Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "catholicism" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    An Icon from the Orthodox Church in Tatаurоvо (Eastern Siberia)
    Autorzy:
    Panasiuk, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/508842.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    icon
    Orthodoxy
    Catholicism
    Siberia
    Opis:
    An Icon from the Orthodox Church in Tatаurоvо (Eastern Siberia)In the Orthodox church in Tataurovo (Татаỳрово), a settlement in Eastern Siberia, consecrated in 2013, there is a noncanonical old icon with features of eastern and western painting. Ikona z cerkwi prawosławnej z Tataurowa (wschodnia Syberia)W miejscowości Tataurowo (Татаỳрово), znajdującej się we wschodniej Syberii, w prawosławnej cerkwi konsekrowanej w 2013 roku znajduje się niekanoniczna stara ikona nosząca cechy zarówno wschodniego, jak i zachodniego malarstwa.
    Źródło:
    Colloquia Humanistica; 2017, 6
    2081-6774
    2392-2419
    Pojawia się w:
    Colloquia Humanistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Birth of the "Polak-Katolik"
    Autorzy:
    Porter-Szűcs, Brian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/677924.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Polish history
    Catholicism
    nationalism
    Opis:
    The Birth of the Polak-KatolikThe concept of the Polak-Katolik emerged in the form we know it today only at the very end of the 19th century. While there were many earlier ways to express the complicated relationship between Polish national belonging and Roman Catholicism, the distinctive pairing of two hyphenated nouns signified a new stage in the history of this entanglement. Geneza pojęcia Polak katolikPojęcie Polak katolik w postaci, którą znamy dzisiaj, wyłoniło się dopiero pod sam koniec XIX wieku. Choć skomplikowany związek pomiędzy przynależnością do narodu polskiego a rzymskim katolicyzmem wyrażany był wcześniej na wiele sposobów, to jednak zestawienie i połączenie obu tych rzeczowników w jednej parze wyznaczyło nowy etap w dziejach tego splotu.
    Źródło:
    Sprawy Narodowościowe; 2017, 49
    2392-2427
    Pojawia się w:
    Sprawy Narodowościowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Late Baroque Manuscript "Supplicant of the Sinner to the Lord Jesus". Eschatological Reflections
    Autorzy:
    Panasiuk, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/508740.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Baroque
    Catholicism
    contemptus mundi
    Opis:
    Late Baroque Manuscript Supplicant of the Sinner to the Lord Jesus. Eschatological ReflectionsThe scope of observations in this article will be concerned by Supplicant’s Song of the Lord Jesus(inc. "Jesus, my merciful ..."), belonging to the so-called the popular area. This text was found in a handwritten collection dated to 1744, belonging to the Discalced Carmelite Nuns in Krakow. In this song, we can identify - as a result of eschatological reflections - the idea of contemptus mundi (contempt of the world), originating from the middle ages. Późnobarokowy rękopis Supliki grzesznika do Pana Jezusa. Eschatologiczne refleksjeZakres obserwacji wyznaczy tu należąca do nurtu tzw. popularnego pieśń Suplika grzesznika do Pana Jezusa (inc. „Jezu mój litościwy…”). Tekst odnaleziono w rękopiśmiennym zbiorze datowanym na 1744 rok, należącym do biblioteki karmelitanek bosych w Krakowie. W pieśni – na skutek eschatologicznych refleksji - uobecnia się idea contemptus mundi (pogardy świata), wywodząca się z wieków średnich.
    Źródło:
    Colloquia Humanistica; 2018, 7
    2081-6774
    2392-2419
    Pojawia się w:
    Colloquia Humanistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pasolini: faszyzm – konsumpcjonizm – katolicyzm. I poszukiwanie życia
    Pasolini: Faschismus – Konsumismus – Katholizismus. Und eine Suche nach dem Leben
    Pasolini: Fascism – Consumism – Catholicism: And a Search for Life
    Autorzy:
    Seeßlen, Georg
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28407526.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    katolicyzm
    komunizm
    konsumpcjonizm
    Catholicism
    Communism
    Consumism
    Opis:
    When it comes to writing about Pier Paolo Pasolini’s oeuvre, nobody can approach it without a subjective and political position. The author of this text takes as his point of departure the presence of the poet and filmmaker in his host country Italy, where the name Pasolini means much more than merely the name of an author. Pasolini stands for the rebellious spirit at a time when the Italian economic miracle was coming to an end, during which a great “contaminazione” (Pasolini), a mutual “infectiousness” took place between the vulgar and the sublime, the culture of the poor suburbs and the discourses of the intellectuals, between old myths and new seductions. In this situation, Pasolini’s texts and films are searching for a way to counter the horror of a new fascism in the form of the petit bourgeois “consumistic” rule with a “force of the past”. Points of reference for this are a radical Catholicism and communism, the latter moving via a Marxist analysis of society to an archaic Ur-communism. Pasolini always saw himself as a stranger. Almost all of his films (leaving aside the vital “Trilogy of Life”, from which he distanced himself in his last and most radical film “Salò”) are attempts to look into the strangeness of the familiar and the familiarity of the strange. In doing so, the author and filmmaker never spared himself; his films are a magic autobiography. To put it another way, Pasolini’s biography makes his films “readable” and his films make the inner history of Italy (and to a certain extent that of Europe as a whole) in the sixties and seventies “readable”, just as in his films bodies make “readable” ideas and ideas make “readable” bodies. Texts on Pier Paolo Pasolini can be markings for these processes of reading. However, they can never be a substitute for following one’s own way which leads back and forth between both the physicality (the reality of the streets, “contaminated” by art history) and the world of ideas (the myth and religion, “contaminated” with Marxism and psychoanalysis).
    Nie da się pisać o twórczości Piera Paola Pasoliniego, nie artykułując przy tym subiektywnego i politycznego stanowiska. Punktem wyjścia autora jest obecność poety i filmowca we Włoszech, gdzie nazwisko Pasolini znaczy o wiele więcej niż nazwisko jakiegokolwiek innego autora. Pasolini reprezentuje ducha buntu w schyłkowym okresie włoskiego cudu gospodarczego, w którym nastąpiła wielka contaminazione (Pasolini), wzajemne „skażenie” tego, co wulgarne, i tego, co wzniosłe, kultury biednych przedmieść i dyskursu intelektualistów, starych mitów i nowych omamień. W tej sytuacji teksty i filmy Pasoliniego szukają sposobu, by dzięki „sile przeszłości” przeciwstawić się grozie nowego faszyzmu w postaci „konsumpcyjnych” rządów rosnącego w siłę drobnomieszczaństwa. Punktami odniesienia są tu radykalny katolicyzm oraz komunizm, który poprzez marksistowską analizę społeczną zmierza do archaicznego komunizmu pierwotnego. Sam Pasolini zawsze postrzegał siebie jako „obcego”, a niemal wszystkie jego filmy (może z wyjątkiem witalistycznej Trylogii życia, od której zdystansował się swoim ostatnim i najbardziej radykalnym filmem Salò) są próbami wytropienia obcości w tym, co znajome, i swojskości w tym, co obce. Przy tym pisarz i filmowiec nigdy nie oszczędzał siebie, jego filmy to magiczna autobiografia. Inaczej rzecz ujmując, biografia Pasoliniego czyni jego filmy „czytelnymi”, a filmy Pasoliniego czynią „czytelną” wewnętrzną historię Włoch (i do pewnego stopnia całej Europy) lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, tak jak w jego filmach ciała pozwalają czytać idee, a idee – ciała. Teksty o Pierze Paolo Pasolinim mogą dostarczyć wskazówek dla tych procesów lektury, nigdy jednak nie zastąpią własnej drogi, meandrowania pomiędzy cielesnością (która „zanieczyszcza” rzeczywistość ulicy historią sztuki) i światem idei (który „zanieczyszcza” mit i religię marksizmem i psychoanalizą).
    Über das Werk von Pier Paolo Pasolini kann wohl niemand ohne eine subjektive und politische Position schreiben. Der Autor geht von der Gegenwärtigkeit des Poeten und Filmemachers in seinem Gastland Italien aus, in dem der Name Pasolini viel mehr bedeutet als der Name eines Autors. Pasolini steht für den rebellischen Geist in der Zeit des ausgehenden italienischen Wirtschaftswunders, in dem sich eine große „contaminazione“ (Pasolini), eine wechselseitige „Ansteckung“ zwischen dem Vulgären und dem Erhabenen, der Kultur der armen Vorstädte und den Diskursen der Intellektuellen, zwischen alten Mythen und neuen Verführungen ereignete. In dieser Situation suchen Pasolinis Texte und Filme nach einem Weg, dem Schrecken eines neuen Faschismus in Form der „konsumistischen“ Herrschaft des wachsenden Kleinbürgertums eine „Kraft der Vergangenheit“ entgegen zu setzen. Die Bezugspunkte dafür sind ein radikaler Katholizismus und ein Kommunismus, der sich über eine marxistische Gesellschaftsanalyse zu einem archaischen Ur-Kommunismus bewegt. Pasolini selbst hat sich dabei immer als „Fremder“ gesehen, und nahezu alle seine Filme (vielleicht von der vitalistischen Trilogie des Lebens abgesehen, von der er sich mit seinem letzten und radikalsten Film, Salò distanzierte) sind Versuche, der Fremdheit im Vertrauten und der Vertrautheit im Fremden nachzuspüren. Dabei hat sich der Autor und Filmemacher selber nie geschont; seine Filme sind eine magische Autobiographie. Anders gesagt: Pasolinis Biographie macht seine Filme „lesbar“, und Pasolinis Filme machen die innere Geschichte Italiens (und bis zu einem gewissen Grad ganz Europas) in den sechziger und siebziger Jahren „lesbar“, so wie in seinen Filmen die Körper die Ideen und die Ideen die Körper lesbar machen. Texte zu Pier Paolo Pasolini können Markierungen für diese Vorgänge des Lesens geben, aber nie den eigenen Weg ersetzen, der zwischen beidem hin- und herführt: der Körperlichkeit (die Straßenwirklichkeit mit Kunstgeschichte „kontaminiert“) und die Ideenwelt (die Mythos und Religion mit Marxismus und Psychoanalyse „kontaminiert“).
    Źródło:
    Studia Litteraria et Historica; 2021, 10; 1-20 (pol); 1-22 (deu)
    2299-7571
    Pojawia się w:
    Studia Litteraria et Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Catholics in Belarus: the Deconstruction of Polish Identity?
    Autorzy:
    Golachowska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/677996.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    sociolinguistics
    multilingualism
    national identity
    borderland
    Belarus
    Catholicism
    Opis:
    Catholics in Belarus: the Deconstruction of Polish Identity?The article discusses the transformations in the national identification of members of the younger generation of Catholics in Belarus through the context of the language changes resulting from the use of Belarussian in the Catholic Church and the increasing prestige attached to this language. The political transformations at the turn of the 1980s and 1990s, which led to modifications in the situation of the Church in Belarus, have influenced these processes. Simultaneously, the model of religiosity has undergone reconstruction so that it has gradually ceased to be linked with issues of national identification. Religious practices are becoming a more personal matter and are less dependent on social pressure. Similarly, the choice of one’s nationality in a diverse society have become an individual matter. Katolicy na Białorusi. Czy dekonstrukcja polskiej tożsamości?Tematem artykułu są przemiany identyfikacji narodowej młodego pokolenia katolików na Białorusi w kontekście zmian językowych związanych z używaniem w Kościele katolickim języka białoruskiego oraz wzrostem prestiżu tego języka. Do tych procesów przyczyniły się przeobrażenia polityczne przełomu lat osiemdziesiątych i początku dziewięćdziesiątych XX wieku, które przyniosły zmianę w sytuacji Kościoła na Białorusi. Równolegle miała miejsce przebudowa modelu religijności, który powoli odchodzi od zagadnień identyfikacji narodowej. Praktyki religijne i stają się sprawą osobistą, i mniej zależą od presji społecznej. Również wybory narodowościowe w zróżnicowanym społeczeństwie są sprawą indywidualną.
    Źródło:
    Sprawy Narodowościowe; 2017, 49
    2392-2427
    Pojawia się w:
    Sprawy Narodowościowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Povrat h krščanskemu mišljenju in življenju” Cilji in metode Krekovega krščansko socialnega gibanja
    Autorzy:
    Šuler-Galos, Jasmina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/677807.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    domestic imagery
    political Catholicism
    modernity
    cooperatives
    Janez Evangelist Krek
    Opis:
    „Return to Christian thought and life”: the objectives and methods of Janez Krek's Christian-social movementThe turn of the twentieth century in Slovenian culture was marked by a movement, later dubbed “political Catholicism.” The cultural and economic narrative which arose from the movement was in the long term of much greater importance than the political objectives of the Catholic movement itself. The aim of this article is to describe the narrative from the point of view of its most prominent representative, Janez Evangelist Krek (1865–1917).Doctor Krek’s conservative social reforms were able to become one of the pillars of the Slovenian collective consciousness solely because they could be bent to conform to the recurring cultural templates used by the Slovenian society to accept and reshape changes since as early as the beginning of nineteenth century. The imagery constituted by these templates is termed domestic in the article. This is to mean that it is based upon pre-modern cultural capital and traditional survival strategies. Doctor Krek’s work is proof of the ease with which domestic imagery “swallowed” modernity and “spat it out” onto the fringe of society, into the sphere of technical developments, which was then used to protect conservative values and institutions. Paradoxically, it was only in this form that the domestic imagery allowed for the relatively easy acceptance of socialism after World War II. „Powrót do chrześcijańskiego myślenia i życia”. Cele i metody chrześcijańsko-społecznego ruchu Janeza Evangelisty Kreka Na przełomie XIX i XX wieku w kulturze słoweńskiej silnie zaznaczył się ruch później nazwany politycznym katolicyzmem. Bardziej niż postulaty polityczne tego ruchu na rozwój kolektywnej świadomości Słoweńców wpłynęła towarzysząca mu narracja łącząca wątki gospodarcze z kulturowymi. Celem artykułu jest opisanie tej narracji z punktu widzenia jej najważniejszego przedstawiciela – Janeza Evangelisty Kreka (1865–1917).Konserwatywne i prowadzone w duchu społeczno-chrześcijańskim reformy doktora Kreka mogły stać się konstytutywną częścią słoweńskiej świadomości kolektywnej tylko dlatego, że zostały one dopasowane do powtarzających się wzorców, za pomocą których społeczeństwo słoweńskie przynajmniej od początku XIX wieku przyjmowało i adaptowało nowe idee. Imaginarium ukształtowane przez takie wzorce jest w artykule nazwane „swojskim”, ponieważ opiera się na przednowoczesnym kapitale kulturowym i tradycyjnych strategiach przetrwania. Z zadziwiającą łatwością imaginarium „swojskości”, obserwowane w artykule z punktu widzenia działalności doktora Kreka, odsunęło na bok znaczące postulaty nowoczesności, skupiając się na osiągnięciach techniki, które często służyły do przechowywania konserwatywnych wartości i instytucji. W postaci „swojskiej nowoczesności” imaginarium to, paradoksalnie, umożliwiło stosunkowo bezkonfliktowe przyjęcie socjalizmu po II wojnie światowej.
    Źródło:
    Slavia Meridionalis; 2017, 17
    1233-6173
    2392-2400
    Pojawia się w:
    Slavia Meridionalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gorycz zatrzymanego czasu. "Mirra, kadzidło i złoto"
    Autorzy:
    Pająk, Patrycjusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/677589.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Ante Babaja
    Croatian cinema
    communism
    real socialism
    Catholicism
    tradition
    Opis:
    The bitterness of suspended time. "Gold, Frankincense and Myrrh" This article discusses the Croatian film "Gold, Frankincense and Myrrh", directed by Ante Babaja (1971). The film is a response to the unrealised vision of a communist utopia. It is set on a Dalmatian island during the era of real socialism. According to communist propaganda, real socialism is the fulfilled utopia, meaning the end of history. In Babaja’s interpretation, the end of history does not involve the victory of communism, but rather its defeat and the return of Catholic tradition as the only unquestionable value making sluggish, socialist everyday life possible to accept, since it gives sense and order to an axiologically degraded and alienated world.In this insular world, it is the traditional past and not the communist future which becomes an eternal present. Remaining outside of time among the relics of tradition is the only option in a situation where communist progress fails to produce the desired results. Tradition does not promise a new wonderful world and does not fix the current world, but it ensures balance between its contradictions. This situation leads to bitterness, since accepting it requires the acceptance of its dark side. The ironic attitude towards the Catholic tradition which is predominant in the first half of the film, turns into bitter affirmation of tradition in the second. Gorycz zatrzymanego czasu. "Mirra, kadzidło i złoto"Artykuł poświęcony jest chorwackiemu filmowi "Mirra, kadzidło i złoto", wyreżyserowanemu przez Ante Babaję w 1971 roku. Film stanowi odpowiedź na niespełnioną wizję utopii komunistycznej. Jego akcja rozgrywa się na dalmatyńskiej wyspie w okresie realnego socjalizmu. Wedle komunistycznej propagandy realny socjalizm to urzeczywistniona utopia, co oznacza, że historia się skończyła. W interpretacji Babai koniec historii nie wiąże się ze zwycięstwem komunizmu, lecz z jego klęską i powrotem tradycji katolickiej, która okazuje się jedyną niekwestionowaną wartością, ponieważ gnuśną, socjalistyczną codzienność czyni możliwą do zaakceptowania. Zapewnia poczucie istnienia jakiegoś porządku i sensu w świecie aksjologicznie zdegradowanym i wyobcowanym.W wyspiarskim świecie to nie przyszłość, ale przeszłość staje się wieczną teraźniejszością. Trwanie poza czasem pośród reliktów tradycji jest jedynym wyjściem w sytuacji, w której komunistyczny postęp nie przynosi pożądanych rezultatów. Tradycja nie obiecuje nowego wspaniałego świata ani nie naprawia świata zastanego, ale zapewnia równowagę między rozdzierającymi go sprzecznościami. Ten stan rzeczy wywołuje gorycz, ponieważ jego akceptacja oznacza też konieczność akceptacji jego mrocznej strony. Przeważająca w pierwszej połowie filmu ironiczna postawa wobec tradycji katolickiej w jego drugiej połowie przechodzi w gorzką afirmację tej tradycji.
    Źródło:
    Slavia Meridionalis; 2014, 14
    1233-6173
    2392-2400
    Pojawia się w:
    Slavia Meridionalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Religion-Based Cultural Communities in the Pre-Modern Balkans
    Wspólnoty kulturowe oparte na religii na Bałkanach w czasach przednowoczesnych
    Autorzy:
    Detrez, Raymond
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32361713.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Balkans
    Orthodox Christianity
    Islam
    Catholicism
    diglossia
    Bałkany
    prawosławie
    islam
    katolicyzm
    dyglosja
    Opis:
    Intellectual life in the pre-modern Balkans was fragmented along religious lines. In the multi-ethnic religious communities (the Orthodox Christian, the Muslim and the Catholic), one particular “high code” language was used by the intellectual elites of the various ethnic groups as a shared means of communication in the field of worship, scholarship and literature. In addition, on behalf of the unschooled, who were ignorant of the high code, there existed within each community vernacular literature that was intended to instruct common people about the doctrine of their faith and keep them on the straight path. The use of a shared literary language strengthened the solidarity with each community but also increased the cultural divisiveness of the Balkans as a whole. The lack or scarcity of a high literature in a particular language is no indication of the “culturelessness” of its speakers. In fact, with their coreligionists they shared a rich high culture in one of the literary languages.
    Życie intelektualne na Bałkanach w czasach przednowoczesnych uległo rozdrobnieniu ze względu na podziały religijne. W wieloetnicznych wspólnotach wyznaniowych – prawosławnej, muzułmańskiej i katolickiej – jeden szczególny „wysoki” język był używany przez elity intelektualne różnych grup etnicznych jako wspólny środek komunikacji w dziedzinie kultu, edukacji i literatury. Obok niego, dla warstw niewykształconych, nieświadomych takiego kodu, w każdej społeczności istniała literatura w językach narodowych, mająca na celu pouczyć zwykłych ludzi o doktrynie ich wiary i właściwej drodze postępowania. Posługiwanie się wspólnym językiem literackim nie tylko wzmocniło solidarność międzywspólnotową, ale także zwiększyło kulturową różnorodność Bałkanów jako całości. Brak lub niedobór wysokiej literatury w danym języku nie świadczy o „braku kultury” u jej użytkowników. W rzeczywistości dzielili oni bowiem bogatą kulturę wysoką ze swoimi współwyznawcami za pośrednictwem innego języka literackiego.
    Źródło:
    Slavia Meridionalis; 2020, 20
    1233-6173
    2392-2400
    Pojawia się w:
    Slavia Meridionalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Portrayal of National Identity in the Films of Małgorzata Szumowska
    Autorzy:
    Wójcik, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/678306.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Polish national identity
    the cinema of Małgorzata Szumowska
    cultural trauma
    national character
    Catholicism
    Opis:
    The Portrayal of National Identity in the Films of Małgorzata SzumowskaMałgorzata Szumowska is without a doubt one of a few Polish directors who has managed to distinguish herself on the European film market. Although, Szumowska is a cosmopolitan (in Ulf Hannerz’s terms), she does not forget about her Polish origins. On the contrary, she emphasizes contemporary Polish identity of her protagonists and Polishness in itself but does it from the external perspective. In her feature films, Małgorzata Szumowska defines Polish identity, according to Antonina Kłoskowska’s theory, as a phenomenon which always exists in a specific social and cultural context. From this perspective, Polishness is constantly negotiated and renegotiated by film protagonists. The author will distinguish three categories through which the director defines Polishness, these are: cultural trauma, national character and modern Catholic religiousness. These categories will be analyzed on the basis of specific examples. An applied methodological approach relies on cultural poetics assumptions, also known as new historicism. Portret tożsamości narodowej w filmach Małgorzaty SzumowskiejNiewątpliwie Małgorzacie Szumowskiej jako jednej z niewielu polskich reżyserek udało się przebić na europejskim rynku filmowym. Chociaż Szumowska może być uznana za kosmopolitkę (w rozumieniu Ulfa Hannerza), to nie zapomina ona o swoich polskich korzeniach. Przeciwnie, w swoich filmach podkreśla zainteresowanie współczesną Polską i polskością, ale czyni to niejako z perspektywy „zewnętrznej”. Wykorzystując teorię tożsamości narodowej autorstwa Antoniny Kłoskowskiej, autor wskazuje, że Szumowska w swoich filmach fabularnych postrzega tożsamość narodową jako fenomen obecny zawsze w określonych warunkach społeczno-kulturowych. W tym ujęciu polskość jest nieustannie negocjowana i renegocjowana przez filmowych protagonistów. Autor wyróżnia trzy kategorie, poprzez które reżyserka określa polskość: traumę kulturową, charakter narodowy oraz religię katolicką, które analizuje na konkretnych filmowych przykładach. Zastosowane podejście metodologiczne wykorzystuje postulaty poetyki kulturowej zwanej również nowym historyzmem.
    Źródło:
    Sprawy Narodowościowe; 2017, 49
    2392-2427
    Pojawia się w:
    Sprawy Narodowościowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Świat duchowy Josefa Váchala w pryzmacie roku 1920
    Josef Váchal’s Spiritual World Through the Prism of the Year 1920
    Autorzy:
    Sosnowska, Danuta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32361715.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Váchal
    God
    Satan
    magic
    occultism
    mysticism
    Catholicism
    Church
    heresy
    blasphemy
    nature
    animal
    : Josef Váchal
    Bóg
    Szatan
    magia
    okultyzm
    mistycyzm
    katolicyzm
    Kościół
    herezja
    blasfemia
    natura
    zwierzę
    Opis:
    The article presents the spiritual search of one of the most original Czech artists of the 20th century. The first part of the text presents a general outline of the author’s views on the matters of God, Satan, Catholicism, the Church, Nature, Occultism, and Mysticism. The radical changes in Váchal’s worldview and the aporias of his concepts are emphasized. An important thread in this part of the text is to show the spiritual connections between Váchal’s beliefs and fears on the one hand and criticism of contemporary civilization on the other. In the second part of the article, the author’s attention was focused on one year of the artist’s life. The art and literary works produced in 1920 were created with unusual intensity and in great moral tension resulting from the fact that he had started an extramarital relationship, but this did not diminish their quality. Apart from introducing the reader to these extraordinary works, the second part of the article examines in detail Váchal’s attitude as a critic of ‘modern’ man: thoughtless and destructive towards nature, cruel towards animals. It also presents the artist’s countercultural project related to the idea of the Book as a literary labyrinth that should be traversed slowly with humility and effort, in spite of the endless rush of modern culture.
    Artykuł prezentuje duchowe poszukiwania jednego z najbardziej oryginalnych czeskich artystów XX wieku. Materiałem interpretacyjnym są zarówno teksty literackie autora, jak i jego prace plastyczne. W pierwszej części tekstu przedstawiono ogólny zarys poglądów autora na sprawy Boga, Szatana, katolicyzmu, Kościoła, natury, okultyzmu, mistyki. Podkreślono radykalne zwroty światopoglądu Váchala, a także aporie i niekonsekwencje jego przekonań. Ważnym wątkiem w tej części tekstu jest ukazanie związków spirytualnych wierzeń i lęków Váchala z krytyką współczesnej cywilizacji. W drugiej części artykułu uwaga autora skupiła się na jednym roku z życia artysty. Powstałe w 1920 dzieła plastyczne i literackie tworzone były z niezwykłą intensywnością i w ogromnym napięciu moralnym wynikłym z nawiązania pozamałżeńskiego związku z kochanką. Nie obniżyło to ich literackiej i malarskiej jakości. Poza przybliżeniem czytelnikowi tych niezwykłych dzieł druga część artykułu poddaje szczegółowej analizie postawę Váchala jako krytyka „nowoczesnego” człowieka: bezmyślnego i destrukcyjnego wobec natury, okrutnego wobec zwierząt. Prezentuje też kontrkulturowy projekt artysty związany z ideą Księgi jako czytelniczego labiryntu, przemierzanego powoli, z pokorą i wysiłkiem, na przekór cywilizacji rządzonej przez bożka pośpiechu.
    Źródło:
    Slavia Meridionalis; 2020, 20
    1233-6173
    2392-2400
    Pojawia się w:
    Slavia Meridionalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies