Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "bromide" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Usuwanie jonów bromkowych z roztworów wodnych w procesie dializy Donnana
    Bromide ion removal from water solutions by Donnan dialysis
    Autorzy:
    Łakomska, S.
    Wiśniewski, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236702.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    bromki
    dializa Donnana
    membrana anionowymienna
    elektrodializa
    Donnan dialysis
    anion-exchange membrane
    electrodialysis
    Opis:
    Zastosowano membranowy proces wymiany anionów do usuwania bromków z roztworów wodnych. Wykorzystano dwa rodzaje membran anionowymiennych: Selemion AMV i Neosepta ACS oraz różne stężenia roztworu odbierającego (NaCl). Układ ba-dawczy zasilano roztworem modelowym lub wodą naturalną o różnym składzie jonowym. Najlepszą skuteczność usuwania jonów bromkowych z roztworu modelowego uzyskano na membranie Selemion AMV - 78%, przy stężeniu NaCl w roztworze odbierającym równym 300 mol/m3. Za membranę o najlepszych właściwościach do usuwania jonów bromkowych z wody naturalnej uznano membranę Neosepta ACS - uzyskano 90% usunięcia bromków przy względnie małym stężeniu soli w koncentracie (100 mol/m3). W dalszej kolejności badano skuteczność odzyskiwania w procesie elektrodializy chlorku sodu z odpadowego koncentratu po dializie Donnana. Odzyskany w ten sposób koncentrat zastosowano do ponownego usuwania jonów bromkowych z wody naturalnej w procesie dializy Donnana z membraną Neosepta ACS. Otrzymana skuteczność usuwania bromków z wody naturalnej w procesie wymiany jonów z wykorzystaniem odzyskanego koncentratu była stosunkowo duża (78%).
    The primary objective of this experimental study was to remove bromide ions from water by an anion-exchange membrane process. The experiments involved Donnan dialysis, which was carried out with two types of anion-exchange membranes, Selemion AMV or Neosepta ACS, at various NaCl concentrations in the receiver. The experimental set-up was fed with a model solution or natural water varying in ionic composition. The highest efficiency of bromide removal from the model solution amounted to 78% and was achieved with Selemion AMV at an NaCl concentration in the receiver of 300 mol/m3. The most efficient bromide removal from natural water totaled 90% and was obtained with Neosepta ACS at a relatively low NaCl concentration in the receiver, which amounted to 100 mol/m3. Another major objective of the experiments was to assess the potential for recovering sodium chloride from the spent concentrate (after Donnan dialysis) by the electrodialysis process. The concentrate recovered via this route was reused for bromide ion removal from natural water in the Donnan dialysis process involving Neosepta ACS. The extent of bromide removal from natural water in the ion exchange process combined with the reuse of the concentrate recovered was comparatively high amounting to 78%.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2012, 34, 1; 33-39
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Usuwanie azotanów z wody podziemnej na przykładzie ujęcia „Wierzchowisko” eksploatowanego przez Wodociągi Częstochowskie
    Groundwater nitrate removal in the example of Wierzchowisko water intake exploited by ‘Wodociagi Czestochowskie’ waterworks
    Autorzy:
    Mizera, J.
    Szymaniec, B.
    Folwaczny, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236402.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    groundwater treatment
    bromide
    ozonation
    oczyszczanie wody podziemnej
    usuwanie azotanów
    denitryfikacja heterotroficzna
    bromki
    ozonowanie
    Opis:
    The paper presents lessons learnt from seven-year exploitation of a system for groundwater nitrate removal by biological denitrification. This process was implemented at Wierzchowisko (Mykanow, Silesian Voivodship) withdrawing water from upper Jurassic carbon deposits. Raw underground water complies with the quality recommendations for drinking water except nitrates (NO3–), which amount to about 80 gNO3–/m3 (permissible limit 50 gNO3–/m3). Nitrate removal plant opened in 2006, with capacity of 500 m3/h, comprises of the following technological installations: biofilters (kermesite bed; C2H5OH and H3PO4 dosing), aerators (FeCl3  dosing), rapid filters (kermesite bed) as well as sorption filters (WG-12 active carbon). The set of processes performed at these facilities allows 80% effectiveness in regard to groundwater nitrate removal. Due to the final ozone water disinfection, a possibility of bromate formation was noted as a result of oxidation of bromides present in the water (approx. 35 mgBr–/m3). The ozone dose was lowered in order to limit this unfavorable phenomenon and thus the bromate concentration in the purified water was reduced to <3 mgBrO3–/m3 (permissible limit 10 mgBrO3–/m3).
    Przedstawiono doświadczenia z siedmioletniej eksploatacji instalacji do usuwania azotanów z wody podziemnej metodą denitryfikacji biologicznej. Proces usuwania azotanów wdrożono w stacji wodociągowej „Wierzchowisko” (gm. Mykanów, woj. śląskie) ujmującej wodę z górnojurajskich utworów węglanowych. Ujmowana woda podziemna spełnia wymagania jakościowe wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi z wyjątkiem azotanów (NO4–), które osiągają zawartość około 80 gNO3–/m3 (wart. dop. 50 gNO3–/m3). Oddana do użytku w 2006 r. stacja usuwania azotanów ma wydajność 500m3/h i składa się z następujących urządzeń technologicznych: biofiltry (keramzyt; dawkowanie C2H5OH i H3PO4), aeratory (dawkowanie FeCl3), filtry pospieszne (keramzyt) oraz filtry sorpcyjne (węgiel aktywny WG-12). Układ procesów realizowanych w tych urządzeniach pozwala na uzyskanie 80% skuteczności usuwania azotanów z wody. Z uwagi na końcową dezynfekcję wody ozonem, zwrócono uwagę na możliwość utleniania bromków obecnych w wodzie (ok. 35 mgBr–/m3) do bromianów. W celu ograniczenia tego niekorzystnego zjawiska zmniejszono dawkę ozonu uzyskując ograniczenie zawartości bromianów w wodzie oczyszczonej do <3 mgBrO3–/m3 (wart. dop. 10 mgBrO3-/m3).
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2013, 35, 3; 35-38
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przydatność wybranych kationowych środków powierzchniowo czynnych do usuwania nieorganicznych związków fosforu z roztworów wodnych metodą ultrafiltracji micelarnej
    Usability of cationic surfactants for inorganic phosphorous compound removal from water solutions by micellar enhanced ultrafiltration
    Autorzy:
    Majewska-Nowak, K.
    Górna, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237121.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    water treatment
    phosphates
    hexadecyltrimethylammonium bromide
    oczyszczanie wody
    fosforany
    bromek cetylo-trimetyloamoniowy
    Opis:
    This paper reports the results of phosphate removal by micellar enhanced ultrafiltration (MEUF) using cellulose membranes. Usability of cationic surfactants for removal of phosphates from aqueous solutions was assessed. Cellulose membranes (Microdyn Nadir) of various cut-off values (5, 10 and 30 kDa) and two cationic surfactants (hexadecyltrimethylammonium bromide, CTAB and hexadecylpyridinium chloride, CPC) were used in the experiments. The surfactant concentration was 2, 3 and 6 CMC (critical micelle concentration). Cellulose membrane with a cut-off value of 10 kDa exhibited the best separation properties – phosphate removal efficacy varied from 40 to 75% and from 38 to 68% for solutions containing CPC and CTAB, respectively. It was observed that increase in surfactant concentration resulted in the improvement in phosphate removal efficacy and in the concurrent worsening of membrane permeability.
    Przedstawiono wyniki badań nad skutecznością usuwania fosforanów w procesie ultrafiltracji micelarnej (MEUF) z wykorzystaniem membran celulozowych. Oceniono przydatność surfaktantów kationowych do separacji fosforanów z modelowych roztworów wodnych. W doświadczeniach wykorzystano membrany celulozowe (Microdyn Nadir) o różnej granicznej rozdzielczości (5 kDa, 10 kDa i 20 kDa) oraz dwa surfaktanty kationowe (bromek cetylotrimetyloamoniowy – CTAB oraz chlorek cetylopirydynowy – CPC). Stężenie surfaktantów wynosiło 2 CMC, 3 CMC i 6 CMC. Stwierdzono, że najlepszymi właściwościami separacyjnymi charakteryzowała się membrana o granicznej rozdzielczości 10 kDa – skuteczność usuwania fosforanów wynosiła 40÷75% w przypadku roztworów z dodatkiem CPC i 38÷68% w przypadku roztworów zawierających CTAB. Zwiększenie stężenia surfaktantów miało wpływ na poprawę skuteczności usuwania fosforanów oraz jednoczesne zmniejszanie przepuszczalności membran.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2013, 35, 2; 47-50
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakterystyka metod zapobiegania powstawaniu bromianów(V) w wodzie przeznaczonej do spożycia
    Characteristics of bromate formation prevention methods in water intended for human consumption
    Autorzy:
    Olsińska, U.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236674.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    tap water
    bromate formation control
    bromide removal
    ozonation optimization
    water ammonification
    H2O2 dosing
    woda do spożycia
    bromiany
    zapobieganie
    usuwanie bromków
    optymalizacja ozonowania
    amonizacja wody
    dawkowanie H2O2
    Opis:
    Bromate content following ozonation of bromide-containing water may range from 0.4 to 60 mgBrO3–/m3. Based on toxicological studies, bromates are classified as potential human carcinogens and are subject to legal regulations in many countries. In Europe, since the 25th of December 2008 their maximum permissible content in water intended for human consumption must not exceed 10 mgBrO3–/m3. As bromates are stable compounds, difficult to remove using conventional water treatment technologies, novel techniques to control their formation in water need to be developed. Technologies meant to control the bromate content in water can be divided into two groups: (1) methods allowing limitation of bromate formation and (2) methods for bromate removal. Methods that may be applied to control the bromate formation in water intended for human consumption are briefly reviewed herein. Evaluation of progress in their development was performed as well as feasibility of their application in water treatment systems was assessed. The review outlines both the well-known methods (e.g. lowering of pH, water ammonification, bromide removal in conventional water treatment processes, operational parameter optimization, multi-stage ozonation, addition of OH radical scavengers, hydrogen peroxide dosing) and the novel ones (e.g. membrane processes for bromide removal, catalytic ozonation, strong oxidant dosing). Selection of an appropriate solution to the problem of increased bromate presence in water should always be preceded by pilot studies. The main reasons include a complex mechanism of bromate formation and simultaneous effect of various water quality indicators on the effectiveness of different bromate formation prevention methods.
    Zawartość bromianów(V) po procesie ozonowania wody zawierającej bromki może sięgać od 0,4 mgBrO3–/m3 do 60 mgBrO3–/m3. Na podstawie wyników badań toksykologicznych bromiany(V) zostały zakwalifikowane do grupy potencjalnych kancerogenów i są przedmiotem regulacji prawnych w wielu krajach. W Europie, od 25 grudnia 2008 r., ich maksymalna dopuszczalna zawartość w wodzie przeznaczonej do spożycia nie może przekraczać 10 mgBrO3–/m3. Ponieważ bromiany(V) są związkami trwałymi i trudno usuwalnymi za pomocą konwencjonalnych procesów oczyszczania wody, dlatego niezbędne jest opracowanie nowych technik kontroli ich powstawania w wodzie. Technologie przydatne do kontroli zawartości bromianów(V) w wodzie można podzielić na dwie grupy: (1) metody umożliwiające ograniczenie powstawania bromianów(V), (2) metody usuwania bromianów(V). W pracy omówiono metody, które mogą być wykorzystane do kontroli powstawania bromianów(V) w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Dokonano także oceny postępu w ich opracowaniu, jak również możliwości ich stosowania w systemach oczyszczania wody. W rozważaniach uwzględniono zarówno metody dobrze znane (np. obniżenie wartości pH wody, amonizacja wody, usuwanie bromków w konwencjonalnych procesach oczyszczania wody, optymalizacja parametrów procesowych, ozonowanie wieloetapowe, dawkowanie akceptorów rodników OH, dawkowanie nadtlenku wodoru), jak i nowsze (zastosowanie technik membranowych do usuwania bromków, ozononowanie katalityczne oraz dawkowanie silnych utleniaczy). Wybór właściwego rozwiązania problemu zwiększonej obecności bromianów(V) w wodzie, ze względu na złożony mechanizm ich tworzenia i jednoczesny wpływ wielu wskaźników jakości wody na skuteczność poszczególnych metod zapobiegania ich powstawaniu, powinien być zawsze poprzedzony badaniami pilotowymi.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2017, 39, 2; 17-26
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analiza zmian ilości ubocznych produktów chlorowania i ozonowania w wodzie wodociągowej w Białymstoku
    Analyzing the changes in the quantity of ozonation and chlorination by-products in the tap water for the city of Bialystok
    Autorzy:
    Kucharski, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237379.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    chlorowanie
    ozonowanie
    uboczne produkty utleniania
    trójhalometany
    kwasy halogenooctowe
    bromki
    bromiany
    chlorination
    ozonation
    oxidation by-products
    trihalomethanes
    haloacetic acids
    bromide
    bromate
    Opis:
    Przedstawiono wyniki wieloletnich badań zawartości trójhalometanów (THM), kwasów halogenooctowych (HAA) i bromianów (BrO3-) w wodzie wodociągowej w Białymstoku. Wykazano, że w czasie gdy stosowano wstępne chlorowanie zawartość chloroformu w wodzie była bardzo duża (155÷194 mg/m3), maks. 240 mg/m3 w 1995 r. W 1998 r., po zmianie wstępnego chlorowania na ozonowanie, zawartość chloroformu wynosiła 12,2÷90,4 mg/m3 (średnio 36,6 mg/m3), a suma trójhalometanów (TTHM) wynosiła 13,8÷96,7 mg/m3. W kolejnych latach ilość chloroformu systematycznie malała z ponad 200 mg/m3 (1995-1996), poprzez 65 mg/m3 (2006) aż do poniżej 20 mg/m3 (2009-2010). Jednocześnie suma kwasów halogenooctowych (THAA) zmalała z 8,4÷126,6 mg/m3 (2004-2006) do 4,4÷13,4 mg/m3 (2009-2010). Zawartość bromianów po wprowadzeniu ozonowania nigdy nie przekroczyła dopuszczalnej ilości 10 mgBrO3-/m3, a najczęściej była poniżej 5 mgBrO3-/m3, przy ilości bromków w ujmowanej wodzie 10,4÷23,0 gBr-/m3. Przeprowadzona analiza zmian jakości wody wodociągowej wykazała, że modernizacja zakładu oczyszczania wody spowodowała systematyczną poprawę jej jakości w odniesieniu do zawartości niebezpiecznych dla zdrowia produktów utleniania, takich jak THM, HAA i bromiany.
    The paper summarizes the results of many years' investigations into the occurrence of trihalomethanes (THM), haloacetic acids (HAA) and bromates (BrO3-) in the municipal water of Bialystok. Analysis of the data ob-tained has produced the following findings. Over the period when use was made of pre-chlorination, the chloroform content of the water was very high (155 to 194 mg/m3), with a maximal value of 240 mg/m3 in 1995. In 1998, when pre-chlorination was replaced with pre-ozonation, chloroform content varied from 12.2 mg/m3 to 90.4 mg/m3 (36.6 mg/m3 on average), and the sum of trihalomethanes (TTHM) from 13.8 to 96.7 mg/m3. In subsequent years the quantity of chloroform decreased continuingly from 200 g/m3 (1995-1996), through 65 mg/m3 (2006), to a level lower than 20 mg/m3 (2009-2010). Over this period, the sum of haloacetic acids (THAA) fell from 8.4-126.6 g/m3 (2004-2006) to 4.4-13.4 mg/m3 (2009-2010). Upon introduction of the ozonation process, bromate content did not exceed the admissible value of 10 mgBrO3-/m3, and in most instances its concentration in the tap water was lower than 5 mgBrO3-/m3, the quantity of bromides in raw water ranging between 10.4 and 23.0 gBr-/m3. Analysis of the changes in the quantity of ozonation and chlorination by-products makes it clear that the modernization of the water treatment plant has noticeably improved tap water quality primarily with respect to the content of substances carrying serious health implications - THMs, HAAs and bromates.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2011, 33, 3; 47-51
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies