Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "spiritual" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Rozeznawanie dziewicy konsekrowanej w kierownictwie duchowym
The Discernment of a Consecrated Virgin in Spiritual Direction
Autorzy:
Stypułkowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29552057.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
spiritual discernment
spiritual accompaniment
ordo virginum
rozeznawanie duchowe
kierownictwo duchowe
Opis:
Niniejszy artykuł podejmuje kwestię odpowiedzialności dziewicy konsekrowanej za swoją formację, czego częścią jest rozeznawanie w kierownictwie duchowym. Poruszono w nim kwestię osób, które służą dziewicy konsekrowanej w kierownictwie duchowym, a więc kierownika duchowego, stałego spowiednika i biskupa diecezjalnego. Omówiono źródła życia duchowego, jakimi są słowo Boże, czyli Pismo Święte i Tradycja, duchowość dziewicy konsekrowanej i liturgia, a także głos serca, w aspekcie kierownictwa duchowego. Poruszono kwestię posłuszeństwa i oporu wewnętrznego w kierownictwie duchowym. Zajęto się procesem indywidualnego rozeznawania, które dotyczy kierownictwa duchowego. 
This paper deals with the issue of responsibility of a consecrated virgin for her formation, part of which is discernment in spiritual direction. It brings up the question of persons who can serve a consecrated virgin with spiritual guidance, namely the spiritual director, the permanent confessor, and the diocesan bishop. It discusses the sources of spiritual life, which are the Word of God, i.e., Scripture and Tradition, the spirituality of the consecrated virgin and liturgy, and the voice of the heart, in the aspect of spiritual direction. The issue of obedience and internal resistance in spiritual direction is addressed. The process of individual discernment as it relates to spiritual direction is also discussed.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2021, 53; 31-53
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urząd kierownika duchowego w wyższym seminarium duchownym
The post of the spiritual director in major seminary
Autorzy:
Adamczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/957712.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
kierownik duchowy
seminarium
formacja duchowa
alumni
spiritual director
major seminary
spiritual formation
seminarians
Opis:
The article discusses the issue of the post of the spiritual director in major seminary in the canonical context. First it outlines the regulations requiring the post of the spiritual director in major seminary. Then it focuses on the quali cations and the religious formation of the spiritual father. Finally it analyzes the duties of the spiritual director of students.
Niniejszy artykuł podejmuje kwestię urzędu kierownika duchowego w wyższym seminarium duchownym w aspekcie kanonicznym. Najpierw ukazano przepisy mówiące o konieczności urzędu ojca duchownego w wyższym seminarium duchownym. Następnie skoncentrowano się na problematyce kwalifikacji i formacji ojca duchownego. Wreszcie skupiono się na zadaniach kierownika duchowego alumnów.
Źródło:
Annales Canonici; 2016, 12; 9-26
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ojcostwo duchowe w myśli patrystycznej – zarys zagadnienia
Spiritual Paternity in Patristic Literature – an Outline
Autorzy:
Kasprzak, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571671.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
ojcostwo duchowe
ojciec duchowy
starzec
patrologia
ojcowie pustyni
Spiritual paternity
spiritual father
patrology
Desert Fathers
Opis:
W Biblii oraz w pierwotnej tradycji chrześcijańskiej (I–III wiek) nie spotykamy opisów praktycznego prowadzenia duchowego. Jako ćwiczenie duchowe ojcostwo duchowe powstało dopiero w IV wieku wśród mnichów egipskich. Celem podstawowym tej praktyki było znalezienie sposobu na własne zbawienie, zaś celami doraźnymi były: dojście do dojrzałości chrześcijańskiej, przejawiającej się w duchu rozeznania siebie, osiągnięcie kontemplacji, wewnętrznego spokoju i apathei. Wiodącym wątkiem formacyjnym w ojcostwie duchowym u omawianych mnichów było dzielenie się osobistymi przeżyciami duchowymi, szczególnie istotna była zaś praktyka wyjawiania swych myśli.
The practical description of spiritual leaderships is not mandated as an institution in Sacred Scripture. The Christianity of the first three centuries presents us rather the spiritual relationship between the master and his disciple. Spiritual paternity as a spiritual discipline started in the 4th century within the Egyptian coenobitic communities and anchorites. It resulted in new terms such as: father – Abba, spiritual father, teacher, senior, spiritual master. The spiritual paternity of the Desert Fathers was a personalized spiritual exercise, which was to seek the way of salvation. The ultimate goal was to reach spiritual maturity, which manifested itself in the soul’s recognition, contemplation, inner peace and apatheia. The Father of the Desert used to share their own spiritual experiences with their disciples rather than to give them advice or hints or intellectual lessons. The relationship of spiritual paternity was built on the pattern: father and disciple. Every advice was supported by the prayer for the spiritual children and the example of the monastic life. The spiritual paternity relayed on cordial relations, sharing prayer and community life, the practice of self‑revelation and soul recognition and the transitions their own personal experiences. The spiritual father was gentle, friendly and prayerful. Such a practice of spiritual fraternity was neither the archaic form of psychological therapy nor the spiritual direction. Spiritual father begetted his sons to God. His aim was to help his spiritual children in their own spiritual development in order to attain the ultimate salvation.
Źródło:
Polonia Sacra; 2016, 20, 3(44); 101-122
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozeznawanie woli Bożej według św. Ignacego Loyoli
Autorzy:
Królikowski, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143085.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
spiritual discernment
God’s will
St. Ignatius Loyola
Spiritual Exercises
rozeznawanie duchowe
wola Boża
św. Ignacy Loyola
Ćwiczenia duchowe
Opis:
Rozeznawanie woli Bożej i jej wypełnianie stanowią jedne z najważniejszych zadań, jakie stają przed każdym chrześcijaninem. Bóg wzywa ludzi wierzących, aby rozeznawali wszystko, co jest miłe Panu (por. Ef 5, 10). „Dzisiaj szczególnie potrzebna stała się postawa rozeznawania” (Papież Franciszek, Gaudete et exsultate, nr 167). Szczególną pomocą w odpowiedzi na to wezwanie Pana Boga są pisma św. Ignacego Loyoli, zwłaszcza jego Ćwiczenia duchowe.W niniejszym artykule podejmuję analizę ignacjańskich Reguł rozeznawania duchów oraz Reguł dokonywania wyboru, umieszczając je w kontekście potrzeby rozeznawania duchowego oraz niezbędnych warunków, jakie należy spełniać, aby było ono możliwe. Głęboko duchowe, uniwersalne, ponadczasowe, a jednocześnie precyzyjne i pragmatyczne wskazówki św. Ignacego są niezwykłą pomocą, także dla współczesnych chrześcijan, w procesie właściwego rozeznania konkretnej woli Bożej i wypełniania jej w codziennym życiu mocą Ducha Świętego.
Discernment of God’s will and its fulfillment consist one of the most important tasks of every Christian. God calls His faithful people to discern everything that is pleasing to Him (see Ephesians 5:10). “The gift of discernment has become all the more necessary today” (Pope Francis, Gaudete and exsultate, no. 167). In response to this call of God, the writings of St. Ignatius Loyola can be of great help, especially his Spiritual Exercises.In this article, I undertake the analysis of the Rules the discernment of spirits and the Rules of making a good and reasonable choice, placing them in the context of the necessary requirements for spiritual discernment and in the framework of the indispensable conditions that must be met. Deeply spiritual, universal, timeless and at the same time very precise and pragmatic instructions of St. Ignatius can serve as an extraordinary help, also for the contemporary Christians, in the process of proper discernment of the concrete will of God and its fulfillment in the power of the Holy Spirit in our everyday life.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 3; 5-24
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christian Spiritual Formation towards Holiness
Autorzy:
Hanes, Pavel
Hanesová, Dana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551948.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
religious education
spiritual formation
brokenness
sin
liberty
holiness
Opis:
Freedom is one of the most fervently fought for values and, at the same time, the very idea of freedom belongs to concepts that are essentially contested. This situation is a part of human brokenness, and in Christian formation, it has to be seriously dealt with. According to the popular view, ‘holiness’ is a life-negating and judgmental attitude towards everything ‘normal.’ In biblical usage, it connotes belonging to God as a gift in Christ. Spiritual formation begins with a biblical explanation of freedom and holiness. A Christian worldview has to be the background to Christian formation, functioning as a correction of the commonly- accepted naturalistic worldview. A personal experiential relationship with God is the key to successful growth towards realistic and practical holiness in daily life. ‘Dos and don’ts’ that usually arise at the beginning of religious education shall be experienced as liberating instructions, if they are offered as guidance to a fully persuaded mind and a devotedly loving heart.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2024, 14, 1; 143-163
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spirituality and psycho-organic regulation
Autorzy:
Cvetek, Robert
Gostečnik, Christian
Pate, Tanja
Simonič, Barbara
Valenta, Tanja
Repič Slavič, Tanja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668772.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
psycho-organic spiritual structure
trauma
relational trauma
grace
sacramental life
Opis:
Traumatic experiences are very important for the psycho-organic regulation of an individual. These experiences can very profoundly mark an individual, especially if they happened in childhood. They can be very disruptive and they scream for healing. In this process of healing spirituality plays a crucial role. Religiousness and sacramental life can be an essential regulatory system in the establishment of a functional psycho–organic response and spiritual life.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2018, 8, 2
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Rozeznawanie duchów” (διάκρισις) według św. Doroteusza z Gazy (505–560/580)
Autorzy:
Kasprzak, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143084.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
διάκρισις
spiritual fatherhood
Dorotheus of Gaza
duchowe ojcostwo
Dorotheus Gaza
Opis:
Opis ojcostwa duchowego z jego naczelną władzą „rozeznawania duchów”, jaki znajdujemy w tekstach św. Doroteusza z monasteru Thawatha pod Gazą, nie prowadził do absolutyzowania tej ascetycznej władzy. Przewodnictwo duchowe ojca nie znosiło odpowiedzialności indywidualnego ucznia. Duchowa władza rozeznawania reprezentowana przez ojca duchowego winna dopomóc uczniowi we właściwym kształtowaniu sumienia i wspomagać go w samym procesie rozpoznawania tego, co się Bogu podoba. Rady ojca duchowego, jakie następowały po „ujawnianiu myśli” przez ucznia, miały pomóc temu uczniowi w stanowczym odrzuceniu złych myśli. Poprzez stopniowe wyrzekanie się własnej woli, oparte na duchowym posłuszeństwie ojcu duchowemu jako przewodnikowi w wierze, mnisi z Thawatha stopniowo wyrywali się spod władzy namiętności. Znamienne są również warunki postulowane przez Doroteusza jako konieczne dla samego rozeznawania: łagodność i pokora, odrzucenie postawy samousprawiedliwienia się i przyjęcie skruchy oraz ustawiczna walka z namiętnościami. Postawy te winny się kształtować nie tylko u mnichów, ale i u każdego, kto „przez najpokorniejsze życie stara się jednoczyć z Bogiem”.
Description of spiritual fatherhood with its supreme authority of “discernment of spirits”, which we find in the texts of St. Dorotheus of the Thawath monastery at Gaza did not lead to the absolutization of this ascetic power. Father’s spiritual guidance did not bear the responsibility of the individual student. The spiritual power of discernment represented by the spiritual father should help the student shape his conscience properly and support him in the process of recognizing what he pleases. The spiritual father’s advice that followed the student’s “disclosure of thoughts” was to help the latter firmly reject bad thoughts. By gradually renouncing their own will, based on spiritual obedience to the spiritual father as a guide in faith, the monks of Thawatha gradually broke free from the power of passion. The conditions postulated by Dorotheus as necessary for the discernment itself are also significant: gentleness and humility, rejection of the attitude of justification and acceptance of repentance, and the constant fight against passions. These attitudes should be shaped in monks, but also in everyone who “tries to unite with God through humble life”.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 3; 111-126
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmysły duchowe w duchowości chrześcijańskiej
Autorzy:
Zyzak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669782.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
spiritual senses
incarnation
Holy Spirit
spirituality
zmysły duchowe
wcielenie
Duch Święty
duchowość
Opis:
The author tries to systemise approaches of Christian writers on the subject of spiritual senses. He presents theological bases of the theory of spiritual senses, concepts of its existence, quantity, hierarchy of importance, nature and subject. The text is mainly based on the Holy Bible, Fathers of the Church and the most important theologians dealing with this issue.
Autor próbuje usystematyzować poglądy chrześcijańskich autorów na temat zmysłów duchowych. Przedstawia teologiczne podstawy teorii zmysłów duchowych, poglądy na ich istnienie, liczbę, hierarchię ważności, naturę i przedmiot. Opiera się głównie na danych Pisma Świętego, ojców Kościoła oraz najważniejszych teologów zajmujących się tym zagadnieniem.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2016, 48
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christian Anthropology Versus the New Anthropology and the Quest for Human Perfection
Autorzy:
Kraj, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828636.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
human perfection
Christian personalism
modern science
modern philosophy
dualism
technique
spiritual effort
virtue
Opis:
In the current debate, we witness a conflict between the Christian concept of man vs. concepts that justify in vitro fertilization (IVF), genetic enhancement, or the reassignment of sexuality. Modern concepts cannot disregard the historic perspective of the consistent doctrines that the Catholic Church has maintained throughout her 2000-year history and which constitute the precursors of contemporary bioethics. Although she has adjusted specifics occasionally to address new developments, she has always based doctrine on immutable core principles. The current conflict lies neither in the novelty of the new proposals, nor in a conflict between religious and lay worldviews, but rather in concepts of man and human perfection. Some human traits may be regarded as disordered and incompatible with a particular concept of human perfection. The new proposals tend to involve physical changes based on technological manipulation, with a goal of developing a superior being, while Christian proposals do not seek to manipulate man’s being, but to develop his existing potential within criteria of acceptable reason. The new proposals rely on a Cartesian view which constitutes a human as his mind (cogito ergo sum), which has dominion over his body including authority to reengineer it according to any project that mind conceives. In contrast, the Christian concept views the human subject as a unity of mind and body, which may not be reshaped to meet a questionable goal of human perfection. The technological tools within the new concepts are in no way superior to the more personal attributes like virtues, perfection of the human will, prayer, and ascesis within the Christian concept.
Źródło:
Theological Research. A Journal of Systematic Theology; 2014, 2, 1; 19-28
2300-3588
Pojawia się w:
Theological Research. A Journal of Systematic Theology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Terapeutyczna rola benignitas pastoralis
Therapeutic Role of Benignitas Pastoralis
Autorzy:
Hajduk, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142928.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Church
pastoral care
spiritual therapy
disease
sin
Kościół
duszpasterstwo
terapia duchowa
choroba
grzech
Opis:
W czasach współczesnych propagowana jest kultura terapeutyczna, w której człowiek wyraża sprzeciw wobec wszelkich form cierpienia oraz bólu i podejmuje wiele wysiłków, aby zachować zdrowie i dobre samopoczucie. Wszystko to stanowi wyzwanie dla Kościoła, którego zadaniem jest pomóc ludziom wykorzystać terapeutyczny potencjał wiary chrześcijańskiej i służyć im pomocą w prowadzeniu zdrowego życia, w którym człowiek integruje wszystkie stany – chorobę, śmierć, błędne decyzje i niepowodzenia. W tym działaniu wspiera wierzących sam Bóg, pokazując im, jak służyć ludziom chorym na ciele i duszy, zniżając się ku nim ze swoją uprzedzającą miłością. To działanie Boga wypełnione troską o słabych i potrzebujących i łaskawością względem grzeszników jest wzorem dla duszpasterzy, którzy wezwani są do pełnienia swojej posługi w duchu benignitas pastoralis. Wówczas w nawiązywanych przez nich relacjach międzyosobowych komunikowane jest ludziom współczucie, solidarna bliskość i czułość Boga. Tak praktykowana łagodność duszpasterska prowadzi ludzi poszukujących uzdrowienia do zaakceptowania swojej kruchości i grzeszności, do zjednoczenia się z Bogiem i czerpania z tej więzi siły do pokonania swoich słabości i zranień duchowych.
In modern times, a therapeutic culture is promoted in which people express their resistance toward all forms of suffering and pain and make many efforts in order to stay healthy and well. All this is a challenge for the Church, whose task is to use the therapeutic potential of the Christian faith and help them in leading a healthy life. It becomes possible when a person is able to integrate in her life all states – illness, death, wrong decisions and failings. In this action of supportive believers, God himself supports them how to serve people who are sick in body and soul, descending towards them with his foregoing love. God’s action, filled with care for the weak and needy and with graciousness towards sinners, is a model for pastors who are called to carry out their ministry in the spirit of benignitas pastoralis. Then, compassion, solidary closeness and God’s tenderness are communicated to people in the interpersonal relationships they establish in their pastoral activity. Pastoral meekness practiced in this way leads people seeking health to accept their fragility and sinfulness, to unite with God and to draw strength from it to overcome their weaknesses and spiritual hurts.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 1; 55-75
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’Église catholique face aux États et la liberté religieuse
Catholic Church versus the State and religious freedom
Autorzy:
Pottier, Bernard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571226.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Église
États
liberté religieuse
Concordats
Dignitatis Humanae
Church
State
religious freedom
concordat
spiritual and temporal powers
Opis:
Les rapports du pouvoir spirituel de l’Église et du pouvoir temporel des Princes et des États furent toujours tendus. Notre article distingue six étapes dans l’histoire de ces rapports, que nous schématisons à l’aide de six graphiques. En 494, une lettre du pape Gélase Ier exprime un bel équilibre, tandis qu’une bulle de Boniface VIII en 1302 afrme l’autorité romaine dans toute sa splendeur. Bellarmin tente un nouvel équilibre en 1590. Tout bascule avec la Révolution française qui supprimait la référence commune à Dieu. Le Concordat français de 1801 inclut un article sans précédent dans l’histoire, puisque le pape demande à tous les évêques français en poste de démissionner. C’est Léon XIII qui renouvellera la formule gélasienne des deux pouvoirs en jetant les bases de la doctrine des ‘deux sociétés parfaites’, l’Église et l’État. Les accords du Latran, conclus entre Pie XI et Mussolini en 1929, constituent l’un des sommets de toute l’histoire concordataire, en créant l’État de la Cité du Vatican. Le concile Vatican II avec sa Déclaration Dignitatis humanae sur la liberté religieuse (1965) opéra un changement radical et le renversement pacifque des régimes communistes en Europe centrale et orientale dans les années 1989–1990 provoqua une révolution copernicienne dans le droit des religions jusque là en vigueur dans ces pays. Depuis les années 1960, on observe que les Concordats, bien plus nombreux qu’auparavant, sont conclus dans un climat de plus grande sérénité.
The relations between the Church and the State have always been quite strained. This article distinguishes six stages in the history of church state relations, as illustrated by means of six schemata. Pope Gelasius I in his letter dated 494 speaks about a perfect state of balance between the spiritual authority and the temporal power, whereas a Papal bull issued by Boniface VIII in 1302 afrms the grandeur of Roman authority. In 1590, Bellarmin tries to restore equilibrium in church state relations. However, the situation changes drastically with the French Revolution and the subsequent elimination of God from the public sphere. The French Concordat of 1801 contains an unprecedented article in which the Pope calls upon French bishops to resign. It is Leo XIII who renews the Gelasian dualism, laying the foundations for the doctrine of ‘the two perfect societies’, namely the Church and the State. The Lateran Treaty concluded between Pius XI and Mussolini in 1929, which led to the foundation of Vatican City, constitutes a real turning point in the whole history of concordats. Vatican Council II and its Declaration Dignitatis humanae on religious freedom (1965) leads to a major change in church state relations, together with the peaceful fall of the communist regimes in Central and Eastern Europe in 1989–1990, a real Copernican revolution in the feld of religious law, still in force in these countries. It can be observed that since the 1960s concordats have been concluded not only in greater numbers than before but also in greater serenity
Źródło:
Polonia Sacra; 2017, 21, 4(49); 99-126
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obecność i działanie Ducha Świętego w Eucharystii a postawy duchowe kapłana i wiernych
Autorzy:
Zarzycki, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143082.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Holy Spirit
Eucharist
active participation
spiritual discernment
attitudes
Duch Święty
Eucharystia
aktywne uczestnictwo
rozeznanie duchowe
postawy
Opis:
Posoborowa odnowa liturgiczna coraz bardziej podkreśla obecność i działanie Ducha Świętego w Eucharystii i przez to uzupełnia wielowiekowe braki w teologii Eucharystii i w jej celebracji. Artykuł ukazuje najpierw brak wyraźnych odniesień do Ducha Świętego w przedsoborowej liturgii i w encyklice Mediator Dei Piusa XII (1947). Doceniając odnowę liturgiczną, rozpatruje Konstytucję Sacrosanctum Concilium i wskazuje na pneumatologiczne granice owej konstytucji. W zasadniczej części autor dokonuje rozeznania natury działania Ducha Świętego w poszczególnych częściach Eucharystii, podejmując zarazem moralne i duchowe rozeznanie postaw kapłana i wiernych, jakiego domaga się udział w Eucharystii przeżywany w Duchu Świętym.
The post-synodic liturgical renewal increasingly emphasizes the presence and work of the Holy Spirit in the Eucharist and thus supplements the centuries-old deficiencies in the theology of the Eucharist and its celebration. This article first shows the lack of explicit references to the Holy Spirit in the pre-synodic liturgy and in the encyclical Mediator Dei Pius XII (1947). Appreciating liturgical renewal and the Constitution, Sacrosanctum Concilium points to the pneumatological boundaries of the Constitution. In the main part, the author discerns the nature of the Holy Spirit’s work in individual parts of the Eucharist, at the same time undertaking the moral and spiritual discernment of the attitudes of the priest and the faithful, which is required by participation in the Eucharist lived in the Holy Spirit.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 3; 165-184
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Историческая традиция использования православных миссий за рубежом в дипломатической деятельности России
Autorzy:
Тригуб, Александр
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686321.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Spiritual mission
missionary work
Russian Orthodox Church
diplomatic missions
Духовная миссия
миссионерство
Русская Православная Церковь
дипломатические представительства
Opis:
Missionary activity is one of the most important areas of the various activities of the Russian Orthodox Church. For example, the historical development of the spiritual mission in China, Japan, Korea and Jerusalem shows not only the spiritual component of the missions, but also the political role for Russian state. Today there is a revival of Russian missionary activities that actualizes this subject for research.
Миссионерство является одним из важнейших направлений разнообразной деятельности Русской Православной Церкви. На примере исторического развития духовных миссий в Китае, Японии, Корее и Иерусалиме показана не только духовная составляющая этих миссий, но и политическая роль для российского государства. Сегодня идет возрождение русского миссионерства, что актуализирует данную тематику для исследований.
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2015, 7
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Monastic Exegesis and the Biblical Typology of Monasticism in the Patristic Period
Autorzy:
Kasprzak, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828640.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
The Bible
monastic exegesis (literal – spiritual – anagogical)
the royal path (via regia)
biblical typology
the Patristic period
Opis:
Monastic exegesis of the Bible in the Patristic period was characterized by ascetic pragmatism, reminiscence and meditation of the canonical text and at the same time its extra-verbal literal and spiritual interpretation. The consequence of such a manner of reading the text of the Bible was to acknowledge the monastic way of life as the royal path (via regia) and the monk as the one possessing certain spiritual knowledge and living faith. Systematic ignoring of the original Hebrew text by ancient monks, as well as by the Fathers of the Church, in using literal – spiritual and anagogical exegesis led to every biblical text being understood in a spiritual manner, i.e. as a text leading a monk to salvation. The biblical typologies of the monastic life also started to be derived from the theological rule of the Testaments. Those typologies resulted from the formerly adopted Christocentric theological premise assuming that the whole Bible tells about Christ and leads to Christ. They were the spiritual interpretation of the biblical text and were aimed at accounting for monasticism as the biblical form of life.
Źródło:
Theological Research. A Journal of Systematic Theology; 2014, 2, 1; 85-103
2300-3588
Pojawia się w:
Theological Research. A Journal of Systematic Theology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozeznawanie duchowe w kontekście Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej
Autorzy:
Płusa, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143083.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
spiritual discernment
charisms
prophecy
discernment of spirits
charismatic renewal
rozeznawanie duchowe
charyzmaty
prorokowanie
rozeznawanie duchów
odnowa charyzmatyczna
Opis:
Bóg od chwili stworzenia prowadzi dialog z człowiekiem. Przez grzech został on bardzo utrudniony. Dlatego słowa wypowiedziane przez ludzi w imieniu Boga podlegają duchowemu rozeznawaniu. Kościół jest zbudowany na fundamencie apostołów i proroków. Słowa wypływające z autentycznego natchnienia Bożego budują Kościół i przyczyniają się do pomnożenia pokoju oraz wzrostu w miłości. Istnieją jednak również fałszywe proroctwa. Rozeznawaniu duchowemu podlega nie tylko treść proroctw, lecz również osoba proroka. Liczy się zarówno ich zgodność z nauką Kościoła, jak również owoce, jakie rodzą one we wspólnocie, do której są skierowane. W sercu Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej jest wsłuchiwanie się w słowa Boże, rozeznawanie ich i przekazywanie innym. Pierwszymi odpowiedzialnymi za ich duchowe rozeznawanie są odpowiedzialni za wspólnotę, a w sposób szczególny prezbiterzy i biskupi.
Since the moment of creation God has been in active dialogue with mankind. Through sin this dialogue was made more difficult. That’s why words uttered by people in the name of the Lord need spiritual discernment. The church is based on the foundation of the apostles and the prophets. Words authentically inspired by God lead to the strengthening of the Church and to increasing peace and love. However there are also false prophecies. Spiritual discernment needs to be applied not only to the contents of the prophecies but also to the prophets themselves. What is essential is their congruity with the teaching of the Church but also their fruits in the community. In the heart of the Charismatic Renewal is hearing what the Holy Spirit wants say today, discernment of these inspirations and pass it on the people. The main responsible for their spiritual discernment should be the leaders of the community, especially the priests and the bishops.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 3; 79-92
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies