Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "i wolności" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Potrzeby, możliwości i konteksty wprowadzenia do nauczania języka polskiego jako obcego treści związanych z prawami człowieka
Needs, possibilities and contexts of introduction of content related to human rights to the teaching of polish as a foreign language
Autorzy:
Pałucka-Czerniak, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034583.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
nauczanie języka polskiego jako obcego
prawa i wolności człowieka
dialog międzykulturowy
teaching Polish as a foreign language
human rights
intercultural dialogue
Opis:
Artykuł omawia wprowadzenie tematyki związanej z prawami człowieka do cyklu kształcenia językowego cudzoziemców na zajęciach języka polskiego jako obcego. Prezentowane refleksje bazują na wynikach projektów realizowanych na Uniwersytecie Zielonogórskim w latach 2017–2020. Odbiorcami tych działań są głównie dorośli cudzoziemcy, którzy z dużym entuzjazmem i obopólną korzyścią przyjmują poszerzenie treści nauczania o zagadnienia z praw człowieka. Rozmowa na te tematy zawsze wiąże się z ujawnianiem przyjętej przez słuchaczy (świadomie lub nie) ideologii, filozofii społecznej. Aktywizuje słuchaczy i pozwala płynnie przejść od nauczania słownictwa i struktur gramatycznych do względnie naturalnej komunikacji. Wydaje się korzystne poszerzenie słownictwa tematycznego i ról komunikacyjnych o te formy, które uczyłyby zachowań komunikacyjnych potrzebnych cudzoziemcom w rozmaitych sytuacjach, w których może dochodzić do łamania ich praw. Wprowadzenie elementów wiedzy z zakresu praw człowieka do nauczania języka polskiego może stwarzać szeroką i funkcjonalną podstawę do dialogu międzykulturowego, który ma duży wpływ na motywację do nauki, kształtuje postawę aktywności i otwartości, a także wzbogaca interakcję. 
The article discusses the introduction of subjects related to human rights to the language training cycle of foreigners studying Polish as a foreign language. The presented reflections are based on the results of projects implemented at the University of Zielona Góra in the period of 2017-2020. The recipients of these activities are mainly adult foreigners who, with great enthusiasm and mutual benefit, accept the extension of teaching content to include human rights issues. Talking on these topics is always associated with revealing the ideology and social philosophy adopted by the listeners (consciously or not). It activates listeners and allows for seamlessly transition from teaching vocabulary and grammar structures to relatively natural communication. It seems beneficial to expand the thematic vocabulary and communication roles by those forms that would teach the communication behaviours needed by foreigners in various situations in which their rights may be violated. The introduction of elements of human rights knowledge to teaching Polish language can create a broad and functional basis for intercultural dialogue, which has a great impact on learning motivation, shapes attitudes of activity and openness, and enriches interaction.  
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców; 2021, 28; 353-363
0860-6587
2449-6839
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy skarga nadzwyczajna do Sądu Nadzwyczajnego spełniła swoje cele?
Autorzy:
Domańska, Aldona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033351.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
prawa i wolności człowieka
władza sądownicza
skarga nadzwyczajna
Sąd Najwyższy
prawo do sądu
human rights and freedoms
judiciary
extraordinary complaint
Supreme Court
right to a court
Opis:
Skarga nadzwyczajna jest nowym instrumentem procesowym, który funkcjonuje w polskim systemie prawnym od 3 kwietnia 2018 r. Już na etapie dyskusji nad nowelizacją ustawy o Sądzie Najwyższym, w której znalazły się przepisy, także dotyczące skargi nadzwyczajnej, wywoływała ona skrajne emocje. Mimo dwóch lat funkcjonowania nie jest jednoznacznie oceniana ani przez przedstawicieli doktryny, ani praktyków. Publikacja poświęcona jest wyłącznie aspektom proceduralnym, problemom związanym z wniesieniem skargi. Autorka stara się odpowiedzieć na pytanie, czy z tego punktu widzenia skarga spełnia wskazaną jej funkcję. Słuszny wydaje się postulat, by ustawowo ograniczyć jej stosowanie do bardzo wąskiej kategorii spraw, w których orzeczenie naruszyło słuszne interesy jednostek, a ewentualna korekta orzeczenia nie doprowadzi do naruszenia praw innych osób. Konieczne wydaje się także doprecyzowanie przesłanek wniesienia skargi, które, jak zostało wykazane, mają charakter nieprecyzyjny, oceny.
An extraordinary appeal is a new procedural instrument that has been in operation in the Polish legal system since April 3, 2018. Already at the stage of discussions on the amendment to the Act on the Supreme Court, which also included provisions on the extraordinary appeal, it caused extreme emotions. Despite two years of operation, it is not unequivocally assessed by representatives of the doctrine or practitioners. The publication is devoted exclusively to procedural aspects, problems related to the lodging of a complaint. The author tries to answer the question whether, from this point of view, the complaint fulfills the indicated function. The postulate that its application should be statutorily limited to a very narrow category of cases in which the ruling violated the legitimate interests of individuals, and the possible correction of the ruling will not lead to violation of the rights of other people, seems right. It is necessary to specify the conditions for lodging a complaint, which has been shown to be imprecise and of assessment.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2020, 93; 103-116
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przesłanki orzekania izolacji postpenalnej rozważania na tle orzecznictwa sądów powszechnych i Sądu Najwyższego
Premises for post-penal isolation. Considerations based on the case law of common courts and the Supreme Court
Autorzy:
Jędras, Franciszek
Grabarczyk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686003.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
izolacja postpenalna
zasada dostatecznej określoności przepisów prawa
przymusowa internacja sprawców przestępstw
prawo konstytucyjne
przestępstwa przeciwko życiu
zdrowiu i wolności seksualnej innych osób
post-penal isolation
the principle of certainty in law
forced isolation of perpetrators
constitutional law
offences against life
health and sexual freedom of others
Opis:
The discussed Act introduced an institution of post-penal isolation into the Polish legal system. The scientific community widely criticised this regulation at the stage of the legislative process and assessed it as being hasty and ill-conceived. The statue was alleged to be only a response to the social demand arising out of fear of prison release of the extremely dangerous perpetrators who had been serving the sentence of 25 years’ imprisonment. Doubts of the doctrine were focused on the manner of defining the subjective scope of the Act. It was assessed as imprecise and arousing fundamental interpretative doubts which may result in its provisions being referred to the overly wide range of addresses. The analysis of the case-law of common courts and the Supreme Court indicates, however, that the regulation is applied with great caution and the courts use the procedural possibilities resulting from the non-contentious civil procedure to prevent unauthorized interference with human freedom and its status as a legal entity.
Przedmiotowa ustawa wprowadziła do polskiego porządku prawnego instytucję izolacji postpenalnej. Regulacja ta jeszcze na etapie prac legislacyjnych była szeroko krytykowana przez środowiska naukowe jako wprowadzona pospiesznie i w sposób nieprzemyślany. Zarzucano jej, że stanowiła jedynie odpowiedź na społeczne zapotrzebowanie, wynikające z obawy przed opuszczeniem zakładów karnych przez sprawców najcięższych przestępstw, którzy kończyli odbywanie kary 25 lat pozbawienia wolności. Wątpliwości doktryny koncentrowały się wokół sposobu określenia zakresu podmiotowego ustawy. Wskazywano, że jest on nieprecyzyjny i budzi zasadnicze wątpliwości interpretacyjne, co skutkować może odnoszeniem jej postanowień do zbyt szerokiego kręgu adresatów. Analiza orzecznictwa sądów powszechnych i Sądu Najwyższego wskazuje jednak, że regulacja stosowana jest z ostrożnością, a sądy wykorzystują istniejące możliwości procesowe, wynikające z trybu nieprocesowego postępowania cywilnego w celu zapobiegania nieuprawnionej ingerencji w wolność człowieka oraz jego status jako podmiotu prawa.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2019, 86; 33-50
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Publiczny Obrońca Praw Republiki Czeskiej jako organ do spraw równości w kontekście standardów wyznaczanych przez dyrektywy Unii Europejskiej
The public defender of rights in the Czech Republic as a national equality authority in the context of standards set by directives of the European Union
Autorzy:
Gajda, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686235.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Publiczny Obrońca Praw Republiki Czeskiej
krajowy organ do spraw równości
Konstytucja Republiki Czeskiej
Karta Podstawowych Praw i Wolności
zasada równości
zakaz dyskryminacji
Public Defender of Rights of Czech Republic
national authority for equality
Constitution of the Czech Republic
Charter of Fundamental Rights and Freedoms
principle of equality
prohibition of discrimination
Opis:
The subject of this study is evaluation of activities of the Public Defender of the Czech Republic in a scope of carrying out activities entrusted to him from 2009 as a national equality authority. It is intended to contribute to the promotion of the right to equal treatment of all persons irrespective of their race, ethnic origin, nationality, gender, sexual orientation, age, disability, religion, beliefs or views. In this respect, it also acts under provisions of the Constitution of the Czech Republic, the Charter of Fundamental Rights and Freedoms, the so-called anti-discrimination law and many other statutory regulations. These tasks were entrusted to the ombudsman in the process of implementation of EU directives. EU regulator emphasized that one of the ways to strengthen protection against discrimination in EU Member States is to establish bodies in order to analyze problems related to discrimination, examine possible solutions and provide specific assistance to victims. The author of this study deliberate whether the Public Defender of Rights meets requirements for national equality bodies, recalling the criteria set out in so-called The Paris Principles, which define in details the aspect of the independence of the functioning of institutions that safeguard human rights. In addition, author presents the basic assumptions on which the activity of the ombudsman is based, as well as description of the practice, and its activities in the area of ensuring implementation of the principle of equality.
Przedmiotem niniejszego opracowania jest ocena działalności Publicznego Obrońcy Praw Republiki Czeskiej w zakresie wykonywania działań powierzonych mu od 2009 roku jako krajowemu organowi do spraw równości. Ma on przyczyniać się do promowania prawa do równego traktowania wszystkich osób bez względu na ich rasę, pochodzenie etniczne, narodowość, płeć, orientację seksualną, wiek, niepełnosprawność, religię, przekonania czy poglądy. W tym zakresie działa według postanowień Konstytucji Republiki Czeskiej, Karty Podstawowych Praw i Wolności, tzw. ustawy antydyskryminacyjnej oraz wielu innych ustaw. Zadania te zostały ombudsmanowi powierzone w ramach stosowania dyrektyw Unii Europejskiej. Podkreślano w nich, że jednym ze sposobów wzmocnienia ochrony przed dyskryminacją w państwach członkowskich UE jest powołanie organów, których zadaniem byłoby analizowanie problemów związanych z dyskryminacją, badanie możliwych rozwiązań i świadczenie konkretnej pomocy ofiarom. Autorka niniejszego opracowania zastanawia się, czy Publiczny Obrońca Praw spełnia wymogi stawiane krajowym organom do spraw równości, powołując się na kryteria określone w tzw. zasadach paryskich, które w sposób szczegółowy określają aspekt niezależności funkcjonowania instytucji stojących na straży praw człowieka. Ponadto przedstawia podstawowe założenia, na których opiera się działalność czeskiego ombudsmana oraz informacje dotyczące praktyki jego działalności w obszarze zapewnienia realizacji zasady równości.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2018, 84; 111-124
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Human rights infringement against contemporary legal practice in several criminal cases
Łamanie praw człowieka na przykładach aktualnej praktyki adwokackiej w kilku sprawach karnych
Autorzy:
Rydz-Sybilak, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/685786.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
prawa człowieka
ochrona praw człowieka i podstawowych wolności
zakaz tortur i niehumanitarnego traktowania
tymczasowe aresztowanie
dowody obciążające
prawo do obrony
skarga do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
human rights
protection of human rights and fundamental freedoms
prohibition to use tortures and inhuman treatment
pre-trial detention
incriminating evidence
right to defense
complain to the European Court of Human Rights
Opis:
Zagadnienia związane z ochroną przed torturami lub innym nieludzkim czy poniżającym traktowaniem uregulowane są w systemie europejskim nie tylko w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, ale również w Europejskiej Konwencji Przeciw Torturom, którą Komitet Ministrów Rady Europy przyjął 26 czerwca 1987 r., ratyfikowanej obecnie przez wszystkie 47 państw Rady Europy. Jest ona ważnym uzupełnieniem przede wszystkim w zakresie mechanizmu kontroli. Uznano, że system ochrony oparty na skargach indywidualnych i skargach między państwami należy wzmocnić środkami o charakterze prewencyjnym. Wiele sytuacji, w których na państwie ciążą poważne obowiązki, aby nie doszło do naruszenia art. 3 Konwencji, ma miejsce w związku z postępowaniem karnym prowadzonym przez organy uprawnione do realizowania zasady legalizmu. W tym miejscu podnieść niestety należy, iż pomimo ratyfikowania przez nasz kraj powyżej wskazanych aktów prawnych, właśnie w trakcie prowadzonych postępowań przygotowawczych w sprawach karnych najczęściej dochodzi do naruszeń praw człowieka w kontekście nakazu godnego i humanitarnego traktowania osób podejrzanych, czy już oskarżonych. Państwo musi zapewnić, aby postępowania te odbywały się w warunkach wskazujących na poszanowanie ludzkiej godności, a procedury i metody pozyskiwania dowodów obciążających podejrzanych nie powodowały u świadków czy też podejrzanych udręki lub cierpienia, których skala i intensywność przekraczałyby potrzeby procesowe osobistego zabezpieczenia osoby podejrzanego dla celów postępowania karnego, przy zachowaniu wymogów procedury karnej dotyczącej zatrzymania oraz stosowania środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania.
Issues connected with protection against tortures or other forms of inhuman or degrading treatment are regulated in the European law not only in The Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms, but also in The Convention against Torture and Other Cruel, Inhuman or Degrading Treatment or Punishment, which was adopted by The Committee of Ministers of the Council of Europe on June 26, 1987 and later ratified by all 47 countries of The Council of Europe. It is a key element in amending the control system. It has been agreed that the system based on individual and international pleas should be supported by preventive measures. Various situations in which the state has serious obligations so as to protect art. 3 of the Convention, take place following criminal proceedings by organs entitled to act according to legislation. It ought to be mentioned that despite our country’s ratification of the above mentioned legal acts, while conducting pre-trial proceedings in criminal cases, the violation of basic human rights and inhumane treatment of the suspects or the accused happen the most often. The state is responsible for securing proper conditions that would grant respect for one’s dignity and the procedures and methods of obtaining incriminating evidence are not to cause suffering whose scale and intensity would surpass needs of personal security of the accused or suspects during the proceedings in criminal trials, with respect to the legal procedures regulating the arrest and the use of preventative measures in form of a detention order.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2016, 77
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies