Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Glowacka, A" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    The influence of strip cropping and weed control methods on weed diversity in dent maize (Zea mays L.), narrow-leafed lupin (Lupinus angustifolius L.) and oats (Avena sativa L.)
    Wpływ uprawy pasowej i metod regulacji zachwaszczenia na różnorodność chwastów w kukurydzy pastewnej (Zea mays L.), owsie siewnym (Avena sativa L.) i łubinie wąskolistnym (Lupinus angustifolius L.)
    Autorzy:
    Glowacka, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27343.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    The experiment was conducted in 2008–2010 at the Experimental Station of the Faculty of Agricultural Sciences in Zamość, University of Life Sciences in Lublin. The research design included two factors: I. Method of cultivation – sole cropping and strip cropping (the cultivation of three plants: maize, narrow-leafed lupin and oats, in neighboring strips); II. Weed control method – mechanical and chemical. The subject of this study was weed infestation in maize, narrow-leafed lupin and oats. The greatest diversity of weeds was found in the narrow- leafed lupine crop, while the lowest diversity in maize. The dominant weed species in maize, lupine and oats were Echinochloa crus-galli, Chenopodium album and Galinsoga parviflora which ranged from 34% to 99% of the total number of weeds. Strip cropping clearly reduced the number of weeds per unit area in the narrow-leafed lupin and oat crops as well as the aboveground dry weight of weeds in all plant species. Chemical weed control significantly decreased both the number and weight of weeds in comparison with the mechanical method.
    Doświadczenie przeprowadzono w latach 2008–2010 w Stacji Doświadczalnej Wydziału Nauk Rolniczych, Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. Schemat badań obejmował dwa czynniki: I. Metoda uprawy – siew czysty i uprawa pasowa, polegająca na uprawie w sąsiadujących ze sobą pasach o szerokości 3,3 m trzech roślin: kukurydzy pastewnej, łubinu wąskolistnego i owsa siewnego; II. Metoda regulacji zachwaszczenia – mechaniczna i chemiczna Przedmiotem badań było zachwaszczenie kukurydzy pastewnej odmiany ‘Celio‘, łubinu wąskolistnego odmiany „Sonet” i owsa siewnego odmiany ‘Kasztan’. Zachwaszczenie roślin określano dwa tygodnie przed zbiorem, metodą botaniczno-wagową, określając skład florystyczny i liczebność poszczególnych gatunków chwastów oraz ich powietrznie suchą masę. Największą różnorodność chwastów stwierdzono z zasiewach łubinu wąskolistnego, najmniejszą zaś w kukurydzy pastewnej. Gatunkami dominującymi w zachwaszczeniu kukurydzy, łubinu wąskolistnego i owsa siewnego były Echinochloa crus-galli, Chenopodium album oraz Galinsoga parviflora stanowiące od 34,1% do 99% ogólnej liczby chwastów. Uprawa pasowa wyraźnie zmniejszała liczbę chwastów na jednostce powierzchni w zasiewach łubinu wąskolistnego i owsa siewnego oraz wytworzoną przez nie sucha masę części nadziemnych we wszystkich uprawianych gatunkach. Chemiczna metoda regulacji zachwaszczenia zmniejszała istotnie zarówno liczbę jak i masę chwastów w porównaniu z metodą mechaniczną.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2013, 66, 4
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Content and uptake of microelements (Cu, Zn, Mn, Fe) by maize (Zea mays L.) and accompanying weeds
    Zawartość oraz pobranie mikroelementów (Cu, Zn, Mn, Fe) przez kukurydzę pastewną (Zea mays L.) oraz towarzyszące chwasty
    Autorzy:
    Glowacka, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27387.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    A field experiment was conducted in the years 2008– 2010 at the Research Station of the Faculty of Agricultural Sciences, University of Life Sciences in Lublin, on brown soil with slightly acidic pH and average abundance of copper, zinc, manganese, and iron. The experiment was set up in a randomized split-plot design with four replications, with two methods for controlling weed infestation: I. mechanical – weeding of inter- rows twice; II. chemical – the herbicide Afalon Dyspersyjny 450 SC, directly after sowing (a.i. linuron, 900 g × ha-1). Next, the copper, zinc, manganese and iron content were determined in the maize and dominant weed species. Nutrient uptake from an area of 1 ha and the species specificity coefficient (SSC) were also calculated. All the weed species examined contained more copper in their biomass than maize, but their percentage share in total uptake was small, on average 1.7%. The content of zinc in maize biomass and in the segetal species was similar, except for Cirsium arvense L. which accumulated considerably less zinc than maize as well as the other weed species. The percentage share of weeds in zinc uptake was only 1.4 % of total uptake of this nutrient by the maize crop. Competitiveness of weeds in the accumulation of manganese and iron showed high species specificity. Chenopodium album L. and Galinsoga parviflora Cav. were the most competitive in accumulating manganese, while Cirsium arvense L. showed high ability to accumulate iron, considerably much higher than maize and other weeds species. The share of weeds in total manganese uptake was relatively large, on average 7.2% for the experiment.
    Eksperyment polowy przeprowadzono w latach 2008–2010, w Stacji Doświadczalnej Wydziału Nauk Rolniczych, Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. Rośliny rosły na glebie brunatnej, o odczynie lekko kwaśnym oraz średniej zasobności w miedź, cynk, mangan i żelazo. W doświadczeniu założonym w układzie losowanych podbloków, w czterech powtórzeniach uwzględniono dwie metody regulacji zachwaszczenia kukurydzy: I. mechaniczna – dwukrotne opielanie międzyrzędzi; II. chemiczna – herbicyd Afalon Dyspersyjny 450 EC bezpośrednio po siewie (s.a. linuron, w dawce 900 g × ha-1). W kukurydzy i dominujących gatunkach chwastów oznaczono zawartość miedzi, cynku, manganu i żelaza. Wyliczono również pobranie składników z 1 ha oraz współczynnik specyfiki gatunkowej (WSG). Wszystkie badane gatunki chwastów zawierały w biomasie więcej miedzi niż kukurydza, ale ich udział w całkowitym pobraniu mikroelementu był niewielki, średnio 1,7%. Zawartość cynku w biomasie kukurydzy i gatunkach segetalnych była zbliżona, z wyjątkiem Cirsium arvense L., który gromadził znacznie mniej cynku niż kukurydza oraz pozostałe taksony chwastów. Pobranie cynku przez dominujące gatunki chwastów stanowiło tylko 1,4% ogólnego pobrania mikroelementu przez łan kukurydzy. Konkurencyjność chwastów w kumulacji manganu i żelaza wykazywała dużą specyfikę gatunkową. Chenopodium album L. i Galinsoga parviflora Cav. były najbardziej konkurencyjne w gromadzeniu manganu, zaś Cirsium arvense L. wykazał dużą zdolność do akumulacji żelaza, znacznie większą niż kukurydza oraz pozostałe gatunki chwastów. Udział chwastów w całkowitym pobraniu manganu był stosunkowo duży i wynosił średnio dla doświadczenia 7,2%.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2012, 65, 4
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dominant weeds in maize (Zea mays L.) cultivation and their competitiveness under conditions of various methods of weed control
    Chwasty dominujące w uprawie kukurydzy (Zea mays L.) i ich konkurencyjność w warunkach stosowania różnych metod regulacji zachwaszczenia
    Autorzy:
    Glowacka, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27776.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    maize
    weed control
    macroelement content
    dominant weed
    Zea mays
    plant cultivation
    competitiveness
    cultivation condition
    various method
    weed control method
    field experiment
    potassium
    calcium
    magnesium
    weed species
    Opis:
    A field experiment was conducted in the years 2008- 2010 at the Research Station of the Faculty of Agricultural Sciences, University of Life Sciences in Lublin, on brown soil with a slightly acidic pH, a high content of available phosphorus and potassium as well as an average magnesium content. The experiment was set up in a random split-plot design with four replications, with two methods for controlling weed infestation: I. mechanical – weeding of inter-rows twice; II. chemical – the herbicide Afalon Dyspersyjny 450 SC (a.i. linuron, 900 g×ha-1). Next, potassium, calcium and magnesium contents were determined in maize and in the dominant weed species. Based on the dry weight yield of maize and the biomass of particular weed species, nutrient uptake per hectare area was calculated. The chemical method of weed control reduced both the number and dry weight of weeds more than the mechanical method. The dominant species in the maize crop were Echinochloa crus-galli (L.) P. Beauv., Chenopodium album L., Galinsoga parviflora Cav., and Cirsium arvense L. All the weed species examined were more competitive than maize in accumulating potassium, calcium and magnesium. Galinsoga parviflora Cav. was the most competitive species with maize for potassium, Cirsium arvense L. for calcium, and Chenopodium album L. and Polygonum lapathifolium L. subsp. lapathifolium for magnesium. Weeds are serious competitors in taking up nutrients relative to crop plants; their share in the total uptake of macroelements from the soil by the maize crop and weeds together was considerable and it averaged as follows: for K – 35%, Ca – 27.3%, Mg –27.4%.
    Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2008-2010 w Stacji Doświadczalnej Wydziału Nauk Rolniczych Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie na glebie brunatnej o odczynie lekko kwaśnym, o bardzo wysokiej zasobności w fosfor i potas oraz średniej w magnez. Doświadczenie założono w układzie losowanych podbloków, w czterech powtórzeniach, uwzględniając dwie metody regulacji zachwaszczenia kukurydzy: I. mechaniczna – dwukrotne opielanie międzyrzędzi; II. chemiczna – herbicyd Afalon Dyspersyjny 450 EC (s.a. linuron, w dawce 900 g×ha-1). W kukurydzy i dominujących gatunkach chwastów oznaczono zawartość potasu, wapnia i magnezu. Na podstawie plonu suchej masy kukurydzy oraz biomasy poszczególnych gatunków chwastów wyliczono pobranie składników z powierzchni 1 ha. Chemiczna metoda regulacji zachwaszczenia ograniczała bardziej zarówno liczbę jak i suchą masę chwastów w porównaniu do zabiegów mechanicznych. Gatunkami dominującymi w uprawie kukurydzy były: Echinochloa crus-galli (L.) P Beauv., Chenopodium album L., Galinsoga parviflora Cav. i Cirsium arvense L. Wszystkie badane gatunki chwastów były bardziej konkurencyjne w gromadzeniu potasu, wapnia i magnezu niż rośliny kukurydzy. Gatunkiem najsilniej konkurującym o potas była Galinsoga parviflora Cav., o wapń – Cirsium arvense L., zaś o magnez – Chenopodium album L. i Polygonum lapathifolium L subsp. lapathifolium. Chwasty są groźnymi konkurentami w pobieraniu składników pokarmowych w stosunku do roślin uprawnych, ich udział w ogólnym pobraniu makroelementów z gleby przez łan kukurydzy był znaczny i wynosił średnio dla K – 35%, Ca – 27,3%, Mg –27,4%.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2011, 64, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The influence of strip cropping on the state and degree of weed infestation in dent maize (Zea mays L.), common bean (Phaseolus vulgaris L.), and spring barley (Hordeum vulgare L.)
    Wpływ uprawy pasowej na stan i stopień zachwaszczenia kukurydzy pastewnej (Zea mays L.) fasoli zwyczajnej (Phaseolus vulgaris L.) i jęczmienia jarego (Hordeum vulgare L.)
    Autorzy:
    Glowacka, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28275.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    The experiment was conducted in the years 2008–2010 at the Experimental Station of the Faculty of Agricultural Sciences in Zamość, University of Life Sciences in Lublin. The following factors were analysed in the experiment: I. Cultivation method – sole cropping and strip cropping, which consisted in the cultivation of three plants: dent maize, common bean, and spring barley, in adjacent strips with a width of 3.3 m; II. Weed control methods – mechanical and chemical. The subject of the research was weed infestation of the ‘Celio’ variety of dent maize, the ‘Aura’ variety of common bean, and the ‘Start’ variety of spring barley. Weed infestation of the crops was assessed two weeks before harvesting by determining the species composition as well as the number and dry weight of weeds. The dominant weed species in maize, common bean and spring barley were Echinochloa crus-galli, Chenopodium album and Galinsoga parviflora, constituting from 58% to 70% of the total number of weeds. Strip cropping clearly reduced the number of weeds per unit area in all the cultivated species and dry weight of aboveground parts produced by them in common bean and maize crops. The limiting effect of strip cropping on the weed infestation parameters was particularly clear in combination with the mechanical weed control method.
    Doświadczenie przeprowadzono w latach 2008–2010 w Stacji Doświadczalnej Wydziału Nauk Rolniczych w Zamościu, Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. Schemat badań obejmował dwa czynniki: I. Metoda uprawy – siew czysty i uprawa pasowa, polegająca na uprawie w sąsiadujących ze sobą pasach o szerokości 3,3 m trzech roślin: kukurydzy pastewnej, fasoli zwyczajnej i jęczmienia jarego; II. Metody regulacji zachwaszczenia – mechaniczna i chemiczna Przedmiotem badań było zachwaszczenie kukurydzy pastewnej odmiany ‘Celio’, fasoli zwyczajnej odmiany ‘Aura’ i jęczmienia jarego odmiany ‘Start’. Zachwaszczenie roślin określano dwa tygodnie przed zbiorem, metodą botaniczno-wagową, określając skład florystyczny i liczebność poszczególnych gatunków chwastów oraz ich powietrznie suchą masę. Gatunkami dominującymi w zachwaszczeniu kukurydzy, fasoli zwyczajnej i jęczmienia jarego były Echinochloa crus-galli, Chenopodium album oraz Galinsoga parviflora stanowiące od 58% do 70% ogólnej liczby chwastów. Uprawa pasowa wyraźnie zmniejszała liczbę chwastów na jednostce powierzchni we wszystkich uprawianych gatunkach oraz wytworzoną przez nie sucha masę części nadziemnych w zasiewach fasoli zwyczajnej i kukurydzy pastewnej. Ograniczający wpływ uprawy pasowej na wskaźniki zachwaszczenia był szczególnie wyraźny w połączeniu z mechaniczną metodą regulacji zachwaszczenia.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2013, 66, 1
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Changes in weed infestation of common bean (Phaseolus vulgaris L.) under conditions of strip intercropping and different weed control methods
    Zmiany w zachwaszczeniu fasoli zwyczajnej (Phaseolus vulgaris L.) w warunkach uprawy współrzędnej pasowej i różnych metod odchwaszczania
    Autorzy:
    Glowacka, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26705.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    weed infestation
    common bean
    bean
    Phaseolus vulgaris
    strip cropping
    weed control method
    bentazon
    trifluralin
    quizalofop-p-butyl
    Opis:
    The experiment was conducted in the years 2004-2006 in a private farm in the village of Frankamionka in Zamość district. There were two experimental factors: I. Cultivation methods – sole cropping and strip intercropping; and II. Tending methods – mechanical, mechanical-chemical, and chemical weed control. The subject of the study was weed infestation of the Mela variety of common bean. Beans were sown between 30 April and 5 May. Weed infestation was assessed in the last week before harvesting by determining its floristic composition and the frequency of occurrence of particular weed species, as well as the air-dry weight of weeds. The dominant weed species were Galinsoga parviflora, Echinochloa crus-galli, Chenopodium album, and Amaranthus retroflexus, which comprised 84.7% of the total number of weeds. Strip intercropping markedly reduced the number of weeds per unit area (by 50%), as well as the dry weight of their aerial parts. The most effective method of weed control was the mechanical-chemical method, which resulted in the lowest occurrence of weeds. It also significantly reduced the weight of weeds.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2010, 63, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Assessment of in vitro antifungal activity of preparation "fin Candimis" against Candida strains
    Ocena in vitro aktywności przeciwgrzybiczej preparatu "fin Candimis" wobec szczepów grzybów z rodzaju Candida
    Autorzy:
    Glowacka, A.
    Bednarek-Gejo, A.
    Budak, A.
    Trojanowska, D.
    Mianowany, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/67323.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    assessment
    in vitro
    antifungal activity
    fin Candimis preparation
    Candida albicans
    Candida glabrata
    oregano
    essential oil
    susceptibility
    Opis:
    The aim of the study was to assess the antifungal activity of preparation „fin Candimis” (oregano essential oil) against yeast-like strains belonging to the genus Candida. During the investigation, there were used up nine Candida albicans strains and ten C. glabrata strains isolated from different clinical material, along with one C. albicans demonstration strain ATCC 90028. The oregano essential oil, utilized in the study, was obtained from fresh leaves of Origanum vulgare L. and bore a trade name „fin Candimis”. According to data yielded by its manufacturer, concentration of pure oregano essential oil in preparation „fin Candimis” totals up to 210 mg/ml. The susceptibility of the Candida strains to preparation „fin Candimis” was assessed by means of the disc-diffusion method, upon the Sabouraud solid medium (after a 24-hour incubation of the cultures at temperature of 37 degrees centigrade); the oregano essential oil had been diluted in 1 ml of DMSO, according to the geometrical progression. A measure of the antifungal activity of preparation „fin Candimis” was the minimal inhibitory concentration (MIC), in terms of the fungus growth. Preparation „fin Candimis” is capable of being applied in the prevention and treatment of candidiasis – alone, or as a natural adjunctive agent. The C. albicans strains are more susceptible to preparation „fin Candimis” in comparison to the C. glabrata ones.
    Celem pracy była ocena aktywności przeciwgrzybiczej preparatu „fin Candimis” (olejku eterycznego oregano) wobec szczepów grzybów z rodzaju Candida. Do badań wykorzystano 9 szczepów Candida albicans oraz 10 szczepów Candida glabrata, które wyizolowano z różnych materiałów klinicznych, i 1 szczep wzorcowy Candida albicans ATCC 90028 oraz preparat „fin Candimis”, zawierający olejek eteryczny otrzymany ze świeżych liści oregano. Według danych producenta, stężenie czystego olejku eterycznego oregano w produkcie „fin Candimis” wynosi 210 mg/ml. Wrażliwość szczepów z rodzaju Candida na preparat „fin Candimis” oznaczano metodą dyfuzyjno-krążkową na podłożu Sabouraud’a (po 24-godzinnej inkubacji hodowli w temperaturze 37°C); olejek eteryczny oregano rozcieńczano w 1 ml DMSO według postępu geometrycznego. Miarą przeciwgrzybiczego działania preparatu „fin Candimis” było najmniejsze stężenie hamujące wzrost grzyba (MIC). Preparat „fin Candimis” (olejek eteryczny oregano) może mieć zastosowanie w profilaktyce i leczeniu kandydoz – samodzielnie lub jako naturalny środek wspomagający. Szczepy Candida albicans są bardziej wrażliwe niż szczepy Candida glabrata na preparat „fin Candimis”.
    Źródło:
    Acta Mycologica; 2012, 47, 1
    0001-625X
    2353-074X
    Pojawia się w:
    Acta Mycologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The effect of the application of the biological control agent EM1 on gas exchange parameters and productivity of Pisum sativum L. infected with Fusarium oxysporum Schlecht
    Wpływ preparatu mikrobiologicznego EM1 na wskaźniki wymiany gazowej, produktywność oraz występowanie fuzaryjnego więdnięcia grochu siewnego (Fusarium oxysporum)
    Autorzy:
    Okorski, A.
    Olszewski, J.
    Glowacka, K.
    Okorska, S.
    Pszczolkowska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28148.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    biological control
    gas exchange parameter
    productivity
    Pisum sativum
    plant disease
    Fusarium oxysporum
    pea plant
    plant health
    health status
    Opis:
    A pot experiment on different methods of EM 1 application was conducted in the period 2002–2004. The study was carried out under controlled growth conditions. The experimental factor was the method of EM1 application. Before application, the biological preparation EM1 was propagated as recommended by the manufacturer (Greenland). The health status of the aboveground parts of ‘Ramrod’ pea plants was estimated at the flowering stage. The assessment of pea leaf gas exchange parameters (An, E, Gs, and Ci) was made using a LI-Cor 6400 Portable Photosynthesis System. Soil application of EM1 combined with chemical control contributed to inhibiting Fusarium wilt of pea. Foliar application of EM1 combined with chemical control increased all gas exchange rates of pea leaves. Fusarium wilt of pea insignificantly decreased all gas exchange rates of pea leaves and the number of seeds per pod. The best method of EM1 application was soil treatment combined with chemical control, which increased all yield-related morphometric parameters of pea.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2010, 63, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies