Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "cell growth" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    The influence of selective COX-2 inhibitor on phase of healing surgical wounds: proliferation and secretion of bFGF by endothelial cells
    Autorzy:
    Jasiak, Łukasz
    Kowalczyk, Mateusz
    Mazan, Paula
    Kowalczyk, Edward
    Sienkiewicz, Monika
    Jóźwiak-Bębnista, Marta
    Wiktorowska-Owczarek, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/763865.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    angiogenesis, selective COX-2 inhibitor, fibroblast growth factor, vascular endothelial cell
    Opis:
    The process of wound healing consists of the following phases: inflammation, proliferation, remodeling. Non-steroidal antiinflammatory drugs may be important in this process, especially in a stage called angiogenesis. For this reason, it was decided to investigate the effect of selective COX-2 (cyclooxygenase 2) inhibitor (NS-398) on the proliferation of endothelial cells and their ability to secrete bFGF (fibroblast growth factor) for vascular endothelial cells (HMEC-1). For determination of the secretion of bFGF in a cell line HMEC-1 immunosorbent ELISA assays were used. In turn, the cell proliferation assay was performed using the MTT method. Using MTT method, it was found that NS-398 at 10 μM did not affect cell viability. Whereas selective COX-2 inhibitor at 100 μM decreased cell viability in a statistically significant manner and inhibited the proliferative effect of 100 μg/mL LPS at concentrations of 10 and 100 μM. In the further step, application of NS-398 (10 and 100 μM) with LPS (100 μg/mL; inflammatory environment) reduced the secretion of bFGF in a statistically significant manner. The investigations showed that NS-398 has an antiangiogenic effect which is based on reducing the proliferation of vascular endothelial cells and inhibiting the secretion of bFGF- factor responsible for angiogenesis during wound healing.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio C – Biologia; 2017, 72, 1
    2083-3563
    0066-2232
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio C – Biologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Comparative analysis of different methodological approaches to the in vitro study of tumour cells chemosensitivity
    Autorzy:
    Paduch, R
    Slotwinska, M.
    Stachura, A.
    Rzeski, W.
    Zdzisinska, B.
    Kandefer-Szerszen, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/961243.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    chemosensitivity
    etoposide
    tumour cell
    drug sensitivity
    cisplatin
    gelatin sponge
    growth
    in vitro
    Opis:
    Drug sensitivity assay was performed using two human tumour celi lines: HeLa and Hep-2 cultivated in two-dimensional monolayer celi cultures and three-dimensional cultures on gelatine sponge SpongostanK. Two cytostatics with different mechanisms of anti-tumour action were used: cisplatin and etoposide. Chemosensitivity of tumour cells was assessed by counting the number of viable and nonviable cells (cytostatic and cytotoxic activity of drugs), by counting the number of apoptotic cells and by clonogenic assay of viable cells. We found that the clonogenic assay was morę sensitive than the other tests used, especially after long-term (7 days) treatment of tumour cells with cytostatics. A short (24h) treatment with cytostatics gave false results which were not confirmed after prolonged treatment with cytostatics. We suppose that short treatment tests should not be used for examination of the chemosensitivity of tumour cells isolated from patients. Tumour cells growing on SpongostanH were viable for a longer time than in monolayer cultures and exhibited chemosensitivity comparable to monolayer celi cultures despite of their multilayer growth on gelatine sponge.
    Do badań wrażliwości na cytostatyki użyto dwie ludzkie linie nowotworowe: HeLa i Hep-2, hodowane w formie murawy dwuwymiarowej (płaskiej) oraz w formie przestrzennej, trójwymiarowej, na gąbce żelatynowej Spongostan". W badaniach użyto cytostatyki posiadające różny mechanizm działania przeciwnowotworowego, a mianowicie cisplatynę i etopozyd. Wrażliwość komórek nowotworowych na chemioterapeutyki określano ilością komórek przeżywających i martwych (cytostatyczne i cytotoksyczne właściwości leków), ilością komórek apoptotycznych oraz oceniano klonogenne właściwości komórek przeżywających. Stwierdzono, że ocena klonogennych właściwości komórek jest metodą bardziej czułą w porównaniu z innymi testami, szczególnie po długim (7-dniowym) kontakcie komórek z cytostatykami. Ocena krótkotrwałego (24-godz.) kontaktu komórek nowotworowych z cytostatykami dawała fałszywe wyniki, nie potwierdzone po długotrwałej inkubacji komórek z cytostatykami. Uważamy, że testy polegające na ocenie efektu krótkotrwałej inkubacji komórek z lekami nie powinny być stosowane do oceny wrażliwości na chemioterapeutyki komórek nowotworowych izolowanych od pacjenta. Komórki nowotworowe rosnące na Spongostanie” były żywe dłużej niż rosnące w hodowlach płaskich i pomimo wielowarstwowego wzrostu na gąbce żelatynowej wykazywały wrażliwość na leki porównywalną z hodowlami płaskimi.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio C – Biologia; 2001, 56
    2083-3563
    0066-2232
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio C – Biologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Optimization of in vitro culture conditions influencing the initiation of raspberry (Rubus idaeus L. cv. Nawojka) cell suspension culture
    Autorzy:
    Dziadczyk, Ewa
    Domaciuk, Marcin
    Dziadczyk, Piotr
    Pawelec, Iwona
    Szczuka, Ewa
    Bednara, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/763806.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    cell suspension culture
    callus culture
    raspberry
    Rubus idaeus
    plant growth regulators
    kultura zawiesiny komórkowej
    kultura kalusa
    regulatory wzrostu roślin
    Opis:
    The purpose of our investigation was to determine appropriate conditions for induction of raspberry (Rubus idaeus cv. Nawojka) cell suspension culture. The established callus culture obtained from leaf explants was used as an inoculum for cell culture initiation. Five combinations of plant growth regulators: 1) 4.0 mg l-1 IAA and 1.0 mg l-1 BAP; 2) 0.25 mg l-1 2,4-D; 3) 0.5 mg l-1 2,4-D; 4) 2.0 mg l-1 NAA and 2.0 mg l-1 BAP; 5) 4.0 mg l-1 NAA and 2.0 mg l-1 BAP, added into modified Murashige and Skoog (1962) medium, were tested in order to get the callus culture suitable for initiation of a cell suspension. The best callus (vigorously growing, healthy and friable) was obtained on the medium supplemented with 4.0 mg l-1 IAA and 1.0 mg l-1 BAP. To find the appropriate culture conditions for dispersing callus tissue in liquid medium into single cells and small aggregates, four combinations of plant hormones (auxins and cytokinins) were tested. The best culture medium for induction of raspberry cv. Nawojka cell suspension appeared to be the one supplemented with 1.0 mg l-1 2,4-D. Also the medium with 8.0 mg l-1 IAA and 1.0 mg l-1 BAP was similarly efficient.
    Celem prezentowanych badań była optymalizacja warunków kultury in vitro umożliwiających uzyskanie zawiesiny komórkowej maliny (Rubus idaeus L.). Jako inokulum do zainicjowania kultury zawiesinowej zastosowano ustabilizowaną kulturę kalusa uzyskaną z eksplantatów liściowych na zmodyfikowanej pożywce wg Murashige i Skooga (1962). W pierwszym etapie badań testowano 5 kombinacji regulatorów wzrostu (auksyn i cytokinin) dodawanych do pożywki stymulującej powstawanie tkanki kalusowej, w celu uzyskania kultury kalusa odpowiedniej do indukcji zawiesiny komórkowej. Najlepszą tkankę kalusową (szybko mnożącą się, o luźnej strukturze) uzyskano w kombinacji uwzględniającej uzupełnienie pożywki do kultury in vitro auksyną IAA w stężeniu 4,0 mg l-1 oraz cytokininą BAP w stężeniu 1,0 mg l-1 . W drugim etapie badań testowano warunki kultury in vitro umożliwiające odpowiednią dyspersję tkanki kalusowej w płynnej pożywce, skutkującą uzyskaniem populacji pojedynczych komórek oraz małych agregatów komórkowych w hodowli. W tym celu testowano 4 warianty składu pożywki, różniące się rodzajem i stężeniem zastosowanych hormonów roślinnych należących do klasy auksyn i cytokinin. Najlepszy wynik uzyskano w płynnej pożywce uzupełnionej syntetyczną auksyną 2,4-D w stężeniu 1,0 mg l-1, także pożywka zawierająca auksynę IAA w stężeniu 8,0 mg l-1 oraz cytokininę BAP w stężeniu 1,0 mg l-1 dała dobry wynik.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio C – Biologia; 2013, 68, 2
    2083-3563
    0066-2232
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio C – Biologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies