r. W związku z tym na tle zarysu ewolucji stosunków między obu organizacjami dokonano charakterystyki statusu UE w FAO oraz przeanalizowano zasady funkcjonowania wewnętrznego systemu koordynacji działań UE i jej państw członkowskich w związku z ich aktywnością podejmowaną na forum FAO z uwzględnieniem dwóch okresów, tj. od uzyskania członkostwa EWG w FAO w 1991 r. do momentu wejścia w życie Traktatu Lizbońskiego oraz po wejściu w życie reformy lizbońskiej w ramach UE.(abstrakt oryginalny)
The article addresses issues from the broad sphere of relations between intergovernmental international organisations. Against the background of typology taking into account the extent and nature of the representation of the EU and its Member States in various organisations, the article discusses the most important issues connected with the development and nature of the relations between the EC/ EU and FAO after the Community obtained membership in this organisation in 1991. In this context and against the background of the evolution of the relations between the two organisations, the article characterises the status of the EU within FAO and analyses the principles underlying the functioning of the internal system of coordinating the actions of the EU and its Member States with regard to their activity in the FAO, taking into account two periods, namely the period between granting the FAO membership to the EEC in 1991 and the entry into force of the Treaty of Lisbon as well as the period after the entry into force of the Lisbon reform.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 4; 91-109
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyzwania polityki handlowej Nowej Zelandii
The Challenges of New Zealands Trade Policy
Autorzy:
Sierańska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092056.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Trade policy
Supply chain
Trade exchange
Trade geography
Negotiation strategies
International cooperation
International economic cooperation
Polityka handlowa
Łańcuch dostaw
Wymiana handlowa
Geografia handlu
Strategie negocjacyjne
Współpraca międzynarodowa
Międzynarodowa współpraca gospodarcza
Opis:
W artykule podjęto analizę struktury geograficznej handlu Nowej Zelandii oraz instrumentów polityki handlowej, z których to państwo korzysta, jak również ukazano, że angażuje się ono w pewne działania z zakresu polityki handlowej. Przedstawiono ponadto wpływ uwarunkowań geograficznych na prowadzoną przez Nową Zelandię politykę handlową, w tym na zawieranie bilateralnych i regionalnych umów o wolnym handlu. Podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy wysiłki podejmowane przez ten kraj w celu zwiększenia udziału w międzynarodowej polityce handlowej oraz wymianie handlowej można postrzegać przez pryzmat interesów narodowych. Ze względu na odległość dzielącą Nową Zelandią i Europę naturalnymi partnerami handlowymi NZ są kraje Azji i Pacyfiku. Podkreślone zostały także bliskie więzi Nowej Zelandii z Australią oraz strategie bilateralne, jakie obydwa państwa stosują w procesach negocjacyjnych. W artykule została również przedstawiona transformacja struktury handlu Nowej Zelandii po podpisaniu z Chinami w 2008 r. porozumienia o wolnym handlu, z uwzględnieniem korzyści dla gospodarek obydwu państw, jak i opinii zwolenników i krytyków tej umowy. Współpraca handlowa z państwami członkowskimi UE, choć istotna sama w sobie, z pewnością wejdzie w nową, bardziej dynamiczną fazę, gdy zostanie podpisane i wejdzie w życie porozumienie o wolnym handlu między UE i Nowa Zelandią. Ogromną szansę Nowa Zelandia dostrzega w Partnerstwie Transpacyficznym. (abstrakt oryginalny)
The article analyses the geographical structure of New Zealand's trade and the country's trade policy instruments. I demonstrate that a range of strategic interests may be behind New Zealand's involvement in certain trade activities. The article also presents the significance and impact of New Zealand's geographical factor on the country's trade policy and bilateral and regional free trade agreements. It seeks to determine whether New Zealand's efforts to increase its participation in international trade can be considered from the angle of its national interests. Due to the geographical distance between New Zealand and Europe, the former's principal trading partners are in Asia and the Pacific, with China, Australia, the USA, Japan, South Korea and the UK in the lead. Trade with the European Union, although important, will certainly enter a new dynamic phase once an EU-NZ Free Trade Agreement has been signed. Even after the withdrawal of the USA from the TransPacific Partnership (TPP), New Zealand continues to perceive the TPP as a great opportunity, which, if ratified by all 11 members, could provide the country with access to new absorptive world markets and thus improve the efficiency of its trade policy.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 3; 163-188
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
International Organizations for Rail Transport: Genesis and Evolution
Autorzy:
Park, Tae Hun
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092086.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Railway transport
International organisations
International transport
International cooperation
Development of transport
Transport kolejowy
Organizacje międzynarodowe
Transport międzynarodowy
Współpraca międzynarodowa
Rozwój transportu
Opis:
This article addresses the origins and evolution of international organizations dedicated to international rail transport. From the beginning of rail history, most of the railway networks in Europe were built by numerous private companies, which continuously competed and collaborated with each other within domestic transport as well as international transport. European railway companies made connections across borders based on personal and financial network relationships and established various types of agreements and unions to make international traffic possible. This coalition allowed them to jointly operate member networks, including running direct trains and establishing tariff agreements. Since international transport has grown in size and complexity, international railway organizations have continuously evolved. This study proceeds as follows: the first section outlines the beginnings and development of international rail transport organizations. With the expansion of the rail network in Europe, international cooperation in the field of railways occurred early in the 19th century. This mainly took the form of bilateral or multilateral agreements or even treaties among the States. Initially, these agreements affected the establishment of international organizations. The second section draws out international organizations between the First World War and the Second World War. In the interwar period, the existing organizations continued to expand their scope of activities and new organizations were founded. The third section examines the impact of the Cold War on international rail organizations. During the Cold War, many organizations were established in Western Europe, with active international railway cooperation. In Eastern Europe, a new international organization was established under the influence of the Soviet Union. The fourth section explains changes in international organizations after the Cold War. After the collapse of the Soviet Union, the existing organizations steadily adapted themselves to changes in the political, economic, social, cultural and technological environments. Because of these various changes, new international organizations also emerged.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 4; 219-233
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Enrico Fels, Shifting Power in Asia-Pacific? The Rise of China, Sino-US Competition and Regional Middle Power Allegiance, Springer 2017, s. 768.
Autorzy:
Ziętek, Agata W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092024.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
New international order
International cooperation
Rivalry
Balance
Research methodology
Research methods
Nowy ład międzynarodowy
Współpraca międzynarodowa
Rywalizacja
Równowaga
Metodologia badań
Metody badawcze
Opis:
W dyskusji najczęściej stawiane pytania dotyczą: roli w nowym ładzie Stanów Zjednoczonych i Chin; czy faktycznie jesteśmy świadkami osłabienia pozycji pierwszego kraju i wzrostu pozycji drugiego? Czy rywalizacja między tymi państwami doprowadzi do bezpośredniego konfliktu militarnego, czy raczej będziemy świadkami eskalacji napięcia? Czy możemy mówić o kształtowaniu się nowej równowagi sił? Jaka rola w tym nowym ładzie przypadnie innym państwom? Enrico Fels podjął się udanej próby odpowiedzi na te i inne postawione w pracy pytania. Analizuje w komplementarny sposób zmianę układu sił w regionie Azji i Pacyfiku, obserwowaną po zakończeniu zimnej wojny. Bada przemiany i dynamikę siły państw w regionie Azji i Pacyfiku oraz ich uwarunkowania. (fragment tekstu)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 2; 205-208
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezpieczeństwo zbiorowe i kolektywna obrona w polskiej polityce bezpieczeństwa po 1918 r.
The Concepts of Collective Security and Collective Defence in Polish Security Policy Pursued After 1918
Autorzy:
Kupiecki, Robert
Madej, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092092.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
International security
National security
International cooperation
Poland's cooperation with NATO
Military Co-operation
Security
Security policy
Bezpieczeństwo międzynarodowe
Bezpieczeństwo narodowe
Współpraca międzynarodowa
Współpraca Polski z NATO
Współpraca wojskowa
Bezpieczeństwo
Polityka bezpieczeństwa
Opis:
Celem artykułu jest prześledzenie ewolucji roli i rangi dwóch mechanizmów wielostronnych budowy bezpieczeństwa państwa, zbiorowej (kolektywnej) obrony (sojuszy wojskowych) oraz systemów bezpieczeństwa zbiorowego w polskiej polityce bezpieczeństwa w okresie od uzyskania niepodległości do czasów współczesnych. Autorzy swoje analizy przedstawiają w porządku chronologicznym, omawiając miejsce zbiorowego bezpieczeństwa i obrony kolektywnej w polskiej polityce bezpieczeństwa kolejno w trzech fazach rozwoju polskiej państwowości po 1918 r.: latach międzywojennych (II RP), okresie PRL (1944-1989), wreszcie w czasach współczesnych, po 1989 r. Każdorazowo uwzględniają uwarunkowania polskiej polityki bezpieczeństwa w danym okresie, wskazują rolę i znaczenie przypisane zbiorowej obronie oraz zbiorowemu bezpieczeństwu w kontekście umacniania polskiego bezpieczeństwa, suwerenności i integralności terytorialnej, a także prezentują przejawy i sposoby realizacji polskiej polityki w praktyce, w ramach takich organizacji jak Liga Narodów, ONZ, OBWE, Układ Warszawski, NATO, jak i w toku innych działań dwu- i wielostronnych. Dokonują również oceny rezultatów polskiej polityki bezpieczeństwa w poszczególnych okresach oraz roli pełnionej w niej przez mechanizmy zbiorowego bezpieczeństwa i obrony kolektywnej, w tym stopnia koordynacji działań z ich wykorzystaniem przez polskie władze.(abstrakt oryginalny)
The paper deals with tracing the role and respective significance of two multilateral mechanisms of building the state security, i.e. collective defence (military alliances) and collective security systems, in Polish security policy within the period spanning the regaining of its independence and modern times. The Authors pursue their assessment in chronological order, discussing the significance of the concepts of collective security and collective defence in Polish security policy in the three respective development phases of Poland's modern statehood since 1918, i.e. the interwar period (the so called Second Polish Republic), the times of PRL (People's Republic of Poland) spanning 1944-1989, and finally, in modern times, after 1989. Each time they discuss attendant determinants of Polish security policy within a specific period, indicate the role and significance attributed to collective defence and collective security in terms of enhancing Poland's own security, sovereignty, and territorial integrity, as well as try to demonstrate how those concepts had actually underpinned the manner of implementing the country's policy in practical terms, within the fold of such organisations as the League of Nations, UN, OSCE, Warsaw Pact, NATO, as well as in the course of other political endeavours of bilateral or multilateral scope. The Authors also set out to assess overall effectiveness of Polish security policy within the respective periods, as well as determine how the concepts of collective security and collective defence actually contributed to it, including the extent of coordination in specifically targeted political endeavours pursued by Polish government.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2018, 54, 1; 63-93
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
BRICS jako reprezentant interesów globalnego Południa: analiza stanowiska ugrupowania względem głównych problemów w dialogu pomiędzy krajami Północy i Południa
BRICS as Representative of the Interests of the Global South: An Analysis of the Groups Position on the Main Issues in North-South Dialogue
Autorzy:
Smolaga, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092069.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
International cooperation
Developing countries
Economic globalization
Projects financing
Economic infrastructure financing
Współpraca międzynarodowa
Kraje rozwijające się
Globalizacja gospodarki
Finansowanie projektów
Finansowanie infrastruktury gospodarczej
Opis:
Podczas dziewięciu spotkań na szczycie przywódcy BRICS (Brazylii, Rosji, Indii, Chińskiej Republiki Ludowej i Republiki Południowej Afryki) wyraźnie odwoływali się do tematów, które leżą w polu zainteresowania krajów spoza bloku, w szczególności państw globalnego Południa. Adresowana do nich była wizja współpracy międzynarodowej, która wskazuje, że współczesny, zglobalizowany i pełen współzależności świat nie może być zdominowany przez jedną grupę państw: globalną Północ. Praca ma charakter analizy warstwy deklaratywnej i bazuje na dokumentach końcowych wydawanych po szczytach BRICS. Artykuł weryfikuje hipotezę główną, że BRICS występuje w imieniu globalnego Południa, prezentując w swoim programie interesy krajów rozwijających się oraz potrzebę zmian modelu współpracy międzynarodowej. W tekście rozpatrywane są jeszcze trzy hipotezy pomocnicze, które odnoszą się do częstotliwości występowania wspomnianej problematyki Południa w oficjalnych dokumentach BRICS.(abstrakt oryginalny)
Over the course of nine summits, the leaders of BRICS (Brasil, Russia, India, the People's Republic of China and the Republic of South Africa) have clearly referred to subjects spanning the interests of countries outside the bloc, in particular countries belonging to the Global South. Addressed to these was a vision of international relations indicating that today's globalised and interdependent world cannot be dominated by a single group of countries, namely the Global North. The article analyses the declarative layer of the outcome documents published after BRICS summits. It attempts to verify the main hypothesis, namely that BRICS speaks on behalf of the Global South, its programme representing the interests of developing countries and formulating a need to alter the current international cooperation model. The text also examines three auxiliary hypotheses related to the frequency of references to the Global South in official BRICS documents. (original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 4; 53-67
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od Międzymorza do Trójmorza - meandry polityki zagranicznej Polski w Europie Środkowej
From Intermarium to the Three Seas Initiative - The Meanders of Polands Foreign Policy in Central Europe
Autorzy:
Bieńczyk-Missala, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092093.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
International cooperation
Poland's cooperation with NATO
Independence
Foreign policy
Common Foreign and Security Policy (CFSP)
National security
International security
International agreements
International regional cooperation
Regional policy
Współpraca międzynarodowa
Współpraca Polski z NATO
Niepodległość
Polityka zagraniczna
Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa (WPZiB)
Bezpieczeństwo narodowe
Bezpieczeństwo międzynarodowe
Porozumienia międzynarodowe
Międzynarodowa współpraca regionalna
Polityka regionalna
Opis:
Artykuł powstał w związku z setną rocznicą odzyskania niepodległości Polski. Zawiera analizę polityki zagranicznej RP w regionie Europy Środkowej w kontekście najważniejszych wyzwań dla zapewnienia niepodległości, suwerenności i bezpieczeństwa państwa. Szczególną uwagę poświęcono koncepcjom inicjowanym i współtworzonym przez władze Polski na rzecz rozwoju współpracy w regionie. W okresie dwudziestolecia międzywojennego były to projekty wypracowane w obozie Józefa Piłsudskiego, dotyczące tworzenia federacji oraz Międzymorza. Za główną przyczynę ich niepowodzenia uznano występowanie problemów granicznych. W okresie zimnej wojny i przynależności Polski do bloku wschodniego władze nie miały sposobności prowadzenia aktywnej i niezależnej polityki, a Europa Środkowa w sensie wspólnoty politycznej nie funkcjonowała. Po 1989 r. władze były mocno zainteresowane rozwojem regionalnych struktur i pogłębianiem współpracy. Doszło do nowego wyłonienia się Europy Środkowej oraz licznych organizacji regionalnych. Najważniejsza dla Polski okazała się Grupa Wyszehradzka. Współpracę, a czasem jej brak, w dużej mierze determinowało dążenie państw do przystąpienia do NATO i integracji z Unią Europejską. Wraz ze zmianą władz państwowych w 2015 r. nastąpiły zmiany w formułowaniu założeń polskiej polityki zagranicznej. Współpraca w regionie Europy Środkowej, zwłaszcza w Grupie Wyszehradzkiej, stała się jednym z najważniejszych jej celów. Ponadto rozpoczęto wdrażanie projektu Trójmorza, nawiązującego do międzywojennej koncepcji Międzymorza. Wysiłkom tym towarzyszyły hasła potrzeby przeciwstawienia się niemieckiej dominacji w Unii Europejskiej.(abstrakt oryginalny)
The article was inspired by the 100th anniversary of Poland's independence. It comprises a critical appraisal of Polish foreign policy in Central Europe in terms of crucial challenges encountered en route to ensuring the country's independence, sovereignty, and overall security. Particular attention is paid to the concepts originated and co-sponsored by Polish government, with a view to developing robust regional cooperation. In the interwar period, these were the projects originally developed by Józef Piłsudski's political faction, focused on setting up a federation and the Intermarium. The principal reason for their failure was attributed to the incidence of border problems. During the Cold War period and Poland's membership in the Eastern Bloc, Poland as a state was effectively stripped of any chances to pursue an active and independent foreign policy, whereas Central Europe as a political commonwealth of nations remained merely a shell concept throughout. After 1989, Polish government was keenly interested in developing regional structures and enhancing regional cooperation. Central Europe re-emerged, and so did a number of regional organisations. The Visegrad Group (V4) countries proved of special importance to Poland. Cooperation, or an occasional lack of it, were to a large extent determined by the aspirations of respective countries to join NATO and integrate with the European Union. Following the change of government in 2015, the key assumptions and building blocks of Polish foreign policy were also reformulated. Regional cooperation in Central Europe, especially within the fold of V4 countries, has become one of the crucial objectives. Besides, the Three Seas Initiative was launched as a brand-new political project, alas drawing directly upon the original, interwar concept of Intermarium. These efforts were accompanied by the government's slogans of the need to oppose German domination in Europe.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2018, 54, 1; 95-115
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Regionalism in the Balance: Reflections on ASEAN at Fifty from a Liberal Perspective
Autorzy:
Rabel, Roberto
Ireland, Kieran
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092112.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Regional integration
International regional cooperation
Regionalism
Regional economic cooperation
International organisations
Integracja regionalna
Międzynarodowa współpraca regionalna
Regionalizm
Regionalna współpraca gospodarcza
Organizacje międzynarodowe
Opis:
The Association of South-East Asian Nations (ASEAN) represents the world's second most influential regional integration project after the European Union (EU). Its fiftieth anniversary in August 2017 prompted extensive commentary on the achievements of this important regional grouping as well as on the challenges and opportunities that it confronts as it begins its second half-century. This article draws on those commentaries to present a stock-take of ASEAN at fifty from a liberal perspective. While acknowledging ASEAN's achievements over the last fifty years, it highlights the daunting challenges that threaten the grouping's efficacy and cohesion, with attendant implications for wider regional architecture in the Asia-Pacific region. From rising nationalism to the constraints of the 'ASEAN Way' and the slow progress of the ASEAN Economic Community, the 'centrality' of the organisation for its member states is in question. External pressures posed by turbulent geopolitical tides make ASEAN's hard-won 'centrality' in wider Asia-Pacific affairs an even more contested concept. There are nonetheless opportunities for ASEAN to avert a mid-life crisis and revitalise regional integration. ASEAN's best chance of doing so is to apply liberal approaches to regional order in ways that will strengthen rules-based institutions, collective security, political dialogue, economic openness and tolerance of differences.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2018, 54, 2; 9-30
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasadnicze atrybuty polityki rozwojowej Unii Europejskiej
Fundamental Attributes of EU Development Policy
Autorzy:
Kołodziejczyk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092081.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Politics
Economic policy of the EU
Development
International economic cooperation
Official Development Assistance (ODA)
Development aid
Polityka
Polityka gospodarcza UE
Rozwój
Międzynarodowa współpraca gospodarcza
Oficjalna Pomoc Rozwojowa
Pomoc rozwojowa
Opis:
Polityka współpracy na rzecz rozwoju, powszechnie nazywana polityką rozwojową, jest jedną z kluczowych dziedzin aktywności Unii Europejskiej i jej państw członkowskich. Traktat z Lizbony zaliczył ją do działań zewnętrznych Unii Europejskiej, dzięki którym Unia dąży do umacniania współpracy we wszystkich dziedzinach stosunków międzynarodowych. Zaliczona do kompetencji dzielonych, polityka rozwojowa Unii Europejskiej charakteryzuje się szczególnymi cechami, które są głównym przedmiotem niniejszego artykułu. Są one rozpatrywane na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, koncepcyjnej oraz motywacyjnej.(abstrakt oryginalny)
Development cooperation policy, commonly known as development policy, is a key area of the activity of the European Union and its member states. The Lisbon Treaty qualified it as an EU external action through which the Union aims to strengthen cooperation in all areas of international relations. A shared competence, the EU's development policy has special features which are the main focus of the article. They are examined on three levels: organization, conceptualization, and motivation.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 4; 157-168
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka zagraniczna Egiptu w okresie prezydentury Abd al-Fattaha as-Sisiego
Egypts Foreign Policy under President Abd al-Fattah as-Sisi
Autorzy:
Sierańska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092084.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Foreign policy
Islam
Political and economic situation
Government policy
Economic crisis
International economic cooperation
Financial support
Polityka zagraniczna
Sytuacja polityczno-ekonomiczna
Polityka rządu
Kryzys gospodarczy
Międzynarodowa współpraca gospodarcza
Wsparcie finansowe
Opis:
Celem artykułu jest analiza polityki zagranicznej Egiptu w okresie ponad trzyletniej prezydentury Abd al-Fattaha as-Sisiego, jej strategicznych celów i głównych kierunków, a także jej najważniejszego instrumentu, czyli zawierania sojuszy międzynarodowych. Analizie poddano również wysiłki czynione przez prezydenta as-Sisiego i jego ekipę w celu pełnego powrotu do roli lidera świata arabskiego i wpływania nie tylko na bliskowschodni układ sił, lecz także na sytuację w stosunkach międzynarodowych w Afryce Północnej. Ze względu na poważny kryzys gospodarczy w Egipcie duże znaczenie ma utrzymywanie silnych więzi i współpraca z państwami Zatoki Perskiej (Gulf Cooperation Council, GCC), a przede wszystkim z Arabią Saudyjską, Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi, Kuwejtem i Bahrajnem. Ich wsparcie finansowe jest Egiptowi szczególnie potrzebne w związku z przyjętym przez władze egipskie w listopadzie 2016 r. ambitnym programem reformatorskim, realizowanym przy wsparciu Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Zwrócono uwagę na powrót do sojuszniczej współpracy ze Stanami Zjednoczonymi, ale również poszukiwanie nowych opcji, czyli nawiązanie bliższych relacji z Rosją, kontynuowanie bardzo dobrej, czy nawet strategicznej współpracy z Izraelem, pogłębienie współpracy z Francją oraz potrzebę intensyfikacji relacji ekonomicznych z Włochami. Istotne znaczenie ma nawiązanie prestiżowej współpracy ze względów geoekonomicznych i geopolitycznych z Grecją i Cyprem. Wskazano na brak normalizacji stosunków z Katarem, Turcją i Iranem. Przedstawiony został bilans sukcesów i słabości egipskich wysiłków dyplomatycznych oraz wpływ wewnętrznej destabilizacji ekonomiczno-politycznej po "arabskiej wiośnie" i sytuacji w dysfunkcyjnych państwach regionu Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej na bardziej efektywne realizowanie priorytetów w polityce zagranicznej Egiptu. Podkreślono wyzwania i zagrożenia wewnętrzne i zewnętrze, w tym zmagania Egiptu z islamskim ekstremizmem (dżihadyzmem) na półwyspie Synaj. (abstrakt oryginalny)
The article defines and analyses Egypt's foreign policy over the three-year period of Abd al-Fattah as-Sisi's presidency, its strategic goals and main directions, as well as its most significant instrument, which is entering into international alliances. President as-Sisi and his team take efforts to restore Egypt as the leader of the Arab world and to influence the balance of power in the Middle East and beyond, including in North Africa. Due to a serious economic crisis in Egypt, cooperation and maintaining strong ties with the Gulf Cooperation Council (GCC) countries, especially Saudi Arabia, the United Arab Emirates, Kuwait and Bahrain, is of great importance. Egypt needs their financial support because of an ambitious reform programme adopted in November 2016 by the Egyptian authorities which is being implemented with the support of the International Monetary Fund. The return to allied cooperation with the US, the search for new cooperation options, i.a. establishing closer ties with Russia, the continuation of very good or even strategic cooperation with Israel, broadening cooperation with France in the field of archaeology, science, research and technology, as well as the need to intensify economic ties with Italy are all examined. The article presents the outcome of Egyptian diplomatic successes and weaknes-ses, as well as the impact of internal economic-political destabilisation after the Arab Spring and the situation in the dysfunctional countries of the Middle East and North Africa for a more effective accomplishment of the priorities in Egypt's foreign policy. The internal and external challenges and threats, including Egypt's struggle with Islamic extremism (jihadism) in the Sinai Peninsula have been emphasized. (original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 4; 169-191
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies