Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "nothingness." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Kondycja czasu marnego według Friedricha Hölderlina i jej możliwe transformacje
    Autorzy:
    Bal-Nowak, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437188.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
    Tematy:
    Hölderlin
    destitute time
    Heidegger
    God
    menace of nothingness
    czas marny
    Bóg
    zagrożenie nicością
    Opis:
    Artykuł przedstawia pojęcie „czasu marnego“ Friedricha Hölderlina i jego odniesienia: aksjologiczne, egzystencjalne, religijne. Martin Heidegger, badacz jego twórczości poetyckiej jest autorem jednej z najlepszych interpretacji elegii Chleb i wino. Jego zdaniem „czas marny” to czas bez Boga, zapominanie nawet śladów boskości. Według Heideggera powinnością poezji jest nie tylko diagnoza takiego stanu, ale i jego transformacja.
    The paper presents the concept of ‘destitute time’ of Friederich Hölderlin and its various ref- erences: axiological, existential, religious. Martin Heidegger, who studied his poems, offered one of the most striking interpretations of his eleg y Bread and wine . He claims that ‘destitute time’ is the time when God is absent, when His trace comes to be forgotten. The obligation of poetry is not only to diagnose this stage, but rather to transform it.
    Źródło:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2013, 3, 2; 373-381
    2083-6635
    2084-1043
    Pojawia się w:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Urojone-nic. Pojęcie zasady w Être, Monde, Imaginaire Stanislasa Bretona
    Autorzy:
    Polak, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437555.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
    Tematy:
    zasada
    urojenie
    bycie
    nicość
    ontologia
    ontomitologia
    Stanislas Breton
    principle
    being
    illusion
    nothingness
    ontology
    ontomythology
    Opis:
    Stanislas Breton podjął temat metafizycznej zasady w swoich dwóch książkach: Du Principe i Être, Monde Imaginaire. W pierwszej z nich autor zaprezentował rozbudowaną analizę pojęcia zasady, które w tradycji filozoficznej pojawiało się w wielu kontekstach: metafizycznym, naukowym (metodologicznym) oraz teologicznym. Druga praca Bretona jest, z jednej strony, kontynuacją analiz Du principe, z drugiej strony stanowi śmiałą i oryginalną prezentację spekulatywno-urojeniowej strategii myślenia o zasadzie. Niniejszy artykuł podejmuje zadanie zrekonstruowania pojęcia zasady określonej przez Bretona jako „urojone-nic” (rien-imaginaire). Autor artykułu przedstawia dwa nurty myślenia podejmującego kwestię zasady: ontologiczny, oparty na kategorii logosu i ontomitologiczny, inspirowany mitem i poezją. Po omówieniu różnic między tymi dwoma prądami myślowymi autor przedstawia i omawia wprowadzone przez Bretona pojęcie urojonego-nic, śledzi przy tej okazji związki pomiędzy filozoficznymi pomysłami Bretona a ontologią Martina Heideggera. Artykuł kończy się analizą bajki jako oryginalnej formy ekspresji urojonego-nic.
    Źródło:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2012, 2, 2; 317-331
    2083-6635
    2084-1043
    Pojawia się w:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Widzenie pustki a doświadczenie mistyczne – przypadek madhjamaki
    Autorzy:
    Jakubczak, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944801.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
    Tematy:
    Buddhism
    mysticism
    mystical experience
    Madhyamaka
    emptiness
    nothingness
    imputation (adhyāropa, samāropa)
    non‑conceptuality
    ineffability
    paradoxicality
    silence
    Opis:
    Seeing of emptiness and mystical experience - the case of Madhyamaka: The problem of Buddhist religiosity is one of the most classic problems of Buddhist studies. A particular version of this issue is the search for mystical experience in Buddhism. This is due to the conviction that mystical experience is the essence of religious experience itself. The discovery of such an alleged experience fuels comparative speculations between Buddhism and the philosophical and religious traditions of the Mediterranean area. Madhyamaka is the Buddhist tradition which many researchers saw as the fulfillment of such mystical aspirations in Buddhism. In this paper I specify the standard parameters of mystical experience (non‑conceptuality, ineffability, paradoxicality, silence, oneness, fullness) and I conclude that they either cannot be applied to Madhyamaka or that the application is only illusory.
    Źródło:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2017, 7, 1; 71-96
    2083-6635
    2084-1043
    Pojawia się w:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wniknąć w nicość. Bernharda Weltego wykład o nadziei i rozpaczy
    Autorzy:
    Piecuch, Joachim
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437310.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
    Tematy:
    metafizyka
    skończoność
    nieskończoność
    nicość
    doświadczenie
    wolność
    wiara
    rozpacz
    metaphysics
    finiteness
    infinity
    nothingness
    experience
    freedom
    faith
    despair
    Opis:
    Myśl fryburskiego filozofa religii, Bernharda Weltego, wielokrotnie dotykała zagadnienia nicości. Artykuł prezentuje funkcje, jaką Welte przypisał idei nicości w kontekście doświadczenia konstytutywnego, wyznaczającego podstawową charakterystykę ludzkiej egzystencji. Doświadczenie konstytutywne pociąga za sobą przenikanie się czyjejś skończoności z nieskończonością. Ta pierwsza wyraża się w byciu świadomym własnej śmiertelności i winy, ta druga w aktywności ludzkiego ducha, szczególnie w odczuwaniu obowiązku. Bycie człowieka sytuuje się między tymi przeciwstawnymi siłami, poszukuje sensu swojej egzystencji. Jednocześnie stwarza ono różne relacje, jakie mogą między nimi zachodzić. Ich porządek może prowadzić do afirmacji bądź negacji czyjejś egzystencji. Jeżeli dodamy do owych relacji doświadczenie nicości (wraz z jej specyfiką), to tworzą one razem akt wyboru między afirmacją a negacja bardziej przypominający ostateczny wybór między nadzieją a rozpaczą.
    The thought of Bernhard Welte, a philosopher of religion from Fribourg, many times touched upon the subject of nothingness. This article aims at presenting the function he ascribed to the idea of nothingness in the context of constitutive experience determining fundamental characteristics of human existence. This constitutive experience involves going through ones finiteness and infinity. The former is expressed as being conscious of one’s mortality and guilt, the latter in the activity of human spirit, especially the feeling of duty. A human being placed in between these opposing powers, seeks the sense of its existence. Simultaneously, it creates different relations which can occur between them. Their order can either lead to affirmation or negation of one’s own existence. If we add the experience of nothingness (with its specificity) to these relations, together they make the act of choosing between affirmation and negation more like the final choice between hope and despair.
    Źródło:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2013, 3, 2; 313-322
    2083-6635
    2084-1043
    Pojawia się w:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Byt i nicość w myśli Mistrza Eckharta. Początki niemieckiej filozofii woli
    Autorzy:
    Augustyniak, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437096.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
    Tematy:
    being
    nothingness
    existence
    Godhead
    will
    Meister Eckhart
    German philosophy
    byt
    nicość
    istnienie
    Boskość
    wola
    Mistrz Eckhart
    filozofia niemiecka
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest Mistrza Eckharta wykładni ontologicznych struktur rzeczywistości, w której to wykładni ważną rolę odgrywają pojęcia bytu, nicości, istnienia i Boskości. W artykule rozważone zostają kolejno: 1. Wykładnia bytu i nicości w prologu do łacińskiego Opus tripartitum; 2. Wykładnia istnienia i Boskości w dziełach niemieckich; 3. umiejscowienie tych rozważań w kontekście Eckhartiańskiej koncepcji abgescheidenheit. Podstawową tezą artykułu jest to, że w swojej refleksji ontologicznej Mistrz Eckhart zbliża się do myślenia o istocie rzeczywistości jako Woli, co jest wyraźną antycypacją ważnego nurtu niemieckiej filozofii.
    The article is devoted to Meister Eckhart’s interpretation of ontological structures of reality in which the concepts of being, nothingness, existence, and Godhead play an important role. The article discusses: 1. the interpretation of being and nothingness in the prologue to the Latin Opus tripartitum ; 2. the interpretation of existence and Godhead in German works; 3. the placement of these deliberations in the context of Eckhart’s conception of abegescheidenheit . The article’s main thesis is that in his ontological reflection, Meister Eckhart comes close to thinking about the essence of reality as Will, which is a clear anticipation of an important cur- rent in German philosophy.
    Źródło:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2013, 3, 2; 273-283
    2083-6635
    2084-1043
    Pojawia się w:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Heideggera myślenie nicości
    Autorzy:
    Woźniak, Cezary
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437231.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
    Tematy:
    Heidegger
    time
    ecstatic time
    temporalisation
    fourdimensional time
    endowing
    nothingness
    nihil originarium
    being
    nicość
    bycie
    czas
    czas ekstatyczny
    temporalizacja
    czwarty wymiar czasu
    wydarzanie
    Opis:
    Niniejszy tekst jest poświęcony kwestii nicości w myśleniu Heideggera. Dokonana w Byciu i czasie analiza struktury Dasein wydobywa na jaw wiele jej istotnych aspektów, a właściwie egzystencjałów, z których jednym byłaby trwoga. W trwodze świat „staje się” nicością, ukazuje się w sposób pusty i bezlitosny, ale zarazem odsłania to Dasein możliwość jego autentycznej egzystencji, możliwość zin¬dywidualizowanego bycia-w-świecie. W wykładzie Czym jest metafizyka? Heidegger powraca do problematyki nicości, rozumiejąc ją już inaczej niż czyniła to metafizyka: mianowicie nicość była warunkiem umożliwiającym jawność bytu dla człowieka. Bycie: nicość: to samo – ogólnie rzecz ujmując, Heidegger będzie twierdził, że nicość przynależy do bycia, co syntetycznie wyraża właśnie ta jego późna formuła. Ponieważ kwestia bycia jest ściśle związana z kwestią czasu, stąd problematyka nicości łączy się najściślej u Heideggera z problematyką temporalności, temporalności ujmowanej – co koniecznie trzeba podkreślić – ekstatycznie. Temporalizacja byłaby według Heideggera wolną oscylacją pierwotnej czasowości otwartego horyzontu, co umożliwiałoby światowanie (Welten), czyli wchodzenie bytów w świat. Z tej perspektywy, w wykładzie Metafizyczne podstawy logiki, nicość jest określana jako nihil originarium. Świat to nicość, która wydarza się wraz i dzięki pierwotnemu czasowaniu się, co późny Heideggera będzie także rozumiał jako czwarty wymiar czasu (Czas i bycie). Nicość jest także tematyzowana przez Heidggera w Przyczynkach do filozofii, gdzie jest z kolei objaśniana jako istotowa wibracja (Erzitterung) Bycia (Sein). Podczas seminarium w Le Thor (1969) Heidegger powie, że w wydarzaniu (Ereignis) nie zostało już pomyślane nic greckiego. Wydarzanie nie „jest”, ale „daje”, „wydarza” bycie i czas. Bycie to jednak nie metafizycznie rozumiana obecność. Bycie to także nie nieobecność, nie sprowadza się ono bowiem do metafizycznie rozumianej nicości, nicości pojmowanej w opozycji do bytu, ale to nicość w sensie nihil originarium, nicość w sensie temporalnym, a może nawet i energetycznym. Tak ujmowana przez Heideggera nicość zdaje się i tak jednak „zanikać” w nieprzedstawianym, niewyrażalnym wydarzaniu, wydarzaniu uchodzącym za ostatnie „słowo” jego filozofii.
    This paper tries to grasp the wholeness of Heidegger’s thinking of nothingness. In Being and time Heidegger discovers deeper, more fundamental dimensions of existence, among other things, experience of nothingness. In What is metaphysics? Heidegger takes the question of nothingness, opposing its negative understanding in metaphysics. Nothingness is a condition that enables disclosure of beings as such to human beings ( Dasein ). In general, Heidegger discovers that nothingness belongs to being ( Sein ), which expresses his late formula: Being : Nothingness: The Same. The question of being is closely bound with the question of time, hence Heidegger’s thinking of nothingness is involved in his reflection on temporalisation. Temporalisation is the free oscillation of primordial temporality as the open horizon which enables worlding ( We l t e n ), or entering into world of beings. Therefore, it is called by Heidegger the nihil originarium ( The metaphysical foundations of logic ). The world is nothingness which temporalises itself primordially, that which arises in and with temporalisation, which late Heidegger ( Time and being ) also understands as four-dimensional time. Nothingness is also elaborated on by Heidegger in Contributions to philosophy where he described it as the essential vibration ( Erzitterung ) of Being ( Seyn ). During a seminar in Le Thor (1969), Heidegger said that in endowing ( Ereignis ) there was no Greek thinking. Endowing is not what ‘there is’, but what ‘gives’, ‘endows’ time and being. Being could be understood as presence, however, not a metaphysically understood presence. This presence is not a negative nothingness, but noth- ingness as nihil originarium , which should be understood rather in a temporal, even energetic meaning and not in an ontological one. However, one can also affirm that nothingness expli- cated in such manner finally seems to fade away in endowing, this last Heidegger word
    Źródło:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2013, 3, 2; 301-312
    2083-6635
    2084-1043
    Pojawia się w:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies