Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "chrześcijańska" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 18
Tytuł:
Kantata De profundis Marka Czerniewicza – refleksja chrześcijańska w dźwiękowej konkretyzacji
Autorzy:
Schiller-Rydzewska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585248.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2019, 53, 1; 209-224
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestia prokreacji w prawosławiu
The Issue of Procreation in Eastern Orthodoxy
Autorzy:
Leśniewski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594921.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
prokreacja, aborcja, technologia wspomagania rozrodu, pozaustrojowe zapłodnienie in vitro, klonowanie, Kościół prawosławny, antropologia chrześcijańska
Opis:
In the Orthodox Church, procreation is seen not only as a human activity aimed at extending of the genre, but also as a gift of God, who is the absolute and sole ruler of human life. From the Christian point of view, the understanding of procreation requires reference to the sacrament of marriage. In the framework of a sacramental marriage, which is monogamous, heterosexual and blessed in the Church sexual drive is transformed. The conception and generation of offspring is the fruit of the love of both parents. The beginning of the existence of the soul and the body of every human person is carried out simultaneously. Numerous testimonies from the canonical, liturgical and patristic tradition of Eastern Christianity prove that from the first centuries abortion was treated as a murder and a grave sin requiring long-lasting penance. Nowadays, the Orthodox Church takes up challenges related to the development of assisted reproductive technology. In the official Orthodox documents, it is emphasized that making decision on the use of assisted procreation  should take into account both doctrinal teaching and the existential situation of a particular marriage couple. Specific recommendations apply to in vitro fertilization. Orthodox bioethicists speak against the use of cloning techniques and experiments with human germ cells.
W Kościele prawosławnym prokreacja jest postrzegana nie tylko jako aktywność ludzka mająca na celu przedłużenie gatunku, ale również jako dar Boga, Który jest absolutnym i jedynym Władcą życia człowieka. Zrozumienie prokreacji, z chrześcijańskiego punktu widzenia, wymaga odniesienia do sakramentu małżeństwa. W ramach bowiem małżeństwa sakramentalnego, które jest monogamiczne, heteroseksualne i pobłogosławione w Kościele, popęd seksualny podlega transformacji. Poczęcie i zrodzenie potomstwa jest owocem miłości obojga rodziców. Początek istnienia duszy i ciała każdej osoby ludzkiej dokonuje się równocześnie. Liczne świadectwa pochodzące z tradycji kanonicznej, liturgicznej i patrystycznej chrześcijaństwa wschodniego dowodzą, iż od pierwszych wieków aborcja była traktowana jako zabójstwo i grzech ciężki, wymagający długotrwałej pokuty. Współcześnie Kościół prawosławny podejmuje wyzwania związane z rozwojem technologii wspomagania rozrodu. W oficjalnych dokumentach prawosławnych podkreśla się, że podejmowanie decyzji skorzystania ze wspomaganej prokreacji powinno uwzględniać zarówno nauczanie doktrynalne, jak i sytuację egzystencjalną danej pary małżeńskiej. Szczegółowe zalecenia dotyczą pozaustrojowego zapłodnienia in vitro. Prawosławni bioetycy wypowiadają się przeciwko stosowaniu technik klonowania oraz eksperymentom z komórkami ludzkimi z grupy zarodkowych.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 179-192
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CONTINUITY AND CHANGE IN THE CHURCH. Christian Journey Across Human Cultures
Ciągłość i zmiana w Kościele. Chrześcijańska podróż poprzez kultury
Autorzy:
Kopiec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594987.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Church
continuity
change
culture
Christianity
ecumenism
Opis:
Zagadnienie ciągłości i zmiany w Kościele ściśle łączy się z problemem kul- tury i pytaniem, jak dalece chrześcijaństwo ma podejmować dialog z kulturą ludzką. Kultura w życiu społecznym pełni fundamentalną rolę, obejmując sys- temy wartości, idei, wzorów zachowań i norm, przez które człowiek rozpoznaje rzeczywistość. Misja Kościoła, by być zrozumiała i skuteczna, musi więc doko- nywać się w kulturze, wykorzystując tworzoną przez nią rzeczywistość symbo- liczną. Dlatego też Kościół powołany jest do uczestnictwa w kulturze, wykorzy- stując ją jako narzędzie ewangelizacji i ujmując ją jednocześnie jako zadanie. Kultura, jako rzeczywistość społeczna, podobnie jak społeczeństwa jest w cią- głym ruchu i podlega ciągłym przemianom. W konsekwencji więc, Kościół musi dostosowywać swą misję do zmieniających się warunków. Ciągłość jest więc spleciona ze zmianą, w ten sposób, że zmiany Kościoła zapewniają ciągłość jego misji. Jako rzeczywistość teandryczna, Kościół podąża więc ku Królestwu Boże- mu przez historię i kultury.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2014, 14; 45-52
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia w kluczu genetyki: analogie formalne
Liturgy in the key of genetics: formal analogies
Autorzy:
Brzeziński, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585302.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
liturgia chrześcijańska
genetyka
anamneza
analogia formalna
Christian liturgy
genetics
anamnesis
formal analogy
Opis:
In the article Christian liturgy is presented in the hermeneutic key of genetics. It is an attempt to describe the essence of liturgy using the language of genetics. Thus the text identifies formal analogies (due to obvious reasons other forms of analogy cannot exist in this case) between genetics as the study of mechanisms which determine heredity of genes and liturgics, the theology of liturgy in particular, which studies the way of passing on and the presence of Christ’s Mystery in the celebration of mystery.
W opracowaniu ukazano liturgię chrześcijańską w hermeneutycznym kluczu genetyki. Posługując się językiem genetyki, podjęto próbę opisania istoty liturgii. Tym samym wskazano analogie formalne (z oczywistych względów inne nie mogą tutaj zachodzić) pomiędzy genetyką (jako nauką badającą mechanizmy przekazywania genów) i liturgiką, w szczególności teologią liturgii (badającą głównie sposób przekazywania i sposób obecności Misterium Chrystusa w celebrowanym misterium).
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2018, 51, 1
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transgender issue in contemporary Iran: A theological reflection
Kwestia transpłciowości we współczesnym Iranie: refleksja teologiczna
Autorzy:
Franc, Jaroslav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475247.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Shia
islam
transgender
transsexuality
Iran
Islam
Christian theology
transgenderyzm
transpłciowość
teologia chrześcijańska
Opis:
The Islamic Republic of Iran is recognised as a theocratic political system with a touch of democratic elements. Since the last decade of the 20th century it is the only Islamic republic with sophisticated system for sex-change operations and procedures related to this issues. This unique situation was developed on the ruling of Ayatollah Khomeini concerning the Fereydoon Molkara’s case. He was born as a man and later identified himself as a woman. Current legal regulation in Iran not just allows sex-change procedure, it is recommended and even expected by the religious authorities that anyone who identifies himself with the other sex than he was born with would undertake the sex-change procedure. The paper deals with the historical and theological context of the issue.
Islamska Republika Iranu jest uznawana za teokratyczny system polityczny z elementami demokracji. Od ostatniej dekady XX wieku jest to jedyna islamska republika z wyrafinowanym systemem operacji związanych ze zmianą płci oraz procedurami dotyczącymi tej kwestii. Ta wyjątkowa sytuacja rozwinęła się za rządów Ayatollaha Chomeiniego w związku ze sprawą Foreydoona Molkara. Urodził się on jako mężczyzna, a później utożsamiał się jako kobieta. Aktualne przepisy prawne w Iranie nie tylko zezwalają na procedurę zmiany płci, jest ona zalecana, a nawet oczekiwana przez władze religijne, które mówią, że każdy, kto identyfikuje się z inną płcią niż ta, z którą się urodził, podejmie procedurę zmiany płci. Artykuł dotyczy historycznego i teologicznego kontekstu tego problemu.
Źródło:
Family Forum; 2017, 7; 203-224
2084-1698
Pojawia się w:
Family Forum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogiczne aspekty adhortacji papieża Franciszka Amoris laetitia
Pedagogical aspects of the apostolic exhortation Amoris laetitia by Pope Francis
Autorzy:
Zellma, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595669.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Amoris laetitia
Francis
Christian pedagogy
family
upbringing
Franciszek
pedagogika chrześcijańska
rodzina
wychowanie
Opis:
Amoris laetitia, an apostolic exhortation by Pope Francis, shows the problems related to marriage and family in a new light. The Pope, just like His predecessors, devotes a lot of attention to parental responsibility for the holistic development of children. He reminds us that the passing on of values and ideals, development of social and religious attitudes and sexual education should occupy an important place in the process of upbringing in the family. In the opinion of Francis, such an upbringing requires the involvement of the mother and the father, who consciously and responsibly participate in the holistic development of their children. In the accomplishment of educational tasks the parents are entitled to receive proper support from the state, the school and the Church. Other aspects regarded by Pope Francis as important include the preparation of future spouses for marriage and parenthood, and support for married couples in performing their tasks resulting from motherhood and fatherhood. Consequently, Francis devotes much attention to proper methods of upbringing in the family, which is important not only in theory, but also in practice. All of these aspects are investigated in the article and analysed from the perspective of Christian pedagogy.
Adhortacja apostolska papieża Franciszka Amoris laetitia stawia w nowym świetle problemy dotyczące małżeństwa i rodziny. Papież, podobnie jak jego poprzednicy, wiele uwagi poświęca odpowiedzialności rodziców za holistyczny rozwój dzieci. Przypomina, że w procesie wychowania w rodzinie ważne miejsce powinno zajmować przekazywanie wartości i ideałów, kształtowanie postaw społecznych i religijnych oraz edukacja seksualna. Zdaniem Franciszka, wychowanie to domaga się zaangażowania matki i ojca, którzy świadomie i odpowiedzialnie uczestniczą w holistycznym rozwoju dzieci. W realizacji zadań wychowawczych rodzice mają prawo do odpowiedniej pomocy ze strony państwa, szkoły i Kościoła. Papież za ważne uznaje też przygotowanie narzeczonych do małżeństwa i rodzicielstwa oraz wspieranie małżonków w wypełnianiu zadań wynikających z macierzyństwa i ojcostwa. W związku z powyższym adhortacja Amoris laetitia wiele uwagi poświęca odpowiednim metodom wychowania w rodzinie, co jest znaczące nie tylko dla teorii, ale również dla praktyki. Na te wszystkie aspekty zwrócono uwagę w artykule, analizując je z perspektywy pedagogiki chrześcijańskiej.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 235-248
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ZNAKI NADZIEI TRUDNEGO „DZIŚ” POSOBOROWEGO KOŚCIOŁA
Die Hoffnungszeichen im schwierigen „Heute“ der nachkonziliaren Kirche
Autorzy:
Czaja, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594936.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
polski Kościół
świeccy w Kościele
nowa ewangelizacja
chrześcijańska nadzieja
Jan Paweł II
Benedykt XVI
papież Franciszek
Evangelii gaudium
Opis:
Bereits am Anfang des 20. Jh. schrieb Prof. Roman Rogowski über die pol- nische Kirche, dass sie „etwas verloren“ in der gegenwärtigen Situation zu sein scheint. Nicht zuletzt ist das eine Konsequenz der schnellen Veränderungen in der heutigen Welt, in der eine Anthropologie herrscht, die den Menschen im Zen- trum des Interesses stellt und für Gott keinen Platz übrig lässt. Es gibt aber auch zahlreiche innerkirchliche Gründe, die für diese Krisensituation verantwortlich sind. Trotzdem darf man mit Zuversicht in die Zukunft schauen, denn gleichzeitig erscheinen auch viele Zeichen der Hoffnung, zu denen z.B. ein neues ekklesia- les Bewusstsein, das wachsende Engagement der Laien in der Kirche oder eine dynamische Entwicklung der kirchlichen Bewegungen gehören. Die Erneuerung verlangt jedoch nach einem konkreten Handeln, vor allem nach der Verwirkli- chung der Forderungen einer neuen Evangelisierung und nach dem missiona- rischen Engagement, wozu uns die Päpste Benedikt XVI. und Franziskus im wegweisenden Dokument Evangelii gaudium ermutigen. Die Christen können dadurch die Schönheit und den Wert des Glaubens neu entdecken und das daraus kommende Potenzial der Hoffnung für die Welt schöpfen.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2014, 14; 125-134
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Non-Catholic Reactions to Veritatis Splendor
Niekatolickie reakcje na Veritatis Splendor
Autorzy:
Nowosad, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594926.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Veritatis splendor, moral theology/Christian ethics, ecumenical dialogue, Christian moral life
Veritatis splendor, teologia moralna/etyka chrześcijańska, dialog ekumeniczny, chrześcijańskie życie moralne
Opis:
A growing ecumenical awareness among Christian theologians and ethicists has found in John Paul II’s moral encyclical Veritatis Splendor a fresh impetus for a development of common studies of moral issues. Not few mainly Protestant ethicists expressed their comments on the way the Pope discusses and defines fundamental problems of Christian moral teaching. Some of those comments were apparently positive, at times even enthusiastic (e.g. R. Benne, S. Hauerwas, O. O’Donovan, J.B. Elshtain), while others displayed a mixed reaction to the papal teaching (e.g. L.S. Mudge. G. Meilaender, M. Banner). There were also some authors who approached Veritatis Splendor critically, some even rejected it altogether (e.g. N.P. Harvey, R. Preston, H. Oppenheimer).
Wraz z coraz głębszym zrozumieniem prawdy o tym, że „kto podziela jedną wiarę w Chrystusa, winien dzielić także jedno życie w Chrystusie” (ARCIC II, Life in Christ), tematyka moralna znajduje dla siebie coraz więcej miejsca w dialogu ekumenicznym. Zarazem chrześcijanie różnych tradycji mają coraz większą świadomość konieczności dawania wspólnego świadectwa wobec świata, także co do życia moralnego uczniów Chrystusa. Szczególnym źródłem dla ekumenicznych debat nad fundamentalnymi problemami chrześcijańskiego nauczania moralnego stała się encyklika Jana Pawła II Veritatis splendor. Liczne grono etyków i teologów, głównie protestanckich (luterańskich, anglikańskich, metodystycznych i innych), dało wyraz swoim przekonaniom, odnosząc się do podstawowych bądź bardziej szczegółowych zagadnień, przedstawionych w tym dokumencie. Wiele spośród tych opinii ma charakter pozytywny, niekiedy nawet entuzjastyczny (np. S. Hauerwas, O. O’Donovan, J.B. Elhstain, R. Benne), podczas gdy inne jawią się jako dwuznaczne – wskazują na aspekty godne pochwały, ale i ze swego punktu widzenia formułują oceny krytyczne (np. L.S. Mudge. G. Meilaender, M. Banner). Są i tacy, którzy papieską wizję chrześcijańskiego życia moralnego wręcz odrzucają, często jednak nie podając poważnych racji (np. N.P. Harvey, R. Preston, H. Oppenheimer). Te zróżnicowane komentarze potwierdzają jednocześnie, że także dla niekatolików Veritatis splendor stała się szczególnie godnym uwagi dokumentem nauczania katolickiego, obok którego nie można przejść obojętnie.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2015, 15; 97-122
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumenizm w opiniach i postawach chrześcijan w Bydgoszczy. Studium socjologiczne
Ecumenism in the opinions and attitudes of Christians in Bydgoszcz. Sociological study
Autorzy:
Weber, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595145.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
socjologia religii, ekumenizm, jedność chrześcijańska, relacje międzywyznaniowe
sociology of religion, ecumenism, Christian unity, interdenominational relationships
Opis:
Sociologists often deal with issues such as religion, spirituality, Church institutions’ functioning and theirs relationships with social environment or religious based conflicts. There are specific disciplins (e.g. sociology of religion, sociology of Church, sociology of parish), which are specialized in research, trends examining and creating concepts and theories within this spheres of social life. However, the issue of interconfessional relationships, which are focused on cooperation and unity, is taken by sociologists relatively seldom. In the article I try to reply on this deficiency by presenting the problem of ecumenism from sociological perspective. Based on own research, I discuss following issues: declarative Christians’ attitude to ecumenism, their personal commitment in ecumenical movement, knowledge about ecumenism, respondents’ opinions on ecumenical institutions (e.g. The World Council of Churches) and on ecumenical commitment of their own confessional groups. The main conclusions concern discrepancies between declarations of positive attitudeto idea of ecumenism and low level of knowledge and personal activity in this field. The article – besides attempt of showing ‘ecumenical situation’ among secular Christians – try to invite for the debate on justification of dealing with ‘ecumenism issue’ by sociologists.
Socjologowie często podejmują problematykę religii, duchowości, funkcjonowania instytucji religijnych, ich relacji z otoczeniem społecznym czy konfliktów na tle religijnym. Niektóre z dyscyplin szczegółowych, np. socjologia religii, socjologia Kościoła, socjologia parafii, wyspecjalizowały się w badaniach, obserwacji trendów oraz tworzeniu koncepcji i teorii dotyczących zjawiska religii i religijności. Jednak problem relacji międzywyznaniowych, które są nastawione na współpracę i pojednanie, podejmowany jest stosunkowo rzadko na gruncie socjologii. Niniejszym tekstem, ukazującym kwestię ekumenizmu z perspektywy socjologicznej, staram się odpowiedzieć na te niedobory. Na podstawie badań własnych omawiam zagadnienia deklaratywnego stosunku chrześcijan do ekumenizmu, ich osobistego zaangażowania w ruch ekumeniczny, wiedzy na jego temat, a także ocen respondentów dotyczących instytucji ekumenicznych i działań własnego Kościoła w tym zakresie. Główne spostrzeżenia dotyczą rozbieżności postaw ankietowanych chrześcijan: istnieje dysproporcja pomiędzy deklaratywnym poparciem dla idei i działań ekumenicznycha osobistym zaangażowaniem w ruch i wiedzą na jego temat. Poza próbą nakreślenia „sytuacji ekumenicznej” wśród świeckich chrześcijan celem artykułu jest zaproszenie do debaty nad zasadnością zajmowania się kwestią ekumenizmu przez socjologów.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2018, 18; 103-130
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theological Aspects of Educational Postulates of Ludwika Jeleńska (1885–1961) in the Light of Contemporary Interdisciplinary Discourses of Theology with Education Sciences
Autorzy:
Waga, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076671.pdf
Data publikacji:
2021-12-02
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Ludwika Jeleńska
pedagogika chrześcijańska
teologia a pedagogika
interdyscyplinarność
Christian pedagogy
theology and pedagogy
interdisciplinary approach
Opis:
The main purpose of the paper is to present the contemporary perspectives of interdisciplinary discourse between theology and education sciences. The basis of the considerations is the concept of integral pedagogy reconstructed on the basis of the educational postulates presented by a Polish educator, Ludwika Jeleńska (1885–1961). The originality and relevance of this concept is not so much due to the association of education with faith content; it's actually due to the close association of pedagogy with theology, and theory with practice. In Jeleńska's works, theology – in a precursory manner, characteristic of contemporary Christian pedagogy – does not merely act as a normative conveyor of Christian values and ideas, but is an element that inspires the development of modern science and broadly understood culture.
Głównym celem artykułu jest ukazanie współczesnych perspektyw dyskursu interdyscyplinarnego między teologią a naukami o edukacji. Podstawą rozważań jest koncepcja pedagogiki integralnej zrekonstruowana na podstawie postulatów wychowania polskiej pedagog Ludwiki Jeleńskiej (1885–1961). Oryginalność i aktualność tej koncepcji wynika nie tyle z powiązania treści wychowania z treściami wiary, ile raczej ze ścisłego powiązania pedagogiki z teologią oraz teorii z praktyką. W dziełach Jeleńskiej teologia – w sposób prekursorski i charakterystyczny dla współczesnej pedagogiki chrześcijańskiej – nie pełni jedynie roli normatywnego przekaziciela wartości i idei chrześcijańskich, ale jest elementem inspirującym rozwój współczesnej nauki i szeroko pojętej kultury.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2021, 21; 325-340
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Olej w obrzędach inicjacji chrześcijańskiej w syro-orientalnej tradycji liturgicznej
Oil in the Mysteries of Christian Initiation in the Syro-Oriental Liturgical Tradition
Autorzy:
Potoczny, Mateusz Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1550633.pdf
Data publikacji:
2021-07-07
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
chrzest
inicjacja chrześcijańska
namaszczenie
olej
tradycja syro-orientalna
Baptism
Christian Initiation
Anointing
Oil
Syro-Oriental Tradition
Opis:
Olej należy do najważniejszych elementów naturalnych jakie weszły do liturgii Kościoła. Chociaż używa się go w różnych obrzędach sakramentalnych i pozasakramentalnych, to jednak najbogatszą wymowę teologiczną zyskał w obrzędach chrześcijańskiej inicjacji. Niniejsze studium stanowi refleksję nad rolą i znaczeniem oleju w liturgii chrzcielnej w tradycji syro-orientalnej. W pierwszej kolejności przypomniana została nomenklatura związana z namaszczeniami w tradycjach syryjskich. Następnie czytelnik może zapoznać się z symboliką oleju i namaszczeń, jaką spotykamy w twórczości najważniejszych Ojców syryjskich. W ostatniej części zaprezentowane zostały namaszczenia w liturgicznym obrzędzie chrzcielnym Kościołów syro-orientalnych.
Oil belongs to the most important natural elements that have entered the Christian liturgy. Although it is used in various sacramental and extra-sacramental rites, the richest theological meaning it gained in the rites of Christian Initiation. This study reflects on the role and significance of oil in the baptismal liturgy in the Syro-Oriental tradition. The paper starts from the presentation of the nomenclature related to the anointing in Syrian traditions. Then one can learn about the symbolism of oil and anointing found in the works of the most prominent Syriac Fathers. The last part of research presents the anointings in the baptismal rite of the Syro-Oriental Churches.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2021, 57, 1; 151-164
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zum Selbstverständnis der theologischen Ethik im (post)säkularen Kontext
About self-understanding of the theological ethics in a (post)secularized society
O samozrozumieniu etyki teologicznej w (post)zsekularyzowanym kontekście
Autorzy:
Lintner, Martin M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394566.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
etyka teologiczna
sekularyzacja
godność człowieka
wiara chrześcijańska w społeczeństwie pluralistycznym
Christian faith in the pluralistic society
Opis:
In the pluralistic (post)secularized context, the theological ethicist is just one “player” among many. As a citizen he is involved in the political process and in ethical debates and disputes. It is better to participate in those processes and debates in a secularized context than simply complain about secularization, so long as this process is not understood only negatively, i.e. as denial of religion from public space, but recognizes, that its motive forces are concerned with Christian values. One of the most important issue is the respect for the autonomy of each one, that is strictly connected with the recognition of human dignity. In a contemporary context, in which the understanding of human dignity and how human dignity can be protected are crucial ethical questions, theological ethicists have the task of introducing important ethical contents of biblical views of the person into the secularized ethical debate. The pluralistic context demands that all participants of the discourse show their world view, beliefs and assumptions and not only refer to them in their argumentation, but rather demonstrate the reasonable arguments of their statements and are open to the better arguments and new impulses. In this way the pluralistic society is well-advised to accept ethical impulses and the strength of the ethical motivation, that are included in religious beliefs, as well as the experiences and competences of beliefs of people and religious communions, fruitful for the co-existence of persons of different world view affiliations and for the common good. Those values are supported by connections between the religious and the secular ethos, and are open to the critical potential of religious beliefs. The context of each debate is the public political discourse and the rule of law. This discourse, that is obliged to keep to the rules of rational communication and to promote the non-violent force of the better argument (J. Habermas), is a forum for open competition about more human solutions of ethical conflicts, and through this towards better understanding of the person. In this context, theological ethics understands itself as a servant of the complex fullfilment of a person’s life, and the constructive co-existence of people in a pluralistic society.
W pluralistycznym (post)zsekularyzowanym kontekście teolog moralista jest jednym „graczem” pośród wielu. Jako obywatel jest włączony do politycznego procesu kształtowania życia publicznego oraz w debaty i spory etyczne. Lepiej jest przy tym angażować się w oparciu o przekonania płynące z wiary w zsekularyzowaną Europę aniżeli narzekać na sekularyzację i wykorzystywać te szanse, które sekularyzacja proponuje, o ile nie są one rozumiane jedynie negatywnie – jako wyparcie religii z przestrzeni publicznej, lecz zostaje uznane, że jej siły sprawcze mają także do czynienia z wartościami chrześcijańskimi. Jedną z ważniejszych kwestii jest przy tym podkreślanie koniecznego poszanowania autonomii każdego człowieka, która jest ściśle związana z uznaniem godności ludzkiej. We współczesnym kontekście, w którym rozumienie godności ludzkiej, jak też pytanie o to, jak godność każdego człowieka może być szanowana i chroniona, będące newralgicznymi kwestiami etycznymi, teologom moralistom przypada zadanie wprowadzania etycznie istotnych treści biblijnego obrazu człowieka do zsekularyzowanej debaty etycznej. Kontekst pluralistyczny domaga się, aby wszyscy uczestnicy dyskursu ujawnili swoje przekonania i założenia światopoglądowe, przy tym nie tylko argumentacyjnie do nich nawiązywali, ale raczej przedstawiali rozumowe argumenty swoich stanowisk i byli otwarci także na lepsze argumenty i inne impulsy. Jednocześnie społeczeństwo pluralistyczne zostaje dobrze poinstruowane, aby impulsy etyczne i siła motywacji, które zawarte są w przekonaniach religijnych, jak też doświadczeniach i kompetencjach ludzi wierzących i wspólnot religijnych, uczynić owocnymi dla współżycia ludzi różnych przynależności światopoglądowych, jak też dla dobra wspólnego, i dlatego szczególnie popierać te wartości, przy których występuje związek etosu religijnego i świeckiego, ale także być otwartym na krytyczny potencjał przekonań religijnych. Kontekstem takich debat jest otwarty dyskurs demokratyczno-politycznej praworządności państwowej. Dyskurs ten, który jest zobowiązany do zachowania reguł racjonalnej komunikatywności i nieprzymuszonego przymusu lepszego argumentu (J. Habermas), jest forum dla otwartej rywalizacji o bardziej humanitarne rozwiązanie konfliktów etycznych, a przez to także o lepsze rozumienie tego, kim jest człowiek. Etyka teologiczna rozumiana jest w tym kontekście jako służebnica kompleksowego spełnienia się życia człowieka i konstruktywnego współżycia ludzi w społeczeństwie pluralistycznym.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2015, 35; 153-176
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christian Tradition and (Post) Modernity in the Context of Cardinal Stefan Wyszyński’s Personalist Concept of Culture (1)
Chrześcijańska tradycja wiary i (post) nowoczesność w kontekście personalistycznej koncepcji kultury Kardynała Stefana Wyszyńskiego (1)
Autorzy:
Ficek, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394554.pdf
Data publikacji:
2021-07-29
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Sobór Watykański II
kardynał Stefan Wyszyński
kultura
modernizm
dekonstrukcja
Second Vatican Council
Cardinal Stefan Wyszyński
culture
modernism
deconstruction
Opis:
In the context of Cardinal Wyszyński’s personalistic concept, a man understood as a spiritual, as well as corporal being, created by God in His image and likeness, endowed with human dignity from the moment of conception, the subject of rights and duties appears as the focus of the Christian perception of culture. The analysis of contemporary cultural reality, then, carried out in the above article in the light of the Christian tradition allows us to express the discussed issues in terms of a vocation addressed to every human being. Its position to the realities of earthly life emphasizes that in the creative activity of culture, one should see the most appropriate way of realizing the fullness of the human personality not only in the temporal dimension but also in the supernatural one. Moreover, emphasizing such elements as the human person, family, Nation, state, the international community, culture, economy, and politics understood in an integral way, as well as the Church proclaiming the universal message of salvation, the Primate’s vision of culture exposes a praxeological character, rooted in particular human existence. It allows not only the direct inclusion of the human person in the current of civilization and cultural changes but also consents the human being to discover the right place in the dynamically changing contexts of the contemporary world.
Celem powyższego artykułu jest ukazanie chrześcijańskiej tradycji wiary wpisanej we współczesną(post)modernistyczną rzeczywistość kulturową z perspektywy personalistycznej koncepcji kard. Wyszyńskiego. Przeprowadzona w powyższym artykule analiza współczesnej rzeczywistości kulturowej z perspektywy prymasowskiej wizji zaangażowania chrześcijan w kulturę pozwala wyrazić omawianą problematykę w kategoriach powołania skierowanego do każdego człowieka. Usytuowanie jej w odniesieniu do realiów życia doczesnego podkreśla, że w twórczej aktywności na rzecz kultury należy widzieć właściwy sposób realizacji pełni osobowości człowieka nie tylko w wymiarze doczesnym, ale także nadprzyrodzonym.Dzięki uwypukleniu takich elementów, jak: osoba ludzka, rodzina, naród, państwo, społeczność międzynarodowa, integralnie rozumiana kultura, ekonomia i polityka, a także Kościół głoszący powszechne orędzie zbawienia, personalistyczna wizja kultury wykazuje charakter prakseologiczny, zakorzeniony w konkretnej ludzkiej egzystencji i ukierunkowany na wymiar stwórczo-zbawczy. Umożliwia to nie tylko bezpośrednie włączenie się osoby ludzkiej w nurt zachodzących przemian cywilizacyjno-kulturowych, ale równocześnie pozwala człowiekowi odkryć właściwe miejsce w dynamicznie zmieniających się realiachwspółczesnego świata. 
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2021, 41, 1; 15-33
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christian Tradition and (Post) Modernity in the Context of Cardinal Stefan Wyszyński’s Personalist Concept of Culture (2)
Chrześcijańska tradycja wiary i (post) nowoczesność w kontekście personalistycznej koncepcji kultury kard. Stefana Wyszyńskiego (2)
Autorzy:
Ficek, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119946.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Sobór Watykański II
kard. Stefan Wyszyński
kultura
modernizm
ewangelizacja
Second Vatican Council
Cardinal Stefan Wyszyński
culture
modernism
evangelization
Opis:
The subject of this article is to present the Christian cultural tradition in the context of (post) modernism from the perspective of the personalistic vision of culture presented by Cardinal Stefan Wyszyński. The author’s interpretation of source materials aims to show Christian culture as a “sphere of earthly reality” shaping the human person in its integral dimension, i.e., both in the individual and social dimensions and the temporal and supernatural. In the personalistic-praxeological sense, Christian culture is rooted in the biblical-traditional values, which – perceived as a gift and obligation – are developed primarily in the sphere of the daily Christian life, especially in the dimension of family and nation. The author of the article asks whether the aretology of Cardinal Wyszyński’s personalistic concept can be applied to the specific realities of the up-to-date fact of cultural life? The answer to such questions is essential, especially in the context of the currently proclaimed “ideological pluralism” characteristic of the contemporary post-modern culture that emphasizes the moral ambivalence of “liquid” postmodernity.
Przedmiotem artykułu jest ukazanie chrześcijańskiej tradycji kulturowej w kontekście (post) modernizmu z perspektywy personalistycznej wizji kultury prezentowanej przez kard. Stefana Wyszyńskiego. Dokonana przez autora interpretacja materiałów źródłowych ma na celu przedstawienie kultury chrześcijańskiej jako „sfery rzeczywistości ziemskiej”, kształtującej osobę ludzką w jej integralnym rozumieniu, tzn. zarówno w wymiarze indywidualnym i społecznym, jak też doczesnym i nadprzyrodzonym. W rozumieniu personalistyczno-prakseologicznym kultura chrześcijańska ma swoje zakorzenienie w wartościach ewangelicznych, które – ujmowane jako dar i zobowiązanie – rozwijane są przede wszystkim w przestrzenichrześcijańskiej aktywności życia codziennego, zwłaszcza w wymiarze rodziny i narodu. Autor artykułu stawia pytanie: Czy aretologia personalistycznej koncepcji kard. Wyszyńskiego może być aplikowana do konkretnych realiów współczesnej rzeczywistości życia kulturowego? Odpowiedź na tak postawione kwestie jest niezwykle istotna, zwłaszcza w kontekście głoszonego obecnie „pluralizmu ideowego”, charakterystycznego dla współczesnej kultury postmodernistycznej, podkreślającej moralną ambiwalentność „płynnej” ponowoczesności.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2021, 41, 2; 15-36
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Encyklika Laudato si’ w perspektywie chrześcijańskiego Wschodu
Encyclical Letter Laudato Si’ in View of the Christian East
Autorzy:
Leśniewski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595037.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Encyclical Letter Laudato si’, the Christian East, Ecumenical Patriarch Bartholomew, John Chryssavgis, metropolitan John Zizioulas, the natural environment, Christian anthropology
Encyklika Laudato si’, Wschód chrześcijański, patriarcha ekumeniczny Bartłomiej, John Chryssavgis, metropolita John Zizioulas, środowisko naturalne, antropologia chrześcijańska.
Opis:
Encyklika Laudato si’ jest dokumentem papieża Franciszka, przedstawiającym współczesne problemy ekologiczne oraz zachęcającym do zmiany sposobu traktowania środowiska naturalnego. Choć jest skierowany do wiernych Kościoła katolickiego, to ma znaczenie ekumeniczne ze względu na fakt, iż problemy w nim podejmowane są istotne dla wszystkich chrześcijan. W artykule zostały przedstawione refleksje patriarchy Bartłomieja oraz jego dwóch najbliższych współpracowników, czyli prof. Johna Chryssavgisa oraz metropolity Johna Zizioulasa na temat encykliki Laudato si’. Są oni zgodni w swej ocenie, że encyklika ta jest ważną syntezą antropologiczno-ekologiczną napisaną w duchu ekumenicznym.
Encyclical Letter Laudato si’ is Pope Francis’ document presenting contemporary environmental issues and encouraging changes in the treatment of the environment. Although it is directed to the faithful of the Catholic Church, it is of ecumenical importance due to the fact that problems indicated in it are important for all Christians. The article presents reflections of Patriarch Bartholomew and his two closest associates, namely Prof. John Chryssavgis and Metropolitan John Zizioulas on Laudato si’. They are unanimous in their assessment that the encyclical is an important anthropological and ecological synthesis written in an ecumenical spirit.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2015, 15; 21-39
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 18

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies