Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Krzywy-Gawronska, E" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Effect of the GWDA compost and PRP SOL fertilisation on the total content of nickel, manganese and lead and their soluble forms in soil
Wpływ nawożenia kompostem GWDA i PRP SOL na zawartość ogólną oraz form rozpuszczalnych niklu, manganu i ołowiu w glebie
Autorzy:
Krzywy-Gawronska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15297.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:
A field experiment was carried out at the Agricultural Experimental Station in Lipnik near Stargard Szczeciñski in 2008-2009. It was set up on soil classified as soil quality class IVa and good rye complex (5). In the study, the GWDA compost produced at the Municipal Sewage Treatment Plant in Stargard Szczeciñski was used. This compost was characterised by neutral reaction (pHH2O 7.15). The total content of heavy metals, which limits its possible use as fertiliser, did not exceed the standards given in the Regulation of the Minister of Agriculture and Rural Development (Official Journal of Law No. 119, item 765 of 2008). Compost doses were determined based on the total nitrogen content. It was assumed that 100 kg N ha–1 was added to soil with the 1st dose, 200 kg N with the 2nd dose, and 300 kg N with the 3rd dose. The experiment was carried out in two series: with and without addition of the active substance PRP SOL. In autumn 2007, respective compost doses were introduced into soil on established plots according to the experimental design. The active substance PRP SOL was applied at a 150 kg ha–1 dose before sowing or seeding test plants. The whole experimental area was fertilised with multicomponent fertiliser Polifoska 6 in a 200 kg ha–1 dose in 2008 and 2009. Due to a small content of nitrogen in Polifoska 6 (6% N), top-dressing nitrogen fertilisation was applied in the form of urea (46% N) at a 100 kg N ha–1 dose. The test plants were winter wheat cultivar Korweta in 2008 and spring rape cultivar Bosman in 2009. The results indicate that the total average manganese, lead and nickel content in soil increased by 15.1%, 5.0% and 3.0%, respectively, under organic fertilisation with and without the active substance compared to the initial content. In the course of time, manganese, nickel and lead content decreased to a different extent. This resulted from these microelements being taken up by the cultivated crop or their leaching outside the rhizosphere. With respect to the soil abundance, it can be stated that it is characterised by medium abundance in manganese soluble forms.
Doświadczenie polowe przeprowadzono w Rolniczej Stacji Doświadczalnej w Lipniku k. Stargardu Szczecińskiego w latach 2008-2009, na glebie zaliczanej do klasy bonitacyjnej IVa, kompleksu przydatności rolniczej żytniego dobrego (5). Do badań użyto kompostu GWDA wyprodukowanego w Komunalnej Oczyszczalni Ścieków w Stargardzie Szczecińskim. Kompost ten miał odczyn obojętny (pHH2O 7,15). Zawartość ogólna metali ciężkich, która limituje możliwość wykorzystania go do celów nawozowych, nie przekraczała norm podanych w Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz.U. 08.119.765). Dawki kompostu ustalono na podstawie zawartości azotu ogólnego. Przyjęto, że z I dawką wniesiono 100 kg N, z II — 200 kg N, a z III — 300 kg N ha-1. Doświadczenie prowadzono w dwóch seriach: bez dodatku i z dodatkiem substancji czynnej PRP Sol. Jesienią 2007 r. zgodnie ze schematem badań na wyznaczonych poletkach wprowadzono do gleby odpowiednie dawki kompostu. Substancję czynną PRP Sol w dawce 150 kg ha-1 stosowano przed siewem lub sadzeniem roślin testowych. Całą powierzchnię doświadczenia w 2008 i 2009 r. nawożono Polifoską 6 w dawce 200 kg ha-1. Ze względu na niewielką zawartość azotu w Polifosce 6 (6% N), zastosowano pogłównie nawożenie tym pierwiastkiem w formie mocznika (46% N) w dawce 100 kg N ha-1. Roślinami testowymi były w 2008 r. pszenica ozima odmiany Korweta, a 2009 rzepak jary odmiany Bosman. Wykazano, że średnia zawartość form ogólnych manganu, ołowiu i niklu w glebie pod wpływem nawożenia organicznego bez dodatku i z dodatkiem substancji czynnej PRP Sol zwiększyła się odpowiednio o 15,1%, 5,0% i 3,0% w porównaniu z zawartością wyjściową. W miarę upływu czasu zawartość manganu, niklu i ołowiu zmniejszała się w różnym stopniu. Było to wynikiem pobrania tych mikroskładników przez uprawiane rośliny, a także wypłukania ich poza strefę korzeniową roślin. Oceniając zasobność analizowanej gleby można stwierdzić, że zasobność formy rozpuszczalnej manganu jest średnia.
Źródło:
Journal of Elementology; 2012, 17, 3
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Content, uptake and utilization by plants of copper, manganese and zinc from municipal sewage sludge and wheat straw
Zawartosc, pobranie i wykorzystanie przez rosliny testowe miedzi, manganu i cynku z komunalnego osadu sciekowego i slomy pszennej
Autorzy:
Woloszyk, C
Izewska, A.
Krzywy-Gawronska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14141.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
pot experiment
plant
fertilization
municipal sewage sludge
wheat straw
copper
zinc
manganese
content
uptake
utilization
test plant
Opis:
In a two-factor pot experiment, which was conducted 2004-2005, the direct and successive impact was estimated of mixed application of different doses of municipal sewage sludge (0.5, 1.0, 1.5 and 2.0% d.m. of sewage sludge relative to 6 kg d.m. soil in pot) and a constant dose of wheat straw (30 g d.m. per pot), with and without supplemental mineral fertilization with nitrogen and NPK, on the content, uptake and utilization of copper, manganese and zinc by test plants. The soil used in the experiment was brown acid incomplete soil (good rye complex) and the test plant in the first year of research was grass – Festulolium, which was harvested four times, and in the second year – common sunflower and blue phacelia. In mean object samples of Festulolium, common sunflower and phacelia, content of copper, manganese and zinc was marked with the ASA method after mineralization in a mixture of nitric (V) and perchloric acid (VII). Rising doses of municipal sewage sludge with addition of a fixed dose of wheat straw, both in direct and successive effect, increased the content of copper, manganese and zinc in test plants. The increase in the weighted mean (from four swaths) content of copper in Festulolium, in comparison with the control object, varied from 8.04 to 59.8%, manganese from 21.8 to 68.8% and zinc from 19.4 to 59.1%. In the second year, the mean increase in the content of copper in common sunflower from objects fertilized with sewage sludge and straw varied from 8.7 to 30.3% and in phacelia from 6.1 to 12.6%. By analogy, the mean content of manganese rose from 23.3 to 59.5% and from 5.9 to 33.1% and the content of zinc from 33.2 to 50.3% and from 15.9 to 37.9%. Mineral fertilization with N and NPK, in comparison with the object without that fertilization, in both years of the experiment, increased the mean content of all microelements in test plants, with the increase being larger after NPK than N fertilization. The uptake of microelements by plants from sewage sludge and straw, in most cases, was increasing along with the increase of the doses of sewage sludge. In the total uptake of individual microelements, about 2/3 were atken up by Festulolium and the remaining 1/3 by phacelia. Utilization of individual microelements from sewage sludge and straw was considerably diverse. IIn the two years, test plants utilized manganese mostly (on average 58.2%), less zinc (on average 5.54%) and to the smallest degree copper (on average 3.03%).
W dwuczynnikowym doświadczeniu wazonowym, przeprowadzonym w latach 2004- -2005, oceniano wpływ bezpośredni i następczy łącznego stosowania zróżnicowanych dawek komunalnego osadu ściekowego (0,5, 1,0, 1,5 i 2,0% s.m. osadu w stosunku do 6 kg s.m. gleby w wazonie) i stałej dawki słomy pszennej (30 g s.m. na wazon), bez i z dodatkowym nawożeniem mineralnym azotem i NPK, na zawartość, pobranie i wykorzystanie miedzi, manganu i cynku przez rośliny testowe. Podłoże w doświadczeniu stanowiła gleba brunatna kwaśna, niecałkowita (kompleks żytni dobry), a rośliną testową w pierwszym roku badań była trawa – Festulolium, którą zebrano czterokrotnie, a w drugim roku słonecznik zwyczajny i facelia błękitna. W średnich próbkach obiektowych Festulolium, słonecznika i facelii oznaczono, po mineralizacji w mieszaninie kwasu azotowego (V) i chlorowego (VII), zawartość miedzi, manganu i cynku metodą ASA. Wzrastające dawki komunalnego osadu ściekowego z dodatkiem stałej dawki słomy pszennej zarówno w działaniu bezpośrednim, jak i następczym, zwiększyły zawartość miedzi, manganu i cynku w roślinach testowych. Wzrost średniej ważonej (z czterech pokosów) zawartości miedzi w Festulolium, w porównaniu z obiektem kontrolnym, wahał się od 8,04 do 59,8%, manganu od 21,8 do 68,8%, a cynku od 19,4 do 59,1%. W drugim roku badań, w słoneczniku zebranym z gleby nawożonej osadem i słomą, średni wzrost zawartości miedzi wahał się od 8,7 do 30,3%, a w facelii od 6,1 do 12,6%, manganu odpowiednio od 23,3 do 59,5% i od 5,9 do 33,1%, a cynku od 33,2 do 50,3% i od 15,9 do 37,9%. Nawożenie mineralne N i NPK, w stosunku do obiektu bez tego nawożenia, w obu latach badań zwiększyło średnią zawartość wszystkich analizowanych mikroelementów w roślinach testowych, z tym że NPK w większym stopniu niż N. Pobranie mikroelementów przez rośliny z osadu i słomy, w większości przypadków, zwiększało się wraz ze wzrostem dawek osadu ściekowego. W całkowitym pobraniu poszczególnych mikroelementów udział Festulolium stanowił ok. 2/3, a słonecznika i facelii ok. 1/3. Wykorzystanie poszczególnych mikroelementów z osadu i słomy było znacznie zróżnicowane. W okresie dwóch lat w największym stopniu rośliny testowe wykorzystały mangan (średnio 58,2%), w mniejszym cynk (średnio 5,54%), a w najmniejszym miedź (średnio 3,03%).
Źródło:
Journal of Elementology; 2009, 14, 3; 593-604
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies