Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Polityka bezpieczeństwa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Raisons dÉtat. EU Security and Defence Policy Framework in the Context of Polish and German Interests. An Analysis
Autorzy:
Miszczak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091930.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Common Security and Defence Policy
Foreign policy
Interests conflict
Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony
Polityka zagraniczna
Konflikt interesów
Opis:
The asymmetry of the cultures of security and different levels of perception of security interests in their direct international environment remains (for now) an insurmountable obstacle for Germany and Poland. Europe is facing new challenges, the establishment of new powers and the decline of traditional state structures, which is confronting it with threats aimed at weakening the European value system, democratic frameworks, the rule of law and the protection of human rights. Europe is losing to the rest of the world in terms of demographics, economy and politics, and faces more and more obstacles in establishing alliances for the purpose of the development and maintenance of prosperity. For the European Union, this is a source of potential internal and external conflicts. Differences in the external activities of the European Union will hinder it from playing the role of a unified, responsible, international force in the future. It will therefore not be able to create enough political will to establish a European Foreign, Security and Defence Policy. On the contrary, the possibility of degradation of the achieved potential for unification in the form of the EU's Common Foreign, Security and Defence Policy must be taken into account. In such case, could Poland and Germany take the lead on European defence policy?(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 4; 51-65
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podejście Niemiec do wybranych interwencji wojskowych w latach 1998–2013: kontynuacja czy zmiana?
Germany’s Approach to Military Interventions between 1998 and 2013: A Continuation or a Change?
Autorzy:
Libront, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091722.pdf
Data publikacji:
2020-06-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Niemcy
polityka bezpieczeństwa Niemiec
polityka zagraniczna Niemiec
mocarstwo cywilne
Zivilmacht
Bundeswehra
Merkel Angela
Westerwelle Guido
Germany
German security policy
German foreign policy
civilian power
Bundeswehr
Opis:
Przez wiele lat Niemcy prezentowały wstrzemięźliwy stosunek do interwencji zbrojnych. Ta postawa była związana z samoograniczeniem Niemiec w sferze ich polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, mającym swoje źródło w wydarzeniach II wojny światowej. W niniejszym artykule skoncentrowano się na latach 1998−2013. Postawiono tezę, że ten okres odznaczał się mniejszą koherentnością co do udziału RFN w interwencjach wojskowych. Nie można bowiem mówić o dalszym liniowym zwiększeniu udziału w międzynarodowych operacjach przywracania lub utrzymania pokoju. Wydaje się również, że za tymi decyzjami stały rozmaite, nowe czynniki. Zdaniem autorki doszło do zmian w zakresie motywacji postaw wobec wybranych problemów bezpieczeństwa międzynarodowego. Pewne uzasadnienia pojawiły się po raz pierwszy w dyskursie politycznym, inne traciły na znaczeniu. Zestawy argumentów zostały przeanalizowane na gruncie modelu mocarstwa cywilnego zaproponowanego przez Hannsa W. Maulla.
For a number of years, Germany had a very careful approach to military interventions. This attitude was connected with the self-restraint of Germany in the fields of its foreign and security policies, which resulted from the events of World War II. This article focuses on the years 1998–2013. The author puts forward the thesis that Berlin was acting less coherently during that time with reference to its contribution to military interventions. One could no longer observe a steady rise in the number of German troops engaged in international peacekeeping or peace-enforcement operations. Furthermore, it seems that many new factors were included in the decision-making process. In the author’s opinion, there was a major change in the scope of the motivation behind the approaches to some international security issues. Some justifications appeared for the first time in the political discourse, some other were losing importance. The sets of justifications were analyzed through Hanns W. Maull’s model of civilian power.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 3; 123-143
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konsekwencje rewolucji energetycznej dla polityki bezpieczeństwa energetycznego Chin
Consequences of the Energy Revolution for Chinas Energy Security Policy
Autorzy:
Ulatowski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092138.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Security policy
Energy security
Energy market
Energy raw materials
Energy policy
International system
International relations
Foreign policy
Polityka bezpieczeństwa
Bezpieczeństwo energetyczne
Rynek energetyczny
Surowce energetyczne
Polityka energetyczna
System międzynarodowy
Stosunki międzynarodowe
Polityka zagraniczna
Opis:
Celem pracy jest przedstawienie konsekwencji rewolucji energetycznej dla polityki bezpieczeństwa energetycznego Chin. W XXI w. Chiny stały się kluczowym aktorem na międzynarodowym rynku energetycznym. Są nieodzownym źródłem popytu i finansowania dla wielu państw uzależnionych od eksportu surowców energetycznych. Efektywnie wykorzystują sektor energetyczny dla umocnienia swojej pozycji politycznej i gospodarczej w systemie międzynarodowym. Paradoksalnie, w obecnych warunkach rynkowych uzależnienie od importu ropy naftowej stanowi potencjalny atut Chin.(abstrakt oryginalny)
The aim of this paper is to present the consequences of the energy revolution for China's energy security policy. In the 21st century, China became a key actor on the international energy market. It is an indispensable source of demand and financing for many countries dependent on the export of energy resources. China effectively uses the energy sector to strengthen its political and economic position in the international system. Paradoxically, in current market conditions, dependence on oil imports is China's potential advantage.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2018, 54, 2; 185-201
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwarunkowania i postawa Chin wobec programu nuklearnego Korei Północnej po zimnej wojnie
Conditions and Attitude of China towards North Koreas Nuclear Programme after the Cold War
Autorzy:
Jureńczyk, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092072.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Nuclear weapon
International security
Economic sanctions
International political relations
Security policy
International politics
Nuclear programme
Broń nuklearna
Bezpieczeństwo międzynarodowe
Sankcje gospodarcze
Międzynarodowe stosunki polityczne
Polityka bezpieczeństwa
Polityka międzynarodowa
Program nuklearny
Opis:
Celem artykułu jest analiza oraz ocena uwarunkowań i postawy Chin wobec programu nuklearnego Korei Północnej po zimnej wojnie. Kwestie te rozpatrywane są w płaszczyźnie polityczno-ideologicznej, polityczno-wojskowej i strategicznej oraz gospodarczej. Główną tezą artykułu jest stwierdzenie, że po zimnej wojnie Chiny, jako protektor i patron Korei Północnej, ułatwiły jej rozwój programu nuklearnego. Wspieranie sąsiada wynikało głównie z wartości strategicznej Korei Północnej dla Chin jako państwa buforowego. Czynnik ideologiczny miał z kolei niewielkie znaczenie i wykorzystywany był instrumentalnie. Nuklearne ambicje Pjongjangu z czasem zaczęły szkodzić interesom Państwa Środka. W związku z tym w ostatnich latach Chiny nakładały na Koreę Północną coraz bardziej dotkliwe sankcje gospodarcze. Mimo dużego znaczenia Chin dla Korei Północnej, Pekin jak dotąd nie był w stanie skutecznie wpłynąć na Pjongjang w kwestii zahamowania jego programu nuklearnego. Pytanie o kierunek i zasięg dalszych zmian polityki Chin wobec Korei Północnej pozostaje otwarte.(abstrakt oryginalny)
The aim of the article is to analyse and evaluate the conditions and attitude of China towards the North Korean nuclear programme after the Cold War. These issues are considered on the political-ideological, political-military, strategic, and economic levels. The main thesis of the article is that after the Cold War, China, as the protector and patron of North Korea, facilitated the development of its nuclear programme. Support for the neighbour resulted mainly from the strategic value of North Korea for China as a buffer state. The ideological factor, in turn, was of little importance and was used instrumentally. Pyongyang's nuclear ambitions have begun to damage the interests of the Middle Kingdom. Therefore, in recent years, China has imposed increasingly severe economic sanctions on North Korea. Despite the importance of China for North Korea, Beijing has so far not been able to influence Pyongyang on the suppression of its nuclear programme. The question about the direction and scope of further changes in China's policy towards North Korea remains open.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 4; 69-85
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezpieczeństwo zbiorowe i kolektywna obrona w polskiej polityce bezpieczeństwa po 1918 r.
The Concepts of Collective Security and Collective Defence in Polish Security Policy Pursued After 1918
Autorzy:
Kupiecki, Robert
Madej, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092092.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
International security
National security
International cooperation
Poland's cooperation with NATO
Military Co-operation
Security
Security policy
Bezpieczeństwo międzynarodowe
Bezpieczeństwo narodowe
Współpraca międzynarodowa
Współpraca Polski z NATO
Współpraca wojskowa
Bezpieczeństwo
Polityka bezpieczeństwa
Opis:
Celem artykułu jest prześledzenie ewolucji roli i rangi dwóch mechanizmów wielostronnych budowy bezpieczeństwa państwa, zbiorowej (kolektywnej) obrony (sojuszy wojskowych) oraz systemów bezpieczeństwa zbiorowego w polskiej polityce bezpieczeństwa w okresie od uzyskania niepodległości do czasów współczesnych. Autorzy swoje analizy przedstawiają w porządku chronologicznym, omawiając miejsce zbiorowego bezpieczeństwa i obrony kolektywnej w polskiej polityce bezpieczeństwa kolejno w trzech fazach rozwoju polskiej państwowości po 1918 r.: latach międzywojennych (II RP), okresie PRL (1944-1989), wreszcie w czasach współczesnych, po 1989 r. Każdorazowo uwzględniają uwarunkowania polskiej polityki bezpieczeństwa w danym okresie, wskazują rolę i znaczenie przypisane zbiorowej obronie oraz zbiorowemu bezpieczeństwu w kontekście umacniania polskiego bezpieczeństwa, suwerenności i integralności terytorialnej, a także prezentują przejawy i sposoby realizacji polskiej polityki w praktyce, w ramach takich organizacji jak Liga Narodów, ONZ, OBWE, Układ Warszawski, NATO, jak i w toku innych działań dwu- i wielostronnych. Dokonują również oceny rezultatów polskiej polityki bezpieczeństwa w poszczególnych okresach oraz roli pełnionej w niej przez mechanizmy zbiorowego bezpieczeństwa i obrony kolektywnej, w tym stopnia koordynacji działań z ich wykorzystaniem przez polskie władze.(abstrakt oryginalny)
The paper deals with tracing the role and respective significance of two multilateral mechanisms of building the state security, i.e. collective defence (military alliances) and collective security systems, in Polish security policy within the period spanning the regaining of its independence and modern times. The Authors pursue their assessment in chronological order, discussing the significance of the concepts of collective security and collective defence in Polish security policy in the three respective development phases of Poland's modern statehood since 1918, i.e. the interwar period (the so called Second Polish Republic), the times of PRL (People's Republic of Poland) spanning 1944-1989, and finally, in modern times, after 1989. Each time they discuss attendant determinants of Polish security policy within a specific period, indicate the role and significance attributed to collective defence and collective security in terms of enhancing Poland's own security, sovereignty, and territorial integrity, as well as try to demonstrate how those concepts had actually underpinned the manner of implementing the country's policy in practical terms, within the fold of such organisations as the League of Nations, UN, OSCE, Warsaw Pact, NATO, as well as in the course of other political endeavours of bilateral or multilateral scope. The Authors also set out to assess overall effectiveness of Polish security policy within the respective periods, as well as determine how the concepts of collective security and collective defence actually contributed to it, including the extent of coordination in specifically targeted political endeavours pursued by Polish government.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2018, 54, 1; 63-93
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategia zmian - czy zmiany strategii?
A Strategy of Change - or a Change of Strategy?
Autorzy:
Chorośnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092023.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Security
International security
Internal security
Global strategy
National Security Strategy
Common Security and Defence Policy
Globalization
Population migration
Armed conflicts
Arms control
Bezpieczeństwo
Bezpieczeństwo międzynarodowe
Bezpieczeństwo wewnętrzne
Strategia globalna
Narodowa Strategia Bezpieczeństwa
Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony
Globalizacja
Migracja ludności
Konflikty zbrojne
Kontrola zbrojeń
Opis:
Opracowanie analizuje etapy przemian strategii światowej w ujęciu globalnym i regionalnym. Teza o nieadekwatności działań politycznych i ekonomicznych w dzisiejszej rzeczywistości międzynarodowej jest smutna, ale prawdziwa. Punktów zapalnych w polityce światowej nie ubywa, co gorsze pojawiają się nowe (np. wyścig zbrojeń konwencjonalnych). Problemów świata w ich złożoności nie da się rozwiązać za pomocą pomysłów i narzędzi z przeszłości. Punktem centralnym strategii światowej jest bezpieczeństwo. Pozorne oddalenie groźby konfliktu światowego, który mogą poprzedzić konflikty regionalne, jest dziś niepewne. Identyfikacja i opis zagrożeń nie zastąpi konkretnych, a nade wszystko skutecznych działań. Tym większe jest więc pole działania dla analityków i znawców dzisiejszej strategii ujmowanej wielowymiarowo. (abstrakt oryginalny)
The study examines the stages in the evolution of global strategy in the global and regional dimension. The thesis on the inadequacy of political and economic activities in today's international reality is sad but true. The hotspots in world politics are not becoming less numerous, and new ones keep appearing (e.g. the conventional arms race). Given their complexity, the problems that plague the world cannot be solved using the ideas and tools of the past. The cornerstone of global strategy is security. The seemingly remote threat of a world conflict that may be preceded by regional conflicts is a bit more real today. The identification and description of threats will not suffice; specific and effective measures must be taken. This makes the work of analysts of and experts in contemporary strategy approached in a multidimensional manner even more important. (original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 2; 143-151
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spóźniony (i krótkotrwały) entuzjazm. Polska wobec Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony w latach 2008–2014
Belated (and Short-Lived) Enthusiasm. Poland vis-à-vis the Common (European) Security and Defence Policy in 2008–2014
Autorzy:
Madej, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091765.pdf
Data publikacji:
2020-06-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony
Unia Europejska
Polska
operacje i misje CSDP
Europejski Cel Operacyjny
grupy bojowe
atlantyzm
inicjatywa chobielińska
Trójkąt Weimarski
Traktat lizboński
Common Security and Defence Policy (CSDP)
European Union
Polska
CSDP operations and missions
European Headline Goal
battlegroups
Atlantism
chobielin initiative
Weimar Triangle
Lisbon Treaty
Opis:
Artykuł podejmuje zagadnienie stosunku Polski do europejskiej Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony (WPBiO) oraz jej wkładu w rozwój tej formy współpracy w ramach Unii Europejskiej (UE). Koncentruje się przy tym na latach po objęciu władzy w Polsce przez koalicję PO–PSL w 2008 r. Przedstawiono w nim pokrótce stosunek Polski (oraz jego ewolucję) do współpracy europejskiej w sprawach bezpieczeństwa i obrony przed tym okresem, od powstania Unii, po czym podjęto próbę ustalenia przyczyn „proeuropejskiego wzmożenia”, począwszy od 2008 r. Podkreśla się przy tym, iż u jego podstaw leżało w większym stopniu rozczarowanie alternatywnymi formami kooperacji międzynarodowej niż wiara w możliwości kryjące się we współpracy państw UE w tym względzie. Artykuł zawiera prezentację i analizę kluczowych inicjatyw podejmowanych przez Polskę za rządów koalicji PO–PSL w zakresie wspólnej polityki bezpieczeństwa, wraz z omówieniem przyczyn ich porażek lub częściowych sukcesów. Opracowanie wieńczy ocena stosunku Polski do przyszłości WPBiO w świetle ustaleń spotkania Rady Europejskiej z grudnia 2013 r. poświęconego sprawom bezpieczeństwa i obrony oraz reakcji UE i innych państw europejskich na kryzys na Ukrainie i konflikt ukraińsko-rosyjski w 2014 r. Wskazano na radykalne osłabienie wiązanych z tą współpracą oczekiwań i nadziei oraz rosnący sceptycyzm w ocenie dalszych szans rozwoju WPBiO w polskich elitach i społeczeństwie.
The article addresses the issue of Poland’s attitude to the Common (European) Security and Defence Policy as well as its contribution to the development of this form of cooperation in the European Union. It focuses on the period after the PO–PSL coalition took over governance in Poland, that is when the government started exhibiting a greater interest in the development of this EU policy, launching a number of initiatives and intensifying its activity under this policy. In this article, after briefly outlining Poland’s attitude to European cooperation in security and defence issues and its evolution in the period from the establishment of the European Union to the formation of the government by the PO–PSL coalition, the author attempts to determine the reasons behind this ‘pro-European surge’ that started in 2008. At the same time, he emphasises that the source of this trend was disenchantment with the alternative forms of international cooperation aimed at increasing national security (NATO, bilateral relations with the United States) rather than faith in the opportunities offered by cooperation within the EU. The article further contains a presentation and analysis of the key initiatives undertaken in this respect by Poland after 2008 as well as a discussion of the reasons for their failure or partial success. The text is concluded with an evaluation of Poland’s attitude to the future of the CSDP in light of the decisions of the European Council for security and defence issues of December 2013 and the reaction of the EU and its Member States to the Russian–Ukrainian conflict in 2014, which suggested a radical decrease in the expectations and hopes the Polish elites and society had of this cooperation and growing scepticism about the chances for further development of the CSDP.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 2; 137-152
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od Międzymorza do Trójmorza - meandry polityki zagranicznej Polski w Europie Środkowej
From Intermarium to the Three Seas Initiative - The Meanders of Polands Foreign Policy in Central Europe
Autorzy:
Bieńczyk-Missala, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092093.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
International cooperation
Poland's cooperation with NATO
Independence
Foreign policy
Common Foreign and Security Policy (CFSP)
National security
International security
International agreements
International regional cooperation
Regional policy
Współpraca międzynarodowa
Współpraca Polski z NATO
Niepodległość
Polityka zagraniczna
Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa (WPZiB)
Bezpieczeństwo narodowe
Bezpieczeństwo międzynarodowe
Porozumienia międzynarodowe
Międzynarodowa współpraca regionalna
Polityka regionalna
Opis:
Artykuł powstał w związku z setną rocznicą odzyskania niepodległości Polski. Zawiera analizę polityki zagranicznej RP w regionie Europy Środkowej w kontekście najważniejszych wyzwań dla zapewnienia niepodległości, suwerenności i bezpieczeństwa państwa. Szczególną uwagę poświęcono koncepcjom inicjowanym i współtworzonym przez władze Polski na rzecz rozwoju współpracy w regionie. W okresie dwudziestolecia międzywojennego były to projekty wypracowane w obozie Józefa Piłsudskiego, dotyczące tworzenia federacji oraz Międzymorza. Za główną przyczynę ich niepowodzenia uznano występowanie problemów granicznych. W okresie zimnej wojny i przynależności Polski do bloku wschodniego władze nie miały sposobności prowadzenia aktywnej i niezależnej polityki, a Europa Środkowa w sensie wspólnoty politycznej nie funkcjonowała. Po 1989 r. władze były mocno zainteresowane rozwojem regionalnych struktur i pogłębianiem współpracy. Doszło do nowego wyłonienia się Europy Środkowej oraz licznych organizacji regionalnych. Najważniejsza dla Polski okazała się Grupa Wyszehradzka. Współpracę, a czasem jej brak, w dużej mierze determinowało dążenie państw do przystąpienia do NATO i integracji z Unią Europejską. Wraz ze zmianą władz państwowych w 2015 r. nastąpiły zmiany w formułowaniu założeń polskiej polityki zagranicznej. Współpraca w regionie Europy Środkowej, zwłaszcza w Grupie Wyszehradzkiej, stała się jednym z najważniejszych jej celów. Ponadto rozpoczęto wdrażanie projektu Trójmorza, nawiązującego do międzywojennej koncepcji Międzymorza. Wysiłkom tym towarzyszyły hasła potrzeby przeciwstawienia się niemieckiej dominacji w Unii Europejskiej.(abstrakt oryginalny)
The article was inspired by the 100th anniversary of Poland's independence. It comprises a critical appraisal of Polish foreign policy in Central Europe in terms of crucial challenges encountered en route to ensuring the country's independence, sovereignty, and overall security. Particular attention is paid to the concepts originated and co-sponsored by Polish government, with a view to developing robust regional cooperation. In the interwar period, these were the projects originally developed by Józef Piłsudski's political faction, focused on setting up a federation and the Intermarium. The principal reason for their failure was attributed to the incidence of border problems. During the Cold War period and Poland's membership in the Eastern Bloc, Poland as a state was effectively stripped of any chances to pursue an active and independent foreign policy, whereas Central Europe as a political commonwealth of nations remained merely a shell concept throughout. After 1989, Polish government was keenly interested in developing regional structures and enhancing regional cooperation. Central Europe re-emerged, and so did a number of regional organisations. The Visegrad Group (V4) countries proved of special importance to Poland. Cooperation, or an occasional lack of it, were to a large extent determined by the aspirations of respective countries to join NATO and integrate with the European Union. Following the change of government in 2015, the key assumptions and building blocks of Polish foreign policy were also reformulated. Regional cooperation in Central Europe, especially within the fold of V4 countries, has become one of the crucial objectives. Besides, the Three Seas Initiative was launched as a brand-new political project, alas drawing directly upon the original, interwar concept of Intermarium. These efforts were accompanied by the government's slogans of the need to oppose German domination in Europe.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2018, 54, 1; 95-115
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Water Crises, Water Disputes and Water Cooperation: New Perspectives for Sino-Indian Relations
Autorzy:
Chunyan, Zhang
Xiangyu, Zeng
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092054.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Foreign policy
Water
Water resources development
Use of water resources
Management of water resources
Security
Safety risk identification
Polityka zagraniczna
Woda
Gospodarowanie zasobami wody
Użytkowanie zasobów wodnych
Zarządzanie zasobami wodnymi
Bezpieczeństwo
Identyfikacja zagrożeń bezpieczeństwa
Opis:
Both China and India are suffering from a set of grave water crises involving water scarcity, imbalance in both space and time, low water use efficiency and rampant water pollution. Sino-Indian relations might suffer due to a 'concern' over the so-called 'diversion of the Yarlung Zangbo' and water resource development in Tibet. However, the two neighbours need to cultivate sincere water cooperation covering joint research in hydro-technology and water policy, business-to-business engagement and international cooperation on water issues. This will effectively help address the water challenges of both countries. The paper aims to outline the major water security challenges inside both China and India as well as potential conflict over water between them on the one hand, and to explore possible water cooperation between the two neighbours on the other. The major hypothesis is that domestic water security challenges for both China and India are real and severe, while the so-called water conflict between them is largely a played-up story. In this sense, the paper rejects the zero-sum realist framework and calls for a non-zero-sum liberalist approach for a better understanding of the water dynamics between China and India. (original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 3; 143-161
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unia Europejska wobec problemu terroryzmu w Afryce Subsaharyjskiej
The EU’s Approach to the Problem of Terrorism in Sub-Saharan Africa
Autorzy:
Zajączkowski, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091655.pdf
Data publikacji:
2020-06-24
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
terroryzm
Afryka Subsaharyjska
Boko Haram
Al-Shabaab
Al-Ka’ida w Islamskim Maghrebie
tzw. Państwo Islamskie
Al-Ka’ida
Unia Europejska
polityka zagraniczna i bezpieczeństwa UE
pomoc rozwojowa UE
misje wojskowe i cywilne UE
terrorism
Sub-Saharan Africa
Boko Haram (BH)
Al-Shabaab (AS)
Al-Qaeda in the Islamic Maghreb (AKIM)
so-called Islamic State
Al-Qaeda
European Union
EU foreign and security policy
EU development assistance
EU military and civilian missions
Opis:
W artykule poddano analizie problematykę terroryzmu w Afryce Subsaharyjskiej i działania podjęte przez Unię Europejską w celu jego zwalczania. Opisano przesłanki i uwarunkowania terroryzmu w tym regionie, wskazując ich polityczne, społeczno-ekonomiczne oraz kulturowe źródła. Przedstawiono instytucjonalne i prawne podstawy współpracy UE z państwami Afryki Subsaharyjskiej dotyczącej zapobiegania aktom terroru na kontynencie afrykańskim. Omówiono również charakter i formę pomocy finansowej, jakiej UE udziela im w walce z ugrupowaniami terrorystycznymi, w szczególności Instrument na rzecz Pokoju w Afryce oraz Instrument na rzecz Przyczyniania się do Stabilności i Pokoju. Przedstawiono trzy najważniejsze ugrupowania terrorystyczne operujące w Afryce Subsaharyjskiej: Boko Haram, Al-Shabaab i Al-Ka’idę w Islamskim Maghrebie. Na tle wyzwań i zagrożeń związanych z ich działalnością w Afryce Subsaharyjskiejscharakteryzowano główne założenia polityki UE. W tym kontekście omówiono podejmowane przez nią działania z jednej strony mające na celu ograniczenie zdolności bojowych ugrupowań terrorystycznych w regionie, z drugiej – zapewniające trwały i stabilny rozwój na kontynencie afrykańskim i tym samym ograniczające różne negatywne zjawiska. Teoretycznym narzędziem zastosowanym w tym studium przypadku w stosunku do UE są koncepcje „roli aktora” (actorness), „obecności” (presence) oraz „mocarstwa niewojskowego” (civilian power). Podkreśla się w nich dysponowanie przez UE możliwościami aktywnego i celowego podejmowania działań wobec pozostałych aktorów na arenie międzynarodowej i realnym wpływem na sprawy międzynarodowe dzięki stosowaniu środków głównie ekonomicznych, finansowych i politycznych. Artykuł jest próbą odpowiedzi na następujące pytania: Jaka jest rola i znaczenie UE w przeciwstawianiu się terroryzmowi w Afryce Subsaharyjskiej? W jakim stopniu podejmowane przez UE działania wpływają na ograniczenie tego zjawiska? Jakie są główne słabości i wyzwania w europejskiej (unijnej) polityce antyterrorystycznej wobec Afryki Subsaharyjskiej? Czy przyjęte przez UE dokumenty przekładają się na skuteczność podejmowanych przez nią działań i inicjatyw? Jaki jest charakter i stopień instytucjonalizacji współpracy między obu regionami w zakresie zapobiegania aktom terroru w Afryce Subsaharyjskiej?
The article analyses the issue of terrorism in Sub-Saharan Africa and the actions undertaken in this respect by the European Union. It describes the reasons for and determinants of terrorism in this region, pointing out their political, socio-economic and cultural sources. It discusses the institutional and legal bases of the EU’s cooperation with the countries of Sub-Saharan Africa in preventing acts of terror in Africa. Furthermore, it discusses the nature and form of financial assistance the EU provides to African countries in their struggle against terrorist groups, focusing on the two major instruments of the EU’s external action in this regard: the Peace Facility for Africa and the Instrument contributing to Stability and Peace. The article focuses on presenting the three major terrorist groups that operate in Sub-Saharan Africa: Boko Haram, Al-Shabaab and Al-Qaeda in the Islamic Maghreb. Against the backdrop of challenges and threats arising in relation to the activity of terrorist groups in Sub-Saharan Africa, the author has characterised the EU’s key objectives in this respect. In this context, he further discusses the actions undertaken by the EU with the aim to, on the one hand, reduce the combat capabilities of the terrorist groups in Sub-Saharan Africa and, on the other hand, ensure lasting and stable development on the African continent and, consequently, eliminate various negative phenomena. The theoretical tools applied in this case study with regard to the EU are the concepts of ‘actorness’, ‘presence’ and ‘civilian power’. It is stressed in this context that the EU is capable of ‘actively and purposefully undertaking actions towards the other actors in the international arena’ and having ‘real influence on international affairs’ by using mainly economic, financial and political measures. The article is an attempt to answer the following questions: what is the role of the EU in addressing the problem of terrorism in Sub-Saharan Africa; to what extent do the actions taken by the EU contribute to eliminating this phenomenon in Sub-Saharan Africa; what are the main weaknesses of and challenges to the European (EU) antiterrorist policy towards Sub-Saharan Africa; do the documents adopted by the EU translate into effectiveness of the EU’s actions and initiatives; what is the nature and degree of institutionalisation of the cooperation between the two regions in terms of preventing acts of terror in Sub-Saharan Africa.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 4; 293-317
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies