Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Harasim, D." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Weed infestations of winter wheat depend on the forecrop and the tillage syste
Zachwaszczenie pszenicy ozimej w zależności od przedplonu i systemu uprawy roli
Autorzy:
Gaweda, D.
Wozniak, A.
Harasim, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27513.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
In-crop weed infestation is affected by both habitat conditions and agronomic practices, including the forecrop and tillage treatments used. This study evaluated the effect of the forecrop and the tillage system on species composition, number and dry weight of weeds in a winter wheat ‘Astoria’. A field study was carried out over the period 2014–2017 at the Uhrusk Experimental Farm (SE Poland), on a mixed rendzina soil with a grain-size distribution of sandy loam. Wheat was grown in a four-course crop rotation: soybean – winter wheat – rapeseed – winter wheat. The experimental factors were as follows: a forecrop of winter wheat (soybean and winter rapeseed) and a tillage system (ploughing and no-tillage). Avena fatua was the most frequently occurring weed in the wheat crop sown after soybean, whereas after winter rapeseed it was Viola arvensis. Viola arvensis was the dominant weed under both tillage systems. In all experimental treatments, the species Viola arvensis and Cirsium arvense were characterized by the highest constancy (Constancy Class V and IV), and also Veronica arvensis after the previous winter rapeseed crop. In the wheat crop sown after winter rapeseed, the number of weeds was found to be higher by 62.1% and the weed dry weight higher by 27.3% compared to these parameters after the previous soybean crop. A richer floristic composition of weeds was also observed in the stand after winter rapeseed. Under conventional tillage conditions, compared to no-tillage, the number of weeds was found to be lower by 39.7% and their dry weight by 50.0%. An increase in the numbers of the dominant weed species was also noted in the untilled plots.
Zachwaszczenie łanu roślin uprawnych kształtują zarówno czynniki siedliska, jak i zabiegi agrotechniczne, w tym zastosowany przedplon i zabiegi uprawowe. W pracy oceniano wpływ przedplonu i sytemu uprawy roli na skład gatunkowy, liczbę oraz powietrznie suchą masę chwa- stów w łanie pszenicy ozimej (Triticum aestivum‘Astoria’). Badania polowe przeprowadzono w Gospodarstwie Doświadczalnym w Uhrusku w latach 2014–2017, na rędzinie mieszanej o składzie granulometrycznym gliny piaszczystej. Pszenica uprawiana była w czteropolowym płodozmianie: soja – pszenica ozima – rzepak – pszenica ozima. Czynnikami badawczym były: przedplon pszenicy ozimej (soja i rzepak ozimy) oraz system uprawy roli (płużny i bezpłużny). W łanie pszenicy wysiewanej po soi najliczniej występującym chwastem był Avena fatua , natomiast po rzepaku ozimym Viola arvensis. W obu systemach uprawy dominującym gatunkiem chwastów był Viola arvensis. Na wszystkich obiektach doświadczenia największą stałością występowania (V i IV stopień stałości fitosocjologicznej) charakteryzowały się gatunki Viola arvensis i Cirsium arvense, a po przedplonie rzepaku ozimym również Veronica arvensis . W łanie pszenicy wysiewanej po rzepaku ozimym stwierdzono większą o 62,1% liczebność i o 27,3% powietrznie suchą masę chwastów w porównaniu do występujących po przedplonie soi. W stanowisku po rzepaku ozimym zaobserwowano również bogatszy skład florystyczny chwastów. W warunkach tradycyjnej uprawy płużnej względem obiektu z uprawą bezpłużną stwierdzono mniejszą o 39,7% liczebność chwastów i o 50,0% ich powietrznie suchą masę. Na poletkach z uprawą bezorkową zanotowano również wzrost liczebności dominujących gatunków chwastów.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2018, 71, 3
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Weed infestation of soybean (Glycine max L. Merr.) under different tillage systems
Zachwaszczenie soi (Glycine max L. Merr.) w różnych systemach uprawy roli
Autorzy:
Gaweda, D.
Cierpiala, R.
Harasim, E.
Wesolowski, M.
Bujak, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26920.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Direct drilling is one of the methods to reduce tillage costs. Low labor intensity of this system also makes it possible to grow crops in locations where it is a problem to maintain optimal sowing time. However, the use of no-tillage can cause increased weed infestation of crop plants and as a consequence a decline in crop yields. The present study investigated the effect of two tillage systems, plough tillage and direct drilling, on the species composition, density and air-dry weight of weeds in crops of two soybean cultivars (‘Aldana’ and ‘Augusta’). A three-year field experiment was set up on loess-derived gray-brown podzolic soil. The study showed that the use of direct drilling for soybean cropping resulted in a significant increase in the density and dry weight of weeds relative to plough tillage. The study also found richer floristic composition of weeds and an increase in the numbers of dominant species under no-tillage conditions. Elymus repens, Echinochloa crus-galli and Chenopodium album were dominant weed species in all experimental treatments. Chenopodium album and Galinsoga parviflora were characterized by the highest constancy (constancy classes V and IV) in crops of both soybean cultivars, whereas Echinochloa crus-galli showed the highest constancy value in the ‘Aldana’ crop. Under direct drilling, most weed species were found to exhibit higher constancy compared to plough tillage.
Siew bezpośredni jest jednym ze sposobów ograniczenia kosztów ponoszonych na uprawę roli. Mała pracochłonność tego systemu stwarza również możliwość uprawy roślin w stanowiskach, w których problemem jest zachowanie optymalnego terminu siewu. Stosowania uprawy zerowej może jednak powodować wzrost zachwaszczenia roślin uprawnych i w konsekwencji spadek ich plonowania. W niniejszej pracy badano wpływ systemów uprawy roli: płużnego i siewu bezpośredniego na skład gatunkowy, liczbę i powietrznie sucha masę chwastów w łanie dwóch odmian soi (‘Aldana’ i ‘Augusta’). Trzyletni eksperyment polowy założono na glebie płowej wytworzonej z lessu. Wykazano, iż stosowanie siewu bezpośredniego soi skutkowało istotnym wzrostem liczby i powietrznie suchej masy chwastów względem obiektów z uprawą orkową. W warunkach uprawy zerowej stwierdzono również bogatszy skład florystyczny chwastów oraz wzrost liczebności gatunków dominujących. Na wszystkich obiektach doświadczenia dominującymi gatunkami chwastów były Elymus repens, Echinochloa crus-galli i Chenopodium album. Największą stałością występowania (V i IV stopień stałości fitosocjologicznej) charakteryzowały się gatunki – Chenopodium album i Galinsoga parviflora w obu odmianach soi oraz Echinochloa crus-galli w łanie odmiany ‘Aldana’. W warunkach siewu bezpośredniego soi zanotowano wyższą stałość występowania większości gatunków chwastów w porównaniu do obiektu z uprawą płużną.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2015, 68, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of reduced rates of crop protection agents and adjuvants on productivity, weed infestation and health of spring barley (Hordeum sativum L.)
Wpływ zredukowanych dawek środków ochrony roślin oraz adiuwantów na produkcyjność, zachwaszczenie i zdrowotność jęczmienia jarego (Hordeum sativum L.)
Autorzy:
Kwiatkowski, C.A.
Wesolowski, M.
Harasim, E.
Gaweda, D.
Drabowicz, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27493.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
A field experiment on the cultivation of spring barley was carried out in the period 2009–2011 at the Experimental Farm in Czesławice (central Lublin region) on grey-brown podzolic soil derived from loess (soil quality class II). The study included 3 rates of herbicides, growth retardant and fungicides (100%, 75% and 50%) as well as different types of adjuvant (oil, surface-active, mineral). Plots without adjuvant were the control treatment. A hypothesis was made that the reduction in rates of crop protection agents by 25–50%, with the simultaneous addition of adjuvants, would allow spring barley productivity to be maintained at a level similar to that obtained under the conditions when recommended rates are applied without adjuvant. It was also assumed that particular types of adjuvant would show different interactions with specific groups of crop protection agents. It has been proved that a rational reduction in rates of crop protection agents is up to a limit of 25%, especially when an adjuvant is added to such reduced rates. This allows spring barley productivity to be maintained at the level obtained after the application of full rates (without adjuvant). But a further reduction in rates of crop protection agents by 50%, in spite of the interaction of adjuvants, results in a significant deterioration of all spring barley yield components, since such conditions lead to increased occurrence of agricultural pests (weeds, fungal diseases) as well as increased crop lodging. Among the group of adjuvants tested in the present experiment, the oil adjuvant Atpolan 80 EC showed the best interaction with crop protection agents used.
Doświadczenie polowe w uprawie jęczmienia jarego przeprowadzono w latach 2009–2011 w Gospodarstwie Doświadczalnym Czesławice (środkowa Lubelszczyzna) na glebie płowej wytworzonej z lessu (II klasa bonitacyjna). W badaniach uwzględniono 3 dawki herbicydów, antywylegacza i fungicydów (100%, 75%, 50%) oraz rodzaj adiuwanta (olejowy, powierzchniowo-czynny, mineralny). Obiekt porównawczy stanowiły poletka bez adiuwanta. Założono hipotezę, że obniżenie dawek środków ochrony roślin o 25–50% z jednoczesnym dodatkiem adiuwantów pozwoli na zapewnienie produkcyjności jęczmienia jarego na poziomie podobnym, do stwierdzonego w warunkach stosowania dawek zalecanych, bez adiuwanta. Przyjęto również, że poszczególne rodzaje adiuwanów wykazują zróżnicowane współdziałanie z konkretnymi grupami środków ochrony roślin. Dowiedziono, iż racjonalna redukcja dawek środków ochrony roślin może sięgać granicy 25%, zwłaszcza jeśli do obniżonych dawek dodamy adiuwanty. Zapewnia to produkcyjność jęczmienia jarego na poziomie uzyskanym po zastosowaniu dawek pełnych (bez adiuwanta). Natomiast dalsze ograniczanie dawek ŚOR o 50%, pomimo współdziałania adiuwantów, skutkuje istotnym pogorszeniem wszystkich elementów struktury plonu jęczmienia jarego. W takich bowiem warunkach dochodzi do zwiększonego występowania agrofagów (chwasty, choroby grzybowe), a także nasilonego wylegania roślin. Spośród zastosowanych w doświadczeniu adiuwantów, najkorzystniejsze współdziałanie ze stosowanymi środkami ochrony roślin wykazywał adiuwant olejowy Atpolan 80 EC.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2013, 66, 3
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies