Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ozone" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
„Good” and „Bad” Ozone - Evaluation on the Basis of Plant Reaction to Ozone
„Dobry” I „Zły” Ozon - Ocena Na Podstawie Reakcji Roślin Na Ozon
Autorzy:
Dzierżyńska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/106607.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
tropospheric and stratospheric ozone
ozone hole
excess of ultraviolet radaition
greenhouse effect
greenhouse gas
excess of ozone
photochemical smog
ozone “spots”
ozon stratosferyczny i troposferyczny
dziura ozonowa
nadmiar promieniowania UV
efekt cieplarniany
gaz cieplarniany
nadmiar ozonu
smog fotochemiczny
plamy ozonowe
Opis:
Ozone is a natural and artificial chemical compound of Earth’s atmosphere. O3 is an absorbent of ultraviolet and infrared radiation and has strong oxidative properties. In the stratosphere the ozone layer protects the planet’s surface from dangerous UV radiation, its indirect effect on plant organisms is positive so stratospheric ozone can be called “good” ozone. The depletion of the ozone layer, as a result of atmosphere pollution, described as an ozone “hole” is causing UVB radiation enhanced level on Earth’s surface. The genetic, cytological, physiological and morphological reaction of prolonged UVB exposure in plants is twofold: it damages plants and simultaneously plants protect themselves and repair their injuries. The ozone in the troposphere originates from natural sources and is also a secondary pollutant, formed in photochemical reactions, leading to “smog” and ozone “spots” occurrence. As a strong oxidant, O3 is directly toxic to plants and can be recognized as “bad” ozone. Ozone is also classified as a “greenhouse” gas, participating in global warming. It is difficult to value the impact of O3 as a “greenhouse” gas on plants. The combined effect of O3 changes in the stratosphere and troposphere on plants can be estimated as loss in crop yield and in productivity of natural.
Ozon O3 jest naturalnym, ale również sztucznym składnikiem chemicznym atmosfery ziemskiej. Jest absorbentem promieniowania ultrafioletowego i podczerwonego oraz ma silne właściwości utleniające. W stratosferze warstwa ozonowa chroni powierzchnię planety przed niebezpiecznym promieniowaniem UV, pośredni wpływ O3 stratosferycznego na rośliny jest więc pozytywny i O3 stratosferyczny można nazwać „dobrym” ozonem. Zubożenie warstwy ozonowej wynikające z zanieczyszczenia atmosfery, a opisywane jako „dziura” ozonowa, jest przyczyną zwiększonego promieniowanie UVB na poziomie powierzchni Ziemi. Genetyczne, cytologiczne, fizjologiczne i morfologiczne reakcje roślin na długotrwałe działanie nadmiaru UVB są dwojakie: niszczą rośliny, a jednocześnie rośliny chronią siebie i naprawiają swoje uszkodzenia ozonowe. Ozon w troposferze pochodzi ze źródeł naturalnych, a także jest wtórnym zanieczyszczeniem, które powstało w reakcjach fotochemicznych, co prowadzi do przypadków „smogu” i „plam” ozonowych. Jako silny utleniacz O3 jest bezpośrednio toksyczny dla roślin. O3 może powodować specyficzne ozonowe uszkodzenia roślin i zostać uznany za „zły” ozon. Ozon jest także sklasyfikowany jako jeden z gazów „cieplarnianych”, biorąc udział w globalnym ociepleniu. Trudno jest jednak ocenić wpływ O3 jako jednego z gazów „cieplarnianych” na rośliny Łączny wpływ zmian O3 w stratosferze i troposferze na rośliny można ocenić jako utratę plonów i zmniejszenie produktywności naturalnych ekosystemów.
Źródło:
Chemistry-Didactics-Ecology-Metrology; 2012, 17, 1-2; 97-112
2084-4506
Pojawia się w:
Chemistry-Didactics-Ecology-Metrology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stężenia ozonu w pomieszczeniach przeznaczonych na czasowy pobyt ludzi
Ozone concentrations in Lublin non-occupational environments
Autorzy:
Staszowska, A.
Dudzińska, M. R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127306.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
ozon
powietrze wewnętrzne
jakość powietrza wewnętrznego
ozone
indoor air
indoor air quality
non-occupational environments
Opis:
Badania przeprowadzono w pomieszczeniach przeznaczonych na czasowy pobyt ludzi: w pokojach biurowych i punktach kserograficznych zlokalizowanych na terenie miasta Lublina. Badania stężenia ozonu w powietrzu wewnętrznym przeprowadzone zostały w dwóch okresach: w okresie letnim i w sezonie grzewczym. Próbki do badań pobierano metodą pasywną. Pomiaru stężenia ozonu dokonano metodą spektrofotometryczną. Stężenia ozonu dla okresu letniego wyniosły: 0,01 -K),04 mg/m3 dla pomieszczeń biurowych oraz 0,008+0,176 mg/m3 dla punktów kserograficznych. Natomiast w sezonie grzewczym stężenia ozonu kształtowały się w następujących przedziałach: 0,007+0,018 mg/m3 dla pomieszczeń biurowych i 0,001-K),015 mg/m3 dla punktów kserograficznych. W punktach kserograficznych dopuszczalne stężenie 0,15 mg/m3 zostało przekroczone w sezonie letnim w dwóch przypadkach. W sezonie grzewczym nie odnotowano przekroczenia dopuszczalnego stężenia w punktach kserograficznych. W przypadku pomieszczeń biurowych dopuszczalne stężenie wynoszące 0,15 mg/m3 nie zostało przekroczone.
Ozone is the common component of indoor air. Because of its high reactivity it plays an important role in forming of indoor air quality, which influence directly on health of interior occupants. It is a well-known fact, that ozone can damage the respiratory system, inflames and irritates respiratory tissues, and can worsen asthmatic symptoms in individuals with asthma. Ozone exposure can produce symptoms such as coughing, chest tightness and impaired breathing. Elevated exposures have the potential to induce permanent lung damage, and even increase the risk of premature death in persons with poor health. Hence, there is a need to measure the concentrations of ozone in indoor air environments. The indoor ozone concentration depends on the outdoor ozone concentrations, the rate at which indoor air is exchanged with outdoor air, interior air circulation, indoor sources of ozone (eg ozone generators, electrostatic air cleaners, photocopiers, and laser printers), the rate at which ozone is removed by indoor surfaces, and reactions between ozone and other chemicals in the air. The objective of this study was to examine ozone concentrations in indoor air in selected non-occupational environments: office rooms and Xerox service points. Summer time and cold (heating) season was examined. Samples were collected using passive method. The ozone concentration on summer time was within the range of 0.04-K).01 mg/m3 for office rooms and 0.008-0.176 mg/m3 for Xerox points. In two examined Xerox places the permitted level of ozone (0.15 mg/m3) was exceeded in summer time. In cold time the permitted level of ozone was not exceeded in any Xerox points. hi offices rooms the permitted level of ozone was not achieved.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2011, 5, 2; 623-627
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Atmospheric chemistry and climate in the Anthropocene
Chemia atmosferyczna i klimat w Antropocenie
Autorzy:
Crutzen, P. J.
Wacławek, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/106546.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
greenhouse gases
greenhouse effect
climate changes
ozone hole
Anthropocene
gazy cieplarniane
efekt cieplarniany
zmiany klimatyczne
dziura ozonowa
Opis:
Humankind actions are exerting increasing effect on the environment on all scales, in a lot of ways overcoming natural processes. During the last 100 years human population went up from little more than one to six billion and economic activity increased nearly ten times between 1950 and the present time. In the last few decades of the twentieth century, anthropogenic chlorofluorocarbon release have led to a dramatic decrease in levels of stratospheric ozone, creating ozone hole over the Antarctic, as a result UV-B radiation from the sun increased, leading for example to enhanced risk of skin cancer. Releasing more of a greenhouse gases by mankind, such as CO2, CH4, NOx to the atmosphere increases the greenhouse effect. Even if emission increase has held back, atmospheric greenhouse gas concentrations would continue to raise and remain high for hundreds of years, thus warming Earth’s climate. Warming temperatures contribute to sea level growth by melting mountain glaciers and ice caps, because of these portions of the Greenland and Antarctic ice sheets melt or flow into the ocean. Ice loss from the Greenland and Antarctic ice sheets could contribute an additional 19-58 centimeters of sea level rise, hinge on how the ice sheets react. Taking into account these and many other major and still growing footprints of human activities on earth and atmosphere without any doubt we can conclude that we are living in new geological epoch named by P. Crutzen and E. Stoermer in 2000 - “Anthropocene”. For the benefit of our children and their future, we must do more to struggle climate changes that have had occurred gradually over the last century.
Człowiek wywiera coraz większy wpływ na środowisko na różne sposoby, w wielu przypadkach ostro ingerując w procesy naturalne. W ciągu ostatnich 100 lat liczebność ludzkiej populacji wzrosła - z nieco ponad 1 mld do 6 mld, a od 1950 roku do chwili obecnej nastąpił dziesięciokrotny rozwój działalności gospodarczej. W ciągu kilku ostatnich dekad XX wieku antropogeniczna emisja freonów doprowadziła do drastycznego spadku poziomu ozonu stratosferycznego, tworząc dziurę ozonową nad Antarktydą. Następstwem tego zjawiska jest wzrost promieniowania UV-B, który pociąga za sobą katastrofalne skutki, m.in. zwiększa ryzyko zachorowań na raka skóry. Uwalniane do atmosfery, przez człowieka, w dużych ilościach gazy cieplarniane, takie jak CO2, CH4, NOx, powodują zwiększenie efektu cieplarnianego. Nawet jeśli wzrost emisji zostanie zatrzymany, stężenia gazów cieplarnianych w atmosferze będą nadal rosnąć i pozostaną na wysokim poziomie przez setki lat, a to doprowadzi do ocieplenia klimatu na Ziemi. Wzrost temperatury przyczyni się do aprecjacji poziomu wód morskich. Będzie to spowodowane topnieniem lodowców górskich i czap lodowych. Utrata lodu Grenlandii i lądolodów Antarktydy, w zależności od tego, w jaki sposób zareagują na ocieplenie, może przyczynić się do wzrostu poziomu mórz i oceanów nawet o dodatkowych 19-58 centymetrów. Biorąc pod uwagę wyżej wymienione przykłady i wiele innych ważnych, wciąż wzrastających, śladów działalności człowieka na Ziemi bądź w atmosferze, bez żadnych wątpliwości można stwierdzić, że żyjemy w nowej epoce geologicznej nazwanej przez P. Crutzena i E. Stoermera w 2000 roku Antropocenem. Dla dobra naszych dzieci i ich przyszłości musimy intensywniej walczyć ze zmianami klimatycznymi, które miały miejsce w ciągu ostatniego stulecia.
Źródło:
Chemistry-Didactics-Ecology-Metrology; 2014, 19, 1-2; 9-28
2084-4506
Pojawia się w:
Chemistry-Didactics-Ecology-Metrology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diurnal and Seasonal Variations in the NO2 Photolysis Rate Constant, NO Titration Rate Constant and the NO2/NO Ratio in Ambient Air in the City of Olsztyn
Dobowa i sezonowa zmienność stałych szybkości reakcji fotolizy NO2 i titracji NO oraz stosunku NO2/NO w powietrzu atmosferycznym Olsztyna
Autorzy:
Warmiński, K.
Bęś, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/389756.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
fotoliza NO2
titracja NO
stałe szybkości reakcji
stosunek NO2/NO
fotochemia troposfery
ozon troposferyczny
NO2 photolysis
NO titration
rate constant
NO2/NO ratio
tropospheric photochemistry
tropospheric ozone
Opis:
The paper presents diurnal and seasonal variations in the NO2 photolysis rate constant (JNO,), NO titration rate constant (k3) and the NO2/NO molecular ratio determined experimentally and calculated for the photostationary state in atmospheric air in the city of Olsztyn (NE Poland). Diurnal variations in the titration rate constant ranged from 20.8 to 25.3 ppm-1 min-1 in the summer (June 2008), and from 16.5 to 17.2 ppm -1 min-1 in the winter (December 2008). The values of the JNO2 constant, which is dependent on the total solar radiation (TSR) and the solar zenith angle (SZA), ranged from zero in night hours to 0.071 min-1 at 12:00 noon local time in the winter and to 0.254 min-1 11:00 a.m. local time in the summer. The NO2/NO ratio (both observed and calculated) showed characteristic diurnal variations, reaching a minimum around noon. The determined NO2/NO ratio was found to be higher than the calculated NO2/NO ratio both in the summer and winter. The lowest values of the calculated NO2/NO ratio were noted in June, with an average of 0.0407 at 12:00 noon, which was 176-fold lower than the value determined experimentally. This points to the significance of NO oxidation to NO2 with the participation of volatile organic compounds (VOCs) and/or carbon monoxide.
W pracy przedstawiono wyniki zmienności stałych szybkości reakcji fotolizy N02 (JNO2) i titracji NO (k3), a także stosunku stężeń NO2/NO wyznaczonego eksperymentalnie oraz obliczonego dla stanu fotostacjonarnego w powietrzu atmosferycznym Olsztyna. Stała titracji w miesiącu letnim (czerwiec 2008 r.) wahała się w ciągu doby w zakresie od 20.8 do 25.3 ppm-1 o min-1, natomiast w miesiącu zimowym (grudzień 2008 r.) - w zakresie od 16.5 do 17,2 ppm-1 o min-1. Z kolei stała JNO2, która zależy od natężenia całkowitego promieniowania słonecznego i kąta zenitalnego Słońca, wahała się od zera w godzinach nocnych do 0.071 min-1 o godzinie 12:00 czasu lokalnego zimą i 0.254 min-1 o godz. 11:00 latem. Stosunek NO2/NO wykazuje charakterystyczną zmienność dobową z minimum przypadającym na godziny południowe. Zarówno latem, jak i zimą obserwowany stosunek NO2/NO jest większy niż obliczony. W czerwcu stwierdzono najmniejsze wartości obliczonego stosunku NO2/NO, którego średnia o godzinie 12:00 wynosiła 0.0407 i była aż 176 razy mniejsza niż wartość NO2/NO wyznaczona eksperymentalnie. Wskazuje to na duże znaczenie reakcji utleniania NO do NO2 z udziałem lotnych związków organicznych (VOC) i/lub tlenku węgla.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2009, 16, 8; 1029-1037
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies