Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "National identity" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
Stosunek społeczeństwa polskiego do przeszłości a tożsamość narodowa. Analiza badań sondażowych
Autorzy:
Wysocki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647265.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
past
history
national identity
Polishness
przeszłość
historia
tożsamość narodowa
polskość
Opis:
The study deals with the problem of the significance of history and history attributed to contemporary Polish society in the context of national identity. On the basis of representative surveys from recent years, the author tries to answer the following questions: To what extent Poles are interested in the history of their own country? How much is the history of the national community the source of pride or shame? To what extent is knowledge of history in postulated patriotic attitudes and is at all an important criterion for recognizing someone as a Pole? The conducted analysis leads to the conclusion that the common past is one of the key elements of the contemporary national identity of Poles.
Opracowanie podejmuje problem znaczenia przypisywanego przeszłości i historii przez współczesne społeczeństwo polskie w kontekście tożsamości narodowej. Na podstawie reprezentatywnych badań sondażowych z ostatnich lat autor stara się odpowiedzieć na pytania: W jakim stopniu Polacy interesują się historią własnego kraju? Na ile dzieje własnej wspólnoty narodowej są źródłem dumy bądź wstydu? W jakim stopniu znajomość historii mieści się w postulowanych postawach patriotycznych i w ogóle stanowi istotne kryterium uznania kogoś za Polaka? Przeprowadzona analiza prowadzi do konkluzji, że wspólna przeszłość jest jednym z kluczowych elementów współczesnej tożsamości narodowej Polaków.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia; 2018, 43, 1
2300-7540
0137-2025
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea krajoznawstwa a kształtowanie tożsamości narodowej młodzieży w Królestwie Polskim na początku XX wieku
Autorzy:
Krakowiak, Małgorzata Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31858128.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Kingdom of Poland
youth
sightseeing
national identity
Królestwo Polskie
młodzież
krajoznawstwo
tożsamość narodowa
Opis:
Wprowadzenie: Na początku XX wieku w Królestwie Polskim rozwijała się idea krajoznawstwa jako ruch społeczny i przedmiot naukowych rozważań. Miała ona szczególne znaczenie ze względu na warunki społeczno-polityczne ziem polskich. Była próbą przeciwstawienia się rusyfikacji poprzez działania służące zachowaniu dziedzictwa i tradycji mających sprzyjać budowaniu i utrzymywaniu tożsamości narodowej. Cel badań: Celem artykułu jest ukazanie idei krajoznawstwa i roli ruchu krajoznawczego jako narzędzia kształtowania tożsamości narodowej adolescentów w Królestwie Polskim na początku XX wieku. Stan wiedzy: W dotychczasowych opracowaniach dotyczących historycznych aspektów ruchu krajoznawczego skoncentrowano się głównie na ewolucji idei, jej początkach, przykładach praktycznej realizacji działań oraz przedstawicielach ruchu krajoznawczego. Choć w niektórych tekstach omawiano problematykę krajoznawstwa jako narzędzia edukacyjnego, to brakowało pogłębionych analiz uwzględniających wpływ idei krajoznawczej na kształtowanie tożsamości narodowej adolescentów. Podsumowanie: W działaniach krajoznawczych upatrywano nadzieję na kształtowanie postaw patriotycznych i obywatelskich. Formy działań krajoznawczych na początku XX wieku służyły edukacji patriotycznej. Mimo deklaracji o demokratycznym charakterze ruchu krajoznawczego, pozostawał on ruchem ekskluzyjnym szczególnie dla osób ze środowisk nieelitarnych i mniejszości narodowych.
Introduction: At the beginning of the 20th century, the idea of sightseeing as a social movement and a field of study was developing in the Kingdom of Poland. It had a special significance due to the socio-political conditions of the Polish lands. It was an attempt to oppose the russification activities, through activities aimed at preserving heritage and traditions to build and maintain national identity. Research Aim: The aim of the article is to show the idea of sightseeing and the role of the sightseeing movement as a tool for shaping the national identity of adolescents in the Kingdom of Poland at the beginning of the 20th century. Evidence-based Facts: Previous studies on the historical aspects of the sightseeing movement have mainly focused on the evolution of the idea, its origins, examples of practical implementation of activities and representatives of the sightseeing movement. Although some texts have discussed the issue of sightseeing as an educational tool, there has been a lack of in-depth analyses considering the impact of the idea of sightseeing on the shaping of the national identity of adolescents. Summary: The sightseeing activities were seen as a hope for shaping patriotic and civic attitudes. Forms of sightseeing activities at the beginning of the 20th century were regarded as a form of patriotic education. Despite the declarations about the democratic character of the sightseeing movement, it remained an exclusive movement especially for people from non-elite backgrounds and national minority.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2024, 43, 1; 213-227
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie towarzyskie Ormian lwowskich od połowy XIX wieku do 1939 roku
Autorzy:
Król-Mazur, Renata Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632131.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Armenians, Lviv, minority, national identity, social life, balls
Ormianie, Lwów, mniejszość, tożsamość etniczna, życie towarzyskie, bale
Opis:
The text presents a social life of Polish Armenians living in Lviv or having family links with this city in the period from the mid-19th century to 1939. Due to the preserved source materials the analysis is limited to landowners and members of intelligentsia. In the first part, the authordiscusses the issue of a complex, "strange" identity of Armenians living in the Polish territories. She demonstrates that at the beginning of the 20th century, Polish Armenians developed a specific identity which can be best described using a Latin formula GenteArmeni natione Poloni. Their distinctness from ethnic Poles resulted from the memory of having a different origin and coming from a different tribe (gens) of which the rite remained the only real evidence. Then, the author gives specific examples of a social life, describing carnival balls, both those held in private homes as well as the official ones (including a famous in the interwar period “Armenian ball"), the most popular ways of spending free time – salon gatherings, organization and participation in dancing parties, theatrical performances, music concerts, charity events, hunting, horse races, visits in spa resorts, and holidays abroad. The article presents an opportunity to learn the habits and rules prevailing in this social circle during the discussed time period and follow the process of the acculturation of Armenians. The text is of particular importance to the contemporary Armenian minority which is very active in discovering and nurturing its history. Thanks to it, the members of particular families, especially those who have just discovered their Armenian roots, may also expand the knowledge of their ancestors.
W tekście zostało przedstawione życie towarzyskie Ormian polskich zamieszkujących we Lwowie bądź też związanych z tym miastem koneksjami rodzinnymi w okresie od połowy XIX w. do 1939 r. Ze względu na zachowane materiały źródłowe przedmiotem rozważań były sfery ziemiańskie oraz inteligencja. W pierwszej części autorka podjęła problematykę skomplikowanej kwestii „dziwnej” tożsamości Ormian zamieszkujących na terenach polskich. Wykazała, iż na początku XX w. wykształciła się specyficzna tożsamość Ormian polskich, co można określić łacińską formułą gente Armeni natione Poloni. Ich odmienność od etnicznych Polaków polegała na pamięci o innym pochodzeniu, innym rodzie (gens), a jedynym namacalnym dowodem pozostał obrządek. Następnie omówiła konkretne przykłady życia towarzyskiego, opisując bale karnawałowe, zarówno te organizowane w prywatnych domach, jak i te oficjalne (w tym słynny z okresu międzywojennego na całą Polskę „bal ormiański”), omówiła najbardziej popularne sposoby spędzania wolnego czasu – życie salonowe, organizacje i uczestnictwo w potańcówkach, przedstawieniach teatralnych, koncertach muzycznych imprezach charytatywnych, polowaniach, gonitwach koni; wyjazdy na kuracje oraz wczasy zagraniczne. Dzięki artykułowi możemy poznać zwyczaje i reguły panujące w tym środowisku na przestrzeni omawianego okresu oraz śledzimy proces akulturacji Ormian. Artykuł jest szczególnie cenny dla współczesnej mniejszości ormiańskiej, która jest bardzo aktywna w odkrywaniu i pielęgnowaniu historii swojego narodu. Dzięki niemu członkowie niektórych rodów – zwłaszcza ci odkrywający dopiero swoją „ormiańskość”, mogą również poszerzyć wiedzę o swoich przodkach.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie towarzyskie Ormian lwowskich od połowy XIX wieku do 1939 roku
Autorzy:
Król-Mazur, Renata Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631626.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Armenians, Lviv, minority, national identity, social life, balls
Ormianie, Lwów, mniejszość, tożsamość etniczna, życie towarzyskie, bale
Opis:
W tekście zostało przedstawione życie towarzyskie Ormian polskich zamieszkujących we Lwowie bądź też związanych z tym miastem koneksjami rodzinnymi w okresie od połowy XIX w. do 1939 r. Ze względu na zachowane materiały źródłowe przedmiotem rozważań były sfery ziemiańskie oraz inteligencja. W pierwszej części autorka podjęła problematykę skomplikowanej kwestii „dziwnej” tożsamości Ormian zamieszkujących na terenach polskich. Wykazała, iż na początku XX w. wykształciła się specyficzna tożsamość Ormian polskich, co można określić łacińską formułą gente Armeni natione Poloni. Ich odmienność od etnicznych Polaków polegała na pamięci o innym pochodzeniu, innym rodzie (gens), a jedynym namacalnym dowodem pozostał obrządek. Następnie omówiła konkretne przykłady życia towarzyskiego, opisując bale karnawałowe, zarówno te organizowane w prywatnych domach, jak i te oficjalne (w tym słynny z okresu międzywojennego na całą Polskę „bal ormiański”), omówiła najbardziej popularne sposoby spędzania wolnego czasu – życie salonowe, organizacje i uczestnictwo w potańcówkach, przedstawieniach teatralnych, koncertach muzycznych imprezach charytatywnych, polowaniach, gonitwach koni; wyjazdy na kuracje oraz wczasy zagraniczne. Dzięki artykułowi możemy poznać zwyczaje i reguły panujące w tym środowisku na przestrzeni omawianego okresu oraz śledzimy proces akulturacji Ormian. Artykuł jest szczególnie cenny dla współczesnej mniejszości ormiańskiej, która jest bardzo aktywna w odkrywaniu i pielęgnowaniu historii swojego narodu. Dzięki niemu członkowie niektórych rodów – zwłaszcza ci odkrywający dopiero swoją „ormiańskość”, mogą również poszerzyć wiedzę o swoich przodkach.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie towarzyskie Ormian lwowskich od połowy XIX wieku do 1939 roku
Autorzy:
Król-Mazur, Renata Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953456.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Armenians, Lviv, minority, national identity, social life, balls
Ormianie, Lwów, mniejszość, tożsamość etniczna, życie towarzyskie, bale
Opis:
W tekście zostało przedstawione życie towarzyskie Ormian polskich zamieszkujących we Lwowie bądź też związanych z tym miastem koneksjami rodzinnymi w okresie od połowy XIX w. do 1939 r. Ze względu na zachowane materiały źródłowe przedmiotem rozważań były sfery ziemiańskie oraz inteligencja. W pierwszej części autorka podjęła problematykę skomplikowanej kwestii „dziwnej” tożsamości Ormian zamieszkujących na terenach polskich. Wykazała, iż na początku XX w. wykształciła się specyficzna tożsamość Ormian polskich, co można określić łacińską formułą gente Armeni natione Poloni. Ich odmienność od etnicznych Polaków polegała na pamięci o innym pochodzeniu, innym rodzie (gens), a jedynym namacalnym dowodem pozostał obrządek. Następnie omówiła konkretne przykłady życia towarzyskiego, opisując bale karnawałowe, zarówno te organizowane w prywatnych domach, jak i te oficjalne (w tym słynny z okresu międzywojennego na całą Polskę „bal ormiański”), omówiła najbardziej popularne sposoby spędzania wolnego czasu – życie salonowe, organizacje i uczestnictwo w potańcówkach, przedstawieniach teatralnych, koncertach muzycznych imprezach charytatywnych, polowaniach, gonitwach koni; wyjazdy na kuracje oraz wczasy zagraniczne. Dzięki artykułowi możemy poznać zwyczaje i reguły panujące w tym środowisku na przestrzeni omawianego okresu oraz śledzimy proces akulturacji Ormian. Artykuł jest szczególnie cenny dla współczesnej mniejszości ormiańskiej, która jest bardzo aktywna w odkrywaniu i pielęgnowaniu historii swojego narodu. Dzięki niemu członkowie niektórych rodów – zwłaszcza ci odkrywający dopiero swoją „ormiańskość”, mogą również poszerzyć wiedzę o swoich przodkach.
The text presents a social life of Polish Armenians living in Lviv or having family links with this city in the period from the mid-19th century to 1939. Due to the preserved source materials the analysis is limited to landowners and members of intelligentsia. In the first part, the authordiscusses the issue of a complex, "strange" identity of Armenians living in the Polish territories. She demonstrates that at the beginning of the 20th century, Polish Armenians developed a specific identity which can be best described using a Latin formula GenteArmeni natione Poloni. Their distinctness from ethnic Poles resulted from the memory of having a different origin and coming from a different tribe (gens) of which the rite remained the only real evidence. Then, the author gives specific examples of a social life, describing carnival balls, both those held in private homes as well as the official ones (including a famous in the interwar period “Armenian ball"), the most popular ways of spending free time – salon gatherings, organization and participation in dancing parties, theatrical performances, music concerts, charity events, hunting, horse races, visits in spa resorts, and holidays abroad. The article presents an opportunity to learn the habits and rules prevailing in this social circle during the discussed time period and follow the process of the acculturation of Armenians. The text is of particular importance to the contemporary Armenian minority which is very active in discovering and nurturing its history. Thanks to it, the members of particular families, especially those who have just discovered their Armenian roots, may also expand the knowledge of their ancestors.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narodowa Demokracja w procesie kształtowania świadomości i tożsamości narodowej Polaków przed I wojną światową w świetle publicystyki „Przeglądu Narodowego” (1908–1914)
Autorzy:
Lubczyńska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040879.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
National Democracy
press
„Przegląd Narodowy” („National Review”)
political journalism
national consciousness
national identity
Narodowa Demokracja
prasa
„Przegląd Narodowy”
publicystyka polityczna
świadomość narodowa
tożsamość narodowa
Opis:
Narodowa Demokracja należała do największych i najpoważniejszych – obok socjalistów, konserwatystów i ruchu ludowego – sił politycznych przełomu XIX i XX w. W okresie przed I wojną światową miała duże poparcie społeczne, które wynikało m.in. z faktu, że jednym z podstawowych elementów jej tożsamości były hasła niepodległościowe oraz program wychowawczy. Należała także do tych sił politycznych, które doceniły rolę prasy w propagowaniu własnej ideologii. Uznaje się, że stworzyła jeden z najbardziej opiniotwórczych systemów prasowych przed 1939 r., wyróżniający się dużą liczbą tytułów przeznaczonych dla różnorodnego odbiorcy oraz siecią kolportażu i dystrybucji tej prasy. Narodowa Demokracja wykorzystywała prasę do transmisji myśli politycznej oraz do osiągania bieżących celów politycznych.            Przedmiotem rozważań w niniejszym artykule jest problem kształtowania świadomości i tożsamości narodowej Polaków, podejmowany na łamach organu prasowego ruchu – „Przeglądu Narodowego”, ukazującego się w Warszawie w latach 1908–1914 pod redakcją Zygmunta Balickiego.
National Democracy belonged to the largest and most serious – next to socialists, conservatives and people’s movement – political forces of the turn of the 19th and 20th centuries. In the period before World War I, it had a lot of social support, which stemmed from the fact that one of the basic elements of her identity were independence slogans and an educational program. It was also one of those political forces that appreciated the role of the press in promoting its own ideology. National Democracy is considered the creator of one of the most opinion-forming press systems before 1939, with a large number of titles intended for a diverse audience, and a network of distribution of this press. National Democracy used the press to transmit political thought and to achieve its current political aims.            The subject of the discussion in this article is the problem of shaping the national consciousness and national identity of Poles, undertaken in „Przegląd Narodowy” („National Review”), published in Warsaw in 1908–1914 edited by Zygmunt Balicki.
Źródło:
Res Historica; 2021, 52; 257-279
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Principle of Priority of European Union Law. Selected Issues
Autorzy:
Całka, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618943.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
EU law
principle of priority
principle of supremacy
national identity
constitutional identity
prawo Unii Europejskiej
zasada pierwszeństwa
zasada nadrzędności
tożsamość narodowa
tożsamość konstytucyjna
Opis:
The principle of priority (primacy) means priority of the applicability of EU law over national law of the Member States. From the point of view of the European Union, this principle applies to all national rules of the Member States, regardless of their place in the hierarchy of legal sources, including constitutional provisions. Such an approach, which essentially means unconditional primacy of EU law over national law, was not confirmed in the judgments of the majority of the constitutional courts of the Member States. Thereby, the Court of Justice of the EU, recognizing the need for “constructive dialogue” with the courts of the Member States, introduced some techniques which allow the coexistence of the EU and national legal rules. In particular, in its recent case law, the Court considered the protection of national identities of the Member States as a justification of the limitation of the scope of the applicability of the principle of priority. Thus the Court allowed the requirement of the protection of national identities made the hitherto absolute principle of primacy relative principle, which allows in certain circumstances the possibility of invoking by the Member States their constitutional values in order to withdraw from the priority of the applicability of EU law.
Zasada pierwszeństwa (prymatu) oznacza pierwszeństwo stosowania prawa unijnego przed prawem krajowym państw członkowskich. Zasada ta w tzw. ujęciu unijnym dotyczy wszystkich przepisów krajowych państw członkowskich, niezależnie od ich miejsca w hierarchii źródeł prawa, w tym przepisów konstytucyjnych. Takie ujęcie, oznaczające w istocie bezwarunkowy prymat prawa europejskiego nad prawem krajowym, nie znalazło potwierdzenia w orzecznictwie większości trybunałów konstytucyjnych państw członkowskich. Wobec tego Trybunał Sprawiedliwości UE, dostrzegając konieczność podjęcia „konstruktywnego dialogu” z sądami państw członkowskich, wypracował pewne techniki pozwalające na współistnienie unijnych i krajowych rozwiązań prawnych. W szczególności w swoim najnowszym orzecznictwie Trybunał uznał ochronę tożsamości narodowej państw członkowskich za przesłankę uzasadniającą ograniczenie zakresu stosowania zasady pierwszeństwa. Tym samym Trybunał pozwolił, by wymóg ochrony tożsamości narodowej uczynił z dotychczas absolutnej zasady prymatu zasadę względną, która dopuszcza w pewnych sytuacjach możliwość powołania się przez państwa członkowskie na ich wartości konstytucyjne w celu odstąpienia od pierwszeństwa stosowania prawa UE.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 1
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojna o wojnę. Spór o wystawę Muzeum II Wojny Światowej
Autorzy:
Wnuk, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632390.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Museum of the Second World War, national identity, politics of memory
Muzeum II Wojny Światowej, polityka pamięci, tożsamość narodowa
Opis:
The article elaborates on the debate that took place between 2008 and 2017 about, firstly,  the original assumptions of the Museum of the Second World War and, secondly, about its permanent exhibition. The author’s view is that the conflict results from different perceptions of Polish identity and patriotism. This is a conflict between the perception of the nation as an ethno-emotional community and the definition of the nation as a civil society. At the same time the debate takes place between those who support an affirmative attitude towards history, which makes them feel proud about their nation, and those who claim that the essence of history is to be critical about the past.
W artykule omówiono dyskusję z lat 2008–2017 wywołaną początkowo przez wstępne założenia Muzeum II Wojny Światowej, a następnie przez samą ekspozycję. Autor stawia tezę, że spór ten wynika z różnicy postrzegania polskiej tożsamości i polskiego patriotyzmu, konfliktu między polskością rozumianą jako etniczno-emocjonalna wspólnota narodowa a państwową polskością obywatelską. Jest to też jednocześnie spór między zwolennikami historii afirmatywnej, wywołującej poczucie narodowej dumy, a tymi, którzy uważają, że istotą historii jest krytyczna refleksja nad przeszłością. 
Źródło:
Res Historica; 2018, 46
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Place of the Works of Uladzimir Karatkievič in the Discourse on the Identity of Belarusians
Miejsce twórczości Uładzimira Karatkieviča w dyskursie o tożsamości Białorusinów
Autorzy:
Wielg, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1837719.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Karatkievič
Belarusian literature
national identity
history of Belarus
Karatkevič
literatura białoruska
tożsamość narodowa
historia Białorusi
Караткевіч
беларуская літаратура
нацыянальная самасвядомасць
гісторыя Беларусі
Opis:
The main goal of U. Karatkievič’s literary output was always to revive and reinforce the sense of national identity in Belarusians. In earlier times, there had been no writer in Belarusian literature who would devote his whole output to the history of his nation. In his works, Karatkievič described their successes and failures and showed their attempts to gain independence and form the foundations of the Belarusian national identity to his reader. In the 1950s and 1960s, it was not easy to promote and disseminate the true history of Belarus, the beauty of the Belarusian language and the Belarusian national identity in the USSR. Karatkievič was often stigmatised and punished for his activity in this respect. This paper presents the impact of the writer’s output on the formation of Belarusian national identity. Karatkievič’s struggle with the stagnation or even backwardness of the Brezhnev era clearly manifested itself in his protest and fight for respect for the Belarusian language, the history of his homeland and the protection of nature and monuments of an immaterial culture. The writer saw the inseparable unity between those apparently different problems. Caused by such factors as the deliberate distortion of historical memory, social oblivion leads to the denationalisation and blurring of national self-awareness. Manipulating the past and enforcing the oblivion of various inconvenient historical events destroys the identity of societies. This is what Uladzimir Karatkievič wanted to oppose and did oppose with his works.
Głównym celem twórczości U. Karatkeviča pozostawała zawsze próba ożywienia i wzmocnienia poczucia tożsamości narodowej Białorusinów. W literaturze białoruskiej nie było wcześniej pisarza, który całą swoja twórczość poświęcił dziejom własnego narodu. Pisarz opisywał w swoich utworach wzloty i upadki Białorusinów, pokazywał ich próby uzyskania niepodległości, kształtował w swoim czytelniku podstawy białoruskiej tożsamości narodowej. W latach 50. i 60. XX w. w ZSRR nie było łatwo promować i propagować prawdziwą historię Białorusi, piękno języka białoruskiego i białoruską tożsamość narodową. Za swoje działania w tej dziedzinie Karatkevič był często piętnowany i karany. Artykuł przedstawia wpływ twórczości pisarza na kształtowanie białoruskiej tożsamości narodowej. Zmagania Karatkieviča z zastojem, a wręcz wstecznością ery Breżniewa najwyraźniej wyczuwalne były w jego proteście i walce o szacunek dla języka białoruskiego, historii własnej ojczyzny oraz ochrony przyrody i zabytków kultury materialnej. Pisarz widział nierozerwalną jedność pomiędzy tymi na pierwszy rzut oka różniącymi się problemami. Niepamięć społeczna, której jedną z przyczyn jest celowe zaburzanie prawdy historycznej doprowadza do wynarodowienia i zatarcia narodowej samoświadomości. Manipulowanie przeszłością i przymuszanie do zapominania o różnych niewygodnych wydarzeniach historycznych unicestwia tożsamość społeczeństw. Temu właśnie przeciwstawić się chciał i przeciwstawiał się swoja twórczością Uładzimir Karatkievič.
Галоўнай мэтай творчасці У. Караткевіча заўсёды была спроба адраджэння і ўмацавання пачуцця нацыянальнай ідэнтычнасці беларусаў. У беларускай літаратуры не было раней пісьменніка, які б усю сваю творчасць прысвяціў гісторыі ўласнага народа. У сваіх творах пісьменнік апісваў узлёты і падзенні беларусаў, паказваў іх спробы атрымаць незалежнасць, фарміраваў у свайго чытача аснову беларускай нацыянальнай ідэнтычнасці. У 1950-я і 1960-я гады ў СССР было няпроста прасоўваць сапраўдную гісторыю Беларусі, прапагандаваць прыгажосць беларускай мовы і беларускую нацыянальную ідэнтычнасць. Караткевіча, які свядома дзейнічаў у гэтым накірунку, неаднаразова кляймілі і каралі. У артыкуле паказаны ўплыў творчасці пісьменніка на фарміраванне беларускай нацыянальнай ідэнтычнасці. Змаганне Караткевіча з застоем і заняпадам брэжнеўскай эпохі найбольш выразна выявілася ў яго рашучых пратэстах у абарону беларускай мовы, гісторыі Бацькаўшчыны, помнікаў прыроды і архітэктуры. Пісьменнік бычыў непарыўную сувязь паміж гэтымі, на першы погляд рознымі, праблемамі. Грамадская абыякавасць, адной з прычын якой з’яўляецца мэтанакіраванае фальшаванне гістарычнай памяці, прыводзіць да знікнення нацыянальнай самасвядомасці народа. Маніпуляцыя мінуўшчынай і прымусовае сціранне з памяці розных гістарычных падзей, невыгодных для пануючай ідэалогіі,  знішчае нацыянальную ідэнтычнасць. Супраць гэтага і змагаўся сваёй творчасцю Уладзімір Караткевіч.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2020, 14; 203-214
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakter narodowy Polaków w wybranych syntezach historii i w myśli politycznej Romana Dmowskiego
Autorzy:
Antosz, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647810.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
national character, identity, national consciousness, historical synthesis, historical periodization, political thought, Roman Dmowski
charakter narodowy, tożsamość, świadomość narodowa, synteza historii, periodyzacja dziejów, myśl polityczna, Roman Dmowski
Opis:
Abstract: Understanding the essence of national character is necessary to correct understanding of social reality. Due to various determinants (external and internal), people develop at different rates, intervals and directions. The character – a set of psychological, spiritual and mental traits, which are revealed in the way of behavior, being, life and functioning – reflects the true nature of man. It is also an asset of innate norms and attitudes that constitute the foundation of human personality. The author of the article concludes that the nature of the individual units reflects the nature of entire nations. It is their nature that determines the nations to select the civilization course. In the article, the author presents selected historical syntheses (characteristic of particular ages), then confronts them with Roman Dmowski’s political thought, which – according to the author – manifests itself in timelessness and recent nature of its assumptions.
Zrozumienie istoty charakteru narodowego jest konieczne dla człowieka do prawidłowego pojmowania rzeczywistości społecznej. Ze względu na różne czynniki (zewnętrzne, wewnętrzne) ludzie rozwijają się w niejednorodnym tempie, z indywidualną częstotliwością i w odmiennych kierunkach. To właśnie charakter – zespół cech psychicznych, duchowych, mentalnych, które ujawniają się w sposobie zachowania, bycia, życia i funkcjonowania – odzwierciedlają prawdziwe ludzkie oblicze i jego naturę. Charakter to również zbiór wrodzonych norm i postaw, które stanowią fundament osobowości człowieka. Autor artykułu doszedł do wniosku, że charakter pojedynczych jednostek odzwierciedla charakter całych narodów. To właśnie determinuje narody do obrania kursu w rozwoju cywilizacyjnym. W artykule zaprezentowano wybrane syntezy historyczne charakterystyczne dla danych epok, następnie skonfrontowano je z myślą narodową Romana Dmowskiego, która zdaniem autora, przejawia się ponadczasowością i aktualnością w swoich założeniach.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2017, 24, 2
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska i białoruska tożsamość Kościoła rzymskokatolickiego na Białorusi. Historia a współczesne dylematy
Autorzy:
Dworzecka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625086.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
national identity, Catholic Church, Belarutenization, Polonization, Belarusian Catholics
tożsamość narodowa, Kościół katolicki na Białorusi, białorutenizacja, polonizacja, białoruscy katolicy
нацыянальная ідэнтычнасць, каталіцкая царква на Беларусі, бела- русізацыя, паланізацыя, беларускія католікі
Opis:
This article discusses the complex identity of the Catholic Church in Belarus. It constitutes a response to the voices of several researchers postulating that the local Catholic Church declare itself part of the Polish nation. The author reflects on the possibility itself of a religion – whether as an institution or as a community of believers – having a national identity, and on how this issue is present in Belarus. Based on different theories regarding social identity, and on anthropological field research, conducted among priests and Belarusian Catholics in the years 2013–2017, she attempts to prove the coexistence of two non-exclusive national identities of the Church in Belarus, i.e. Belarusian and Polish. The author thus stands up to the critical voices blaming the ecclesial institutions for either the Belarutenization or the Polonization of their believers. According to the author, the perception of identity as variable and complex, i.e. composed of numerous affiliations, is a prerequisite for the reconciliation of the Polish and Belarusian identities of the Church without the necessity of choosing one of them – a concept compatible with the main attribute of the Catholic Church being its universality.
Artykuł porusza problem złożonej tożsamości Kościoła katolickiego na Białorusi. Jest on odpowiedzią na głosy niektórych polskich badaczy domagających się, aby Kościół lokalny opowiedział się za przynależnością do narodu polskiego. Autorka rozważa w nim, czy w ogóle możliwe jest posiadanie przez konfesję traktowaną jako instytucję, ale także wspólnotę wiernych, tożsamości narodowej oraz w jaki sposób problem ten obecny jest w Kościele na Białorusi. Odwołując się do różnych teorii społecznych tożsamości, a także antropologiczne badania terenowe, które prowadziła wśród kapłanów i białoruskich katolików w latach 2013–2017, stara się dowieść, iż na omawianym terenie miała okazję obserwować występowanie dwóch niewykluczających się tożsamości narodowych Kościoła: białoruskiej i polskiej. Tym samym przeciwstawia się krytycznym głosom, oskarżającym instytucje kościelne o białorutenizację lub polonizację wiernych. Według autorki dopiero skorygowanie sposobu postrzegania tożsamości jako zmiennej i złożonej z licznych przynależności pozwala pogodzić polską i białoruską tożsamość Kościoła bez konieczności dokonywania wyboru jednej z nich, co jest zgodne z głównym atrybutem Kościoła, za jaki uznano jego powszechność.
Артыкул разглядае праблему складанай ідэнтычнасці каталіцкага касцёла на Беларусі. Гэта рэакцыя на выказванні некаторых польскіх даследчыкаў, якія патрабуюць, каб мясцовы касцёл заявіў пра сваю прыналежнасць да польскага народа. Аўтар разважае, ці наогул магчыма, каб канфесія як інстытуцыя, але адначасова і супольнасць вернікаў, магла мець нацыянальную ідэнтычнасць, а таксама ў якой ступені гэтая праблема датычыць касцёла на Беларусі. На падставе розных тэорый ідэнтычнасці, а таксама ўласных антрапалагічных палявых даследаванняў, якія праводзіліся сярод святароў і беларускіх католікаў у перыяд 2013–2017 гг., аўтар прагне даказаць, што на даследаванай тэрыто- рыі суіснуюць дзве нацыянальныя ідэнтычнасці каталіцкіх вернікаў, яны не выключаюць сябе ўзаемна: беларуская і польская. Такім чынам, вынікі даследавання абвяргаюць крытычныя меркаванні, у якіх інстытуцыя касцёла абвінавачваецца ў беларусіфікацыі або паланізацыі католікаў. Паводле аўтара, толькі карэкта спосабу разумення ідэнтычнасці як зменнай і складзенай са шматлікіх элементаў прыналежнасці дазваляе прыняць адначасова польскую і беларускую ідэнтычнасць касцёла без неабходнасці абавязкова выбіраць адну сярод іх. Выказаная выснова адпавядае галоўнай характэрнай рысе Царкве ўвогуле, менавіта, яе ўсеагульнасці.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2018, 12
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sovremennyj russkij istoričeskij mif i sposoby еgо vosproizvedenija
THE CONTEMPORARY RUSSIAN HISTORICAL MYTH AND ITS MANIFESTATIONS
Autorzy:
Levkievskaja, Elena E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611330.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russian historical myth
Soviet myth
pro-Western myth
monarchic myth
‘naïve’ image of the world
national identity
zapadnichestvo [westernism]
rosyjski mit historyczny
mit sowiecki
mit prozachodni
mit monarchistyczny
„naiwny” obraz świata
tożsamość narodowa
zapadniczestwo
Opis:
Współczesny rosyjski mit historyczny i sposoby jego uobecniania – pod takim tytułem autorka rozprawy omawia modele ideologiczne, jakie funkcjonują w obiegu masowym we współczesnej Rosji współtworząc „naiwny” obraz świata, w którym odbija się społeczna samoświadomość. Obiegowe mity historyczne nie tylko porządkują i objaśniają świat i pomagają przeżyć w sytuacjach krytycznych, ale przede wszystkim budują narodową tożsamość, służą potwierdzaniu własnej wartości i odróżnianiu się od innych, obcych. Przyjmują często charakter agresywny, służą terrorowi, jak w okresie stalinowskim mity o zaostrzaniu się walki klasowej, obraz wroga-kułaka czy mit światowej rewolucji. Mity kreowane odgórnie i służące interesom władzy mają szansę zaistnieć w wymiarze społecznym tylko za zgodą samego społeczeństwa. Zaistniał np. obraz Gagarina jako narodowego bohatera, ale już próba wykreowania Walentyny Tierieszkowej, pierwszej kosmonautki, na podobną bohaterkę skończyła się fiaskiem, desakralizacją i wręcz ośmieszeniem. Mity historyczne operują pojęciem „złotego wieku”. Współcześnie w obiegu społecznym funkcjonują w Rosji trzy mity historyczne o różnym zasięgu: sowiecki, prozachodni i monarchistyczny. Dwa pierwsze stanowią parę powiązaną zasadą „lustrzanego odbicia”, opartą na pojęciu postępu i systemie binarnych opozycji. Wedle mitu sowieckiego, złoty wiek przypadał na czasy Związku Radzieckiego, potężnego supermocarstwa zdolnego obronić się przed wrogiem z zewnątrz i zabezpieczyć porządek od wewnątrz, zapewnić bezpieczeństwo socjalne prostym ludziom, tworzącego postępowy system przeciwstawiający się zgniłemu systemowi zachodniemu. Mit ten ma wciąż wielu zwolenników. Wyznawcy koncepcji prozachodniej (określonej tradycyjnie jako zapadniczestwo) rosyjski „złoty wiek” lokują w przyszłości, realną Rosję uważają za głuchą prowincję cywilizacji zachodniej lub amerykańskiej, postęp historyczny Rosji ma polegać na zbliżaniu się do zachodniego wzorca.
The article discusses commonly entertained ideological models in contemporary Russia, which constitute the “naive” worldview reflecting Russian social self-awareness. Generally known historical myths not only explain the world, organize our understanding of it and help survive in critical situations, but above all build national identity, confirm one’s self-esteem and differentiate “us” from ”them”. They frequently assume an aggressive character and reinforce planned terror, cf. the myths of class struggle or world revolution, or the image of a hostile kułak (a rich peasant) in the Stalinist period. Myths imposed from above and designed to serve the interests of the authorities can only spread on a socially significant scale through social consent. For example, the image of Gagarin as a national hero was a success but the attempt to create a similar image of a first woman astronaut Valentina Tereshkova ended in total failure or even ridicule. Historical myths are based on the idea of a “golden age”. In Russia, there currently exist three generally approved myths: Soviet, pro-Western and monarchic. The first two constitute a pair linked by a principle of a mirror image, based on the idea of progress and a system of binary oppositions. According to the Soviet myth, the “golden ago” were the times of the Soviet Union, a superpower able to defend itself, insure law and order within its boundaries, provide social stability for its citizens and create a dynamically developing system opposed to the “rotten” West. The myth is still quite popular. Supporters of the pro-Western idea (commonly called zapadnichestvo) expect the “golden age” to come in the future, Russia being a mere province of the Western or American civilization. The historical progress would consist in approaching the Western ideal. The third ideological model makes references to the so called “Russian idea” (russkaya idea), whose beginnings date back to the 16th c. teaching of the monk Filofey on Moscow as the “Third Rome”, to the idea of the uniqueness of the Russian culture and history (Dostoyevsky), to the programme of gaining “self-awareness” (initiated by Lamansky in 1892), and directly to the ideas of "Young Russians” (mladorossy) of the 1920’s, for whom the "golden age” were the times before the revolution. The central event of the 20th c. Russian history is in this model the assassination of the tsar, who represented the unity of political and religious power. A recent manifestation of the myth is the book Rossiya pered vtorym prishestviyem, published in 1998. It presents various arguments, from biblical to contemporary, in offering a revived variety of the idea of Moscow as the Third Rome, with all significant elements of the myth: ethnocentricity, sacralization of the national history, dualism of good and evil (where Orthodox Russia is good and non-Orthodox West is evil), or religious justification of the monarchic idea. Important elements of the myth are the concept of guilt and penance, understood collectively rather than individually. Although the monarchic myth aspires to being Orthodox, it is very far from the real spirit of the Orthodox Church and its principles. It presents the faith in the tsar and monarchy instead of the faith in Christ, the idea of collective action in place of individual action and responsibility, it identifies the Orthodox Church with the monarchy and excludes from it those who do not share monarchic views. Currently, the monarchic model is functioning mainly as an oral tradition, but more and more frequently it finds its way to various writings, by which it is apparently gains esteem. The tsar, presented as a martyr and redeemer of the sins committed by the Russian nation, is portrayed as a cult superhero.
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2000, 12; 97-120
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pobożność i pasja: poezja Walanciny Aksak
Autorzy:
McMillin, Arnold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2081301.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Belarusian poetry
the Church
sensuality
national identity and language
flowers
wine
music
poezja białoruska
Kościół
zmysłowość
tożsamość narodowa i język
kwiaty
wino
muzyka
беларуская паэзія
Царква
пачуццёвасць
нацыянальная ідэнтычнасць і мова
кветкі
віно
музыка
Opis:
Valiancina Aksak’s gentle yet mysteriously strong lyrics cover a wide range of topics including the Church and Christian belief, Belarusian identity, and indignation at the betrayal of national values, wine, music, flowers and the language itself, which she handles with a very individual mastery. Much of her verse is subtle and understated, although she is also capable of very clear descriptions of people and places and the various qualities and effects of wine. A highly musical poet, she also makes several references to classical music, and her verses about family, both children and parents are very touching indeed. She is a poet whose work deserves to be better known.
Subtelne, ale jednocześnie tajemnicze i ekspresywne teksty Valianciny Aksak obejmują szeroki zakres tematów, w tym aspekty chrześcijańskie (Kościół i wiara), kwestie związane z tożsamością białoruską, gorzkie refleksje dotyczące zdrady wartości narodowych, wino, muzyka, kwiaty, a także sam język, którym poetka operuje z właściwym sobie mistrzostwem . Wiersze Aksak są finezyjne i refleksyjne, jak również realistyczne: poetka opisuje w nich ludzi i miejsca, a także ulubiony trunek: wino. Poezja Aksak często opiera się na efektach muzycznych, odwołuje się do muzyki klasycznej. Jej twórczość, zwłaszcza poświęcona rodzinie (zarówno dzieciom, jak i rodzicom) jest bardzo wzruszająca. Jest poetką, której twórczość zasługuje na lepsze poznanie.
Далікатныя, але адначасова таямнічыя і экспрэсіўныя тэксты Валянціны Аксак ахопліваюць шырокі тэматычны спектр: Царква і хрысціянская вера, беларуская ідэнтычнасць і абурэнне здрадай нацыянальным каштоўнасцям, віно, музыка, кветкі, і нарэшце сама мова, якой паэтка валодае па-майстэрску. Вершы Аксак рафінаваныя і вытанчаныя, хаця ў той жа час рэалістычныя: яна здольная вельмі дакладна апісваць людзей і месцы, а таксама розныя якасці і гатункі віна. Паэзія Аксак часта насычана музычнымі эфектамі, сустракаюцца і непасрэдныя алюзіі да класічннай музыкі. Вельмі кранальныя яе вершы пра сям'ю, пра ўзаемаадносіны дзяцей і бацькоў. Творчасць гэтай паэткі бясспрэчна заслугоўвае большай вядомасці.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2021, 15; 201-223
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antydyskryminacyjna rola geografii w kształtowaniu postaw tolerancji wobec mniejszości narodowych i etnicznych
Autorzy:
Zatorski, Michał Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/763210.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
geographical education, antidiscrimination education, identity, ethnicity, national and ethnical minorities
edukacja geograficzna, edukacja antydyskryminacjna, tożsamość, etniczność, mniejszości narodowe i etniczne
Opis:
During the primary school geographical education, students are not aware that the acquired knowledge and skills are those necessary for the proper perception and observation of social and natural phenomena. Implementation of antidiscrimination education components to implemented geographic content, will strengthen practical and educational role of geography. It would make geography a school subject which refers to reconciliation between nations, because, as Professor Stanisław Pawłowski used to say, “One is the Earth and the person on it”. In addition, the correlation with historical content would be the answer to a systemic solution to the lack of antidiscrimination education in Polish schools.
W trakcie podstawowej szkolnej edukacji geograficznej uczniowie nie mają świadomości, że nabyte wiadomości i umiejętności są tymi niezbędnymi do właściwej percepcji i obserwacji zjawisk społecznych i przyrodniczych. Wdrażając elementy edukacji antydyskryminacyjnej do realizowanych treści geograficznych, pozwoli na wzmocnienie praktycznej i wychowawczej roli geografii. To uczyniłoby z geografii naukę pojednania pomiędzy narodami, w myśl słów prof. Stanisława Pawłowskiego „Jedna jest Ziemia i jeden człowiek na niej". Dodatkowo korelacja z treściami historycznymi byłaby odpowiedzią  na systemowe rozwiązanie braku edukacji antydyskryminacyjnej w polskich szkołach.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio B – Geographia, Geologia, Mineralogia et Petrographia; 2016, 71, 1
0137-1983
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio B – Geographia, Geologia, Mineralogia et Petrographia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza porównawcza tożsamości i praktyk przedstawicieli powojennej oraz współczesnej fali imigrantów ukraińskich w Stanach Zjednoczonych
Autorzy:
Rovenchak, Olha
Volodko, Viktoriya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647317.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Ukrainian immigrants in the USA
identity
practice
cultural
ethnic
language
national
imigranci ukraińscy w Stanach Zjednoczonych
tożsamość
praktyka
kulturowy
etniczny
język
narodowość
Opis:
The article discusses specific national, ethnic and cultural attributes of Ukrainian immigrants in the USA. This is an interview-based study of Ukrainians experiencing living in the USA and representing the two waves of Ukrainian immigration in the USA in the 20th century: the post-WWII wave and the contemporary wave, which reveals similarities and differences of their identities and corresponding practices. Applying methods of discourse and comparative analysis, the study shows that similarities prevail on the levels of ethnic and national identities and practices of US Ukrainian immigrants, whereas significant controversy is found on their cultural and language levels.
W artykule omówiono szczególne cechy narodowe, etniczne i kulturowe ukraińskich imigrantów w Stanach Zjednoczonych. Podstawę stanowiły wywiady przeprowadzone wśród Ukraińców mieszkających w USA i reprezentujących dwie fale imigracji ukraińskiej w XX w.: falę powojenną i współczesną. Opracowanie wskazuje podobieństwa i różnice ich tożsamości oraz odpowiadające im praktyki. Stosując metodę dyskursu i analizy porównawczej, autorki pokazują, że podobieństwa przeważają na poziomie etnicznej i narodowej tożsamości oraz praktyk amerykańskich imigrantów z Ukrainy, podczas gdy znaczące kontrowersje dotyczą ich poziomu kulturowego i językowego.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia; 2018, 43, 1
2300-7540
0137-2025
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies