Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Potarzycki, J." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Przemiany zwiazkow fosforu w glebie w zaleznosci od systemu nawozenia w przeszlosci
Autorzy:
Potarzycki, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/802605.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
gleby
inkubacja
nawozenie
fosfor
frakcje chemiczne
soil
incubation
fertilization
phosphorus
chemical fraction
Opis:
W pracy wykorzystano gleby przez dwadzieścia lat nawożone mineralnie (NPK), w których fosfor stosowano w dawkach wynoszących 11 kg P·ha⁻¹ oraz gnojowicą (GN) w ilości 25 m³·ha⁻¹. Każdą z gleb inkubowano w stałej temperaturze przez 224 dni z dodatkiem fosforu mineralnego (w formie KH₂PO₄, w dawce 50 µg·g⁻¹ gleby) oraz bez fosforu (kontrola). Analizie poddano gleby w 0, 28 i 224 dniu inkubacji. W glebach nawożonych w przeszłości gnojowicą zanotowano trend do zwiększania się ilości fosforu w połączeniach z wapniem (P-Ca), kosztem frakcji P-Al. Frakcja fosforu rozpuszczalnego w glebie (P-lab.) stanowiła od 0,9 do 2,5% fosforu mineralnego. W okresie inkubacji największemu zróżnicowaniu podlegały frakcje fosforu P-Al oraz wodnorozpuszczalnego (P-lab.). W glebie nawożonej w przeszłości gnojowicą (GN), dodany fosfor mineralny stymulował mineralizację fosforu organicznego do 28 dnia inkubacji, lecz po zakończeniu eksperymentu nastąpiła immobilizacja fosforu mineralnego. W systemie nawożenia opartym o nawozy mineralne (NPK) dynamika przemian świeżo wprowadzonych fosforanów była mniejsza. Uwalniany w czasie inkubacji fosfor mineralny akumulował się w puli fosforu związanego z glinem (P-Al) oraz w formach wo- dnorozpuszczalnych (P-lab.), określanych mianem najlepiej przyswajalnych przez rośliny. Bieżące nawożenie fosforem wymaga uwzględnienia systemu nawo żenią
Soils investigated in the current work were collected in field trials carried out for 20 years, where phosphorus was applied as follows: mineral form (NPK) at 11 kg P·ha⁻¹, and cattle slurry - (GN) at 25 m³·ha⁻¹. Each soil was incubated at a constant temperature for 224 days and two operational treatments were established: with mineral phosphorus (KH₂PO₄, at the rate 50 µg·g⁻¹ soil) and without phosphorus (control). Chemical analyses were performed for soil samples collected at the following dates: 0, 28 and 224 days of incubation. A tendency was found to increase the amounts of phosphorus bound with calcium (P-Ca) as compared to the P-Al fraction for soils receiving cattle slurry in the past. The fraction of water soluble phosphorus in the soil (P-lab.) represented from 0.9 to 2.5% of mineral P. Water soluble (P-lab.) and P-Al fractions were found to be strongly differentiated during the period of incubation. In the treatment with cattle slurry (GN), the added mineral phosphorus stimulated the mineralization of soil organic phosphorus up to the 28th day of incubation, but phosphorus immobilization took place at the end of in the incubation. In the case of the NPK treatments, the transformation of newly incorporated phosphates was weaker. Mineral phosphorus released during the incubation time was accumulated in the pool of phosphorus bound with aluminum (P-Al) and water soluble forms (P- lab.) with the latter ones considered as the P readily available for plants. Current phosphorus fertilization should be based on the fertilization system applied in the past, which modulated soil phosphorus transformation and influences the availability of phosphorus from fertilizers.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 512, 2; 465-473
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola miedzi w nawozeniu pszenicy ozimej. Czesc I. Plon i jakosc ziarna
Autorzy:
Potarzycki, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/801046.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
pszenica ozima
plony
nawozenie
ziarno
jakosc
miedz
Opis:
W badaniach prowadzonych na glebie ubogiej w miedź, określono wpływ dolistnego nawożenia miedzią na plon i jakość ziarna pszenicy ozimej. Nawożenie wykonano w formie siarczanu miedzi (CuSO₄·5 H₂O) oraz w formie wodorotlenku miedzi (Cu(OH)₂), w dawkach wynoszących odpowiednio 0,50 i 0,25 kg·ha⁻¹ Nawozy stosowano: (i) w fazie krzewienia (EC 25), (ii) na początku strzelania w źdźbło (EC 31) oraz (iii) w obu terminach (EC 25 i EC 31). Nawożenie miedzią zwiększało plon ziarna pszenicy ozimej w każdym roku badań. W porównaniu z siarczanem miedzi, większe działanie plonotwórcze wykazał wodorotlenek miedzi, a uzyskane zwyżki plonów związane były z gęstością łanu oraz większą liczbą ziarniaków w kłosie. Termin wykonania oprysku nie różnicował plonu ziarna pszenicy, lecz w przypadku siarczanu miedzi największe efekty plonotwórcze uzyskano po dwukrotnej aplikacji nawozu. Największą zawartość glutenu w ziarnie uzyskano, gdy dokarmianie miedzią wykonano w fazie pierwszego kolanka (EC 31), w formie wodorotlenku miedzi.
Investigations were carried out on copper deficient soils to evaluate the quantitative influence of foliar fertilization with copper on winter wheat grain yield and quality. Copper was applied as sulphate (CuSO₄·5 H₂O) and hydroxide (Cu(OH)₂) at rates 0.50 and 0.25 kg·ha⁻¹, respectively. The fertilizers were applied: (i) at the spreading phase (EC 25), (ii) at the beginning of shooting (EC 30-31) and (iii) twice (EC 25 and EC 31). Copper fertilization affected the yields of winter wheat grain which increased over consecutive years of investigations. Higher efficiency was obtained in case of copper applied as hydroxide than as the sulphate, and yield increase depended on the number of ears per area unit and number of grain per ear. Time of foliar fertilization did not differentiate the yield of winter wheat grain, but in case of copper sulphate better yielding effects were obtained after its twofold application. Best grain quality higher gluten content was observed in variant with copper fertilization at the beginning of shooting stage (EC 31).
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 502, 2; 953-959
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola miedzi w nawozeniu pszenicy ozimej. Czesc II. Gospodarka azotem
Autorzy:
Potarzycki, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/794046.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
azot
pszenica ozima
nawozenie
miedz
Opis:
Pszenicę ozimą nawożono dolistnie miedzią w formie wodorotlenku i siarczanu miedzi. Nawożenie wykonano w fazie krzewienia (EC 25), na początku strzelania w źdźbło (EC 31) oraz w obu terminach (EC 25 i EC 31). Całkowitą zawartość azotu w materiale roślinnym oznaczono metodą Kjeldahla w okresie kwitnienia (EC 65) oraz w fazie dojrzałości pełnej (EC 91). Nawożenie miedzią zwiększało efektywność agronomiczną i fizjologiczną azotu z saletry amonowej. Wykorzystanie azotu z nawozów było największe w warunkach stosowania wodorotlenku miedzi. Na obiektach nawożonych miedzią rośliny intensywniej przemieszczały azot z liści i słomy do ziarniaków. W wariantach z wodorotlenkiem miedzi mobilność azotu w roślinie była większa niż po zastosowaniu siarczanu miedzi. Dolistne nawożenie miedzią wykonane w okresie krzewienia i na początku strzelania w źdźbło w formie wodorotlenku i siarczanu miedzi prowadziło do zwiększenia efektywności nawożenia azotem. Rośliny nawożone miedzią sprawniej przemieszczały azot z organów wegetatywnych do ziarniaków, przy czym intensywność tego procesu była większa w warunkach stosowania wodorotlenku miedzi.
Winter wheat was foliar fertilized with copper applied as copper hydroxide and sulphate at the spreading (EC 25), at beginning of shooting (EC 31) and twice, in both phases (EC 25 + EC 31). Total nitrogen was determined by the Kjeldahl method for the following growth stages: at flowering (EC 65) and grain maturity (EC 91). Foliar copper application increased the agronomic and physiological efficiency of ammonium saltpeter. Utilization of the nitrogen from fertilizers was more intensive in plants receiving copper in form of hydroxide. On the objects with copper fertilization it was found that the plants more efficiently translocated nitrogen from leaves and stems to grain. The highest dislocation of nitrogen was observed for copper hydroxide applied at spreading phase.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 502, 2; 961-966
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies