Temat: documentation, - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Możliwości zastosowania naziemnych skanerów laserowych w procesie dokumentacji i modelowania obiektów zabytkowych
Usability of terrestrial laser scanners for the process of documentation and modeling of historical objects
Autorzy:: Mitka, B.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/130121.pdf
Data publikacji:: 2007
Wydawca:: Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Tematy:: skanowanie laserowe
zabytki
dokumentacja
laser scanning
monuments
documentation
Opis:: W artykule zaprezentowano technologie pomiaru wraz z etapami realizacji poszczególnych części projektu z wykorzystaniem naziemnego skanowania laserowego. Zwrócono uwagę na zagrożenia dla projektów tego typu, które powinny być przeanalizowane przed przystąpieniem do wykonywania opracowania. Przedstawiono możliwości wykorzystania danych pozyskanych w drodze pomiaru naziemnymi skanerami laserowymi. Podano przykłady wybranych obiektów z terenu Polski, które były inwentaryzowane przy użyciu tej techniki przez krakowska firmę DEPHOS w latach 2003 – 2007. W tym czasie opracowaniu podlegały zarówno zabytki architektury drewnianej (np. kościół św. Michała Archanioła w Michalicach), zabytki architektury sakralnej murowanej (np. Kaplica Zygmuntowska na Wawelu czy kościół farny w Gubinie) jak równie_ małogabarytowe eksponaty muzealne (np. fragmenty zbiorów z Muzeum w Wilanowie) oraz inne obiekty zabytkowe. Do pomiarów używano skanerów różnych producentów: Callidusa CP 3200, Trimbla GS 200, Minolte VI-9i, Z+F Imager 5003 a na Z+F Imager 5006. Efektem końcowym wykonywanych opracowań zazwyczaj była klasyczna dokumentacja kreskowa jako najłatwiejsza do użytkowania dla odbiorcy, ale powstały również cadowskie modele 3D skanowanych obiektów, ich wizualizacje z wykorzystaniem naturalnych tekstur, czy prezentacje w postaci modeli warstwicowych czy hipsometrycznych.
This paper gives an overview of measuring technology and implementation stages of particular project parts with the use of terrestrial laser scanning. Close attention was paid to risks involved in the projects, which should be evaluated before project’s start. This paper presents possibilities for the use of data gathered from terrestrial laser scanning measurements. This document contains examples from selected objects from the territory of Poland, documented by DEPHOS company with the aid of the above-mentioned technology between 2003 and 2007. In the period mentioned, monuments of timber architecture (e.g. Sant Michael Archangel church in Michalice), monuments of stone sacred architecture (e.g. Zygmuntowska Chappel located in Wawel Castle) and also small museum pieces (e.g. museum pieces from Museum Palace at Wilanów) were documented. For the measurement purposes, scanners made by following manufacturers were used: Callidus CP 3200, Timble GS 200, Minolta VI-9i, Z+F Imager 5003 and Z+F Imager 5006. The data processing operations resulted usually in the classical vector documentation, as the most legible for customers, but also 3D CAD models, their visualisations with original textures or contour lines and hypsometric models’ presentations.
Źródło:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2007, 17b; 525-534
2083-2214
2391-9477
Pojawia się w:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Kompleksowa, cyfrowa dokumentacja fotogrametryczna wzgórza zamkowego w Rabsztynie k. Olkusza
Autorzy:: Boroń, A.
Borowiec, M.
Wróbel, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/131092.pdf
Data publikacji:: 2004
Wydawca:: Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Tematy:: wzgórze zamkowe
fotogrametria
dokumentacja cyfrowa
castle hill
photogrammetry
digital documentation
Opis:: W referacie omówiono technologię fotogrametrycznej inwentaryzacji wzgórza zamkowego w Rabsztynie zastosowaną dla pozyskania dokładnej, kompleksowej dokumentacji zarówno topografii jak i architektury wzgórza. Dla potrzeb mapy sytuacyjno-wysokościowej i NMT wykonano zdjęcia lotnicze w skali 1:2000 o pokryciu podłużnym 80%. W wyniku ich opracowania, w lokalnym układzie współrzędnych, powstał numeryczny model terenu oraz cyfrowa mapa sytuacyjno-wysokościowa wzgórza i ruin zamku w skali 1:200. W trudnodostępnych obszarach pomiar fotogrametryczny uzupełniono pomiarem bezpośrednim. Osobnym zadaniem była cyfrowa inwentaryzacja architektoniczna pozostałości zamków, wykonana z dokładnością odpowiadającą dokumentacji w skali 1:50. Wszystkie elewacje przedstawiono w postaci fotoplanów cyfrowych o rozdzielczości terenowej 2.0 mm/piksel.. Zdjęcia fotogrametryczne wykonano z wykorzystaniem dwóch kamer pomiarowych: szerokokątnej UMK 10/1318 i normalnokątnej UMK 20/1318. Jako materiał negatywowy wykorzystano panchromatyczne błony cięte TMAX 100 Professional firmy KODAK. Ze względu na ukształtowanie terenu niektóre stereogramy wykonano z 25 metrowego podnośnika hydraulicznego. Część zdjęć wykonano z wykorzystaniem kamery cyfrowej KODAK DCS PROFESSIONAL o 6 milionowej matrycy CCD. Dokumentację uzupełniły 5 rzutów i 2 przekroje zamku.
Źródło:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2004, 14; 1-11
2083-2214
2391-9477
Pojawia się w:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Skanowanie powierzchni jako nowa metoda rejestracji i interpretacji szczegółów architektonicznych
Surface scanning as a new method of recording and interpretation of architecture details
Autorzy:: Mierzwa, W.
Rzonca, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/130026.pdf
Data publikacji:: 2003
Wydawca:: Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Tematy:: skanowanie 3D
inwentaryzacja architektoniczna
obraz cyfrowy
3D scanning
architecture details documentation
digital image
Opis:: W artykule przedstawiono metodę dokumentowania szczegółów architektonicznych opartą o wykonane automatycznie pomiary przestrzeni 3D tachimetrami zmotoryzowanymi lub skanerami laserowymi. Omówiono zalety i wady metody w porównaniu z dokumentacją wykonywaną metoda fotogrametryczną. Na dwóch przykładach pokazano możliwości interpretacji i prezentacji wyników.
In the paper a method of architecture details documentation based on measured of 3d space by motorized tachymeters or laser scanner is described. Advantages and weaknesses of the method are discussed in comparison to close range photogrammetric method. Possibilities of result interpretation and presentation are shown on two samples.
Źródło:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2003, 13b; 427-434
2083-2214
2391-9477
Pojawia się w:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Case studies on the use of UAVs for documentation of cultural heritage
Autorzy:: Wojciechowska, Gabriela
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1048772.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Tematy:: heritage
documentation
3D models
architecture monuments
UAV
dziedzictwo
dokumentacja
modele 3D
zabytki architektury
Opis:: In material cultural heritage documentation, the use of measurement methods, i.e. photogrammetry and laser scanning, is becoming more and more common. The increasing availability of hardware and software allows to create the photorealistic models of objects documenting the heritage and the state of its preservation. The virtual object model can carry information about the dimensions, shape, color and texture of the documented object and it can be the basis for the documentation of the archaeological site, architectural and construction inventory, architectural and conservation studies and monitoring the condition of the object. In the paper presented an overview of the most important measurement techniques and methods for acquiring spatial data used in the documentation of monuments, with particular reference to photogrammetric documentation generated on the basis of data obtained from photographs made with the use of UAV. The heritage documentation presented in the paper were created using the Agisoft Photoscan software. The use of geographic information systems in storing, analyzing and sharing information about monuments was also discussed.
Źródło:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2019, 31; 65-73
2083-2214
2391-9477
Pojawia się w:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Propozycja uproszczonego opracowania metrycznego obiektów zabytkowych
Proposal for simplified metrical documentation of historic monuments
Autorzy:: Wróbel, A.
Blicharz, M.
Lisowska-Woś, A.
Kubica, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1050712.pdf
Data publikacji:: 2007
Wydawca:: Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Tematy:: inwentaryzacja zabytków
fotografia
dystorsja
orientacja stereogramu
wizualizacja
documentation of monuments
photography
distortion
orientation of stereopair
visualisation
Opis:: Pełna inwentaryzacja obiektu zabytkowego wymaga dużych nakładów finansowych. Wiele niszczejących obiektów nigdy nie doczeka się inwentaryzacji właśnie z powodu braku pieniędzy. Dotyczy to zwłaszcza lokalnych zabytków znajdujących się w małych miasteczkach i wioskach poza znanymi rejonami turystycznymi. Niekiedy ogranicza się koszty prac realizując tylko etap pozyskania materiałów geodedezyjno-fotogrametrycznych. Zakłada się wówczas, _e opracowanie tych materiałów wykonane zostanie w razie potrzeby w terminie późniejszym. Można uprościć pozyskanie materiałów fotograficznych na, tyle, aby mogli to zadanie wykonać przeszkoleni fotoamatorzy. Opracowana na tej podstawie dokumentacja nie spełni, co prawda wymogów dokładnościowych podanych w wytycznych technicznych G-3.4, ale przynajmniej powstanie. Aby uzyskać rozsądne dokładności należy rozwiązać problem dystorsji obiektywu, która w popularnych aparatach jest nieraz bardzo duża. Istnieją łatwo dostępne programy komputerowe poprawiające obraz i posiadające bazę dystorsji typowych obiektywów. Można w ten sposób wielokrotnie zmniejszyć wpływ dystorsji. Drugi problem to pomiar osnowy umożliwiającej orientacje zdjęć. Orientacje stereogramów zdjęć czy też sieci zdjęć można wykonać wykorzystując pomierzone na obiekcie długości wybranych odcinków i zakładając pionowość pewnych linii czy te_ płaszczyzn Jeżeli nie ma możliwości pozyskania zdjęć i wykonania pomiarów, które posłużą do opracowania klasycznej dokumentacji fotogrametrycznej (w postaci rzutów, przekrojów itp.) obraz zabytkowego obiektu można zachować wykonując panoramy, animacje, wizualizacje 3D lub zestaw anaglifów do obserwacji stereoskopowej.
Full documentation of a monument requires high cost to be borne. Many decaying objects will not survive long enough to be documented because of such cost. This affects mostly monuments located in small cities in villages, outside popular tourist destinations. Sometimes, the costs are reduced by limiting the documentation activity to the acquisition of the geodesic and photogrammetric information. This is based on an assumption that analysis of those materials may be made at a later time as well. Technical requirements for the photographic documentation can be simplified well enough, so that trained amateurs can make this documentation. Data acquired that way will not satisfy the requirements of the G-3.4 norm, but will at least survive. In order to obtain satisfying results, the problem of the lens distortion has to be resolved. In amateur cameras, such distortion can be quite strong. There is some easily accessible software containing databases of typical lenses and their specific distortion, capable of automatically applying necessary corrections. The effect of the distortions can be heavily limited with use of such solutions. Another problem is the measurement of a control net enabling these photos to be positioned. Positioning stereopairs or a network of photographs can be made based on the lengths of some selected segments measured on the object, with an assumption of verticality of some lines or planes. If there is no possibility to acquire photos and make measurements that are necessary for a classical photogramethrical documentation (projections, cross-sections etc.), an image of the monument can be preserved with the use of panoramas, animations and 3-D visualisations, or with sets of anaglyphs for a stereoscope observation.
Źródło:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2007, 17b; 811-820
2083-2214
2391-9477
Pojawia się w:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Rozwój cyfrowej technologii inwentaryzacji obiektów zabytkowych na przykładzie doświadczeń Zakładu Fotogrametrii i Informatyki Teledetekcyjnej AGH
The development of digital technology concerning surveys of heritage objects based on experiences of AGH Department of Photogrammetry and Remote Sensing Informatics
Autorzy:: Boroń, A.
Borowiec, M.
Wróbel, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/130434.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Tematy:: fotogrametria cyfrowa
inwentaryzacja zabytków
fotoplan
autograf cyfrowy
wizualizacja
digital photogrammetry
documentation of heritage objects
photoplan
digital stereoplotter
visualization
Opis:: Od początku istnienia Zakładu Fotogrametrii AGH, w ramach prac naukowobadawczych rozwijano była technologię fotogrametrycznej inwentaryzacji zabytków. Początkowo w badaniach i opracowaniach stosowano jedynie metody analogowe, w tym technikę analogowej ortofotografii. W latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku rozpoczęto stosowanie technik cyfrowych do inwentaryzacji obiektów zabytkowych. W tym okresie skonstruowano autograf cyfrowy VSD-AGH umożliwiający opracowanie zdjęć metrycznych i niemetrycznych. Poprzez wiele funkcji dedykowanych opracowaniom z zakresu fotogrametrii naziemnej stał się podstawowym instrumentem wykorzystywanym do inwentaryzacji zabytków. Do chwili obecnej stosowany jest on do opracowań wektorowych oraz do pozyskiwania danych dla opracowań rastrowych. Zwiększona moc obliczeniowa komputerów oraz rozwój urządzeń do pozyskiwania obrazów cyfrowych (kamery cyfrowe, skanery itp.) umożliwiły rozwój technik tworzenia cyfrowej dokumentacji rastrowej. Oprócz wysokorozdzielczych fotoplanów uzyskiwanych najprostszą metodą przekształcenia rzutowego rozwinięto technologię tworzenia fotoplanów rozwinięć sklepień kolebkowych oraz technologię ortofotoplanów. Zastosowanie komputerowych technik przetwarzania umożliwiło rozpowszechnienie nowej formy dokumentacji – pokrytych naturalnymi teksturami modeli 3D obiektów zabytkowych. Pierwsze takie opracowania wykonano Zakładzie Fotogrametrii pod koniec lat dziewięćdziesiątych. W ostatnich latach coraz częściej do opracowań architektonicznych stosowany jest skaning laserowy. Rozwijane w Zakładzie Fotogrametrii cyfrowe metody fotogrametrycznej inwentaryzacji zabytków są praktycznie weryfikowane podczas inwentaryzacji wielu obiektów zabytkowych w kraju i za granicą. Wyniki prac badawczych i zdobyte doświadczenia są przekazywane studentom w ramach dwóch przedmiotów fakultatywnych związanych z fotogrametryczną inwentaryzacją zabytków. Opracowano też wiele dyplomowych prac magisterskich, w których rozwiązywane były różnorakie zagadnienia związane z cyfrową inwentaryzacją. W artykule zamieszczono wykaz obiektów zinwentaryzowanych.
The technology of surveys of heritage objects has been one of research subjects in the AGH Department of Photogrammetry since its very beginning. First, in research and works, only analogue methods, also the analogue orthophoto technique, were employed. In the 1990s, the digital techniques were initiated. It was in those years that the digital stereoplotter VSD AGH was constructed and developed. That plotter became a basic instrument for many tasks, mostly because it has many functions, especially applicable in terrestrial photogrammetry. This plotter can use digital metrical, as well as non-metrical photographs. The plotter output data are provided in a vector form, or in ASCII table with coordinates of points, as data for raster processing. The growth of technology of digital documentation in the raster form was possible thanks to the development of equipment for digital image acquisition (digital cameras, scanners), and also supported by the increased power of computers. There are three technologies applied: photoplans of high resolution, obtained with the simple method of projective transformation, photoplans of arched vault developments, and orthophoto technology. The new form of documentation – virtual 3D model of an object rendered with natural texture – is possible thanks to modern computer processing technique. In the Department, first virtual models were obtained in the last years of the 20th century. Presently, the laser scanning method is often used for the surveys of heritage objects. All the methods of photogrammetric heritage documentation developed in the Department are verified in practice during many survey projects in Poland or abroad. The results of research works and achieved experiences are helpful in teaching students on two facultative courses concerning photogrammetric documentation of historical objects. Many master's theses on that subject have been developed, dealing with various issues related to digital surveys. The paper includes list of heritage objects, which were documented in the Department by its staff and students. The list of master's theses on digital documentation is also included.
Źródło:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2009, 19; 11-22
2083-2214
2391-9477
Pojawia się w:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Zakres niezbędnych procedur związanych z lokalizacją i przygotowaniem do realizacji autostrady
Scope of necessary procedures connected with localization and preparation of the motorway for construction
Autorzy:: Gola-Szlachta, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/130802.pdf
Data publikacji:: 2004
Wydawca:: Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Tematy:: budowa autostrad
organizacja robót
podstawa prawna
dokumentacja geodezyjna
construction of highways
organization of works
legal basis
geodetic documentation
Opis:: W pracy przedstawiono strukturę organizacji czynności dotyczących realizacji autostrad oraz podstawy prawne, związane z ustaleniem lokalizacji, przygotowaniem dokumentacji geodezyjnej i formalno-prawnej niezbędnej dla celów nabycia gruntu na rzecz Skarbu Państwa, oraz uzyskanie decyzji o pozwoleniu na budowę.
The author in paper gives many legal acts including laws and ordinances, concerning the acquisition of real estate required for the motorway building, concession for the construction, operation and location of the motorways. The law binding from 10 April 2003r concerning special rules of preparation and implementation (Dz. U. No 80, item 721 of2003) aims at acceleration of investments by shortening some periods of waiting for particular documents and necessary decisions. Besides, it transfers the proceeding related to preparation of a motorway construction to preparation o f a motorway construction to a Voivodeship Office. Aforementioned law makes possible earlier preparation of investment and consequently utilization of EU funds includes grants.
Źródło:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2004, 15; 69-74
2083-2214
2391-9477
Pojawia się w:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Uwagi o wykorzystaniu tachimetrów bezlustrowych w inwentaryzacji architektonicznej
Some remarks concerning the use of reflectorless total stations for architectural recording
Autorzy:: Klimkowska, H.
Wróbel, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1050662.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Tematy:: inwentaryzacja architektoniczna
dokładność pomiaru
tachimetr
bezlustrowy pomiar odległości
object documentation
accuracy of distance measurement
total station
reflectorless distance measurement
Opis:: W ostatnich latach obserwuje się szybki rozwój instrumentów wykorzystujących pomiar odległości bez konieczności stosowania luster. Przeprowadzono badania, które wykazały, że dokładność pomiaru odległości do płaskich i równych ścian wynosi około ±3 mm Z dotychczasowych doświadczeń stosowania takich tachimetrów w pomiarach inwentaryzacyjnych wynika, że pojawiają się problemy z dokładnością pomiaru narożników obiektu. Pomiar odległości odbywa się, bowiem za pomocą wiązki lasera, która daje na obiekcie plamkę o średnicy kilka do kilkudziesięciu mm w zależności od odległości. Odległość jest mierzona nie do punktu, a do pewnej powierzchni. Powoduje to błędy w pomiarze odległości do narożników. Z przeprowadzonych przez autorów badań wynika, że pomiar odległości do narożnika wklęsłego charakteryzuje się błędem systematycznym zmniejszającym wartość odległości o kilka mm (efekt zaokrąglenia narożnika). Pomiar narożników wypukłych jest obarczony podobnym błędem na plus, ale pod warunkiem, że cała wiązka lasera odbija się od bliskiego otoczenia narożnika. Jeżeli celujemy na narożnik tak, iż część wiązki trafia obok narożnika i odbija się od dalszych obiektów, błędy pomiaru odległości mogą wynosić od kilkunastu do kilkudziesięciu mm, a czasami nawet więcej.
In recent years, there has been rapid progress of instruments which are able to measure distance without using reflectors. This method of measurement has been adopted in laser scanners and in some total stations. The range of distance measurement, as well as its accuracy, make it useful for architectural measuring purposes. According to the producers’ information, the accuracy of distance measurement with reflectorless total stations varies between 3 and 5 mm, with the range of measurement up to 1 200 m. The accuracy of object documentation required by Polish technical standards (G-3.4) is 1÷3 cm (for well-preserved objects) – thus, the usage of reflectorless total stations fulfills the accuracy requirements. Experiments using reflectorless total stations in architectural documentation measurements show some problems with pointing onto the wall-corner points. The distance measurement take place with a laser bundle, which illuminates a spot on the object’s surface. The size of the spot is a dozen or so for 50m distance from object, and it increases along with the distance from the object. This means that the resulting measuring distance is the average of the spot surface distances. When the measuring point is the corner of a wall, such an average distance does not match the proper corner point distance. There are two cases of corners (convex or concave corner) and the results of measurements are different for both of them. In case of concave corners, the average distance of the spot is smaller than the real corner distance. The test measurements shows, that this difference is not greater than a few millimeters. Such a difference can be disregarded. The worse case is with convex corners – part of the spot can touch further objects, so the result can differ more, from over a dozen up to several dozen millimeters (max. 130 mm). In such cases, a good solution could be achieved with a proper method of pointing – the whole spot should touch the wall, close to the corner. The result of test measurements (with the execution of pointing requirements) gives the standard deviation of the measured distance ca ±3 mm. Such accuracy proves that reflectorless total stations can be used not only for direct documentation measurements, but also for determination of photogrammetric control points (signalized or not).
Źródło:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2006, 16; 297-303
2083-2214
2391-9477
Pojawia się w:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Metoda opracowywania ultrawysokorozdzielczych ortofotoplanów zabytkowych polichromii z wykorzystaniem zdjęć o różnej rozdzielczości
Method of making ultra-high resolution orthophotoplans of historic frescoes using various resolution images
Autorzy:: Boroń, A.
Pastucha, E.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/130336.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Tematy:: inwentaryzacja fotogrametryczna
malowidło ścienne
ortofotoplan cyfrowy
aerotriangulacja
odległości obrazowe
rozdzielczość obrazów cyfrowych
photogrammetric heritage documentation
fresco
digital ortophotoplan
aerotriangulation
principal distance
digital images resolution
Opis:: W artykule zaprezentowano metodę fotogrametrycznej inwentaryzacji malowideł ściennych z wykorzystaniem linii technologicznej tworzenia ortofotomap w fotogrametrycznej stacji cyfrowej SocetSet. Zaadoptowana dla potrzeb inwentaryzacji malowideł ściennych metoda dopuszcza zmienność elementów orientacji wewnętrznej zdjęć oraz ogranicza prace terenowe poprzez zmniejszenie ilości zdjęć pomiarowych i punktów osnowy fotogrametrycznej. Opisana w artykule metoda zweryfikowana została przy inwentaryzacji malowideł gotyckich zza stalli w prezbiterium katedry w Sandomierzu. Fotogrametryczna rejestracja ściany z malowidłami wykonana została w dwóch etapach. W pierwszym wykonano rejestrację dwuobrazową całej ściany z niską rozdzielczością (ok. 1mm) oraz pomierzono minimalną ilość fotopunktów. W drugim etapie, metodą jednoobrazową, wykonane zostały fotogramy pomiarowe malowidła z rozdzielczością docelową ok. 0.25 mm. Zdjęcia z metody dwuobrazowej posłużyły do zagęszczeniu osnowy fotogrametrycznej (aerotriangulacja) oraz pozyskania Numerycznego Modelu Powierzchni Ściany (NMPS). Natomiast zdjęcia jednoobrazowe, po analitycznym dołączeniu ich do bloku zdjęć niskorozdzielczych, posłużyły do wygenerowania wysokorozdzielczych ortofotoplanów polichromii. Uzyskane wyniki dowiodły, że przy mniejszym nakładzie prac terenowych i kameralnych w stosunku do postępowania standardowego można uzyskać nie gorsze rezultaty. Dlatego opisana metoda może być z powodzeniem stosowana do wysokorozdzielczej inwentaryzacji polichromii w innych obiektach zabytkowych.
The paper presents a method for photogrammetric documentation of historic frescoes using workflow in photogrammetric station SocetSet designed for orthophoto production from aerial photographs. Adapted for the needs of frescoes documentation method allows variation of the internal orientation elements of images and minimizes field work by reducing the amount of test images and photogrammetric control points. Method described in the article has been tested in the documentation of Gothic frescoes behind the choir stalls in the Sandomierz cathedral. Photogrammetric registration of frescoes was made in two stages. In the first photographs were taken in the way to allow stereoscopic observations with low resolution (1 mm) and minimal amount of control points. In the second stage photographs were taken with the object resolution of approximately 0.25 mm with overlay about 10 %. Stereoscopic measurement (both manual and automatic) were conducted to increase amount of control points (aerotriangulation) and to obtain digital surface model. Whereas single, high resolution photographs were taken to create resultant orthophotoplans. The adoption of a solution in which the orthophoto is generated from different pictures than those who underwent the aerotriangulation and were used to obtain digital surface model minimizes field work and reducestime-consuming computing. Collecting of stereoscopic images was conducted using quasi-aerial technique of taking series of photos with overlay around 55%. Calibrated SLR-camera Canon 5D -Mark II with 50 mm lens was used in the process. Control points were determined with an accuracy of ± 1 mm. High resolution photographs were taken with SLR-camera Canon 5D - Mark II with 150 mm lens. The pictures were taken using autofocus mode which provided highest possible sharpness. Conducted analysis of influence of variability of internal orientation elements on resultant orthophotoplans showed that in this conditions automatic focus shouldn’t reduce orthophotoplans accuracy. Digital photogrammetric station SocetSet was used to perform aerotriangulation of basic images. Then automatic measurement was performed to create digital surface model. Afterwards, using resection exterior orientation elements of high resolution images were calculated. In the end orthoimages were created and put together into one resultant orthophotoplan. The results showed that with no loss to accuracy, field and desk work can be reduced. Therefore, the described method can be successfully applied to the high resolution documentation of frescoes in other historic buildings.
Źródło:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2012, 24; 53-62
2083-2214
2391-9477
Pojawia się w:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Wybrane aspekty opracowania dokumentacji architektonicznej obiektów zabytkowych
Some aspects of architectural documentation of cultural heritage objects
Autorzy:: Kędzierski, M.
Walczykowski, P.
Fryśkowska, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/131328.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Tematy:: naziemny skaning laserowy
dokumentacja architektoniczna
teksturowanie
modele 3D obiektów
terrestrial laser scanning
close range photogrammetry
architectural documentation
texturing
3D model
cultural heritage
Opis:: Modele elewacji i rysunki wektorowe są często wykorzystywane przez architektów i konserwatorów zabytków do tworzenia dokumentacji architektonicznej zabytkowych obiektów sztuki sakralnej i świeckiej. Służą one jako informacja niezbędna do odtworzenia np. faktycznego i dokładnego stanu obiektu sprzed renowacji, stworzenia ortoobrazu obiektu lub bardzo dokładnych przekrojów. Ponadto, dane ze skaningu laserowego mogą być wykorzystane także do badania stanu uszkodzeń obiektów zabytkowych zarówno pod względem kształtu jak i ich struktury. Prace badawcze przeprowadzone zostały skanerem impulsowym na przykładzie jednego z warszawskich kościołów. W ramach projektu zostały zeskanowane: elewacja kościoła, główne sklepienie, ołtarze, ambona i organy. Skaning fasady kościoła wykonano z rozdzielczością 7 mm, natomiast przy badaniach takich elementów jak sklepienie czy uszkodzenia ścian konieczne było zmniejszenie rozdzielczości poniżej 1 mm. Przeprowadzone badania pozwoliły określić np. szerokość szczeliny czy rysy, do jakiej jej pomiar jest możliwy (w naszym przypadku były to 2 mm), a także zamodelować uszkodzenia np. kolumny lub ściany oraz obliczyć powierzchnię i objętość ubytku. Wykorzystanie metody tarcz celowniczych do łączenia skanów umożliwiło wektorowe opracowanie elewacji kościoła z dokładnością rzędu 0.005 m. Błąd względny opracowania pozostawał na poziomie 1: 6000. W ramach prac wykonano teksturowanie obiektu, co jest szczególnie ważne wówczas, kiedy należy wykonać ortoobraz elewacji, rzeźb, fresków czy malowideł.
Façade models and vectorial sketches are used by architects and conservators in architectural documentation of cultural heritage objects of sacred and lay art. In most cases, the information thus obtained is very important information, particularly when it is desired to visualise the real and accurate condition of the object before it is renovated, or if it is necessary to generate orthophotos or very precise cross-sections. Furthermore, such data can be used also for examining damage to the shape or structure of cultural heritage objects. Very often, polychrome or ornamental elements of paintings or sculptures are damaged. Therefore, an attempt was made to assess the potential of a scanner not only for 3D model generation and visualisation, but also for determining the utility of such measurements in renovation or architectural works. We focused at investigating scanner precision and utility of <1 mm resolution where the objects were damaged or fractured. This approach turned out useful for measuring very small, singular architectural defects or bursts in places hard to reach. The experiments performed made it possible to determine the width of crevices or scratches that were as small as 2 mm. In addition, a model of damage to a column was generated and the surface and volume of the column was calculated. The Scan World recording was used with the HDS target method, which provided a 5 mm accuracy of the vectorial model (the relative error was 1:6000). Another important aspect of architectural documentation is texture. It is particularly crucial when it is desired to take an orthophoto of a façade, of sculptures, frescoes, or paintings. The most modern scanners have an internal digital camera. However, for texturing an external KODAK DCS 14n Pro digital camera, with 4500 x 3000 pixels matrix and with 24 mm focal length lens was used. Based on the 7 homological points in both of the scan and he image, the error of fitting and texturing process was found to amount to 0.84 pixel.
Źródło:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2008, 18a; 221-230
2083-2214
2391-9477
Pojawia się w:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Opracowanie ortofoto obiektu zabytkowego metodami fotogrametrii bliskiego zasięgu z wykorzystaniem naziemnego skaningu laserowego
Generation of orthophotos of historic structures using close range photogrammetry and terrestrial laser scanning
Autorzy:: Kędzierski, M.
Wilińska, M.
Fryśkowska, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/129954.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Tematy:: fotogrametria bliskiego zasięgu
ortofoto
naziemny skaning laserowy
model 3D
dokumentacja architektoniczna
close range photogrammetry
orthophoto
close range laser scanning
3D model
architectonic documentation
Opis:: W Polsce zasady inwentaryzacji architektonicznej regulują wytyczne techniczne G-3.4 sprzed 30 lat. Określają one, jakie materiały i informacje o aktualnym stanie obiektu są wymagane i niezbędne w pracach projektowych i technicznych służących ochronie zabytków. Jednym z takich opracowań jest rysunek wektorowy tworzony na podstawie opracowania fotogrametrycznego w postaci ortoobrazu. Jest to jednak proces długotrwały, w którym czas wykonania produktu końcowego wzrasta wraz ze stopniem szczegółowości obiektu. Podstawową trudnością takiego opracowania jest wygenerowanie prawidłowego modelu 3D obiektu. Przedmiotem pomiarów był kościół Św. Anny w Warszawie. Prace badawcze podzielone zostały na dwa etapy – opracowanie sklepień nawy głównej oraz elewacji kościoła. W przypadku sklepień kolebkowych, w pierwszej kolejności do transformacji obrazów wykorzystano metodę DLT (ang. Direct Linear Transformation). Drugie podejście opierało się na przeprowadzeniu terratriangulacji stereopar metodą wiązek i utworzeniu Numerycznych Modeli Powierzchni Obiektu (NMPO) dwoma sposobami – na podstawie zorientowanych stereopar oraz z wykorzystaniem chmury punktów pozyskanej ze skaningu laserowego. Następnie na podstawie obu modeli wygenerowano ortoobrazy. Fasadę kościoła opracowano w podobny sposób, również z wykorzystaniem NMPO utworzonych różnymi metodami. Na podstawie przeprowadzonych badań można stwierdzić, że praktycznie nie ma możliwości wygenerowania prawidłowego modelu 3D obiektu zabytkowego o skomplikowanym kształcie metodą w pełni automatyczną. Metody półautomatyczne również nie są korzystnym sposobem, ze względu na długi czas opracowania. Dlatego też zastosowanie modelu 3D pochodzącego z naziemnego skaningu laserowego jest optymalnym rozwiązaniem, które umożliwia znaczne ograniczenie czasu pracy i prawidłowe przeprowadzenie procesu ortorektyfikacji.
In Poland there are some technical instructions that determine rules of creating architectonic documentation. For example, a kind of information about a real object condition and other data necessary for further design works, etc. Very often, on the basis of photogrammetric products (like orthophoto) vectorial sketches are created. As we know, this process is very time-consuming, especially when the historic building has a lot of detail. The main problem here is generating a correct 3D model of the structure. Research has been conducted on the Saint Anna Church in Warsaw. The work was divided into two stages: measurements of the nave vaulting and the church façade. When working with the barrel vaulting, the primary image transformation was conducted using the DLT (Direct Linear Transformation ) method. A second approach was based on terratriangulation of image stereopairs and creating a Digital Surface Model by means of two methods: one based on oriented stereopairs and the other by using a point cloud acquired with a laser scanner. Orthoimages were then generated using both models. The church façade was measured in a similar way, using the Digital Surface Model obtained with both methods. On the basis of our research we can say that practically there is no possibility to automatically generate accurate and correct 3D models of historic buildings (because of their complex shapes and dimensions). Semi-automatic methods require more time. Using 3D models from terrestrial laser scanning data (point clouds) enables significant time efficiency and generation of correct orthophotos.
Źródło:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2010, 21; 149-158
2083-2214
2391-9477
Pojawia się w:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Wirtualna kopia reliktów romańskich z kościoła św. Andrzeja w Krakowie
Virtual copy of romanesque relicts of st. Andrew’s church in Kraków
Autorzy:: Boroń, A.
Dziedzic, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/130147.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Tematy:: cyfrowa inwentaryzacja fotogrametryczna
model szkieletowy
model powierzchniowy
fotoplan cyfrowy
tekstura naturalna
wizualizacja
VRML
architectural documentation
digital photoplan
wire frame model
surface modeling
natural texture
visualization
Opis:: Odsłonięte w 2003 roku w kościele św. Andrzeja w Krakowie relikty romańskiej absydioli wraz z przyległym do niej fragmentem nawy, pokryte w dużej części malowidłami stanowią jedno z największych odkryć ostatnich lat w Krakowie. Ujawniona dekoracja malarska jest unikatem ze względu na czas jej powstania (XII w.) i prawdopodobnie stanowi najstarszy zachowany zespół romańskich fresków w Polsce. W roku 2001 i 2003 zespół Zakładu Fotogrametrii i Informatyki Teledetekcyjnej WGGiIŚ AGH wykonał dwie fotogrametryczne dokumentacje cyfrowe w postaci fotoplanów obiektu. Fotoplany przedstawiały stan przed i po zakończeniu prac konserwatorskich. Ze względu na niedostępność obiektu związaną z jego lokalizacją na terenie klasztoru o ścisłej klauzurze, autorzy podjęli próbę wykonania wirtualnej kopii 3D reliktów romańskich jedynie na podstawie istniejących fotoplanów oraz geodezyjnych i fotogrametrycznych materiałów źródłowych. W artykule opisano wszystkie etapy prowadzące do pozyskania wirtualnej kopii zabytku. Począwszy od dokumentacji fotogrametrycznej, przez model wektorowy 3D, do modelu powierzchniowego pokrytego naturalnymi teksturami. Dodatkowo wykonany został również model zrekonstruowanej absydioli na podstawie analizy geometrycznej jej pozostałości. Ostatecznie wizualizowany model absydioli zapisany został w języku VRML dla potrzeb udostępnienia go poprzez Internet.
One of the biggest archaeological discoveries in Kraków in recent years were relicts of Romanesque architecture – an apse with an adjoining fragment of a nave, which were found in St. Andrew church in 2003. These relics are mostly covered by unique XII century’s frescos -probably the oldest Romanesque wall paintings in Poland. Photogrammetry and Remote Sensing Information Department team made two digital documentations of the object in the form of photoplans, from the years 2001 and 2003 (before and after conservation works). Because of the inaccessible location of the object to visitors (enclosure at a convent) the authors made the virtual 3D copy of the object based only on existing photoplans and source surveying materials. In this paper, the authors describe all stages of this elaboration. The wire frame model was created based on vectors, which were prepared using the VSD photogrammetric station, while elaboration of stereopairs was made with a UMK 10/1318 camera. The edges, which were invisible on stereopairs, were reconstructed based on existing photoplans with the application of the special geometrical constructions. Three versions of the wire frame model were prepared: the nave with the remains of an apse, the nave with an entrance wall and the nave with the geometrical reconstruction of an apse. Based on wire-frame models, all surfaces of the object were defined. Both wire-frame and surface models were prepared with the use of AutoCad. The irregular surface models of Romanesque relicts were covered by natural textures of high resolution photoplans. This rendering process was made using 3Dsmax software. The visualized model of the apse was converted into VRML to make it available in the Internet. The result of the described work shows the possibility of creating detailed, irregular 3D models of objects, which meet accuracy standards of photogrammetric documentation, based only on source survey data collected for photogrammetric documentation (in the form of photoplans) purposes.
Źródło:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2006, 16; 75-85
2083-2214
2391-9477
Pojawia się w:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Metoda wytwarzania barwnych fotoplanów rozwinięć malowideł na powierzchniach kolebkowych z zastosowaniem kamery fotogrametrycznej i aparatów cyfrowych
The creation of colour developments’ photoplans of frescos located on cylindrical vaults surfaces using both photogrammetric and digital cameras
Autorzy:: Boroń, A.
Wróbel, A.
Kocierz, R.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/130366.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Tematy:: inwentaryzacja architektoniczna
sklepienie kolebkowe
fotoplan cyfrowy
rozwinięcie malowidła
aparat cyfrowy
kamera fotogrametryczna
architectural documentation
cylindrical vault
digital photomap
development of fresco surface
digital camera
photogrammetric camera
Opis:: Aparaty cyfrowe w przeciwieństwie do tradycyjnych, analogowych technik fotograficznych pozwalają szybko i tanio pozyskać cyfrowe obrazy w barwach naturalnych. Z takich obrazów po przetworzeniu, zmozaikowaniu i opracowaniu edycyjnym można utworzyć dokumentację fotogrametryczną w postaci cyfrowych, barwnych fotoplanów. O jakości dokumentacji cyfrowej decyduje odpowiednio dobrana rozdzielczość terenowa umożliwiająca przedstawienie najdrobniejszych szczegółów obiektu. Dla malowideł ściennych przyjmujemy, że piksel terenowy nie powinien być większy niż 1mm. Przy takim założeniu, wykonanie fotomapy cyfrowej wielkopowierzchniowych malowideł ściennych wymaga często wykonania dużej liczby zdjęć aparatem cyfrowym. Opracowywanie cyfrowych rozwinięć wymaga znajomości parametrów geometrycznych powierzchni, na której znajduje się malowidło oraz współrzędnych obrazowych i współrzędnych terenowych dużej liczby punktów dostosowania. Do przetwarzania wykorzystuje się metodę transformacji wielomianowej lub metodę elementów skończonych. Najprostszym sposobem uzyskania odpowiednio dużej liczby punktów dostosowania oraz parametrów geometrycznych kolebki jest stereoskopowy pomiar jej powierzchni. Opracowanie kilku, kilkunastu, a czasami kilkudziesięciu stereogramów zdjęć cyfrowych wymaga skalibrowanego aparatu cyfrowego oraz geodezyjnego pomiaru dużej liczby fotopunktów lub wyrównania sieci terratriangulacji. Dla zmniejszenia pracochłonności opracowania autorzy proponują metodę, w której wykorzystuje się zarówno czarno-białe zdjęcia z wielkoformatowej kamery fotogrametrycznej jak i kolorowe obrazy z aparatu cyfrowego. Zdjęcia z kamery fotogrametrycznej służą do uzyskania informacji o geometrii kolebki, na której znajduje się malowidło i do kameralnego pozyskania punktów dostosowania niezbędnych do przetworzenia barwnych, wysokorozdzielczych zdjęć z aparatów cyfrowych.
In contrast with traditional, analog photographic techniques, digital cameras are a cheap and quick way to take digital images of a object in natural colors. Such images, after a resampling and mosaicing process, and after final edition, compose the photogrammetric documentation in the form of colour digital photomaps. The quality of digital documentation depends on an object’s resolution of images, which should provide registration of every smallest object’s detail. For paintings on walls, it was assumed that the local pixel should not exceed 1mm. In consequence, generating digital photoplans of large area frescos often requires the taking of many pictures by digital camera. Elaborating digital developments requires knowledge of the geometrical parameters of the painting’s surface and also both the image’s and object’s coordinates of a large number of corresponding points. Resampling is done using polynomial or finite element transformation. The easiest way to obtain a sufficient number of corresponding points and geometrical parameters of a cylindrical vault is a stereoscopic measurement of its area. Elaborating a high number of stereopairs of digital images requires a calibrated digital camera and terrain survey of a large number of control points, or adjustment of a terratriangulation net. To make the processing less laborious, we suggest a method in which both greyscale pictures made with large-format photogrammetric camera and colour images taken with a digital camera are used. The metric pictures are used for determining vault geometry as well as for measurement of corresponding points, which are necessary for colour digital images of high-resolution rectification.
Źródło:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2006, 16; 87-96
2083-2214
2391-9477
Pojawia się w:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Fotoplan rozwinięcia trudnodostępnych polichromii bizantyńskich w absydzie katedry w Sandomierzu
Development of hard to reach byzantine polychromy located in apse of cathedral church in Sandomierz
Autorzy:: Boroń, A.
Borowiec, M.
Pirowski, T.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/130416.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Tematy:: inwentaryzacja fotogrametryczna
fotoplan cyfrowy polichromii
fotoplan rozwinięcia
osnowa geodezyjna i fotogrametryczna
aparat cyfrowy
stereogram cyfrowy
photogrammetric documentation
digital photoplans of polychromy
development’s photoplans
surveying network
photogrammetric control points
digital cameras
digital stereograms
Opis:: W artykule przedstawiono fotogrametryczną metodę opracowania fotoplanów rozwinięć polichromii bizantyńskich usytuowanych na trzech ścianach absydy katedry sandomierskiej. Malowidła znajdujące się za ołtarzem są albo całkowicie niedostępne – przykryte ścianą ceglaną, albo trudnodostępne – przysłonięte przez kolumny i duży gzyms zwieńczający ołtarz. Ekstremalnie trudne warunki pomiarowe spowodowały, że specjalnie dla tego obiektu opracowano metodę pomiaru fotogrametrycznego umożliwiającą wykonanie dokumentacji w postaci wysokorozdzielczych fotoplanów rozwinięcia polichromii. Wykorzystano aparat cyfrowy Sony A900, który z obiektywem o ogniskowej 20 mm zapewnił największy kąt widzenia. Stereogramy pomiarowe wykonano skalibrowanym aparatem cyfrowym Minolta Dynax 5D (f=20 mm) ze specjalnie skonstruowanej pionowej bazy. Właściwe oświetlenie zapewniła pierścieniowa lampa błyskowa Sigma EM 140 DG. Pomierzona niezależnie na czterech poziomach rusztowania osnowa fotogrametryczna przetransformowana została do wspólnego układu z wykorzystaniem pośrednich punktów sytuacyjnych widocznych przynajmniej z dwóch stanowisk instrumentu. Pomiary geodezyjne wykonano metodą biegunową z wykorzystaniem tachimetru bezlustrowego TCR 407 Leica. Fotoplany rozwinięć trudnodostępnych fragmentów malowideł wykonano metodą dwuetapową. W pierwszym etapie na podstawie wykonanych stereogramów pomiarowych utworzono fotoplany bazowe charakteryzujące się poprawną geometrią, ale niską czytelnością spowodowaną bardzo niekorzystną orientacją osi zdjęć w stosunku do płaszczyzny ściany. W drugim etapie na fotoplany bazowe nałożono zdjęcia pomiarowe wykonane prostopadle do powierzchni malowideł. Opracowanie kameralne wysokorozdzielczych fotoplanów rozwinięć wykonano z wykorzystaniem autografu cyfrowego VSD, oprogramowania PI-Calib, Microstation oraz ImageAnalyst. Korektę radiometryczną fotomozaik wykonano w programie Adobe Photoshop CS2. Fotoplan wynikowy o rozdzielczości obiektowej 1mm posiada szacowaną dokładność wewnętrzną na poziomie ±3mm.
The paper presents a photogrammetric method for creation of developments of a Byzantine polychromy located on three apse walls of the cathedral church in Sandomierz. A big part of the polychromy is presently located behind a baroque altar, which was built in 18th century. The paintings behind the altar are either fully hidden by a brick wall, connected with altar, or hard to reach because of pillars and the cornice of the altar. Additional difficulties for photogrammetric measurements are caused by metal scaffolding elements situated close to the wall. To prepare the development of polychromy in a digital photoplan form of high resolution, and overcome the difficulties, a particular method of photogrammetric measurement was adopted. A digital camera Sony A900 (format 24x36mm) with objective of focal length 20mm assured maximum angle of view. Pictures of stereograms were taken with a calibrated digital camera Minolta Dynax 5D/f=20mm, from specially constructed vertical basis. Proper lighting was insured by a collar flash lamp Sigma EM 140 DG. Photogrammetric control points were measured from four levels of the scaffolding, and then transformed to one coordinate system, based on ground tie points (details of object), measured at least from two observation points. For surveying, the reflectorless total station TCR 407 Leica was used. Photoplans of development of the hard to reach fragments of the polychromy were made with a two stage method. In first stage, the development matrix was generated, based on stereo-measurements and photograms used in the stereograms. This matrix had proper geometry, but the quality of image was not good enough, because of wrong angle of the exposure axis relative to the wall surface. In second stage, photograms with the axis normal to the wall, were resampled into the basic matrix. Digital stereoplotter VSD, softwares: PI-calib, ImageAnalyst and MicroStation V8 were used for processing of high resolution developments. For radiometric correction of the product, the program Photoshop CS2 was used.
Źródło:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2010, 21; 33-42
2083-2214
2391-9477
Pojawia się w:: Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "documentation," wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język