Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "world heritage" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Zespoły architektoniczne presaharyjskich dolin Maroka objęte programem ochrony konserwatorskiej UNESCO
    Architectonic complexes in pre-Saharan valleys of Morocco, included in the UNESCO conservation protection programme
    Autorzy:
    Kwiatkowska-Baster, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/960287.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    Światowe Dziedzictwo UNESCO
    Maroko
    konserwacja architektury
    UNESCO World Heritage
    Morocco
    conservation of architecture
    Opis:
    Maroko posiada osiem obiektów wpisanych na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Większość z nich to mediny – starówki miejskie centralnej i północnej części kraju. Część południowa, granicząca z terytoriami saharyjskimi budziła do niedawna mniejsze zainteresowanie badaczy. Ait-bin-Haddu, nieopodal Warzazat, to jedyny zespół architektoniczny na tej liście, choć podobnych mu wspaniałych zabytków na południu Maroka w dolinach Dra, Ziz i Tafilalt nie brakuje. Ich największą wartością, oprócz niespotykanej formy, jest przetrwały przez stulecia sposób budowania z tradycyjnych, pozornie nietrwałych materiałów. Czynniki atmosferyczne, ale również w coraz większej mierze działalność człowieka, wpływają destrukcyjnie na bezcenne budowle. W celu ich ratowania obecne władze kraju, przy współpracy z UNESCO, wprowadzają zakrojony na szeroką skalę interdyscyplinarny program konserwatorski.
    Morocco boasts eight objects entered into the UNESCO World Heritage List. The majority of them are medina quarters – old town districts found in the central and northern part of the country. Until recently, the southern part bordering on the Saharan territories did not arouse much scientifi c interest. Ait-bin-Haddu, near Warzazat, is the only architectonic complex on the List, although similar magnifi cent monuments can be found in the south of Morocco, in the Dra, Ziz and Tafilalt valleys. Besides their unique form, their greatest value lies in the manner of their construction using traditional, seemingly impermanent materials which have survived for centuries. Weather conditions, but also man’s activity on an increasing scale, have a destructive infl uence on the priceless buildings. In order to preserve them, the current government with the help of the UNESCO, have introduced a large-scale interdisciplinary conservation programme.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2015, 43; 18-27
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Figurative originality of the building of the Japanese Middle School In Qingdao in the modern world heritage of Art Nouveau
    Figuratywna oryginalność budynku japońskiego gimnazjum w Qingdao we współczesnym światowym dziedzictwie stylu Art Nouveau
    Autorzy:
    Shuan, Li
    Remizova, Olena
    Tovbych, Valerii
    Kashchenko, Oleksandr
    Korovkina, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1841711.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    Art Nouveau
    World Heritage
    Japanese Middle School
    Qingdao
    secesja
    światowe dziedzictwo
    gimnazjum w Japonii
    Opis:
    This paper presents an analysis of the specifics of the transformation of a style while accounting for its point of origin. Using the example of Northern National Romanticism, it is shown how this style manifested itself in St. Petersburg, Kharkov and Qingdao. The main features of this style were massive forms, the dominance of gray color, using of natural stone and rough decor, a variety of finishing materials. On the example North National Romanticist buildings in China, it was demonstrated how Chinese architectural traditions were layered on the European style. The history of construction and the features of the Japanese Middle School were described in detail, as an illustrative example of mixing different traditions.
    W artykule przeanalizowano specyfikę transformacji stylu, biorąc pod uwagę obszar, z którego on się wywodzi. Na przykładzie północnego narodowego romantyzmu pokazano, jak ten styl przejawiał się w Petersburgu, Charkowie i Qingdao. Głównymi cechami tego stylu były masywne formy, dominacja szarości, wykorzystanie naturalnego kamienia i surowych dekoracji oraz różnorodność materiałów wykończeniowych. Na przykładzie obiektów północnego romantyzmu narodowego w Chinach pokazano, jak chińskie tradycje architektoniczne nakładały się na styl europejski. Szczegółowo opisano historię budownictwa i cechy Japońskiego Gimnazjum jako przykład ilustrujący przenikanie się różnych tradycji.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2021, 65; 180-190
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Quedlinburg – autentyczna tkanka historycznego miasta
    Quedlinburg: the authentic fabric of a Historical Town
    Autorzy:
    Węcławowicz-Gyurkovich, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2171901.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    Quedlinburg
    niemieckie miasto
    zabudowa szachulcowa
    Światowa Lista Dziedzictwa Kulturowego UNESCO
    German town
    half-timbered buildings
    UNESCO World Heritage List
    Opis:
    Niewielkie miasteczka niemieckie z zabudową szachulcową konkurują z sobą, prześcigając się w pomysłach, jak przyciągać turystów i ewentualnych przyszłych mieszkańców. Różnorodność warunków, wynikających z usytuowania, ukształtowania terenu, odrębności kulturowej, a przede wszystkim istnienia zachowanych obiektów historycznych na terenie poszczególnych regionów, sprawia, że każde z nich tworzy niepowtarzalną atmosferę i odmienną tożsamość. Niemcy i inne kraje europejskie od wieków dostrzegają te wartości, a od miejscowości. Przedstawione w artykule badania prezentują niemieckie miasto Quedlinburg, które posiada autentyczną, nawarstwiającą się przez wieki zabudowę szachulcową i w roku 1994 zostało wpisane na Światową Listę Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.
    Small German towns with half-timbered buildings compete with each other, outdoing each other in ideas on how to attract tourists and possible future residents. The variety of conditions, resulting from the location, terrain, cultural distinctiveness and, above all, the existence of preserved historical buildings in each region, means that each town creates a unique atmosphere and a distinct identity. Germany and other European countries have recognized these values for centuries, and it is up to developers and municipal authorities to ensure that planned new developments and ideas are successful and promote economic development and promotion of the region or specific localities. The author’s research presented in the paper showcases the German town of Quedlinburg, which has authentic halftimbered buildings that have been built up over the centuries and was designated a UNESCO World Heritage Site in 1994.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2022, 71; 33--47
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpisanie na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO jako proponowana forma ochrony w polskim systemie ochrony zabytków
    Inclusion on the UNESCO World Heritage List as a Proposed Form of Protection in the Polish Monument Protection System
    Autorzy:
    Szmygin, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24200988.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    Lista Światowego Dziedzictwa
    UNESCO
    polski system ochrony zabytków
    formy ochrony zabytków
    UNESCO World Heritage List
    Polish monument protection system
    monument protection
    forms
    Opis:
    50. rocznica uchwalenia Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego (1972) sprzyja podsumowaniu jej dokonań i ocenie wpływu na ochronę dziedzictwa. Ruch Światowego Dziedzictwa osiągnął znaczący sukces ilościowy, merytoryczny, wizerunkowy. Wypracowano unikatową, uniwersalną metodologię oceny dóbr dziedzictwa i standardy ich ochrony – są one oparte na współczesnym podejściu do ochrony i zarządzania dóbr kultury. Ochrona dóbr kultury Światowego Dziedzictwa odbywa się w ramach krajowych systemów ochrony zabytków. Standardy, metodologie i procedury krajowych systemów ochrony nie są spójne z systemem UNESCO. Dlatego ochrona i zarządzanie dóbr UNESCO nie mogą być realizowane w pełni. Dorobek, jakość i trwałość systemu Światowego Dziedzictwa uzasadnia włączenie go do krajowych systemów ochrony. W Polsce możliwe i zasadne jest uznanie „wpisania dobra na Listę Światowego Dziedzictwa” jako jednej z ustawowych form ochrony zabytków (art. 7).
    The fiftieth anniversary of the Convention concerning the protection of the world cultural and natural heritage (1972) is conducive to taking stock of its achievements and assessing its impact on heritage protection. The World Heritage movement has achieved significant quantitative, substantive, and image-related success. A unique, universal methodology for assessing heritage sites and standards for their protection have been developed—they are based on contemporary approaches to the protection and management of cultural sites. The protection of the World Heritage cultural sites is carried out within the framework of national systems of monument protection. The standards, methodologies and procedures of national protection systems are not consistent with the UNESCO system. Therefore, the protection and management of the UNESCO sites cannot be realized in full. The achievements, quality and sustainability of the World Heritage system justify its inclusion in national systems of protection. In Poland, it is possible and reasonable to recognize the inclusion of a site on the World Heritage List as one of the statutory forms of monument protection (Art. 7).
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2022, 72; 7--19
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wśród cudów świata
    Autorzy:
    Marcinek, R.
    Myczkowski, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/218633.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    UNESCO
    Lista Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Naturalnego
    List of World Cultural and Natural Heritage
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2003, 13; 5-8
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polskie schrony bojowe na linii Warty i Widawki. Zapomniane dziedzictwo
    Polish military bunkers on the Warta and Widawka line. Forgotten heritage
    Autorzy:
    Musiaka, Łukasz
    Stasiak, Ewelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/218424.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    schrony bojowe
    architectura militaris
    dziedzictwo kulturowe
    linia Warty i Widawki
    II wojna światowa
    military bunkers
    cultural heritage
    Warta and Widawka line
    World War II
    Opis:
    Artykuł prezentuje historię powstania oraz wyniki inwentaryzacji terenowej czterdziestu siedmiu schronów bojowych, tworzących umocnioną linię Warty i Widawki z 1939 roku. Badane obiekty to w przeważającej mierze tradytory jednostronne a także schrony dwustronne i jeden obserwacyjny. Podczas II wojny światowej tworzyły główną linię obrony armii „Łódź”, a obecnie stanowią znakomity przykład historyczny polskiej myśli inżynieryjnej i fortyfikacyjnej. Głównym celem artykułu było opisanie ich budowy i przeznaczenia oraz analiza stanu zachowania i określenie stopnia wykorzystania do pełnienia współczesnych funkcji. Większość tradytorów zachowana jest w całości w stanie dość dobrym, dwa schrony są całkowicie zniszczone, a siedem jest uszkodzonych. Schrony w większości są zaśmiecone i zaniedbane, a ich pogarszający się stan techniczny wynika naturalnych czynników degradujących oraz niewłaściwego użytkowania (lub jego braku) oraz zniszczeń wywołanych przez lokalną społeczność. W oparciu o umocnienia linii Warty i Widawki utworzono dwa szlaki turystyczne, które jednak nie spełniają swej roli ze względu na słabą infrastrukturę i brak promocji. Jedynie dwa schrony, w Strońsku i Beleniu, są wykorzystywane podczas inscenizacji historycznych. Oprócz wpisu kilku obiektów do gminnej ewidencji zabytków, tradytory linii Warty i Widawki nie są chronione prawem. Być może objęcie ich ochroną w postaci parku kulturowego dałoby asumpt do zagospodarowania, wykorzystania i lepszej promocji tego wciąż nieodkrytego dziedzictwa architecturae militaris środkowej Polski.
    The paper presents the history and results of an inventory of forty-seven military bunkers, which together formed the fortified Warta and Widawka line in 1939. The structures investigated are in the majority one-sided casemates, but there are also two-sided bunkers and one observation bunker. During World War II, they formed the main defensive line for the “Lodz” Army, whereas today they are an excellent example of Polish historical engineering and fortification thought. The main goal of the paper is to document their structure and function, as well as to analyse their conservation status and determine the degree to which they can be used for contemporary functions. Most casemates have been preserved and are in quite a good condition, with two completely destroyed and seven damaged. In the main, the bunkers are littered and suffer from neglect, whereas their worsening technical condition is a consequence of degrading natural factors and inappropriate use (or no use at all) as well as damage inflicted by local populations. Two tourist trails have been marked out based on the fortifications of the Warta and Widawka line. But these do not fulfill their role due to underdeveloped tourist infrastructure and no promotion. Only two bunkers, in Stronsk and Belen are used in historical re-enactments. Despite the fact that several structures have been recognised as heritage sites by local governments, the casemates of the Warta and Widawka line are not legally protected. It may be, that protection through introduction of a cultural park, could prompt proper development, use and better promotion of what is still undiscovered militaris architectural heritage of Central Poland.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2019, 57; 84-95
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zakrzówek a hitlerowska wizja transformacji prawobrzeżnego Krakowa
    Zakrzówek v. the Nazi vision of transforming right-bank Cracow
    Autorzy:
    Laskowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1841719.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    Kraków
    Zakrzówek
    miasto
    dzielnica
    rozwój przestrzenny
    II wojna światowa
    okupacja niemiecka
    dziedzictwo okrucieństwa
    Cracow
    city
    district
    spatial development
    World War II
    German occupation
    heritage of atrocity
    Opis:
    Autor omawia okupacyjne losy Zakrzówka, od roku 1910 dzielnicy Krakowa. Z uwagi na rolniczy charakter, niemal zupełny brak przemysłu (wyjąwszy kamieniołomy), słabe skomunikowanie z centrum miasta oraz nikłą, w większości niską i przeciętną jakościowo zabudowę teren ten był dogodny do kompleksowego zagospodarowania. Dostrzegli to okupanci: sprowadzony do Krakowa wybitny architekt i urbanista Hubert Ritter zaprojektował na Dębnikach, Zakrzówku i Ludwinowie ogromną dzielnicę rządową, mającą podkreślać rangę Krakowa jako stolicy Generalnego Gubernatorstwa. Koncepcja zakładała powstanie, po wyburzeniu istniejącej zabudowy, monumentalnych budowli, reprezentacyjnych placów i układu komunikacyjnego złożonego z szerokich arterii, linii kolejowej i kilku mostów na Wiśle. Projekt, ukończony w maju 1941, nie doczekał się realizacji. Zdecydował o tym konflikt architekta z hitlerowskimi notablami i urzędnikami w Krakowie oraz agresja III Rzeszy na ZSRR. Potencjał Zakrzówka pozostał niewykorzystany, ocalała jednak jego dotychczasowa zabudowa.
    The author discusses the history of Zakrzówek (a district of Cracow since 1910) under Nazi occupation. In view of its agricultural nature, virtually non-existent industry (local quarry excepted), poor connection to the city center and dispersed, low, average-quality buildings, the territory seemed promising as a site for comprehensive development, the quality swiftly discovered by the occupants: eminent architect and urban planner Hubert Ritter, summoned to Cracow to the purpose, designed an enormous government district to be developed across Dębniki, Zakrzówek and Ludwinów with intent to emphasize Cracow’s importance as the capital of the General Governorate. Upon demolition of all existent housing, the proposition assumed the erection of monumental buildings, magnificent squares, and a passageway system comprising wide arteries, a railway line and several bridges on the river Vistula. Completed in May 1941, the design never saw daylight, the main reasons involving the architect’s clash with Nazi notables and officials in Cracow, and the Third Reich’s attack on the USSR. While Zakrzówek’s potential has remained untapped, its old development remained untouched.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2021, 65; 37-53
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pomiędzy zasadą primum non nocere a ideą integracji dziedzictwa „przeszłość w przyszłości” Piero Gazzoli. Polityka kształtowania zasad niezbędnej interwencji konserwatorskiej
    Between the primum non nocere prinicple and the concept of heritage intergation. ‘The past in the future’ Piero Gazzola policy of establishing the principles of necessary conservation interventions
    Autorzy:
    Gaczoł, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/218177.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    Piero Gazzola
    znaczenie dziedzictwa kulturowego w współczesnym świecie
    aksjologiczne problemy ochrony
    dialog drogą kompromisu
    pakt dla ochrony zabytków
    meaning of cultural heritage in the modern world
    axiological issues of protection
    dialogue as a path of compromise
    pact for monument protection
    Opis:
    Nawiązując do faktu, że II Kongres Konserwatorów Zabytków odbył się w roku jubileuszowym, bowiem w czerwcu 2015 r. minęło 50 lat od dni, w których odbyło się zgromadzenie założycielskie Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków ICOMOS, autor zwrócił uwagę na postać profesora Piera Gazzoli, (1908–1979) jednego z jej głównych inicjatorów i współtwórców, wybitnego włoskiego historyka architektury, wykładowcy akademickiego oraz konserwatora zabytków i zespołów zabytkowych, szczerego przyjaciela Polski. W artykule przypomniano, że proces tworzenia w całej Europie służb konserwatorskich i trudny wybór odpowiednich postępowań restauratorskich lub rekonstrukcyjnych, prowadziły w środowisku konserwatorskim do prób nawiązania stałej współpracy międzynarodowej już od 1931 r., a po tragicznych wydarzeniach II wojny światowej – do uchwalenia w 1964 r. w Wenecji Karty Konserwacji i Restauracji Zabytków i Miejsc Zabytkowych zw. Kartą Wenecką. Zwrócono jednakże uwagę, że sformułowania zawarte w tym dokumencie były odbiciem ówczesnych układów społecznych oraz podziału stref wpływów na kontynencie europejskim. Autor stara się poszukiwać niezbędnej równowagi w odniesieniu do podejmowanych aktualnie interwencji konserwatorskich, które zawsze powinny wychodzić od zasady primum non nocere, ale zarazem zgodnie z nowym rozumieniem dziedzictwa umiejętnie integrować jego wartości z potrzebami współczesnego człowieka. Znakomicie wyrażał to Piero Gazzola już w autorskim wstępie do eseju „The Past in the Future” (Przeszłość w przyszłości), opublikowanego w Rzymie w 1969 r.: przemyślenia i rozważania opisane w książce, inspirowane są żarliwą nadzieją, że nasze środowisko i codzienność będą kreowane w racjonalnej harmonii, a poszanowanie wkładu naszego dziedzictwa będzie inspirowało współczesnego człowieka. (…) Jednym z zasadniczych warunków jest wpisanie do obiektów historycznych funkcji niezbędnych do właściwego działania obiektu czy miasta. W następstwie analizy powyższych słów Gazzoli, aktualnych poglądów w zakresie filozofii ochrony oraz doświadczeń, wynikających z długoletniej własnej praktyki, autor artykułu formułuje tezę: kryteria ochrony i konserwacji zabytków powinny być rozpatrywane indywidualnie w drodze dialogu, uwzględniającego wymogi konserwatorskie i specyfikę wynikającą ze współczesnych wymogów użytkowania. Dialog jest drogą kompromisu a teoria ochrony zabytków to sztuka osiągania optymalnej równowagi między teraźniejszością a przyszłym rozwojem. Artykuł kończy się stwierdzeniem, że zbyt małą uwagę przywiązuje się współcześnie do aksjologicznych problemów ochrony dziedzictwa kulturowego, czyli do stworzenie naturalnej relacji – więzi emocjonalnej pomiędzy społeczeństwem i jego zabytkami oraz do edukacji całego społeczeństwa w tym zakresie oraz propozycją stworzenia „Paktu dla ochrony zabytków”, czy szerzej dla ochrony dziedzictwa.
    Alluding to the fact that the 2nd Congress of Monument Conservators was held in the jubilee year, because in June 2015 50 years had passed since the founding meeting of the International Monument Protection Council ICOMOS, the author drew attention to Professor Piero Gazzola (1908–1979), one of its initiators and co-creators, an eminent Italian historian of architecture, a university lecturer, a conservator of monuments and historic complexes, and a true friend of Poland. The article recalls that in the whole Europe the process of creating conservation services and a difficult choice of appropriate restoration or reconstruction procedures led, in the conservation milieu, to attempts at establishing constant international cooperation already in 1931, and after the tragic events of World War II – to drafting in Venice in 1964 the Charter for the Conservation and Restoration of Monuments and Sites, known as The Charter of Venice. It was, however, pointed out that the phrasing used in the document reflected the social relations of the times and the division of zones of influence in Europe. The author tries to find a necessary balance in relation to the currently undertaken conservation interventions which should always start from the primum non nocere principle; but at the same time, according to the new understanding of heritage, skilfully integrate its values with the needs of the modern man. It was already expressed by Piero Gazzola in his preface to the essay “The Past in the Future”, published in Rome in 1969: the reflections and considerations described in the book are inspired by an ardent hope that our environment and everyday lives will be created in a rational harmony, and the respect for the contribution made by our heritage will inspire the contemporary man. (…) The condition is to inscribe in the historic structures the functions necessary for the facility or the city to function properly. Having analysed the above words of Gazzola, current views concerning the protection philosophy and personal experience resulting from years of practice, the author of the article formulates a thesis: criteria of monument protection and conservation should be considered individually by means of a dialogue taking into account conservation requirements and the specificity resulting from contemporary utilisation requirements. Dialogue is a path of compromise and the theory of monument protection is the art of obtaining an optimal balance between the present and the future development. The article ends with a statement that too much attention is currently paid to axiological problems of cultural heritage protection, namely to creating a natural relation – an emotional bond between the society and its monuments, and to education of the whole society in this respect, as well as a proposal of creating a “Pact for monument protection”, or more widely for heritage protection.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2015, 44; 85-97
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies