Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Zemszał, Piotr" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Językowe sposoby deprecjacji Ukrainy jako niezależnego państwa i jej delegitymizacji w dyskursie rosyjskiego radykalnego prawosławia
Linguistic modes of depreciation of Ukraine as an independent state and its delegitimisation in the discourse of Russian radical Orthodoxy
Языковые способы обесценивания Украины как независимого государства и ее делегитимизации в дискурсе российского радикального православия
Autorzy:
Zemszał, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311807.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
дискурс
Украина
Россия
русский язык
манипуляция
dyskurs
Ukraina
Rosja
język rosyjski
manipulacja
discourse
Ukraine
Russia
Russian language
manipulation
Opis:
The article is devoted to the linguistic ways of depreciation of Ukraine as an independent state. The analysed material allows us to conclude that the linguistic plane of the studied discourse reflects several ways of depreciation and delegitimisation of Ukraine as an independent state. In addition to the almost mechanical replacement of the name Украина with Малороссия, which is derived from a simple denial of Ukraine's right to independent existence, there appear such units which express certain arguments characteristic of imperial discourse: about the lack of real independence of the state (e.g. филиал, укрпроект), about the illegality of the procedures for the election of its authorities (государственный переворот), their illegal, violent character (e.g. хунта, диктатура), about the chaos prevailing on the territory of Ukraine (мазепинская самостийность, самостихийность). A characteristic feature of the Orthodox variety of imperial discourse, on the other hand, is even an indirect reference to the essentially medieval religious argumentation by pointing to the non-Christian character of the Ukrainian authorities (безбожная власть).
Статья посвящена лингвистическим способам обесценивания Украины как независимого государства. Проанализированный материал позволяет сделать вывод, что языковая плоскость исследуемого дискурса отражает несколько способов обесценивания и делегитимизации Украины как независимого государства. Помимо почти механической замены названия Украина на Малороссия, являющейся логическим последствием простого отрицания права Украины на независимое существование, появляются такие единицы, которые выражают определенные аргументы, характерные для имперского дискурса: об отсутствии реальной независимости государства (например. филиал, укрпроект), о незаконности процедур выборов ее органов власти (государственный переворот), их незаконном, насильственном характере (например, хунта, диктатура), о хаосе, царящем на территории Украины (мазепинская самостийность, самостихийность). Характерной чертой православной разновидности имперского дискурса, с другой стороны, является даже косвенная отсылка к по сути средневековой религиозной аргументации путем указания на нехристианский характер украинских властей (безбожная власть, сатанинская хунта).
Artykuł poświęcony jest językowym sposobom deprecjacji Ukrainy jako niezależnego państwa. Przeanalizowany materiał pozwala stwierdzić, że płaszczyzna językowa badanego dyskursu odzwierciedla kilka sposobów deprecjacji i delegitymizacji Ukrainy jako samodzielnego państwa. Obok mechanicznej wręcz zamiany nazwy Украина nazwą Малороссия, która jest pochodną prostego zaprzeczenia prawa Ukrainy do samodzielnej egzystencji pojawiają się takie jednostki, które wyrażają pewne charakterystyczne dla dyskursu imperialnego argumentacje: o braku rzeczywistej niezależności państwa (np. филиал, укрпроект), o nielegalności procedur wyłaniania jego władz (государственный переворот), ich nielegalnym, przemocowym charakterze (np. хунта, диктатура), o chaosie panującym na terytorium Ukrainy (мазепинская самостийность, самостихийность). Charakterystyczną cechą prawosławnej odmiany dyskursu imperialnego jest zaś choćby pośrednie odwoływanie się do średniowiecznej w istocie argumentacji religijnej poprzez wskazywanie na niechrześcijański charakter władz Ukrainy (безбожная власть, сатанинская хунта).
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 2 (182); 208-232
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metafora wojenna w sowieckim subdyskursie o kulturze w okresie stalinizmu
Autorzy:
Zemszał, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/604363.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Opis:
ВОЕННАЯ МЕТАФОРА В СОВЕТСКОМ СУБДИСКУРСЕ О КУЛЬТУРЕ ПЕРИОДА СТАЛИНИЗМА Статья посвящена вопросу прагматики военной метафоры в советском идео-логизированном субдискурсе, относящемся к культурной жизни СССР в пери-од сталинизма. Целью исследования было определить пригодность военной метафоры для формирования образа культурной жизни сталинского СССР. Исследуемый материал был разделен на несколько семантических групп, в соответствии с отдельными аспектами культурного процесса как конфликта (СИТУАЦИЯ, ДЕЙСТВИЕ И ПРОЦЕСС, ПРОСТРАНСТВО БОРьБЫ, УЧАСТ-НИКИ БОРьБЫ, ВОЕННАЯ АТРИБУТИКА). Проанализированный материал позволяет констатировать, что военная метафора использовалась в советском идеологизированном культурном дискурсе довольно часто. Это наблюдение, в свою очередь, приводит к выводу, что, возможно, сама культурная жизнь того времени формировалась как своеобразное пространство борьбы.   Warlike metaphor in the Soviet sub-discourse about culture during the stalinism period the article focuses on pragmatism of a warlike metaphor in the soviet sub-discourse about the culture during the stalinism period. the research objective aimed at de-termining to what extent the warlike metaphor was used to shape the image of the cultural life in the stalinist ussr. the material was divided into several semantic groups corresponding to individual ranges describing the culture as a conflict (situ-ation, action and process; battle ground, battle participants, military attributes). the collected material allows to conclude that the me-taphor of war was relatively widely used in the texts of the soviet sub-discourse about culture during the stalinism period. it also forms a basis for a statement about confrontational character of the culture of that period. 
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2015, 4
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ИДЕОЛОГЕМА И ИДЕОЛОГЕМНОЕ СЛОВО – К ОПРЕДЕЛЕНИЮ ТЕРМИНОВ
Autorzy:
Zemszał, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/603828.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Opis:
В статье рассматривается непоследовательность интерпретации понятия идеологемы в русском языкознании и предлагается такое определение идеологемы и идеологемного слова, которое, как представляется, позволит выделять идеологемные слова, исключая фактор интуитивности.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2019, 2
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizerunek Władimira Majakowskiego w sowieckiej propagandzie kulturalnej w latach 1953–1957
The image of Vladimir Mayakovsky in the Soviet cultural propaganda in a period of 1953–1957
Образ Владимира Маяковского в советской культурной пропаганде 1953–1957 гг.
Autorzy:
Zemszał, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/604238.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
языкознание
Маяковский
Пропаганда
советский идеологический дискурс
Mayakovsky
propaganda
soviet ideological discours
linguistics
propaganda soviet ideological discours
Opis:
Образ Владимира Маяковского в советской культурной пропаганде 1953–1957 гг. Статья касается элементов образа Владимира Маяковского, которые использовались советской культурной пропагандой в первые годы после смерти Иосифа Сталина. Необычно популярный еще при жизни поэт был признан, вместе с Максимом Горким, одним из отцов литературы нового коммунистического мира и самым выдающимся советским поэтом. Материал для исследования составили тексты о культуре, которые публиковались в 1953–1957 гг. В газете «Правда». Ок. 2% из них были посвящены именно Маяковскому. Эта высокая, если учесть, что речь идет об одном человеке на общем фоне культурной жизни СССР, доля является результатом факта, что персонаж Маяковского «обслуживал» одновременно несколько тематических полей, где «старое» сопротивлялось «новому». Маяковский был пропагандистским воплощением специфически понимаемой «гражданственности», ангажированности литератора, которые в рамках советской культурной пропаганды противопоставлялись «безыдейности» несоцреалистических художественных направлений, был воплощением этой борьбы и наконец – примером, опровергающим тезис об окостенении социалистического реализма. 
The image of Vladimir Mayakovsky in the Soviet cultural propaganda in a period of 1953–1957. The paper concerns components of Vladimir Mayakovsky’s image useful in the Soviet cultural propaganda during the first stag after Joseph Stalin’s death. Exceptionally popular already during his lifetime, after his death the poet was considered a father of the literature of the new Communist world, besides Maxim Gorky, and the greatest amongst the Soviet poets.  The research material consists of articles about the culture published in the newspaper ‘Pravda’ in 1953–1957. About  2% of them concerned Mayakovsky. This high percentage rate, taking into account that they concerned a single poet against a background of the entire cultural, and not only literary, life of the Soviet Union, results from the fact that this person “served” simultaneously several fields of interest, where “the old” opposed “the new”. Mayakovsky was an embodiment of a specifically understood “citizenship” and commitment, which was set against the lack of any ideology in trends from outside of the Socialist realism stream, he was also an epitome of the fight itself and, finally, a personified negation of the thesis about the rigidity and stuffiness of the Socialist realism.
Wizerunek Władimira Majakowskiego w sowieckiej propagandzie kulturalnej w latach 1953–1957 Artykuł dotyczy elementów wizerunku Włodzimierza Majakowskiego użytecznych  w sowieckiej propagandzie kulturalnej pierwszego etapu po śmierci Józefa Stalina. Niezwykle popularny jeszcze za życia poeta po śmierci został uznany, obok Maksyma Gorkiego, za jednego z ojców literatury nowego, komunistycznego świata i najwybitniejszego spośród poetów radzieckich. Materiałem badawczym stały się teksty dotyczące kultury publikowane w latach 1953–1957 w gazecie „Prawda”. Ok. 2% z nich poświęcono właśnie Majakowskiemu. Ten wysoki odsetek, jeśli uwzględnić, że mowa o pojedynczym poecie na tle całego życia nie tylko literackiego ZSRS, ale i kulturalnego w ogóle, wynika z faktu, że postać ta „obsługiwała” jednocześnie kilka pól tematycznych, na których „stare” stawiało opór „nowemu”. Majakowski był bowiem ucieleśnieniem specyficznie pojmowanej „obywatelskości” i zaangażowania, które przeciwstawiano „bezideowości” kierunków spoza nurtu socjalistycznego realizmu, był uosobieniem samej walki, i wreszcie – uosobionym zaprzeczeniem tezy o skostnieniu socjalistycznego realizmu.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2020, 3 (171)
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O nieperyfrastycznych nominacjach Stalina
Autorzy:
Zemszał, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/604816.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Opis:
SOME WORDS ABOUT NONCIRCUMLOCUTIONAL NOMINATIONS OF STALIN Summary The paper focuses on the pragmatic analysys of noncircumlocutional nominations of Joseph Stalin, that were used in the soviet paper “Pravda” between 1945 and 1947: Stalin, tovarishch Stalin and Joseph Vissarionovich Stalin. The article shows most typical contexts, in which individual nominations appears and depends of using them. In the article are shown and discussed differences between individual noncircumlocutional nominations and scope of their functions. О НЕПЕРИФРАСТИЧЕСКИХ НОМИНАЦИЯХ СТАЛИНА Резюме В статье дается прагмалингвистический анализ неперифрастических номинаций Ио-сифа Сталина, которые употреблялись в советской газете «Правда» в период 1945–1947: Сталин, товарищ Сталин и Иосиф Виссарионович Сталин. В статье указаны наиболее характерные контексты, в которых выступают эти номинативные единицы и обсуж-дены условия их употребления, показаны и обсуждены различия между отдельными неперифрастическими номинациями и области их функционирования.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2009, 3
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies