Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the party" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
Sprawy międzynarodowe w myśli politycznej Stronnictwa Narodowego (1928–1939)
Autorzy:
Dawidowicz, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687142.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the National Party, political thought, nationalism
Stronnictwo Narodowe, myśl polityczna, nacjonalizm
национальная партия, политическая мысль, национализм
Opis:
Issues related to the international policy of the Polish State generated interest among the leading members of the National Party, including especially Roman Dmowski, Jędrzej Giertych, Stanisław Kozicki, Joachim Bartoszewicz, Zygmunt Berezowski, Jerzy Drobnik and Zygmunt Wojciechowski. Roman Dmowski, generally viewed as a talented authority in the field of international policies, held a prominent position among the specialists dealing with international affairs. It is worth noting that, back in 1923, Dmowski held the post of Minister of Foreign Affairs in Wincenty Witos’s Gov ernment. A significant role among international policy experts was also assigned to Stanisław Kozicki, who devoted much attentione specially to the European international relations, and to Polish-German relations. By the end of the 1930s numerous older-generation representatives of the National Party sought common ground with central anti-Sanation groupings, which brought them closer to Front Morges and Gen. Władysław Sikorski. This group was led by Marian Seyda, who was an extremely influential member of the Poznań-based National Democracy circles, and Prof. Roman Rybarski. Another group of activists which, according to its leader, Jędrzej Giertych, was the youngest was characterised by ideological radicalism and aversion to anyalliances, either with the democratic opposition or with the Sanation camp.
Zagadnienia związane z polityką międzynarodową polskiego państwa wzbudzały zainteresowanie czołowych działaczy Stronnictwa Narodowego, a zwłaszcza Romana Dmowskiego, Jędrzeja Giertycha, Stanisława Kozickiego, Joachima Bartoszewicza, Zygmunta Berezowskiego, Jerzego Drobnika, Zygmunta Wojciechowskiego. Szczególnie ważne miejsce w gronie specjalistów z zakresu problematyki międzynarodowej zajmował sam Roman Dmowski uznawany za utalentowanego znawcę zagadnień polityki zagranicznej. W gronie znawców spraw międzynarodowych istotne miejsce należy przypisać S. Kozickiemu, który w swoich rozważaniach wiele uwagi poświęcał zwłaszcza europejskim stosunkom międzynarodowym oraz relacjom polsko-niemieckim. Pod koniec lat 30. XX wieku wielu „starych” SN dążyło do poszukiwania porozumienia z centrowymi ugrupowaniami antysanacyjnymi, co zbliżało ich do Frontu Morges i gen. Władysława Sikorskiego. Liderami tej grupy byli Marian Seyda, mający olbrzymie wpływy w poznańskiej endecji oraz prof. Roman Rybarski. Inną grupę działaczy, zdaniem jej lidera Jędrzeja Giertycha, najmłodszą – charakteryzował radykalizm ideologiczny i niechęć do sojuszy, tak z opozycją demokratyczną, jak i z obozem sanacyjnym. „Starych” i najmłodszych radykałów zdominował w strukturach organizacyjnych nurt trzeci, reprezentowany przez Bieleckiego.
Вопросы, связанные с международной политикой польского государства, вызвали интерес у ведущих активистов Национальной партии, в частности Романа Дмовского, Енджея Гиртиха, Станислава Козицкого, Иоахима Бартошевича, Зигмунта Березовского, Ежи Дробника и Зигмунта Войцеховского. Особое значение в группе специалистов по международным вопросам получил сам Роман Дмовский, признанный талантливым экспертом по вопросам внешней политики. Среди экспертов по международным делам важное место следует отвести С. Козицкому, который в своих размышлениях уделил много внимания в особенности европейским международным отношениям и польско-германским отношениям. В конце 30-х годов многие «старые» в Национальной партии пытались договориться с центристскими антисанационными группировками, что приблизило их к Фронту Моржей и генералу Владиславу Сикорскому. Лидерами этой группы были Мариан Сейда и профессор Роман Рыбарский. Другая группа активистов, по словам её лидера Енджея Гиртиха, самая молодая, характеризовалась радикальной идеологией и нежеланием вступать в альянсы, как с демократической оппозицией, так и с санационным лагерем. «Старые» и самые молодые радикалы доминировали в организационных структурах третьей тенденции, представленной Белецким.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2018, 4, 2
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność dokumentacyjna Wojewódzkiej Komisji Historii Partii i Archiwum Komitetu Wojewódzkiego PPR w Lublinie w latach 1946-1948
Autorzy:
Czarnota, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631772.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Party’s History Department in the Central Committee of the Polish Worker’s Party, Voievodeship Committee of the Polish Worker’s Party in Lublin, Party’s History Voievodeship Commission, Archive of the Voievodeship Committee of the Polish Worker’s Party, r.
Wydział Historii Partii Komitetu Centralnego Polskiej Partii Robotniczej
Komitet Wojewódzki Polskiej Partii Robotniczej w Lublinie
Wojewódzka Komisja Historii Partii
Archiwum Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Partii Robotniczej
dokumentacja
Opis:
Po II wojnie światowej Polska Partia Robotnicza zdobyła absolutną dominację polityczną w Polsce dzięki wsparciu Związku Sowieckiego. Podejmowała jednak różne przedsięwzięcia mające jej władzę umocnić i legitymizować w oczach polskiego społeczeństwa. Uzyskanie poparcia ze strony choćby części Polaków i skonsolidowanie swych szeregów zamierzała osiągnąć m.in. dzięki prowadzeniu działalności dokumentacyjnej i popularyzacji jej rezultatów. Celem tej pierwszej było zgromadzenie obszernej bazy źródłowej, świadczącej o kultywowaniu przez PPR tradycji stronnictw mieniących się obrońcami „ludu” przed kapitalistycznym uciskiem i o własnych jej dokonaniach jako siły walczącej o wyzwolenie narodu polskiego spod niemieckiej okupacji. Działalność ta polegała na zbieraniu rozproszonych i „wywoływaniu” dotąd nieistniejących dokumentów (np. relacji, fotografii), które odnosiły się do funkcjonowania komunistycznego podziemia w okresie do lat 1944/1945 oraz obrazowały wcześniejszy rozwój tzw. ruchu rewolucyjnego na ziemiach polskich. Do realizacji tych zadań w aparacie partyjnym na szczeblu centralnym i wojewódzkim utworzono odpowiednie struktury. Należały do nich Wojewódzka Komisja Historii Partii i Archiwum Komitetu Wojewódzkiego PPR w Lublinie. To ostatnie miało też odrębny zakres zadań, tzn. gromadzenie i opracowywanie akt wytwarzanych na bieżąco przez PPR. W rezultacie działań dokumentacyjnych sektora historyczno-archiwalnego lubelskiej PPR zebrano do kilkuset dokumentów wytworzonych przede wszystkim przez PPR, a także formacje partyzanckie Gwardii Ludowej i Armii Ludowej oraz częściowo inne partie, tj.: SDKPiL, KPP i PPS. Beneficjentem wielu efektów tej działalności było archiwum Wydziału Historii Partii przy KC PPR, w którym zgodnie z decyzjami partyjnego kierownictwa koncentrowano oryginalne dokumenty, także ze szczebla wojewódzkiego, wytworzone w okresie do 1944 r.
Źródło:
Res Historica; 2017, 43
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność dokumentacyjna Wojewódzkiej Komisji Historii Partii i Archiwum Komitetu Wojewódzkiego PPR w Lublinie w latach 1946-1948
Autorzy:
Czarnota, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631939.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Party’s History Department in the Central Committee of the Polish Worker’s Party, Voievodeship Committee of the Polish Worker’s Party in Lublin, Party’s History Voievodeship Commission, Archive of the Voievodeship Committee of the Polish Worker’s Party, r.
Wydział Historii Partii Komitetu Centralnego Polskiej Partii Robotniczej
Komitet Wojewódzki Polskiej Partii Robotniczej w Lublinie
Wojewódzka Komisja Historii Partii
Archiwum Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Partii Robotniczej
dokumentacja
Opis:
After the Second World War, the Polish Worker’s Party gained absolute political dominance in Poland thanks to the support of the Soviet Union. However, it undertook various tasks which had the power to strengthen and legitimize it in the eyes of the Polish society. It aimed at obtaining support from at least part of Poles and consolidating its ranks, thanks to documenting and popularizing its results. The purpose of the first was to gather a large source database, demonstrating PPR’s tradition of defending the “people” against capitalist oppression and its achievements as a force fighting for the liberation of the Polish people from the German occupation. This activity consisted in collecting dispersed and “evocative” non-existent documents (relations) related to the functioning of the communist underground between 1944 and 1945 and illustrating the earlier development of the so-called revolutionary movement on the Polish territory. In order to carry out these tasks in the party apparatus at central and provincial level, appropriate structures were created. These included the Voivodeship Committee for the History of the Party and the Provincial Committee of the PPR Archive in Lublin. The latter also had a separate range of tasks: the collection and processing of the PPR-generated files. As a result of documentation activities of the historical and archival sector of the Lublin PPR, hundreds of documents produced mainly by the PPR and guerilla formation of the People’s Guard and the People’s Army and some other parties, like SDKPiL, KPP and PPS, were collected. Beneficiary of many effects of this activity was the archive of the Department of History of the Party at the PPR Central Committee, in which according to the decisions of the party leadership there were concentrated the original documents, also from the provincial level, created in the period up to 1944.
Po II wojnie światowej Polska Partia Robotnicza zdobyła absolutną dominację polityczną w Polsce dzięki wsparciu Związku Sowieckiego. Podejmowała jednak różne przedsięwzięcia mające jej władzę umocnić i legitymizować w oczach polskiego społeczeństwa. Uzyskanie poparcia ze strony choćby części Polaków i skonsolidowanie swych szeregów zamierzała osiągnąć m.in. dzięki prowadzeniu działalności dokumentacyjnej i popularyzacji jej rezultatów. Celem tej pierwszej było zgromadzenie obszernej bazy źródłowej, świadczącej o kultywowaniu przez PPR tradycji stronnictw mieniących się obrońcami „ludu” przed kapitalistycznym uciskiem i o własnych jej dokonaniach jako siły walczącej o wyzwolenie narodu polskiego spod niemieckiej okupacji. Działalność ta polegała na zbieraniu rozproszonych i „wywoływaniu” dotąd nieistniejących dokumentów (np. relacji, fotografii), które odnosiły się do funkcjonowania komunistycznego podziemia w okresie do lat 1944/1945 oraz obrazowały wcześniejszy rozwój tzw. ruchu rewolucyjnego na ziemiach polskich. Do realizacji tych zadań w aparacie partyjnym na szczeblu centralnym i wojewódzkim utworzono odpowiednie struktury. Należały do nich Wojewódzka Komisja Historii Partii i Archiwum Komitetu Wojewódzkiego PPR w Lublinie. To ostatnie miało też odrębny zakres zadań, tzn. gromadzenie i opracowywanie akt wytwarzanych na bieżąco przez PPR. W rezultacie działań dokumentacyjnych sektora historyczno-archiwalnego lubelskiej PPR zebrano do kilkuset dokumentów wytworzonych przede wszystkim przez PPR, a także formacje partyzanckie Gwardii Ludowej i Armii Ludowej oraz częściowo inne partie, tj.: SDKPiL, KPP i PPS. Beneficjentem wielu efektów tej działalności było archiwum Wydziału Historii Partii przy KC PPR, w którym zgodnie z decyzjami partyjnego kierownictwa koncentrowano oryginalne dokumenty, także ze szczebla wojewódzkiego, wytworzone w okresie do 1944 r.
Źródło:
Res Historica; 2017, 43
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Walczyć z wrogiem – o przemocy fizycznej jako sposobie realizacji komunistycznej myśli politycznej w Polsce Ludowej
Autorzy:
Trembicka, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647629.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
enemy, the People’s Poland, the Polish United Workers’ Party, physical violence
wróg, Polska Ludowa, Polska Zjednoczona Partia Robotnicza, przemoc fizyczna
Opis:
The subject of the article is the physical violence as a way to implement the communist political thought in the People’s Poland in the years 1944–1989. The study involved the category of the enemy. In a totalitarian political system, there was a feedback loop between the revolutionary reality and the enemy. On the one hand, the revolutionary reality could not do without the enemy who was constant, only its image was changing. On the other hand, the existence of the enemy sanctioned the use of extraordinary measures. An inevitable part of the revolution was violence. It was the way to achieve the goal at the stage of the strugglefor power and its maintenance. In the People’s Poland, ways to combat with the enemy were flexible, depending on the purpose and needs: from direct physical repression to the relatively mild harassment. The scale of repression was a derivative of the natural evolution of the political system of the People’s Poland.
Przedmiotem artykułu jest przemoc fizyczna jako sposób realizacji komunistycznej myśli politycznej w Polsce Ludowej w latach 1944–1989. Badaniu poddano kategorię wroga. W totalitarnym systemie politycznym istniało sprzężenie zwrotne między rzeczywistością rewolucyjną a wrogiem: z jednej strony, rzeczywistość rewolucyjna nie mogła się obejść bez wroga, który był stały, zmieniał się tylko jego obraz, z drugiej natomiast, istnienie wroga sankcjonowało stosowanie nadzwyczajnych środków. Droga realizacji komunistycznej myśli politycznej uwzględniała pozaprawne sposoby działania. Nieuniknionym elementem rewolucji była przemoc. Przemoc była sposobem realizacji celu tak na etapie walki o władzę, jak i o jej utrzymanie. W Polsce Ludowej sposoby walki z wrogiem były elastyczne, uzależnione od celów i potrzeb: od bezpośrednich represji fizycznych aż po stosunkowo łagodne szykany. Skala represji fizycznych była pochodną ewolucji systemu politycznego Polski Ludowej.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2015, 22, 2
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od archiwum do archiwum. Uwagi na temat ewolucji funkcjonalno-organizacyjnej komórek archiwalnych w komitetach wojewódzkich PPR/PZPR
From Archive to Archive. Comments on the Functional and Organizational Evolution of Archival Units in Voivodeship Committees of the PPR/PZPR
Autorzy:
Czarnota, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33911896.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
intermediate archives (intermediate repositories)
historical archives
Archives of the Voivodeship Committees of the Polish Workers' Party
Archives of the Voivodeship Committees of the Polish United Workers' Party
Current Records Repositories of the Vo
archiwa bieżące
archiwa historyczne
Archiwa Komitetów Wojewódzkich Polskiej Partii Robotniczej
Archiwa Komitetów Wojewódzkich Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej
Składnice Akt Komitetów Wojewódzkich Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej
Opis:
Tematyka działalności archiwów PPR i PZPR to z pewnością nie badawcza tabula rasa, ale wiele odnoszących się do niej faktów jest dosyć słabo znanych. W szczególności dotyczy to odbywającej się między piątą, a siódmą dekadą XX w. ewolucji organizacyjno-funkcjonalnej terenowego segmentu w pionie archiwalnym. Niniejszy artykuł ma na celu wydobycie na światło dzienne wielu nieznanych albo obarczonych nieścisłościami informacji na ten temat. Odnosi się to m.in. do wiedzy o charakterze archiwów KW PPR – archiwach par excellence historycznych, gromadzących wyłącznie dokumenty uznawane za pełnowartościowe źródła historyczne i mających je wieczyście przechowywać. Tyleż znaczącym, co i nieuchwytnym w obiegu naukowym problemem jest funkcjonowanie wojewódzkich składnic akt PZPR w latach 1949–1953, o których z reguły krąży nieprawdziwa informacja o stworzeniu ich dopiero w 1953 r., wraz z wiadomościami o ich odmiennej i niższej od archiwów KW PPR randze archiwów bieżących (przejściowych), zobligowanych do sukcesywnego przekazywania gromadzonych archiwaliów „centralnemu archiwum partyjnemu” (Wydziału, a później Zakładu Historii Partii KC PZPR). Jednym z ciekawszych, a przy tym zupełnie nieznanych dotychczas faktów z owej materii, jest niezrealizowanie w 1956 r. uchwały Sekretariatu KC PZPR o przekształceniu składnic akt KW PZPR w archiwa – wbrew rozpowszechnianym na ten temat informacjom doszło do tego dopiero w 1962 r. Należy w tym kontekście wyraźnie zaznaczyć, że w tym przypadku chodziło nie o tylko kosmetyczną zmianę nazewniczą, ale o doprowadzenie do ich transformacji w archiwa administracyjno-historyczne, uprawnione do profesjonalnego opracowywania swojego zasobu, który miał być ich zasobem przechowywanym wieczyście, szerzej niż wcześniej udostępnianym historykom, przede wszystkim partyjnym. Niniejszy artykuł, w którym przedstawiono wiele nowych faktów, wliczając w to m.in. wewnątrzpartyjny kontekst opóźnień w przekształceniu składnic akt KW PZPR w ich archiwa, miał na celu przede wszystkim ukazanie procesu kilkunastoletniej transformacji organizacyjno-funkcjonalnej „partyjnej służby archiwalnej”.
The subject matter of the activities of the PPR and PZPR archives is certainly not a research tabula rasa, but many facts relating to it are quite poorly known. In particular, this applies to the organizational and functional evolution of the provincial segment in the archival division taking place between the fifth and seventh decade of the 20th century. This article aims to bring to light a lot of unknown or inaccurate information on this subject. This applies to e.g., to knowledge about the nature of the KW PPR archives – historical archives par excellence, collecting only documents recognized as valuable historical sources and intended to store them perpetually. A problem as significant as it is elusive in scientific circulation is the functioning of the voivodeship current records repositories of PZPR in the years 1949–1953, about which there is usually false information that they were created only in 1953, along with information about their different and lower grade than the archives of the KW PPR. the rank of current (transitional) archives, obliged to successively transfer the collected archives to the „central party archive” (Department, and later the Establishment of Party History of the Central Committee of PZPR). One of the most interesting, and at the same time completely unknown, facts about this matter is the failure to implement in 1956 the resolution of the Secretariat of the Central Committee of the PZPR on the transformation of the current records repositories of the Voivodeship Committees of the Polish United Workers' Party into archives – contrary to the information disseminated on this subject, it did not take place until 1962. In this context, it should be clearly noted that in this case it was not only about a cosmetic change of names, but also about transforming them into administrative and historical archives, entitled to a professional elaboration of their resource, which was to be their resource stored perpetually, more widely than previously made available to historians, primarily party historians. This article, which presents many new facts, including, among others, the internal party context of delays in transforming the KW PZPR current records repositories into their archives, was primarily aimed at showing the process of the organizational and functional transformation of the „party archive service” lasting several years.
Źródło:
Res Historica; 2023, 55; 573-616
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lubelski Komitet Wojewódzki Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej a październik 1956 r.
Lublin Voivodeship Committee of the Polish United Workers Party and October 1956
Autorzy:
Majchrzyk, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33915294.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Polish People's Republic
Polish United Workers’ Party
Lublin Voivodeship Committee of the Polish United Workers Party
Polish October
PRL
PZPR
KW PZPR
Lublin
odwilż
październik 1956
Opis:
Październik 1956 r. przyniósł Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej poważny kryzys polityczny, który był spowodowany po części rywalizacją frakcji w KC PZPR. Wydarzenia w Warszawie wpłynęły na niższe ogniwa partyjne, jakimi były komitety wojewódzkie. Lubelski KW PZPR w okresie październikowym przeszedł zawirowania i rotacje kadrowe. Tekst ukazuje procesy, jakie miały miejsce w lokalnym centrum władzy województwa lubelskiego. Dotyczy on zmian personalnych na stanowisku I sekretarza oraz egzekutywy. Analizując październikowe wydarzenia, dodatkowo uwzględnia również specyfikę procesów zachodzących na mapie politycznej Lublina.
In October of 1956, the Polish People’s Republic went through a serious political crisis, which was partially caused by rivalry between fractions in the Central Committee of the Polish United Workers’ Party. The events in Warsaw influenced the lower party structures, namely the voivodeship committees. In the October period, the Lublin Voivodeship Committee of the Polish United Workers Party experienced turmoil and staff rotation. The text shows the processes that took place in the local center of power of the Lubelskie Voivodeship. It concerns personnel changes in the executive and the position of the first secretary. The analysis of the October events also takes into account characteristics of the processes that took place on the political map of Lublin.
Źródło:
Res Historica; 2023, 56; 939-968
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka mniejszości żydowskiej w myśli politycznej Stronnictwa Narodowego (1928–1939)
Autorzy:
Dawidowicz, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686918.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
political thought, the National Party, national minorities, Jewish minority, nationalism
myśl polityczna, Stronnictwo Narodowe, mniejszości narodowe, mniejszość żydowska, nacjonalizm
политическая мысль, Национальная партия, национальные меньшинства, еврейское меньшинство, национализм
Opis:
The issue of minorities was one of the main political and social problems of the Second Polish Republic. Recreated in the aftermath of World War I, Poland covered an area which, once the borders were fixed in the early twenties, was inhabited by 30% of people with non-Polish ancestry. It caused serious internal problems in Poland, and affected its international position. The issue of minorities is among the most complicated and debated problems. Ethnically foreign communities attracted the interest of the ideologists belonging to the National Democracy. The National Party did not see the possibility of the Jews’ assimilation. They claimed that Jewish differences in religion and culture, and their hostile attitude towards the government structures of the Second Polish Republic, ruled out all ideas for the assimilation of this community. They spread the opinion that Polish people should build up their strength through “absorbing” other elements, but only those which could be “adopted” without any harm to “the national organism”, and which would not make Poland weak. Such an element which could not be “absorbed” by Poles were the Jews.
Zagadnienie „mniejszości narodowe” stanowiło jeden z głównych problemów polityczno- społecznych II Rzeczypospolitej. Odrodzona po I wojnie światowej Polska objęła swym zasięgiem obszar, który po ostatecznym ukształtowaniu granic – na początku lat dwudziestych XX wieku – zamieszkiwało przeszło 30% ludności niepolskiej. Stało się to jedną z przyczyn poważnych problemów wewnętrznych państwa polskiego, rzutowało również na jego międzynarodowe położenie. Problematyka mniejszości narodowych należy do zagadnień szczególnie skomplikowanych i dyskusyjnych. Kwestia zamieszkującej ziemie polskie społeczności obcej etnicznie wzbudzała zwłaszcza zainteresowanie ideologów Narodowej Demokracji. Stronnictwo Narodowe nie widziało możliwości asymilacji Żydów. Wyjaśniano, że odmienność religijna i kulturowa społeczności żydowskiej, a nadto wrogi jej stosunek do struktur państwowych II Rzeczypospolitej wykluczały wszelkie pomysły asymilacji tej społeczności. Prezentowano opinię, że Polacy winni pomnażać swe siły, „wchłaniając” inne żywioły, lecz tylko te, które można byłoby „przyswoić” bez szkody dla „organizmu narodowego” i które nie powodowałyby jego osłabienia. Takim żywiołem, którego Polacy nie mogli „wchłaniać”, byli Żydzi.
Вопрос национальных меньшинств был одной из основных политических и социальных проблем II Речи Посполитой. Возрожденная после Первой мировой войны Польша охватила собой территории, которые после окончательного сформирования границ вначале двадцатых годов ХХ века населяло более 30% непольского населения. Это стало одной из серьезных внутренних проблем польского государства, а также повлияло на его международное положение. Проблематика национальных меньшинств относится к особенно сложным и спорным. Вопрос населяющих польские земли этнически чужих сообществ вызывал интерес, в частности, идеологов Национально-демократической партии. Национальная партия не видела возможности ассимиляции евреев. Объяснялось, что религиозное и культурное отличие еврейской общины, а также ее враждебное отношение к государственным структурам II Речи Посполитой исключали любые идеи ассимиляции этого сообщества. Представлялось мнение, что поляки должны приумножать свои силы, «поглощая» другие элементы, но только те, которые можно «ассимилировать», не повреждая «национального организма» и не ослабляя его. Такой стихией, которую поляки не могли «поглотить», были евреи.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2017, 3, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Some Remarks on the Cassation Appeal in the Court Proceeding in Public Procurement Cases
Kilka uwag na temat skargi kasacyjnej w postępowaniu sądowym w sprawach z zakresu zamówień publicznych
Autorzy:
Demendecki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31348163.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
cassation appeal
party to the proceeding
appeal requirements
public procurement
legal remedies
skarga kasacyjna
strona postępowania
wymogi środka zaskarżenia
zamówienia publiczne
środki ochrony prawnej
Opis:
The study presents the general characteristics of the cassation appeal in public procurement cases. In this respect, the new statutory regulation – the Public Procurement Law of 2019 – significantly changed the nature of the legal remedy in question, providing for giving the legitimacy to bring the case for entities directly interested in resolving the case – the parties to the proceedings, in addition to the previously authorised President of the Public Procurement Office. As a result, the cassation appeal in public procurement cases finally has a chance to be included in the category of legal remedies. The article contains a broad description of the cassation appeal in public procurement cases, with particular stress put on the requirements for being effectively submitted. The study also refers to the very examination of an action regarding public procurement. The author presents the analyses in a methodological way.
Niniejsze opracowanie zostało poświęcone ogólnej charakterystyce skargi kasacyjnej w sprawach z zakresu zamówień publicznych. Nowa regulacja ustawowa – Prawo zamówień publicznych z 2019 r. – w tym zakresie znacząco zmieniła charakter wskazanego środka prawnego, przewidując nadanie legitymacji do jej wnoszenia podmiotom bezpośrednio zainteresowanym rozstrzygnięciem sprawy – stronom postępowania, obok dotychczas uprawnionego Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych. Przez to skarga kasacyjna w sprawach z zakresu zamówień publicznych ma wreszcie szansę na klasyfikację własną do kategorii środków ochrony prawnej. Artykuł zawiera szeroką charakterystykę skargi kasacyjnej w sprawach z zakresu zamówień publicznych ze szczególnym uwzględnieniem wymogów w zakresie jej skutecznego wnoszenia. Opracowanie odnosi się także do samego rozpoznania skargi w sprawie zamówienia publicznego. Autor w sposób metodologiczny prezentuje przeprowadzone analizy.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2022, 31, 4; 127-138
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cessio legis During Court Proceedings for Payment: Withdrawal of the Suit with a Waiver of the Claim Resulting in Damage to the Purchaser of the Claim
Autorzy:
Surowiec, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1913263.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
waiver of the claim
withdrawal of the suit
plaintiff
third party
cesja wierzytelności
cofnięcie pozwu
powód
osoba trzecia
Opis:
The article is of a scientific-research nature. The author based her conclusions on the literature and jurisdiction regarding the assignment of claims and on the withdrawal of a lawsuit with a waiver of the claim. A hypothetical situation is presented, in which a plaintiff, during the proceedings concerning the claim for payment, assigns to a third party a claim covered by the lawsuit, after entering into a dispute. A purchaser of a claim is entitled to enter the proceedings, pursuant to Article 192 point 3 of the Code of Civil Procedure, with the consent of the opposing party (defendant). In practice, the judicature extends the interpretation of this provision to the consent of both parties to the proceedings. The problem arises in a situation in which the plaintiff does not consent to the purchaser of the claim being replaced. The latter may thus be deprived of court proceedings through no fault of his own. In addition, the current plaintiff no longer has any interest in continuing the proceedings and may withdraw the lawsuit with a waiver of the claim. The effect of waiving the claim will be, in a way, releasing the defendant from his debt, and thus changing the nature of the claim into natural obligation. The above-mentioned action of the plaintiff, the seller of the claim in the process, will cause damage to the purchaser of the claim up to the amount of the withdrawn lawsuit together with the waiver of the claim. The article indicates the possibility of a broader perspective on subjective changes in the process and the material and legal effects of the parties’ formal actions.
Artykuł ma charakter naukowo-badawczy. Autorka oparła swoje wnioski o literaturę i orzecznictwo w zakresie cesji wierzytelności oraz cofnięcia powództwa wraz ze zrzeczeniem się roszczenia. Przedstawiono hipotetyczną sytuację, w której powód w procesie o zapłatę ceduje na osobę trzecią roszczenie objęte pozwem po wdaniu się w spór. Nabywca wierzytelności jest uprawniony do wstąpienia do procesu na podstawie art. 192 pkt 3 Kodeksu postępowania cywilnego za zgodą strony przeciwnej (pozwanego). W praktyce judykatura rozszerza interpretację tego przepisu o zgodę obu stron procesu. Problem pojawia się w sytuacji, w której powód nie wyrazi zgody na wstąpienie w jego miejsce nabywcy wierzytelności. Ten ostatni może zostać przez to pozbawiony drogi sądowej nie ze swojej winy. Dodatkowo dotychczasowy powód nie ma już interesu w tym, aby dalej toczyć proces i może cofnąć powództwo wraz ze zrzeczeniem się roszczenia. Skutkiem zrzeczenia się roszczenia będzie niejako zwolnienie z długu pozwanego, a tym samym znaturalizowanie nabytej przez osobę trzecią wierzytelności. Przedstawione powyżej działanie powoda, zbywcy wierzytelności w procesie, wywoła szkodę po stronie nabywcy wierzytelności do wysokości cofniętego powództwa wraz ze zrzeczeniem się roszczenia. Artykuł wskazuje na możliwość szerszego spojrzenia na zmiany podmiotowe w procesie oraz skutki materialnoprawne posunięć formalnych strony.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 1; 307-323
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wyborów prezydenckich na zmiany układu sił w systemie partyjnym w Polsce
Autorzy:
Jagielski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34111976.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
presidential election
party system
President of the Republic of Poland
wybory prezydenckie
system partyjny
prezydent RP
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie wpływu wyborów prezydenckich na kształtowanie się układu sił w ramach systemu partyjnego w Polsce. Niniejsza analiza próbuje uwidocznić oddziaływanie elekcji prezydenckich na scenę partyjną przy jednoczesnym podkreśleniu rangi wyborów prezydenta RP. Celowość udziału partii politycznych w wyborach głowy państwa nie sprowadza się tylko do odniesienia zwycięstwa. Wybory te pełnią dla nich również wiele innych funkcji, na czele z mobilizacją elektoratu i własnych struktur partyjnych. Autor przedstawia specyfikę wpływu wyborów prezydenckich na system partyjny w takich obszarach, jak: oddziaływanie systemowe, rywalizacja międzypartyjna, a także kształtowanie się sytuacji wewnętrznej ugrupowania. Niniejszy artykuł swoim zasięgiem nie obejmuje wyborów prezydenckich 1990 r. Brak ich uwzględnienia wynika głównie z niewykrystalizowanego zaangażowania partii politycznych w elekcję prezydencką. Z tego powodu analizę ograniczono do wyborów prezydenckich od 1995 r.
The aim of the article is to present the impact of presidential elections on the formation of the power structure within the party system in Poland. This analysis tries to highlight the impact of presidential elections on the party scene while emphasizing the rank of the presidential elections. The expediency of the participation of political parties in the election of the head of state does not boil down to achieving victory. These elections also fulfil a number of other functions for them, leading with the mobilization of the electorate and their own party structures. The author presents the specifics of the impact of presidential elections on the party system in such areas as: systemic influence, inter-party rivalry, as well as the formation of the internal situation of the party. The scope of this article does not cover the 1990 presidential elections. This is mainly due to the non-crystallised involvement of political parties in the presidential election. For this reason, the analysis has been limited to the presidential elections since 1995.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2023, 30, 1; 73-88
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prokurator jako podmiot uczestniczący na prawach strony w postępowaniu administracyjnym
Autorzy:
Sugier, Katarzyna Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617660.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
administrative proceedings, prosecutor, subject acting as a party, requesting the initiation of proceedings, opposition to a final decision
postępowanie administracyjne, prokurator, podmiot na prawach strony, żądnie wszczęcia postępowania, sprzeciw od decyzji ostatecznej
Opis:
The subject of this article in a prosecutor acting as a party in administrative proceedings Prosecutors are most often associated with criminal proceedings and a public prosecutor's role but they can also participate in administrative proceedings acting as a party.The paper presents a prosecutor's trial position in administrative proceedings and the rights that allow to distinguish him/her from other subjects acting as parties. The purpose of the prosecutor's participation in the administrative proceedings is to remove the unlawful state and ensure that the proceedings and the settlement are lawful. The role of the prosecutor does not limit his/her function to criminal proceedings only, but it activates him/her in other types of proceedings, where it is required by the public interest.
Tematem niniejszego artykułu jest prokurator jako podmiot uczestniczący na prawach strony w postępowaniu administracyjnym. Prokurator, który najczęściej kojarzony jest z postępowaniem karnym i rolą oskarżyciela publicznego może uczestniczyć również w postępowaniu administracyjnym jako podmiot na prawach strony. W pracy przedstawiona została pozycja procesowa prokuratora w postępowaniu administracyjnym oraz uprawnienia odróżniającego go od innych podmiotów działających na prawach strony. Celem udziału prokuratora w postępowaniu administracyjnym jest usunięcie stanu niezgodnego z prawem oraz zapewnienie, aby postępowanie i rozstrzygnięcie było zgodne z prawem. Rola prokuratora, nie ogranicza jego funkcji jedynie do postępowania karnego, ale aktywizuje go w innych rodzajach postępowań, tam gdzie wymaga tego interes społeczny.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2019, 22, 40
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie partie parlamentarne na temat konfliktu na Ukrainie (2013/2014)
Autorzy:
Кирвель, Элеонора
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687072.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Ukrainian crisis, Polish parliamentary parties , Law and Justice, Civic Platform, Polish Peasants’ Party, the Democratic Left Alliance
ukraiński kryzys, polskie partie parlamentarne, Prawo i Sprawiedliwość, Platforma Obywatelska, Polskie Stronnictwo Ludowe, Sojusz Lewicy Demokratycznej
украинский кризис, польские парламентские партии, «Право и справедливость», «Гражданская платформа», Польская крестьянская партия, Союз демократических левых сил
Opis:
The main purpose of this article is to present the position of the Polish parliamentary parties in relation to specific events Ukrainian conflict at the turn of 2013/2014. From the very beginning of the crisis in Ukraine, most politicians of parliamentary parties in Poland watched and commented on the events in Ukraine 2013/2014, on the one hand, it seems – the absolute support of the European aspirations and Defending the freedom, democracy and sovereignty of Ukraine. This does not mean that there was no difference of opinion. First of all, the ideological issues that lie at the basis of party differences, as well as in traditional political struggle between the two major parties.
Głównym celem tego artykułu było przedstawienie stanowiska polskich partii parlamentarnych w stosunku do konkretnych wydarzeń ukraińskiego konfliktu na przełomie 2013/2014. Od samego początku kryzysu na Ukrainie większość polityków polskich partii parlamentarnych odczytywała i komentowała wydarzenia na Ukrainie 2013/2014 w sposób z jednej strony bardzo podobny – absolutne wsparcie do dążeń proeuropejskich oraz w obronie wolności, demokracji oraz suwerenności państwowej. Nie oznacza to, że niebyło pewnych różnic poglądów – chodzi tu przede wszystkim o kwestie światopoglądowe i ideologiczne, które leżą u podstaw różnic partyjnych (SLD, PiS) oraz pewne wątki walki politycznej pomiędzy PO i PIS.
Oсновной целью данной статьи является представление позиций польских парламентских партий в связи с конкретными событиями украинского конфликта на рубеже 2013/2014. С самого начала кризиса в Украине большинство политиков парламентских партий Польши наблюдало и комментировало события в Украине 2013/2014, с одной стороны, очень похоже – абсолютная поддержка европейских устремлений и защитa свободы, демократии и суверенитета Украины. Это не означает, что не было разницы во мнениях. Прежде всего, в идеологических вопросах, которые лежат в основе партийных различий, а также в процессе традиционной политической борьбы между двумя главными партиями.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2015, 1, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Polska musi być ambasadorem Ukrainy!” Polskie stanowisko wobec konfliktu rosyjsko-ukraińskiego 2013/2014
Autorzy:
Kirwiel, Eleonora
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686972.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Ukrainian crisis
Polish parliamentary parties
Law and Justice
Civic Platform
Polish Peasants’ Party
the Democratic Left Alliance
ukraiński kryzys
polskie partie parlamentarne
Prawo i Sprawiedliwość
Platforma Obywatelska
Polskie Stronnictwo Ludowe
Sojusz Lewicy Demokratycznej
Opis:
The main purpose of this article is to present the position of the Polish parliamentary parties in relation to specific events Ukrainian conflict at the turn of 2013/2014. From the very beginning of the crisis in Ukraine, most politicians of parliamentary parties in Poland watched and commented on the events in Ukraine 2013/2014, on the one hand, it seems – the absolute support of the European aspirations and Defending the freedom, democracy and sovereignty of Ukraine. This does not mean that there was no difference of opinion. First of all, the ideological issues that lie at the basis of party differences, as well as in traditional political struggle between the two major parties.
Celem artykułu było przedstawienie stanowiska polskich partii parlamentarnych w odniesieniu do konkretnych wydarzeń ukraińskiego konfliktu na przełomie lat 2013/2014. Od samego początku kryzysu na Ukrainie większość polityków polskich partii parlamentarnych odczytywała i komentowała wydarzenia na Ukrainie 2013/2014 w sposób bardzo podobny – absolutne wsparcie dla dążeń proeuropejskich oraz w obronie wolności, demokracji oraz suwerenności państwowej. Nie oznacza to, że nie było pewnych różnic poglądów – chodzi tu przede wszystkim o kwestie światopoglądowe i ideologiczne oraz pewne wątki walki politycznej pomiędzy dwiema głównymi partiami parlamentarnymi.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2015, 1, 2
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ruch pokojowy w RFN (Friedensbewegung) w pierwszej połowie lat osiemdziesiątych XX wieku
Autorzy:
Świder, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647866.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
peace movement
peace demonstrations
anti-missile protests
German Social Democracy
Green Party
disarmament
the FRG
Cold War
ruch pokojowy, demonstracje pokojowe, protesty antyrakietowe, socjaldemokracja niemiecka, Partia Zielonych, rozbrojenie, RFN, zimna wojna
Opis:
In the 1980s, the peace movement, which was mobilizing hundreds of thousands of people in protests against the double act passed by NATO in December 1979, was an integral element of the West-German political stage. It influenced the system of power and internal conflicts within the German Social Democracy (SPD), being the strongest opponent of the policy run by the government of Chancellor Schmidt. It also contributed to the formation of the Green Party and was the object of polemics within trade unions. Apart from that it provided a stimulus for debates of the ethical and religious character within the Catholic and Protestant Churches in the FRG. Lastly, it was the object of controversy and a symbol of social activity and force
W latach 80. XX wieku ruch pokojowy mobilizujący setki tysięcy osób w protestach przeciwko podwójnej uchwale NATO z grudnia 1979 r. był istotnym elementem zachodnioniemieckiej sceny politycznej. Wpływał na układ sił i konflikty wewnętrzne w socjaldemokracji niemieckiej (SPD); będąc największym oponentem polityki prowadzonej przez rząd kanclerza Helmuta Schmidta, przyczynił się do powstania Partii Zielonych, a jego działania doprowadziły do zaistnienia polemiki w związkach zawodowych i były bodźcem do dyskusji etycznych i religijnych w Kościele katolickim i protestanckim w RFN. Stał się również przedmiotem wielu kontrowersji oraz symbolem aktywności i siły społecznej.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2017, 24, 2
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies