Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Biodegradacja" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Usuwanie domieszek organicznych z wody na węglach aktywnych w procesach adsorpcji i biodegradacji
    Organic matter removal by adsorption and biodegradation on GAC filter beds
    Autorzy:
    Mołczan, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237023.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    biodegradacja
    zanieczyszczenie wód
    Opis:
    Activated carbons made use of in water treatment owe their specific properties to their developed internal structure, which is characterized by a specific surface. Macroporous carbons accumulate 1.5 to 3 times as much biomass capable of degrading organic matter as do microporous carbons, which have a better capacity of removing dissolved organics (DOC). The experimental study reported in this paper was carried out at the pilot plant of the Wroclaw Waterworks, using samples of infiltration water (which had been treated by aeration and sand filtration), as well as micro- and macroporous GAC beds. The contribution of adsorption and biode gradation to the efficiency of organic matter removal was assessed. The utility of the two carbons when applied for the needs of water treatment was also analyzed.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 1999, 3; 20-25
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Właściwości, występowanie i biodegradacja ibuprofenu w środowisku wodnym
    Properties, occurrence and biodegradation of ibuprofen in aquatic environment
    Autorzy:
    Marchlewicz, A.
    Guzik, U.
    Wojcieszyńska, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236734.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    ibuprofen
    woda
    biodegradacja
    water
    biodegradation
    Opis:
    Konsekwencją powszechnego stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych, w tym ibuprofenu, jest ich obecność zarówno w ściekach, jak i w wodach powierzchniowych, do których odprowadzane są ścieki z oczyszczalni komunalnych, co może prowadzić do pojawiania się farmaceutyków również w wodzie wodociągowej. Ze względu na małą zawartość ibuprofenu w środowisku wodnym nie obserwuje się toksyczności ostrej, natomiast z uwagi na stały kontakt organizmów z tym lekiem istotne jest poznanie mechanizmów toksyczności chronicznej. Ponadto wiedza na temat migracji ibuprofenu w środowisku wodnym oraz przebiegu jego biodegradacji jest niepełna. Opisano jedynie kilka gatunków mikroorganizmów (głównie grzybów) zdolnych do metabolizowania tego leku. Dotychczasowy stan wiedzy wykazuje, że biotransformacja ibuprofenu zachodzi prawdopodobnie przez jego hydroksylację do 1,2-dihydroksyibuprofenu. Jedynym opisanym szczepem bakterii zdolnym do wykorzystywania ibuprofenu jako źródła węgla i energii jest Sphingomonas sp. Ibu-2. Pierwszym etapem rozkładu tego leku jest tioestryfikacja, a następnie dochodzi do usunięcia łańcucha propionowego z równoczesnym utlenieniem pierścienia do 4-izobutylokatecholu, który podlega ekstradiolowemu rozszczepieniu. Poznanie dróg metabolizowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych pozwoli na skuteczniejsze oczyszczanie ścieków komunalnych z tego typu zanieczyszczeń, a przez to znaczącą poprawę jakości wód powierzchniowych.
    Common use of non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs), including ibuprofen, leads to drug presence in sewage but also in surface waters, which they enter with municipal treatment plants effluent. As a result, the drugs may also be found in tap water. Due to low ibuprofen concentration in aquatic environment, acute toxicity is not observed. Yet, continuous exposure of aquatic organisms to the drug makes it important to study chronic toxicity mechanisms. Moreover, knowledge of ibuprofen migration and the time course of its biodegradation in the aquatic environment is incomplete. Only a few microorganism species (mainly fungi) able to metabolize ibuprofen have been described. The current research suggests that ibuprofen biotransformation proceeds by its hydroxylation to 1,2-dihydroxyibuprofen. Sphingomonas spp. Ibu-2 is the only described bacterial strain able to use ibuprofen as a sole carbon and energy source. Thioestrification is the first step in ibuprofen degradation. Then, propionic chain is removed with simultaneous oxidation of aromatic ring to 4-isobutylcatechol, which is then cleaved by extradiol enzymes. Knowledge of pathways of NSAID metabolism will allow for more effective removal of such pollutants from municipal wastewater, resulting in a significant improvement of surface water quality.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2015, 37, 1; 65-70
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie pleśni z rodzaju Penicillinum do biodegradacji związków chloroorganicznych
    Autorzy:
    Maliszewska, I.
    Urbaniak, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237397.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    pleśnie Penicillinum
    biodegradacja
    związki chloroorganiczne
    Opis:
    Halogenated compounds occurwidely in the biosphere either as natural products or as xenobiotic compounds entering the environment with the use of herbicides and pesticides. In recent years some microorganisms have been reported capable of degrading many of these substrates. Microbial growth on halo-genated compounds requires production ofcatabolic enzymes to cleave the carbon-halogen bonds. The objective of the present study was to examine the ability ofPenicillium sp. G3 (isolated from soil) to degrade chlorinated substrates. Penicillium sp. G3 was able to grow on the investigated halogenated compounds as sole carbon/energy source. Of these, mono-and dichloropro-panes were found to be the best carbon/energy sources. Of the chlorinated acids used for the purpose of the study, 4-chlorobu- tyric and 5-chlorovaleric acids were the best substrates for the growth ofPenicillium sp. G3. All the investigated compounds were degraded with the release of chloride ions to the growth medium. The best substrate for dechlorination was 4-cmorobu-tyric acid. The addition of glucose to the medium stimulated dehalogenation. The results showed that Penicillium sp. G3was not able to mineralize the chemicals tested. Thus, to provide complete mineralization it is necessary to use a mixed popu lation of fungi and bacteria. Having a remarkable ability to dehalo-genate a variety of chlorinated compounds, Penicillium sp. G3 may become an effective component of a mixed culture, thus initiating mineralization of the investigated chemicals.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 1999, 2; 24-45
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Usuwanie kwasów halogenooctowych w zintegrowanym procesie biodegradacja-ultrafiltracja z zastosowaniem enzymatycznych membran kapilarnych
    Removal of haloacetic acids by the integrated process biodegradation-ultrafiltration involving enzymatic capillary membranes
    Autorzy:
    Kowalska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237159.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    kwasy halogenooctowe
    biodegradacja
    enzymatyczne membrana ultrafiltracyjna
    haloacetic acids
    biodegradation
    enzymatic ultrafiltration membrane
    Opis:
    Przedstawiono wyniki badań nad usuwaniem pięciu wybranych kwasów halogenooctowych (HAA) z modelowego roztworu wodnego w procesie biodegradacja-ultrafiltracja. Badania przeprowadzono w reaktorze z kapilarnymi membranami ultrafiltracyjnymi, na powierzchni których unieruchomiono enzymy rozkładające HAA. Zostały one wyizolowane ze szczepów bakterii z rodzajów Acinetobacter, Arthrobacter, Pseudomonas oraz Bacillus, wyodrębnionych z osadu czynnego, zaadaptowanego do rozkładu HAA. Roztwór modelowy HAA składał się z mieszaniny MCAA, DCAA, TCAA, MBAA i DBAA o zawartości 1 g/m3 każdego z nich. Otrzymane wyniki pozwoliły na wyznaczenie najkorzystniejszych parametrów operacyjnych procesu. Optymalne ciśnienie transmembranowe wynosiło 0,075 MPa, a liniowa prędkość przepływu roztworu modelowego - 0,75 m/s. Po 3 h prowadzenia procesu w takich warunkach z wody modelowej zostały całkowicie usunięte kwas monochlorooctowy i monobromooctowy, a po 4 h pozostałe kwasy. Skrócenie wyznaczonego czasu kontaktu można uzyskać zwiększając powierzchnię aktywną membran, co będzie przedmiotem dalszych prac z tego zakresu.
    Five haloacetic acids (HAA) of choice were removed from a model solution in the course of the integrated process biodegradation-ultrafiltration. Experiments were performed in a reactor containing capillary ultrafiltration membranes with HAA-degrading enzymes immobilized on their surfaces. The enzymes had been isolated from bacterial strains of the genera Acinetobacter, Arthrobacter, Pseudomonas and Bacillus separated from active sludge adapted to HAA degradation. The model HAA solution was a mixture composed of MCAA, DCAA, TCAA, MBAA and DBAA (each in the amount of 1 g/m3). Based on the results obtained, the most advantageous operating parameters of the process were determined. Optimal transmembrane pressure amounted to 0.075 MPa, linear flow velocity of the model solution being 0.75 m/s. Under such conditions, complete removal of monohaloacetic and monobromoacetic acids was achieved after 3 hours, and that of the other acids after 4 hours of the process. The time of contact can be reduced by increasing the active surface area of the membranes, but this issue will be dealt with in a future study.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2011, 33, 4; 49-51
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biodegradacja polichlorowanych bifenyli przez zespół mikroorganizmów wyizolowanych z wody i gleby
    Biodegradation of polychlorinated biphenyls with microorganisms isolated from water and soil
    Autorzy:
    Piekarska, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236580.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    polichlorowane bifenyle
    biodegradacja PCB
    test Amesa
    właściwości mutagenne
    polychlorinated biphenyls
    PCBs biodegradation
    Ames test
    mutagenic properties
    Opis:
    Praca przedstawia rezultaty badań dotyczące możliwości biodegradacji chloroorganicznych składników preparatu technicznego Aroclor 1242. Z wody i gleby skażonej związkami chloroorganicznymi wyizolowano zespół mikroorganizmów składający się z dziewięciu aktywnych szczepów zdolnych do rozkładu polichlorowanych bifenyli (PCB). Szczepy te należały do następujących rodzajów: Micrococcus, Alcaligenes, Arthrobacter i Pseudomonas, Rhodotorula i Candida. Następnie zbadano przydatność pozyskanych drobnoustrojów do rozkładu składników Arocloru 1242 w hodowlach pojedynczych szczepów i ich mieszaniny. Postęp biodegradacji badano metodami mikrobiologicznymi, biochemicznymi i chemicznymi. Do oznaczeń zawartości PCB zastosowano chromatograf gazowy z selektywnym (względem związków chloroorganicznych) dedektorem ECD. Zbadano także potencjalne właściwości mutagenne produktów pobiodegradacyjnych metodą testu Amesa. Wszystkie badane mikroorganizmy odznaczały się dobrymi właściwościami biodegradacyjnymi, rozkładając PCB z wydajnością 5÷60%. Największą wydajność rozkładu preparatu Aroclor 1242, około 72%, uzyskano w przypadku zastosowania mieszanej kultury, a nie pojedynczych aktywnych szczepów. Badania biochemiczne wykazały wysoką aktywność biologiczną szczepów podczas trwania procesu rozkładu PCB, co potwierdziło wyniki badań analitycznych. Badania genotoksyczności powstających metabolitów biodegradacji, wykonane testem Amesa, wykazały brak obecności związków o charakterze mutagennym i rakotwórczym w większości ekstraktów pobiodegradacyjnych.
    Owing to their high toxicity, strong bioaccumulation and low degradability, chloroorganic compounds raise serious ecological problems. The objective of the study reported in this paper was to degrade polychlorinated biphenyls (PCBs), the components of the commercial Aroclor 1242 mixture, with microorganism cultures isolated from chlororganic-contaminated water and soil. There were nine strains, the majority of which belonged to the genera Micrococus, Alcaligenes, Arthrobacter, Pseudomonas, Rhodotorula and Candida. The taxonomic status of the isolated strains and their ability to degrade PCB congeners were determined. The biodegradation of the Aroclor 1242 components was monitored using microbiological, biochemical and chemical methods. PCB concentrations were determined by gas chromatography (GC-ECD). Potential mutagenic and carcinogenic properties of the biodegradation products were examined with the Ames test. The PCB congeners were degraded by selected bacterial strains with an efficiency which ranged from 5% to 60%. The highest efficiency (72%) was achieved with a mixed culture. Bioindication studies showed that, in the majority of instances, no mutagenic metabolites were produced in the course of the biodegradation process.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2003, R. 25, nr 2, 2; 21-27
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podstawy modelowania matematycznego procesu adsorpcji-biodegradacji w złożach granulowanych węgli aktywnych
    Principles to mathematical modeling of the adsorption-biodegradation process in granular active carbon beds
    Autorzy:
    Mołczan, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236428.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    oczyszczanie wody
    węgiel aktywny
    adsorpcja
    biofilm
    biodegradacja
    modelowanie matematyczne
    water treatment
    active carbon
    adsorption
    biodegradation
    mathematical modeling
    Opis:
    Szczególna zdolność złóż sorpcyjnych do zatrzymywania niesionych wraz z wodą mikroorganizmów powoduje wytworzenie na ich powierzchni błony biologicznej i nadanie złożu cech tzw. aktywności biologicznej. Biomasa zasiedlająca stopniowo powierzchnię sorbentu zaburza mechanizm adsorpcji, oddziałując zarówno z adsorptywem jak i z adsorbatem. W pracy omówiono podstawy modeli matematycznych procesu adsorpcji-biodegradacji próbujące opisać to oddziaływanie. W tym celu oparto się na przeglądzie koncepcji profilu stężeń w warstwie granicznej oraz na dyskusji nad szeroko rozumianymi uwarunkowaniami rozwoju błony biologicznej. Do parametrów opisu procesu adsorpcji-biodegradacji zaliczono wielkości charakteryzujące adsorbent, błonę biologiczną, a także parametry opisujące hydraulikę układu. Podkreślono złożoność analizowanego zagadnienia, która powoduje konieczność kalibracji modeli procesu opartej na pośrednim wyznaczaniu wielkości trudno mierzalnych, do których zaliczono wskaźniki związane z dyfuzją substratów przebiegającą w biofilmie.
    The specific ability of a sorption bed to retain water-borne microorganisms accounts for the formation of a biofilm on its surface, which then becomes endowed with biological activity. The biomass that gradually colonizes the adsorbent surface disturbs the mechanism of adsorption, thus interacting with both the adsorptive and adsorbate. Our study aimed at describing the mathematical models of the adsorption-biodegradation process which incorporate this interaction. For this purpose, the concept of the concentration profile in the boundary layer was reviewed and the mechanisms involved in the development of the biofilm were analyzed in detail. The quantities characterizing the adsorbent and the biofilm, as well as those describing the hydraulics of the system, were adopted as the parameters of the adsorption-biodegradation process. The complexity of the problem under analysis necessitated the use of a model calibration procedure involving indirect determination of the quantities that were difficult to measure, i.e. those linked with the diffusion of substances in the biofilm. słowa kluczowe polskie: Oczyszczanie wody, węgiel aktywny, adsorpcja, biofilm, biodegradacja, modelowanie matematyczne.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2006, R. 28, nr 3, 3; 9-14
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ obciążenia osadu czynnego ładunkiem związków organicznych na obecność wolnych kwasów tłuszczowych w ściekach
    The effect of substrate-loading on the free fatty acids presence in wastewater
    Autorzy:
    Łobos-Moysa, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237422.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    oczyszczanie ścieków
    biodegradacja
    osad czynny
    kwasy tłuszczowe długołańcuchowe
    wastewater treatment
    biodegradation
    activated sludge
    long chain fatty acids
    Opis:
    Badano wpływ zastosowania różnych wartości obciążenia osadu czynnego ładunkiem związków organicznych (wyrażonych jako BZT5) w zakresie <0,2 gO2/(g∙d), 0,2÷0,4 gO2/(g∙d) i >0,4 gO2/(g∙d) na skuteczność oczyszczania modelowych ścieków komunalnych z dodatkiem oleju rzepakowego. Biodegradację ścieków prowadzono w skali laboratoryjnej metodą osadu czynnego w warunkach tlenowych. Skuteczność procesu określono na podstawie wartości ChZT oraz zawartości zanieczyszczeń specyficznych – wolnych długołańcuchowych kwasów tłuszczowych. Zawartość tych kwasów w ściekach oznaczano metodą własną z użyciem chromatografu gazowego Saturn 2100T (Varian) oraz z zastosowaniem pojedynczych wzorców kwasów oraz ich mieszaniny (C8:0–C24:0). Stwierdzono, że w największej ilości w ściekach surowych występował kwas nasycony – palmitynowy (46÷156 mg/m3) oraz kwasy nienasycone – oleinowy (78÷180 mg/m3) i linolowy (0÷190 mg/m3). Wykazano, że w bioreaktorach zachodziło zarówno zmniejszanie, jak i wzrost zawartości analizowanych kwasów tłuszczowych, przy czym w tym samym czasie wartość ChZT ścieków ulegała stopniowemu zmniejszaniu w ciągu 24 h badań.
    The impact of various organic loading values (measured as BOD5) of activated sludge in the range of <0.2 gO2/(g∙d), 0.2–0.4 gO2/(g∙d) and >0.4 gO2/(g∙d) on the treatment effectiveness of synthetic municipal wastewater with an addition of edible rape oil was investigated. The wastewater biodegradation was conducted by an activated sludge method under aerobic conditions. The process effectiveness was evaluated on the basis of the amount of organic compounds present, i.e. COD as well as free long-chain fatty acids (LCFAs). The LCFA content in wastewater was determined by the proprietary method employing gas chromatographer Saturn 2100T (Varian) with individual fatty acid standards and their mixture (C8:0–C24:0). In the raw wastewater the highest concentration of saturated palmitic acid (46–156 mg/m3) and of unsaturated oleic (78–180 mg/m3) and linoleic (0–190 mg/m3) acids was observed. It was demonstrated that in the bioreactors both a decrease and an increase in the free LCFA concentration did take place. At the same time, a slow decrease in COD within 24 hours of the process was recorded.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2016, 38, 2; 49-52
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badania aktywności dioksygenaz katecholowych w obecności jonów wybranych metali ciężkich w aspekcie bioremediacji środowisk zanieczyszczonych związkami aromatycznymi
    Presence of some heavy metal ions: Bioremediation of an environment polluted with aromatic compounds
    Autorzy:
    Guzik, U.
    Wojcieszyńska, D.
    Greń, I.
    Hupert-Kocurek, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236664.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    biodegradacja
    bioremediacja
    Stenotrophomonas
    Pseudomonas
    jony metali
    biodegradation
    bioremediation
    Stenotrophomonas maltophilia KB2
    Pseudomonas putida N6
    metal ions
    Opis:
    Szczepy bakterii Stenotrophomonas maltophilia KB2 oraz Pseudomonas putida N6 odznaczają się zwiększoną zdolnością do degradacji związków aromatycznych. W badaniach stwierdzono całkowity rozkład fenolu (3 mmol/dm3) w ciągu pięciu godzin przez oba badane szczepy. U szczepu KB2 po indukcji fenolem wykazano obecność 2,3-dio-ksygenazy katecholowej odpowiedzialnej za meta-rozszczepienie związków aromatycznych, natomiast u szczepu Pseudomonas putida N6 wykazano obecność 1,2-dioksygenazy katecholowej, charakterystycznej dla szlaku orto rozszczepienia pierścienia aromatycznego. W wyniku badań nad wrażliwością tych enzymów na obecność jonów metali wykazano, że jony Zn2+ aktywowały 2,3-dioksygenazę katecholową szczepu KB2. Wszystkie pozostałe jony były inhibitorami tego enzymu. Spośród przebadanych jonów metali najsilniejszym inhibitorem obu wyizolowanych dioksygenaz okazał się jon Cu2+, natomiast w mniejszym stopniu aktywność 1,2-dioksygenazy katecholowej szczepu N6 hamowały Cd2+ i Zn2+. Wzrost aktywności tego enzymu zaobserwowano w obecności Co2+. Pozostałe jony metali nie wpłynęły znacząco na aktywność 1,2-dioksygenazy katecholowej szczepu N6. Stwierdzona w badaniach częściowa aktywność obu badanych dioksygenaz po zastosowaniu soli metali sugeruje możliwość wykorzystania szczepów bakterii Stenotrophomonas maltophilia KB2 oraz Pseudomonas putida N6 do oczyszczania środowisk skażonych związkami aromatycznymi.
    The strains of Stenotrophomonas maltophilia KB2 and Pseudomonas putida N6 are characterized by an enhanced capacity for degrading aromatic compounds: within five hours of incubation both the strains were found to provide a complete degradation of phenol (3 mmol/dm3). Upon induction with phenol, catechol 2,3-dioxygenase, an enzyme responsible for the meta-cleavage of aromatic compounds, was detected in the Stenotrophomonas maltophilia KB2 strain, whereas in the Pseudomonas putida N6 strain the presence was revealed of catechol 1,2-dioxygenase, an enzyme characteristic of the pathway for the orthofission of the aromatic ring. Tests on the sensitivity of the enzymes to metal ions have demonstrated that Zn2+ ions activated catechol 2,3-dioxygenase in the KB2 strain. The other metal ions were found to be inhibitors of this enzyme. Among the metal ions tested, the Cu2+ ion was the strongest inhibitor of the two isolated dioxynases. Slightly weaker was the inhibition of catechol 1,2-dioxygenase induced by Cd2+ and Zn2+ ions in the N6 strain. The activity of this enzyme increased in the presence of Co2+ ions. The other ions had no significant influence on the activity of the catechol 1,2-dioxygenase isolated from the N6 strain. The partial activity of both dioxygenases observed upon the application of metal salts suggests that both the strains, Stenotrophomonas maltophilia KB2 and Pseudomonas putida N6, may contribute much to the remediation of an environment polluted with aromatic compounds.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2010, 32, 1; 9-13
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena możliwości skojarzenia magazynowania energii cieplnej w warstwie wodonośnej z remediacją wód podziemnych
    Evaluation of a potential to combine aquifer thermal energy storage with groundwater remediation
    Autorzy:
    Malina, G.
    Bujak, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237369.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    aquifer thermal energy storage (ATES)
    remediation
    aquifer
    groundwater
    contamination
    biodegradation
    biostimulation
    bioaugmentation
    magazynowanie energii cieplnej w warstwie wodonośnej
    remediacja
    warstwa wodonośna
    woda podziemna
    zanieczyszczenia
    biodegradacja
    biostymulacja
    bioaugmentacja
    Opis:
    Aquifer thermal energy storage (ATES) may be considered beneficial due to lack of negative environmental impact, innovation and potential for further development. The state of knowledge on ATES and its potential to be combined with groundwater remediation was analyzed on the basis of literature data and operating experience. Chlorinated hydrocarbons and BTEX are the contaminants most frequently occurring at depths, where ATES systems usually operate. The following remediation techniques that potentially could be combined with ATES systems were discussed: ‛pump and treat’, natural (NA) and enhanced natural attenuation (ENA) via biostimulation and bioaugmentation, as well as in situ chemical oxidation (ISCO) and enhanced reductive dechlorination (ERD) under anaerobic conditions. Development of such solutions is constrained by problems related mainly to the risk of accelerated contaminant migration and reduction of their biodegradation rates as a result of changes in redox potential due to ATES system operation and well screen clogging. Further research is required to confirm effectiveness of the combined application of ATES and groundwater remediation in practice as the knowledge of the aquifer processes upon thermal energy storage is incomplete and the operating experience limited.
    Magazynowanie energii cieplnej w warstwie wodonośnej (ATES) można uznać za rozwiązanie korzystne ze względu na brak jego negatywnego wpływu na środowisko oraz innowacyjność i możliwość dalszego rozwoju. Na podstawie danych literaturowych oraz doświadczeń eksploatacyjnych przeanalizowano stan wiedzy na temat magazynowania energii cieplnej w warstwie wodonośnej (ATES) i możliwości jego skojarzenia z remediacją wód podziemnych. Zanieczyszczeniami występującymi w wodach podziemnych na głębokościach, na których zwykle pracują systemy ATES są najczęściej chlorowane węglowodory i BTEX. Spośród technik remediacji wód podziemnych możliwych do skojarzenia z systemami ATES omówiono metodę „pompuj i oczyszczaj”, naturalne samooczyszczanie (NA) oraz wspomagane (ENA) przez biostymulację i bioaugumentację, a także chemiczne utlenianie in situ (ISCO) oraz wspomaganą dehalogenację redukcyjną (ERD) w warunkach anaerobowych. Problemy ograniczające rozwój rozwiązań tego typu związane są głównie z ryzykiem przyspieszenia migracji zanieczyszczeń i spowolnienia ich biodegradacji w wyniku zmian potencjału utleniająco-redukcyjnego wywołanych działaniem instalacji ATES oraz kolmatacją filtrów studziennych. Ze względu na ograniczoną wiedzę na temat zjawisk zachodzących w warstwie wodonośnej podczas magazynowania energii cieplnej i zbyt mało doświadczeń eksploatacyjnych, konieczne są dalsze badania potwierdzające skuteczność łącznego zastosowania systemów ATES i remediacji wód podziemnych w praktyce.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2017, 39, 3; 9-18
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ procesów utleniania i biodegradacji na zmianę struktury substancji organicznych naturalnie występujących w wodzie
    Effect of Pre-Oxidation Followed by Biodegradation on the Molecular Weight Distribution of Natural Organic Matter
    Autorzy:
    Świetlik, J.
    Raczyk-Stanisławiak, U.
    Nawrocki, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237520.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    substancje organiczne
    biodegradacja
    rozkład mas cząstkowych
    chlor
    ozon
    dwutlenek chloru
    produkty uboczne utleniania
    natural organic matter
    molecular weight distribution
    biodegradation
    chlorine
    ozone
    chlorine dioxide
    oxidation by-products
    Opis:
    W pracy określono i porównano zmiany w rozkładzie mas cząsteczkowych substancji organicznych naturalnie występujących w wodzie pod wpływem silnych utleniaczy stosowanych w oczyszczaniu wody, tj. ozonu, dwutlenku chloru i chloru oraz określono wpływ wstępnego utleniania na efektywność biodegradacji substancji organicznych. Zmiany w rozkładzie mas cząsteczkowych substancji organicznych poddawanych następującym po sobie procesom utleniania i biodegradacji przeanalizowano wykorzystując chromatografię wykluczania (SEC). Przy wykorzystaniu tej samej techniki badano również podatność na utlenianie i biodegradację frakcji substancji organicznych o określonych masach cząsteczkowych. Ponadto, dla analizowanych wód naturalnych i modelowych, określono ilości powstającego w tym procesie biodegradowalnego węgla organicznego (BRWO) przy wykorzystaniu metody Joreta, a także oznaczono ilości powstających w procesach utleniania kwasów karboksylowych będących wskaźnikiem BRWO. Uzyskane rezultaty wykazały, iż reakcji z utleniaczami najłatwiej ulegają substancje organiczne o najwyższych masach cząsteczkowych absorbujące promienie UV zarówno przy 254 nm, jak i 220 nm. Analogiczne tendencje wykazano dla substancji organicznych poddanych w dalszym etapie procesowi biodegradacji. Z kolei dla frakcji substancji organicznych o najniższych masach cząsteczkowych, po procesie utleniania i biodegradacji, zaobserwowano wzrost absorpcji promieniowania UV przy mniej selektywnej długości fali 220 nm. Na podstawie analizy danych obejmujących pomiary OWO, BRWO oraz zawartość kwasów organicznych wykazano brak korelacji pomiędzy wzrostem intensywności pasm związanych z obecnością niskocząsteczkowych frakcji substancji organicznych a pozostałymi badanymi wskaźnikami. Wykazano, że powstające w zintegrowanych procesach utleniania i biodegradacji produkty o niskich masach cząsteczkowych to przede wszystkim produkty metabolizmu bakterii oraz produkty degradacji substancji organicznych, bogate w grupy funkcyjnie silnie absorbujące promieniowanie o długości fali 220 nm.
    The primary objective of the study was to analyze the changes in the molecular weight distribution (MWD) of natural organic matter (NOM) promoted by the reaction with strong oxidants commonly used in water treatment technology, i.e. ozone, chlorine dioxide and chlorine. Another major objective was to establish the influence of pre-oxidation on the efficiency of subsequent biodegradation of organic matter. High-pressure size exclusion chromatography (HP-SEC) with UV-254 nm and UV-220 nm detection was used to examine how the MWD of NOM had changed after the pre-oxidation and oxidation/biodegradation processes. The amount of biodegradable dissolved organic carbon (BDOC) was measured using the method described by Joret. The quantity and quality of carboxylic acids were analyzed by ion chromatography. The study has shown that the oxidation of NOM with strong oxidants accounted primarily for the break-up of high-molecular-weight molecules into smaller fragments and for a drop in aromaticity. Similar trends were observed with organic matter after the biodegradation experiments. The high amount of BDOC in the oxidized NOM is an indication that the changes in the NOM structure contributed by the application of the said oxidants enhanced the biodegradability of organic matter, especially after oxidation with ozone and chlorine dioxide. A comprehensive analysis of the TOC, BDOC and carboxylic acids levels before and after biodegradation has confirmed the formation of low-molecular-weight, easily biodegradable by-products of NOM oxidation. The increased biodegradability of the NOM components as a result of oxidation/disinfection with chlorine dioxide and/or chlorine may undesirably affect the biological stability of drinking water at a long residence time in the distribution network.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2005, R. 27, nr 3, 3; 27-32
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Możliwości zastosowania grzybów w technologiach oczyszczania i remediacji wybranych elementów środowiska
    Possible applications of fungi in purification and environmental remediation technologies
    Autorzy:
    Kołwzan, B.
    Adamiak, W.
    Dziubek, A. M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236820.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    environment purification
    wastewater
    soil
    gases
    toxic pollution
    biodegradation
    bioremediation
    mycoremediation
    biofiltration
    decolorization
    white rot fungi
    ligninolytic
    biofilm
    xenobiotics
    bioaccumulation
    biosorption
    oczyszczanie środowiska
    ścieki
    gleba
    gazy
    zanieczyszczenia toksyczne
    biodegradacja
    bioremediacja
    mykoremediacja
    biofiltracja
    odbarwianie
    grzyby białej zgnilizny
    biofilm
    ksenobiotyki
    bioakumulacja
    biosorpcja
    Opis:
    Grzyby wykazują wiele cech przydatnych w inżynierii środowiska, dających im przewagę nad bakteriami. Udowodniono, że potrafią one rozkładać wiele skomplikowanych związków organicznych, także ksenobiotyków, takich jak trudnobiodegradowalne wielopierścieniowe związki aromatyczne, polichlorowane węglowodory, dioksyny, pestycydy oraz pozostałości materiałów wybuchowych. Ważną rolę w naturalnej regulacji liczebności populacji roślin odgrywają pasożytnicze gatunki grzybów, a gatunki symbiotyczne są niezbędne do prawidłowego rozwoju i wzrostu wielu gatunków roślin. Ich różnorodność taksonomiczna, genetyczna i funkcjonalna jest ogromna i stanowi obszerne źródło organizmów użytecznych w procesie bioremediacji. W dokonanym przeglądzie piśmiennictwa wykazano, że różne gatunki grzybów mogą znaleźć zastosowanie w remediacji środowiska gruntowo-wodnego oraz w oczyszczaniu ścieków i gazów odlotowych. Jednakże dotychczasowe badania nad wykorzystaniem grzybów najczęściej były prowadzone w skali laboratoryjnej. Eksperymenty w skali półtechnicznej i polowej wykazały, że na obecnym etapie praktyczne wykorzystanie grzybów w systemach inżynierii środowiska nie jest ekonomicznie uzasadnione. Problemem, który wymaga rozwiązania jest utrzymanie dominacji szczepów grzybów o wysokiej aktywności degradacyjnej w otwartych układach oczyszczających w warunkach konkurencji ze strony mikroorganizmów autochtonicznych. Duże nadzieje wiąże się z jednoczesnym wykorzystaniem w układach oczyszczania środowiska grzybów i bakterii, których skuteczność biodegradacyjna może się wzajemnie uzupełniać. Aby w pełni wykorzystać specyficzne walory grzybów niezbędne są badania przesiewowe w celu izolacji szczepów o szerszych zdolnościach metabolicznych, a także udoskonalanie szczepów metodami in vitro. Podobnie przyszłościowe jest wykorzystanie w bioremediacji immobilizowanych enzymów grzybowych. Rozwój technik molekularnych pozwoli na zmniejszenie nadal jeszcze wysokich kosztów wytwarzania, oczyszczenia i immobilizacji enzymów na odpowiednich nośnikach.
    Fungi possess many features useful to environmental engineering, which gives them an advantage over bacteria. Their ability to decompose many complex organic compounds, including xenobiotics, such as difficult to biodegrade polycyclic aromatic compounds, polychlorinated hydrocarbons, dioxins, pesticides and explosive residues has been documented. Parasitic fungi species play an important role as natural regulators of plant population size, while symbiotic species are essential to proper development and growth of many plant species. The enormous taxonomic, genetic and functional diversity of fungi constitutes a rich source of organisms useful in bioremediation process. The literature review demonstrated that various types of fungi could be employed in remediation of soil-water environment as well as in treatment of wastewater and waste gases. However, most often current studies on fungal applications are carried out on a laboratory scale. At the current stage, as demonstrated by semi-technical and field-scale experiments, practical use of fungi in environmental engineering systems is not economically justified. Maintenance of dominance of fungal strains with high degradation activity in open purification systems in competition with indigenous microorganisms remains an open problem. Great promises are held out for simultaneous use of fungal and bacterial environments in treatment systems, as their biodegradation effectiveness may complement each other. Improvement of strains by the in vitro methods and screening tests to isolate strains with broader metabolic abilities are necessary in order to take full advantage of the specific benefits of fungi. Similarly, use of immobilized fungal enzymes in bioremediation offers good prospects for the future. Development of molecular techniques will allow for reduction of persistently high costs of enzyme production, purification and immobilization on appropriate carriers.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2018, 40, 1; 3-20
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ stresu metabolicznego na biodegradację chloropochodnych toluenu i modyfikację właściwości powierzchniowych komórek szczepu Raoultella planticola SA2
    Impact of metabolic stress on biodegradation of chlorotoluene derivatives and modification of Raoultella planticola SA2 surface characteristics
    Autorzy:
    Pacholak, A.
    Smułek, W.
    Kaczorek, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237327.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    środowisko gruntowo-wodne
    toksyczne związki organiczne
    izomery chlorotoluenu
    biodegradacja
    szczep Raoultella planticola SA2
    potencjał dzeta
    przepuszczalność błony komórkowej
    hydrofobowość powierzchni komórki
    stres metaboliczny
    soil-water environment
    toxic organic compounds
    chlorotoluene isomers
    biodegradation
    Raoultella planticola SA2 strain
    zeta potential
    membrane permeability
    cell surface hydrophobicity
    metabolic stress
    Opis:
    Izomery chlorotoluenu są stosowane w wielu dziedzinach przemysłu, a ich szerokie wykorzystanie wiąże się z niekontrolowanym uwalnianiem do środowiska. Stąd konieczne jest ich usuwanie przede wszystkim ze środowiska gruntowo-wodnego. Do usuwania zanieczyszczeń organicznych ze środowiska wykorzystuje się wiele metod fizykochemicznych, których podstawową wadą jest problem z dalszym ich zagospodarowaniem. Z tego względu coraz większym zainteresowaniem cieszą się metody biologiczne, wykorzystujące zdolności drobnoustrojów do degradacji związków organicznych. W badaniach laboratoryjnych określono wpływ długotrwałego kontaktu szczepu Raoultella planticola SA2 z izomerami chlorotoluenu na przebieg biodegradacji tych związków. Istotnym elementem badań była także ocena wpływu każdego z izomerów chlorotoluenu na właściwości powierzchniowe mikroorganizmów prowadzących ich biodegradację. W tym celu określono zmiany w przepuszczalności błony komórkowej, potencjału dzeta komórek bakteryjnych oraz hydrofobowości ich powierzchni. Sprawdzono również, czy podatność wybranych izomerów na biodegradację zmienia się po długotrwałym kontakcie mikroorganizmów z degradowanymi związkami (tzw. stres metaboliczny). Obserwowane różnice między biodegradacją poszczególnych izomerów chlorotoluenu wykazały, że związki te – mimo podobnych właściwości fizycznych – w różnym stopniu ulegały biodegradacji oraz bardzo różnie oddziaływały na komórki mikroorganizmów. Stwierdzono, że ważnym elementem podczas biodegradacji chlorowych związków aromatycznych był długotrwały kontakt mikroorganizmów z tymi związkami. Wyniki badań wykazały także istotny wpływ położenia atomu chloru w izomerach chlorotoluenu na ich biodegradację związków oraz właściwości powierzchniowe mikroorganizmów. Drobnoustroje poddane długotrwałemu oddziaływaniu z izomerami chlorotoluenów przeprowadzały ich biodegradację szybciej i bardziej skutecznie. Zmianom uległy również właściwości powierzchniowe komórek mikroorganizmów.
    Chlorotoluene isomers are used in a number of industries and their wide application results in the uncontrolled release of these compounds to the environment. Therefore, their removal is required primarily from the soil-water environment. Numerous physicochemical methods are in use to remove organic compounds from the ecosystem. However, their primary disadvantage is a question of further utilization of substances removed. Therefore, biological methods that employ microbial ability to degrade toxic organic compounds become increasingly popular. In the study, effect of a long-term contact between the Raoultella planticola SA2 strain and chlorotoluene isomers on biodegradation of these compounds was determined. Impact evaluation of each isomer on surface characteristics of microorganisms involved in the biodegradation process was another significant component of the research. Therefore, changes in the membrane permeability, zeta potential and bacterial cell surface hydrophobicity were measured. Further, effect of prolonged contact with the microorganisms (so-called metabolic stress) on susceptibility of selected isomers to biodegradation was examined. The observed differences between biodegradation of individual chlorotoluene isomers demonstrated that despite similar physical characteristics, a degree of their biodegradation varied as well as their effects on the microbial cells. The long-term contact of chloroaromatic compounds with the microorganisms was an important factor during their biodegradation. Moreover, the results indicated that the chlorine atom position had a strong impact on the chlorotoluene isomer biodegradation and the bacterial surface properties. Bacteria under the long-term stress conditions were able to degrade the chlorotoluene isomers faster and more effectively. Their surface characteristics changed as well.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2018, 40, 2; 23-29
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies