Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "beauty" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Postmodernism and the Church: An Opportunity and a Challenge
Autorzy:
Hynes, Timothy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668714.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Postmodernism
Lyotard
beauty
new evangelization
metanarratives
knowledge
Opis:
Postmodernism is, in many respects, a term that has lost most of its cultural and academic cachet. This does not, however, mean that the themes, context, and conditions to which it referred are no longer relevant. In this essay, I will briefly review the latest reports which show a decreasing interest in organized religion, and interpret these results as symptomatic of a larger change in the state of knowledge. To this end, I will examine Jean‑François Lyotard’s analysis of the loss of metanarratives as a way of understanding the implicit rules of the dialogue that occurs between the theist and the atheist or agnostic. Next, I will note the unique capacity of beauty to transcend the diverse language games played by both sides of the conversation. I will conclude by contending that this characteristic of beauty offers a kind of common ground which can be built upon, fostering further dialogue as well as an opportunity for evangelization.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2016, 6, 2
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zraniony strzałą piękna. Piękno i misja Kościoła według Josepha Ratzingera
Autorzy:
Michalik, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669279.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
beauty
Church’s mission
Joseph Ratzinger
wounded by an arrow of beauty
piękno
misja Kościoła
zranienie strzałą piękna
Opis:
Thoughts about beauty appear in various places of incredibly rich writings of Joseph Ratzinger. Accordingly with his method, he undertakes this topic in a historical context reaching as far as to the Ancient Times, and develops its theological basis, in order to finally present its ecclesiastic context and a practical development. As always though, the point of origin is the existential problem and the answer of the Revelation as well as diagnosis of modernity. Beauty – according to Joseph Ratzinger – today, is rarely a product of inspiration, but it became a subject of commerce. Beauty seems to suffice by itself, which leads to an art crisis. However, because beauty in its deepest essence points towards a different Reality, that is why we discover all over again its special role in the fulfillment of the Church’s mission. The first task of the Church is to oppose the wicked beauty, which diminishes human, and the second one is to breathe new one in the apostolate thanks to discovering anew the purpose and the meaning of beauty in the human life, in experiencing God and in the Church’s liturgy. Against the crisis of apostolate we need to see the pedagogical aspect of beauty. Human wounded by an arrow of beauty – according to a personal experience of Joseph Ratzinger – is lifted up, above himself. For it is the protection of true beauty and seeing its role in the Church’s mission that are the tasks and a chance for the Church.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2014, 33, 2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Красота как «непостижимое» в философии Семена Франка
Autorzy:
Гапоненков, Алексей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426817.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Semen Frank
beauty
the theology of beauty
the unknowable
Divinity
aesthetic experience
Siemion L. Frank
piękno
teologia piękna
niepojęte
Bóstwo
doświadczenie estetyczne
Opis:
One of the most intimate feelings caused by the meeting with Divinity encompassesthe phenomenon of Beauty. In the Chapter 8th Holiness of his book entitled The Unknowableas well as in other works, Frank hasn’t just developed another aesthetic theory, he’s figuredout the quintessence of the theology of beauty consisting of the speculations on itsabsolute value, essential inconceivability, reconcilable harmony of the universe, spiritualenlightenment and salvation. Frank states the idea of potential harmony of existence expressedthrough beauty that coexists with current “worldly” discord. Aesthetic reality isunable to grasp the depth of existence, but it reminds us of “primary unity.”
Jedno z najbardziej intymnych przeżyć spotkania z Bóstwem wyraża się w zjawisku piękna. W książce pt. Niepojęte (rozdz. 8 Świątynia) i innych pracach Siemion Frank buduje nie tyle kolejną teorię estetyczną, ile kwintesencję teologii piękna, czyli rozważajego absolutną wartość, niepojętość, jednoczącą harmonię świata, oświecenie duchai zbawienie. Frank głosi ideę potencjalnej harmonii bytu, którą wyraża piękno, współistniejącz aktualną „ziemską” dysharmonią. Realność estetyczna nie może ogarnąć całejgłębi bytu, lecz przypomina nam o jego „pierwotnej jedności”.
Jedno z najbardziej intymnych przeżyć spotkania z Bóstwem wyraża się w zjawiskupiękna. W książce pt. Niepojęte (rozdz. 8 Świątynia) i innych pracach Siemion Frank buduje nie tyle kolejną teorię estetyczną, ile kwintesencję teologii piękna, czyli rozważajego absolutną wartość, niepojętość, jednoczącą harmonię świata, oświecenie duchai zbawienie. Frank głosi ideę potencjalnej harmonii bytu, którą wyraża piękno, współistniejącz aktualną „ziemską” dysharmonią. Realność estetyczna nie może ogarnąć całej głębi bytu, lecz przypomina nam o jego „pierwotnej jedności”.
Źródło:
Logos i Ethos; 2017, 46, 2
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Beauty of the Person” According to Karol Wojtyła (Ontology and Experience)
„Piękno osoby” według Karola Wojtyły (ontologia i doświadczenie)
Autorzy:
Radziechowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762677.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Wojtyła
piękno
doświadczenie człowieka
osoba
Wojtyla
beauty
experience of man
person
Opis:
This paper outlines the essential core of Karol Wojtyła’s thought on beauty. By introducing the central category of “beauty of the person”, Wojtyła essentially integrated and ordered therewith all the other meanings of the term. Whatever is beautiful in an adequate sense is also morally good. As far as human beauty is concerned, Wojtyła pointed out that it is differentiated by gender, i.e. female beauty and male beauty, and by “layers,” i.e. external beauty (aesthetic, sensual and bodily beauty) and, more importantly, internal beauty, which constitutes the beauty of a person as a person. Outer beauty allows a person to be noticed, to be discovered, but in love one cannot stop at outer beauty (the temptation to treat the body as a possible object of use). For love is love of the whole person, not only of his or her beautiful body and sexual attractiveness. A specific issue is the analysis of the creation of beautiful things, which at the same time are imprinted in the interior of man and – as long as man does not give in to the egoistic “temptation of self-emptying” – bear witness to his “immortality.”
Niniejszy artykuł kreśli zasadniczy zrąb myśli Karola Wojtyły na temat piękna. Wprowadzając centralną kategorię „piękna osoby”, Wojtyła zasadniczo zintegrował i uporządkował wszystkie inne znaczenia tego terminu. To, co jest piękne w adekwatnym ujęciu, jest i dobre moralnie. Odnośnie do piękna człowieka Wojtyła zwracał uwagę, że różnicuje się ono poprzez płeć – piękność kobieca i piękność męska, a także według „warstw” – piękno zewnętrzne (piękno estetyczne, zmysłowe, ciała) oraz ważniejsze od niego – piękno wewnętrzne, które stanowi o pięknie człowieka jako osoby. Piękno zewnętrze pozwala osobom się zauważyć, poznać, w miłości jednak nie można poprzestać na pięknie zewnętrznym (pokusa potraktowania ciała jako możliwego przedmiotu użycia). Miłość to bowiem miłość całej osoby, nie zaś wyłącznie jej pięknego ciała i seksualnej atrakcyjności. Szczegółowym zagadnieniem jest analiza tworzenia pięknych rzeczy, które zarazem odciskają się we wnętrzu człowieka i – o ile człowiek nie podda się egoistycznej „pokusie samoubóstwienia” – dają świadectwo o jego „nieśmiertelności”.
Źródło:
Logos i Ethos; 2022, 59, 1; 5-22
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Definicja piękna w XII wieku a architektoniczna ekspozycja ołtarza w epoce gotyckiej
Autorzy:
Bogdan, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571610.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
aesthetic
beauty
altar
gothic period
gothic choir
estetyka
piękno
ołtarz
epoka gotycka
chór gotycki
Opis:
This article, while taking into account the mystical reality of a relic, defines gothic initiated by the abbot Surger with the construction of the first gothic basilica in Saint-Denis near Paris in the XII century, as a reality required to know the difference between individual invisible beauty and corporeal visible beauty. When the differentiation of these types of beauty shows itself, not only thanks to the unknown in Romanism mystical structure of architecture in a gothic temple, but also through the construction of the gothic altar and hiding it in a choir enclosed by a lectorium in accordance to the zone of aisles, there is a necessity for a scientific definition of beauty connected with the then contemporary stylistic changes.This is why this article presents the main schools of aesthetic thought from the XII century, which include: the aesthetic school of Hugon of St. Victor in Paris, Cistercian school with their representative St. Bernard from Clairvaux and the aesthetic school in Chartres. With the definition of artistic types of beauty, a lot of attention is applied to the separation and coexistence of spiritual and corporeal beauty. This decides about moral beauty and the beauty of clear existence, without which there is no right knowing of the ascetic Cistercian architecture and the reality of the gothic curtain altar. Finally it is emphasized, that the importance of twelfth century aesthetics is everlasting and had introduced order to gothic architectural space, which is still found in it now, as it had been in the time of abbot Surger of Saint-Denis.
Źródło:
Polonia Sacra; 2013, 17, 2
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ślady Boga w przyrodzie w pismach świętego Franciszka z Asyżu, świętego Bonawentury i świętego Jana Pawła II
The traces of God in nature in the writings of saint Francis of Assisi, saint Bonawentura and saint John Paul II
Autorzy:
Warchoł, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571616.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
ślad
przyroda
Bóg
natura
piękno
księga
znak
traces
nature
God
creatures
beauty
book
signs
Opis:
Święty Franciszek z Asyżu, święty Bonawentura z Bagnoreggio i święty Jan Paweł II to grono osób, które łączy świętość życia oraz umiłowanie przyrody. Odczytywali ją jako księgę Boga, odkrywając w niej Jego wielkość i piękno. Wierni Pismu Świętemu, proponowali uznanie przyrody, by „z wielkości i piękna stworzeń poznać przez podobieństwo ich Stwórcę” (Mdr 13, 5) oraz uwielbiać Go za to dzieło. Dla wierzących i niewierzących piękno wyciśnięte przez Boga w naturze dowodzi Jego istnienia i pozwala patrzeć na świat w perspektywie wieczności. Odczytanie śladów Boga w przyrodzie adresowane jest dla wszystkich ludzi, gdyż razem tworzą rodzinę, bratersko‑siostrzaną wspólnotę z Ojcem i dalszymi krewnymi, braćmi kosmicznymi. Ślady Boga pozostawione w przyrodzie pozwalają dostrzec bezinteresowną miłość, a w konsekwencji zachwycić się nad tajemnicą istnienia i pozostawionego piękna. Rzecz w tym, by umieć usłyszeć, czyli mieć umiejętność rozpoznawania znaków i ukrytych w nich sensów.
St. Francis of Assisi, St. Bonaventure of Bagnoregio and St. John Paul II form a group of people who share devotion for the sanctity of life and love of nature. They saw and read life and nature as a living book of God, discovering grandeur and beauty of creation. Faithful to Scripture, they proposed appreciation of nature because “For by the greatness of the beauty, and of the creature, the Creator of them may be seen, so as to be known thereby” (Wis 13: 5), and glorify Him for this work. For believers and nonbelievers beauty placed by God in nature proves His existence and allows the person to look at the world in the perspective of eternity. Reading the signs of God in nature is addressed to all people, because together we form a family, a brotherly sisterly communion with the Father and our universal relatives. God left traces in nature to provide an insight into His selfless love and, consequently, to marvel at the mystery of existence and its beauty. The point is to be able to hear or have the ability to recognize the signs and hidden meanings which speak to us of this.
Źródło:
Polonia Sacra; 2016, 20, 3(44); 81-98
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblijne i systematyczne źródła teologii muzyki Josepha Ratzingera / Benedykta XVI
Autorzy:
Samulnik, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668919.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Joseph Ratzinger
Pope Benedict XVI
music
liturgy
faith
beauty
Benedykt XVI
muzyka
liturgia
wiara
piękno
Opis:
In this article there are described fundamental ideas in cardinal Joseph Ratzinger’s / pope Benedict XVI’s theology of music. We begin with a description of the context of Ratzinger’s theology of music which is the faith expressed in the liturgy. The biblical and patristic sources of his theological thought will be described subsequently. In the next section the theological-systematic basis (christological, pneumatological and eschatological) of Ratzinger’s musical-theological thought is studied.
W artykule opisano podstawowe idee w teologii muzyki kard. Josepha Ratzingera / papieża Benedykta XVI. Zaczyna się on od opisu kontekstu teologii Ratzingera, która jest wiarą wyrażoną w liturgii, a następnie biblijnych i patrystycznych źródeł jego myśli teologicznej. W następnych podrozdziałach badane są podstawy teologiczno-systemowe (chrystologiczne, pneumatyczne i eschatologiczne) myśli muzyczno-teologicznej Ratzingera. 
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2018, 16
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piękno w dialogu – dialog o pięknie – piękno dialogu
Autorzy:
Wal, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448080.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
transcendent values
axiology
the categories of aesthetic canons of beauty
truth
goodness
beauty
dialogue
epiphany of the face
interpersonal encounter
wartości transcendentne
aksjologia
kategorie estetyczne
kanony piękna
Prawda
dobro
piękno
dialog
epifania twarzy
międzyosobowe spotkanie
Opis:
The article takes up the idea of beauty in the dialogue. The starting point is the problem of the transcendental issue of truth, goodness and beauty. Considering the subject of beauty in terms of dialogue, first attention is drawn to the role of beauty in the dialogue itself. Then, the main themes of the dialogue about beauty are presented. Subsequently, the beauty of the dialogue itself is shown revealing in subjective terms the abundance of values of the epiphany of the face and the whole drama of interpersonal encounter.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2012, 4, 2
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka sakralna jako via pulchritudinis wyzwaniem dla kompozytorów
Autorzy:
Bramorski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669097.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
via pulchritudinis
sacred music
the way of beauty
new evangelization
muzyka sakralna
droga piękna
nowa ewangelizacja
Opis:
If nature and cosmos are the expression of the beauty of the Creator and bring us to the threshold of a contemplative silence, artistic creation possesses its own capacity to evoke the ineffable aspects of the mystery of God. For the believer, beauty transcends the aesthetics and finds its archetype in God. The contemplation of the eternal beauty is the living source from which the Christian composers take inspiration to speak of the mystery of God. Works of sacred music inspired by the Christian faith posses an enormous potential pertinent to contemporary needs that remain unaltered by the times that pass. In an intuitive and tasteful manner, they permit participation in the great experience of faith, the meeting with God in the face of Christ in whom he uncovers the mystery of the love of God and the identity of man. With the language of beauty, Christian musicwork does not only transmit the message of the artist, but also the truth of the mystery of God meditated by a person who reads it to us, not to glorify himself but to glorify the Source. The beauty of the liturgy, an essential moment in the experience of faith and the pathway towards the adult faith, is unable to reduce itself to mere formal beauty. It is, first of all, the deep beauty of the meeting with the mystery of God. Superficiality, banality and negligence have no place in the liturgical music. They definitely do not help the believers progress on his path of faith but, above all, damage those who attend Christian celebrations. Beauty is seen as fundamental to faith and to the perception of truth. Via pulchritudinis as the way of beauty in sacred music is the finest expression of faith, hope and love.
Jeśli natura i kosmos są odblaskiem piękna Stwórcy i prowadzą nas do kontemplacji Jego wielkości, to również twórczość artystyczna ma możliwość przybliżania nas do tajemnicy Boga. Dla człowieka wierzącego piękno wykracza poza estetykę i odnajduje swój archetyp w Bogu. Kontemplacja odwiecznej piękności jest źródłem, z którego kompozytorzy chrześcijańscy czerpią natchnienie, aby ukazywać w swej twórczości misterium Boga. Inspirowane wiarą chrześcijańską dzieła muzyki sakralnej pozwalają nam w intuicyjny sposób uczestniczyć w doświadczeniu wiary, odkrywając tajemnicę miłości Boga i tożsamości człowieka. Posługując się językiem piękna, dzieła muzyczne są nie tylko nośnikami przesłania artysty, ale także prawdy o Bogu. Kompozytor, ukazując ową prawdę, nie wychwala samego siebie, ale pragnie uwielbiać Źródło Piękna. W liturgii, będącej istotnym momentem w doświadczaniu dojrzałej wiary, piękna nie można zredukować jedynie do formalnego estetyzmu. Jest to przede wszystkim głębokie piękno spotkania z tajemnicą Boga. Dlatego w muzyce liturgicznej nie ma miejsca na powierzchowność, banalność i niedbałość. Muzyka nie pomagałaby wówczas w rozwoju wiary, ale wręcz stawałaby się przeszkodą w godnym uczestniczeniu w chrześcijańskich obrzędach. Piękno stanowi zatem jedną z fundamentalnych kategorii teologicznych, pomagając wzrastać w wierze oraz dążyć do prawdy. Istotną rolę ewangelizacyjną pełni w tym kontekście muzyka sakralna, która jako via pulchritudinis stanowi wspaniały wyraz wiary, nadziei i miłości.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2017, 15
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prolegomena do filozofii gór Józefa Tischnera
Prolegomena to Józef Tischner’s philosophy of mountains
Autorzy:
Sierotowicz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762659.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
filozofia gór
filozofia Józefa Tischnera
wolność
piękno
philosophy of mountains
philosophy of Józef Tischner
freedom
beauty
Opis:
Tekst jest próbą odpowiedzi na pytanie o możliwość sformułowania Józefa Tischnera filozofii gór. Podstawą refleksji jest niewielka „próbka” tekstów Tischnera, których analiza pozwala na wskazanie drogi prowadzącej do sformułowania tej filozofii.
The text is an attempt to answer the question about the possibility of formulating Józef Tischner’s philosophy of mountains. The reflection is based on a “sample” of Tischner’s texts; their analysis permits to indicate the way in which such philosophy can be formulated.
Źródło:
Logos i Ethos; 2022, 59, 1; 177-192
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hans Urs von Balthasar i jego rozważania muzyczno-teologiczne
Autorzy:
Górna, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668823.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Hans Urs von Balthasar
beauty
goodness
music
religion
rhythm
melody
pattern
piękno
dobro
muzyka
religia
rytm
medlodia
forma
Opis:
Music, according to Hans Urs von Balthasar, can most reach human's emotions. Art reflects our greatness and weakness. In a theologist's opinion it is God, who breathed art into human's souls, it is the greatest gift which man received from God. The role of an artist should be to serve others. On the one hand music tries to find a form of a metaphysical dimension, on the other it expresses things which are low and    conceivable. In music, as it is in religion, man becomes touched by what is invisible. Beauty present in the world and in human's works leads to the discovery of God's source.
Muzyka w myśli Hansa Ursa von Balthasara potrafi najbardziej dotrzeć do człowieka. Sztuka odzwierciedla naszą wielkość i słabość. Według teologa to, że Bóg tchnął sztukę w ludzkie dusze, jest najwyższym darem, jaki człowiek otrzymał od Boga. Rola artysty powinna być służebna. Muzyka z jednej strony poszukuje formy metafizycznego wymiaru, a z drugiej jest wyrazem tego, co niskie i wyobrażlane. W muzyce podobnie jak w religii człowiek zostaje dotknięty przez to, co niewidzialne. Piękno obecne w świecie i dziełach człowieka prowadzi do odkrycia boskiego źródła.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2015, 13
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Pieśń moją śpiewam królowi” (Ps 45, 2). O kategorii muzycznego piękna w celebracji liturgicznej
Autorzy:
Hudek, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668825.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
beauty
liturgical celebration
Gregorian chant
organ music
vocal-and-instrumental music
piękno
celebracja liturgiczna
chorał gregoriański
muzyka organowa
muzyka wokalno-instrumentalna
Opis:
The beauty of music at the service of the liturgical celebration. Derived from the biblical evidence (cf. Ps 45) and theology (cf. J. Ratzinger / Benedict XVI), the beauty of liturgical music leads to an encounter with God, who is the most perfect Beauty. Three types of liturgical music: vocal, instrumental and choral, offer countless opportunities to reach the Beauty. They create not only a richness of touching the Mystery, but direct, intuitive encounter with God. Among the various genres of music associated with the liturgy of the Church the ones that are especially worth noting are those recorded in the traditions and laws: Gregorian chant, Palestrina’s polyphony, Church song, organ music and choral music with its wide range of performing arrangements (soloists, choir, and orchestra). All of these, confirmed by the history of music, and recorded in the documents of the Church, are demanding reliable and aesthetic updates in relation to the knowledge of “the spirit of the liturgy” (cf. Joseph Ratzinger). This requirement calls for a series of actions of formation (on the musical, liturgical and spiritual level). The proposals placed in the article (responsorial psalm, choral music for worship and organ music at the end) are examples of how specifically the beauty called for by the documents, written in the liturgical texts – is to be incarnated into the time and space of the liturgical celebration.
Piękno muzyczne pozostaje na usługach celebracji liturgicznej. Wywiedzione z przesłanek biblijnych (por. Ps 45) i teologicznych (por. J. Ratzinger/Benedykt XVI) piękno muzyki liturgicznej prowadzi do spotkania z Bogiem, który jest najdoskonalszym Pięknem. Trzy rodzaje muzyki liturgicznej: wokalna, instrumentalna i wokalno-instrumentalna dają niezliczoną ilość możliwości docierania do P(p)iękna. Stwarzają one nie tylko bogactwo dotykania Tajemnicy, ale i bezpośredniego, intuicyjnego spotkania z Bogiem. Wśród różnych gatunków muzyki związanej z liturgią Kościoła warto odnotować te szczególnie zapisane w tradycji oraz przepisach: chorał gregoriański, polifonia palestrinowska, pieśń kościelna, muzyka organowa oraz muzyka wokalno-instrumentalna angażująca szeroki aparat wykonawczy (soliści, chór, orkiestra). Te drogi, potwierdzone historią muzyki oraz zapisane w dokumentach Kościoła, domagają się rzetelnej i estetycznej aktualizacji związanej ze znajomością „ducha liturgii” (por. Joseph Ratzinger). Ten postulat domaga się szeregu działań formacyjnych (na poziomie muzycznym, liturgicznym i duchowym). Umieszczone w artykule propozycje (psalm responsoryjny, utwór wokalno-instrumentalny na uwielbienie oraz muzyka organowa na zakończenie) stanowią przykłady tego, jak konkretnie wcielać owo piękno postulowane w dokumentach, zapisane w tekstach liturgicznych w czas i przestrzeń liturgicznej celebracji.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2014, 12
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nobilis pulchritudo. O pięknie liturgii
Autorzy:
Bać, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668841.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
liturgy
beauty
constitution on sacred liturgy
ordo
rite
liturgical art
liturgical anthropology
liturgia
piękno
konstytucja o liturgii świętej
ryt
sztuka liturgiczna
antropologia liturgiczna
Opis:
The aim of this article is to exhibit the theological relation between liturgy and beauty in the from the aspect of the liturgical celebration. This relation derives from an attempt to find the answers to two questions. The first: “Could the liturgy ever exist separately from the concept of beauty?” refers to the essence of the theological bond between the liturgy and beauty. The answer to this question is provided by Benedict XVI in his post-Synodal Apostolic Exhortation Sacramentum caritatis of 2007 in which he highlights the fact that beauty is a part of the internal structure of a celebrated mystery as the latter conveys to the man the truth about God’s Love. Therefore each liturgy is beautiful.The second question is centered on the celebration: “Could a real beauty ever exist without the necessity to be celebrated?”. True and authentic beauty expresses itself by rite – ordo and art. Only in this way everyone who participates in the liturgy can be guided to the heart of the celebrated mystery. The authentic beauty always expresses itself in rite – ordo – and in art. Only then may it reach man and make him enter into the depths of a celebrated mystery/ Only in this way everyone who participates in the liturgy can be guided to the heart of the celebrated mystery.
Celem niniejszego artykułu było ukazanie teologicznej relacji między liturgią a pięknem w jej wymiarze celebracyjnym. Relacja ta opiera się na próbie odnalezienia odpowiedzi na dwa pytania. Pierwsze z nich dotyczy istoty teologicznego odniesienia liturgia – piękno i brzmi: „czy może istnieć liturgia, która nie byłaby piękna?”. Na pytanie to odpowiada Benedykt XVI w adhortacji apostolskiej Sacramentum caritatis z 2007 roku, zwracając uwagę, iż piękno należy do wewnętrznej struktury celebrowanego misterium, ponieważ przez nie dociera do człowieka prawda o Bożej Miłości. Dzięki temu każda liturgia jest piękna.Drugie pytanie koncentruje się na celebracji liturgicznej i brzmi: „czy może istnieć takie piękno, które nie domagałoby się celebrowania?”. Autentyczne piękno zawsze wyraża się w rycie – obrzędzie – i sztuce. Tylko wtedy może dotrzeć do człowieka i sprawić, aby wszedł on w głębię celebrowanego misterium.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2014, 12
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fenomenologia postaci. Z inspiracji Hansa Ursa von Balthasara
The Phenomenology of Form. Inspired by Hans Urs von Balthasar
Autorzy:
Urban, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762692.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
filozofia nowożytna
fenomenologia
postać
forma
idea
piękno
H. U. von Balthasar
J. W. Goethe
modern philosophy
phenomenology
figure
form
beauty
H. U. von Balthasar
Opis:
Pojęcie postaci (formy) wywodzi się pierwotnie ze świata myśli greckiej, który stworzył pojęcia eidos (wskazujące zarówno na obraz, jak i na ideę) i morphe (określające przede wszystkim postać). Zostały one przejęte z jednej strony ze świata życia organicznego, z drugiej zaś ze świata myśli i twórczości techniczno-artystycznej oraz (jeśli można tak powiedzieć) przeniesione i w sposób uszlachetniony przeznaczone do użytku filozoficznego. Pojęcie formy (postaci) zdominowało jednak nie tylko myśl grecką, lecz w takim samym stopniu również średniowieczną, gdzie wywoływało wyobrażenie czegoś pełnego, doskonałego, określającego. W filozofii nowożytnej pojęcie postaci w świecie życia organicznego pojawia się w myśli J. W. Goethego oraz w myśli filozoficzno-teologicznej H. U. von Balthasara. Pojęcie postaci, która z każdej strony wydaje się inna, a jednocześnie cały czas promieniuje pełnym światłem bytu, może stanowić wprowadzenie nie tylko do rozumienia człowieka, zwierząt czy roślin, ale do świata różnorodności postrzegania tej samej rzeczywistości. Na czym ono polega? Przede wszystkim, w przeciwieństwie do krytycznego spojrzenia Kanta czy analitycznego nauk przyrodniczych, na spojrzeniu syntetycznym i umiejętności dostrzegania żywej postaci. Piękno ukazuje się w świecie w widocznych formach i daje się nam przede wszystkim w tajemnicy postaci lub obrazu. Tylko postać rości sobie prawo do pełnego imienia piękna i jest miejscem, w którym ukazuje się blask piękna odwiecznego. 
The concept of a figure (form) comes originally from the world of Greek thought, which created the notions of eidos (indicating both an image and an idea) and morphe (primarily describing a figure). They were taken from the world of organic life on the one hand, and from the world of thought, technical and artistic creativity on the other, and, so to speak, transferred and ennobled for philosophical use. The concept of form (figure), however, dominated not only Greek thought, but also medieval to the same extent, where it evoked the idea of something complete, perfect, defining. In modern philosophy, the concept of a figure in the world of organic life appears in the thought of J. W. Goethe and in the philosophical and theological thought of H. U. von Balthasar. The concept of a character who seems different from each side, and at the same time constantly radiates the full light of being, can introduce not only the understanding of man, animals or plants, but also the world of the diversity of perceptions of the same reality. What is it about? First of all, in contrast to Kant’s critical view, or the analytical view of natural sciences, on the synthetic view and the ability to see a living figure. Beauty appears in the world in visible forms and is given to us, above all, in the secret of a figure or an image. Only the figure claims the full name of beauty and is the place where the splendor of eternal beauty is revealed. 
Źródło:
Logos i Ethos; 2022, 60, 2; 73-88
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawda o człowieku i jego historii w kręgu kultury antycznej
Autorzy:
Sojka, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669409.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
ancient culture
history
humanity
kindness
sensitivity
hospitality
forgiveness
goodness
truth
beauty
prayer
God
Christ
kultura antyczna
historia
człowieczeństwo
życzliwość
wrażliwość
gościnność
przebaczenie
dobro
prawda
piękno
modlitwa
Bóg
Chrystus
Opis:
The culture of ancient Greeks and Romans, expressed in the masterpieces of their hands and minds, fascinates mankind because of its openness as well as permanent and unchangeable values existing in a man as a creator of this culture. Humanitas of the ancient Greeks and Romans is manifested in poetic epics, religious mysteries, philosophical treatises and in painting and architecture. Values such as truth, goodness, beauty and love and openness to them, give a meaning to human existence and history, which finds its final fulfilment in Christ, in which “apparuit benignitas et humanitas Salvatoris nostri Dei” (Titus 3, 4).
Kultura antyczna, której świadectwem są arcydzieła rąk i umysłów starożytnych Greków i Rzymian, fascynuje ludzkość z uwagi na jej otwartość, a także na trwałe i niezmienne treści istniejące w człowieku jako twórcy tej kultury. Humanitas starożytnych Greków i Rzymian przejawia się w poetyckich eposach, religijnych misteriach, filozoficznych traktatach oraz w malarstwie i architekturze. Wartości, takie jak prawda, dobro, piękno i miłość oraz otwartość na nie, nadają sens ludzkiej egzystencji i historii, która ostateczne swoje dopełnienie odnajduje w Chrystusie, w którym „apparuit benignitas et humanitas Salvatoris nostri Dei” (Tt 3, 4).
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2016, 35, 1
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies