Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Wierzbicka, A." wg kryterium: Autor


Tytuł:
Zmiennosc wybranych cech jakosci bulw wczesnych odmian ziemniaka w zaleznosci od nawozenia azotem i terminu zbioru
Autorzy:
Wierzbicka, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/798645.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
zmiennosc cech
ziemniaki
bulwy
cechy jakosciowe
ziemniaki wczesne
terminy zbiorow
nawozenie azotem
odmiany roslin
trait variability
potato
tuber
qualitative trait
early potato
harvest term
nitrogen fertilization
plant cultivar
Opis:
The investigations carried out at Jadwisin in the years 1998-2002 aimed to determining the effect of nitrogen fertilization (within the range from 0-200 kg N·ha⁻¹) and date of harvest on some tuber composition elements (contents of dry matter, starch, nitrates and total N) in six early potato cultivars of Polish and foreign origin. The tubers harvested after 60 days from planting contained least dry matter at the highest nitrate and total N contents, Acceptable level of 200 mg NO₃·kg⁻¹ fresh matter was exceeded in the tubers of Aksamitka and Gloria potato cvs harvested 60 days after planting at N doses ever 150 ·kg⁻¹. The strongest influence on dry matter and starch accumulation in the tubers showed potato cultivar and the climatic conditions; the effect of nitrogen fertilization, irrespective on the tuber ripeness, ranged within 4-9%. The influence of experimental factors on total N and nitrate contents reached 48-71% for N fertilization, 15-38% for climatic conditions and 3-7% for cultivars at all harvesting terms. The tubers foreign potato cultivars contained more starch and dry matter than the Polish cvs.
Wyniki oparto na trzech seriach doświadczeń przeprowadzonych w latach 1998-2002 w Jadwisinie. Badano wpływ nawożenia azotem (w zakresie 0-200 kg N·ha⁻¹) i terminu zbioru na wybrane cechy składu chemicznego bulw (sucha masa, skrobia, azotany i N ogółem) sześciu wczesnych odmian ziemniaka polskich i zagranicznych. Bulwy zbierane po 60 dniach miały najmniej suchej masy, a najwięcej N ogółem i azotanów. Przekroczenie dopuszczalnych ilości 200 mg NO₃·kg⁻¹ kg św.m. bulw nastąpiło w bulwach odmian Aksamitka i Gloria zbieranych po 60 dniach od posadzenia przy wyższych dawkach azotu (> 150 kg N·ha⁻¹). Największe znaczenie w kształtowaniu suchej masy bulw i akumulacji skrobi miała odmiana i warunki klimatyczne, natomiast udział nawożenia azotem, niezależnie od dojrzałości bulw wahał się od 4 do 9%. Udział czynników w zmienności całkowitej N ogółem i azotanów w bulwach był odwrotny niż u suchej masy i skrobi. Bulwy odmian zagranicznych zawierały istotnie więcej suchej masy i skrobi niż polskich. Zwiększone skłonności do gromadzenia azotanów w grupie odmian bardzo wczesnych i wczesnych miały odmiany Aksamitka i Gloria.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 511, 1; 175-187
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany klimatycznego bilansu wodnego w okresie wegetacji ziemniaka w regionie północnego Mazowsza w latach 1973-2012
Changes in climatic water balance for the potato growing season of north Mazovia region in the years 1973-2012
Autorzy:
Wierzbicka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/809402.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
ziemniaki
sezon wegetacyjny
klimatyczny bilans wodny
Mazowsze Polnocne
lata 1973-2012
potato
vegetation season
climatic water balance
Mazovia region
1973-2012 period
Opis:
Celem badań była analiza zmian wartości klimatycznego bilansu wodnego P–Eo (gdzie: P – opady atmosferyczne, Eo – ewapotranspiracja) w sezonie wegetacji ziemniaka w regionie północnego Mazowsza, w okresie 40 lat, z zaznaczeniem tendencji zmian bilansu w czasie oraz sklasyfikowanie lat pod względem niedoboru lub nadmiaru opadów. Przeciętny bilans wodny w sezonie wegetacyjnym ziemniaka (IV–IX) wynosił –50,4 mm. Największymi ujemnymi wartościami P–Eo wyróżniły się miesiące maj (–22,3 mm) oraz kwiecień (–21,2 mm). Najbardziej niekorzystne pod względem niedoborów wody (–280 do –200 mm) dla wegetacji ziemniaka były lata w kolejności malejącego niedoboru wody: 2003, 2002, 1988, 1983 i 2000, a pod względem nadmiaru (119 do 280 mm) lata: 2007, 2011, 1980, 2010, 1977 uszeregowane w kolejności wzrastającego nadmiaru. Ze względu na poziom opadów wyodrębniono 7 klas dla warunków wegetacji: bardzo suche, suche, umiarkowanie suche, normalne, umiarkowanie wilgotne, mokre i bardzo mokre. Analiza regresji P–Eo wykazała tendencję zmniejszania się niedoboru wody w latach 1973–2012, ale ryzyko wystąpienia roku bardzo suchego jest dwa razy większe (12,5%) niż bardzo mokrego (5%).
Aim of the study was to evaluate changes in values of climatic water balance P–Eo (where P – precipitation, Eo – evapotranspiration) in potato growing season in the northern Mazovia region, during 40 years, with an indication of trends over time and the balance water classification of the years in terms of deficiency or excess rainfall. Evaporation (Eo) was calculated according to the formula: Eo⁼d¯√v¯ ⁺ 4T (where: d¯ – average decade saturation vapour pressure deficit [hPa], ν – average decade wind speed [m·s⁻¹], T – decade sum of total radiation [kcal·cm⁻²]). The average value of P–Eo in the potato growing season (April–September) was: –50.4 mm. The analysis of variance for the climatic water balance, P–Eo calculated using Tukey’s test at α = 0.05 in Anova statistical program. The analysis showed a significant effect of years and months, and interaction between years and months for the climatic water balance.The largest negative values of P–Eo distinguished themselves the months of May (–22.3 mm) and April (–21.2 mm) and the most dry decades in Mazovia are the third of April (–9.8 mm) and the first of May (–8.1 mm). It is interesting that, according to the Climate Atlas of the years 1951 to 1980 that June was regarded as the driest month in this region. In the years 1951–1980 climatic water balance in June was –30 mm, which distinguishes it significantly from –0.7 mm, the values characterizing this month in the years 1973–2012. Due to the level of rainfall identifies 7 classes for vegetation conditions: very dry, dry, moderately dry, normal, moderately moist, wet and very wet. In the 40 years of research: 5 years was considered as very dry, 19 years for dry to moderately dry, five years for the wet and very wet, and only 11 years as sufficient for growing potatoes. The most unfavorable in terms of water scarcity (–280 to –200 mm) for growing potatoes were the years in order of decreasing water scarcity: 2003, 2002, 1988, 1983 and 2000 and in terms of excess (119 to 280 mm) years in order of increasing excess: 2007, 2011, 1980, 2010, 1977. Regression analysis of climatic water balance (P-Eo) showed a decreasing trend of water scarcity in the years 1973–2012, however, the risk of a very dry year is two times higher (12.5)% than the very wet (5%).
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2014, 576
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zależność między zawartością azotu a plonem suchej masy liści, łodyg i bulw ziemniaka
The relationship between the dry matter yield of leaves, stems and potato tubers and their nitrogen content
Autorzy:
Wierzbicka, A.
Trawczynski, C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/810616.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Metody diagnostyczne niedoboru azotu powinny opierać się na definicji krytycznej zawartości azotu (Nc), która określa minimalną zawartość azotu potrzebną do osiągnięcia maksymalnego wzrostu. Doświadczenie przeprowadzono w latach 2008–2009 w Instytucie Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Jadwisinie. Celem było wyznaczenie krzywej zależności między zawartością azotu a plonem suchej masy przy standardowym poziomie nawożenia azotem. Sucha masa i zawartość N były określane w liściach, łodygach oraz bulwach w trzech terminach, co dwa tygodnie, począwszy od zwarcia roślin w rzędach. Wyznaczone równanie regresji: Nc = 4,94W⁻⁰‧⁴⁹ posłużyło do scharakteryzowania stanu odżywienia roślin ziemniaka w czasie wegetacji za pomocą testu NNI. Wartości NNI równe jedności oznaczały optymalne odżywienie roślin azotem; wartości NNI < 1 – deficyt azotu; wartości NNI > 1 – nadmiar azotu. Standardowe nawożenie azotem (100 kg N⋅ha⁻¹) zapewniało optymalne odżywienie roślin ziemniaka, czyli zbliżone do 1 (w zakresie 0,95–0,99) w zależności od wczesności genotypów ziemniaka i terminu pomiaru. Istotnemu zróżnicowaniu w końcowym plonie suchej masy bulw genotypów wczesnych, średnio wczesnych i średnio późnych nie towarzyszyły istotne zmiany w stanie odżywienia roślin ziemniaka azotem w okresie wegetacji.
Plant diagnostic methods of N deficiency should be based on the definition of critical nitrogen content (Nc), which defines the minimum content of nitrogen needed to achieve maximum growth. The aim of the experiment was to determine the relationship between the dry matter yield of plants (W) and its nitrogen content (Na) at the standard level of nitrogen fertilization (100 kg·ha⁻¹) at which was obtained high yields of the final dry weight of potato tubers in the range: 11.5–14.9 t·ha⁻¹. Based on the results of two-year (2008–2009) field experiment the regression equation was determined: Nc = 4.94W ⁻⁰‧⁴⁹. Dry matter and N content specified in leaves, stems and tubers three times every two weeks starting from 28 day after emergence. Depending on the rate of development plant there was observed significant differences in the yield of dry matter and nitrogen content of plants in general. The higher the LAI (leaf area index) the greater the plants dry matter yield and the lower the concentration of nitrogen. Using the formula of the regression the values of nitrogen nutrition index (NNI) were calculated as the ratio of: Na/Nc, where: Na – actual nitrogen content in the dry matter of the plants (% of DM of leaves, stems and tubers), Nc – critical N content in the dry matter plants (% of DM). Calculations were done for potato genotypes of three group of earliness grown in 3 development stages. NNI values equal to unity means optimal nutrition of plants with nitrogen; the NNI < 1 – a deficit of nitrogen; NNI values > 1 – excess nitrogen. Standard fertilization with nitrogen (100 kg N·ha⁻¹) provides optimal nutrition potato plants close to unity within the range 0.95–0.99 depending on the earliness of potato (not significant differencees). A significant variation in the final tuber yield of genotypes of different earliness groups were not accompanied by significant changes in the nutritional status of potato plants with nitrogen. Practical use of the equation requires further research on the calibration test SPAD.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2015, 582
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Optymalizacja nawożenia azotem wczesnych odmian ziemniaka
Optimization of nitrogen fertilization of early potato varieties
Autorzy:
Wierzbicka, A.
Lis, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/809940.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Doświadczenia polowe z wczesnymi odmianami: Aster, Drop, Bila, Sumak, Aksamitka i Gloria przeprowadzono w latach 1992-1999 w Jadwisinie w celu ustalenia optymalnych dawek azotu zabezpieczających właściwą wielkość plonu dobrej jakości zbieranego po 60 i 75 dniach od sadzenia oraz w pełnej dojrzałości. Stosowano obornik w ilości 25 t-ha-1 oraz nawożenie azotem w zakresie 0-200 kg N·ha⁻¹, przy stałym poziomie P (53 kg·ha⁻¹) i K (150 kg·ha⁻¹). Wskaźnikiem stanowiącym podstawę do wyliczenia optymalnych dawek azotu oprócz plonów jest efektywność nawożenia wyrażona jako przyrost plonu bulw na 1 kg azotu zastosowanego w nawozach. Najwyższą efektywnością azotu wynoszącą dla: I, II, III, terminu zbioru odpowiednio: 30, 76, 166 kg bulw na 1 kg N charakteryzowała się dawka 50 kg N·ha⁻¹. Ponadto jako dodatkowe wskaźniki do ustaleń'' optymalnych dawek azotu przyjęto następujące parametry: ilość azotu pobrana plonem, stopień wykorzystania azotu oraz zawartość azotanów w bulwach głównie ze względu na jakość bulw i ochronę środowiska. Uwzględniając powyższe wskaźniki ustalono, że optymalne dawki azotu muszą być dostosowane do terminu zbioru i powinny mieścić się w granicach dla: I terminu zbioru - 50-70, II terminu zbioru - 80-90, III terminu zbioru - 100-120 kg N·ha⁻¹
The aim of the field experiments carried out in 1992-1999 with early potato varieties: Aster, Drop, Bila, Sumak, Aksamitka and Gloria was to establish suitable N rates delivering high yield of a good quality potatoes harvested 60 and 75 days after planting and in full maturity. Stable manure of 25 t·ha⁻¹ and differentiated nitrogen fertilization within the range from 0 to 200 kg N·ha⁻¹ were used with a constant level of phosphorus (52 kg) and potassium (150 kg). The base for calculating the optimal N rates is next to yield nitrogen effectiveness expressed as tuber yield rate per 1 kg of N. The highest effectiveness was obtained with the dose of 50 kg N·ha⁻¹ - 30, 76, 166 kg tubers per 1 kg N for: I, II, III, harvest dates respectively. Moreover, to calculate the optimal N rates other indicators such as: uptake from fertilizer, nitrogen utilization and nitrate content in tubers were used, mainly on account of quality of tubers and environment protection. Taking all of it into consideration it was decided there was set that nitrogen rate must be adjusted to the harvest dates and should be as follows: for 1st harvest date - 50-70, for 2nd harvest date - 80-90, for harvest date - 100-120 kg N·ha⁻¹.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 489
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw nawozenia azotem na plon i wybrane cechy jakosci bulw wczesnych odmian ziemniaka Aksamitka i Gloria w silnie zroznicowanych warunkach atmosferycznych
Autorzy:
Wierzbicka, A
Mazurczyk, W
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/807645.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
ziemniaki Aksamitka
wielkosc bulw
warunki atmosferyczne
plony
dawki nawozowe
opady atmosferyczne
cechy jakosciowe
ziemniaki Gloria
ziemniaki wczesne
zawartosc azotu
temperatura powietrza
nawozenie azotem
Aksamitka cultivar
potato
tuber size
atmospheric condition
yield
fertilizer dose
atmospheric precipitation
qualitative trait
Gloria cultivar
early potato
nitrogen content
air temperature
nitrogen fertilization
Opis:
Doświadczenie przeprowadzono w Oddziale IHAR w Jadwisinie w latach 1998-1999. Określono wpływ silnie zróżnicowanych warunków pogody w okresie wegetacji i nawożenia azotem na plon i wybrane cechy jakości bulw dwóch odmian ziemniaka: wczesnej ‘Aksamitka’ i bardzo wczesnej ‘Gloria’. Stosowano obornik 25 t·ha⁻¹ i zróżnicowane nawożenie azotem w zakresie od 0 do 200 kg N·ha⁻¹ przy stałym poziomie fosforu (53 kg P·ha⁻¹) i potasu (150 kg K·ha⁻¹). Zastosowane nawożenie N w zakresie 50-200 kg·ha⁻¹ powodowało istotny wzrost plonu, zawartości N ogółem i azotanów w bulwach. W badanych latach wpływ azotu był mocno modyfikowany przez warunki atmosferyczne. W roku o sprzyjającym przebiegu pogody plon był wyższy ok. 7,6 t·ha⁻¹ u bulw młodych i o ok. 15,5 t·ha⁻¹ u bulw dojrzałych. Chłodna i mokra wiosna, która wystąpiła w roku 1999 sprzyjała gromadzeniu azotanów zwłaszcza u bulw zbieranych przed osiągnięciem dojrzałości. Przekroczenie dopuszczalnej ilości powyżej 200 mg NO₃·ha⁻¹ św. masy odnotowano tylko u bulw młodych przy dawce N 200 kg·ha⁻¹, a w stosunku do obiektu kontrolnego bez nawożenia azotem zawartość azotanów wzrosła nawet czterokrotnie. Wpływ nawożenia N na masę 1 bulwy był istotny dopiero w zbiorze po dojrzeniu. U odmiany ‘Gloria’ masa 1 bulwy wzrastała przy dawce do 100 kg N·ha⁻¹, a u odmiany ‘Aksamitka’ do 150 kg N·ha⁻¹. Niezależnie od warunków klimatycznych i terminów zbioru bulwy bardzo wczesnej odmiany ‘Gloria’ odznaczały się większą skłonnością do gromadzenia azotanów i azotu ogółem w porównaniu do bulw wczesnej odmiany ‘Aksamitka’, natomiast wczesna odmiana ‘Aksamitka’ plonowała istotnie wyżej niż bardzo wczesna odmiana ‘Gloria’ średnio o 3,1 t·ha⁻¹ w zbiorze wcześniejszym i o 9,7 t·ha⁻¹ w zbiorze po dojrzeniu.
The experiment was carried out at Jadwisin in 1998-1999. The investigations aimed at determining the effect of nitrogen fertilization and strongly differentiated weather conditions during the period of plant emerging and development on the crop yielding and potato quality of two early cultivars: ‘Aksamitka’ and ‘Gloria’. Moreover, a trial was undertaken at establishing the connection between tuber quality and dates of harvest. Stable manure of 25 t·ha⁻¹ and differentiated nitrogen fertilization within the range from 0 to 200 kg N·ha⁻¹ were used with a constant level of phosphorus P (53 kg·ha⁻¹) and potassium K (150 kg·ha⁻¹). A significant effect of nitrogen fertilization on the increasing of all components was observed. In the investigated years the effect of nitrogen fertilization on some quality components was strongly modified by weather conditions during the vegetation period. In the case of cold and wet spring (1999) an excessive accumulation of nitrates was even 4 times bigger at higher N doses (150 and 200 kg N·ha⁻¹) as compared to objects without nitrogen. The effect of nitrogen on one tuber weight was proved only in mature tubers. Independently on the weather conditions and harvest days ‘Gloria’ tubers accumulated more nitrates than ‘Aksamitka’. Early cultivar of Aksamitka higher yielded than very early cultivar of ‘Gloria’, in the earlier harvest 3.1 t·ha⁻¹ and in the harvest after maturity 9.7 t·ha⁻¹.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 509; 173-185
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nawożenie azotem wczesnych odmian ziemniaka a zagrożenie środowiska w warunkach stresowych
Nitrogen fertilization of early potato cultivars and risk for the environment under stress conditions
Autorzy:
Wierzbicka, A.
Lis, B.
Trawczynski, C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/804978.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Badania prowadzono w latach 1998-1999 z wczesnymi odmianami ziemniaka. Określano wpływ warunków stresowych: nadmiaru wody i niskich temperatur w kwietniu i maju, a w lipcu i sierpniu suszy na plon suchej masy bulw, pobranie i wykorzystanie azotu przez wczesne odmiany ziemniaka. Wykazano istotne obniżenie plonu, pobranie i wykorzystanie azotu z nawozów w warunkach stresowych. Plon suchej masy po 75 dniach od posadzenia był niższy o 1,1 t·ha⁻¹ w stresowym 1999 roku niż w roku 1998, i o 3,1 t·ha⁻¹ po dojrzeniu bulw. Średnie pobranie azotu z plonem bulw w roku 1999 było mniejsze o 27% dla zbioru po 75 dniach i o 24% dla bulw dojrzałych, a wykorzystanie azotu było niższe o 9-15% w I i II terminie zbioru odpowiednio. W roku sprzyjającym po zbiorze roślin azot niewykorzystany z nawozów stanowił od 44% przy najniższej zastosowanej dawce (50 kg N·ha⁻¹) do 62% przy dawce najwyższej (200 kg N·ha⁻¹). Analogicznie dla roku stresowego ilość azotu niewykorzystanego z nawozów wynosiła od 62 (przy 50 kg N·ha⁻¹) do 74% (przy dawce 200 kg N·ha⁻¹). Niewykorzystany przez rośliny azot, pozostający w glebie po zbiorze stanowi zagrożenie dla środowiska.
Investigations with early potato cultivars were carried out in the years 1998-1999. The purpose of this study was to assess the impact of stress conditions (low temperature and precipitation excess) in April and May and drought in July and August on dry matter yield, nitrogen uptake and utilization by early potato cultivars. The dry matter yield under stress conditions (1999) decreased by 27% for the crop harvested after 75 days, and by 40% for the crop harvested after maturity. Nitrogen uptake with tuber crop decreased by 27% for the crop harvested after 75 days, and by 24% for mature tubers. Nitrogen utilization was reduced by 12% on the average for both harvest dates. Under favourable conditions (1998), after harvest, the unused nitrogen from fertilizers amounted to from 44% with the lowest dose applied (50 kg N·ha⁻¹) to 62% with the highest dose (200 kg N·ha⁻¹). Under stress conditions the amount of nitrogen remaining in the soil was higher and ranged from 62% (at 50 kg N·ha⁻¹) to 74% (at 200 kg N·ha⁻¹). Nitrogen unused by plants and remains in the soil after harvest and is a risk for the environment.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 496, 2
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiennosc powierzchni wlasciwej [SLA] lisci ziemniaka powodowana przez czynniki srodowiskowe
Autorzy:
Wroniak, J
Mazurczyk, W
Wierzbicka, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/794151.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
czynniki srodowiska
zmiennosc powierzchni wlasciwej lisci
ziemniaki
liscie
powierzchnia wlasciwa lisci
indeks rozwoju fenologicznego
environmental factor
potato
leaf
leaf surface
phenological development
Opis:
W latach 2000-2002 przeprowadzono badania, na podstawie których przeanalizowano zmienność powierzchni właściwej liści ziemniaka (SLA - Specific Leaf Area; stosunek powierzchni liści do ich suchej masy) podczas wegetacji w hali wegetacyjnej dwóch polskich odmian ziemniaka (‘Bekas’ i ‘Maryna’). Rośliny były nawożone 3 dawkami azotu: 4 g, 5 g i 6 g na wazon. Zbadano także wpływ temperatury powietrza i promieniowania na SLA. Kilka razy w czasie okresów wegetacji wykonywano pomiary powierzchni liści i ich suchej masy. Dla każdego terminu pomiaru obliczano SLA, indeks rozwoju fenologicznego (DVS), sumę całkowitego promieniowania słonecznego (RSUM) oraz sumę średnich dobowych temperatur powietrza (TSUM - pomniejszonych o wartość progową 2°C). Wartości DVS obliczono według modelu WOFOST. Analiza regresji wykazała, że SLA ziemniaka nieznacznie malało wraz ze wzrastającą TSUM i RSUM w zakresie odpowiednio: od 98 do 1049°C d oraz od 186 do 1368 MJ·m⁻². Nie stwierdzono istotnych różnic w wartościach SLA między odmianami oraz obiektami różnie nawożonymi azotem. Zależność między SLA i DVS (w zakresie od 0,7 do 1,94) została opisana równaniem: SLA (cm²·g⁻¹) = 313,0 - 102,1 DVS na poziomie istotności 99%; r² = 35%, n = 70.
In research, carried out in 2000-2002 years, changes of specific leaf area (SLA; the ratio of leaf area to leaf dry matter) during vegetation periods of 2 potato cultivars (‘Bekas’ and ‘Maryna’) grown at 4, 5 and 6 g nitrogen per plant in the pot experiment were estimated. The influence of temperature and irradiation on this parameter was tested, as well. Leaf area, leaf dry matter, total solar radiation (RSUM), total air temperature (TSUM - with a threshold of 2°C), developmental stage (DVS) and specific leaf area (SLA) were estimated on several dates throughout each growing period. The values of DVS were calculated for each date of measurements according to the model WOFOST. Regression analysis showed that SLA of potato decreased slightly with the increasing of TSUM and RSUM in the range from 98 to 1049°C d and from 186 to 1368 MJ·m⁻², respectively. SLA was not changed by tested levels of nitrogen doses. Statistically significant SLA differences between cultivars were not observed. The relationship between SLA and DVS (values between 0.7 and 1.94) was described by the following equation: SLA (cm²·g⁻¹) = 313.0-102.1 DVS at the 99% of confidence level; r² = 35%, n = 70.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 509; 323-331
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystywanie potencjalu plonowania przez odmiany ziemniaka uprawiane w Polsce
Autorzy:
Mazurczyk, W
Wierzbicka, A
Trawczynski, C
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/799571.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
uprawa roslin
ziemniaki
plonowanie
odmiany roslin
plant cultivation
potato
yielding
plant cultivar
Opis:
The yield produced under optimum vegetation conditions, i.e. at the absence of factors diminishing the biomass production, is called potential yield (Yp). The values of Yp were estimated according to Van der Zaag method modified by Mazurczyk, for many Polish (89 table, 54 starch) and foreign (25 table) potato cultivars grown every year at Jadwisin Experimental Station near Warsaw (52°29’N; 23°3’E). Actual yields (Ya) for all these cultivars were also determinated and compared to Yp. All values of Ya/Yp achieved by given cultivar were ascribed to the year of its registration in Poland. The results of Ya/Yp indicate that the utilization of potential yields by Polish table and starch cultivars was slightly increasing within registration period from 1975 till 2004. Mean values of Ya/Yp were 0.52 and 0.57 for table and starch Polish cultivars, respectively. Foreign cultivars utilized potential yielding by 10% higher than the Polish ones. There were few cultivars of each group (Polish table, Polish starch and foreign table) with annual value of Ya/Yp equal 1.0. They were cultivated in years 2001-2004.
Plon wytwarzany podczas optymalnych warunków wegetacji, tzn. bez działania czynników zmniejszających nagromadzanie biomasy, nazywany jest plonem potencjalnym (Yp). Dla wielu odmian polskich (89 jadalnych, 54 skrobiowych) oraz 25 zagranicznych, uprawianych w doświadczeniach polowych w Jadwisinie, oznaczono plon rzeczywisty bulw (Ya). Obliczono również dla nich wartości Yp według metody Van der Zaaga w modyfikacji Mazurczyka i porównano z Ya. Wszystkie wartości Ya/Yp osiągnięte przez daną odmianę przypisano do roku jej rejestracji w Polsce. Wyniki Ya/Yp wskazują, że odmiany ziemniaka wprowadzane przez hodowców polskich do praktyki rolniczej w ciągu ostatnich 29 lat charakteryzowały się coraz lepszym wykorzystywaniem potencjału plonowania. Średnie wartości Ya/Yp wynosiły odpowiednio 0,52 i 0,57 dla polskich odmian jadalnych i skrobiowych. Zagraniczne odmiany wykorzystywały potencjał plonowania o 10% lepiej od krajowych. W każdej grupie odmian (polskie jadalne, polskie skrobiowe i zagraniczne jadalne) stwierdzono obecność kilku z wartościami Ya/Yp równymi 1,0. Odmiany te uprawiane były w latach 2001-2004.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 511, 2; 363-368
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw nawadniania kroplowego i fertygacji na dynamike nagromadzania azotanow w bulwach ziemniaka
Autorzy:
Wroniak, J
Mazurczyk, W
Wierzbicka, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/800851.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
azotany
akumulacja
ziemniaki
wegetacja
bulwy
nawadnianie kroplowe
fertygacja
nitrate
accumulation
potato
vegetation
tuber
drip irrigation
fertigation
Opis:
Materiał do badań pochodził z doświadczenia polowego, założonego w ramach realizacji grantu UE „FertOrgaNic”. Średnio wczesna odmiana Triada była uprawiana na piasku gliniastym lekkim w latach 2004 i 2005, z zastosowaniem nawożenia organicznego w postaci obornika i organiczno-mineralnego w połączeniu z nawadnianiem kroplowym. Dawki wody oraz azotu mineralnego w postaci płynnej ustalane były przy wykorzystaniu komputerowego programu wspomagania decyzji (DSS). Oznaczanie zawartości azotanów wykonano za pomocą kolorymetrycznej metody Griessa, po 3, 4, 5 i 7 tygodniach od wschodów, następnie w fazie 95% dojrzałości części nadziemnej oraz po zaschnięciu. Nawadnianie kroplowe zapewniało niską zawartość azotanów, zbliżoną do kontroli, w bulwach ziemniaka nawożonego azotem organicznym (obornik) i mineralno-organicznym. Największa akumulacja azotanów w bulwach dochodząca od 80 NO₃⁻·kg⁻¹ św.m) wystąpiła we wszystkich kombinacjach w ich początkowym okresie wzrostu, czyli od tuberyzacji do fazy kwitnienia. Wraz z dalszym upływem wegetacji ich ilość ulegała stopniowemu zmniejszaniu do wartości od kilku do 20 mg NO₃⁻·kg⁻¹ św.m. w bulwach dojrzałych. Uprawianie roślin ziemniaka na oborniku w suchym roku 2005 prowadziło do największej akumulacji azotanów (40-70 mg NO₃⁻·kg⁻¹ św.m) w całym okresie wegetacji. W suchym okresie wegetacji 2005 roku zaobserwowano podwyższenie większości wyników o około 10 mg NO₃⁻·kg⁻¹ św.m., w porównaniu do roku 2004, charakteryzującego się bardzo równomiernym rozkładem opadów.
On the basis of field experiment carried out at Research Division Jadwisin as a part of the UE project „FertOrgaNic”, content of nitrates in potato tubers were determined at six different terms: 3, 4, 5, 7 weeks after emergence; at 95% of top senescence and at the death of foliage. Polish mid-early potato cultivar Triada was grown on sandy loam in 2004 and 2005 in 6 treatments embraced application of organic (cattle manure) and mineral nitrogen (ammonium nitrate) applied by means of drip irrigation. The date and quantity of fertigated nitrogen and water was controlled by computer Decision Support System. Drip irrigation ensured low level of nitrates in tubers, similar to control, in treatments with application of manure or manure plus fertigated nitrogen. In all treatments the highest nitrate accumulation, reaching 80 mg NO₃⁻·kg⁻¹ tuber fresh matter (FM) was observed at the beginning of tuber growth - from tuberisation till flowering. Later, during growing period, nitrate contents gradually decreased till the range from a few to 20 mg NO₃⁻·kg⁻¹ FM in mature tubers. Cultivation of potato plants with only manure application under very dry weather conditions of 2005 gave the tubers with highest level of nitrates along the whole vegetation period, ranging within 40-70 mg NO₃⁻·kg⁻¹ FM. Most of the results obtained in 2005 were higher by 10 mg NO₃⁻·kg⁻¹ FM in comparison to appropriate results of 2004 when the distribution of precipitation was very even during whole growing period.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 513; 555-562
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Deficyt wody w okresie wegetacji a plonowanie i wykorzystanie azotu przez wczesne odmiany ziemniaka
Autorzy:
Wierzbicka, A.
Lis, B.
Mazurczyk, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/802564.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Badania prowadzono w latach 1992-1999 z wczesnymi odmianami ziemniaka. Określano wpływ deficytu wody w okresie wegetacji na plonowanie i wykorzystanie azotu. Stosowano nawożenie N w zakresie 0-200 kg.ha⁻¹. Wykazano istotny wpływ nawożenia azotem i niedoboru wody w okresie wegetacji na plon suchej masy, pobranie z plonem bulw azotu dostępnego w glebie, wykorzystanie azotu z nawozów, zawartość azotu ogółem i azotanów w bulwach. Wpływ nawożenia azotem był w znacznym stopniu modyfikowany niedoborem wody w okresie wegetacji. W warunkach dużego deficytu wody w okresie wegetacji (P-Ea ≥ -140 mm) pobranie azotu z plonem nie przekraczało 100 kg·ha⁻¹. Jednocześnie współczynnik wykorzystania N z nawozów mineralnych osiągał wartości poniżej 28%. W warunkach dobrego zaopatrzenia roślin w wodę pobranie N z plonem osiągało wartości 180 kg N·ha⁻¹, a wykorzystanie azotu z nawozów przekraczało 50%. Niedobór wody nie tylko obniża wykorzystanie azotu z zastosowanego nawozu, ale prowadzi również do nadmiernego gromadzenia azotanów. Średnia zawartość azotanów w latach z niedoborem wody mieściła się w granicach 222-291 mg NaNO₃·kg⁻¹ św. masy. Przekroczenie dopuszczalnej zawartości azotanów (250 mg NaNO₃·kg⁻¹ św. masy) odnotowano już przy dawce 100 kg N·ha⁻¹ (291 mg NaNO₃), zalecanej w uprawie ziemniaka. W warunkach wystarczającego zaopatrzenia w wodę zawartość azotanów była znacznie niższa i mieściła się w granicach 50-220 mg NaNO₃·kg⁻¹ św. masy bulw. Konsekwencją dużego deficytu wody w okresie wegetacji jest z jednej strony pogorszenie jakości bulw, a z drugiej skażenie środowiska.
In the years from 1992 to 1999 experiments were carried out in which the investigation aimed at determining the effect of water deficit during the vegetation period on crop yielding and nitrogen utilization by early potato cultivars. Nitrogen fertilization was used in the range of 0-200 kg·ha⁻¹. A significant effect of nitrogen fertilization and water deficit during the vegetation period on dry matter yield, the uptake of nitrogen available in the soil, the utilization of nitrogen from fertilizers, the contents of N-total and nitrates in the tubers was demonstrated. The effect of nitrogen fertilization was greatly modified by water dcficit during the vegetation period. In conditions of high water deficit during vegetation (P-Ea ≥-140 mm) the nitrogen uptake in the yield did not exceed 100 kg·ha⁻¹. At the same time, the apparent nitrogen recovery (ANR) amounted to below 28%. In the conditions of adequate water supply, the nitrogen uptake in the yield amounted to 180 kg N·ha⁻¹ and the ANR exceeded 50%. Water deficit not only decreased the nitrogen recovery from the fertilizer used, but also led to an excessive accumulation of nitrates. The mean contents of nitrates in the years with water deficit fell within the limits of 222-291 mg NaNO₃·kg⁻¹ tuber FW. The exceeding of acceptable nitrates level (250 mg NaNO₃·kg⁻¹ tuber FW) was already noticed with the dose of 100 kg N·ha⁻¹ (291 mg NaNO₃) recommen-ded for potato cultivation. In the conditions of adequate water supply, the contents of nitrates was much lower falling within the range of 50-220 mg NaNO₃·kg⁻¹ tuber FW. The consequence of large water deficit during the vegetation period is worsening of tuber quality on the one hand, and on the other, environmental pollution.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 481, 1
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klimatyczne uwarunkowania produkcji biomasy ziemniaka w Polsce Centralnej
Autorzy:
Mazurczyk, W.
Wierzbicka, A.
Lutomirska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/801768.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Plon produkowany podczas optymalnych warunków wegetacji, tzn. bez chorób i szkodników oraz przy optymalnym odżywieniu i zaopatrzeniu roślin w wodę, nazywa się plonem potencjalnym. Plon potencjalny (Yp) został obliczony dla wielu odmian ziemniaka uprawianych w doświadczeniach polowych w Jadwisinie w latach 1974-2002 według metody Van der Zaaga. Oszacowano również straty suchej masy bulw spowodowane niedoborem i nadmiarem wody w okresie wegetacji. W obliczeniach tych przyjęto założenie, iż potencjalny przyrost plonu w danym dniu wegetacji tracony jest z powodu: 1. niedoboru wody (d), jeśli w glebie brak jest wody dla pokrycia bieżących potrzeb ewapotranspiracji; 2. nadmiaru wody (r) jeśli kilmat uzany został za bardzo mokry, chrakteryzujący się wartościami współczynnika Chomicza powyżej 5. Wartości Yp zostały porównane z plonami rzeczywistymi otrzymanymi w doświadczeniach polowych w Jadwisinie (Ya) oraz plonami statystycznymi dla Polski Centralnej (Yas). Średnia ważona wartość Yp dla Polski Centralnej została oszacowana jako 14,9 t·ha⁻¹ suchej masy bulw z zakresem między 9,7 a 19,7 oraz współczynnikiem zmienności 11%. Przeciętna wartość ułamka Ya/Yp wynosiła 0,49, przyjmując wartości w poszczególnych latach między 0,16 a 0,92. Średnia wartość ułamka Yas/Yp określającego wykorzystanie potencjału plonowania w praktyce rolniczej była o około połowę mniejsza w tym samym okresie badań. Przeciętne straty suchej masy bulw, spowodowane niedoborem i nadmiarem wody, zostały oszacowane jako 3,7 t·ha⁻¹ dla odmian bardzo wczesnych i wczesnych oraz około 5,5 t·ha⁻¹ dla pozostałych odmian.
The yield produced under the optimal growing conditions of vegetation i.e. the absence of factors diminishing the biomass production are called potential yield (Yp). The values of potential yields were calculated according to Van der Zaag method modified by Mazurczyk for many potato cultivars grown each year (1974-2003) at the Experimental Station in Jadwisin near Warsaw (52°29’N; 23°3’E). Water-limited yields (Ywl) were assessed according to Mazurczyk method for all the above mentioned years as well. They were calculated with the assumption that the potential yield of a given day of vegetation is lost because of: 1. water shortage (d), when there was no soil water for covering the evapotranspiration demands; 2. excess of water (r), when climate was very wet according to agrometeorological Chomicz coefficient. Yp values were compared to actual yields obtained in the field experiments (Ya) and to statistical yields for Central Poland (Yas). The results demonstrated that the weighted mean value of Yp for Central Poland was evaluated as 14.9 t·ha⁻¹ tuber dry matter (DM) ranging from 9.7 to 19.7; and variation coefficient amounting to 11%. The average perennial ratio of Ya/Yp (field experiments) was 0.49 varying from 0.16 to 0.92. The mean value of Yas/Yp in commercial production (Central Poland) was smaller by about 50% during the same period. The losses of tuber biomass caused by water shortage and excess were assessed as about 3.7 t·ha⁻¹ DM for very early and early cultivars and about 5.5 t·ha⁻¹ DM for the others.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 500
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dolistne dokarmianie azotem a stan odżywienia roślin ziemniaka tym pierwiastkiem oraz ich plonowanie
Yield and nitrogen nutrition status of potato crops in relation to foliar-applied urea
Autorzy:
Mazurczyk, W.
Lis, B.
Trawczynski, C.
Wierzbicka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/810010.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki doświadczenia polowego przeprowadzonego w Jadwisinie na glebie lekkiej, bez nawadniania. Odmiany ziemniaka (Santa Tokaj, Triada) uprawiane były na dawce 0 i 150 kg N·ha⁻¹ (D). Cztery poziomy doglebowego nawożenia azotem: D - 10%, D - 20% i D - 30% otrzymano stoi sując mocznik przed sadzeniem i przed wschodami. Brakującą ilość azotu bilansowano do dawki D poprzez dolistną aplikację mocznika w terminach: 58, 72 i 84 dni po posadzeniu (DAP). Próby liściowe pobierano bezpośrednio przed opryskiem mocznikiem oraz po 40 i 96 dniach od posadzenia. Zawartość azotanów w soku ogonków liściowych oznaczano stosując metodykę f-my Merck z użyciem reflektometru RQflex. Dodatkowo w terminie 96 DAP próby całych roślin zostały zebrane w celu określenia indeksów odżywienia azotem (NNI) i powierzchni liściowej (LAI) na poszczególnych obiektach nawozowych. Określono również plon suchej masy bulw i zawartość w nim azotanów metodą kolorymetryczną. Mocznik w dawce 15 i 30 kg N·ha⁻¹ stosowany dolistnie może być użyty do dokarmiania roślin ziemniaka w czasie wegetacji nie wpływając negatywnie na wielkość plonu końcowego oraz zawartość w nim suchej masy i azotanów. Uzupełniające dawki mocznika stosowanego dolistnie nie zmieniają znacząco zawartości azotanów w soku ogonków liściowych w porównaniu do kombinaq'i z mocznikiem zastosowanym tylko doglebowo. Stwierdzono istnienie ścisłej zależności między zawartością azotanów w soku ogonków liściowych, a plonem końcowym bulw i zawartością w nim azotanów. Wszystkie kombinacje z dolistnie stosowanym mocznikiem spowodowały zwiększenie wartości indeksów LAI i NNI w porównaniu z obiektem kontrolnym.
This paper presents results of a field experiment carried out at Experimental Station in Jadwisin on sandy soil without irrigation. Potato table cultivars (Sante, Tokaj, Triada) were grown at the doses of 0 and 150 kg N·ha⁻¹ (D). Four levels of basal N fertilisation: D, D - 10%, D - 20% and D - 30% were applied in the form of urea to the soil before planting and emergence. Plots with each dose of basal N fertilisation were balanced to 150 kg N·ha⁻¹ by foliar-applied urea at particular dose of 15 kg N·ha⁻¹. The dates of foliar application were as follows: 58, 72 and 84 days after planting (DAP), just after leaf sampling. There were other two dates of leaf sampling: 40 and 96 DAP. Merckoquant® test strips were used to measure petiole sap nitrate by reflectometric analysis with the „RQflex". Additionally the whole plants were collected at the date of 96 DAP and nitrogen nutrition index (NNI) or leaf area index (LAI) were determined. Final tuber dry matter produced by each plot and their content of nitrate in it were estimated as well. Supplementary rates of N (15 and 30 kg N·ha⁻¹) provided as foliar-applied urea can be used to adjust N nutrition of potato crop without significant changes in yield and its dry matter or nitrate content. Non-significant differences in petiole nitrate sap content between N-foliar treatments (15 or 30 kg N·ha⁻¹) and dose of 150 kg N·ha⁻¹ 1 applied to the soil were observed. There was a close relationship between petiole sap nitrate content and tuber yield or its nitrate content. All N-foliar treatments caused the increase of the NNI and LAI values in comparison to the control.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 489
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki ograniczające wykorzystanie azotu przez rośliny ziemniaka a zagrożenie środowiska
The factors limiting nitrogen utilization by potato plants and risk for the environment
Autorzy:
Lis, B.
Mazurczyk, W.
Trawczynski, C.
Wierzbicka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/797935.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki doświadczeń polowych przeprowadzonych w Jadwisinie na glebie lekkiej w latach 1992-1999. Stosowano obornik (25 t·ha⁻¹), nawożenie azotem w zakresie 0-200 kg N·ha⁻¹ , przy stałym poziomie P (53 kg·ha⁻¹ ) i K (150 kg·ha⁻¹ ). Oceniano: pobranie N z plonem bulw, wykorzystanie N z nawozów mineralnych (1992-1999) oraz zawartość N min. w glebie przed sadzeniem i po zbiorze roślin, klimatyczny (P-Eo, Eo - ewapotranspiracja wskaźnikowa) i rolniczy (P-ETR, ETR - ewapotranspiracja aktualna) bilans wodny w latach 1998 i 1999. Ilość azotu pobranego z plonem bulw była zawarta w granicach 47-196 kg N·ha⁻¹. Wykorzystanie N z nawozów mineralnych (dla bulw) wynosiło średnio ~35%. Zarówno deficyt wody jak i jej nadmiar w okresie wegetacji znacznie ograniczały pobranie azotu z plonem bulw i jego wykorzystanie z nawozów mineralnych. W zależności od poziomu nawożenia azotem i warunków klimatycznych okresu wegetacji od 16 do 90% zastosowanego azotu pozostawało niewykorzystane w środowisku. Po zbiorze roślin od ~30 do ~170 kg N min. pozostawało w glebie w warstwie 0-60 cm. Nadmiar azotu może być wypłukany z gleby do wód gruntowych w okresie jesienno-zimowym.
In the paper the results of field experiments carried out on light soil in Jadwisin in the years 1992-1999 are presented. Manure in amount of 25 t·ha⁻¹ and then fertilizers were applied: nitrogen in the range of 0-200 kg N·ha⁻¹ phosphorus - 53 kg·ha⁻¹ and potassium - 150 kg·ha⁻¹. The following factors were estimated: nitrogen uptake with yield, nitrogen utilization from fertilizers (1992-1999), content of N min. in the soil: before planting and after harvest, climatic (P-E0, E0 - potential evatranspiration) and agricultural (P-ETR, ETR - actual evatranspiration) water balance evaluated in 1998-1999. Nitrogen amount uptake with yield was within 47-196 kg N·ha⁻¹. Average nitrogen utilization from fertilizers was 35%. Both deficit and surplus of water in the vegetation period caused significant reduce of nitrogen uptake with yield, that involved lower utilization from fertilizers. Depending on nitrogen level and climatic conditions during the vege- tation - 16% up to 90% of applied nitrogen remained in environment. Nitrogen in the amount of 30-170 kg N min. remained in the soil (layer 0-60 cm) after the plant harvest. Nitrogen surplus may be leached from the soil into groundwater in the autumn and winter period.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 489
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Systemy klasyfikacji mięsa wołowego w Polsce i w innych krajach a jego realna jakość
Systems of beef grading in Poland and other countries versus its actual quality
Autorzy:
Konarska, M.
Guzek, D.
Glabska, D.
Wierzbicka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/573265.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
Polska
mieso wolowe
klasyfikacja poubojowa
klasyfikacja EUROP
jakosc
ocena sensoryczna
marmurkowatosc
ocena jakosci
systemy klasyfikacji
kruchosc miesa
soczystosc
smakowitosc
tusze wolowe
Stany Zjednoczone
klasyfikacja USDA
Japonia
klasy miesnosci
Australia
system MSA
rozbior tuszy
aspekty ekonomiczne
Opis:
Celem pracy było przedstawienie systemów klasyfikacji mięsa wołowego w kontekście przychodu z produkcji mięsa o wysokiej i powtarzalnej jakości. Zakres obejmował analizę danych dotyczących systemów klasyfikacji tusz i możliwości prognozowania jakości mięsa w oparciu o tę klasyfikację. Przedstawiony został obowiązujący w Polsce wspólnotowy system klasyfikacji tusz wołowych (S)EUROP, który odnosi się do klas uformowania i otłuszczenia. Nie pozwala on na precyzyjne przewidywanie jakości mięsa. W Australii stwierdzono, że kruchość w sensorycznej ocenie mięsa wołowego odpowiada za 40% ogólnej oceny jakości. Zawartość tłuszczu śródmięśniowego (marmurkowatość), ma wpływ zarówno na kruchość mięsa, jak i smakowitość oraz soczystość. Dlatego zaprezentowano systemy klasyfikacji stosowane w USA, Japonii i Australii, w których do oceny jakości mięsa wołowego jest brany pod uwagę poziom marmurkowatości, co pozwala na lepsze przewidywanie jakości sensorycznej mięsa wołowego. Konsumenci na świecie są w stanie płacić więcej za mięso o określonej klasie jakości pod warunkiem jej gwarancji.
The aim of the article was to present systems of beef classification in the context of revenue from production of beef of high and repeatable quality, on the basis of literature data on beef carcass classification systems in the world and on the possibility of beef quality prediction within the system. The (S)EUROP system of the European Union that is applied in Poland was presented. It regards only the conformation class and fatness, so it does not give possibility to predict precisely the beef quality. In Australia, it is observed that in the sensory evaluation of beef quality the tenderness is responsible for 40% of the general quality. The content of intramuscular fat (marbling) is the factor influencing not only the tenderness, but also the meat taste and juiciness. Other presented systems of classification from USA, Japan and Australia are taking into account also the marbling level that results in better possibilities of beef sensory quality prediction. Consumers may pay more to buy beef characterized by specified quality class if it is guaranteed.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Problemy Rolnictwa Światowego; 2012, 12[27], 1
2081-6960
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Problemy Rolnictwa Światowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka wybranych systemów pakowania mięsa w odniesieniu do preferencji konsumentów i aspektów ekonomicznych
Characteristics of selected meat packaging systems in relation to consumer preferences and economic aspects
Autorzy:
Sakowska, A.
Konarska, M.
Guzek, D.
Glabska, D.
Wierzbicka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/573464.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Rosnące wymagania konsumentów, dotyczące świeżego mięsa skłaniają producentów do wykorzystywania różnych systemów pakowania. Stosowanie opakowań jednostkowych mięsa jest też niezbędne ze względu na konieczność ograniczenia prac na zapleczach sklepów, związanych z podziałem i przepakowaniem mięsa. Stąd też obserwuje się na rynku wzrost udziału opakowań Case-Ready, czyli opakowań małych porcji detalicznych, stosowanych m.in. w systemach pakowania próżniowego i z modyfikowaną atmosferą. Opakowania te w znacznym stopniu pozwalają przedłużyć trwałość produktu, co umożliwia wydłużenie czasu magazynowania, transportu oraz ekspozycji w ladach sklepowych. Dodatkową korzyścią dla producentów jest zwiększenie atrakcyjności produktu dla konsumentów poprzez zachowanie czerwonej barwy mięsa. Niektóre z opakowań mogą też zmniejszyć straty surowca w czasie przechowywania, wynikające z powstającego wycieku, przyczyniając się tym samym do zmniejszenia strat ekonomicznych.
Growing consumer requirements for fresh meat compel producers to use various packaging systems. The use of individual packages of meat is necessary because of the need to reduce the work in the back of the retail store, related to the cutting and meat repackaging. Because of that, the market of Case-Ready packaging is growing. Case-Ready can be used in vacuum and modified atmosphere packaging. These packages allow to prolong the shelf life of the meat, with longer storage and display time. An additional benefit for producers is increased attractiveness of the product for consumers by maintaining the red color. Packaging can also reduce the drip loss, thereby contributing to a reduction in economic losses.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Problemy Rolnictwa Światowego; 2014, 14[29], 2
2081-6960
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Problemy Rolnictwa Światowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies