Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kingdom of poland" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Regional Courts in the Kingdom of Poland 10 Years after the Reform in the Light of the 1887 Inspection
Autorzy:
Korobowicz, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619197.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Kingdom of Poland in the 19th century
regional courts in the Kingdom of Poland
Królestwo Polskie w XIX w.
sądy okręgowe Królestwa Polskiego
Opis:
Judicial reform carried out in the Kingdom of Poland, in 1876 led to the unification of the Polish and Russian judicial systems. Regional courts constituted the first instance of general judiciary, competent to decide on major criminal and civil cases. There were 10 courts, one in each guberniya. In 1886, the first inspection was conducted. For this purpose there were chosen the main court in the Kingdom – the regional court in Warsaw, and two other courts – in Kalisz and Lublin. The inspection revealed that the courts were overburdened. There was a shortage of staff, and within the first decade the situation had not changed, apart from the Warsaw court. Such a frugal policy, which did not take into account the rapid growth in economy and population (which led to the increase in the number of court cases), resulted in rising backlogs. It had a devastating effect on the quality of written judgments and their justifications. After 10 years, little has changed as for the presence of Polish judges (those from the former judiciary) in the courts’ composition. They maintained forms and rules of pre-existing French civil process. The courts sought to ensure that those lawyers whose role in the process was dominant could be exchanged between the parties.
Reforma sądowa przeprowadzona w Królestwie Polskim w 1876 r. doprowadziła do unifikacji jego sądownictwa z sądownictwem rosyjskim. W nowej organizacji sądowej sądy okręgowe stanowiły I instancję sądownictwa ogólnego, właściwego do orzekania w poważniejszych sprawach karnych i cywilnych. Utworzono ich 10, po jednym w każdej guberni. W 1886 r. przeprowadzono pierwszą ich wizytację, wybierając w tym celu największy w Królestwie sąd okręgowy w Warszawie i dwa typowe wśród pozostałych – w Kaliszu i Lublinie. Wizytacja dała obraz sądów nadmiernie obciążonych. Ich pierwsze składy były szczupłe i w pierwszym dziesięcioleciu nie zostały, poza warszawskim, wzmocnione. Ta oszczędna polityka etatowa, nieuwzględniająca szybkiego rozwoju gospodarczego i ludnościowego Królestwa, który przekładał się na wzrost wpływu spraw do sądów, spowodowała narastanie w sądach od początku zaległości. Odbiła się też na jakości pisemnych wyroków i ich uzasadnień. Po 10 latach nie uległ większej zmianie udział w składach sądów sędziów Polaków wywodzących się z dawnego sądownictwa. To oni zachowywali w praktyce formy i zasady obowiązującego wcześniej francuskiego procesu cywilnego. Sądy dążyły do tego, aby strony zastępowały się adwokatami, których rola w procesie była dominująca.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An Attitude of Polish Society Towards Russian Bureaucracy in the Kingdom of Poland after the January Uprising
Autorzy:
Smyk, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1916247.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
administration
bureaucracy
Kingdom of Poland
Russian Empire
administracja
biurokracja
Królestwo Polskie
Cesarstwo Rosyjskie
Opis:
The beginning of the era after the January Uprising brought a fundamental change in the organisation and functioning of the apparatus of civil administration in the Kingdom of Poland. In the intention of the tsarist authorities, it was supposed to be similar to the Russian model of territorial administration. All the central authorities of the Kingdom were subject to liquidation and the various areas of administrative management were subordinated to the competent ministries in St. Petersburg. The field administration has been reorganised according to Russian models. At the same time, the Russian language and officials brought from Russia were introduced to the offices. According to the tsarist authorities, only officials of Russian origin, loyal to the State, were able to effectively implement a new form of administrative system in the Kingdom and give the offices a style of functioning adopted in the administration of the Russian Empire. It was also expected that the massive influx of Russian officials with families would strengthen the number of the Russian element in the Kingdom and significantly contribute to making the country similar to the Empire’s core provinces. From the Polish perspective, the Russian system of civil administration introduced in the Kingdom of Poland after the January Uprising was clearly judged by Polish society at the time to be alien to Polish tradition, imposed by force and contrary to the Polish national interest.
Początek epoki popowstaniowej przyniósł w Królestwie Polskim zasadniczą zmianę organizacji i funkcjonowania aparatu zarządu cywilnego. W intencji władz carskich miał on upodobnić się do rosyjskiego modelu administracji terytorialnej. Likwidacji uległy wszystkie władze centralne Królestwa, a poszczególne dziedziny zarządu administracyjnego podporządkowano właściwym resortowo ministerstwom w Petersburgu. Administracja terenowa została poddana reorganizacji według wzorów rosyjskich. Do urzędów wprowadzono jednocześnie język rosyjski i sprowadzonych z Rosji urzędników. W przekonaniu władz carskich tylko urzędnicy pochodzenia rosyjskiego, lojalni wobec państwa, mogli skutecznie wprowadzić w życie nowy kształt ustroju administracyjnego w Królestwie i nadać urzędom styl funkcjonowania przyjęty w administracji Cesarstwa Rosyjskiego. Spodziewano się także, że masowy napływ urzędników rosyjskich wraz z rodzinami wzmocni liczebność żywiołu rosyjskiego w Królestwie i wydatnie przyczyni się do upodobnienia tego kraju do jednej z wewnętrznych prowincji Imperium. Wprowadzony w Królestwie Polskim po powstaniu styczniowym rosyjski ustrój organów administracji cywilnej był przez polskie społeczeństwo tamtych czasów oceniany jednoznacznie jako obcy polskiej tradycji, narzucony siłą i sprzeczny z polskim interesem narodowym.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 1; 289-305
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea krajoznawstwa a kształtowanie tożsamości narodowej młodzieży w Królestwie Polskim na początku XX wieku
Autorzy:
Krakowiak, Małgorzata Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31858128.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Kingdom of Poland
youth
sightseeing
national identity
Królestwo Polskie
młodzież
krajoznawstwo
tożsamość narodowa
Opis:
Wprowadzenie: Na początku XX wieku w Królestwie Polskim rozwijała się idea krajoznawstwa jako ruch społeczny i przedmiot naukowych rozważań. Miała ona szczególne znaczenie ze względu na warunki społeczno-polityczne ziem polskich. Była próbą przeciwstawienia się rusyfikacji poprzez działania służące zachowaniu dziedzictwa i tradycji mających sprzyjać budowaniu i utrzymywaniu tożsamości narodowej. Cel badań: Celem artykułu jest ukazanie idei krajoznawstwa i roli ruchu krajoznawczego jako narzędzia kształtowania tożsamości narodowej adolescentów w Królestwie Polskim na początku XX wieku. Stan wiedzy: W dotychczasowych opracowaniach dotyczących historycznych aspektów ruchu krajoznawczego skoncentrowano się głównie na ewolucji idei, jej początkach, przykładach praktycznej realizacji działań oraz przedstawicielach ruchu krajoznawczego. Choć w niektórych tekstach omawiano problematykę krajoznawstwa jako narzędzia edukacyjnego, to brakowało pogłębionych analiz uwzględniających wpływ idei krajoznawczej na kształtowanie tożsamości narodowej adolescentów. Podsumowanie: W działaniach krajoznawczych upatrywano nadzieję na kształtowanie postaw patriotycznych i obywatelskich. Formy działań krajoznawczych na początku XX wieku służyły edukacji patriotycznej. Mimo deklaracji o demokratycznym charakterze ruchu krajoznawczego, pozostawał on ruchem ekskluzyjnym szczególnie dla osób ze środowisk nieelitarnych i mniejszości narodowych.
Introduction: At the beginning of the 20th century, the idea of sightseeing as a social movement and a field of study was developing in the Kingdom of Poland. It had a special significance due to the socio-political conditions of the Polish lands. It was an attempt to oppose the russification activities, through activities aimed at preserving heritage and traditions to build and maintain national identity. Research Aim: The aim of the article is to show the idea of sightseeing and the role of the sightseeing movement as a tool for shaping the national identity of adolescents in the Kingdom of Poland at the beginning of the 20th century. Evidence-based Facts: Previous studies on the historical aspects of the sightseeing movement have mainly focused on the evolution of the idea, its origins, examples of practical implementation of activities and representatives of the sightseeing movement. Although some texts have discussed the issue of sightseeing as an educational tool, there has been a lack of in-depth analyses considering the impact of the idea of sightseeing on the shaping of the national identity of adolescents. Summary: The sightseeing activities were seen as a hope for shaping patriotic and civic attitudes. Forms of sightseeing activities at the beginning of the 20th century were regarded as a form of patriotic education. Despite the declarations about the democratic character of the sightseeing movement, it remained an exclusive movement especially for people from non-elite backgrounds and national minority.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2024, 43, 1; 213-227
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Naczelnicy organów administracji probierczej w Królestwie Polskim w latach 1882–1915. Noty biograficzne
Autorzy:
Latawiec, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631985.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Kingdom of Poland
special administration
precious metals
assayer
Królestwo Polskie
administracja specjalna
kruszce
probierz
Opis:
Artykuł ma za zadanie przybliżenie not biograficznych urzędników kierujących administracją probierczą na terytorium Królestwa Polskiego w końcu XIX i początku XX w. Urzędnicy ci posiadali specjalistyczne wykształcenie wyższe. Legitymowali się wieloletnim okresem zatrudnienia w administracji górniczej lub nadzorującej wydobycie kruszców i ich obrotem.
Źródło:
Res Historica; 2015, 39
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Naczelnicy organów administracji probierczej w Królestwie Polskim w latach 1882–1915. Noty biograficzne
Autorzy:
Latawiec, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632213.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Kingdom of Poland
special administration
precious metals
assayer
Królestwo Polskie
administracja specjalna
kruszce
probierz
Opis:
The aim of the article is to present biographical notes of heads of assayer administration in the Kingdom of Poland at the turn of the 19th century. These officers had specialist higher education, many years experience in mining administration, practice in overseeing excavation and sales of precious metals.
Artykuł ma za zadanie przybliżenie not biograficznych urzędników kierujących administracją probierczą na terytorium Królestwa Polskiego w końcu XIX i początku XX w. Urzędnicy ci posiadali specjalistyczne wykształcenie wyższe. Legitymowali się wieloletnim okresem zatrudnienia w administracji górniczej lub nadzorującej wydobycie kruszców i ich obrotem.
Źródło:
Res Historica; 2015, 39
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Remarks About the Jewish Emigration From the Kingdom of Poland to USA Before WWI
Uwagi na temat emigracji żydowskiej z Królestwa Polskiego do USA przed pierwszą wojną światową
Autorzy:
Zieliński, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33758201.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Jews
emigration
Kingdom of Poland
USA
migration networks
Żydzi
emigracja
Królestwo Polskie
sieci migracyjne
Opis:
Before 1914, more than 2 million Jews arrived in the United States of America, accounting for nearly 6% of all European emigration to that country. It is estimated that up to 70% of Jewish immigrants in the United States were subjects of the Tsar, and up to a third of them came from the Polish lands of the Russian empire. Jews from the Kingdom of Poland were the first among the inhabitants of the Russian Empire to establish legal and illegal migration channels. This was due to the proximity of the German-Russian border and thus easier access to German ports, as well as the ties connecting the Jews in the Kingdom with their co-religionists in the Prussian partition. Based on the literature on the subject and statistical data, the article discusses the volume of emigration from the Polish lands with special emphasis on the emigration of Jews from the Kingdom of Poland, the circumstances and causes of emigration with consideration given to changing theories on the subject, the nature of Jewish emigration and migration routes. The aim of this article is, first of all, to review the present state of research on the overseas emigration of Jews from the Kingdom of Poland and then to indicate source materials and literature that will help in further research.
Przed 1914 r. do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej przybyło ponad 2 mln Żydów, co stanowiło blisko 6% całej emigracji europejskiej do tego kraju. Szacuje się, że nawet 70% imigrantów żydowskich w USA stanowili poddani cara, a nawet trzecia część z nich przyjechała z ziem polskich zaboru rosyjskiego. Żydzi z Królestwa Polskiego jako pierwsi spośród mieszkańców Imperium Rosyjskiego utworzyli legalne i nielegalne kanały migracyjne. Wynikało to z bliskości granicy niemiecko-rosyjskiej, a tym samym łatwiejszego dostępu do portów niemieckich, a także więzi łączących Żydów w Królestwie z ich współwyznawcami w zaborze pruskim. W artykule w oparciu o literaturę przedmiotu i dane statystyczne omówione zostały: wielkość emigracji z ziem polskich ze szczególnym uwzględnieniem emigracji Żydów z Królestwa Polskiego, okoliczności i przyczyny emigracji z uwzględnieniem zmieniających się teorii na ten temat, charakter emigracji żydowskiej i szlaki migracyjne. Artkuł ma na celu przede wszystkim przegląd dotychczasowego stanu badań nad zamorską emigracją Żydów z Królestwa Polskiego i wskazanie materiałów źródłowych i literatury pomocnych w dalszych badaniach.
Źródło:
Res Historica; 2022, 53; 315-341
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Position and Role of So-called “Mixed Offices” in the Governorate Administration of the Kingdom of Poland after the January Uprising
Autorzy:
Smyk, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619053.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
administration
administrative judiciary
Kingdom of Poland
Russian Empire
administracja
sądownictwo administracyjne
Królestwo Polskie
Cesarstwo Rosyjskie
Opis:
The Russian model of supervision and control of administration was introduced in the Kingdom of Poland concurrently with the reorganisation of the governorate and district administration after the January Uprising. The supervisory functions were taken over by the newly established bodies of the governorate and district administration of individual sectors of ministerial administration, for which the ministers residing in St. Petersburg were the final decisive body. On the other hand, the abolition of the Council of State of the Kingdom of Poland in 1867 entailed the final liquidation of the administrative justice system based on the French model, which had operated on these lands since the times of the Duchy of Warsaw. Its tasks were taken over by so-called “mixed offices” which filled the resulting gap only partially. Unlike administrative courts, these offices formed an integral part of the governorate administration, and their clerical staff as well as the bureaucratic method of operation compromised their judicial independence. Moreover, the procedure for dispute resolution in these offices had the character of an intra-administrative procedure which did not employ the concept of a party, and its discretionary course excluded the possibility of applying the principles of adversarial process, openness to the public or dispositiveness. The peculiarity of “mixed offices” in the Kingdom of Poland, resulting solely from political reasons, was the reduction of their staffing only to the bureaucratic element and full subordination of their substantive and formal side of the proceedings to the governorate authorities. As a result, the judicial activity of “mixed offices” in administrative matters in the Kingdom of Poland was much more dependent on the current policies of the tsarist authorities represented and supervised directly by the governors than in the interior governorates of the Empire. The combination of these factors with the discretionary rules of intra-ministerial proceedings applied in these offices deprived inhabitants of the Kingdom of Poland of a guarantee of impartial defence of their rights and interests in disputes with the administration that was foreign and distrustful to them.
Rosyjski model nadzoru i kontroli administracji został wprowadzony w Królestwie Polskim równocześnie z reorganizacją zarządu gubernialnego i powiatowego po powstaniu styczniowym. Funkcje nadzorcze przejęły nowo utworzone organy administracji gubernialnej i powiatowej poszczególnych pionów resortowych, dla których ostateczną instancją decydującą byli ministrowie rezydujący w Petersburgu. Natomiast zniesienie Rady Stanu Królestwa Polskiego w 1867 r. oznaczało ostateczną likwidację sądownictwa administracyjnego opartego na modelu francuskim, istniejącego na tych ziemiach od czasów Księstwa Warszawskiego. Jego zadania przejęły tzw. urzędy mieszane, wypełniając jedynie częściowo powstałą lukę. W odróżnieniu od sądów administracyjnych urzędy te stanowiły integralną część administracji gubernialnej, a ich urzędniczy skład osobowy oraz biurokratyczny sposób funkcjonowania wykluczał ich niezależność orzeczniczą. Ponadto tryb postępowania w przypadku rozstrzygania kwestii spornych w tych urzędach miał charakter postępowania wewnątrzadministracyjnego, które nie znało pojęcia strony, a jego dyskrecjonalny przebieg wykluczał możliwość stosowania zasady kontradyktoryjności, jawności czy dyspozytywności. Specyfiką „urzędów mieszanych” w Królestwie Polskim, wynikającą wyłącznie z powodów politycznych, było ograniczenie ich składu personalnego jedynie do elementu biurokratycznego oraz pełne podporządkowanie merytorycznej i formalnej strony postępowania ich kolegiów decyzyjnych kontroli władz gubernialnych. W rezultacie działalność orzecznicza „urzędów mieszanych” w sprawach administracyjnych w Królestwie Polskim była zależna w zdecydowanie większym stopniu od aktualnych kierunków polityki władz carskich reprezentowanych i nadzorowanych bezpośrednio przez gubernatorów niż w wewnętrznych guberniach Cesarstwa. Połączenie tych czynników z dyskrecjonalnymi regułami postępowania wewnątrzadministracyjnego, stosowanymi w tych urzędach, pozbawiało mieszkańców Królestwa Polskiego gwarancji bezstronnej obrony ich praw i interesów w sporach z obcą i z założenia nieufną wobec nich administracją.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2019, 28, 1
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Słaba płeć? O nauczycielkach domowych w Królestwie Polskim w XIX i początkach XX wieku
Autorzy:
Hajkowska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606961.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
female home teacher
The Kingdom of Poland
gender
emancipation.
nauczycielka domowa
Królestwo Polskie
płeć
emancypacja
Opis:
The development of the emancipation movement in the nineteenth century contributed to taking up employment by the representatives of the fair sex. Being married and having family did not satisfy women's needs and life ambitions. The editors of women's magazines addressed their expectations by providing information about potential professions in which they could find career fulfillment. Working as a home teacher was considered attractive. However, few women realized that it was a difficult profession requiring sacrifice. In a fight for the position, they competed not only with women but also with men.  They had to gain the support of the employers and their families and win the favor of the students. Not infrequently, due to a large number of duties, they postponed plans to start a family or relinquished them, choosing a single life. A small group of them was able to combine work with family responsibilities.
Rozwój ruchu emancypacyjnego w XIX wieku przyczynił się do podejmowania pracy przez przedstawicielki płci pięknej. Posiadanie męża i rodziny nie zaspokajało ich potrzeb i ambicji. Redakcje czasopism kobiecych wychodziły naprzeciw oczekiwaniom kobiet, informując o potencjalnych zawodach, w których mogłyby się realizować. Praca w zawodzie nauczycielki domowej była uznawana za atrakcyjną. Jednak niewiele kobiet zdawało sobie sprawę, że jest to zawód trudny, wymagający poświęcenia. W walce o posadę rywalizowały nie tylko z kobietami, ale również z mężczyznami. Musiały zjednać sobie pracodawców i ich rodziny, zaskarbić względy uczniów. Nierzadko z uwagi na dużą ilość obowiązków odkładały plany o założeniu rodziny na później lub całkiem z nich rezygnowały, wybierając samotne życie. Niewiele z nich potrafiło łączyć pracę z obowiązkami rodzinnymi.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2020, 39, 1
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Investigating the Position of Customs District Chief in the Kingdom of Poland in the Early 1850s
Instytucja naczelnika okręgu celnego w Królestwie Polskim na początku lat 50. XIX w.
Autorzy:
Latawiec, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31348254.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Kingdom of Poland
Russian Empire
customs administration
clerk
Królestwo Polskie
Imperium Rosyjskie
administracja celna
urzędnik
Opis:
The way in which customs district chiefs functioned in the Kingdom of Poland in the early 1850 has not received much attention so far, either among traditional historians or researchers of administrative structures. The position of customs district chief was one of the most important posts in the customs administration of the Russian Empire. Clerks employed on this position were supervisors of institutions and structures of border guards operating on the border of the Romanov monarchy. Customs district chief would execute all the orders from the Foreign Trade Department of the Ministry of Finance as well as from other central administrative structures of the Russian state at that time. The present article took under close scrutiny archival and printed sources to arrive at the delineation of competences of customs district chiefs as introduced in the Kingdom of Poland in January 1851. Their rights and obligations, even though specified by a separate customs act prepared for the Kingdom of Poland, were identical with competences of clerks of the same kind operating in other parts of the Russian Empire. The findings of the study largely expand the state of knowledge on the operation of Russian administrative structures in the second half of the 19th century in the Kingdom of Poland, one of the provinces of the Romanov absolute monarchy.
Kwestia funkcjonowania naczelników okręgów celnych w Królestwie Polskim na początku lat 50. XIX w. jak dotąd nie cieszyła się zbytnio zainteresowaniem wśród klasycznych historyków i historyków ustroju administracyjnego. Stanowisko naczelnika okręgu celnego należało do najważniejszych etatów istniejących w administracji celnej na terenie Imperium Rosyjskiego. Urzędnicy zatrudnieni na tym etacie pełnili funkcję nadzorczą w stosunku do urzędów i struktur straży granicznej działających na granicy monarchii Romanowów. Naczelnik okręgu celnego wykonywał wszystkie zarządzenia Departamentu Handlu Zewnętrznego Ministerstwa Finansów, jak również przesyłane z innych centralnych organów administracyjnych ówczesnej Rosji. Na podstawie źródeł archiwalnych i drukowanych dokonano analizy zakresu kompetencji naczelników okręgów celnych wprowadzonych na terenie Królestwa Polskiego w styczniu 1851 r. Ich prawa i obowiązki, chociaż zostały określone przez odrębną ustawę celną opracowaną dla Królestwa Polskiego, były tożsame z kompetencjami analogicznych urzędników działających w innych częściach Imperium Rosyjskiego. Uzyskane wyniki badań znacznie poszerzają wiedzę o funkcjonowaniu rosyjskich struktur administracyjnych w drugiej połowie XIX w. na terenie Królestwa Polskiego, jednej z prowincji ówczesnej monarchii absolutnej Romanowów.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2022, 31, 2; 145-167
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Defender of the Marriage Bond in Secular Matrimonial Law in the Kingdom of Poland in the 19th Century
Autorzy:
Zarzycki, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618685.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
defender of the marriage bond
divorce
marriage annulment
legal separation of marriage
the Kingdom of Poland
the Civil Code of the Kingdom of Poland
obrońca węzła małżeńskiego
rozwód
unieważnienie małżeństwa
separacja prawna małżeństwa
Królestwo Polskie
Kodeks Cywilny Królestwa Polskiego
Opis:
It was not until 1741, during the pontificate of Pope Benedict XIV, that the office of defender of the bond (defensor vinculi or defensor matrimonium) appeared in church matrimonial law. Next it was applied both to the matrimonial secular codifications in some European countries, as well as to partitioning legislation in our country. Until 1825, during the times of the Duchy of Warsaw and the Kingdom of Poland, in matrimonial cases there was applied the French legislation (the Napoleonic Code) which was of a highly secular character, and did not provide for the office of defender of the bond. Polish conservative factions, mainly the clergy of the Catholic Church, did not like such a state of affairs. There were postulated changes to matrimonial law regulations towards the confessional character, as well as implementation of the office of defender of the bond – following the ABGB pattern of 1811 in the Habsburg Monarchy – taking into account the domestic demands. The first attempts at reforms in this regard (1817–1818) ended in failure. Subsequent changes in marriage law, in the Kingdom of Poland, were implemented in 1825 under the name of the Civil Code of the Polish Kingdom. The Code would have allowed a defender of the bond to appear before a court in such cases as divorce, termination of marriage, or legal separation (“divorce from bed-and-board”). Such a state of affairs was still not appreciated by the Catholic clergy who ultimately led to the adoption of a new marriage law in 1836. New law was of a highly confessional character and referred to jurisdictions and laws of individual religious organizations. These provisions, as amended, were in force in Poland (in the former Kingdom of Poland) until 31 December 1945. 
Urząd obrońcy węzła małżeńskiego (defensor vinculi lub defensor matrimonium) pojawił się w małżeńskim prawie kościelnym dopiero w 1741 r. za pontyfikatu papieża Benedykta XIV. Później został recypowany do świeckich kodyfikacji małżeńskich w niektórych państwach europejskich, także w niektórych ustawodawstwach zaborczych na terenie naszego kraju. W czasach Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego do 1825 r. w sprawach małżeńskich obowiązywało ustawodawstwo francuskie (Kodeks Napoleona), które miało rodowód wybitnie świecki i nie przewidywało instytucji obrońcy węzła małżeńskiego. Taki stan rzeczy nie podobał się polskim ugrupowaniom konserwatywnym, głównie duchowieństwu Kościoła katolickiego. Postulowano zmienić przepisy prawa małżeńskiego w kierunku konfesyjnym i wprowadzić instytucję obrońcy węzła małżeńskiego, za wzorcem ABGB z 1811 r. w Monarchii Habsburskiej, przy uwzględnieniu własnych rodzimych postulatów. Pierwsze próby reform w tym zakresie (1817–1818) zakończyły się fiaskiem. Kolejne zmiany prawa małżeńskiego w Królestwie Polskim udało się wprowadzić w 1825 r. pod nazwą Kodeks Cywilny Królestwa Polskiego. Kodeks ten przewidywał udział obrońcy węzła małżeńskiego w takich sądowych sprawach małżeńskich, jak rozwód, unieważnienie małżeństwa czy separacja (zwana „rozłączeniem co do stołu i łoża”). Taki stan rzeczy nadal nie podobał się duchowieństwu katolickiemu, które doprowadziło ostatecznie do uchwalenia nowego prawa małżeńskiego w 1836 r. Nowe prawo miało charakter wybitnie konfesyjny i odsyłało do jurysdykcji i praw poszczególnych związków wyznaniowych. Przepisy te, ze zmianami, obowiązywały w Polsce, na terenie byłego Królestwa Polskiego, aż do 31 grudnia 1945 r.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Seminaria nauczycielskie na terenie Królestwa Polskiego w rosyjskiej polityce oświatowej po powstaniu styczniowym
Teacher Training Colleges on the Territory of the Kingdom of Poland in the Russian Educational Policy after the January Uprising
Autorzy:
Szewczuk, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33915227.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Kingdom of Poland
teacher training colleges
elementary schools
russification
Królestwo Polskie
seminaria nauczycielskie
szkoły elementarne
rusyfikacja
Opis:
Działalność rządowych seminariów nauczycielskich na terenie Królestwa Polskiego w latach 1866–1915 służyła przygotowaniu kandydatów do pracy pedagogicznej w szkołach elementarnych. Przyjęty w seminariach model kształcenia i wychowania przyszłych nauczycieli miał zagwarantować realizację polityki rusyfikacyjnej w oświacie elementarnej. Wychowankowie seminarium zdobywali w nich nie tylko przydatną wiedzę pedagogiczną, ale również zostali poddani intensywnym zabiegom o charakterze wychowawczym, mającym z nich uczynić nauczycieli wiernie wykonujących polecenia zwierzchników. Postawione przez władze rosyjskie zadania przekładały się na sposób organizacji pracy dydaktyczno-wychowawczej prowadzonej w seminariach nauczycielskich i wymagały odpowiedniego doboru kadry pedagogicznej odpowiedzialnej za kształcenie wychowanków.
The activities of government teachers’ training colleges in the Kingdom of Poland in the years 1866–1915 served to prepare candidates for teaching work in elementary schools. The model of education and upbringing of future teachers adopted in the seminars was to guarantee the implementation of the Russification policy in elementary education. The graduates of the seminary not only gained useful pedagogical knowledge there but also were subjected to intensive educational efforts aimed at turning them into teachers faithfully carrying out the orders of their superiors. The tasks set by the Russian authorities translated into the way of organizing didactic and educational work carried out in teachers’ training colleges and required the appropriate selection of teaching staff responsible for educating pupils.
Źródło:
Res Historica; 2023, 56; 301-325
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z galerii ziemian lubelskich. Antoni Bobrowski ze Snopkowa – zasłużony hodowca koni i trzody chlewnej
From the Galleries of Lublin Landowners: Antoni Bobrowski from Snopków – a Well-Deserved Breeder of Horses and Pigs
Autorzy:
Przegaliński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341403.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
horse breeding
English pigs breeding
Antoni Bobrowski
Kingdom of Poland
Lublin
hodowla koni
hodowla świń angielskich
Królestwo Polskie
Opis:
Artykuł stanowi próbę przedstawienia działalności hodowlanej Antoniego Bobrowskiego, ziemianina ze Snopkowa koło Lublina. Za jego czasów (1854–1895) malowniczo położony nad rzeką Ciemięgą majątek zyskał rangę jednego z najbardziej znanych ośrodków zarodowej hodowli koni w Królestwie Polskim oraz centrum specjalistycznego wychowu angielskiej trzody chlewnej. Początkowo Bobrowski zajmował się hodowlą koni użytkowych, by po latach skupić się na karecianych i pod ciężką wagę, chętnie kupowanych w Królestwie Polskim i Rosji. Hodowlę świń angielskich rozpoczął w 1872 roku i osiągnął na tym polu doskonałe wyniki, zyskał bowiem miano pioniera i wybitnego hodowcy, którego sława wyszła poza granice Królestwa Polskiego. Prowadził wzorową działalność hodowlaną, nagradzaną na wielu wystawach, aż do śmierci w 1895 roku. Sądzę więc, że postać Bobrowskiego, zapomnianego współcześnie hodowcy, warta jest przypomnienia szerszemu gronu czytelników.
The article is an attempt to present the breeding activity of Antoni Bobrowski, a landowner from Snopków near Lublin. During his time (1854–1895), the estate, picturesquely located on the river Ciemięga, gained the rank of one of the best-known centers of horse breeding in the Kingdom of Poland as well as a center for specialist rearing of English pigs. Initially, Bobrowski dealt with breeding utility horses, and after years focused on saddle and breeding elite sled horses eagerly bought in the Kingdom of Poland and Russia. He started English pigs breeding in 1872 and achieved excellent results in this field, gaining the name of a pioneer and a distinguished breeder whose fame went beyond the borders of the Kingdom of Poland. He led exemplary breeding activity, awarded at many exhibitions, to death in 1895. So, I think that the figure of Bobrowski, a contemporary forgotten breeder, is worth recalling to a wider group of readers.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2022, 77; 185-204
0239-4251
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z galerii ziemian lubelskich. Kazimierz Piaszczyński ze Snopkowa – hodowca koni, trzody chlewnej i owiec karakułów. Zarys działalności hodowlanej w latach 1895–1914
From the Gallery of Lublin Landowners. Kazimierz Piaszczyński from Snopków – Breeder of Horses, Pigs and Karakul Sheep. An Outline of Breeding Activities in 1895–1914
Autorzy:
Przegaliński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341425.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
breeding activity
breeding of Karakul sheep
Lublin
Kazimierz Piaszczyński
Kingdom of Poland
Snopków
działalność hodowlana
hodowla owiec karakułów
Królestwo Polskie
Opis:
Artykuł stanowi próbę przedstawienia działalności hodowlanej Kazimierza Piaszczyńskiego, współwłaściciela majątku Snopków pod Lublinem. W dziedzinie wychowu zarodowego koni i trzody chlewnej był on kontynuatorem prac prowadzonych przez teścia Antoniego Bobrowskiego, który zmarł w 1895 roku, a sam zajął się z czasem hodowlą owiec karakułów. Na przełomie stuleci Snopków słynął ze znakomitej stadniny kareciano-zaprzęgowej i wierzchowej, uznaniem cieszyły się również tamtejsze konie remontowe. W Królestwie Polskim i Rosji mocną pozycję utrzymała także chlewnia, której rozgłos ugruntował wychów rasowych świń angielskich. Piaszczyński, podobnie jak teść, cieszył się wśród współczesnych opinią znakomitego specjalisty, czego dowodem były liczne nagrody zdobywane na wystawach hodowlanych oraz utrzymujący się na wyrównanym poziomie popyt na tamtejsze zwierzęta. Wyraźnie zarysowaną cezurę postawił przed Snopkowem rok 1914 – wybuch I wojny światowej zamknął okres największych sukcesów Piaszczyńskiego, a kolejne lata przyniosły niepowetowane straty w stadninie i chlewni. Biorąc powyższe pod uwagę, sądzę, że warto przypomnieć szerszemu gronu Czytelników postać i dokonania człowieka, który na trwałe zapisał się w historii rodzimej hodowli żywego inwentarza.
The article is an attempt to present the breeding activity of Kazimierz Piaszczyński, co-owner of the Snopków estate near Lublin. In the field of breeding horses and pigs, he continued the work carried out by his father-in-law, Antoni Bobrowski, who died in 1895, and he himself took up the breeding of Karakul sheep. At the turn of the century, Snopków was famous for its excellent horse-drawn carriage and riding stables, and repair horses were also appreciated. In the Kingdom of Poland and Russia, a pig farm also maintained its strong position, the fame of which was established by the breeding of pedigree English pigs. Piaszczyński, like his father-in-law, enjoyed the opinion of an excellent specialist among his contemporaries, as evidenced by numerous awards won at breeding exhibitions and the demand for local animals that remained at an even level. The year 1914 put a clearly outlined turning point for Snopków – the outbreak of World War I closed the period of Piaszczyński’s greatest successes, and the following years brought irreparable losses to the stud and the pigsty. Considering the above, I think it is worth reminding a wider group of readers the character and achievements of a man who has permanently entered the history of domestic livestock breeding.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2023, 78; 105-125
0239-4251
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Забытая российская администрация - Правление Российских таможенных и торговых дел в Варшаве 1818-1822
Autorzy:
Górak, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041177.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russian Empire
Kingdom of Poland
administration
customs
customs border
customs policy
Imperium Rosyjskie
Królestwo Polskie
administracja
celnictwo
granica celna
Opis:
Końcowa faza wojen napoleońskich wiązała się z gwałtownymi przemianami w Europie Środkowej. Poza zmianami granic równie ważne były gruntowne reformy zarządzania państwem przeprowadzone także w Imperium Rosyjskim. Jednym z ważnych elementów tych przemian było określenie statusu Księstwa Warszawskiego w stosunku do Imperium. Artykuł przedstawia krótki, ale burzliwy i pełen wahań, proces organizacji administracji celnej na zachodniej lądowej granicy Imperium Rosyjskiego. Praktycznie nieznany w polskiej historiografii Zarząd Rosyjskich Spraw Celnych i Handlowych w Warszawie jest świadectwem pierwszej próby włączenia tego terytorium do rosyjskiego obszaru celnego, co ostatecznie dokonało się w 1851 r.
The final phase of the Napoleonic Wars was associated with rapid changes in Central Europe. Apart from the border changes, the thorough reforms of state management carried out in the Russian Empire were also valid. One of the important elements of these changes was the determination of the status of the Duchy of Warsaw in relation to the Empire. The article presents a short, but turbulent and hesitant process of organizing the custom administration on the western land border of the Russian Empire. The Board of Russian Customs and Trade Affairs in Warsaw, practically unknown in Polish historiography, is a testimony to the first attempt to incorporate this territory into the Russian customs area, which finally took place in 1851.
Źródło:
Res Historica; 2021, 51; 339-371
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Środki poprawczo-wychowawcze stosowane wobec małoletnich więźniów w Królestwie Polskim (do 1867 r.)
Autorzy:
Czołgoszewski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31804100.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Kingdom of Poland
juvenile offenders
juvenile prisoners
correctional and educational measures
Królestwo Polskie
nieletni przestępcy
małoletni więźniowie
środki poprawczo-wychowawcze
Opis:
Wprowadzenie: W okresie autonomicznym Królestwa Polskiego odpowiedzialność karna groziła już siedmioletnim dzieciom. Tragiczną konsekwencją przestępczości nieletnich była kara więzienia, w trakcie której małoletni odbywali ją wspólnie ze zdemoralizowanymi więźniami dorosłymi. Przeciwdziałać temu zjawisku miały środki oddziaływania poprawczo-wychowawczego. Cel badań: Celem artykułu jest prezentacja środków poprawczo-wychowawczych w świetle rozwiązań normatywnych wobec małoletnich więźniów w okresie autonomicznym Królestwa Polskiego. Badaniu poddano źródła instytucjonalne w postaci przepisów kodeksów karnych, odezw Rady Administracyjnej, rozporządzeń Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Duchownych oraz regulaminów więziennych odnoszących się do nieletnich przestępców i małoletnich więźniów. Stan wiedzy: W historii pedagogiki resocjalizacyjnej brakuje syntetycznego opracowania na temat nauczania małoletnich w więzieniach w okresie autonomicznym Królestwa Polskiego. Nieliczne wyniki badań koncentrujące się na ówczesnym stanie oświaty więziennej, tylko marginalnie odnoszą się do nauki dzieci w więzieniach. Problematyką tą zajmowali się zarówno XIX-wieczni działacze społeczni, jak i badacze w latach międzywojennych. W okresie powojennym odnajdziemy ją także incydentalnie w monografiach poświęconych resocjalizacji nieletnich. Podsumowanie: Pomimo że naczelnym celem polityki zaborcy wobec dzieci była rusyfikacja, to podejmowane w więzieniach starania, dzięki społecznemu zaangażowaniu penitencjarystów, przyczyniały się do ich moralnej poprawy.
Introduction: During the autonomous period of the Kingdom of Poland, seven-year-old children were already under criminal responsibility. Tragic consequence of juvenile delinquency was imprisonment, during which minors served the sentence with demoralized adult prisoners. Corrective and educational measures were to counteract this phenomenon. Research Aim: The aim of the article is to present corrective and educational measures in the light of legal solutions for juvenile prisoners in the autonomous period of the Kingdom of Poland. Institutional sources in the form of penal code, regulations of the Administrative Council, regulations of the Government Commission for Internal and Clergy Affairs and prison regulations relating to juvenile offenders and juvenile prisoners were analyzed. Evidence-based Facts: In the history of rehabilitation pedagogy, there is no synthetic study on teaching minors in prisons during the autonomous period of the Kingdom of Poland. The few research results focusing on the state of prison education at that time, only marginally refer to the education of children in prisons. These issues were dealt with by both nineteenth-century social activists and researchers in the interwar period. In the post-war period, we can also find it incidentally in monographs devoted to the rehabilitation of minors. Summary: Despite the fact that the main goal of the partition policy towards children was Russification, the efforts made in prisons, thanks to the social commitment of penitentiaries, contributed to their moral improvement.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2022, 41, 1; 225-239
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies