Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the President" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Governing Bodies of the National Assembly in the French Vth Republic
    Autorzy:
    Pastuszko, Grzegorz Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618937.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    internal organs
    model of the parliamentary internal management
    National Assembly
    president
    bureau and conference of the president
    organy wewnętrzne
    Zgromadzenie Narodowe
    przewodniczący
    prezydium
    Konferencja Przewodniczących
    Opis:
    The article describes the legal rules referring to the internal management organs of National Assembly in France. In its following parts deliberations devoted to three key organs: the president of the Assembly, the presidium and the conference of the presidents. The primary research objectives that the author shoots for are: 1) performing the current legal status of these organs, 2) ordering and classifying the competences that they have to disposal, 3) showing basic differences between the previous solutions and the solutions that were applied by the reform of parliamentary system throughout last couple of years, starting from 2008, 4) answering the question whether the changes, that have been made, create a new, unknown in the Vth Republic, model of internal management of the National Assembly or they just correct to certain extent the current model. 
    Artykuł opisuje regulacje prawne dotyczące organów kierownictwa wewnętrznego Zgromadzenia Narodowego we Francji. W kolejnych jego częściach pojawiają się rozważania poświęcone trzem kluczowym organom: przewodniczącemu, prezydium oraz Konferencji Przewodniczących. Główne cele badawcze, jakie stawia sobie autor, polegają na: 1) przedstawieniu obecnego statusu prawnego tych organów, 2) uporządkowaniu i sklasyfikowaniu znajdujących się w ich dyspozycji kompetencji, 3) wskazaniu podstawowych różnic między rozwiązaniami obowiązującymi w poprzednim stanie prawnym a tymi, które zostały wprowadzone w ramach reformy parlamentaryzmu francuskiego na przestrzeni kilku ostatnich lat, począwszy od 2008 roku, 4) ustaleniu, czy dokonane zmiany tworzą nowy, nieznany V Republice, model kierownictwa wewnętrznego Zgromadzenia Narodowego, czy też stanowią jedynie mniej lub bardziej znaczącą korektę modelu obecnego. 
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2015, 24, 4
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oсобливості оновлення стратегій комунікації інститутів влади в умовах російської агресії (на прикладі комунікацій Президента України)
    Сechy aktualizacji strategii komunikacyjnych instytucji władzy w warunkach rosyjskiej agresji (na przykładzie komunikatów Prezydenta Ukrainy)
    Autorzy:
    Tsikul, Iryna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343694.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    communication
    communication strategy
    communication ability
    Russian aggression
    the Institute of the President
    komunikacja
    strategia komunikacji
    umiejętność komunikacji
    rosyjska agresja
    instytut prezydencki
    комунікація
    стратегія комунікації
    комунікаційна спроможність
    російська агресія
    інститут президента
    Opis:
    У статті здійснено аналіз особливостей оновлення стратегій комунікації інститутів влади в умовах російської агресії (на прикладі комунікацій президента України). Розглядаючи стратегії комунікації інститутів влади з позиції інтеракціоністського підходу, що передбачає взаємодію рівноправних суб’єктів, автор визначає їх діяльність політичних акторів, спрямовану на створення стійкого інформаційного простору, яка сприяє максимізації залучення всіх взаємодіючих акторів, що беруть участь у процесах комунікації. Системний аналіз практик комунікації інститутів влади в Україні дозволяє стверджувати про необхідність оптимізації комунікативної діяльності політичних акторів. Практики впровадження стратегій комунікації інститутів влади в Україні характеризуються низкою проблем, пов’язаних з інформаційною відкритістю та комунікаційною спроможністю. Інститути влади в умовах воєнного стану надають важливого значення комунікації, що знайшло своє відображення в оновленні стратегії комунікації президента України. Особливостями стратегії комунікації В. Зеленського визначено (1) постійну присутність у національному медіа-просторі, (2) комунікаційну спроможність на міжнародній арені та (3) активне використання простору соціальних мереж. Означені особливості можна розглядати як специфічні маркери комунікації періоду військової агресії рф проти України. 
    The article analyzes the features of updating communication strategies of power institutes in the conditions of Russian aggression (on the example of the communications of the President of Ukraine). Considering the communication strategies of power institutes from the standpoint of an interactionist approach, which involves the interaction of equal subjects, the author defines their activities as political actors, aimed at creating a stable information space, which helps to maximize the involvement of all interacting actors participating in communication processes. A systematic analysis of the communication practices of power institutes in Ukraine allows us to assert the need to optimize the communication activities of political actors. The practices of implementing communication strategies of power institutes in Ukraine are characterized by a number of problems related to information openness and communication ability. Institutions of power in the conditions of martial law attach great importance to communication, which was reflected in the renewal of the communication strategy of the President of Ukraine. Features of V. Zelenskyi's communication strategy are defined as (1) constant presence in the national media space, (2) communication ability in the international arena, and (3) active use of the space of social networks. The specified features can be considered as specific markers of communication during the period of military aggression of the Russian Federation against Ukraine.
    Artykuł analizuje cechy aktualizacji strategii komunikacyjnych instytucji rządowych w warunkach rosyjskiej agresji (na przykładzie komunikatów Prezydenta Ukrainy). Rozpatrując strategie komunikacyjne instytucji rządowych z punktu widzenia podejścia interakcjonistycznego, polegającego na interakcji równorzędnych podmiotów, autor definiuje ich działania jako aktorów politycznych, mające na celu stworzenie stabilnej przestrzeni informacyjnej, która pomaga maksymalizować zaangażowanie wszystkich oddziałujących aktorów w procesach komunikacyjnych. Systematyczna analiza praktyk komunikacyjnych instytucji rządowych na Ukrainie pozwala stwierdzić potrzebę optymalizacji działań komunikacyjnych aktorów politycznych. Praktyki wdrażania strategii komunikacyjnych instytucji rządowych na Ukrainie charakteryzują się szeregiem problemów związanych z otwartością informacyjną i zdolnością komunikacyjną. Instytucje władzy w warunkach stanu wojennego przywiązują dużą wagę do komunikacji, co znalazło odzwierciedlenie w odnowie strategii komunikacyjnej prezydenta Ukrainy. Cechy strategii komunikacyjnej W. Zełenskiego to (1) stała obecność w ogólnopolskiej przestrzeni medialnej, (2) umiejętność komunikowania się na arenie międzynarodowej oraz (3) aktywne korzystanie z przestrzeni portali społecznościowych. Wymienione cechy można uznać za swoiste wyznaczniki komunikacji w okresie agresji zbrojnej Federacji Rosyjskiej na Ukrainę.
    Źródło:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2023, 9, 1; 37-53
    2450-4866
    Pojawia się w:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prezydenci Republiki Włoskiej w latach 1992–2022. Dynamika zmian
    Autorzy:
    Kaszuba, Paweł Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/34111994.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    President of the republic
    head of state
    political system
    Prezydent republiki
    głowa państwa
    system polityczny
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu było przedstawienie funkcjonowania urzędu prezydenta    w Republice Włoskiej w ujęciu personalnym na przestrzeni lat 1992 – 2022 wyjaśniając przy tym dynamikę zmian jak zaszła w tym okresie. Aby tego dokonać, autor sformułował główną hipotezę zakładającą, iż dynamika zmian urzędu prezydenta była pobudzana przez cechy personalne osób na tym urzędzie, a nie znaczące zmiany ustrojowe wewnątrz systemu politycznego. W celu zweryfikowania ustalono pytania badawcze odnoszące się do politycznej przeszłości prezydentów, ich cech personalnych oraz ewolucji urzędu na przestrzeni lat. Aby odpowiedzieć na te pytania oraz dokonać weryfikacji hipotezy zastosowano metody badawcze adekwatne do analizy przeszłości oraz wnioskowania systemowego były to metody: historyczna i porównawcza. Dzięki temu przedstawione zostało, iż owa dynamika zmian została ukształtowana poprzez osobiste decyzję kolejnych prezydentów. Przy braku znaczących zmian o charakterze ustrojowym nastąpiła stymulacja wizerunku głowy państwa poprzez cechy personalne osób na tym urzędzie.
    The purpose of this article was to present the functioning of the office of the president in the Italian Republic in terms of personnel in the years 1992-2022, explaining the dynamics of changes in this period. In order to do this, the author formulated the main hypothesis assuming that the dynamics of changes in the office of the president was stimulated by the personal characteristics of people in this office, and not by significant systemic changes within the political system. In order to verify, research questions were established relating to the political past of the presidents, their personal characteristics and the evolution of the office over the years. In order to answer these questions and verify the hypothesis, research methods adequate to the analysis of the past and systemic inference were used, these were the following methods: historical and comparative. Thanks to this, it was presented that this dynamics of changes was shaped by the personal decisions of successive presidents. In the absence of any significant political changes, the image of the head of state was stimulated by the personal characteristics of the people in this office.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2022, 29, 1; 59-73
    1428-9512
    2300-7567
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ wyborów prezydenckich na zmiany układu sił w systemie partyjnym w Polsce
    Autorzy:
    Jagielski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/34111976.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    presidential election
    party system
    President of the Republic of Poland
    wybory prezydenckie
    system partyjny
    prezydent RP
    Opis:
    Celem artykułu jest przedstawienie wpływu wyborów prezydenckich na kształtowanie się układu sił w ramach systemu partyjnego w Polsce. Niniejsza analiza próbuje uwidocznić oddziaływanie elekcji prezydenckich na scenę partyjną przy jednoczesnym podkreśleniu rangi wyborów prezydenta RP. Celowość udziału partii politycznych w wyborach głowy państwa nie sprowadza się tylko do odniesienia zwycięstwa. Wybory te pełnią dla nich również wiele innych funkcji, na czele z mobilizacją elektoratu i własnych struktur partyjnych. Autor przedstawia specyfikę wpływu wyborów prezydenckich na system partyjny w takich obszarach, jak: oddziaływanie systemowe, rywalizacja międzypartyjna, a także kształtowanie się sytuacji wewnętrznej ugrupowania. Niniejszy artykuł swoim zasięgiem nie obejmuje wyborów prezydenckich 1990 r. Brak ich uwzględnienia wynika głównie z niewykrystalizowanego zaangażowania partii politycznych w elekcję prezydencką. Z tego powodu analizę ograniczono do wyborów prezydenckich od 1995 r.
    The aim of the article is to present the impact of presidential elections on the formation of the power structure within the party system in Poland. This analysis tries to highlight the impact of presidential elections on the party scene while emphasizing the rank of the presidential elections. The expediency of the participation of political parties in the election of the head of state does not boil down to achieving victory. These elections also fulfil a number of other functions for them, leading with the mobilization of the electorate and their own party structures. The author presents the specifics of the impact of presidential elections on the party system in such areas as: systemic influence, inter-party rivalry, as well as the formation of the internal situation of the party. The scope of this article does not cover the 1990 presidential elections. This is mainly due to the non-crystallised involvement of political parties in the presidential election. For this reason, the analysis has been limited to the presidential elections since 1995.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2023, 30, 1; 73-88
    1428-9512
    2300-7567
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Publicznoprawny obowiązek zawierania umów cywilnoprawnych przez przedsiębiorstwa energetyczne
    Autorzy:
    Kurzawa, Angelika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/617278.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    civil law contract
    public law obligations of energy companies
    energy companies
    freedom of contract
    civil law dispute
    the President of the Energy Regulatory Office
    administrative decision
    umowy cywilnoprawne
    publicznoprawne obowiązki przedsiębiorstw energetycznych
    przedsiębiorstwa energetyczne
    swoboda zawierania umów
    spór cywilnoprawny
    Prezes Urzędu Regulacji Energetyki
    decyzja administracyjna
    Opis:
    Energy companies provide services in the field of public utilities, such as sales, or the provision of transmission or distribution services for fuels and energy. Therefore, the Energy Law Act obliges energy companies to conclude civil law contracts related to the provision of these services. In the event of refusal to conclude such an agreement, the dispute arising from this is determined by the President of the Energy Regulatory Office by way of an administrative decision.
    Przedsiębiorstwa energetyczne świadczą usługi z zakresu użyteczności publicznej, jak np. sprzedaż czy świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji paliw i energii. W związku z tym ustawa – Prawo energetyczne nakłada na przedsiębiorstwa energetyczne obowiązek zawierania umów cywilnoprawnych związanych ze świadczeniem tych usług. W przypadku odmowy zawarcia takiej umowy powstały na tym tle spór rozstrzyga Prezes Urzędu Regulacji Energetyki w drodze decyzji administracyjnej.
    Źródło:
    Studenckie Zeszyty Naukowe; 2018, 21, 36
    1506-8285
    Pojawia się w:
    Studenckie Zeszyty Naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The President of the European Council and Other Formats of Presidency in the European Union: (Un)Constructive Ambiguity in the EU Political System
    Autorzy:
    Szczerba-Zawada, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618461.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    EU Presidency
    President of the European Council
    High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy
    President of the European Commission
    prezydencja Unii Europejskiej
    przewodniczący Rady Europejskiej
    wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa
    przewodniczący Komisji Europejskiej
    Opis:
    The semi-permanent presidency of the European Council, introduced by virtue of the Lisbon Treaty, has restructured the organizational space of the EU presidency, becoming the new leadership centre in the EU institutional engineering. Consequently the institutional balance in the whole system has been changed, however without a clear jurisdictional delimitation of the competences between the components of this multi-centre political system. In the imprecisely defined conceptual framework of the new space of the EU presidency, there exists a question of the possibility of various levels multiplying and overlapping with each other, giving rise to a potential conflict of power in this area.The aim of this article is to provide the assessment of the scope of implications of the introduced changes on the basis of analysis of the structural relations between the President of the European Council and his institutional partners in the EU hybrid presidency system, i.e. the President of the European Commission, the High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy and the rotating country presidency. This scientific problem seems to be of both theoretical and practical relevance with respect to the just initiated term of office of new President of the European Council – Donald Tusk.
    Prezydencja Unii Europejskiej, rozumiana jako zinstytucjonalizowana procedura kierowania Unią Europejską, uległa przeobrażeniu wraz z wejściem w życie Traktatu z Lizbony, który nadał jej hybrydalny charakter. W wyniku wprowadzonych zmian unijne przewodnictwo sprawowane jest dwutorowo – przez państwa członkowskie w ramach rotacji oraz w wymiarze kadencyjnym, w którym przewodniczenie określonym instytucjom powierza się wybieranemu na określoną kadencję substratowi osobowemu danej instytucji. Przy czym wyraźnemu poszerzeniu uległ po Traktacie z Lizbony mechanizm kadencyjnej prezydencji, obejmujący obecnie także Radę do Spraw Zagranicznych i Radę Europejską.Zinstytucjonalizowane przewodnictwo w Radzie Europejskiej, restrukturyzując przestrzeń organizacyjną dotychczasowej prezydencji UE, niewątpliwie zmieniło równowagę instytucjonalną całego systemu. Wprowadzone modyfikacje uzasadniają podjętą próbę analizy implikacji przyjętych rozwiązań, bazującą na identyfikacji potencjału relacyjnego przewodniczącego Rady Europejskiej jako ośrodka przewodnictwa w postlizbońskim systemie prezydencji Unii Europejskiej.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 2
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Funkcje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w odniesieniu do praktyki politycznej
    Functions of the President of the Republic of Poland in relation to political practice
    Autorzy:
    Jagielski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343671.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    President of the Republic of Poland
    negative power
    Polish political system
    Prezydent RP
    władza negatywna
    polski system polityczny
    Opis:
    Głównym celem artykułu jest przedstawienie funkcji Prezydenta RP analizowanych pod kątem praktyki politycznej. Tak sformułowany cel pracy wychodzi poza ujęcia formalno-prawne, jednocześnie wskazując na praktyczne wymiary funkcji pełnionych przez głowę państwa w polskim systemie politycznym. Podstawową hipotezę badawczą stanowi założenie zgodnie z którym, Prezydent RP za sprawą posiadanych prerogatyw ma możliwość pełnienia roli aktywnego aktora na polskiej scenie politycznej. Punktem wyjścia do rozważań związanych z funkcjami głowy państwa w odniesieniu do praktyki politycznej, była analiza pozycji ustrojowej Prezydenta RP. Przedstawiono w tej części proces ustrojowego kształtowania się pozycji tego urzędu. Następnie omówione zostały funkcje pełnione przez Prezydenta ze szczególnym wskazaniem na ich praktyczny wymiar. Poszczególne wątki opracowania doprowadziły do wniosków zgodnie z którymi można wskazać, iż pozycja ustrojowa Prezydenta RP czyni go istotnym ośrodkiem politycznym z punktu widzenia prowadzenia bieżącej polityki państwa.
    The main purpose of the article is to present the functions of the Polish President in terms of political practice. The aim of the work, formulated in this way, goes beyond formal legal concepts and, at the same, time points to the practical dimensions of the functions performed by the head of state in the Polish political system. The basic research hypothesis is the assumption that the Polish President, by virtue of his prerogatives, has the opportunity to act as an active player on the Polish political scene.Discussions on the functions of the Head of State in relation to political practice began with the analysis of the position of the Polish President. This section describes the process of constitutional development of the Office. The President’s duties were then discussed, with particular reference to their practical dimension.The various strands of the study led to the conclusion that the position of the Polish President makes him an important political centre for the implementation of the current policies of the state.
    Źródło:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2022, 8, 2; 83-97
    2450-4866
    Pojawia się w:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prezydent i władza wykonawcza: poszukiwanie optymalnego modelu relacji instytucji
    Autorzy:
    Martynyuk, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/686986.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    the head of the state, president, executive power, state machinery, the form of government
    głowa państwa, prezydent, władza wykonawcza, mechanizm państwowy, forma rządów
    глава государства
    президент
    исполнительная власть
    государственный механизм
    форма правления
    Opis:
    The history of the republican form of government is marked by the constant search for the ideal structural and functional correlation between the presidencies and the executive branch. The head of the state has wielded executive power since the beginnings of the separation of powers. This explains why some presidential authorities can be associated with or identified by the executive branch. At the same time, there are fundamental critical distinctions between the ways of jurisdictional and functional interrelationships between the presidency and the executive branch in the republican forms of government. This issue currently remains the matter of an academic discussion. The president is the head of the executive branch in the presidential form of government, whereas the head of the state does not have executive powers in parliamentary republics. In a semi-presidential republic, however, the position of the president is somewhere in between these two polar ones: the head of the state is functionally integrated into the executive branch but is not a part of it. The analysis of the functional weaknesses of the presidential and parliamentary republics leads to the conclusion that semipresidential republics ensure ideal interrelationship between the president and the executive power. As far as the above-mentioned aspect is concerned, semi-presidential republics have advantages over classical ones since they can ensure the realization of the president’s full institutional potential, to combine the executive branch efficiency with its parliamentary responsibilities, and to prevent the possibility of concentrating all executive power in the hands of one subject be it a president or prime minister.
    История развития республиканской формы правления обозначена постоянными поисками оптимального структурного и функционального соотношения президента с исполнительной властью. Глава государства сохранял за собой исполнительную власть еще с тех времен, когда разделение властей только начало осуществляться. Это объясняет, почему всегда определенную часть полномочий президента по их содержанию возможно отождествить или ассоциировать с исполнительной властью. В то же время, способ компетенционного и функционального сочетания президента с исполнительной властью в республиканских формах правления обнаруживает существенные и принципиальные различия. И на текущий момент вопрос о соотношении президента с исполнительной властью остается предметом научной дискуссии. Если в президентской форме правления президент − глава исполнительной власти, то в парламентарной республике он максимально дистанцирован от нее. В смешанной республике президент занимает промежуточное положение между этими двумя “полярными” позициями. Здесь президент существенно интегрирован в исполнительную власть функционально, однако не является ее структурной составляющей. Анализ функциональных дефектов президентской и парламентарной республик позволяет сделать вывод о том, что организация государственной власти в смешанной республиканской форме правления обеспечивает оптимальное соотношение президента с исполнительной властью. Преимущества смешанной республики над классическими республиками в упомянутом аспекте – ее способность обеспечить полноценную реализацию функционального потенциала института президента, совместить эффективность исполнительной власти с ее парламентской ответственностью, предотвратить возможность сосредоточения исполнительной власти в руках одного властвующего субъекта – президента или премьер-министра.
    Historia rozwoju republikańskiej formy rządów cechuje się nieustannymi poszukiwaniami optymalnej strukturalnej i funkcjonalnej relacji pomiędzy prezydentem a władzą wykonawczą. Głowa państwa zachowała przy sobie władzę wykonawczą jeszcze z czasów, kiedy dopiero zaczynało się rozdzielanie władzy. To tłumaczy fakt, dlaczego zawsze pewną część władzy prezydenta można identyfikować lub wiązać z władzą wykonawczą. Jednocześnie sposób kompetencjonalnego i funkcjonalnego połączenia władzy prezydenta z władzą wykonawczą w republikańskich formach rządów wykazuje istotne i zasadnicze różnice. Współcześnie pytanie o relacje prezydenta z władzą wykonawczą pozostaje przedmiotem dyskusji naukowej. Jeżeli w prezydenckiej formie rządów prezydent jest głową władzy wykonawczej, to w republice parlamentarnej jest on maksymalnie od niej zdystansowany. W mieszanej republice prezydent zajmuje pośrednie miejsce pomiędzy tymi dwiema skrajnymi pozycjami. W tej formie rządów prezydent jest istotnie zintegrowany funkcjonalnie z władzą wykonawczą, jednak nie jest jej jednostką strukturalną. Analiza wad funkcjonalnych prezydenckiej i parlamentarnej republikańskiej formy rządów zezwala na wyciągnięcie wniosku, iż organizacja władzy państwowej w mieszanej republikańskiej formie rządów zapewnia optymalną relację pomiędzy prezydentem i władzą wykonawczą. Korzyści republiki mieszanej w  stosunku do klasycznych republik w  wyżej wspomnianym aspekcie są następujące: jej zdolność zabezpieczania pełnoprawnej realizacji potencjału funkcjonalnego instytucji prezydenta, połączenie efektywności władzy wykonawczej z jej parlamentarną odpowiedzialnością, zapobieganie możliwości skupienia się władzy wykonawczej w rękach jednego podmiotu panującego – prezydenta lub premiera.
    Źródło:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2020, 6, 1
    2450-4866
    Pojawia się w:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kilka uwag dotyczących zachowania terminu do wniesienia protestu wyborczego składanego przez wyborcę przebywającego za granicą na podstawie Kodeksu wyborczego. Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 31 sierpnia 2020 r. (I NSW 5920/20, LEX nr 3045999)
    Some Comments on the Adherence to the Time Limit to File an Electoral Protest Submitted by a Voter Staying Abroad, Based on the Polish Electoral Code: Commentary on the Decision of the Polish Supreme Court of 31 August 2020 (I NSW 5920/20, LEX no. 3045999)
    Autorzy:
    Demendecki, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096308.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    elections
    voter staying abroad
    electoral protest
    Polish Electoral Code
    general election for the President of the Republic of Poland
    lodging an election protest
    time limit for filing an electoral protest
    wybory
    wyborca przebywający za granicą
    protest wyborczy
    Kodeks wyborczy
    wybory powszechne na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
    wniesienie protestu wyborczego
    termin do wniesienia protestu wyborczego
    Opis:
    Przekonanie wyborców, że dane głosowanie, w ramach którego są wybierani ich reprezentanci, zostało przeprowadzone prawidłowo i że wybór ten odpowiada woli wyrażonej w akcie głosowania, sprzyja wzrostowi zaufania do państwa i jego aparatu oraz kształtowaniu się społeczeństwa obywatelskiego. Z tego powodu bardzo ważna jest kontrola przebiegu głosowania, przekazana kognicji państwowych organów sądowych. Protest wyborczy jest podstawowym środkiem prawnym zapewniającym sądową kontrolę prawidłowości przeprowadzenia i ważności wyborów. Prawo do jego wniesienia, traktowane jako konstytucyjne prawo podmiotowe, przewidują wszystkie powszechnie obowiązujące regulacje dotyczące wyborów. W niniejszej glosie poruszono problem zachowania terminu do wniesienia protestu wyborczego, składanego przez wyborcę przebywającego za granicą na podstawie regulacji zawartej w Kodeksie wyborczym. Kanwą do rozważań nad przedstawioną kwestią jest postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 31 sierpnia 2020 r. (I NSW 5920/20), wydane w związku z przeprowadzeniem wyborów powszechnych na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej zarządzonych w 2020 r. z możliwością głosowania korespondencyjnego. Ponadto autor podjął próbę udzielenia odpowiedzi, czy obecnie obowiązujące rozwiązanie, zawierające odmienną regułę ustalania zachowania terminu do dokonania określonej czynności (wniesienia protestu wyborczego), przewidziane w regulacji szczególnej, jaką jest ustawa z dnia 2 czerwca 2020 r. o szczególnych zasadach organizacji wyborów powszechnych na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej zarządzonych w 2020 r. z możliwością głosowania korespondencyjnego, a także w regulacji ogólnej, czyli w ustawie z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy, zapewnia uprawnionemu wyborcy możliwość rzeczywistego skorzystania z prawa do wniesienia protestu przeciwko ważności wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
    Convincing the voters that a given voting process to elect their representatives has been conducted correctly and that this election corresponds to the will expressed in the act of voting promotes growing trust in the state and its agencies and is conducive to the shaping of civil society. For this reason, it is very important to check the very voting process, and this verification is the responsibility of state judicial bodies. Electoral protest is the basic legal means of ensuring judicial review of the correctness and validity of elections. The right to file it, considered a constitutional subjective right, is also provided for by all generally applicable regulations on elections. The commentary discusses the issue of adherence to the time limit to file an electoral protest submitted by a voter staying abroad, as regulated by the provisions of the Polish Electoral Code. The decision of the Supreme Court of 31 August 2020 (NSW 5920/20), issued in connection with the holding of the general election for the President of the Republic of Poland announced in 2020 with the possibility of voting by mail, is the basis for the consideration of the issue. The author also attempts to answer whether the currently applicable solution containing a different rule of determining if the time limit for carrying out a specific action (lodging an election protest), as provided for in the special regulation, i.e. the Act of 2 June 2020 on special rules for the holding of general election for the President of the Republic of Poland ordered in 2020 with the possibility of voting by mail, and also the general regulation, i.e. the Act of 5 January 2011 – Electoral Code, provides an eligible voter with a possibility to actually exercise his/her right to file a protest against the validity of the election of the President of the Republic of Poland.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 5; 621-632
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Most Essential Reforms of the Constitution of the Fifth French Republic and Its Influence on the Shape of Political System of the French State
    Autorzy:
    Tabak, Adrian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618635.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    the Constitution
    President
    Parliament
    the European Communities
    the Constitutional Council
    amendment
    Konstytucja
    prezydent
    Parlament
    Rada Konstytucyjna
    Wspólnoty Europejskie
    nowelizacja
    Opis:
    The article presents the Constitution of the Fifth French Republic from 1958 by showing fundamental principles of political system, the most important institution and the most essential amendments to the Constitution. According to the intention of its authors, the Constitution enhanced the position of the President of the Republic, whereas the role of the Parliament was less important. New political solution is the Constitutional Council, which is sui generis constitutional court. Amendments to the Constitution (particularly the reform from 2008) restricted the role of executive power, strengthened the political position of the Parliament and allowed France to integrate with the European Communities.
    Artykuł przedstawia Konstytucję V Republiki Francji z 1958 r. przez ukazanie podstawowych zasad ustroju państwa, najważniejszych instytucji państwowych i omówienie najistotniejszych zmian tej Konstytucji. Zgodnie z zamysłem twórców Konstytucja V Republiki wzmocniła pozycję prezydenta, natomiast osłabieniu uległa rola parlamentu. Nowym rozwiązaniem ustrojowym było stworzenie Rady Konstytucyjnej – instytucji pełniącej funkcję sui generis sądu konstytucyjnego. Nowelizacje Konstytucji (zwłaszcza ta z 2008 r.) przyczyniły się do ograniczenia roli władzy wykonawczej, dowartościowały rolę parlamentu oraz pozwoliły na integrację Francji ze Wspólnotami Europejskimi.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2017, 26, 2
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cases of Removing Immunity for the District and Municipal Administration Officials of the Department of Poznań in the Duchy of Warsaw
    Autorzy:
    Krzymkowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/619245.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    the Duchy of Warsaw
    Frederick August
    immunity
    Council of State
    municipal president
    sub-prefect
    mayor
    decree
    Księstwo Warszawskie
    Fryderyk August
    immunitet
    Rada Stanu
    prezydent municypalny
    podprefekt
    burmistrz
    dekret
    Opis:
    In the Duchy of Warsaw it was impossible to bring the official before the court without the prior opinion of the Council of State and the consent of the king. Before the Council of State appeared: Bernard Rose – municipal president of Poznań, Józef Rokossowski – mayor of Gniezno, Aleksander Żychliński – sub-prefect of the district of Poznań, Stefan Garczyński – sub-prefect of the district of Krotoszyn, Stefan Unrug – sub-prefect of the district of Babimost, and Florian Rożnowski – sub-prefect of the district of Krobia.
    W Księstwie Warszawskim nie można było postawić urzędnika przed sądem bez uprzedniej opinii Rady Stanu i zgody króla. Przed Radą Stanu toczyły się postępowania przeciwko: Bernardowi Rosemu, prezydentowi municypalnemu Poznania; Józefowi Rokossowskiemu, burmistrzowi Gniezna; Aleksandrowi Żychlińskiemu, podprefektowi powiatu poznańskiego; Stefanowi Garczyńskiemu, podprefektowi powiatu krotoszyńskiego; Stefanowi Unrugowi, podprefektowi powiatu babimojskiego; Florianowi Rożnowskiemu, podprefektowi powiatu krobskiego.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies