Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "fair trial" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Inadmissibility of police entrapment evidence in the US and German trials in the light of the case-law of the US Supreme Court and the ECTHR
Niedopuszczalność dowodu z prowokacji policyjnej w procesie amerykańskim i niemieckim w świetle orzecznictwa Sądu Najwyższego USA i ETPCz
Autorzy:
Kulesza, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2199783.pdf
Data publikacji:
2022-08-01
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
entrapment
fair trial
Germany
USA
European Court of Human Rights
US Supreme Court
prowokacja
prawo do sądu
Niemcy
Europejski Trybunał Praw Człowieka
Sąd Najwyższy USA
Opis:
Celem artykułu jest dokonanie próby porównania standardu amerykańskiego i standardu europejskiego w zakresie niedopuszczalności dowodów z nielegalnej prowokacji policyjnej. Mimo jakościowych różnic pomiędzy systemem common law i systemem civil law (opisywanym tu na przykładzie Niemiec) w obu systemach uznano prowokację policyjną za efektywną metodę zwalczania przestępczości, jednakże przyjęto różne standardy jej stosowania. W procesie amerykańskim, który dopuszcza aktywne formy prowokacji, Sąd Najwyższy USA i większość sądów federalnych przy ocenie zarzutu obrony stosują subiektywny test obrony opartej na zarzucie prowokacji, koncentrujący się na predyspozycjach prowokowanej osoby do popełnienia przestępstwa. Z kolei wypracowany przez orzecznictwo ETPCz (w tym w sprawach niemieckich) standard oceny dopuszczalności dowodów z nielegalnej (przede wszystkim aktywnej) prowokacji opiera się na stosowaniu dwóch testów: materialnego (badającego zarówno predyspozycje prowokowanej osoby, jak i legalność skierowanej wobec niej działań policji) oraz procesowego, polegającego na weryfikacji rzetelności rozpoznawania przez sądy krajowe zarzutu podżegania przez policję do przestępstwa. Podstawowej różnicy między analizowanymi standardami należy szukać w skutkach nielegalnej prowokacji. W systemie amerykańskim stanowi ona kontratyp odpowiedzialności sprawcy za przestępstwo popełnione wskutek prowokacji, zaś standard strasburski dopuszcza sanowanie negatywnych skutków takiego nielegalnego dowodu w postępowaniu sądowym wtedy, gdy Trybunał uznaje, że „proces sądowy oceniany jako całość był rzetelny”, zaś dowód z nielegalnej prowokacji nie był istotny dla skazania oskarżonego.
The aim of this paper is to compare the American and European standards of the inadmissibilityof evidence of unlawful police entrapment. In US criminal procedure, which permits activeforms of entrapment, the US Supreme Court and most federal courts apply a subjective test forthe entrapment defence, focusing on the predisposition of the person provoked to commit thecrime and, less often, an objective test examining the legality of government agents’ actions.The Strasbourg standard (including German cases) is based on two tests: a substantive one(examining both the predisposition of the person being provoked and the legality of the policeactions) and a procedural one, which consists in verifying the reliability of the national courts’recognition of the charge of incitement to commit a crime by the police The basic differencebetween the analysed standards is to be found in the effects of illegal entrapment. In the USsystem, it is a justification to the perpetrator’s responsibility for a crime committed as a resultof entrapment, and the Strasbourg standard allows for sanctioning the negative effects of suchillegal evidence to be convalidated in criminal trial when the Court considers that “the trialas a whole was fair”.
Źródło:
Ius Novum; 2022, 16, 2; 39-56
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakaz ekscesywnego formalizmu a praktyka sądowa – uwagi na tle orzeczeń polskich sądów w sprawach cywilnych w świetle art. 6 EKPC
Autorzy:
Łazarska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1337337.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
ekscesywny formalizm
rzetelny proces
pouczenia procesowe
obowiązek lojalności
powinność starannego działania
proporcjonalność
prawo do sądu
excessive formalism
fair trial
procedural instructions
obligation of loyalty
obligation of diligence
proportionality
right to a court
Opis:
Z gwarancji prawa do rzetelnego procesu (art. 6 EKPC) na tle orzecznictwa strasburskiego wynika konieczność dopełnienia przez sąd wszelkich obowiązków informacyjnych, które mają gwarancyjne znaczenie w aspekcie prawa do sądu, oraz zakaz ekscesywnego formalizmu. Trybunał strasburski w wyrokach ETPCz z 11 października 2018 r. w sprawie Parol przeciwko Polsce, z 28 marca 2019 r. w sprawie Adamkowski przeciwko Polsce na tle zbieżnego stanu faktycznego stwierdził, że odrzucenie przez sądy cywilne apelacji skarżących, osób pozbawionych wolności, stanowiło przejaw niedopuszczalnego na gruncie art. 6 EKPC nadmiernego formalizmu. Na takim rozstrzygnięciu zaważył fakt, że skarżący nie zostali należycie pouczeni przez sąd o wymogach formalnych związanych z wnoszeniem apelacji. Wyroki te stanowią wyraźny sygnał dla sądów, że stosując prawo procesowe, trzeba dokonywać jego materialnoprzyjaznej, prokonwencyjnej wykładni, aby nie naruszyć gwarancji fair trial. Być może orzeczenia te staną się ważnym przyczynkiem do szerszej dyskusji na temat wykładni prawa procesowego oraz efektywnej ochrony sądowej. Problem leży bowiem nie tylko w samym prawie, lecz także w braku dostatecznych gwarancji jego prokonwencyjnej wykładni przez sądy. Mimo unowocześnienia budynków sądowych i przystosowania ich dla potrzeb interesantów, w sądach nierzadko dominuje skrupulatne przywiązanie do mechanicznego i rutynowego stosowania przepisów proceduralnych.
The guarantee of the right to a fair trial (Article 6 ECHR) in the light of the Strasbourg case law implies the need for the court to fulfil all disclosure obligations that have a guarantee significance in terms of the right to a court and the prohibition of excessive formalism. The Strasbourg Court in the ECtHR judgments of 11 October 2018 in the case of Parol v. Poland, and of 28 March 2019 in the case of Adamkowski v. Poland, on the background of concurrent facts, stated that the rejection by civil courts of appeals of the applicants, persons deprived of liberty, was a manifestation of excessive formalism inadmissible under Article 6 ECHR. This decision was influenced by the fact that the applicants were not duly instructed by the court about the formal requirements related to lodging an appeal. These judgments are a clear signal to the courts that, when applying procedural law, one must make its interpretation friendly in terms of substance and in line with Convention on Human Rights so as not to violate the fair trial guarantee. Perhaps these judgments will become an important contribution to a wider discussion on the interpretation of procedural law and effective judicial protection. The problem lies not only in the law itself, but also in the lack of sufficient guarantees of its pro-Convention interpretation by the courts. Despite the upgrading of court buildings and their adaptation to the needs of clients, a meticulous attachment to the mechanical and routine application of procedural rules often prevails in courts.
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 4; 47-56
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwzględnienie prawnie chronionych interesów pokrzywdzonego jako cel procesu karnego w świetle Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej i Europejskiej Konwencji Praw Człowieka
Autorzy:
Czerwińska, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1340450.pdf
Data publikacji:
2020-12-02
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
pokrzywdzony
cele procesu karnego
prawo do sądu
pozytywne obowiązki państw
rzetelny proces karny
sprawiedliwość proceduralna
prawnie chroniony interes
injured party
objectives of criminal proceedings
right to court
states’ positive obligations
fair trial
procedural fairness
legally protected interest
Opis:
W artykule rozważono zagadnienie istnienia konstytucyjnych i konwencyjnych źródeł celu procesu karnego w postaci uwzględnienia prawnie chronionych interesów pokrzywdzonego. Zdefiniowano pojęcie prawnie chronionych interesów pokrzywdzonego oraz wyróżniono interesy o charakterze materialnoprawnym i procesowym. Jedne i drugie mają źródła konstytucyjne i konwencyjne, co wynika z przeprowadzonej analizy orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego i Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Efektywna ochrona praw i wolności jednostki wymaga bowiem ustanowienia norm prawa materialnego, w tym karnego, a z kolei ich realizacja winna być zagwarantowana wprowadzeniem odpowiednich mechanizmów proceduralnych, w szczególności prawa pokrzywdzonego do sądu, w tym do sprawiedliwości proceduralnej. W konkluzji stwierdzono zatem, że cel procesu karnego wskazany w art. 2 § 1 pkt 3 k.p.k. jest konstytucyjnie i konwencyjnie określony
The paper considers the issue of constitutional and conventional sources of one of the objectives in criminal proceedings, namely taking into account the legally protected interests of the victim (injured party). The author defines the notion of legally protected interests of the victim and distinguishes substantive-law and procedural interests. Both have constitutional and conventional sources as proven by the analysis of the European Court of Human Rights and the Polish Constitutional Tribunal case law. Effective protection of human rights and freedoms requires establishing provisions of substantive law, including criminal law, while their implementation should be guaranteed by introducing appropriate procedural mechanisms, in particular the victim’s right to court, including the right to a fair trial. The conclusion was therefore that the objective of criminal proceedings indicated in Article 2 § 1 para. 3 CPC is constitutionally and conventionally defined.
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 1; 79-94
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Development of the institution of court proceedings during the first instance main hearing
KSZTAŁTOWANIE SIĘ INSTYTUCJI ROZPOCZĘCIA PRZEWODU SĄDOWEGO NA PIERWSZOINSTANCYJNEJ ROZPRAWIE GŁÓWNEJ
Autorzy:
Sowiński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391020.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
oskarżenie
akt oskarżenia
odczytanie aktu oskarżenia
przedstawienie
zarzutów oskarżenia
bezstronność sądu
kontradyktoryjność i jawność procesu sądowego
szczegółowość oskarżenia
rzetelność procesu karnego
oskarżyciel
oskarżony
accusation
indictment
reading of an indictment
presentation of prosecution
charges
court’s impartiality
contradictoriness and openness of court proceedings
accuracy
of accusation
fair trial
prosecutor
the accused
reply to an indictment
Opis:
The paper discusses the development of a part of a trial commencing what is undoubtedly the most important phase of the first instance court hearing. At present, it is the presentation of prosecution charges by the counsel for the prosecution, however, before the amendment of September 2013 to the Criminal Procedure Code came into force, the activity had consisted in the reading of an indictment. The author criticises the possibility of presenting accusation by a member of the bench in case of a prosecutor’s absence because it is a solution that is in conflict with the adjudication function and may have a negative impact on the assessment of a court’s impartiality. The presentation of accusation is important not only from the point of view of the right of defence of the accused but also from the perspective of the principle of openness, especially in its external aspect. The commencement of a trial alone is an event, which the legislator relates with the passing of deadlines envisaged for some procedural activities. The author discusses the issue of presenting accusation in the context of informing the accused about prosecution charges against him “in detail”, which Article 6 (3a) ECHR defines as one of the conditions for a fair trial.
Tekst omawia kształtowanie się czynności rozpoczynającej najważniejszą fazę rozprawy głównej przed sądem pierwszej instancji, jaką jest niewątpliwie przewód sądowy. Obecnie czynnością tą jest przedstawienie zarzutów oskarżenia przez oskarżyciela, jednak przed wejściem w życie nowelizacji k.p.k. z września 2013 roku czynność ta polegała na odczytaniu aktu oskarżenia. Krytycznej ocenie poddano możliwość zaprezentowania oskarżenia przez członka składu orzekającego pod nieobecność oskarżyciela, gdyż jest to rozwiązanie niezgodne z funkcją orzekania oraz mogące negatywnie wpływać na ocenę bezstronności sądu. Prezentacja oskarżenia jest ważna nie tylko z punktu widzenia prawa oskarżonego do obrony, lecz również z perspektywy zasady jawności, zwłaszcza w jej zewnętrznym aspekcie. Samo rozpoczęcie przewodu sądowego jest zdarzeniem, z którym ustawodawca wiąże upływ terminów przewidzianych dla dalszych czynności procesowych. Omówiono problematykę prezentacji oskarżenia w kontekście „szczegółowości” przedstawienia zarzutów oskarżenia oskarżonemu, co art. 6 ust. 3 lit. a EKPC czyni jednym z warunków rzetelnego procesu karnego.
Źródło:
Ius Novum; 2017, 11, 2; 140-154
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies