Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "opornosc" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Bakterie fermentacji mlekowej w tym szczepy probiotyczne jako rezerwuar genów oporności na antybiotyki
Lactic acid bacteria including probiotic strains as a reservoir of antibiotic resistance genes
Autorzy:
Chajecka-Wierzchowska, W.
Zadernowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129997.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
mikrobiologia
opornosc na antybiotyki
bakterie kwasu mlekowego
Lactobacillus
Lactococcus
szczepy bakteryjne
probiotyki
geny opornosci
geny kodujace antybiotykoopornosc
horyzontalny transfer genow
opornosc nabyta
Opis:
Antybiotykooporność stała się jednym z głównych problemów dotyczących bezpieczeństwa zdrowia publicznego. Przez długi czas zjawisko oporności bakterii na antybiotyki wiązano jedynie z presją selek- cyjną w środowisku szpitalnym. Dopiero wzrastająca wiedza na temat genetycznych podstaw oporności oraz mechanizmów, jakie towarzyszą jej przekazywaniu, ukierunkowała badaczy na kompleksowe spoj- rzenie w jej epidemiologię. Bakterie fermentacji mlekowej (LAB) zostały uznane za bezpieczne ze statu- sem GRAS (Generally Recognized as Safe) i QPS (Qualified Presumption of Safety), nadanym przez władze FDA i EFSA. Jednakże badania ostatnich lat wskazują, że zarówno wśród szczepów wchodzących w skład kultur starterowych, jak i probiotycznych, występują także oporne na antybiotyki, które mogą przekazać tę oporność innym drobnoustrojom. Jeśli oporność ta jest cechą wrodzoną, związaną z informa- cją zakodowaną w chromosomie, nie ma powodu do niepokoju. Niestety coraz częściej obserwowane są szczepy z opornością tzw. nabytą na skutek mutacji punktowych lub transferu genów. Oba te zjawiska prowadzą w konsekwencji do trwałego dziedziczenia oporności, a także do jej rozprzestrzeniania drogą transferu horyzontalnego (HGT). Wskutek transferu w komórkach pojawiają się nowe geny oporności, przenoszone na ruchomych elementach genetycznych, takich jak plazmidy, transpozony, sekwencje inser- cyjne. Coraz częściej pojawiają się niepokojące doniesienia wskazujące, że LAB, w tym szczepy probio- tyczne, wykazują oporność nabytą na coraz więcej grup antybiotyków, zwłaszcza na tetracykliny, makro- lidy, glikopeptydy czy amfenikole. U wielu z tych szczepów stwierdza się obecność determinant oporności na ruchomych elementach genetycznych, a także potwierdza się ich zdolność do przekazywania genów na drodze HGT do innych bakterii, w tym patogennych.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2019, 26, 3; 22 - 35
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw zrodla wegla i azotu na podukcje ksantanu i enzymow zewnatrzkomorkowych przez penicylinoopornego mutanta Xanthomonas campestris
The influence of carbon and nitrogen sources on the production of xanthan gum and extracellular enzymes by penicilineresistant mutant of Xanthomonas campestris
Autorzy:
Janas, P
Targonski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826373.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
zrodla wegla
mutanty
Xanthomonas campestris
enzymy zewnatrzkomorkowe
opornosc na penicyline
zrodla azotu
bakterie
guma ksantanowa
Opis:
Zbadano wpływ źródła węgla i azotu na produkcję ksantanu i enzymów zewnątrzkomórkowych przez penicylinoopornego mutanta Xanthomonas campestris. Dobrymi źródłami węgla do produkcji ksantanu były maltodekstryny, sacharoza, glukoza, celobioza, inulina i maltoza. Najwyższe stężenia ksantanu uzyskano po hodowlach w obecności 3% dodatku maltodekstryn i sacharozy. W hodowlach tych oznaczono też wysokie aktywności enzymów zewnątrzkomórkowych (inulinazy, inwertazy, α-amylazy). Najlepszym źródłami azotu do produkcji ksantanu przez X. campestris PPJ4 były: siarczan(VI) amonu i mocznik.
The influence of carbon and nitrogen sources on the production of xanthan gum and extracellular enzymes by penicilineresistant mutant of Xanthomonas campestris was investigated. The good carbon sources for xanthan production were maltodextrin, sucrose, glucose, celobiose, inulin and maltose. The highest xanthan concentration was obtained after cultivations in the presence of 3% addition of maltodextrin and sucrose. Also, the high activities of extracellular enzymes (inulinase, invertase, α – amylase) were estimated in the media. The best nitrogen sources for xanthan production by X. campestris were (NH4)2SO4 and urea.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 1; 161-172
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena ilościowego i jakościowego składu mikroflory surowych wędlin dojrzewających za pomocą nowoczesnych metod diagnostycznych
Evaluation of quantitative and qualitative composition of microflora of raw ripened meats with modern diagnostic methods
Autorzy:
Wesierska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129982.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
przetwory miesne
surowe wedliny dojrzewajace
mikroflora
sklad ilosciowy
sklad jakosciowy
identyfikacja
metody
opornosc na antybiotyki
Opis:
Celem pracy była identyfikacja mikroflory kwaszącej i denitryfikującej surowych wędlin dojrzewają- cych regionu Podlasia. Na podstawie różnic morfologicznych kolonii wyodrębniono reprezentatywne szczepy, które poddano identyfikacji z zastosowaniem selektywno-różnicujących podłoży i testów mikro- biologicznych oraz identyfikacji z zastosowaniem systemów MALDI TOF MS Biotyper oraz Vitek® 2. Najliczniej reprezentowaną grupą były Gram-dodatnie ziarniaki stanowiące 88,5 % zidentyfikowanych bakterii. Udział poszczególnych rodzajów w tej grupie wyniósł: 56,3 % – Staphylococcus sp., 26 % – Enterococcus sp., 3,1 % – Weisella sp., 14,6 % – pozostałe. W puli oznaczonych gronkowców poszcze- gólne gatunki stanowiły odpowiednio: 18,7 % – S. equorum, 11,5 % – S. saprophyticus, 16,7 % – S. xylo- sus, 6,2 % – S. warneri, 1,1 % – S. vitulinus, 1,1 % – S. gallinarum oraz 1 % – S. simulans i S. hominis ssp. novobiosepticus. W obrębie rodzaju Enterococcus zidentyfikowano 2 gatunki: E. faecium (22,9 %) oraz E. faecalis (3,1 %). Blisko 98 % badanych szczepów nie wykazała cech chorobotwórczości – nie stwierdzono zdolności hemolitycznych, obecności czynnika CF i bakteryjnej oksydazy cytochromowej. Szczepy Staphylococcus sp. były wrażliwe na polimyksynę B (100 %) i bacytracynę (> 60 %). Szczepy Enterococcus sp. identyfikowane systemem Vitek® 2 wykazały oporność na wszystkie proponowane antybiotyki. Oznaczone bakterie stanowiły mikroflorę fizjologiczną człowieka i zwierząt, z których pozy- skano surowce do produkcji wędlin lub były związane ze środowiskiem chowu.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2019, 26, 4; 54 - 65
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ograniczona dostepnosc skladnikow odzywczych w srodowisku jako induktor wzrostu opornosci drobnoustrojow na czynniki antymikrobiologiczne
Limited availability of nutrients in environment as inducer of increase in the resistance of micro-organisms against antimicrobial factors
Autorzy:
Kosmider, A
Myszka, K
Czaczyk, K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827672.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
mikroorganizmy
opornosc mikroorganizmow
skladniki odzywcze
dostepnosc skladnikow pokarmowych
srodowisko przyrodnicze
ograniczenia
czynniki przeciwdrobnoustrojowe
stres glodowy
wskaznik MIC
wskaznik MBC
Opis:
W dostępnej literaturze pojawiają się doniesienia świadczące o tym, że ograniczona dostępność składników pokarmowych w środowisku wzrostu drobnoustrojów indukuje ich oporność na czynniki antymikrobiologiczne. Celem przeprowadzonych doświadczeń była weryfikacja tej hipotezy badawczej. Określono wpływ ograniczonej dostępności składników pokarmowych w medium hodowlanym, na oporność drobnoustrojów Enterococcus faecalis, Proteus vulgaris i Pseudomonas aeruginosa na działanie wybranych środków dezynfekcyjnych: formaldehydu, nadtlenku wodoru oraz IV-rzędowych soli amoniowych. Wyznaczenie minimalnych stężeń hamujących wzrost drobnoustrojów w 90 % (wskaźnik MIC₉₀%, ang. minimal inhibitory concentration) i minimalnych stężeń bójczych (wskaźnik MBC, ang. minimal bactericidal concentration) badanych środków dezynfekcyjnych wykonano metodą zawiesinową. Analizę zmian profilu białek ogólnych drobnoustrojów przeprowadzono metodą elektroforezy jednokierunkowej w warunkach denaturujących (SDS-PAGE). Na podstawie przeprowadzonych badań nie stwierdzono wpływu ograniczonej dostępności składników pokarmowych w pożywce oraz czasu trwania hodowli na wzrost oporności drobnoustrojów poddanych działaniu wybranych środków dezynfekcyjnych. Najskuteczniejsze działanie bójcze wobec Enterococcus faecalis wykazały IV-rzędowe sole amoniowe, a w przypadku komórek Proteus vulgaris i Pseudomonas aeruginosa ekspozycja na formaldehyd. Stwierdzono także, że hodowla komórek Pseudomonas aeruginosa, prowadzona na podłożu o ograniczonej dostępności składników pokarmowych, indukowała zmiany profilu białek ogólnych tych drobnoustrojów.
In the reference literature available, there are reports that the limited availability of nutrients in the culture medium of micro-organisms induces their resistance against antimicrobial factors. The objective of the conducted experiments was to verify this research hypothesis. The effect was determined of the limited availability of nutrients in a culture medium on the resistance of Enterococcus faecalis, Proteus vulgaris, and Pseudomonas aeruginosa against the action of three selected disinfection agents: formaldehyde, hydrogen peroxide, and quaternary ammonium salts. A suspension method was applied to determine MIC₉₀% (minimal inhibitory concentration), i.e. minimal concentration levels inhibiting the growth of micro-organisms in 90% disinfection agents studied, and MBC (minimal bactericidal concentration), i.e. minimal, bactericidal concentration levels. The analysis of changes in the profile of total proteins of micro-organisms was performed using a single-direction electrophoresis method under denaturing conditions (known as SDS-PAGE method, i.e. sodium dodecyl sulfate polyacrylamide gel electrophoresis). Based on the experiments accomplished it was found that neither the limited availability of nutrients in the culture medium nor the time of incubation had any impact on the increase in the resistance of microorganisms treated by the three selected disinfectants. The quaternary ammonium salts proved to have the most effective bactericidal activity against Enterococcus faecalis, whereas in the case of Proteus vulgaris and Pseudomonas aeruginosa cells - the formaldehyde agent. It was also found that the incubation of Pseudomonas aeruginosa cells grown in a medium with a limited availability of nutrients induced changes in the profile of general proteins of this micro-organism.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2008, 15, 5; 307-318
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedź bakterii fermentacji mlekowej na stres - stadium VBNC
Responses of lactic acid bacteria to stress - VBNC state
Autorzy:
Olszewska, M.
Laniewska-Trokenheim, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827631.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
bakterie
komorki bakterii
podloza mikrobiologiczne
stadium VBNC
bakterie kwasu mlekowego
czynniki stresowe
przezywalnosc mikroorganizmow
czlowiek
przewod pokarmowy
temperatura
opornosc na antybiotyki
Opis:
Stadium VBNC (ang. viable but nonculturable) oznacza populację żywych komórek bakteryjnych, niewykazującą wzrostu na podłożach mikrobiologicznych. Stan ten wśród bakterii fermentacji mlekowej mogą wywołać: zmienne warunki temperaturowe, obniżone pH środowiska, obecność soli żółci i innych substancji bakteriostatycznych. Populacji zachowującej stadium VBNC nie można badać tradycyjnymi metodami z uwagi na ograniczające kryterium, jakim jest zdolność wzrostu bakterii na podłożach mikrobiologicznych. Stosowanie technik, które służą badaniu różnych anatomicznych lub/i fizjologicznych parametrów komórek, niezależnie od ich zdolności do wzrostu na podłożach hodowlanych, jest uzasadnione w aspekcie oceny bakterii fermentacji mlekowej pod względem przydatności, funkcjonalności i bezpieczeństwa.
A VBNC state (viable but nonculturable) is referred to the population of living bacterial cells that are nonculturable in culture media. This state of lactic acid bacteria can be caused by: variable temperature conditions, a decreased pH value of the environment, or the presence of bile salts and other bacteriostatic agents. A population to retain a VBNC state cannot be analysed using traditional methods because of a limiting criterion, which is the culturability of bacteria on microbiological media. The application of the techniques, which analyse different anatomical and/or physiological parameters of cells regardless of their ability to grow on culture media, is justified when assessing lactic acid bacteria in terms of usability, functionality, and safety.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2013, 20, 5
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies