The influence of strip cropping and weed control methods on weed diversity in dent maize (Zea mays L.), narrow-leafed lupin (Lupinus angustifolius L.) and oats (Avena sativa L.)

The experiment was conducted in 2008–2010 at the Experimental Station of the Faculty of Agricultural Sciences in Zamość, University of Life Sciences in Lublin. The research design included two factors: I. Method of cultivation – sole cropping and strip cropping (the cultivation of three plants: maize, narrow-leafed lupin and oats, in neighboring strips); II. Weed control method – mechanical and chemical. The subject of this study was weed infestation in maize, narrow-leafed lupin and oats. The greatest diversity of weeds was found in the narrow- leafed lupine crop, while the lowest diversity in maize. The dominant weed species in maize, lupine and oats were Echinochloa crus-galli, Chenopodium album and Galinsoga parviflora which ranged from 34% to 99% of the total number of weeds. Strip cropping clearly reduced the number of weeds per unit area in the narrow-leafed lupin and oat crops as well as the aboveground dry weight of weeds in all plant species. Chemical weed control significantly decreased both the number and weight of weeds in comparison with the mechanical method.

Doświadczenie przeprowadzono w latach 2008–2010 w Stacji Doświadczalnej Wydziału Nauk Rolniczych, Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. Schemat badań obejmował dwa czynniki: I. Metoda uprawy – siew czysty i uprawa pasowa, polegająca na uprawie w sąsiadujących ze sobą pasach o szerokości 3,3 m trzech roślin: kukurydzy pastewnej, łubinu wąskolistnego i owsa siewnego; II. Metoda regulacji zachwaszczenia – mechaniczna i chemiczna Przedmiotem badań było zachwaszczenie kukurydzy pastewnej odmiany ‘Celio‘, łubinu wąskolistnego odmiany „Sonet” i owsa siewnego odmiany ‘Kasztan’. Zachwaszczenie roślin określano dwa tygodnie przed zbiorem, metodą botaniczno-wagową, określając skład florystyczny i liczebność poszczególnych gatunków chwastów oraz ich powietrznie suchą masę. Największą różnorodność chwastów stwierdzono z zasiewach łubinu wąskolistnego, najmniejszą zaś w kukurydzy pastewnej. Gatunkami dominującymi w zachwaszczeniu kukurydzy, łubinu wąskolistnego i owsa siewnego były Echinochloa crus-galli, Chenopodium album oraz Galinsoga parviflora stanowiące od 34,1% do 99% ogólnej liczby chwastów. Uprawa pasowa wyraźnie zmniejszała liczbę chwastów na jednostce powierzchni w zasiewach łubinu wąskolistnego i owsa siewnego oraz wytworzoną przez nie sucha masę części nadziemnych we wszystkich uprawianych gatunkach. Chemiczna metoda regulacji zachwaszczenia zmniejszała istotnie zarówno liczbę jak i masę chwastów w porównaniu z metodą mechaniczną.