Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the Balkans" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Separatisms in the Balkans
Autorzy:
Góra, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34112012.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
separatism
the Balkans
war
the Dayton Peace
the European Union
Opis:
The aim of the article is to analyze the separatist tendencies in the Balkans, which occurred after the end of the war in Yugoslavia, and reaching the Dayton Peace Agreement, in the light of international law. The article will present the most important antagonisms of ethnic character, which constitute examples of new generation of contemporary separatism: Serbian separatism in Bosnia and Herzegovina, a conflict with Albanian minority in Macedonia, Albanian-Serbian conflict in Kosovo. Separatisms in the Balkans pose a threat to the security and stability of the relations in Europe. While solving the research issue, the following research methods have been adopted: analysis, synthesis and case studies. The inquiry of the literature has enabled the confrontation of the author’s own reflections with present research findings. The structure of the article consists of 7 parts: “Introduction”, “The Balkan War”, “Bosnia and Herzegovina after Dayton”, “Macedonia (North Macedonia)”, “Montenegro”, “Kosovo”, and “Conclusions”.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2020, 27, 2; 29-46
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New drivers of Brazilian foreign policy: general policy directions and relations with Balkans
Autorzy:
Ivanović, Ivan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647826.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Foreign Policy Strategy
international position
regional leader
emerging power
diplomatic activity
the Balkans
BSEC
Opis:
In the introduction the main drivers of Brazilian foreign policy strategy will be analyzed. In fact, it means that regional and international position of Brazil will be presented having in mind the social, economic, political, scientific‑technological, and military potential. Furthermore, the Brazilian regional policy will be presented briefly as well as its relations with USA, Russian Federation and the European Union. In order to summarize, the intention is to conclude that Brazil is becoming not only a  regional leader of Latin America but also a very important member of the so‑called BRIC countries. A  short overview of Brazilian‑Balkan relations will be analyzed having in mind the fact that in spite of the absence of more significant economic and commercial cooperation the political and diplomatic presence of Brazil is continuous in this region. Finally, it should be underlined that Brazil was a  constant peace observer and protagonist during the Yugoslav crisis.
Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2013, 20, 1
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategies and Goals of Russian Diplomacy During the Kosovo Conflict (1998-1999)
Autorzy:
Pawłowski, Konrad Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647595.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Balkans, Kosovo, foreign policy of the Russian Federation, global shift of power, military intervention, NATO, the West and Russia
Opis:
   The article supports the thesis that despite Cold War style oratory and criticism of the NATO's intervention against Yugoslavia, Russian policy on Kosovo armed conflict represented a realistic and pragmatic approach. It points that Russian leadership was conscious of the domestic political and economic problems as well as the unfavourable post Cold War shift of power and changes of the international system and knew that Russia could not reply to the unilateral NATO's air campaign against Yugoslavia. It argues that Moscow admittedly wanted to avoid NATO intervention at the Balkans which inevitably undermined the international position of Russia, but despite some political gestures and claims about the traditional Russo-Serbian friendship had no direct geopolitical interests at the Kosovo conflict, did not believe the Milosevic's 'truths' and actively participated at the high-level international peacemaking initiatives together with the West. It claims that Russia actually supported Western efforts aimed to stop the violence at the province and start political dialogue between Belgrade and Kosovo Albanians about the autonomy of the province. It finally argues that Russian constructive approach 'helped' the Alliance to end its war over Kosovo and stresses that peace proposals offered to Belgrade were collectively worked out and endorsed by the West and Russia.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2017, 24, 1
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ante bellum: Uwarunkowania historyczne procesów dezintegracyjnych na terytorium Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii i jej państw sukcesyjnych po zimnej wojnie
Autorzy:
Pawłowski, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647741.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
History of the Balkans, disintegration of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia, national- forming and state-building processes in the Balkans, external interventions in the Balkan region
Historia Bałkanów, rozpad Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii, procesy narodotwórcze i państwowotwórcze na Bałkanach, interwencje zewnętrzne w regionie Bałkanów
Opis:
Abstract: The article presents broad historical conditionings of the disintegration processes that occurred after the end of the Cold War in the territory of the former Socialist Federal Republic of Yugoslavia. It argues that in the last decade of the 20th century Yugoslav nations initialized a ‘return to history’, visible in their efforts to ‘reverse’ unfavorable historical processes, complete ‘unfinished’ state-building processes and unify the territories inhabited today or in the past by given ethnic groups. It indicates the centuries-old rule of the Ottoman Turkey in the Balkans, unresolved territorial disputes, the periods of open, armed confrontation between Balkan people, negative experiences of mutual relations and common statehood as well as a recurring policy of external interventionism and paternalism in 19th and 20th century. It claims that a complicated history of the Balkan region was not the main reason for the disintegration of SFRY, but it nevertheless contributed significantly to the breakup of the Yugoslav federation and the outbreak of armed conflicts in the 90s. It concludes that the ‘unfinished history’ continues to contribute to the political disintegration and instability of the Balkans, as well as to a serious dysfunctionality of some of the post-Yugoslav states.
W artykule przeanalizowano szerokie uwarunkowania historyczne procesów dezintegracyjnych, jakie wystąpiły po zakończeniu zimnej wojny na terytorium byłej Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii. Podkreślono w nim, iż w ostatniej dekadzie XX w. na obszarze jugosłowiańskim doszło do swoistego „powrotu historii”, wyrażającego się w dążeniach narodów bałkańskich do „odwrócenia” niekorzystnych procesów historycznych, „dokończenia” rozpoczętych jeszcze XIX w. procesów państwowotwórczych oraz zjednoczenia wszystkich terytoriów zamieszkiwanych współcześnie lub w przeszłości przez daną grupę etniczną w ramach własnego państwa narodowego. Wskazano także, iż skomplikowana historia regionu Bałkanów – w tym wielowiekowe rządy osmańskiej Turcji, nierozwiązane i sięgające mniej lub bardziej odległej przeszłości spory terytorialne, okresy otwartej, zbrojnej konfrontacji, ugruntowane w pamięci zbiorowej narodów Półwyspu negatywne doświadczenia wzajemnych relacji i wspólnej państwowości oraz wielokrotnie dająca o sobie znać w XIX i XX w. polityka zewnętrznego interwencjonizmu i paternalizmu – nie stanowiła wprawdzie głównego powodu dezintegracji SFRJ, ale mimo to w istotnym stopniu przyczyniła się do rozpadu federacji jugosłowiańskiej i wybuchu konfliktów zbrojnych na obszarze jej państw sukcesyjnych. Konkludując, można stwierdzić, iż „niedokończona historia” w dalszym ciągu przyczynia się do politycznej dezintegracji i niestabilności regionu oraz poważnej dysfunkcjonalności części państw pojugosłowiańskich.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2017, 24, 2
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ludność zamieszkująca Prowincje Iliryjskie znana pod mianem Morlaków – definicja etnonimu w literaturze francuskiej
Autorzy:
Sajkowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631656.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Illyrian Provinces, Morlachs, the Balkans, French Enlightenment, Balkan peoples, stereotypes
Prowincje Iliryjskie, Morlacy, Bałkany, francuskie oświecenie, ludy bałkańskie, stereotypy
Opis:
The paper will analyse various representations of people called by an ethnonym Les Morlaques (Morlachs), which was used by French observers to describe various populations inhabiting Croatia and Dalmatia which were a part of the Illyrian Provinces (1709–1713). The ethnonym “Morlachs” comes from Greek (Mavro Vlasi – the Black Vlachs), however, since the 16th century it was used not only to describe the Vlachs, but also the Slavs, or even other groups. French observers took over its use from the Italians, however, in the 18th century they started to investigate the Balkan peoples by themselves. Those first attempts resulted in a very inconsistent ethnic cartography of the Balkan peoples, based mainly on the Byzantine, German and Italian testimonies. This inconsistence is visible especially thanks to the comparison between relevant articles in the encyclopaedic publications. However, within the rise of the French political interest in the Balkans and creation of the Illyrian Provinces by Napoleon, the French administrators started to concretize their image of the Balkan peoples. This concerned also Morlachs, who were described by the authors such as Balthasar Hacquet or Charles Nodier, and others. The paper will show how the identity of Vlachs and Slavs inhabiting Illyrian Provinces, known under the name of Morlachs, was changing in the eyes of the external observers. This problem is a part of a wider question of shaping the image of the Balkans by the western observers.
Artykuł stanowi analizę różnych przedstawień ludności określanej etnonimem Les Morlaques (Morlacy). Był on używany przez francuskich obserwatorów do opisania różnych populacji zamieszkujących Chorwację i Dalmację, które były częścią Prowincji Iliryjskich, istniejących w latach 1709–1713. Etnonim „Morlacy” pochodzi od greckiego wyrażenia oznaczającego „Czarnych Wołochów” (Mavro Vlasi), ale od XVI w. był używany nie tylko do opisywania Wołochów, ale również Słowian. Francuzi zapożyczyli stosowanie tego terminu od Włochów, chociaż od XVIII stulecia sami zaczynają badać Bałkany. Owe pierwsze próby skutkowały bardzo niespójną kartografią etniczną ludów Bałkańskich, opartą na źródłach włoskich, niemieckich, czy bizantyjskich. Owa niespójność jest możliwa do prześledzenia między innymi dzięki przestudiowaniu odpowiednich haseł w wydawnictwach encyklopedycznych. W związku z coraz większym politycznym zaangażowaniem Francji na Bałkanach i utworzeniem Prowincji Iliryjskich przez Napoleona, Francuzi zaczęli konkretyzować swoje wyobrażenia dotyczące ludów Bałkańskich. Dotyczyło to również Morlaków, o których wypowiadali się między innymi tacy autorzy jak Balthazar Hacquet, czy Charles Nodier. Artykuł stara się pokazać, w jaki sposób tożsamość Wołochów i Słowian, mieszkańców Prowincji Iliryjskich znanych pod mianem Morlaków zmieniała się w oczach zewnętrznego obserwatora. Problem ten jest istotny w kontekście szerszej perspektywy kształtowania się zachodnioeuropejskiego obrazu Bałkanów.
Źródło:
Res Historica; 2016, 41
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ludność zamieszkująca Prowincje Iliryjskie znana pod mianem Morlaków – definicja etnonimu w literaturze francuskiej
Autorzy:
Sajkowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631981.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Illyrian Provinces, Morlachs, the Balkans, French Enlightenment, Balkan peoples, stereotypes
Prowincje Iliryjskie, Morlacy, Bałkany, francuskie oświecenie, ludy bałkańskie, stereotypy
Opis:
Artykuł stanowi analizę różnych przedstawień ludności określanej etnonimem Les Morlaques (Morlacy). Był on używany przez francuskich obserwatorów do opisania różnych populacji zamieszkujących Chorwację i Dalmację, które były częścią Prowincji Iliryjskich, istniejących w latach 1709–1713. Etnonim „Morlacy” pochodzi od greckiego wyrażenia oznaczającego „Czarnych Wołochów” (Mavro Vlasi), ale od XVI w. był używany nie tylko do opisywania Wołochów, ale również Słowian. Francuzi zapożyczyli stosowanie tego terminu od Włochów, chociaż od XVIII stulecia sami zaczynają badać Bałkany. Owe pierwsze próby skutkowały bardzo niespójną kartografią etniczną ludów Bałkańskich, opartą na źródłach włoskich, niemieckich, czy bizantyjskich. Owa niespójność jest możliwa do prześledzenia między innymi dzięki przestudiowaniu odpowiednich haseł w wydawnictwach encyklopedycznych. W związku z coraz większym politycznym zaangażowaniem Francji na Bałkanach i utworzeniem Prowincji Iliryjskich przez Napoleona, Francuzi zaczęli konkretyzować swoje wyobrażenia dotyczące ludów Bałkańskich. Dotyczyło to również Morlaków, o których wypowiadali się między innymi tacy autorzy jak Balthazar Hacquet, czy Charles Nodier. Artykuł stara się pokazać, w jaki sposób tożsamość Wołochów i Słowian, mieszkańców Prowincji Iliryjskich znanych pod mianem Morlaków zmieniała się w oczach zewnętrznego obserwatora. Problem ten jest istotny w kontekście szerszej perspektywy kształtowania się zachodnioeuropejskiego obrazu Bałkanów.
Źródło:
Res Historica; 2016, 41
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uciec z Bałkanów
Autorzy:
Stańczak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607870.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
postcolonialism
Balkanism
images of the Balkans
Ivan Čolović
Gazmend Kapllani
Ornela Vorpsi
Igor Štiks
Dubravka Ugrešić
postkolonializm
bałkanizm
obrazy Bałkanów
Opis:
The article deals with the Balkans image in post-Yugoslavian prose. The inhabitants of the peninsula try to respond to the opinions and perceptions that are related to them, created by the Western European Balkanistic discourse. Negative ideas have become the cause of complexes, a sense of injustice and resentment. That is why the inhabitants of the Balkans are looking for a way to escape from the Balkan identity. Scientists, writers and publicists strongly oppose the invidious, one-sided image of the Balkans. They are trying to prove that it is not quite in consonance with reality, and that the process of shaping the image of the Balkans was influenced not only by the Balkan nations, but also by the West.
Artykuł dotyczy obrazu Bałkanów w prozie postjugosławiańskiej. Mieszkańcy półwyspu próbują ustosunkować się wobec odnoszących się do nich opinii oraz wyobrażeń, wykreowanych przez zachodnioeuropejski dyskurs bałkanistyczny. Negatywne wyobrażenia stają się powodem kompleksów, poczucia niesprawiedliwości i żalu. Mieszkańcy Bałkanów szukają więc sposobu na ucieczkę od bałkańskiej tożsamości. Naukowcy, pisarze i publicyści głośno i zdecydowanie przeciwstawiają się krzywdzącemu, jednostronnemu wizerunkowi Bałkanów. Próbują udowodnić, że nie jest on do końca zgodny z rzeczywistością, zaś w procesie jego kształtowania udział miały nie tylko narody bałkańskie, ale także Zachód.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2015, 33, 1
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między polityzacją etnosu a etnicyzacją demosu: refleksje o polityce narodowej na Bałkanach
Autorzy:
Paruch, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687375.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Central Europe, the Balkans, nations, nation-building processes, national policy, political thought
Europa Środkowa, Bałkany, narody, procesy narodotworcze, polityka narodowa, myśl polityczna
Opis:
The article is the analysis of the nation-building processes on the Balkans in the XIX-XXI centuries which took place in the model due to Central Europe. The social elites on the Balkans started to form the nations as the political communities due to the influences from the the Enlightenment and Napoleonic Era. At the turn of the XVIII and XIX centuries two ideas were boosted: illyrian and hellenistic ones. Both lost and the weekness of illyrian and hellenistic ideas was due to the history of the region as mature estate monarchy was not formed in the late Middle Ages. Particular Balkan people came across the will to build four historic communities on their territories from the end of XVIII to the beginning of XX century: Austrian (German-Habsburg), Hungarian (Magyar), Turkish (Osmanli) and Greek (Hellenic). The social elites who claimed to be the carriers of the national ideas began to act to expand the concept to ethnos speaking the mother tongue but with no national identity. The Austrian-Hungarian rivalry on the consciousness of the people and the direction of politicisation took place. Both feuding sides of the conflict agreed upon the necessity to politicize the ethnos which meant the formation of the demographic basis for demos. The demotic classes on particular lands rejected the political claims. The natural answer from the demotic classes was the will to form their own political community. Such the way of thinking formed the base for the national programmes which could be evaluated as the maximum programmes: the Great Serbia, the Great Croatia, the union of the Slovenian lands, the United Macedonia, the United Albania, the union of Bosnia and Herzegovina, the projects România Mare and the Great Bulgaria. Still, the concepts had no real historic-state roots similar to Yugoslavia. Such a situation caused that on the Balkans the consideration about the nation in political categories was rejected by the consideration about the nation in ethnic-cultural categories. The outcome of the process was the ethnicisation of demos.
W artykule dokonano analizy procesów narodotworczych na Bałkanach w XIX–XXI wieku, które przebiegały według schematu właściwego dla Europy Środkowej. Pod wpływem oddziaływań oświeceniowych i napoleońskich elity społeczne na Bałkanach podjęły działania na rzecz ukształtowania narodów jako wspólnot politycznych. Na przełomie XVIII i XIX wieku wylansowano dwie idee: iliryjską i hellenistyczną. Obie zakończyły się porażką, a słabość iliryzmu i hellenizmu wynikała z dziejów regionu, bowiem na tym obszarze w okresie schyłkowego średniowiecza nie wykształciła się dojrzała postać monarchii stanowej.Poszczególne bałkańskie terytoria i zamieszkująca je ludność od końca XVIII wieku do początków XX stulecia zetknęły się z wolą budowy czterech historycznych wspólnot politycznych: austriackiej (niemiecko-habsburskiej), węgierskiej (madziarskiej), tureckiej (osmańskiej) i greckiej (helleńskiej). Elity społeczne, uznające się za nosicieli tych idei narodowych, podjęły działania na rzecz rozciągnięcia swoich wyobrażeń na etnos, mówiący językiem krajowym, ale bez określonej przynależności narodowej. Toczyła się rywalizacja austriacko-węgierska i turecko-grecka o świadomość ludu oraz kierunek jego polityzacji. Obie zwaśnione strony łączyło przekonanie o konieczności polityzacji etnosu, czyli uczynienie z niego demograficznej podstawy demosu. Warstwy plebejskie w poszczególnych ziemiach odrzuciły roszczenia polityczne walczących przeciwników. Naturalną odpowiedzią sformułowaną przez reprezentantów warstw plebejskich była wola ukształtowania własnej wspólnoty politycznej. Takie myślenie stało u podstaw tzw. maksymalistycznych programów narodowych: wielkoserbskiego, wielkochorwackiego, zjednoczenia krain słoweńskich, wszechmacedońskiego, wielkoalbańskiego, jedności Bośni i Hercegowiny, projekty Romania Mare i Wielkiej Bułgarii. Jednak koncepcje te nie miały realnych korzeni historyczno-państwowych, podobnie jak państwo jugosłowiańskie. Ta sytuacja spowodowała, że na Bałkanach myślenie o narodzie w kategoriach politycznych zostało wyparte przez rozumowanie w kategoriach etniczno-kulturowych. Następstwem tego procesu była etnicyzacja demosu.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis; 2016, 1, 1-2
2450-6354
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea bałkańskiej wspólnoty czy konfederacji: realistyczna perspektywa czy utopia?
Autorzy:
Papadaki, Polyxeni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687341.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Balkans
the Ottoman Empire
the Austro-Hungarian Empire
the Russian Empire
Eastern Question
Balkan Federation/Confederation
Balkan economic/strategic cooperation
Bałkany
Imperium Osmańskie
Austro-Węgry
Imperium Rosyjskie
Kwestia Wschodnia
bałkańska Federacja/Konfederacja
bałkańska współpraca ekonomiczna/strategiczna
Opis:
For centuries, the Balkan Peninsula has been used as the road connecting Eastern Mediterranean and Europe. It is an area of great strategic, economic and cultural signifiance and a place of common interests for all the nations living there for centuries. After their formation as sovereign states (mainly after the collapse of the Ottoman Empire and recently after the Breakup of Yugoslavia), the new Balkan States try to find their geopolitical position on the European map. There are many questions which arise when one thinks about the current situation of those states. Is it possible for the Balkan states to successfully cooperate on a political, economic and strategic basis? Is it necessary to create a union of partially sovereign states (i.e. a confederation) or a looser structure (i.e. a commonwealth) is enough? And finally, is this a way to strengthen democracy and security and consolidate these states’ positions in international relations?
Przez wieki Półwysep Bałkański był wykorzystywany jako droga łącząca wschodnią część Morza Śródziemnego i Europę. Jest to obszar o wielkim znaczeniu strategicznym, gospodarczym i kulturalnym, a także miejsce wspólnych interesów dla wszystkich żyjących tam narodów. Po ich utworzeniu, jako suwerenne państwa (głównie po upadku Imperium Osmańskiego, a ostatnio po rozpadzie Jugosławii), nowe państwa bałkańskie próbują znaleźć swoją geopolityczną pozycję na mapie europejskiej. Wiele pytań pojawia się na myśl o obecnej sytuacji tych krajów. Czy państwa bałkańskie mogą skutecznie współpracować na płaszczyźnie politycznej, gospodarczej i strategicznej? Czy konieczne jest stworzenie unii częściowo suwerennych państw, takich jak konfederacja, czy może wystarczy luźniejsza struktura (tj. wspólnota)? I wreszcie czy jest to sposób na wzmocnienie demokracji i bezpieczeństwa oraz konsolidację pozycji tych państw w stosunkach międzynarodowych?
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis; 2018, 3
2450-6354
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies