Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Dyscyplina wojskowa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Kwestie dyscyplinarne w rozkazach powszechnych Jerzego Waszyngtona z lat 1775-1783
Disciplinary Issues in George Washington’s General Orders from the Years 1775–1783
Autorzy:
Niewiński, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056210.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
George Washington
general orders
Continental Army
military discipline
Jerzy Waszyngton
rozkazy powszechne
Armia Kontynentalna
dyscyplina wojskowa
Opis:
Po rozpoczęciu w kwietniu 1775 roku starć zbrojnych między kolonistami a siłami zbrojnymi Wielkiej Brytanii w Ameryce Północnej organ przedstawicielski rebeliantów – II Kongres Kontynentalny – 19 czerwca 1775 roku nominował Jerzego Waszyngtona na naczelnego dowódcę oddziałów wojskowych buntowników. Warto dodać, że Waszyngton posiadał już pewną praktykę w „zarządzaniu” jednostką wojskową, gdyż podczas wojny z Indianami i Francuzami w Ameryce Północnej (1754–1763) w latach 1755–1783 sprawował obowiązki dowódcy 1. pułku piechoty z Wirginii. Jako naczelny wódz nowo tworzonej Armii Kontynentalnej Waszyngton musiał poradzić sobie z wieloma problemami wynikającymi z dowodzenia siłami zbrojnymi. Jednym z takich zasadniczych problemów była kwestia wprowadzenia i utrzymania dyscypliny wojskowej w podległych mu jednostkach. Waszyngton starał się regulować kwestie dyscyplinarne poprzez wydawane codziennie rozkazy powszechne. Celem niniejszego artykułu jest odpowiedź na dwa pytania badawcze: 1) Ile spośród wydanych przez Waszyngtona w latach 1775–1783 rozkazów powszechnych miało charakter dyscyplinarny? Jakie przyczyny doprowadziły do ich wydania?
After armed clashes between colonists and British forces in North America began in April 1775, the rebel representative body, the Second Continental Congress, nominated George Washington as Commander in Chief of the rebel military units on June 19, 1775. It is worth noting that Washington had already had some practice in “managing” a military unit, as he had served as commander of the 1st Virginia Infantry Regiment from 1775 to 1783 during the French and Indian War (1754–1763). As General and Commander in Chief of the newly formed Continental Army, Washington had to deal with numerous problems arising from the command of the armed forces. One of such fundamental problems was the issue of introducing and maintaining military discipline in the units under his command. Washington sought to regulate disciplinary matters through general orders issued daily. This text aims to answer two research questions: 1) How many of the general orders issued by Washington between 1775 and 1783 were from a disciplinary perspective? 2) What reasons led to their release?
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2021, 76; 65-92
0239-4251
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy badawcze związane z rzymską dyscypliną wojskową okresu republiki i pryncypatu
Autorzy:
Faszcza, Michał Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632327.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Roman army, military discipline, military law, Roman Republic, Roman Empire
armia rzymska, dyscyplina wojskowa, prawo wojskowe, republika rzymska, cesarstwo rzymskie
Opis:
 Autor podjął próbę przedstawienia najważniejszych problemów związanych z badaniem rzymskiej dyscypliny wojskowej okresu republiki i pryncypatu. Ich liczba oraz charakter wynikają m.in. z ograniczonego dyskursu naukowego toczonego na ten temat, przejawiającego się niewielką liczbą publikacji poświęconych disciplina militaris. Co więcej, znaczna część autorów zadowala się powtarzaniem utartego stwierdzenia o surowej karności panującej rzekomo w legionach, bez próby znalezienia odpowiedzi na pytanie, co wpłynęło na takie postrzeganie tej kwestii. Kluczem do poznania prawdziwego charakteru rzymskiej dyscypliny jest uświadomienie sobie roli odegranej przez Polybiosa z Megalopolis i Flaviusa Iosephusa, jak również żyjących w XV i XVI w. humanistów. Dodawszy do tego przenoszenie ówczesnego aparatu pojęciowego przez tworzących na przełomie XIX i XX w. badaczy (często będących oficerami), opracowanie nowej wizji dyscypliny obowiązującej w rzymskich armiach jawi się jako bezwzględnie konieczne. Aby to jednak uzyskać, należy zrezygnować z bezkrytycznego cytowania norm zawartych w Digesta Iustiniani na rzecz skupienia się na źródłach narracyjnych, ukazujących rzymskie realia, a nie tylko postulaty wyrażone przez prawodawców.       
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy badawcze związane z rzymską dyscypliną wojskową okresu republiki i pryncypatu
Autorzy:
Faszcza, Michał Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632341.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Roman army, military discipline, military law, Roman Republic, Roman Empire
armia rzymska, dyscyplina wojskowa, prawo wojskowe, republika rzymska, cesarstwo rzymskie
Opis:
The author has attempted to present the main problems associated with the study of the Roman military discipline during the periods of the Republic and the Principate. Their number and the nature are the results, among others, of the limited academic discourse related to a small number of publications focused on disciplina militaris. Moreover, a significant part of the authors repeated the old statements about the harsh discipline, without trying to find answers to the question: what led to such a perception? The key to understand the true nature of the Roman military discipline is to recognize the role played by Polybios of Megalopolis and Flavius Iosephus, as well as the humanists who had lived in the 15th and 16th centuries. If we add to this conclusion that historians from the 19th–20th century (who often were military officers) had transferred their conceptual apparatus on the ancient times, it would be obvious that the development of a new vision of the Roman military discipline is absolutely necessary. To achieve this, however, we should abandon the uncritical citation of the Digest Iustiniani in favour of the focus on narrative sources which are showing the Roman realities, not just the postulates of legislators.
 Autor podjął próbę przedstawienia najważniejszych problemów związanych z badaniem rzymskiej dyscypliny wojskowej okresu republiki i pryncypatu. Ich liczba oraz charakter wynikają m.in. z ograniczonego dyskursu naukowego toczonego na ten temat, przejawiającego się niewielką liczbą publikacji poświęconych disciplina militaris. Co więcej, znaczna część autorów zadowala się powtarzaniem utartego stwierdzenia o surowej karności panującej rzekomo w legionach, bez próby znalezienia odpowiedzi na pytanie, co wpłynęło na takie postrzeganie tej kwestii. Kluczem do poznania prawdziwego charakteru rzymskiej dyscypliny jest uświadomienie sobie roli odegranej przez Polybiosa z Megalopolis i Flaviusa Iosephusa, jak również żyjących w XV i XVI w. humanistów. Dodawszy do tego przenoszenie ówczesnego aparatu pojęciowego przez tworzących na przełomie XIX i XX w. badaczy (często będących oficerami), opracowanie nowej wizji dyscypliny obowiązującej w rzymskich armiach jawi się jako bezwzględnie konieczne. Aby to jednak uzyskać, należy zrezygnować z bezkrytycznego cytowania norm zawartych w Digesta Iustiniani na rzecz skupienia się na źródłach narracyjnych, ukazujących rzymskie realia, a nie tylko postulaty wyrażone przez prawodawców.       
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy badawcze związane z rzymską dyscypliną wojskową okresu republiki i pryncypatu
Autorzy:
Faszcza, Michał Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953549.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Roman army, military discipline, military law, Roman Republic, Roman Empire
armia rzymska, dyscyplina wojskowa, prawo wojskowe, republika rzymska, cesarstwo rzymskie
Opis:
 Autor podjął próbę przedstawienia najważniejszych problemów związanych z badaniem rzymskiej dyscypliny wojskowej okresu republiki i pryncypatu. Ich liczba oraz charakter wynikają m.in. z ograniczonego dyskursu naukowego toczonego na ten temat, przejawiającego się niewielką liczbą publikacji poświęconych disciplina militaris. Co więcej, znaczna część autorów zadowala się powtarzaniem utartego stwierdzenia o surowej karności panującej rzekomo w legionach, bez próby znalezienia odpowiedzi na pytanie, co wpłynęło na takie postrzeganie tej kwestii. Kluczem do poznania prawdziwego charakteru rzymskiej dyscypliny jest uświadomienie sobie roli odegranej przez Polybiosa z Megalopolis i Flaviusa Iosephusa, jak również żyjących w XV i XVI w. humanistów. Dodawszy do tego przenoszenie ówczesnego aparatu pojęciowego przez tworzących na przełomie XIX i XX w. badaczy (często będących oficerami), opracowanie nowej wizji dyscypliny obowiązującej w rzymskich armiach jawi się jako bezwzględnie konieczne. Aby to jednak uzyskać, należy zrezygnować z bezkrytycznego cytowania norm zawartych w Digesta Iustiniani na rzecz skupienia się na źródłach narracyjnych, ukazujących rzymskie realia, a nie tylko postulaty wyrażone przez prawodawców.       
The author has attempted to present the main problems associated with the study of the Roman military discipline during the periods of the Republic and the Principate. Their number and the nature are the results, among others, of the limited academic discourse related to a small number of publications focused on disciplina militaris. Moreover, a significant part of the authors repeated the old statements about the harsh discipline, without trying to find answers to the question: what led to such a perception? The key to understand the true nature of the Roman military discipline is to recognize the role played by Polybios of Megalopolis and Flavius Iosephus, as well as the humanists who had lived in the 15th and 16th centuries. If we add to this conclusion that historians from the 19th–20th century (who often were military officers) had transferred their conceptual apparatus on the ancient times, it would be obvious that the development of a new vision of the Roman military discipline is absolutely necessary. To achieve this, however, we should abandon the uncritical citation of the Digest Iustiniani in favour of the focus on narrative sources which are showing the Roman realities, not just the postulates of legislators.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od „fortes milites” do „muli Mariani” - fenomen siły fizycznej żołnierzy wojsk rzymskich w okresie republiki rzymskiej
Autorzy:
Łuć, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631846.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Roman army, legion, military training, physical fitness, mental strength, equipment, logistics, military discipline
armia rzymska, legion, trening wojskowy, kondycja fizyczna, siła mentalna, ekwipunek, logistyka, dyscyplina wojskowa
Opis:
During the Roman republic the compulsory military service forced Romulus’s descendants to pay special attention to physical fitness and mental strength. Both elements played a special role during military service and were important from the perspective of individual citizens as well as that of the entire Roman society. Therefore, the author of this article attempted a reconstruction of the process of military training, which consisted in various forms of exercises and physical tasks, and which effectively prepared Romans for the hardships and dangers of service in the legions. Information on the psychophysical strength of Roman soldiers, which was a phenomenon commonly known in their times, was derived from various types of sources (narratives, inscriptions, papyri and archaeological artifacts). The literature referenced in the study supports the claims made by the author.
W okresie republiki rzymskiej obowiązek odbycia służby wojskowej zmuszał potomków Romulusa, aby, jeszcze przed wcieleniem do armii, byli do niej przygotowani zarówno pod względem kondycji fizycznej, jak i mentalnej. Bez tego, co jest oczywistym truizmem, byłoby im niezwykle trudno odnaleźć się na szczeblu oddziału, nie mówiąc już o podołaniu rygorom samej służby. Autor niniejszego artykułu podjął zatem próbę zrekonstruowania procesu szkolenia, na który składały się różne formy ćwiczeń, zadań i prac fizycznych kształtujących sprawność oraz kondycję żołnierzy i ułatwiających adaptację do trudów oraz niebezpieczeństw, jakie niosło za sobą otrzymanie kwalifikacji wojskowej. Informacji na temat siły psychofizycznej rzymskich legionistów, co było, jak się okazuje, powszechnie znanym fenomenem w czasach im współczesnych, dostarczają różnego rodzaju źródła (vide narracyjne, inskrypcje, papirusy oraz artefakty archeologiczne). Z kolei dzięki literaturze, uchwytnej w dyskursie naukowym, możliwe było zweryfikowanie ustaleń zaproponowanych w niniejszym tekście.
Źródło:
Res Historica; 2018, 46
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies