Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "samotność" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Antoni Gaudí – samotność geniusza
    Autorzy:
    Grajber, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/647313.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Antoni Gaudí
    architecture
    art
    genius
    loneliness
    architektura
    sztuka
    geniusz
    samotność
    Opis:
    Antoni Gaudí was a Catalan architect: multi-talented, innovative, creative, considered as a genius. What does it mean to be a genius? Whether genius must be condemned to loneliness? He is a person endowed with exceptional abilities, and his way of perceiving and acting in the world goes beyond what would be considered normal, logic or acceptable. Usually, it is not easy for him to function in society, among not-so-illustrious people, where often he has a special role to play. Looking at Gaudí’s life we can see his struggles with the administration, with the clients of his projects which not always were realized and with the contractors doubting the strength of his constructions. His buildings often caused emotional reactions and criticism. They were an incentive for the press and caricaturists, just like their creator. Did Gaudí feel lonely? Or maybe the loneliness of genius is not like we comprehend or define it?
    Antoni Gaudí to kataloński architekt, wszechstronnie uzdolniony, innowacyjny, twórczy, uznawany za geniusza. Kim właściwie jest geniusz i czy musi być skazany na samotność? To osoba obdarzona wyjątkowymi zdolnościami, jej sposób postrzegania świata i działania wychodzi poza ramy tego, co uważa się za normalne, logiczne czy akceptowalne. Zazwyczaj nie jest mu łatwo funkcjonować w społeczeństwie, wśród mniej wybitnych jednostek, gdzie często ma do spełnienia jakąś szczególną misję. Patrząc na życiorys Gaudíego, można dostrzec zmagania z administracją, zleceniodawcami projektów, które nie zawsze były realizowane, czy z wykonawcami wątpiącymi w wytrzymałość konstrukcji. Jego budowle wielokrotnie wzbudzały emocje i były przedmiotem krytyki, były pożywką dla prasy i karykaturzystów, podobnie jak ich twórca. Czy Gaudí czuł się samotny? A może samotność geniusza nie jest taka, jak my ją pojmujemy czy definiujemy?
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia; 2018, 43, 2
    2300-7540
    0137-2025
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Samotność i poczucie osamotnienia w narracji osób w wieku późnej starości – przejawy oraz możliwości przeciwdziałania
    Autorzy:
    Szczupał, Bernadeta
    Wiśniewska, Jolanta Izabela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/606369.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    loneliness
    elderly person
    people in old age
    social support
    samotność
    osoby starsze
    osoby w wieku późnej starości
    wsparcie społeczne
    Opis:
    The process of ageing is an inevitable life phenomenon in both the individual and social aspects. The elderly are vulnerable to the appearance of a sense of isolation and loneliness. Loneliness is identified with the deficiency of relationships or significantly reduce them. Loneliness almost always leads to marginalization or exclusion of older people who experience it. The article presents the results of qualitative research on loneliness and a sense of loneliness in the narrative of people in old age.
    Proces starzenia się jest nieuniknionym zjawiskiem życiowym zarówno pod względem indywidualnym, jak i społecznym. Osoby starsze narażone są na pojawienie się poczucia samotności i osamotnienia. Samotność utożsamiana jest z brakiem relacji międzyludzkich lub ze znacznym ich ograniczeniem. Samotność prawie zawsze prowadzi do marginalizacji lub wykluczenia osób starszych, które jej doświadczają. W artykule przedstawiono wyniki badań jakościowych dotyczących samotności i poczucia osamotnienia w narracji osób w wieku późnej starości.
    Źródło:
    Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2019, 38, 4
    0137-6136
    Pojawia się w:
    Lubelski Rocznik Pedagogiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Recenzja: Różne oblicza samotności. Konteksty pedagogiczne, K. M. Wasilewska-Ostrowska (red.), Difin S.A., Warszawa, ss. 257.
    Autorzy:
    Franczyk-Sikorska, Ewelina Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056246.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    pedagogika
    samotność
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2021, 28, 1; 189-193
    1428-9512
    2300-7567
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wspólnotowi, choć samotni. Paradoksy Ortegowskiej filozofii życia
    Autorzy:
    Domeracki, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/647269.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    José Ortega y Gasset
    philosophy
    life
    man
    circumstances
    loneliness
    communality
    filozofia
    życie
    człowiek
    okoliczności
    samotność
    wspólnotowość
    Opis:
    José Ortega y Gasset’s philosophy, regardless of its actual specific weight and a diversity of opinions which are delivered about it, does not stop occupying the following generations of researchers’ attention, not losing in attractiveness and seeming to be very current as well, and also universally important and significant. The vitalism of this philosophy, thanks to combining it with ratio, stands above a mediocrity of overview, protecting successfully against a superficial judgement and melting into impressive aphoristics. Life – both object and subject of Ortega’s philosophy, marked by ambivalence and complexity, with necessity makes the same as it the philosophy distilled from it. To the substantial attributes of life at Ortega belong communality, on the one hand, and loneliness on the other. There is a numerous of premises which are a sign of the communion dimension of life. There are so many arguments, however, for the lonely character of it. The main issue the article is concentrated on is a thesis that Ortega y Gasset belongs to the biggest-ever and the most interesting philosophers of loneliness, developing or even more – bringing to a culmination of the centuries-old tradition of struggling with existential determination of the essence of loneliness, that leads to acknowledgment of loneliness as an essential attribute of the human life.
    Filozofia José Ortegi y Gasseta, niezależnie od jej rzeczywistego ciężaru gatunkowego i opinii, jakie na jej temat krążą, nie przestaje zajmować uwagi kolejnych pokoleń badaczy, nie tracąc na atrakcyjności i wydając się przy tym niezwykle aktualną, a do tego uniwersalnie ważną i doniosłą. Witalizm tej filozofii, dzięki pożenieniu go z ratio, wybija ją ponad przeciętność oglądu, chroniąc udanie przed powierzchownym sądem i rozpływaniem się w efektownej aforystyce. Życie – zarazem przedmiot i podmiot Ortegowskiej filozofii, naznaczony ambiwalencją i złożonością – z konieczności taką samą czyni destylowaną z niego filozofię. Do zasadniczych określników życia należą u Ortegi wspólnotowość z jednej i samotność z drugiej strony. Istnieje wiele przesłanek świadczących o wspólnotowym wymiarze życia. Równie wiele jest jednak argumentów za tym, że ma ono raczej samotnościowy charakter. Tym, na czym przede wszystkim koncentruje się artykuł, jest teza, że Ortega y Gasset należy do największych w dziejach i najciekawszych filozofów samotności, rozwijających – a nawet więcej, i to znacznie – i doprowadzających do kulminacji wielowiekową tradycję zmagań z egzystencjalnym określaniem istoty samotności prowadzącej do uznania samotności za istotowy określnik egzystencji.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia; 2015, 40, 1
    2300-7540
    0137-2025
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W pułapce samotności. Pracownik socjalny wobec wykluczenia samotnych seniorów z lokalnej przestrzeni społecznej
    Autorzy:
    Weissbrot-Koziarska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/614639.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    loneliness
    elderly person
    local environment
    samotność
    osoba starsza
    środowisko lokalne
    Opis:
    In their everyday work, social workers meet people who cannot manage reality surrounding them. They try to help them to independently overcome hardships these people face. They do it in various ways, using social work methods, from which most frequently used are methods of dealing with an individual or a group (family). To realise the given tasks, they use the environment organization method the least commonly. One of the reasons for social exclusion of an individual is the absence of an accurate diagnosis of reasons for isolation of individuals from other people functioning in their social zone. They lock themselves in their homes, isolate from living in wider social circles. It leads to the feeling of loneliness, to being lonely. This state is mostly experienced by elderly people who, undoubtedly, have to be of interest of social workers, because the quality of life of elderly people will depend on their tasks organization skills.
    Pracownicy socjalni w swojej codziennej pracy spotykają ludzi, którzy nie radzą sobie sami z otaczającą ich rzeczywistością. Starają się więc pomóc im w samodzielnym pokonywaniu napotkanych trudności. Czynią to na różne sposoby przy zastosowaniu metod pracy socjalnej, z których najczęściej stosowane są metody pracy z indywidualnym przypadkiem i grupą (rodziną). Najrzadziej wykorzystują w realizacji powierzonych im zadań metodę organizowania środowiska. Jedną z przyczyn wykluczenia społecznego jednostki jest brak trafnej diagnozy powodów, dla których jednostki izolują się od funkcjonujących w ich przestrzeni społecznej innych ludzi. Zamykają się w swoich domach, izolują od życia w szerszych kręgach społecznych. To powoduje, że czują się samotni i są samotni. Takiego stanu najczęściej doświadczają osoby starsze, które niewątpliwie muszą znaleźć się w kręgu zainteresowania pracowników socjalnych, ponieważ od ich umiejętności organizowania działań w środowisku lokalnym będzie zależała jakość życia samotnych seniorów.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2017, 30, 4
    0867-2040
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Samoocena i poczucie samotności a zadowolenie z życia u pensjonariuszy domów pomocy społecznej
    Autorzy:
    Herman, Aleksander
    Ciszek, Paweł
    Gortat, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/614751.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    self-esteem
    loneliness
    satisfaction with life
    samoocena
    samotność
    satysfakcja z życia
    Opis:
    In this paper we examine the subject of the influence of self-esteem and the feeling of loneliness on the satisfaction with life of residents of social welfare homes. The level of satisfaction with life is closely connected to one’s self-esteem. The higher positive perception of oneself, the higher satisfaction with life, and vice versa. The feeling of loneliness among the residents of round-the-clock nursing facilities is an important indicator for actions aimed at the reduction loneliness.
    Celem artykułu jest przedstawienie i przybliżenie problematyki wpływu samooceny i poczucia samotności na zadowolenie z życia u pensjonariuszy domów pomocy społecznej. Poziom zadowolenia z życia jest ściśle związany z samooceną danego człowieka. Wraz ze wzrostem pozytywnego postrzegania siebie, zwiększa się zadowolenie z życia i na odwrót. Poczucie osamotnienia u osób korzystających z całodobowych placówek świadczących pomoc jest ważnym wskaźnikiem i sygnałem do prowadzenia działań mających na celu minimalizację tego zjawiska.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2018, 31, 1
    0867-2040
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dogłębny ból istnienia, „zawsze zima i nigdy Gwiazdki” – język emocji w obliczu depresji. Psycholingwistyczna analiza wybranych dzieł Edwarda Stachury
    Autorzy:
    Raczyńska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2054601.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    depression
    language
    suicide
    Stachura
    loneliness
    depresja
    język
    samobójstwo
    samotność
    Opis:
    This article is devoted to the issue of different aspects of depression. The introduction presents a relationship between depression and overwhelming pain of existence, sadness, and mental suffering. It was shown how depression is perceived by researchers and what are its most typical symptoms. Then, the problem of suicide was also discussed as the significant issue related to depression. It was described how people with suicidal tendencies perceive time and what emotions accompany them. These considerations constitute the background against which the profile of Edward Stachura was presented as a poet and prose writer who inscribed in the climate of depression. Further parts of the work were psycholinguistic analysis of Stachura’s literary texts, whose life was marked by a depressive illness and ended in a tragic way. The purpose of these considerations was to show the language of emotions in a state of emotional crisis emerging from the poet’s works. A great sense of the poet’s loneliness, problems in relations with others, difficult relationships with loved ones, feelings of exclusion, and mismatching with reality were described. The key condition often expressed in the poet’s works is existential emptiness with all its nuances. The artist’s language is extremely original, rich in terms of means of expression.
    Artykuł poświęcono zagadnieniu różnych aspektów depresji. Opisano związki między depresją a przytłaczającym bólem egzystencji i smutkiem oraz powiązania smutku z cierpieniem psychicznym. Wskazano, w jaki sposób ujmowana jest depresja przez badaczy oraz jakie są jej najczęstsze objawy. Ponadto nawiązano do problematyki samobójstwa, która stanowi istotny objaw zaburzeń depresyjnych, oraz podjęto próbę odpowiedzi na pytania, w jaki sposób osoby z tendencjami samobójczymi postrzegają czas i jakie emocje im towarzyszą. Rozważania te stanowią tło, na którym zaprezentowano sylwetkę Edwarda Stachury jako poety i prozaika wpisującego się swoimi utworami w klimat depresji. Istotą artykułu jest koncentracja na psycholingwistycznej analizie tekstów literackich Stachury, którego życie naznaczone było chorobą depresyjną i zakończyło się tragicznie. Rozważania miały na celu pokazanie, jaki obraz języka emocji w stanie psychicznego kryzysu wyłania się z dzieł artysty. Opisano ogromne poczucie samotności poety, problemy w relacjach z innymi, trudne związki z osobami bliskimi, poczucie odosobnienia, niedopasowania do rzeczywistości. Kluczowym stanem często wyrażanym w dziełach poety jest pustka egzystencjalna ze wszelkimi jej niuansami. Język artysty jest niezwykle oryginalny i bogaty pod względem środków wyrazu.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2020, 33, 3; 205-220
    0867-2040
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies