Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Palmirski, Tomasz" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    THE ‘SOCIETAS LEONINA’ IN THE WORK OF COMMENTATORS
    Autorzy:
    Palmirski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663811.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    prawo rzymskie
    Justynian
    szkoła glosatorów
    szkoła komentatorów (konsyliatorów)
    spółka
    lucrum
    damnum
    societas leonina.
    Roman law
    Justinian
    school of Glossators
    school of Commentators (Counsellors)
    partnership
    Opis:
    W prawie rzymskim societas był to kontrakt zawierany pomiędzy przynajmniej dwiema osobami w celu podziału osiąganych przez spółkę zysków i strat, które ona przynosiła. Podział ten następował w pierwszym rzędzie stosownie do postanowień umowy, przy czym zabroniona była spółka, w której jeden wspólnik ponosił tylko straty, nie otrzymując żadnych zysków. Tego typu spółka nazywana była lwią spółką (societas leonina). W niniejszym artykule podjęta została próba odpowiedzi na pytanie o wkład komentatorów w rozwój tej instytucji.
    In Roman law a societas was a contract concluded between two or more persons with the purpose of sharing profts and losses. In the first place they were divided according to the provisions of the agreement, but a partnership in which one of the partners was only liable for loss and excluded from sharing in the profit was prohibited. A partnership of this kind was called a societas leonina. This article attempts to answer the question whether the Commentators contributed to the development of this institution.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2018, 18, 4
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ‘SOCIETAS LEONINA’ W POGLĄDACH ANTONIO GOMEZA ORAZ DAVIDA MEVIUSA I ICH ODBICIE WE WSPÓŁCZESNYM FRANCUSKIM PRAWIE CYWILNYM
    The ‘Societas leonina’ in the Views of Antonio Gomez and David Mevius and their Reflection in Contemporary French Civil Law
    Autorzy:
    Palmirski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096701.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-25
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    prawo rzymskie; szkoła glosatorów; szkoła komentatorów (konsyliatorów); societas leonina; societas nummo uno; Antonio Gomez; David Mevius; usus modernus pandectarum; Jean Domat; Robert Josèphe Pothier; francuski kodeks cywilny.
    Roman law; the School of Glossators; the School of Commentators (Counsellors); the societas leonina; the societas nummo uno; Antonio Gomez; David Mevius; usus modernus pandectarum; Jean Domat; Robert Josèphe Pothier; the French civil code.
    Opis:
    Na gruncie prawa rzymskiego spółka, w której jeden wspólnik ponosił tylko straty, nie otrzymując żadnych zysków, zwana była societas leonina i była ona nieważna. W podobnym tonie wypowiadali się również przedstawiciele, powstałej w XI w. w Bolonii, szkoły glosatorów, a także powstałej w drugiej połowie XIII stulecia w Italii szkoły komentatorów (konsyliatorów). Również prawnicy działający w następnych stuleciach nie kwestionują nieważności tego typu spółki. Wyłomu w takim ugruntowanym postrzeganiu societas leonina dokonali dopiero żyjący w XVI w. Antonio Gomez oraz sto lat później jeden z przedstawicieli nowego kierunku badań nad prawem rzymskim – usus modernus pandectarum – David Mevius. Ich poglądy znalazły również odbicie we współcześnie obowiązującym kodeksie cywilnym we Francji. I tej właśnie problematyce poświęcony będzie niniejszy artykuł.
    In Roman law the societas leonina was a partnership in which one of the partners was only liable for loss and excluded from sharing in the profit. Such partnerships were regarded as null and void. The representatives of the school of Glossators, established in the 11thcentury in Bologna and the Commentators established in the second half of the 13th century in Italy also spoke in a similar tone. Lawyers operating in the following centuries did not question the nullity of this kind of partnership, either. It was not until the 16th century that a major change came in this well-established perception of the societas leonina, and it was made by Antonio Gomez. A century later David Mevius, one of the representatives of the usus modernus pandectarum, concurred with Gomez’ opinion. Their views are reflected in contemporary French civil law, and that is the subject of this article.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 3; 125-140
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ‘SOCIETAS LEONINA’ W POGLĄDACH NIDERLANDZKIEJ I NIEMIECKIEJ JURYSPRUDENCJI OKRESU HUMANIZMU
    The ‘societas leonina’ in the Views of Dutch and German Jurisprudence in the Age of Humanism
    Autorzy:
    Palmirski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096510.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    prawo rzymskie; Justynian, niderlandzka elegancka jurysprudencja; niemiecka elegancka jurysprudencja; spółka, societas leonina.
    Roman law; Justinian; the Dutch school of elegant jurisprudence; the German school of elegant jurisprudence; partnership; societas leonina.
    Opis:
    Wieki XVI oraz XVII to dla prawa rzymskiego okres humanizmu. Działający wówczas prawnicy określani byli mianem tak zwanej eleganckiej jurysprudencji. Przedstawicielami tego nurtu w Niderlandach byli: Vinnius (Arnold Vinnius), Hubertus Giphanius, Matthäus Wesenbeck (Wesenbecius), Johannes Voet, Ulrik (Ulricus) Huber oraz Gerard Noodt. Natomiast do grona niemieckich prawników-humanistów zaliczali się, między innymi, Johann Ortwin Westenberg, Oswald Hilliger oraz Georg Frantzke. W niniejszym artykule zostaną przedstawione ich wypowiedzi na temat societas leonina. Wynika z nich, że wzorem prawa rzymskiego przejęli oni nieważność tego typu umowy. Poza ogólnikowe stwierdzenie o nieważności spółki w przypadku opisanym w D.17,2,29,2 (jeden wspólnik otrzymuje cały zysk wypracowany przez spółkę, drugi partycypuje w całej stracie) nie wychodzą Ulrik Huber, Gerard Noodt oraz Johann Ortwin Westenberg. Podobnie Oswald Hilliger, który jednak na marginesie swoich rozważań przedstawia nowatorski pogląd Antonio Gomeza, zgodnie z którym nie cała umowa (lwiej) spółki miałaby być nieważna, lecz tylko porozumienie co do lwich udziałów. Natomiast dla Vinniusa, Giphaniusa, Wesenbecka oraz Voeta istota spółki zasadzająca się na równych udziałach (D.17,2,29 pr.) może w pewnym zakresie zostać zmieniona wolą stron. Z kolei dla Georga Frantzke w przypadku określanym jako societas leonina, zamiast kontraktu spółki, który nie może wówczas mieć miejsca (ze względu na wyłączenie jednego ze wspólników od udziału w zysku), dochodzi do darowizny, która nie rodzi żadnej skargi.
    The 16th and 17th centuries marked the age of humanism in Roman law. The lawyers of the age were referred as the School of elegant jurisprudence. In the Low Countries its chief representatives were Vinnius (Arnold Vinnius), Hubertus Giphanius, Matthäus Wesenbeck (Wesenbecius), Johannes Voet, Ulrik (Ulricus) Huber, and Gerard Noodt; and Johann Ortwin Westenberg, Oswald Hilliger, and Georg Frantzke in Germany. This article provides an overview of their statements on partnerships of the societas leonina type, showing that, just as in Roman law, they considered such contracts invalid. Ulrik Huber, Gerard Noodt, and Johann Ortwin Westenberg only made a general observation that partnerships like the one described in D. 17,2,29,2 were invalid. Oswald Hilliger held the same view, but he also referred to Antonio Gomez’s innovative remark that not the whole of such a partnership contract would be invalid, but only the lion’s share clause. For Vinnius, Giphanius, Wesenbeck, and Voet, on the other hand, the nature of a partnership based on equal shares (as in D. 17,2,29 pr.) could be changed to a certain extent on the mutual consent of the parties. Georg Frantzke held that a societas leonina was not a partnership at all, because one of the partners had no share in the profit; instead, it involved a donation, which did not give any grounds for a complaint.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2020, 20, 1; 85-101
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies