Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the Revelation" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Monotrynitarne powitanie w Apokalipsie
    Monotrinitarian Greeting in the Book of Revelation
    Autorzy:
    Rucki, Mirosław
    Szymański, Karol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/578794.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Apokalipsa
    objawienie
    Trójca
    sąd ostateczny
    Book of Revelation
    God’s revelation
    Trinity
    the last judgement
    Opis:
    In the paper, the attention is paid to the greeting directed to the readers of the Revelation in the passage 1:4-7. Its structure suggests that its source is not John who wrote the Book, but the Gog who presents Himself as a unity of three persons: Father, Son and the Holy Spirit. The greeting focused most on Jesus Christ, his exceptional love towards humans and his mssion. Along with his appearance on the Earth, the process of bringing people back to God started. Monotrinitarian greeting introduces the reader to the reality of the eschatological future which would have been horrible if not the fact of limitless love and care expressed in the greeting.
    W artykule zwrócono uwagę na pozdrowienie skierowane do czytelników Apokalipsy św. Jana w wersetach 1,4-7. Struktura pozdrowienia sugeruje, że nie jest do pozdrowienie wyartykułowane przez Jana, tylko pochodzące od Boga jawiącego się jako jedność trzech Osób: Ojca, Syna i Ducha Świętego. Najwięcej uwagi pozdrowienie poświęca osobie Jezusa Chrystusa, Jego wyjątkowej miłości do człowieka oraz Jego misji, albowiem wraz z Jego pojawieniem się na ziemi rozpoczęło się dzieło odzyskiwania człowieka dla Boga. Monotrynitarne pozdrowienie wprowadza czytelnika w rzeczywistość rzeczy ostatecznych, która byłaby przerażająca, gdyby nie fakt bezgranicznej miłości i życzliwości wyrażonej w tymże pozdrowieniu.
    Źródło:
    Scriptura Sacra; 2015, 19; 183-197
    1428-7218
    Pojawia się w:
    Scriptura Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sformułowanie metV evmou jako znak bliskości Boga i człowieka w Apokalipsie św. Jana
    The Phrase metV evmou as a Sign of Intimacy between God and Man in the Book of Revelation
    Autorzy:
    Nowińska SM, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/578771.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    bliskość
    Bóg
    człowiek
    percepcja
    cel
    intimacy
    God
    man
    perception
    aim
    Opis:
    The phrase metV evmou used in the Book of Revelation has two subjects. The first is Jesus, who submit to a man a proposition to create relationship (Rev 3:4.20.21), the second one – a man, who receive news as directed to him (Rev 1,12; 4,1; 10,8; 17,1; 21,9). Mediations of God’s presence (Rev 10,8; 17,1; 21,9) don’t make any problem for perception. The space of communication between God and a man constitutes the intimacy, confidence and protection, and courage to realize God’s order (Rev 1:12) and fight to everyday problems (Rev 3:4). The accent on the aspect of interchange (Rev 3:20f) confirms the quality of that relationship for God and establishes liberty and authenticity of that discuss (peripate,w metV evmou – Rev 3:4). The propose of common dinner, because of deipne,w (Rev 3:20) put the intimacy in the context of Eucharist. The author join metV evmou with promises for conquerors (Rev 3:21) and in that’s way remind the covenantal declaration (Rev 21:3) and announce son’s dignity (Rev 21:7). Such founded the intimacy give a chance to fight with any kind of a pressure and a distress – so it is the aim of the Book of Revelation.
    Sformułowanie metV evmou zastosowane w Apokalipsie św. Jana posiada dwa podmioty. Pierwszym jest Jezus, składający człowiekowi propozycję tworzenia więzi (Ap 3,4.20.21), natomiast drugim – człowiek, odbierający przekaz jako skierowany do niego (Ap 1,12; 4,1; 10,8; 17,1; 21,9). Percepcji nie utrudniają zastosowane mediacje Bożej obecności (Ap 10,8; 17,1; 21,9). Powstała w ten sposób przestrzeń komunikacji interpersonalnej kształtuje bliskość, zaufanie i poczucie bezpieczeństwa oraz udziela odwagi do podjęcia Bożych poleceń (Ap 1,12) i stawiania czoła wymaganiom codzienności (Ap 3,4). Zaakcentowany aspekt wymiany między Jezusem a człowiekiem (Ap 3,20n) potwierdza wartość tej relacji, jaką posiada ona w oczach Boga, oraz sankcjonuje wolność i autentyzm dyskursu (peripate,w metV evmou – Ap 3,4). Propozycja wspólnej uczty z racji zastosowanego deipne,w (Ap 3,20) rozciąga horyzont bliskości na eucharystyczną. Włączenie metV evmou w obietnice dla zwycięzcy (Ap 3,21) odsyła do deklaracji przymierza (Ap 21,3) i zwiastuje uzyskanie godności syna (Ap 21,7). Zbudowana na takich fundamentach bliskość z Jezusem ma szansę oprzeć się każdej formie ucisku i rozpaczy – a taką nadzieję pragnie wlać w serca odbiorców autor natchniony Apokalipsy św. Jana.
    Źródło:
    Scriptura Sacra; 2015, 19; 171-182
    1428-7218
    Pojawia się w:
    Scriptura Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chrześcijaństwo i religie niechrześcijańskie w myśli Karla Bartha
    Christianity and Non-Christian Religions in the Thought of Karl Barth
    Autorzy:
    Kałuża, Krystian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595121.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Jesus Christ
    Christianity
    religion
    non-Christian religions
    revelation
    faith
    Church
    Jezus Chrystus
    chrześcijaństwo
    religia
    religie niechrześcijańskie
    objawienie
    wiara
    Kościół
    Opis:
    The aim of the article is to present Christianity and non-Christian religions in the thought of Karl Barth. The ideas of the Swiss theologian about religions are characterized by a deep evolution, which allows to single out three basic phases of shaping his thought. In the first phase, present in the first edition of The Letter to the Romans (Der Römerbrief, Zürich 1919), the author allows a view that pagans who are aided by the light of reason may get to cognition of God. Religions in such a view present themselves as meaningful testimony to human rising towards God. This vision is given up in the next phase, in the second edition of The Letter to the Romans (Der Römerbrief, Zürich 1922), and in The Church Dogmatics (Die Kirchliche Dogmatik, 1932–1966). Religions are viewed here as the “unbelief” (Unglaube), an expression of human hubris and an attempt of self-justification. In the third phase of his theological activity Barth revised and slightly moderated his views by stressing universality of the Word of God and the whole work of Creation as possible means of conveying God’s truth. In the modern theology of religion the position of Barth is described as Christocentric exclusivism and considered to be overcome. In the last part of the article a critical evaluation of Barth’s concept has been performed, showing its strong and weak points.
    Celem artykułu jest ukazanie chrześcijaństwa i religii niechrześcijańskich w myśli Karla Bartha. Poglądy szwajcarskiego teologa na religie cechuje głęboka ewolucja, pozwalającą wyróżnić trzy zasadnicze fazy kształtowania się jego myśli. W pierwszej fazie, obecnej w pierwszym wydaniu „Listu do Rzymian” (Der Römerbrief, Zürich 1919), autor dopuszcza pogląd, że poganie wspomagani przez światło rozumu mogą dojść do poznania Boga. Przy takim spojrzeniu religie przedstawiają się jako wymowne świadectwa wznoszenia się człowieka ku Bogu. Ta wizja zostaje porzucona w następnej fazie, w drugim wydaniu „Listu do Rzymian” (Der Römerbrief, Zürich 1922) oraz w „Dogmatyce kościelnej” (Die Kirchliche Dogmatik, 1932–1966). Religie jawią się tutaj jak „niewiara” (Unglaube), wyraz pychy człowieka oraz próba samousprawiedliwienia. W trzeciej fazie swej teologicznej aktywności Barth zrewidował i nieco złagodził swoje poglądy, podkreślając uniwersalność Słowa Bożego oraz całego dzieła stworzenia jako możliwego nośnika Bożej prawdy. We współczesnej teologii religii stanowisko Bartha określane jest mianem ekskluzywizmu chrystocentrycznego i uważane jest za przezwyciężone. W ostatniej części artykułu dokonano krytycznej oceny koncepcji Bartha, wskazując jej mocne i słabe strony.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2017, 17; 335-364
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wszystkie Kościoły poznają, że „JA JESTEM” jest sprawiedliwym sędzią czynów człowieka (Ap 2,18-29)
    All the Churches will know that „I AM” is the righteous judge of human actions (Ap 2,18-29)
    Autorzy:
    Daniła, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/578759.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    retoryka hebrajska
    retoryka biblijna
    Apokalipsa, św. Jana
    Listy do Kościołów
    Tiatyra
    Hebrew rhetoric
    biblical rhetoric
    Revelation, St. John
    Letters to Churches
    Tiathir
    Opis:
    Przedmiotem niniejszego artykułu jest uzasadnienie postawionej tezy: JA JESTEM jest sprawiedliwym sędzią czynów człowieka na podstawie Listu do Kościoła w Tiatyrze (Ap 2,18-29). W analizowanym tekście pojawia się temat dobrych i złych uczynków człowieka oraz odpłaty za nie ze strony Boga w postaci kary lub nagrody. To właśnie temat sądu nad człowiekiem stał się inspiracją do postawienia takiej tezy. Do wykazania prawdziwości powyższej tezy zastosowano metodę właściwą dla hebrajskiej retoryki semickiej. Posłużono się również współczesnymi komentarzami egzegetycznymi.W tym celu dokonano w punkcie pierwszym podziału tekstu na mniejsze jednostki wraz z uzasadnieniem tego podziału, wykazując strukturalne zależności wewnątrz każdej z nich.Drugi punkt zawiera opis każdej z części, a także zależności, jakie występują pomiędzy nimi w całym tekście z uwzględnieniem kompozycyjnym figur retorycznych. Dzięki temu możliwe było dostrzeżenie, iż poszczególne części odpowiadają sobie wzajemnie. To pozwoliło wysunąć wniosek, że tekst posiada budowę symetryczno-koncentryczną i możliwe było wskazanie części centralnej, w której jest wprost mowa o odpłacie za popełniane uczynki.W trzecim punkcie zostały podjęte wysiłki dotyczące interpretacji treści Listu. Ukazano w nim kontekst biblijny i kulturowy badanego tekstu, dokonano jego egzegezy, a następnie wyprowadzono teologię. W ten sposób możliwe jest odczytanie na nowo Listu do Kościoła w Tiatyrze – z większym zrozumieniem symboli w nim zawartych, jak też całym jego przesłaniem.
    Źródło:
    Scriptura Sacra; 2018, 22; 205-238
    1428-7218
    Pojawia się w:
    Scriptura Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Syn Boży widzialnym znakiem miłosierdzia Boga Ojca
    The Son of God, the Visible Sign of God’s Mercy
    Autorzy:
    Czaplicka, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408342.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    New Testament
    mercy of God
    Jesus Christ
    deeds of mercy
    Divine Revelation
    Nowy Testament
    miłosierdzie Boże
    Jezus Chrystus
    uczynki miłosierdzia
    objawienie Boże
    Opis:
    Niniejszy artykuł prezentuje tajemnicę miłosierdzia, która została objawiona w natchnionych tekstach Nowego Testamentu. Autorka oparła się na wybranych fragmentach, które zawierają treści na temat różnych aspektów miłosierdzia. Księgi NowegoTestamentu podkreślają miłosierdzie jako przymiot Boga Stwórcy i Zbawiciela, który został doskonale objawiony w Jego Synu Jezusie Chrystusie. Jezusowi ludzkość zawdzięcza zbawienie i uświęcenie, które wypełniło się przez Jego śmierć i zmartwychwstanie. Chrystus,który w pełni objawił Boga jako miłosiernego Ojca, dokonał tego poprzez słowa i dzieła, wypełniając tym samym zapowiedzi Starego Przymierza.
    The present article talks about the mystery of mercy as revealed in the inspiring pages of the New Testament. The author has relied only on the selected texts in which the various dimensions of God’s merciful love are discussed. The books of the New Testament emphasize mercy as an attribute of God the Creator and Savior perfectly revealed in His Son, Jesus Christ. To Him, mankind owes salvation and sanctification, which was fulfilled by His death and resurrection. Christ, who fully revealed God as a merciful Father, did so through words and works, thus fulfilling the announcements of the Old Covenant.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2023, 43, 1; 85-107
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies