Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Graves" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Some comments on the typology and chronology of the fibulae AV 107–108 from the North European Barbaricum
Autorzy:
Franczyk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/442507.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Instytut Archeologii
Tematy:
fibulae AV 107–108
North European Barbaricum
Roman period
female graves
Opis:
The main subject of this article are fibulae AV 107–108, known only from the area of North European Barbaricum. There are 35 discovered objects of this kind of specimen so far, of which 31 are Norwegian imitations. The discussed brooches are generally dated to phase B2 – especially its later part. It should be noted, however, that a few specimens may occur within phase C1a. The currently used division of the AV brooches of series 6 type 107 and 108 does not seem to take into account typological criteria other than just a form of the transition between the upper part of the bow and the head-plate covering the spring. For this reason, a new classification has been proposed of the discussed fibulae into four variants: 107A, 107B, 108A and 108B. AV series 6 brooches are mainly made of bronze, occasionally of silver. They are often very richly decorated with thin plates, filigree or granulation of precious metals and usually come as a part of grave inventories of women of high social status.
Źródło:
Recherches Archéologiques Nouvelle Serie; 2013-2014, 5-6; 101-111
0137-3285
Pojawia się w:
Recherches Archéologiques Nouvelle Serie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New data about chronology of the impact of the Hunyadihalom-Lažňany horizon on Younger Danubian cultures north of the Carpathian Mountains
Nowe dane na temat chronologii oddziaływania horyzontu Hunyadihalom-Lažňany na młodsze społeczności naddunajskie na północ od Karpat
Autorzy:
Wilk, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/442480.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Instytut Archeologii
Tematy:
Eneolithic
chronology
graves
Lublin-Volhynian culture
Hunyadihalom-Lažňany horizon
Carpathian Basin
Lesser Poland
Opis:
The subject of this article is connections from Carpathian Basin in the Lublin-Volhynian (LV-C) culture – the first Eneolithic culture in Lesser Poland. Comparative analysis of the pottery from the LV-C child grave no 7 in Książnice (Lesser Poland) points towards the Hunyadihalom-Lažňany horizon as the mainstream source of analogies; and, according to the scheme proposed by Sławomir Kadrow and Anna Zakościelna, the LV-C drew on these analogies at the end of phase III or approx. 3700 –3600 BC (Kadrow, Zakościelna 2000). While, the radiocarbon dating (5180±35BP) dates the grave to approx. 4050 –3940 BC, which according to the scheme proposed by Kadrow and Zakościelna would mean that we are dealing with a feature from phase II. Of extreme importance which influenced the interpretation of the grave were the new data related to absolute chronology of the of the Copper Age in the Carpathian Basin. In the light of new radiocarbon chronology of the Hunyadihalom-Lažňany horizon (ca. 4200 –3800 BC, according Raczky, Siklósi 2013; ca. 4000 –3800 BC according Brummack, Diaconescu 2014), the date of grave 7 from Książnice corresponds well to the ceramic inventory with the characteristics of the Hunyadihalom-Lažňany horizon. The presence of the Hunyadihalom-Lažňany influences in Lesser Poland in the late 5th and 4th millennia BC forces us to pose the questions about their role in the spread of “Chalcolithic” attributes north of the Carpathian Mountains. There is clearer support for the thesis that the new cultural trends, which were expressed by the sepulchral ideology borrowed from the area of the Carpathian Basin emphasizing the elitism of burials, drawing clearer distinctions between the sacred and the profane in the spatial sense, and strongly emphasizing sexual dimorphism, could be to a greater extent the result of the influences of the Hunyadihalom-Lažňany horizon, and not just – as has traditionally been accepted – of the Tiszapolgár and Bodrogkeresztúr cultures.
Przedmiotem niniejszego artykułu są wpływy ugrupowań środkowej epoki miedzi z Kotliny Karpackiej na kulturę lubelsko-wołyńską – pierwszą eneolityczną kulturę w Małopolsce. Analiza porównawcza ceramiki z grobu 7 kultury lubelsko-wołyńskiej z Książnic (Małopolska) wskazuje jako główny nurt analogii horyzont Hunyadihalom-Lažňany, do którego nawiązania wg schematu Sławomira Kadrowa i Anny Zakościelnej, występują w KLW pod koniec fazy III, czyli ok. 3700–3600 BC (Kadrow, Zakościelna 2000). Jednocześnie data radiowęglowa (5180±35BP) dość precyzyjnie umieszcza omawiany zespół na przełomie V i IV tysiąclecia BC, a dokładniej ok. 4050–3940 BC, co wg schematu S. Kadrowa i A. Zakościelnej oznacza, iż mielibyśmy do czynienia z obiektem z fazy II. Niezwykle ważnym czynnikiem, który wpłynął na interpretację omawianego grobu okazały się nowe dane dotyczące chronologii absolutnej epoki miedzi w Kotlinie Karpackiej. W świetle nowej chronologii radiowęglowej horyzontu Hunyadihalom-Lažňany w Kotlinie Karpackiej (ok. 4200 – 3800 BC wg Raczky, Siklósi 2013; ok. 4000 – 3800 BC wg Brummack, Diaconescu 2014), data z grobu 7 z Książnic dobrze współgra z inwentarzem ceramicznym o cechach horyzontu Hunyadihalom-Lažňany. Obecność wpływów Hunyadihalom-Lažňany w Małopolsce na przełomie V i IV tysiąclecia BC zmusza do postawienia pytań o ich znaczenie w rozprzestrzenianiu się atrybutów „epoki miedzi” na północ od Karpat. Coraz wyraźniej rysuje się teza, że nowe trendy kulturowe, których wyrazem była zapożyczona z terenu Kotliny Karpackiej ideologia sepulkralna podkreślająca elitaryzm pochówków, wyodrębniająca sacrum i profanum w sensie przestrzennym, oraz silnie akcentująca dymorfizm płciowy, mogły być w większym stopniu wynikiem oddziaływań horyzontu Hunyadihalom- -Lažňany, a nie tylko, jak tradycyjnie zakładano, kultur Tiszapolgár i Bodrogkeresztúr.
Źródło:
Recherches Archéologiques Nouvelle Serie; 2016, 8; 7-27
0137-3285
Pojawia się w:
Recherches Archéologiques Nouvelle Serie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eneolithic copper jewellery from grave 7 of the Lublin-Volhynian culture at site 2 in Książnice, Świętokrzyskie Province, Poland. Typological and physical metallurgy characteristic
Eneolityczna biżuteria miedziana z grobu nr 7 kultury lubelsko-wołyńskiej na stanowisku 2 w Książnicach, woj. świętokrzystkie. Charakterystyka typologiczna i metalurgiczna
Autorzy:
Wilk, Stanisław
Garbacz-Klempka, Aldona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396855.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Instytut Archeologii
Tematy:
copper jewellery
metallurgy analysis
graves
Lublin-Volhynian culture
Lesser Poland
archaeometallurgy
X-ray fluorescence (XRF)
Opis:
This article presents a typological and physical metallurgy analysis of copper artifacts found in child grave (no 7) at the Lublin-Volhynian culture cemetery in Książnice (Lesser Poland). The burial, dating to approx. 4050–3940 BC, contains a rich set of copper jewellery: a massive earring, small earring, bracelet - made of copper wire, and two beads made of a rolled piece of metal sheet. As part of metallographic analysis of metal finds from grave 7, site 2 in Książnice, quantitative and qualitative analyses were conducted, regarding chemistry and microstructure of all the five artifacts. In the artifacts tested, there were identified the elements significant from the perspective of raw material origin and smelting technology: arsenic, antimony, silver, tin, zinc, lead, bismuth, cobalt, nickel and iron. The highest total content of impurities was noted for the bracelet. Against the background of other elements, the arsenic content stands out here and it is 2.1%, and lead 0.26%. For the remaining artifacts, the arsenic content was 0÷0,24%, and lead 0÷0,039%. Antimony (0.098%) and zinc (0.15%) was only recorded for the one of the bead. Also, the highest content of silver (0.05%) was established in this case. In the remaining ornaments, the silver content was below 0.02%. Based on the X-ray fluorescent spectroscopy results, chemical profiles were established for the individual, and they were ascribed to raw material groups according to R. Krause: 1) pure copper, 2) arsenic copper and 3) antimony copper (Krause 2003: 90–91, Abb. 40–41). The presented inventory of copper artifacts from grave 7, having many analogies in the Carpathian Basin and the areas to the north and east of the Carpathians, confirms the thesis about wide, trans-Carpathian contacts of the group which was using the necropolis in Książnice at the turn of 5th and 4th millennium BC.
Niniejszy artykuł prezentuje typologiczną i metaloznawczą analizę zabytków miedzianych znalezionych w grobie dziecięcym (nr 7) na cmentarzysku kultury lubelsko-wołyńskiej w Książnicach (Małopolska). Pochówek, datowany na przełom V i IV tysiąclecia BC (4050–3940 BC), zawierał bogaty zestaw biżuterii miedzianej, na który składały się: duża, masywna zausznica, mała zausznica i bransoleta – wykonane z drutu, oraz dwa paciorki ze zwiniętej blachy miedzianej. W ramach badań metaloznawczych, przeprowadzono ilościowe i jakościowe, analizy chemiczne i mikrostrukturalne wszystkich pięciu zabytków. W badanych zabytkach zidentyfikowano pierwiastki, istotne z punktu widzenia pochodzenia surowca i technologii wytopu. Należą do nich: arsen, antymon, srebro, cyna, cynk, ołów, bizmut, kobalt, nikiel i żelazo. Sumarycznie największą zawartość zanieczyszczeń zarejestrowano dla bransolety. Na tle innych pierwiastków wyróżnia się tu arsen, który wynosi 2,1% i ołów 0,26%. Dla pozostałych zabytków stężenie arsenu wynosiło 0÷0,24%, a ołowiu 0÷0,039%. Antymon (0,098%) i cynę (0,15%) zarejestrowano jedynie dla jednego z paciorków. W tym przypadku wykazano również najwyższą zawartość srebra (0,05%). W pozostałych ozdobach stężenie srebra wynosiło poniżej 0,02%. Na podstawie wyników analizy spektroskopii fluorescencji rentgenowskiej dokonano ustalenia profili chemicznych analizowanych zabytków oraz zaklasyfikowano je do grup surowcowych wg R. Krause: (1) miedzi czystej, (2) miedzi arsenowej oraz (3) miedzi antymonowej (Krause 2003: 90 – 91, ryc. 40 – 41). Zaprezentowany inwentarz zabytków miedzianych z grobu 7, mający liczne analogie w Kotlinie Karpackiej i na terenach położonych na północ i wschód od łuku Karpat, potwierdza tezę o szerokich transkarpackich kontaktach grupy użytkującej nekropolę w Książnicach na przełomie V i IV tysiąclecia BC.
Źródło:
Recherches Archéologiques Nouvelle Serie; 2016, 8; 29-46
0137-3285
Pojawia się w:
Recherches Archéologiques Nouvelle Serie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies