Weed infestations of winter wheat depend on the forecrop and the tillage syste

In-crop weed infestation is affected by both habitat conditions and agronomic practices, including the forecrop and tillage treatments used. This study evaluated the effect of the forecrop and the tillage system on species composition, number and dry weight of weeds in a winter wheat ‘Astoria’. A field study was carried out over the period 2014–2017 at the Uhrusk Experimental Farm (SE Poland), on a mixed rendzina soil with a grain-size distribution of sandy loam. Wheat was grown in a four-course crop rotation: soybean – winter wheat – rapeseed – winter wheat. The experimental factors were as follows: a forecrop of winter wheat (soybean and winter rapeseed) and a tillage system (ploughing and no-tillage). Avena fatua was the most frequently occurring weed in the wheat crop sown after soybean, whereas after winter rapeseed it was Viola arvensis. Viola arvensis was the dominant weed under both tillage systems. In all experimental treatments, the species Viola arvensis and Cirsium arvense were characterized by the highest constancy (Constancy Class V and IV), and also Veronica arvensis after the previous winter rapeseed crop. In the wheat crop sown after winter rapeseed, the number of weeds was found to be higher by 62.1% and the weed dry weight higher by 27.3% compared to these parameters after the previous soybean crop. A richer floristic composition of weeds was also observed in the stand after winter rapeseed. Under conventional tillage conditions, compared to no-tillage, the number of weeds was found to be lower by 39.7% and their dry weight by 50.0%. An increase in the numbers of the dominant weed species was also noted in the untilled plots.

Zachwaszczenie łanu roślin uprawnych kształtują zarówno czynniki siedliska, jak i zabiegi agrotechniczne, w tym zastosowany przedplon i zabiegi uprawowe. W pracy oceniano wpływ przedplonu i sytemu uprawy roli na skład gatunkowy, liczbę oraz powietrznie suchą masę chwa- stów w łanie pszenicy ozimej (Triticum aestivum‘Astoria’). Badania polowe przeprowadzono w Gospodarstwie Doświadczalnym w Uhrusku w latach 2014–2017, na rędzinie mieszanej o składzie granulometrycznym gliny piaszczystej. Pszenica uprawiana była w czteropolowym płodozmianie: soja – pszenica ozima – rzepak – pszenica ozima. Czynnikami badawczym były: przedplon pszenicy ozimej (soja i rzepak ozimy) oraz system uprawy roli (płużny i bezpłużny). W łanie pszenicy wysiewanej po soi najliczniej występującym chwastem był Avena fatua , natomiast po rzepaku ozimym Viola arvensis. W obu systemach uprawy dominującym gatunkiem chwastów był Viola arvensis. Na wszystkich obiektach doświadczenia największą stałością występowania (V i IV stopień stałości fitosocjologicznej) charakteryzowały się gatunki Viola arvensis i Cirsium arvense, a po przedplonie rzepaku ozimym również Veronica arvensis . W łanie pszenicy wysiewanej po rzepaku ozimym stwierdzono większą o 62,1% liczebność i o 27,3% powietrznie suchą masę chwastów w porównaniu do występujących po przedplonie soi. W stanowisku po rzepaku ozimym zaobserwowano również bogatszy skład florystyczny chwastów. W warunkach tradycyjnej uprawy płużnej względem obiektu z uprawą bezpłużną stwierdzono mniejszą o 39,7% liczebność chwastów i o 50,0% ich powietrznie suchą masę. Na poletkach z uprawą bezorkową zanotowano również wzrost liczebności dominujących gatunków chwastów.