Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "presidency" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Prezydencja Republiki Czeskiej w pierwszym półroczu 2009 roku jako przykład skutecznego zarządzania Unią Europejską
    The presidency of the Czech Republic in the first half of 2009 as an example of an effective management of the European Union
    Autorzy:
    Witkowska-Chrzczonowicz, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/686243.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Republika Czeska
    prezydencja w Radzie Unii Europejskiej
    zarządzanie Unią Europejską
    prezydencja Republiki Czeskiej
    The Czech Republic
    Presidency of the Council of the European Union
    Management of the European Union
    The Presidency of the Czech Republic
    Opis:
    The paper hereby presented discusses the advantages and disadvantages of the Czech Presidency of the Council of the European Union (January – June 2009). The Czech Presidency was one of the most interesting presidencies in the recent years. The Czech Republic was only the second (after Slovenia) to hold the presidency form among the group of countries which joined the European Union during the “great enlargement” in 2004. The Czech presidency began in a very difficult time for the Union (i.e. a profound economic crisis in most Member States of the EU, the gas conflict between Russia and Ukraine, the war in Georgia, the presidential elections in the U.S, the lack of ratification of the Lisbon Treaty). Moreover, there was a very complicated internal political situation in the Czech Republic including the dismissal of the Czech government in the Middle of the Czech EU Presidency and president Klaus’s eurosceptical pronouncements. However, the Czech Presidency deserves a positive assessment. From the administrative point of view, the Presidency was very well prepared, although at the moment of overturning the government during the presidency, the Czech political class did fail. The Czech Republic proved to be an European Union Member State which recognizes new challenges facing the EU and understands its philosophies and mechanisms. Czechs adopted a EU perspective and demonstrated a much greater understanding for the common ideals than the Member States of much longer membership and more significant political position.
    W artykule przedstawiono zalety i wady czeskiej prezydencji w Radzie Unii Europejskiej (styczeń–czerwiec 2009 r.). Prezydencja czeska była jedną z najciekawszych prezydencji ostatnich lat. Republika Czeska była dopiero drugą (po Słowenii) prezydencją państwa z grupy krajów, które przystąpiły do Unii Europejskiej podczas „wielkiego rozszerzeniaˮ w 2004 roku. Prezydencja czeska rozpoczęła w bardzo trudnym dla Unii czasie (tj. głębokiego kryzysu gospodarczego w większości państw członkowskich UE, konfliktu gazowego między Rosją i Ukrainą, wojny w Gruzji, wyborów prezydenckich w USA, braku ratyfikacji traktatu lizbońskiego). Co więcej, w Republice Czeskiej panowała bardzo skomplikowana wewnętrzna sytuacja polityczna, w tym dymisja czeskiego rządu w połowie czeskiej prezydencji UE i eurosceptycyzm prezydenta Klausa. Jednak prezydencja czeska zasługuje na pozytywną ocenę. Z punktu widzenia administracji prezydencja była bardzo dobrze przygotowana, choć w momencie obalenia rządu w czasie prezydencji czeska klasa polityczna poniosła porażkę. Republika Czeska okazała się państwem członkowskim Unii Europejskiej, które dostrzega nowe wyzwania stojące przed UE i rozumie jej filozofię i mechanizmy. Czesi przyjęli perspektywę unijną i wykazali znacznie większe zrozumienie dla wspólnych ideałów niż państwa członkowskie o znacznie dłuższym członkostwie i znaczącej pozycji politycznej.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2018, 84; 125-134
    0208-6069
    2450-2782
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Adaptacja prezydenckiego systemu rządów w państwach Azji Południowo-Wschodniej na tle literatury anglojęzycznej
    The adaptation of the presidential system of government in the countries of South-Eastern Asia on the background of English literature
    Autorzy:
    Michalak, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/50371275.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    prezydent
    system prezydencki
    Azja Południowo-Wschodnia
    model prezydentury
    demokratyzacja
    president
    presidential system
    Southeast Asia
    presidency model
    democratization
    Opis:
    System prezydencki jest krytykowany od dawna, szczególnie przez przedstawicieli nauk politycznych. System ten charakteryzuje rygorystyczny podział (separacja) władzy ustawodawczej i wykonawczej oraz połączenie funkcji prezydenta i szefa rządu. W myśl tych zasad prezydentowi (jako organowi władzy wykonawczej) przysługuje pełnia władzy wykonawczej oraz zwolnienie z odpowiedzialności przed parlamentem. Krytycy twierdzą, że jest to system prowadzący do braku stabilności władzy. Ostatnie badania prowadzone w tym zakresie nad ustrojami państw Azji Południowo-Wschodniej, które przyjęły prezydencki system rządów, zdają się przeczyć tej tezie. W konsekwencji prezydencki system rządów ma swych zwolenników i przeciwników, mocne i słabe strony. Niemniej jego cechy charakterystyczne same w sobie nie uniemożliwiają zbudowania trwałej demokracji prezydenckiej. Jak prezydencki system rządów będzie funkcjonował w praktyce, nie zależy wyłącznie od przyjętych formalnych ram instytucjonalnych, ale także od tak zmiennych i nieoczywistych czynników, jak osobowość aktorów sceny politycznej, system partyjny czy – nie tylko ogólne – kwestie kulturowe.
    The presidential system has been criticized for a long time, especially by political scientists. This system is characterized by a rigorous division (separation) of the legislative and executive powers and the combination of the functions of the president and the head of government. Pursuant to these principles, the president (as an organ of executive power) has full executive power and is exempt from responsibility before the parliament. Critics argue that this is a system that leads to instability in power. Recent research conducted in this regard on the governments of Southeast Asian countries that have adopted the presidential system of government seem to contradict this thesis. As a consequence, the presidential system of government has its supporters and opponents, strengths and weaknesses. Nevertheless, its characteristics do not in themselves prevent the construction of a lasting presidential democracy. How the presidential system of government will function in practice depends not only on the adopted formal institutional framework, but also on such variable and non-obvious factors as the personality of political actors, the party system, or – not only general – cultural issues.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2023, 104; 119-128
    0208-6069
    2450-2782
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Shakespeare Comes to Bengal
    Autorzy:
    Chaudhuri, Sukanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/39766684.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Shakespeare
    Bengal
    Calcutta
    Bengali translations
    Bengali theatre
    Hindu College
    Presidency College
    Kalidasa
    Bankimchandra Chattopadhyay
    Ishwarchandra Vidyasagar
    Michael Madhusudan Datta
    Haraprasad Shastri
    Hirendranath Datta
    Rabindranath Tagore
    Girishchandra Ghosh
    Opis:
    India has the longest engagement with Shakespeare of any non-Western country. In the eastern Indian region of Bengal, contact with Shakespeare began in the eighteenth century. His plays were read and acted in newly established English schools, and performed professionally in new English theatres. A paradigm shift came with the foundation of the Hindu College in Calcutta in 1817. Shakespeare featured largely in this new ‘English education’, taught first by Englishmen and, from the start of the twentieth century, by a distinguished line of Indian scholars. Simultaneously, the Shakespearean model melded with traditional Bengali popular drama to create a new professional urban Bengali theatre. The close interaction between page and stage also evinced a certain tension. The highly indigenized theatre assimilated Shakespeare in a varied synthesis, while academic interest focused increasingly on Shakespeare’s own text. Beyond the theatre and the classroom, Shakespeare reached out to a wider public, largely as a read rather than performed text. He was widely read in translation, most often in prose versions and loose adaptations. His readership extended to women, and to people outside the city who could not visit the theatre. Thus Shakespeare became part of the shared heritage of the entire educated middle class. Bengali literature since the late nineteenth century testifies strongly to this trend, often inducing a comparison with the Sanskrit dramatist Kalidasa. Most importantly, Shakespeare became part of the common currency of cultural and intellectual exchange.
    Źródło:
    Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2023, 27, 42; 31-46
    2083-8530
    2300-7605
    Pojawia się w:
    Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wojna hiszpańsko-amerykańska 1898 roku
    The Spanish-American war of 1898
    Autorzy:
    Pastusiak, Longin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/46173247.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    prezydentura Williama McKinleya
    rozbudowa floty amerykańskiej
    wizyta pancernika „Maine” na Kubie
    powstanie na Kubie
    wojna hiszpańsko-amerykańska
    traktat pokojowy 1898 roku
    presidency of William McKinley
    expansion of the American navy
    visit of the battleship “Maine” in Cuba
    uprising in Cuba
    Spanish-American war
    peace treaty of 1898
    Opis:
    Wojna hiszpańsko-amerykańska 1898 r. była świadectwem wzrostu tendencji ekspansjonistycznych w polityce amerykańskiej. W ostatniej dekadzie XIX w. obserwujemy proces szybkiego rozwoju ekspansji zagranicznej Stanów Zjednoczonych. Terytorium kontynentalne Stanów Zjednoczonych było już względnie zintegrowane. Umacniające się monopole nie zadowalały się jednak rynkiem wewnętrznym, szukając możliwości zwiększenia zysków w zagranicznej ekspansji. Tendencje te jeszcze bardziej umocnił kryzys 1893 r. Ekspansja amerykańska kierowała się przede wszystkim ku Ameryce Łacińskiej. Tu jednak interesy amerykańskie nieuniknienie musiały zderzyć się z interesami kolonialnymi Anglii, Francji i Hiszpanii. Pod panowaniem Hiszpanii były m.in. wyspy Kuba i Portoryko. W 1895 r. na Kubie wybuchło powstanie przeciw hiszpańskim kolonizatorom. Imperialistyczne koła w Stanach Zjednoczonych postanowiły wykorzystać tę sytuację zarówno w celu osłabienia pozycji Hiszpanii w tym rejonie świata, jak również umocnienia interesów amerykańskich. Wojna hiszpańsko-amerykańska trwała niespełna cztery miesiące i zakończyła się zwycięstwem Stanów Zjednoczonych. Traktat pokojowy podpisano 10 grudnia 1898 r. Hiszpania zrzekła się Kuby, Filipin, Portoryko i Guam. W wyniku tej wojny Stany Zjednoczone zaczęły umacniać swoją pozycję międzynarodową.
    The Spanish-American war of 1898 is an example of increasing expansionist tendencies in American foreign policy. In the last decade of the 19th century, we observe the process of rapid development of the US foreign expansion. The continental territory of the United States was already relatively integrated. American ruling circles were seeking possibilities of expansion outside United States. These tendencies were further strengthened by the economic crisis of 1893. The American expansion was mainly directed towards Latin America. This expansion collided with interests of colonial powers of England, France and Spain. Cuba and Puerto Rico were under Spanish domination. In 1895, an uprising against the Spanish colonizers broke out in Cuba. United States took advantage of this conflict both to weaken Spain’s position and to strengthen American interests. The Spanish-American war lasted less than four months and ended with a victory for the United States. The peace treaty was signed on December 10, 1898. Spain withdrew from Cuba, the Philippines, Puerto Rico and Guam. As a result of this war, the United States strengthened its international position.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2022, 110; 275-290
    0208-6050
    2450-6990
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies