Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Mszał" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    The 15th-century edition of the Pauline missal as a source for Gregorian chant history
    Piętnastowieczna edycja Mszału Paulińskiego źródłem do dziejów Chorału Gregoriańskiego
    Autorzy:
    Rozen, Fryderyk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28407272.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    paulini
    inkunabuły
    mszał
    liturgia średniowieczna
    Pauline Fathers
    incunabula
    missal
    medieval liturgy
    Opis:
    There exist only few medieval codices containing musical notation for the Mass in the Pauline rite. The significant source for further research of the Pauline liturgical music is Missale Eremitarum S. Pauli printed by Johannes Amerbach about 1490. The objective of this article is to discuss the blank spaces left especially for the addition of handwritten neumes. The space for musical notation was prepared by the printer for parts of the Ordinarium Missae, in ceremonies of the Palm Sunday and Good Friday. In six remaining copies of the missal the neumes were inscribed in various ways. The study of the provenance shows that these copies were used in the monasteries in several countries.
    Istnieje jedynie kilka średniowiecznych kodeksów zawierających notację muzyczną Mszy w rycie paulińskim. Istotnym źródłem do badań nad paulińską muzyką liturgiczną jest Missale Eremitarum S. Pauli wydrukowany przez Johannesa Amerbacha ok. 1490 r. Celem artykułu jest omówienie miejsc pozostawionych przez drukarza pod odręczne wpisanie neum. Miejsce pod notację muzyczną zostało przygotowane we fragmentach Ordinarium Missae, obrzędach Niedzieli Palmowej i Wielkiego Piątku. W sześciu zachowanych egzemplarzach neumy zostały wpisane w odmiennym zakresie. Opracowanie proweniencyjne wykazało, iż egzemplarze były używane w klasztorach kilku krajów.
    Źródło:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2023, 30, 2; 89-101
    1232-1575
    Pojawia się w:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Idea of Unity and Catholicity of the Church in the Custom of Mentioning the Bishop’s Name in the Eucharistic Prayer
    Autorzy:
    Żądło, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2134462.pdf
    Data publikacji:
    2022-05-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    biskup
    diecezja
    Eucharystia
    imię
    jedność
    Kościół
    Mszał Pawła VI
    bishop
    diocese
    Eucharist
    name
    unity
    Church
    Paul VI Missal
    Opis:
    The editio tertia emendata of the Paul VI Missal was made available to the Church in 2008. Particularly noteworthy among the many emendationes of this edition is the one that refers to the situation when the bishop celebrates the Holy Mass outside his own diocese. In the Missal published in 2002, it was suggested that this mention should be as follows: et me indigno famulo tuo, et fratre meo N., Episcopo huius Ecclesiae N. In the revised edition it is proposed that the “guest” bishop should mention his brother first (et fratre meo N.), who for him is the bishop of the diocese where he celebrates Mass, and only later mention himself (et me indigno famulo tuo). In doing so, he should also not additionally define the local Church as “N.,” i.e., for example, Varsovian or Washingtonian, which, as such, do not exist, but he should pray for the bishop of “this Church” (huius Ecclesiae), within which he celebrates the liturgy in communion with the universal Church, emphasized by fraternal unity with the local pastor. The article shows that this modification is of great theological significance and corresponds to the ecclesiology of Vatican II.
    Editio tertia emendata Mszału Pawła VI została przekazana do użytku Kościoła w 2008 roku. Wśród wielu emendationes tejże edycji na szczególną uwagę zasługuje ta, która odnosi się do sytuacji, kiedy to biskup celebruje Mszę św. poza własną diecezją. W Mszale opublikowanym w 2002 roku sugerowano, aby to wzmiankowanie miało postać: et me indigno famulo tuo, et fratre meo N., Episcopo huius Ecclesiae N. W wydaniu poprawionym proponuje się, by biskup „gość” na pierwszym miejscu wymieniał swego brata (et fratre meo N.), którym jest dla niego biskup diecezji, na terenie której sprawuje Mszę św., a dopiero później wzmiankował siebie (et me indigno famulo tuo). Czyniąc tak, ma też nie dookreślać Kościoła lokalnego jako „N.,” a więc np. jako warszawskiego czy waszyngtońskiego, jako że takie nie istnieją, lecz ma się modlić za biskupa „tego Kościoła” (huius Ecclesiae), w obrębie którego sprawuje liturgię w jedności z Kościołem powszechnym, eksplicytnie podkreślonej braterską jednością z miejscowym pasterzem. Artykuł pokazuje, że ta zmiana ma swoją dużą wagę teologiczną i koresponduje z eklezjologią Soboru Watykańskiego II.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2022, 92, 2; 149-167
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reforma liturgiczna Piusa XII i Jana XXIII
    Liturgical Reform of Pius XII and John XXIII
    Autorzy:
    Karas, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1920231.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Pius XII
    Jan XXIII
    reforma liturgiczna
    rubryki
    Mszał rzymski
    Brewiarz
    John XXIII
    reform of the catholic liturgy
    Roman missal
    Roman breviary
    Opis:
    Artykuł omawia zasady i przebieg reformy liturgii Mszału i Brewiarza w Kościele rzymskim w XX wieku, a zwłaszcza za pontyfikatów Piusa XII i Jana XXIII. Reformy te omówiono na tle epoki klasycznej (XIX w. i wcześniej) oraz w porównaniu do reform II Soboru Watykańskiego i Pawła VI. Obrzędy w tej epoce zostały uproszczone, odnowione w duchu wspólnotowym i dostosowane do mentalności współczesnego człowieka i do nowego sposobu życia, do warunków społeczeństwa przemysłowego. „Acta Apostolicae Sedis”.
    The paper discusses the principles and the course of the reform of the liturgy of the Missal and Breviary in the Roman Church in the 20th century, in particular for the pontificates of Pius XII and John XXIII. These reforms were discussed against the background of the classic era (of the 19th century and earlier) and in comparison with the reforms of the Second Vatican Council and of Paul VI. The rituals of that era were simplified, renewed in a community spirit and adapted to the mentality of contemporary man and to the new way of life, to the conditions of industrial society. "Acta Apostolicae Sedis".
    Źródło:
    Studia Theologica Varsaviensia; 2020, 58, 1; 166-205
    0585-5594
    Pojawia się w:
    Studia Theologica Varsaviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies