Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Gogola, Jerzy Wiesław" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Kontemplacja mistyczna w ujęciu św. Jana od Krzyża
Mystical Contemplation According to St John of the Cross
Autorzy:
Gogola, Jerzy Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430866.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
kontemplacja
kontemplacja mistyczna
doświadczenie mistyczne
contemplation
mystical contemplation
mystical experience
Opis:
W artykule został podjęty problem kontemplacji mistycznej u św. Jana od Krzyża. Jego realizacja wymagała wyjaśnienia pojęcia kontemplacji zarówno w znaczeniu szerokim, jak i ściśle mistycznym. Ukazany został jej ścisły związek z życiem duchowym chrześcijanina. Kontemplacja, jak i życie duchowe posiadają swoje źródło w łasce chrztu świętego, która zawiera cały potencjał duchowego rozwoju. Ona stanowi podstawowe uzdolnienie do zjednoczenia z Bogiem, do kontemplacji najgłębszych tajemnic Boskich; gwarantuje otrzymywanie Ducha Świętego, którego Chrystus posłał do naszych serc, by dopełniał dzieła uświęcenia. Jednak jest Bożą tajemnicą, dlaczego nie w każdym przypadku „wpływ Boga na duszę” niesie z sobą taką samą doświadczalną formę. Na kolejnym etapie refleksji skonfrontowano kontemplację zwyczajną z kontemplacją mistyczną, by następnie uwzględnić jej dwie formy: oczyszczającą i jednocząca. Są one doświadczane przez wielu wierzących, ale nie w taki sam sposób i nie w takiej samej proporcji. Zakładając autentyczną wierność wierzącego, przy różnej formie przeżywania relacji z Bogiem i dokonujących się duchowych procesów, należy stwierdzić, że zależy to od Bożej pedagogii. Bóg najlepiej wie, jaką drogą prowadzić człowieka do osiągnięcia nadprzyrodzonego celu i w jaki sposób uczynić go skutecznym świadkiem Chrystusa. W dalszej kolejności uwzględniono dwa wymiary kontemplacji mistycznej: teologiczny, a więc obiektywny oraz doświadczalny, czyli subiektywny. Zastosowano metodę analizy oraz syntezy. Poddano pod refleksję źródłowe teksty, by poddać je analizie i wyciągnąć stosowne wnioski. Ostateczne wnioski są następujące: Kontemplacja, w ujęciu św. Jana od Krzyża, jest formą życia teologalnego. Pojawiając się, wywiera wpływ na wszystkie inne formy modlitwy: liturgiczną, ustną, lekturę Pisma Świętego i wprowadza cechę prostoty oraz miłosnej uwagi na Boga. Nie zastępuje tych form, ale nimi się karmi i jednocześnie ubogaca je. Między różnymi rodzajami modlitwy nie może istnieć żaden istotny kontrast. W życiu samego św. Jana od Krzyża obserwujemy praktykę modlitwy aż do śmierci we wszystkich jej formach, włącznie z modlitwą ustną. Kontemplacja wierzącego posiada swoje źródło w ukrytym i tajemnym działaniu Ducha Świętego. Bez tej działalności nie byłaby ona możliwa. Wbrew powszechnym opiniom wskazuje przede wszystkim na pierwszeństwo działania Bożego w procesie uświęcenia, zaś ludzka działalność posiada charakter odpowiedzi na to działania.
This article discusses the problem of mystical contemplation in St John of the Cross. Its implementation required an explanation of the concept of contemplation both in a broad and strictly mystical sense. Its close connection to the spiritual life of a Christian has been shown. Both contemplation and the spiritual life have their source in baptismal grace, which contains all the potential for spiritual development. Baptismal grace constitutes the basic aptitude for union with God, for contemplation of the deepest divine mysteries; it guarantees the reception of the work of the Holy Spirit, whom Christ has sent into our hearts to complete the work of sanctification. However, it is a divine mystery why the “influence of God on the soul” is not in every case accompanied by the same experiential form. The next stage of reflection confronts ordinary contemplation with mystical contemplation, to then consider its two forms: purifying and unifying. These are experienced by many believers, but not in the same way and not in the same proportion. Assuming authentic faithfulness on the part of the believer, with different forms of experiencing the relationship with God and the spiritual processes taking place, it must be said that it depends on God’s pedagogy. God knows best which way to lead a person towards a supernatural goal and how to make him an effective witness to Christ. Two dimensions of mystical contemplation are further considered: the theological, i.e., objective, and the experiential, i.e., subjective. The methods of analysis and synthesis have been applied. The source texts have been reflected upon in order to analyse them and draw appropriate conclusions. The final conclusions are as follows: Contemplation, according to St John of the Cross, is a form of theological life. As it appears, it influences all other forms of prayer: liturgical, oral, reading of Scripture, and it leads to simplicity and loving attention to God. It does not replace these forms, but feeds on them and at the same time enriches them. There can be no significant contrast between the different types of prayer. In the life of St John of the Cross himself, we observe the practice of prayer until death in all its forms, including oral prayer. The believer’s contemplation has its source in the hidden and secret work of the Holy Spirit. Without His work it would not be possible. Contrary to popular opinions, it points first and foremost to the primacy of God’s action in the process of sanctification, while human activity has the nature of a response to this action.
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 2; 99-118
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komunia z Bogiem istotą chrześcijańskiego powołania
Autorzy:
Gogola, Jerzy Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571211.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Opis:
Union with God constitutes the essence of the Christian calling for holiness. Only God is holy. If one wants to be holy, there is no other way from that to unite with God. Such wisdom flows from God’s Revelation and from the teaching of the Church and mystics, particularly those Carmelitan ones mentioned in the article. The dynamic of the communion with God has been considered here according to three stages of sanctification: the starting, final and intermediate. The process may begin owing to the free experience of God, who is initiating the way leading to Him. Typical examples of that are: St. Paul, St. Theresa of Avila, St. John of the Cross and St. Theresa from Lisieux. In the end of the process mystics enjoy anew a deep communion with God, but on the incomparably higher level than the initial one, which is most often represented through bridal symbolism. To achieve that stage requires the process described by mystics in terms of marital union with Christ. Such a vision of sanctification results in the adequate educational pedagogy. The Carmelitan doctors seem to direct efforts of the faithful towards personal union with God due to faith, hope and love.
Źródło:
Polonia Sacra; 2012, 16, 1
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowość osób konsekrowanych w świetle adhortacji Jana Pawła II Vita consecrata
Autorzy:
Gogola, Jerzy Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571427.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Vita consecrata
the consecrated life
the spirituality
the spirituality of communion
the spirituality of consecrated persons
the consecration
communion
the mission
the identity of consecrated persons
życie konsekrowane
duchowość
duchowość komunii
duchowość osób konsekrowanych
konsekracja
komunia
misja
tożsamość osób konsekrowanych
Opis:
The reflection takes into account problems contained in the subject, concentrate on its three fundamental parts of components: the conception of the spirituality of the consecrated life, its identity from which results the whole lifestyle, and called actions, in accordance with rules: agere sequitur esse, and on representative its features reduce. in compliance with the exhortation structure Vita consecrata to three: the consecration, communion and the mission. The spirituality we treat as the sign of the spirit of Christ’s follower, called the special vocation for radical following with Him on the way of the monastic consecration. Therefore this is also the external sign of the spirit, there is essential the identity of the person who should exist in the way “worthy of vocation”, and thereby bear witness the saving presence of God in the today’s world, in the way almost unintentional. There are three characteristic features of spirituality of the consecrated person simultaneously determine her identity: the person devoted of God by the profession of the evangelical counsels; the person of communion with God and brothers, and prophet-witness of great God’s works, which are realized in the weak human. The whole is crowned by the short synthesis which may constitute only some advice on the subject this composed reality, and the invitation to building of this synthesis by individual consecrated persons, and their communities on the existential plane.
Refleksja uwzględnia problematykę zawartą w temacie, skupiając się na jego trzech zasadniczych składowych: koncepcji duchowości życia konsekrowanego, jego tożsamości, z której wynika styl życia i działania powołanych w myśl zasady: „agere sequitur esse”, oraz na jej reprezentacyjnych cechach sprowadzonych za przykładem struktury adhortacji Vita consecrata do trzech: konsekracja, komunia i misja. Duchowość traktujemy jako przejaw ducha ucznia Chrystusa wezwanego szczególnym powołaniem do radykalnego pójścia za Nim drogą zakonnej konsekracji. Ponieważ jest to także zewnętrzny przejaw ducha, istotna jest tożsamość osoby, która powinna egzystować w sposób „godny powołania”, a przez to dawać świadectwo zbawczej obecności Boga w dzisiejszym świecie w sposób niemal bezwiedny. Trzy cechy charakterystyczne duchowości osoby konsekrowanej określają jednocześnie jej tożsamość: osoba oddana przez śluby rad ewangelicznych Bogu; osoba komunii z Bogiem i braćmi oraz prorok-świadek wielkich dzieł Bożych, które realizują się w słabym człowieku. Całość wieńczy krótka synteza, która może stanowić jedynie pewną wskazówkę na temat tej złożonej rzeczywistości i zaproszenie do budowania tej syntezy na płaszczyźnie egzystencjalnej przez poszczególne osoby konsekrowane i ich wspólnoty.
Źródło:
Polonia Sacra; 2014, 18, 3
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trynitarny wymiar modlitwy w ujęciu św. Jana od Krzyża
The Trinitarian Dimension of Prayer According to St. John of the Cross
Autorzy:
Gogola, Jerzy Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430858.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
modlitwa
Trójca Przenajświętsza
Boże dziecięctwo
dialog
Prayer
the Holy Trinity
divine childhood
dialogue
Opis:
W artykule podjęto problem relacji modlitwy wierzącego do Osób Trójcy Przenajświętszej, opierając się na pismach św. Jana od Krzyża (1542–1591), karmelitańskiego mistyka i doktora Kościoła. Refleksja zawiera dwa powiązane ze sobą zagadnienia: podstawa modlitwy trynitarnej oraz jej praktyka, inaczej mówiąc być i działać wierzącego. Praktyka modlitwy opiera się na świadomym włączeniu się wierzącego w trynitarny dialog: do Ojca przez Chrystusa w Duchu Świętym. Zastosowano metodę analizy źródeł teologicznych i pism św. Jana od Krzyża, uwzględniając strukturę artykułu, by móc uzyskać odpowiedź na postawiony na początku problem badawczy. Wnioski: Źródłem modlitwy jest nasze synostwo Boże w Chrystusie i związane z nim uzdolnienie do nadprzyrodzonej komunikacji z Bogiem oraz misterium zamieszkania Trójcy Świętej w duszy. Bez obiektywnej obecności Boga w życiu człowieka i bez jego zdolności do dialogu z Nim, modlitwa nie byłaby absolutnie możliwa. Modlitewny dialog realizuje Duch Święty. Naszym zadaniem jest pozostać zjednoczeni z Chrystusem i w Nim dawać się prowadzić Duchowi Świętemu. Jakość modlitwy zależeć będzie od stopnia poznania Boga i siebie oraz od jakości miłości, którą wierzący może rozwijać pełniąc wolę Bożą, zależną od rodzaju otrzymanego powołania. O ile uzdolnienie do modlitwy jest oczywistością katechizmową, to logikę praktyki trynitarnej modlitwy najlepiej uchwycić, analizując mistyczne zjednoczenie wierzącego z Bogiem. Na jego podstawie można zaobserwować absolutne pierwszeństwo działania Ducha Świętego w całym życiu duchowym wierzącego, któremu przyda rola otwartości na Jego działanie i współpracy.
The article explores the problem of the relation between a believer’s prayer and the Persons of the Holy Trinity on the basis of writings of St. John of the Cross (1542-1591), Carmelite mystic and Doctor of the Church. Two interrelated issues are considered: the theological foundation of trinitarian prayer and the practice of this type of prayer, in other words the to be and to act of the believer. The practice of prayer is based on the conscious participation of the believer in the trinitarian dialogue: to the Father through Christ in the Holy Spirit. Taking into account the structure of the article, in order to be able to answer to the research problem posed at the beginning, the theological sources and writings of St. John of the Cross were analyzed. Conclusions: The source of prayer is our divine sonship in Christ and the related ability for supernatural communication with God and the mystery of the indwelling of the Holy Trinity in the soul. Without God’s objective presence in human life and without the person’s ability for dialogue with him, prayer would be absolutely impossible. Prayerful dialogue is carried out by the Holy Spirit. Our task is to remain united with Christ, and in Him let ourselves be led by Holy Spirit. The quality of prayer will depend on the degree of knowledge of God and oneself, and on the quality of love that the believer can develop by fulfilling God’s will, depending on the type of vocation received. While the ability to pray is an obvious truth of catechesis, the logic of the trinitarian prayer practice is best grasped by analyzing the believer’s mystical union with God. On the basis of this union, it is possible to observe the absolute priority of the action of the Holy Spirit in the entire spiritual life of the believer. The believer’s role is to remain open to and cooperate with the actions of the Holy Spirit.
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 1; 121-136
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies